مصاحبه آقای هاشمی با شبکه تلویزیونی « ان. بی. سی» آمریکا پیرامون مسائل خلیج فارس

س- دفعه قبل که با جنابعالی مصاحبه داشتم هنگامی بود که ناوگان آمریکا به خلیج فارس آمده بود، جنابعالی نگران بودید که ممکن است یک حادثه کوچک موجب یک مسأله بزرگ گردد در این زمان که این وضعیت ادامه پیدا کرده است احساس جنابعالی چیست؟
ج-معتقدم هنوز هم آن خطر باقی است.

س- آیا جنابعالی نگران هستید که ما برخوردی بزرگتر از آنچه فعلا در خلیج فارس داریم داشته باشیم؟
ج-ممکن است اتفاق بیافتد، به هرحال خیلی قابل پیش بینی نیست.

س- راه حل جنابعالی برای مسائل خلیج فارس چیست؟
ج-آمریکا باید نیروهایش را از خلیج فارس بیرون ببرد و دخالتی در امور منطقه نکند و برای حل مسئله منطقه هم ما نظراتی داریم.

س- در آمریکا این نگرانی وجود دارد که اگر ناوگان آمریکا از خلیج فارس خارج شود مشکلات بیشتر خواهد شد. چه ضمانتهایی در این رابطه می توان به مردم آمریکا داد؟
ج-از زمانی که آمریکا به خلیج فارس آمده مشکلات بیشتر شده است. آمریکا با حضورش چه مشکلاتی را حل کرد؟ این سئوال من است.

س - من البته سخنگوی دولت آمریکا نیستم ولی فکر می کنم این سئوال را اگر از آنها بپرسند خواهند گفت: « کشتیرانی آزاد را در خلیج فارس به وجود آوردیم، و اگر حضور آن ها نبود این ممکن نبود »
ج-ولی مشاهده می کنید از آن روزی که آمریکا به خلیج فارس آمد، کشتی های بیشتری آسیب می بیند.

س- همه اینها به جنگ ایران و عراق برمی گردد. جنگ ایران و عراق مدتهاست که ادامه یافته است. چه امیدی برای پایان این جنگ وجود دارد؟
ج-ما راه حل مشخصی پیشنهاد کردیم. آنها متجاوز را اعلام بکنند و برنامه داوری برای متجاوز مشخص بشود، آن وقت جنگ تمام می شود. در مورد مسأله خلیج فارس هم گفتیم رژیم حجاز و کویت از عراق حمایت نکنند ما معترض هیچ کشتی نمی شویم و  امنیت خلیج فارس را خودمان تضمین می کنیم.

س- این پیشنهاد مدتهاست که مطرح شده ولی ظاهرآ پذیرفته نشده است. به نظر جنابعالی چه کسی مانع از به کار گرفتن این پیشنهاد می شود؟
ج- دولت آمریکا به جای اینکه نیرو در اینجا بیاورد، تلاش بکند که متجاوز کیفرش را ببیند. آمریکا چرا جلوی اجرای عدالت را می گیرد؟

س- سازمان ملل بسیار نزدیک شده است که قطعنامه ای صادر کند که تحریم نظامی در منطقه برقرار گردد تا سلاحی به ایران و عراق فروخته نشود. در این صورت چه نظری دارید؟
ج- آنها موفق نمی شوند چنین کاری را بکنند، چون قدرت جلوگیری از ورود سلاح را ندارند. اگر این قدرت را داشتند که به عراق هم سلاح نمی دادند، بد نبود.
س- ایران توانایی بسیاری برای تولیدات سلاح های مورد نیاز خود دارد. روز گذشته از آقای موسوی نخست وزیر شنیدیم که ایران حتی سلاحهای شیمیائی تولید می کند آیا این حقیقت دارد؟
ج- بله، حقیقت دارد. البته ما همه نیازهای خودمان را تولید نمی کنیم ولی خیلی از سلاح ها را در داخل تولید می نمائیم.

س-آیا در صورت لزوم ایران از سلاح های شیمیایی استفاده خواهد کرد؟
ج-ما قبلا اعلام کردیم حتی الامکان خودداری می کنیم. این کار بسیار بدی است مگر اینکه مجبور بشویم.

س- جنابعالی به عنوان یک مرد مذهبی مشخصآ در مورد جنگ و کسانی که در این جنگ جانشان را از دست می دهند چه فکر می کنید؟
ج- از اینکه این جنگ اتفاق افتاده است، مخصوصآ خساراتی که وارد می شود و ناراحتی هایی که برای انسان به وجود می آید من متأثرم، ولی این چیزی است که بر ما تحمیل شده است. باید جنگ را از منطقه ریشه کن کنیم که دیگر اتفاق نیافتد.

