خاطرات
  • صفحه اصلی
  • خاطرات
  • خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی

خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی

  • یکشنبه ۲۶ آبان ۱۳۷۰

یکشنبه 26 آبان |  9 جمادی الاول 1412 17 نوامبر 1991

 

برای شرکت در مراسم فارغالتحصیلی خلبانها، از منزل یکسره به دانشگاه هوایی رفتیم. بعد از تشریفات ورود و دیدن سان و استماع گزارش و سرود و اهدای جوایز، مراسم تحلیف انجام شد. سخنرانی کوتاهی کردم[1] و پس از گرفتن رژه، به سوی دفتر حرکت کردیم.

متن نطق افتتاحیه کنفرانس آنکتاد (UNCTAD) [کنفرانس تجارت و توسعه ملل‌متحد] را تصحیح کردم. آقای [عبدالله] نوری و چند نفر از استانداران آمدند. طرحی برای تمرکز زدایی و کم کردن وظایف دولت و توسعه وظایف شهرداریها ارایه دادند.

عصر در جلسه هیئت دولت شرکت کردم. ادامه بحث در تبصرههای [لایحه بودجه 1371] در دستور است. شب مهمان رهبری بودم. درباره مسائل جاری کشور، امور اقتصادی، مسئله احضار آقای [حسین] هاشمیان به دادگاه ویژه [روحانیت]، به خاطر ملاقات با آقای منتظری، مسئله افغانستان، کنفرانس اسلامی سنگال، مسافرت من به عربستان، ملاقاتهای احتمالی در سنگال و درخواست ابوشریف[2] برای برگشت به ایران مذاکره کردیم.

 

[1] - آقای هاشمی با اشاره به تمایل جمهوری اسلامی ایران، برای نهایت همکاری با همسایگان و ملت‌هایی که مایل به زندگی صلح‌آمیز هستند و بیش از حقوق خود نمی‌خواهند گفت: «با این حال ما ناچاریم برای دفاع از خود و نپذیرفتن زور و ندادن باج به باج‌گیران بین‌المللی آماده باشیم و این مهم تنها در سایه تحصیل، مطالعه، پژوهش و پیشرفت‌های علمی امکان‌پذیر است. راه ما روشن است. ما با تلاش پیگیر، تحقیق و پژوهش برای دستیابی به امکانات یک زندگی شرافتمندانه در دنیا گام برمی‌داریم. ملت و انقلاب ما داعیه‌ای جز استقلال و خداخواهی ندارد و نسبت به همسایگان مهربان است و خواهان صلح و امنیت و ثبات است و پیشرفت آرمان‌های خود را نه در سایه تهدید و ارعاب بلکه در پناه صلح و ثبات میسر می‌داند.» آقای هاشمی، تأسیس دانشگاه هوایی را گام مهمی در هموار شدن امر تحقیق و علم در نیروهای مسلح دانست و گفت: «از اینکه سهم ناچیزی در تأسیس این دانشگاه و حرکت علمی و فنی در جهت تقویت بنیه دفاعی کشور داشتم خوشحالم.» رجوع‌کنید ← کتاب «هاشمی‌رفسنجانی، سخنرانی‌های سال 1370»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1392

[2] - عباس آقازمانی، معروف به ابوشریف، فعال سیاسی در دهه چهل و پنجاه، عضو حزب ملل اسلامی، از موسسین و رهبران سازمان حزب‌الله و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و از موسسین و اولین فرماندهان سپاه پاسداران پس از انقلاب است. ابوشریف که در دوران مبارزات قبل از انقلاب، کارنامه ای فعال از خویش رقم زده بود، در سال‌های نخست پیروزی انقلاب از چهره‌های نمادین انقلاب بود و شهرتی در خور داشت. او مدتی به عنوان سفیر ایران در پاکستان فعالیت می کرد. در سال های اخیر، از جملـه علایق و عرصـه های فعالیـت او موضوع بیداری و وحدت اسلامی در جهت رشد و اعتلای مسلمانان و جوامع و کشورهای اسلامی بوده است.