خاطرات روزانه / آیت الله هاشمی رفسنجانی / سال ۱۳۶۱ / کتاب « پس از بحران»
هاشمی کدام درخواست صیاد شیرازی را قبول نکرد؟
دوشنبه ۲ اسفند
پیش از دستور درباره سوء قصد به جان آقای [عباس واعظ] طبسی صحبت کردم.[1]اعتبار نامه آقایان [علی اکبر] پور استاد و [علی نقی سید] خاموشی مطرح شد که آقایان فؤاد کریمی و [کاظم] [اکرمی نمایندگان اهواز و همدان اعتراض کردند. به کمیسیون تحقیق ارجاع شد. بعضی فکر میکنند به خاطر اینکه اینها بازاریند با آنان مخالفت میکنند. چند لایحه به تصویب رسید.
در تنفس دیروز برای خانوادههای شهدا و گروهی دیگر که برای تماشا به مجلس آمده بودند، صحبت کردم و تحلیلی از وضع جنگ ارائه دادم؛ معمولاً گروهی از ارگانهای مختلف به عنوان تماشاچی به مجلس میآیند و توقع دارند که من برای آنها صحبت کنم و وقت تنفس که باید استراحت کنم، صرف آنها میشود.
عصر نمایندگان زابل آمدند و راجع به خطر افغانها در مرز مطالبی داشتند که آنها را به آقای [خسرو] تهرانی معرفی کردم که در جلسه شورای تأمین شرکت کنند و مطالبشان را بگویند.
شب در مجلس ماندم. جمعی از وزراء آقایان بهزاد نبوی و [محمد] سلامتی، [مصطفی] هاشمی [طبا]، [محمدعلی] نجفی، [هادی] منافی و [محسن] نوربخش رئیس بانک مرکزی شام مهمان من بودند. گروه تند روی کابینه هستند. راجع به جناح مقابل مطالبی داشتند. آقای صیاد [شیرازی] از جبهه تلفن کرد و گفت وقت عملیات چند روز تأخیر افتاده و از من خواست در مراسم فارغالتحصیلی آموزشگاه (۶) شرکت کنم. گفتم: از آقای رئیس جمهور درخواست شود.
- متن این سخنرانی در این سایت در دسترس است.[1]