س- در پشت سر جنابعالی من یک جمله زیبا را می بینم که ادای احترامی است به ملت آمریکا.
ج- بی شک همین طور است. ما به همه مردم دنیا علاقمندیم. ما واقعآ در وجودمان عشق به مردم را لبریز می بینیم و اگر مسائل زشتی از آمریکا می بینیم این را به حساب مردم آمریکا نمی گذاریم. بعضی از رؤسای آمریکا بد می کنند.

س- ضمنآ اطلاع دارید سال آینده انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا برگزار می شود و آیا جنابعالی امیدوار هستید که شخص خاصی و یا حزب خاصی انتخاب بشود و یا نوع خاصی از مردم آمریکا انتخاب بشوند؟
ج- ما واقعآ میل داریم، آنچه که رأی مردم است پیش بیاید. در داخل کشور خودمان هم مایل نیستیم در رأی مردم دخالت بکنیم. هر کس را ملت آمریکا قبول دارد، او انتخاب بشود. ما هم در دوره دموکرات ها و هم در دوره جمهوری خواهان بودیم. هر دوی آنها با ایران بدرفتاری می کنند و این دلیلی ندارد که ما یکی از این دو را انتخاب بکنیم.

س- آیا مایل هستید که سفارت آمریکا در تهران و سفارت ایران هم در آمریکا بازگشایی بشود تا نوعی گفتگو میان دو کشور آغاز بشود؟
ج- ما از این شیطنتها و خصومت هایی که آمریکا نسبت به ملت ما عمل می کند نگران هستیم. یعنی اطمینان نداریم که اگر سفارت آمریکا در ایران باشد، همان توطئه های سابق که اینجا تبدیل به مرکز جاسوسی علیه انقلاب شده بود تکرار نشود. البته در عالم امید، اگر این طور بود که آمریکا دست از خصومتها و شیطنت ها برمی داشت، بهتر بود که رابطه بین دو کشور باشد و مسائل قابل پیگیری پیش نیاید.

س- آیا این درست است که من بگویم جنابعالی مایل هستید که نوعی از تماس با ایالات متحده وجود داشته باشد؟
ج- در حالی که تقریبآ همه امکانات آمریکا با کینه توزی به کار گرفته می شود، ما تماسی را در همین جهت نمی بینیم مگر اینکه حسن نیتی در آمریکا پیدا بشود.

س- بسیاری از مردم آمریکا معتقدند که جنابعالی قوی ترین شخص در ایران هستید. آنها معتقدند که جنابعالی رهبر آینده کشور خواهید بود. من به عنوان یک انسان معمولی آمریکایی باید عرض کنم آن چه که جنابعالی فرمودید آن قدر به من امید نمی دهد که در آینده صلحی میان ایران و آمریکا وجود داشته باشد؟
ج- در مورد قسمت اول باید بگویم که آمریکایی ها مثل خیلی جاها که بد می فهمند اینجا هم بد متوجه می شوند. رهبر در ایران مرجع تقلید است. من اصلا در حد مرجع تقلید نیستم. این تصور برای شما از این جا ناشی می شود که قانون اساسی ما را هم نمی دانید.
در قسمت دوم، این احساس عمومی مردم ماست. شما در خلیج فارس تا اینجا پیش رفتید که یک سکوی نفتی ما را منهدم کردید که همین حالا نفت دارد از زیر آب فوران می کند و آب خلیج فارس را آلوده کرده است و نفت هدر می رود. چطور می خواهید که احساسات دوستانه ای در ایران نسبت به حکومت آمریکا وجود داشته باشد.؟

س- من از این صحبتها به این اطمینان نرسیدم که چنین احساسی می تواند بین دو کشور وجودداشته باشد. آیا جنابعالی هم مثل من ناامید هستید که اصولا نمی شود روابط صلح آمیزی میان دو کشور برقرار گردد. من جنابعالی را دشمن خودم تلقی نمی کنم ولی این سئوال برای من مطرح است که اگر جنابعالی موضع سرسختانه ای داشته باشید و آقای ریگان هم موضع سرسختانه ای داشته باشد، تکلیف من این میان چه خواهد بود؟
ج- تا سیاست آمریکا نسبت به انقلاب اسلامی خصمانه باشد، طبعآ سیاست ما همین است. این آمریکایی ها هستند که بعد از انقلاب تاکنون همیشه خصمانه رفتار کرده اند، به جای اینکه از تعدیات گذشته شان ـ حمایت از رژیم شاه ـ عذرخواهی بکنند موذیانه کارهای خصمانه علیه انقلاب اسلامی انجام داده اند. این خصومت از طرف ما شروع نشده است. در مورد سیاست آمریکا من همین حالا که می آمدم در راه فکر می کردم اگر اسمی برای سیاست کشور شما بخواهیم بگذاریم، بخصوص در سال گذشته، سیاست انفعالی برخلاف قواعد و اصولی است که خودتان اعلام می کنید. این نمی تواند اعتماد دیگران را جلب بکند.

