مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی به ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی ( دوره سوم – جلسه 69 )

جلسه شصت   و نهم 
           ( 69  )‌
 
بسمه تعالی

 

مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی

دوره سوم – اجلاسیه اول

1367 – 1368
صورت مشروح مذاکرات جلسه علنی روز یکشنبه هجدهم دی ماه 1367

فهرست مندرجات :
1 – اعلام رسمیت جلسه و تلاوت آیاتی از کلام الله مجید .
2 – بیانات قبل از دستور آقایان : محمدسعید تسلیمی و ذبیح الله صفاتی .  
3 – تذاکرات نمایندگان مردم در مجلس به مسوولان اجرائی کشور به وسیله آقای رئیس.
4 – تصویب طرح تفسیر قانون واگذاری شهرک دانشگاه به شرکت تهاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران . 
5 – تصویب کلیات طرح قانونی چگونگی بررسی لوایح بودجه و برنامه های چند ساله جمهوری اسلامی
      ایران .
6 – اعلام وصول یک فقره طرح و دو فقره لایحه .
7 – اعلام اسامی غائبین ودیرآمدگان جلسه امروز و پایان جلسه و تاریخ تشکیل جلسه .

جلسه ساعت هشت و پانزده دقیقه به ریاست آقای هاشمی رفسنجانی تشکیل شد
1ـ اعلام رسمیت جلسه وتلاوت آیاتی از کلام الله مجید
 

 

 

رئیس ـ بسم الله الرحمن الرحیم . باحضور185 نفرجلسه رسمی است ، دستورجلسه را اعلام کنید .
منشی ـ بسم الله الرحمن الرحیم . دستور جلسه شصتم و نهم روز یکشنبه هیجدهم دیماه 1367 مطابق با 29 جمادی الاول 1409  .
1ـ گزارش کمیسیون مسکن و شهرسازی و راه و ترابری درخصوص طرح تفسیر واگذاری شهرک دانشگاه به شرکت تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران .
2ـ گزارش ازکمیسیون تدوین آئین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی درخصوص رد طرح قانونی چگونگی بررسی لوایح بودجه و برنامه های چند ساله جمهوری اسلامی ایران .
رئیس ـ تلاوت کلام الله مجید .
اعوذبالله من الشیطان الرجیم -  بسم الله الرحمن الرحیم
قل اننی هدینی ربی الی صراط مستقیم دیناً قیماً مله ابراهیم حنیفا و ماکان من المشرکین* قل ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین* لاشریک له و بذلک امرت وانا اول المسلمین* قل اغیرالله ابغی رباً و هورب کل شی ولاتکسب کل نفس الاعلیها ولاتزر و ازره وزراخری ثم الی ربکم مرجعکم فینبئکم بما کنتم فیه تختلفون* وهوالذی جعلکم خلائف الارض و رفع بعضکم فوق بعض درجات لیبوکم فی ما اتیکم ان ربک سریع العقاب وانه لغفور رحیم *
( صدق الله العلی العظیم ـ حضارصلوات فرستادند)
    «  از آیه 161 تا آخرسوره الانعام »
2ـ بیانات قبل ازدستورآقایان : محمد سعید تسلیمی و ذبیح الله صفائی  .
رئیس ـ سخنرانان قبل از دستور را دعوت کنید .
منشی ـ آقای دکتر تسلیمی نماینده تهران و آقای صفائی نماینده اسدآباد .
 

 

 

محمد سعید تسلیمی - بسم الله الرحمن الرحیم . با عرض سلام به پیشگاه حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنافداه و نماینده و نائب گرامی اش حضرت امام امت و قائم مقام حضرت رهبر و باسلام بحضور تمام پیروان صدیق امام و با مسالت علو درجات برای شهدا و مفقودان گرانقدر اسلام ،‌مزید اجر و صبر برای خانواده های معظمشان و با دعا برای بهبود آلام جانبازان و معلولان و رهائی اسیران از بند دژخیمان بعث . و با ابزار تشکر قلبی امت شهید پرورمان خدنت جناب آقای موسوی اردیبلی ریاست محترم شورایعالی قضائی بمناسبت شروع برخوردهای امیدوار کننده با مفسدین خصوصاً سوداگران مرک ابدا چند مناسبت را متذکر می شوم :
امروز مصادف است با سالروز شهادت میرزا تقی خان امیر کبیر و فردا 19 دیماه یادآور قیام مردم دلاور و پابرجای شهر خون وقیام قم به سال 1365 است .
همچنین در چند روز آینده سالگرد شهادت مرحوم نواب صفوی وی ارانش است . اسوه هائی که با غیرت وآقائی و وفاداری رادمردانه به اسلام و با شهادت مطلومانه خود زمزمه دائمی « دروراست زماتن به مذلت دادن » را یکبار دیگر برای ره پویان اسلام عزیز تکرار نمودند .
از فرصتی که دارم برای عرضه چند مطلب استفاده میکنم :
اول تذکری بخود همکارانم دارم در مورد اوقات ارزشمند مجلس محترم با این برآورد که یک دقیقه وقت مجلس در حقیقت دویست و هفتاد دقیقه ، یکساعت آن فی الواقع دویست و هفتاد ساعت و حساسیت آن بخاطر تعلقش به همه ملت عزیز با میزان پنجاه میلیون برابر ارزشگذاری میشود ، بدیهی است چنین اوقات پربها می باید به مسائل و موضوعاتی هر چه حیایت تر بترتیب اولویت و اهمیت

اختصاص یابد . در این خصوص به کمیسیونها و هئیت رئیسه محترم مصرانه عرض می کنم ترتیب ویژه ای مقررنمایند ، مادامیکه مجلس برای مسائل عمده وو بنیانی همچون تعدیل ثروت ، جذب نقدینیگ تورم زا از دست ثروت اندوزان و برخورد با تبعیض های ناشی از فرهنگ منحط تکاثر ، تعیین الگوی مصرف ،‌زوددن محرومیت رفع نارسائی های نظام حقوق و دستمزد کلیه کارکنان د رنظام جمهوری اسلامی ، برخورد با مسئله مهاجرت و امثال آن ، راه چاره ای نیافته و تا این بلایای ریشه سوز ، ریشه کن نشده اند این اوقات وآنات گرانقدر مصروف موضوعاتدور افتاده تر همچون بحث درباره اخذ ورودیه به پارکها و مسائلی از آن قیبل نشود . و یادآور میشوم که عملکرد و جهت گیری دو مجلس اول دوم ، همچنین عملکرد قوه قضائیه و مجریه به دقت تحت نظارت و قضاوت مردم خصوصاً سختی دیدگان بوده و مجلس سوم نیز از قضاوت و نجش مردم دور نخواهد بود .
 مطلب بعد از اینکه در شرایط نه جنگ و نه صلح بسر میبریم که از آن به شبه جنگ و شبه صلح هم یاد میشود . دراین موقعیت برفرماندهان ودلاوران عرصه های دفاع مقدس  بیش از هر زمان دیگر لازم است که به سازماندهی بهینه جهت مقابله با هر نوعه تجاوز احتمالی مجدد از سوی استکبار بیندیشند و کماکان عنایت داشه باشند که در دنیای ناپایدار معاصر آنچنان معرفی به عمل نیامده که بشود به میثاق های سازمانهای بین المللی اعتماد نمود ، در دنیائی که به تعیبر امام است امت آن معلم حقایق ، الفاظ و کلمات ، معنانی خود را از دست داده اند و بشیت سرگردان و آواره به دنبال ارزشهای از دست داده خویش است ، سبعیت مترقی با غص عناوین بشر دوستانه ه بازی گری پرداخته و با استفاده از لباس و نقاب بهائم انسان نمائی می کند تا به هر حیله مقتضی از انسانهای رها و آزاده نظرهائی را به سوی خودگرایش دهد . بیان مصلح الدین سعدی است که
 « دشمن چو ا همه حیلتی فرو ماند سلسله دوستی بجنباند پس آنگه به دوستی کارهائی کند که هیچ دشمنی نتواند » لذا بر پایه اصل موقعیت شناسی به کلیه مسوولان و مدیران کشور در هر لباس و سطح عنوان لازم است که بیش از هر زمان به برنامه ریزی و یانده نگری پرداخته و آینده را در ادامه شرایط فعلی خوب تجزیه و تحلیل نموده و آمادگی متناسب با هر وضعیت را در قسمت تحت امر و مدیریت خود به وجود آورند .
 