س- هنگامی که من می خواهم به ایران بیایم دوستان من می گویند که مواظب باش که در ایران گرفتار مسئله و مشکلی نشوی. ولی وقتی که به ایران آمدم می بینم که در میان دوستان هستم و هیچ مسئله ای ندارم، به نظرم این تعجب آور و عجیب می آید که این قدر بین نظرات اختلاف است؟
ج- خوب، پس می بینید که آنجا بد می فهمند. شماها باید این درک را بین ملتتان اصلاح بکنید.

س- کاری هست که جنابعالی بتوانید برای کمک به این امر بکنید؟
ج- اگر درباره این مسائل از من بپرسید، بله، می توانم.

س- در چند روز اخیر نگرانی هایی در مورد سلامتی حضرت امام مطرح است. آیا ایشان سلامت هستند؟
ج- همین هم جزء دروغ هایی است که رسانه های جمعی شما مطرح می کنند. ایشان همین امروز با جمعی از مردم ملاقات داشتند. در ظرف این چند سال این روزها از بهترین روزهای سلامتی ایشان است.

س- در سند وصیت نامه ای که امام خمینی فرموده اند جانشین ایشان تعیین شده است. هنوز هم چنین است؟
ج- از محتوای وصیت نامه ایشان هیچ کس جز خودشان اطلاع ندارد. جانشین ایشان همان طوری که اعلام شده است آیت الله العظمی منتظری هستند که هم از طرف مردم مورد قبول هستند و هم مجلس خبرگان ایشان را انتخاب کرده است. در آن مورد هیچ تردیدی در ایران نیست. وصیتنامه نمی تواند مربوط به تعیین جانشین باشد، چون جانشین یک راه دیگری دارد و مربوط به رهبری نیست.

س- در مورد « تری اندرسن » گروگان آمریکایی سئوال می کنم که ایشان چند روز پیش یک درخواست در یک نوار تلویزیونی برای آزادی خودش کرد. وی تقریبآ سه سال است که گروگان است. می خواستم سئوال کنم آیا امیدی، اندیشه ای یا فکری و نفوذی از جانب ایران می شود برای مردم آمریکا ابراز شود؟
ج- ما واقعآ مایل هستیم که یک وسیله ای پیدا بشود و شفاعت بکنیم برای نجات این آدمهایی که گرفتار هستند. ولی به نظر من گروگان ها در حقیقت گروگان رقابت های قدرت در داخل کشورهای شما هستند. اگر توضیح بیشتری بخواهید می دهم. آقای ریگان به آزادی گروگان ها نزدیک شده بود ولی در داخل کشور شما هر حزبی مایل نیست که حزب رقیب چنین خدمتی برای مردم بکند. در فرانسه هم همین طور است. به علاوه همان روحیه تقلب و کار را به گونه ای ناصحیح انجام دادن، کار را مشکل کرده است.
برای اینکه چند دلار گران تر از ما پول بگیرند و اینکه پول نامشروعی برای ضدانقلابیون نیکاراگوئه پیدا بکنند، یک کاری که در جریان صحیحی انجام می شد، خود آنها با تقلب خراب کردند.
اشکال دیگر کار شماها این است که درد دیگران را نمی فهمید و به فکر کسانی که غیر از ملت خودتان به زحمت می افتند نیستید. ما چندتا گروگان در لبنان داریم که فالانژها گرفته اند. من به سراسقف انگلیس فرانسه نوشتم. ایشان خودشان اعلام کرده بود با نفوذی که در فالانژها دارند کمک می کنند که گروگان های ما آزاد بشوند و ما هم کمک می کنیم که گروگان های آنها آزاد بشوند.
الان نزدیک به یک سال از آن مدت می گذرد. هیچ اقدام مؤثری نکردند. نفوذ انگلیسی ها در مسیحی های لبنان کمتر از نفوذ ما در مسلمانهای لبنان نیست. برای ما پیغام و یا حتی یک نوار ویدئو هم از گروگان هایمان نیامده است ولی برای شما این خیلی مهم نیست چون آنها غربی نیستند. شما هم همین نفوذ را در فالانژها دارید، شما این کار را بکنید.

س-آیا ممکن است به من کمک بکنید و یک اسم از کسی بدهید که در لبنان گروگان است تا ما بتوانیم در مورد آن تحقیق کرده و کمک کنیم؟
ج- آقای موسوی کاردار ما در لبنان و آقای متوسلیان یک ایرانی دیگر که در لبنان با هم بودند، همراه دو نفر دیگر به طور رسمی در یکی از پاسگاه های مسیحی ها بازداشت شدند و از همان وقت تا به حال دست آنها گروگان هستند و چند سال است که می گذرد.

س- آیا مذاکراتی که در این مورد بوده تمام شده یا می شود این مذاکرات را ادامه داد؟
ج- هیچ کس به ما جواب نمی دهد.

س- جنابعالی، فرانسه و آمریکا و بریتانیا را متهم می کنید که گروگانهایی از ایران دارند. اگر آنها اطلاعی در مورد این گروگانهای ایران بدهند و موجبات آزادی آنها را فراهم بکنند به آزادی گروگانهای غربی انجام خواهد شد. این چیزی است که جنابعالی می فرمائید؟
ج - ما هم به همان حدی که آنها به ما کمک می کنند، ما کمک خواهیم کرد. وقتی که آنها با ما خصمانه رفتار می کنند نباید توقع داشته باشند ما در چیزی که در مسئولیت ما نیست به آنها کمک کنیم.

س- تشکر می کنم از این مصاحبه، تا به حال من از جنابعالی سئوال می کردم ولی اکنون می خواهم تقاضا کنم که اگر مطلبی دارید که بخواهید به مردم آمریکا بفرمائید یا درخواستی از مردم آمریکا دارید عنوان بفرمائید؟
ج ـ آیا مردم آمریکا می دانند که عراق جنگ را شروع کرده یا نه؟

س ـ من در وضعی نیستم که به این سئوال پاسخ بدهم ولی گمان نمی کنم که مردم آمریکا این مطلب را بدانند.
ج ـ خود شما به عنوان یک خبرنگار چطور؟

س- من در وضعی نیستم که به این سئوال پاسخ بدهم.
ج ـ وقتی که من نیم ساعت به سئوالات شما جواب می دهم، شما چطور مردانگی ندارید که به یک سئوال من درست جواب بدهید؟

س ـ من سیاستمدار نیستم و مردم مرا برای مشاغل قدرت انتخاب نکرده اند. نقش من قضاوت در مورد مسائل مربوط به ایران و یا فرانسه و یا روسیه نیست، من فقط آن چه که از جنابعالی می شنوم به دیگران منتقل می کنم.
ج ـ من از شما قضاوت نخواستم. شما یک خبرنگار مطلع هستید، یک انسان هستید، یک انسان باید آن قدر آزاد باشد که چیزی را که می داند اظهار نماید.

س ـ من مطلب را این طور بیان می کنم که ای کاش یک نفر از مقامات آمریکایی اینجا بود و با جنابعالی صحبت می کرد و این سئوال را پاسخ می داد.
ج ـ من این را از یک خبرنگار می پرسم. در ژاپن من این مطلب را از یک خبرنگار در یک جلسه علنی پرسیدم و او رسمآ اعلام کرد که « من می دانم عراق متجاوز است ».

س ـ من گمان می کنم که عمومآ این نظر هست که اولین اقدام نظامی که انجام شد، تهاجم نیروهای عراقی به داخل خاک ایران بود.
ج ـ من بیش از این نپرسیدم.

س ـ نمی دانم که قبل از آن و یا بعد از آن چه اتفاقی افتاد و میان دو دولت چه چیزی وجود داشت؟
ج ـ خیلی خوب، چرا همین را شورای امنیت اظهار نمی کند یعنی همین مطلبی که شما و همه آن را می دانید.

س ـ حالا از من انتظار دارید که از طرف همه دنیا صحبت بکنم.
ج ـ چرا دولت شما به چنین مطلبی اعتراف نمی کند.
س ـ من سخنگوی دولت نیستم. بهترین راه این است که جنابعالی با یکی از مقامات ارشد سر یک میز بنشینید و درباره این مطلب صحبت کنید؟
ج ـ اگر آنها هم حسن نیت نشان دادند ما این کار را خواهیم کرد.