 

 قدر مسلم این است که سیاستها و طرحهای بازسازی نیز می باید بر پایه آینده نگری های هرچه جامع ترتدوین و عملی گردند. کلمه دیگر را رد حول و حوش بازسازی یادآوری می نمایم :
درهشت سال گذشته مفسدین اقتصادی اعم از محتکرین ، گرانفروشان ، متقلبین و متملقین هر یک به نحوی و به اظهار خودشان بار خودشان را بستند و البته هوز هم مشغولند آن بی خبران خودپرست به قیمت عسرت مردم بپاخاسته بی رحمانه به زراندوزی و تکاثر پرداختند و شکم هایشان از مال و حق دیگران آماس کرد . آنان بازسازی و بازپروری خود را دردوران جنگ تحمیلی یعنی دورانی که مردم ایثار گر و غیرتمند ایران اسلامی در حال دفاع همه جانبه از میهن اسلامی و ارزش های انقلاب بودند ، انجام دادند واز اینکه برخورد چشمگیر و مهار کننده ای هم از سوی ضابطین کشوری نسبت به خود کامگی ها و جرائم خود مشاهده ننمودند بعضاً سرمستند .
لازم می دانم دراینجا سفارش مولی امیر المومنین ( ع ) به مالک اشتر را یادآور شوم که فرمود : « باید دوست داشتنی کارها نزدتوکاری باشدکه به حق نزدیکتر و از نظر عدالت ،‌عمومی تر و رضایت عمومی در آن بیشتر باشد . زیرا خشم عامه مردم ، رضایت چند نفر را پایمال می سازد ، در صورتیکه خشم خواص در برابر خشنودی عمومی قابل چشم پوشی است » همچنین مولی علیه الصوه و السلام درباره توقع رفاه طلبان مکار از مسوولان می فرماید « آنان در رابطه با حکمران ، به هنگام رفاه و آسایش گرابنارترین ، در گرفتاری ها کم یاری ترین به هنگام عدالت ناراضی ترین به هنگام خواهش پافشارترین،گاه بخشش کم سپاس ترین، زمان منع، عذرناپذیرترینو در پیشامدها و سختی های زمانه ناپایدارترین مردم اند ، در صورتیکه ستون دین ، توده مسلمین و سپاهیان روز نبرد با دشمنان عامه مردم اند » .
سپس حضرت تاکید می فرمایند : « پس باید باعامه مردم همراه باشی و گرایش تو به سوی ایشان باشد ».
حال آنچه از فرمایشات حضرت دریافت می نمائیم این است که ، یک اقدام برای بازسازی ،‌بازگرداندن ثروت عمومی به یغما رفته توسط تمامی مجرمین اقتصادی به تمامی حقوق از دست

 

 

دادگان است .
یک گام به سوی بازسازی دادن پاسخ عملی و نه شعار مابانه به سوالی است که قانون اساسی طی اصل چهل و نهم مطرح می نماید یک گام به سوی بازسازی یعنی بر هم زدن نامعادله دیرینه یک نفر میلیونها متر مربع زمین و میلیونها نفر یک متر مربع هم نه یعنی بازنگری درنظام توزیع ثروت در جامعه و ممانعت قاطعانه از هر نوع توجیه و توجیه گر دفع الوقت کننده .
آنگاه است که برای تقلیل آلام محرومان و سختی کشیدگان راه پیش رو خواهیم داشت . دیگر به هنگام استمداد ازما برای رفع محنت هایشان ، برخلاف غالب اوقات ، ما مسوولان و مجریان زبان به طرفه نخواهیم گشود و از مشکلات دست ساخته خود ردپاسخ آنان نخواهیم گفت تا آنان راآرام و یا منصرف سازیم و سپس بینگاریم که مشکلاتشان را برطرف نمودیم بجای علاج به دردهایشان مسکن بزنیم و پس از آن خود نیز دچار گرفتگی های وجذانی گردیم و معاذالله عدم تحرک در خدمت به مستضعفان را به جائی برسانیم که برپایه هشداری دیگر از حضرت امام ، دنیا اسلام را متهم به  عدم توانائی اداره جهان بنماید .
مطلبی هم به عنوان تاکید بر اهیمت برنامه ریزی جامع برای جوانان دارم :
جهت دهی ،‌ترتیب و نگهداری نسل جوان در گروه های سنی و منش های زیستی مختلف از قیبل روستائی و شهری در حال تحصیل و دور از تحصیل ،‌شاغل و غیر شاغل ،‌مرفه و غیر مرفه ،‌رزم دیده و رزم نادیه و امثال ذلک ... متناسب با آرمان های تربیتی و رشادت بار نظام فرهنگی اسلام خصوصاً د رکشور ما که از لحاظ نفوس جوان ترین و یا در میان جوان ترین ، کشورهای دنیا است ، مستلزم اداء تکالیف و مسوولیتهای بزرگی است که هر یک لزوم یکپارچه شدن امکانات متفرق ذیربط را الزامی می نماید . ارگان ها و سازمان هائی که هر یک به نحوی دست اندر کار امور تبلیغ ،‌تربیت ، ارشاد و انذار ، اشتغال و دیگر امور اجتماعی می باشند . به دلائل شناخته شده و هم به علت پرهیز از تداخل در وظیفه دیگری و یا ابتلاء به مشابه کاری عملا ازاصل موضوع که نگهداری و جهت دهی به نسل ارزشمند جوان است غافل مانده اند . این مهم نیازمند هماهنگی و همسو شدن هر چه سریعتر اهداف ،‌امکانات ،‌وظایف و برنامه های سازمان های مربوط می باشد

 

 

مسلم است چنانچه برای اوقات فراغت جوانان برنامه عملی و سازنده ارائه نشود ، آن اوقات پربها به هرز رفته و با انواع عوامل خودبخودی در مدار فساد و بزهکاری سپری میشود . یک جوان پانزده ساله یا بیست ساله که اخلاقاً به هرز رفته و با برنامه های حساب شده دشمنان و به موجب عدم اعمال ضوابط و برنامههای صحیح تربیتی از سوی متولیان فرهنگی جامعه مان به ابتذال کشیده شده و میشود در دوران اول انقلاب یک کودک 5 ساله یا 10 ساله بوده و نمی توانیم بگوئیم بی قیدی و ابتذال او هم میراث رژیم طاغوت است . ده سال از انقلاب می گذرد و باید اغان نمائیم آن نوجوان و امثال او تربیت یافتگان دوران خودمان هستند لذا لازم داریم این سوال را پاسخ بگوئیم که ما چه کرده ایم و چه می خواهیم بکنیم ؟ تردید نداشته باشیم که حملات تخریبی دشمنان که موجودیت و اصالت های ارزشمند جوانان ما را نشانه گرفته با شعاع عملیاتی وسیع درحد نسل و یا نسل ها ادامه دارد . اهمیت موضوع ایجاب می نماید جهت انسجام دادن به امکانات از یک سو و تامین پوشش سراسری در کشور ، دستگاهی عهده دارز وضع عموم جوانان که در حقیقت نیروی اصلی حکومت اسلامی هستند بشود و با اعمال سیاست های منطقه ای متناسب با نییازمندی های کشور ، پراکندگی نیروی جوان را مشخص نموده با برنامه های غنی به رشد و اشتغال آنان بپردازد ناگفته نماند این مطلب قبلا به صورت گسترده ای مورد بررسی بوده و سوابق امر در کمیسیون فرهنگی دولت متوقف مانده که از نخست وزیر محترم مجدانه خواستار احیاء مجدد و پیگیری امر تا حصول نتیجه مطلوب می باشیم . همچنین به نمایندگان محترم چشم امید دوخته ایم به ماده 13 از فصل خط مشی برنامه اول توسعه اقتصادی و اجتماعی فرهنگی جمهوری اسلامی که تکیه بر مورد حیایت ذرک شده دارد ، توجه و تاکید عملی مضاعف بفرمایند . والسلام علیک و رحمه الله ( احسنت ) .
منشی – آقای صفایی بفرمایید.
ذبیح الله صفایی – بسم الله الرحمن الرحیم . پیام پیامبر گونه و پرصلابت حضرت امام امت برای گورباچف ، پیام رحمت اسلام برای تمام جهانیان بود . در دنیای ظلم و جنایت و فساد تنها راه نجات از کفر و شرک حاکم بر جهان ،

 

اسلام است و کمیونیزم و کاپیتالیزم به آخر رسید ه اند و اسلام ناب محمدی ( ص ) حرف آخر را خواهد زد .
 حضرت امام امت در جواب نامه نمایندگان محترم مجلس شورای اسلایم مبنی بر خطر تضعیف مجلس در مقابل اختیارات شورای تشخیص مصلحت فرمودند « ان شاء الله تصمیم دارم در تمام زمینه های وضع به صورتی دراید که همه طبق قانون اسای حرکت کنیم » بر همین اساس پیام دیگری د رهفته گذشته انتشار یافت . این پیام حیات بخش حاوی نکاتی است که میتواند کلیدی برای حل معضلات موجود گردد .
تذکر پدرانه حضرت امام به شورای محترم نگبهان که خودشان قبل از این گیرها مصلحت نظام را در بگیرند ، تکلیف آن شورای محترم را روشن کرد . اما کوته فکری و تنگ نظریها در هم می شکند . بحثهای طلبگی مدارس که در چهار چوب تئوریها است و مشکل راحل نمی کند و ما را به بن بست می کشاند و منجر به نقض قانون اساسی می گردد ، به تعبیر امام نمی تواند بیانگر قدرت اداره جهانی اسلام در دنیای پراشوب کننی باشد . باید تمام سعی خودتان را بنمائید که خدای نکرده اسلام در پیچ وخمهای اقتصادی ،‌نظامی ،‌اجتماعی وسیاسی متهم به عدم قدرت اداره جهان نگردد .
شورای تشیخص مصلحت نیز باید عملکردش را به مردم ارائه دهد . شورای مصلحت قانون کاربا بیش از این معطل نگذارند ، زیرا قشر محروم و عظیمی از سازندگان کشورما چشم براه تصویب و اجرای قانون کار هستند .
در آستانه دهمین سالگرد وقوع انقلاب عظیم اسلامی هستیم . انقلاب اسلامی در مظلومیت تمام درده سال گذشته با مقاومت بی نظیرملت انقلابی برهمه توطئه ها فائق آمده است وعظیم تری موانع را در هم شکسته است و این همه به خاطر نعمت وجود رهبری و امت فداکار ایران اسلامی است که به نحو احسن به وظایف و مسوولیت خویش عمل کرده اند. اگر نقص وقصوری هست ، از ما دست اندارکاران و مسوولان است .
قوای سه گانه در راستای اهداف انقلاب اسلامی چه مسیری را طی کرده اند ؟ قوه اجرایی که در دولت تجلی پیدا می کند ،‌نقش حساس و عظمیمی را بر عهده داشته است . شخص
 

 

آقای مهندس موسوی درراس دولت اسلامی باالهام ازنظریات تاییدات حضرت امام دربحرانی ترین و سخت ترین شرایط با گرایش به محرومین و مستضعفین علیرغم جنگ 8 ساله و محاصره سیاسی ، نظامی ، ‌اقتصادی ، موفقیتهای چشمگیری داشته است . هرچند کارشکنی ها و سنگ اندازیها و ضد یتهای آشکار و نهان جناح خاصی که رسالت خویش را دفاع از بخش خصوصی و سرمایه سالاری می داند موانع زیادی را به وجود آورده است اما موانعی نیز موجود است که اشاره وار بیان میشود :
1 – نداشتن اهداف روش و به تعبیری روشن نبودن استراتژی اقتصادی فرهنگی ،‌دفاعی ، سیاسی فعالیتها را چون پرتاب تیر بسوی هدف نامشخص و نامعین سرگردان کرده است ، که به نظر من عمده ترین کار مجلس تدوین استراتژی متناسب با انقلاب و کشور است .
2 – عدم وجود وحدت فرماندهی در دستگاههای دولیت ، کمه موجب شده است هر دستگاهی جدا از سایر دستگاهها عمل کند بدون اینکه همسو و مکمل بقیه دستگاهها باشد .
3 – نداشتن سیستم که دستگاهها را متکی به افراد و اشخاص و امیال آنان می نمود ه است و بار فتن افراد ، کل دستگاه مختل میشده است . به جای اینکه سیستم به افراد نقش بدهد ، افراد سیستم را طبق دلخواه به حرکت در میاورند . رنج کلی نظام نداشتن سیستم است .
4 – ناهماهنگی در دستگاههای دولت که به همین دلیلی هر کدام فلش خاصی را دنبال می کنند و همه در یک راستا حرکت نداشته و فاقد ارتباط ارگانیک و سازنده اند .
5 – وجود دستگاههای موازی ، سرمایه ها ، انرژیها و فرصتها را به هدر داده است . کارها زمین ماندهاست و نیازها برطرف نشده و هیچ دستگاهی هم جوابگو نیست . در این رابطه گاهی فعالیتهای همدیگر را خنثی می کنند . گاهی برای انجام یک کار در چندین جا و توسط چند ارگان و جدا و بی خبر از هم کار میشود .
6 – نداشتن برنامه حرکت دولت متاسفانه برنامه ای نبوده است . همیشه حرف از
برنامه ریزی و مدیریت بوده است ولی د رعمل از برنامه ریزی به مفهوم واقعی اش پرهیز شده
 

 

است . هر جا فشار بیشتر وارد آمده امکانات بیشتریری را جذب کرده است . امکانات دولت به تناسب توزیع نشده است و این حاصل بی برنامگی است .
7 – ناهمگونی در داشتن بینش انقلابی درسطوح مختلف مدیریان دولتی که فعالیتها را
بی اثر و گای در راستای اهداف نامتجانس سوق دادهاست .
8 – وجود دولتهای غیر رسمی قدرتمند و صاحبان زرو زور و تزویر در خارج از محدوده دولت ، که متاسفانه همچنان فعالند و هر زو به نحوی و به رنگی و با حیلتی جدید بهکار شکنی مشغولند و اجرای برنامه های دولت را که در جهت محرومین و مستضعفین و پابرهنگان هست ، برای خویش داروی مرگ می پندارند .
به هر حال دولت وظیفه دشوار و سنگینی دارد که باید موانع را برطرف کند و برای اداره کشور و انقلاب برنامه داشته باشد . و باید موانع ار برطرف کند و برای داره کشور و انقلاب برنامه داشته باشد . باید اعتراف کرد که علیرغم تایید مکرر رهبری از نخست وزیر و دولت وی ، متاسفانه ضعیف عمل شده است وایشان درمواقعی بطورمحسوس کوتاه آمده اندو مایه نگذاشته اند و بعضاً همکاران ضعیفی را برگزیده اند . متاسفانه هستند از کارشناسان دولت که در وزارتخانه ها ،‌سازمانها و مراکز تخصصی تصدی امور را برعهده دارند که فاقد بینش وتفکر انقلابی هستند . بنده به نخست وزیر محترم تذکر می دهم که خوب است برای رفع موانع موجود ، به حذف دستگاههای موازی و مشکلات دیگر از مجلس انقلابی کمک بگیرند . از این فرصت خوب باید استفاده کرد . ضمن تایید مواضع ایشان هنگام تقدیم لایحه بودجه یادآور میشوم تا آنجا که به مجلس مربوط میشود دیگر عذری نداریم . این گوی و این میدان ،‌ما متنظر می مانیم .
مجلس شورای اسلامی در قانون اساسی بیشترین اختیارات را دارد . مجلس تجلی اداره مردم است . مجلس باید حافظ اصول و آرمانها و اهداف انقلاب باشد و از ابزارهای قانونی اش برای به نظم آوردن امور استفاده کند . نمایندگان معتقد به گرایش محرومین و مستضعفین باید بدور از سیاسی کاری و ملاحضات صریحاً مطالب را گوشزد کنند و خطرات را یادآور شوند . ثقل مرکزی نظام ،‌مجلس است . سیاستگذاری مجلس و خطرات را یادآور شوند . ثقل مرکزی نظام

 

 

‌مجلس است . سیاسستگذاری مجلس سرنوشت کشور و انقلاب را تعیین می کند . متاسفانه دستهایی در کار هست تکه نقش مجلس را کم رنگ کند .و قدرت مجلس را ضعیف جلوه دهد . خوشبختانه اخیراً حضرت امام امت اختیاراتی را که به خاطر ضرورت زمان جنگ به شورای تشخیص مصلحت داده بودند به مجلس بازگردانیدند . امید است مجلس جایگاه خویش را بدرستی بشناسد و به وظیفه حساس و سرنوشت ساز خویش توجه کند .
سیستم قضایی کشور تناسب با اهداف و آرمانهای انقلاب اسلامی و انتظارات مردم شهید داده عمل نمی کند . درحالیکه حضرت امام به طور مستمر اسلام ناب محمدی را فریاد می کنند ‌سیستم قضایی ما با غارتگران و دزدان اموال نومامیییس مردم برخورد نمیکند و گاهی امنیت آنان را نیز فراهم می نماید . آزادی افراد فاسدی چون تورج منصورها چه معنی می دهد ؟ رواج فساد و دزدی و ارسشاء و اختلاس ،‌نتیجه برخورد غیر انقلابی بی قوه قضائیه است . این سیستم نه تنها موفقیتی نداشته است بلکه همیشه از جریانات عقب بوده است . این سیستم نه تنها موفقیتی نداشته است بلکه همیشه از جزیانات عقب بوده است و به طور جدی در کنار محرومین و مستضعفین نبوده است . کار به جایی کشیده است که شخص حضرت امام دخالت کرده اند . بجز در زمانی که دادگاههای انقلاب در قید حیات بودند و بعضی از مقطعی که برای هم رنگ شدن ،‌حرکاتی صورت گرفته است هیچچ معجزه ای از سیستم قضایی حاصل نشده است . با ادامه این روند معلوم نیست چه خواهد شد ؟ نمایندگان به عنوان امنای مردم باید از حضرت امام امت استمداد بطلبند . برخوردهای اخیر با سوداگران مرگ نشان می دهد که میشود با مسایل برخورد انقلابی داشت . در برخورد با مشکلات موجود ،‌انقلاب را نمیشود باری به هرجهت اداره کرد . برنامه وجدیت می خواهد ، مدیریت می خواهد .
غیر از شخص حضرت امام هیچ کس مبرای از مسوولیت نیست . گاهی بزرگان نیز به حد و مرز مسوولیتشان نمی اندیشند و کارها را از رول طبیهی و قانونی اش خارج میسازند شخصیتها عزیز و محترمند ولی حفظ اصول طبیعی و آرمانهای انقلاب عزیزتر از شخصیتها است . چه معنا داردیک نفر د رآن واحد چندین و چند مسوولیت داشته باشد ؟ به نظر من جز در آنجائی که حضرت امام و امت چند مسوولیت را به یک شخص واگذار می کنند ، افراد نباید یک مسوولیت بیشتر داشته باشند در غیر این صورت همه کارها به صورت فرمایشی و تشریفاتی در خواهد آمد و برنامه ها ظاهری و بی محتوای و هیچ کاری جدی تلقی نخواهد شد . همه باید محدود به حدودی باشند که قانون اساسی برای آنها تعیین کرده است .

 

حد ومرزها باید مشخص شود و با سپردن مسوولیتها باید ازافراد مسوولیت خواسته شود .
 اخیراً نغمه دیگری ساز شده است به نام استقراض از منابع خارجی ، که جز وابستگی و ذلت چیزی به همراه نخواهد داشت . استقراض به هر شکل و به هر نحو محکوم است . ساده اندیشی ها و بینش غیر انقلابی قادر به تشخیص و تمیز پیامدهای سیاسی و اجتماعی ذلت بار استقراض از منابع خارجی نیست . ما باید همچنان در مظلومیت زمان جنگ با استفاده از استعدادهای مادی و معنوی خدادادی با برنامه ریزیهای دقیق بر مشکلاتمان فائق آئیم و اتکامان اتها و تنها به خدا باشد .
 برقراری رابطه با عربستان سعودی را در این وضعیت و با این شرایط به صلاح نمی دانم ،‌زیرا حکایت از ضعف ما خواهد داشت .
 اخیراً ‌آمریکای جایتکار با سرنگون کردن دو فروند از هواپیمهای جنگده لیبیایی . تجاوزگری ،‌وحشی گری و درندگی اش را به نمایش گذاشت . ما از کشور بردارد لیبی و رهبری انقلابی آن پشتیبانی نموده و یادآور میشویم که تنها به خدا و مردم تکیه کنند و جواب قاطع عملی به تجاوز آمریکا بدهند .
 اسرائیل غاصب درفلسطین اشغالی و جنوب لبنان توده های مظلوم را آماج حملات خود قرار می دهد و رهبران دروغین به اصطلاح سازمان آزادیبخش فلسطین که لعن و نفرین خدا برآنان باد – رژیم غاصب صهیونیستی را به رسمیت می شناسد . اینجانب حمایت و پشیتبانی خود را از نهضت های آزاد بخش ضد شرقی و غربی اعلام میدارم ،‌به ویژه ازملت مظلوم فلسطین وحزب الله مظلوم لبنان که اخیراً در معرض هجوم عوامل آمریکا و سهیهونیزم قرار گرفته اند . به مسوولین جمهوری اسلامی اعلام میدارم که از حزب الله لبنان حمایت لازم را به عمل آورند . والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته . ( احسنت – احسنت )
3 – تذاکرات نمایندگان مردم در مجلس به مسوولین اجرائی کشور به وسیله آقای رئیس
 آقای فدائی عراقی نماینده اراک به وزارت نفت در مرود نظارت بر تولید وسایل گاز سوز مطابق با استاندارد، ‌و به وزارت نیرو در خصوص احتراز از انتشار مطالب ضد و نقیض درمورد خاموشی ها .
 

 

 آقای کاظمییان نماینده آمل و لاریجان به وزارت بازرگاین در مورد تخصیص سهمیه جهیزیه و نیازهای دیگر به نسبت جمعیت ، و به وزارت راه و ترابری در مورد تامین هزینه احداث میدان هزار سنگر و قراردادن پل سوم آمل در طرحهای ملی ، به وزارت کشور در مورد تامین کسری موجودی شهرداری آمل ، به جهاد استان مازندران در مورد طرح هدایت آب سهیمه وسطی کلا و به وزارت برنامه وبودجه در مورد تخصیص اعتبار اسفالت راه پلور – رینه .
 آقای شافعی نماینده مرند به سازمان تربیت بدنی در مورد تامین نیازهای فدراسیونهای ورزشی مرند و جلفا ، به سازمان میراث فرهنگی در مورد حفظ آثار فرهنگی مسجد جامع مرند و به وزارت بازرگانی در خصوص نصب مسئول واحد بازرگانی مرند و تبدیل آن به اداره .
 آقای حبیبی نماینده قائم شهر و سواد کوه به وزارت بهداشت و درمان در مورد رسیدگی به درمان منطقه سواد کوه ، به وزارت برنامه و بودجه در مورد علت حذف سواد کوه از بخشهای محروم و به وزارت پست و تلگراف در خصوص راه اندازی کد مخابرات شیرگاه و زیر آب و افزایش تلفن پل سفید و سواد کوه .
 آقای هدایتی نماینده فریدون و فریدون شهر به وزارت خانه های اطلاعات و کشور و سپاه در مورد ریشه یابی شهادت سه بسیجی درچادگان ، به هیات دولت درمورد تامین امکانات جهاد سازندگی برای تکمیل جاده های فریدونشهر و فریدون ، به وزارت کشاورزی و جهاد و سازمان تعاون کشور و بانک کشاورزی د رمورد تقویت کشاورزی و اشتغال مردم فریدون و فریدونشهر ، و به وزارت فرهنگ و آموزش عالی درمورد موافقت با تاسیس آموزشکده کشاورزی درفریدون .
 آقای عبدالکریمی نماینده نطنز به بنیاد مستضعفان درمورد انجام تعهدات و توجه به محرومین درنطنز و قمصر .
 آقای الحسینی نماینده اراک به وزارت فرهنگ وآموزش عالی درمورد تسریع در راه اندازی کارشناسی رشته های فنی ، به وزارت نفت در مورد تسریع در گازرسانی اراک ، و به وزارت آموزش و پرورش درمورد رسیدگی به وضع مجمتع های آموزشی رزمندگان .
 آقای ملک آسا نماینده ملاوی به وزارت جهاد در مورد حل مشکلات راه روستائی
 

 

بخشهائی پلدختر و یسیان و پاپی ، به وزارت نفت در مورد تامین سوخت لرستان ،‌به وزارت مسکن و شهر سازی درمورد شروع عملیات اجرائی بیمارستانهای پلدختر و سپیددشت .
 آقای روحانی نیا نماینده سپیدان به وزارت جهاد سازندگی درمورد حفظ شیلات و جلوکیری از صید غیر مجاز آبزیان .
 آقای عظمیی نماینده طرقبه و چناران به وزارت راه و ترابری درمورد بازسازی جاده شاندیز – مشهد .
 آقای اشرفی اصفهانی نماینده باختران به وزارت نفت در مورد رفع کمبود سوخت در استان باختران .
 آقای باباخاص نماینده اورامانات و پاوه به وزرات نفت در مورد رفع کمبود سوخت در اورامانات .
4 – تصویب طرح تفسیر قانون واگذاری شهرک دانشگاه به شرکت تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران
 رئیس – دستور را شروع کنید .
 منشی – اولین دستور ، گزارش کمیسیون مسکن و شهرسازی تشریف بیاورند .
 رحمت الله خسروی ( مخبر کمیسیون مسکن و شهرسازی و راه و ترابری ) – بسم الله الرحمن الرحیم .
 گزارش از کمیسیون مسکن و شهر سازی و راه و ترابری به مجلس شورای اسلامی .
 طرح تفسیر قانون واگذاری شهرک دانشگاه به شرکت تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران به شماره ترتیب چاپ 270 که به عنوان کمیسیون اصلی به کمیسیون مسکن و شهرسازی و راه و ترابری ارجاع شده بود در جلسه مورخ 4/10/67 کمیسیون مورد بحث و بررسی قرار گرفت و نظر کمیسیون با اکثریت آراء به شرح ذیل به تصویب رسید .
 اینک گزارش آن جهت شور به مجلس محترم شورای اسلامی تقدیم می گردد
 رئیس کمیسیون مسکن و شهر سازی و راه و ترابری – غلامعلی شهرکی طرح تفسیر
 

 

قانون واگذاری شهرک دانشگاه به شرکت تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران .
 موضوع استفسار :
 سوال اول این است که : « با توجه به تبصره 1 قانون واگذاری واحدهای آماده شده به غیر از اعضای قدیمی مجاز است ؟
 سوال دوم : « و آن عده از اعضای تعاونی که دارای مسکن نمی باشند با رعایت ضوابط قانون و اراضی شهری و سایر قوانین می توانند واحدی از تعاونی بگیرند و در غیر این صورت فقط حق دریافت مبلغ پرداختی را دارند ؟ » من یک مختصری از وضعیت این تفسیر را خدمتتان عرض می کنم موضوع این تفسیر این است که حدوداً در سال 49 تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران زمینی را از فردی خریداری می کنند که در واقع آن زمین وقفی بوده و آن فرد زمین را با یک قیمت گزافی با توجه به اینکه وقفی بوده به تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران میفروشد . بعد از انقلاب این شهرک که حدوداً به دو هزار قطعه تقسیم شده بود ،‌ دراختیار وزارت مسکن و شهرسازی قرار می یگرد که کارهای ساختمانی را ادامه بدهد و عملیات اجرایی این شهرک را به پایان برساند و بعد از مدتی مصوبه جدیدی داده میشود که عین آن را من قرائت می کنم :
 « قانون واگذاری شهرک دانشگاه به شرکت تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران . »
 ( یعنی از وزارت مسکن و شهرسازی باز به تعاونی کارکنان دانشگاه تهران بر می گردد ) .
 ماده واحده – شهرک دانشگاه به شرکت تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران با حفظ حقوق قبلی بانک مسکن ، برگزیده میشود تا واحدهای مسکونی آن را با نظر دانشگاه پس از تکمیل عملیات ساختمانی به کارکنان دانشگاه واگذار نماید .
 تبصره 1 – اعضای شرکت تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه درواگذاری واحدهای مسکونی اولویت دارند .
 تبصره 2 –  شرکت تعاونی مسکن دانشگاه موظف است مطالبات وزارت مسکن و شهرسازی را با ارائه اسناد مثبته پرداخت نماید . »

 مشکلی که در حال حاضر در اینجا پیش آمده این است که چون در تبصره 1 اعلام شده درکارکنان دانشگاه در اولویت قرار دارند ، گاهی این جوری تعبیر میشود که پس کسان دیگر هم می توانند از این خانه ها بخرند . اولویت فقط با کارکنان دانشگاه است و افراد دیگری غیر از کارکنان دانشگاه میتوانند این خانه ها را بخرند ،‌که در همین جا تفسیر خواسته شده که آیا واقعاً این چنین است ؟
دوم اینکه افرادی که دارای مسکن هستند می توانند یکی از این واحدها را بخرند . یعنی با توجه به اینکه دارای واحد مسکونی هستند می تواند بخرند ؟ پاسخی که در کمیسیون به تصویب رسیده به این شرح هست که خدمت برادران قرائت می کنم :
نظر کمیسیون
ماده واحده – منظور از تصویب قانون واگذاری شهرک دانشگاه به شرکت تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران این بوده است که شهرک مذکور با نظر دانشگاه دراختیار افراد فاقد مسکن دانشگاه تهران قرار گیرد و اعضای تعاونی مسکسکن کارکنان دانشگاه در چهار چوب ضوابط مربوطه در اولویت دریافت یک واحد مسکونی قرار می گیرند . اینجا کاملا مشخص شده که منظور از این قانون این بوده که اولا این واحدها مال کارکنان دانشگاه هست ، درثانی این واحدها به کسانی واگذار میشود که فاقد هرگونه مسکن باشند ، نه اینکه یک کسی که یک واحد مسکونی دارد باز هم بیاید یک واحد جدید اختیار بکند .
بنابر این خواش بنده این است که برادران وخواهران محترم در ارتباط با این تفسیر محبت بفرمایند ضمن اینکه یادآوری می کنم این زمین او قافی بوده و کارکنان دانشگاه که از قشر فرهنگی و زحمتکش جامعه ما هستند و پول این زمینها را قبل از انقلاب به یک فرد دیگری داده اند ، ‌در اینجا از سازمان اوقاف خواهش می کنم که تا آنجایی که مکن است هم درارتباط با قراردادهای این تعاونی تسریع به عمل بیاورد و هم اینکه تخفیف لازم را برای این کارکنان عزیز قائل بشود . والسلام و رحمه الله و برکاته .
رئیس – کسی به عنوان مخالف این تفسیر ثبت نام نکرده در مجلس آقایان اگر مخالفتی دارند می توانند مطرح کنند .
 

 

نورالله عابدی – اینجا روشن شود که منظور فروش به اعضاء است نه اجاره .
رئیس – قانون این را ما قبلا گذرانده ایم . الان تفسیر مطرح است . اگر ابهامی نماینده ها دارند آقای دکتر شیبانی توضیح می دهند .
دکتر شیبانی – بسم الله الرحمن الرحیم . همین جور که گفتند در سال 49 یک زمین وقفی به تعاونی مسکن تحمیل میشود و با قیمت گزافی واگذار می کنند . یک مقداری هم قرض به تعاونی مسکن تحمیل میشود و باقیمت گزافی واگذار می کنند . یک مقدراری هم قرض از بانک می گیرند و یک مقداری هم اعضاء پول میگذارند و بعد هم این را نیمه کاره میسازند . تا اینکه بعد از پیروزی انقلاب ،‌شورای انقلاب که دید اینها یک بدهی کلانی به بانک دارند گفت که وزارت مسکن تکمیل کند و واگذار بکند . وزارت مسکن هم شروع به ادامه کار کرد ولی آن واحدهای موجود را هم تکمیل نکرد و بعداً هم به دلیل نبودن پول نتوانست و مانده و دولت این را به یک شرکت دیگری فروخت .
من آن موقعی که دردانشگاه بودم به دلیل اینکه اراضی شهری ،‌زمین به دانشگاه نمی داد و می گفت شما تعاونی دارید ، از آن طرف هم امکان اینکه استفاده از این واحدها بکنند نبود ، این است که از جناب آقای مهندس موسوی خواهش کردیم که این را برگردانند و یک طرحی هم به مجلس آوردیم و مجلس هم موافقت کرد که به تعاونی مسکن برگردد و اولویت با اعضا باشد .
( اعضای قدیمی یا اعضای جدید ) مخصوصاً این قید ،‌ اولویت است . اعضای قدیمی هر کدامشان مسکن ندارند می توانند بیایند پول بگذارند و اعیای یک واحد را بخرند ( نه عرصه را ) البته عرصه وقفی است و قابل خرید و واگذاری نیست و بدنیال این ، زحماتی کشیده شده و الان 750 خانوار از همین فقیر و فقرای دانشگاه در آنجا سکونت دارند . عده ای از اعضای قدیمی که واحد مسکونی هم دارند و پولشان را هم پس گرفته اند رفته اند شکایت کرده اند که خیر ، این زمین مال ما است و باید به ما برگردد . من این تفسیر را که از مجلس خواهش کردم بکنیم برای خاطر این است که عضو تعاونی مسکن که با امکانات محدود دولتی یک مقداری جنس به او بدهند که خانه بسازد آیا اگر خانه داشته باشد باز هم می تواند خانه بگیرد ؟ که اگر این جور بود من اصلا دنبالش
 

 

نمی رفتم . تمام وقت غیر مجلسم را روی این گذاشتم و رفتم آنجا را ساخته ام . آن وقت حالا بدهم به آن کسی که خانه دارد و آن بیچاره ای که در دانشگاه است و خانه ندارد به او ندهم ؟ خیر ، تقاضای من از مجلس این است که مشخص بکنیم آیا در این تعاونی مسکن صاحب خانه هستم باز هم میتوانم صاحب یک واحد دیگر بشوم ؟‌برای بعضی این ابهام پیش آمده ، چون نوشته « شرط عضویت نداشتن مسکن است » ، می گویند اگر بعداً مسکن پیدا کرد . در حالیکه این شرط اول کار بوده است . منظور این است که بگویند آقا ! آن کسیکه مسکن دارد دیگر نمیتواند از تعاونی یک واحدی بگیرد و کسیکه مسکن ندارد بدون مسکن بماند بماند .
رئیس – متن تفسیر را برای رای گیری بخوانید .
منشی – ماده واحده – منظور از تصویب قانون واگذاری شهرک دانشگاه به شرکت تعاونی مسکن کارکنان دانشگاه تهران قرار گیرد و اعضای تعاون یمسکن کارکنان دانشگاه در چهار چوب ضوابط مربوطه در اولویت دریافت یک واحد مسکونی قرار می گیرند .
رئیس – 181 نفر در مجلس حاضرند  ، منمایندگانی که با این نفسیر موافق هستند قیام بفرمایند ( اکثر برخاستند ) تصویب شد .
5 – تصویب کلیات طرح قانونی چگونگی بررسی لوایح بودجه و برنامه های چند ساله جمهوری اسلامی ایران
رئیس – دستور بعدی را مطرح کنید .
منشی – دستور بعدی ، گزارش کمیسیون آئین امه داخلی مجلس در خصوص رد طرح قانون چگونگی برای لوایح بودجه و برنامه دهی چند ساله جمهوری اسلامی ایران .
مخبر کمیسیون تشریف بیاورند .
محمد رضا باهنر ( مخبر کمیسیون تدوین آئین نامه ) – بسم الله الرحمن الرحیم  .
گزارش از کمیسیون تدوین آئین نامه داخلی به مجلس شورای اسلامی .
کمیسیون تدوین آئین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در جلسه مورخه 6/10/67 طرح قانونی چگونگی بررسی لوایح بودجه وبرنامه ای چندساله جمهوری اسلامی ایران (به شماره چاپ
 

 

273 ) را که یک فوریت آن در جلسه علنی مورخ 30/9/67 به تصویب رسیده بود مورد رسیدگی قرار داد و آن را رد نمود .
نایب رئیس کمیسیون تدوین آئین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی – هادی غفاری
رئیس – اعضای محترم شورای نگهبان به جلسه تشریف آوردند ، بفرمایند .
باهنر – تعدادی از برادران نماینده مجلس شورای اسلامی با اعضاء طرحی تقدیم آن به مجلس شورای اسلامی در خواست نموده بودند که ماده 106 این طرح مطرح کرده بودند در شماره چاپی 273 چاپ شده که برادران و خواهران نماینده آن را دارند و می توانند مطالعه بفرمایند .
اصل قضیه این است و این پیشنهاد بر این اساس است که چون بودجه ،‌ و لایحه بودجه و لوایح و طرحهای برنامه چند ساله یا یک ساله جمهوری اسلامی آئینه تمام نمای سیاستهای نظام جمهوری اسلامی است و در قالب بودجه ، بسیاری از سیاستهای اقتصادی و فرهنگی و عمرانی و سیاسی و ابعاد دیگر سیاستها معمولا روشن میشود ، بر این اساس عده ای از نمایندگان پیشنهاد کرده بودند که در زمان بررسی این لوایح و طرحها ترکیب کمیسیون بودجه عوض بشود و علاوه بر اعضای کمیسیون برنامه و بودجه اتز کمیسیونهای تخصصی مجلس هم هر کدام به انتخاب خود کمیسیون یک نفر عضو کمیسیون بررسی این طرحها و لوایح بشود .
بر این اساس بیست کمیسیون پیشنهاد کرده بودند که یکی از آنها خود برنامه و بودجه است . بنابر این 19 کمیسیون جدید و 19 عضو جدید اضافه میشود به 15 نفری که قبلا تصویب شده بود سقف کمیسیون برنامه و بودجه باشد ،‌تعداد اعضای این کمیسیون که میشوید اسم آن را کمیسیون خاص گذاشت در زمان بررسی لایحه بودجه به 34 نفر افزایش پیدا می کند .
مساله به صورت مفصل در کمیسیون مطرح شد . آقایان پیشنهاد دهندگان طرح آمدند و صحبت کردند و دلائل خودشان را مطر کردند و در مجموع کمیسیون آئین نامه داخخلی به این نتیجه رسید که آن را رد کند . متاسفانه کمیسیون در مقدمه و گزارش ، دلائلی رد را ذکر نکرده است و طبق آئین نامه قرار بر این

است که در گزارشی که به مجلس داده میشود دلائل رد هم ذکر بشود .
یکی از دلابل بعده برادران مخالف این بود که موقعی که تعداد اعضای کمیسیونی به 34 نفر افزایش پیدا بکند اولا رسمیت پیدا کردن کمیسیون بسیار مشکل میشود ،‌مخصوصاً با توجه به اینکه کمیسیون برنامه و بودجه در زمان بررسی بودجه و برری برنامه معمولا ساعات متمادی و مستمری باید در کمیسیون حضور داشته باشد و بتواند روی مساله بررسی بکند و نظر بدهد .
یکی از دلائلشان این بود که رسیمت پیدا کردن جلسه با اشکال روبرو میشود ، با توجه به اینکه اصلا بررسی بودجه در یک وقت مشخص و معلومی است .
دلیل دوم قضیه این بود که اگر کمیسیون هم رسمیت پیدا کرد ، توافق کردن روی اعداد و ارقام مخصوصاً با این همه ردیفی که در لایحه بودجه معمولا وجود دارد و تبصره های زیادی که دارد و نشان داده شده که در خود مجلس موقعی که بررسی میشود چقدر پیشنهاد جدید میرسد ، هر مقدار تعداد اعضای کمیسیون بررسی بودجه بیشتر باشد برای رسیدن به نتیجه و تصویب کردن یک مساله روشن ومشخص گرفتاری بیشترمیشودودرهرصورت مشکل میتوانندتصمیم گیری بکنند.
درنهایت پس از صحبتهای مخالف و موافق و توضیحاتی که امضاء کنندگان طرح داده بودند ، این طرح با 6 رای موافق و 6 رای مخالف که در مجموع 12 نفر در جلسه حضور داشتند ‌رای حد نصاب را نیاورد و نصف بعلاوه یک رای نداشت ، بنابر این به صورت رد ، گزارش آن را ارائه بکنند بعداً در خدمت مجلس محترم برای ادای توضیحات بیشتر هستیم . والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته .
منشی – آقای چیت چیان مخالف رد هستند ،‌ بفرمائید .
یکی از نمایندگان – ایشان به عنوان یکی از امضاء کنندگان طرح صحبت می کنند ؟
رئیس – ایشان به عنوان یکی ازطراحان هم می توانند صحبت ولی حالا به عنوان مخالف رد می خواهند صحبت کنند .
حمید چیت چیان – اگر اجازه بفرمائید یک مقداری راجع به اصل طرح صحبت بشود ، چون که مطلب هنوز روشن نشده .
موحدی ساوجی – ایشان به عنوان مخالف رد نمی خواهند صحبت کنند ، به عنوان مدافع
 

 

اصل طرح می خواهند صحبت بکنند ( عده ای از نمایندگان – تفاوتی ندارد )
رئیس – آخر وقت را قبول کردیم . یعنی آخر وقت را به عنوان دفاع از طرح قبول کردیم طراحان صحبت کنند . اما اینکه در توجیه هم صحبت کنند چون آئین نامه نبودن باایمان روشن نیست . حالا شما به عنوان مخالف صحبت کنید . در نهایت شما آخر بار ، وقت طولانی برای دفاع نهایی را طرح دارید .
حمید چیت چیان – بسم الله الرحمن الرحیم . برادران و خواهران ملاحضه بفرمائید این پیشنهادی که داده شده هدفش این است که درباره لاوایح مهمی از قیبل برنامه چند ساله ( که برنامه پنج ساله اول به مجلس داده شده ) و لوایح بودجه سالانه و اضعاف بودجه و اصلاحیه های بودجه ، مجلس مشارکت همه جابنه ای در ردسیدگی به این گونه لوایح داشته باشد . مساله به این ترتیب پیشنهاد شده که وقتیکه این لوایح به مجلس داده شد ابتدا هیات رئیسه این لوایح را به کمیسیونها میفرستند. در کمیسیونها حداکثر 10 روز بررسی میشود . حاصل این ها توسط نمایندگان کمیسیونها در کمیسیون برنامه و بودجه ارائه میشود و با حضور آنها و با داشتن حق رای آنها رسیدگی این لوایح در کمیسیون برنامه و بودجه انجام میشود .
یکی از دلایل عمده ای که باعث شد در رابطه با این طرح چنین ایده ای در ذهن نمایندگان پیدا بشود این است که لوایح مهم از قیبل اصلاحیه بند « ج » قانون بودجه 67 و هکذا ، شور اول برنامه اول توسعه جمهوری اسلامی درکمیسیونهای دیگر مورد بررسی قرار نگرفت و این ضایعات بسیار بزرگی را خواهد داشت .
ملاحضه بفرمائید . لوایح بودجه و لوایح برنامه اهمیتشان از این جهت هست که تبلور تمام سیاستگذاریها و خط مشی های کلی کشور است . اگر بنا هست که کشاورزی اولویت داشته باشد ، اگربودجه مناسب این امراختصاص داده نشود تمام سخنرانیها تمام سیاستگذاریها ، تمام برنامه هایی که چیده شده ابداً فایده ای نخواهد داشت و نتیجه ای نخواهد داد . یعنی آن زمان سیاستگذاریها شکل خواهد گرفت و لباس اجرا و عمل به خودش می گیرد که اینها به صورت بودجه در لوایح بودجه مشخص بشودواولویتها در بودجه ریزی و در برنامه ریزی ظاهر بشود لوایح بودجه مشخص
 

 

بشود و اولویتها در بودجه ریزی و در برنامه ریزی ظاهر بشود و الا ما نتیجه ای از سیاستگذاری ها نخواهیم گرفت .
اهمیت اینگونه لوایح برای برادران و خواهران پوشیده نیست . همه آگاهند ما در برنامه
می خواهیم خطوط کلی عملکرد نظام جمهوری اسلامی را در پنج سال آینده مشخص بکنیم و بودجه ریزی هم چیزی هست که در هر سال با دادن بودج ، با اختصاص بودجه به دستگاهای مختلف و بخشهای مختلف کشور ، تعیین می کند که چه بخشی در چه میزانی فعالیت بکند و نتیجه تمام سیاستگذاری در قانون برنامه اول و برنامه های بعدی و در قوانین بودجه مشاهده خواهد شد و خلاصه میشود . بنابر این در یک چنین لوایح مهم ضروری هست که تمام نمایندگان محترم و تمامی کمیسیونهای مجلس مشارکت فعال داشته باشند . و نتیجه کار آنها به مجلس بیاید و در مجلس با این مساله مواجه بشویم که حجم برنامه زیاد ، حجم لایحه بودجه زیاد فرصت و مجال بررسی کم ، محدودی  پایان سال هم دررابطه بالوایح بودجه زیادفرصت ومجال بررسی کم ، محدودیت پایان سال هم دررابطه با لوایح بودجه داریم و بعد پیشنهادهای زیادی هم از طرف نمایندگان و کمیسیونها در صحن مجلس میشود و به علت اینکه مجال نیست ناچار هستند با عجله برنامه و بودجه را بررسی بکنند و رای بگیرند و آنچانکه باید و شاید نظرات کمیسیونها ونظرات افراد و نمایندگان در این لوایح اساسی و مهم کشور لحاظ نمی شود . این مساله ای است که به کرات در گذشته  شاهدش بودیم و درعمر شش ،‌هفت ماهه همین دوره سوم مجلس این مساله را چندین بار مشاهده کرده ایم .
مساله دیگر ضرورت بررسی تخصصی اینگونه لوایح است . براردان عنایت بفرمایند ، کمیسیون برنامه و بودجه از یک دیدگاه کلی نسبت به مسائل کشور نگاه می کند . در حالی که اگر بررسی های فنی و تخصصی در رابطه با بخشهای گوناگون لایحه برنامه و بودجه به عمل نیایید چه بسا خطاهایی که دچار می ویم و این خطاها را کی متوجه خواهیم شد ؟ بعد از پنج سال که از اجرای برنامه گذشت یایکسال که بودجه تمام شدتازه مامتوجه می شویم به اجعلت اینکه مساله ای مورد بررسی دقیق و جزئی تخصصی قرار نگرفته دارای اشکالات فراوانی نبوده . من نمونه ای را
 

 

خدمت برادرها عض میکنم .
ملاحضه بفرمائید بایان محدودیت بودجه ، بودجه ای را اختصاص می دهند برای ساختن یک سد برای اینکه آب مشروب برای شهری تهیه بکنند ، یا آب کشاورزی برای کشاورزان تهیه بکنند . پنج سال ، شش سال ، ده سال طول می کشد وقتی که سد تمام شد تازه می ببینید که کانال های آبیاری درجه یک و دو را نساخته اند . دوباره باید که این سرمایه همچنان معطل بماند تاچند سال بگذرد که این کانال ها ساخته نشده ، چرا این ناهماهنگی ها هست ؟ برای اینکه بودجه گذران فقط با دید کلی دارن نگاه می کنند اما اگر کمیسیونها نظرات تخصصی شان داده بشود و جزئیات فنی و تخصصی کار لحاظ بشود . این بودجه ای که ارائه می شود و بر مبنای آن سازمانها و ارگان ها و و زارتخانه های اجرائی عمل می کنند عملشان صحیح خواهد ب.ود .
دلیل دیگری دارم برای اینکه چرا برسی تخصصی لازم هست ؟ توجه بفرمائید . کمیسیون برنامه و بودجه خودش متوجه این نکته شده است . که بررسی تخصصی ضعیف است لذا آمده اند یک کمیسیونها و کمیته های کوچکتری تشکیل داده اند ، سو کمیسیونهایی تشکیل داده اند . یک کمیته برای مسائل نفت یکی برای کشاورزی یکی برای انرژی و قس علیهذا . من سوالم این است آیا کمیسیونهای تخصصی دیگر مجلس آن ارزش و جایگاه را ندارند که یانها بایستی بلا استفاده کنار گذاشته بشوند ،‌بیکار و معطل بمانند ، اما کمیسیون برنامه و بودجه دو نفر را برای بررسی مسائل نفت باید مشخص بکند ؟ این چه کاری است ؟ چرا از پتانسیل ، انرژی و توان سایر کمیسیونها استفاده نمی شود و صرفاً تکیه روی یک کمیسیون است ؟ اگر بررسی های تخصصی انجام نشود برادران ! ضایعات بسیاری متوجه ما می شود مطلب دیگر این است که ما در زمانی به سر می بریم ، در زمانی هستیم که بودجه شدیداً محدود است و ما در
 

 

مرحله بازسازی قرار گرفته ایم ، بنامه های متنوع و وسیعی برای بازسازی کشور هست ، با این محدودیت  بودجه اولویت گذاری روی طرحهای مختلف و برنامه های مختلف از حساسیت خاصی برخوردار است . که این حساسیت خاص را کمیسیونهای تخصصی که با جزیات مساله روبرو هستند . مسائلی که مخبر محترم کمسییونها اینجا عنوان فرمودند من یک اشاره کوتاهی به آنها می کنم .
 اولا فرمودند که اگر 34 نفر عضو کمیسیون باشند رسمیت یافتن جلسات مشکل خواهد شد . البته من می پذیرم که تشکیل جلسات با تعداد اعضاء زیاد مشکل است اما ما می خواهیم ببینیم دربرابر این مشکل چه ارزشی به دست می آوریم ؟ ارزش این کار دراین است که هر زمانی که بودجه و برنامه بخواهد در کمیسیون برنامه و بودجه مورد بررسی قرار بگیرد افرادی از کمیسیونها حضور دارند و نظرگاهها و دیدگاههی تخصصی را درتمام جزئیات و درتمام مراحل بررسی برنامه و بودجه متذکر می شوند بنابر این حاصل کار بسیار پر بار خواهد بود . گیرم که یک مقدار تشیکل جلسلات و اداره جلسات مشکل خواهد بود اما مشاب این را هم ما داریم . اگر کل اعضای کمیسیون برنامه و بودجه در بررسی لایحه های برنامه و بودجه 34 نفر می شود الزامی به شرکت تمام 34 نفر نیست ، بلکه با دو سوم یا یک دوم بسته به پیشنهاد و نظر نمایندگان محترم اگر این جلسات شرکت خواهند کرد و این تعداد زیادی برای رسیدگی به  این چنین لوایح مهم نیست چرا؟ می بینیم که د رهیات دولت هم اقلا 24 – 25 نفر هستند که نشسته اند و قبل از ما همین لایحه را بررسی کرده اند و نتیجه کار آنهاست که به مجلس ارائه شده است . بنابر این ، این مشکل چندان جای توجه نیست . چرا؟ برای اینکه در برابر این مشکل ما ارزش بالاتری به دست می آوریم به خاطر آن ارزش است که این مشکل را هم بایستی متحمل باشیم ونبایستی به خاطر اینکه جلسه تعدادش زیاد می شود از این مساله صرفنظر بکنیم که برنامه و بودجه بررسی تخصصی تری می شود ( رئیس – وقتتان تمام است ) یکدقیقه اجازه بفرمائید . در رابطه با رسمیت یافتن جلسات را عرض کردم که بسته به نظر براردان عزیز است که اگر دیدند که واقعاً تشکیل چنین جلساتی مشکل است ، می توانند رسمیت یافتن جسلسات رانصف به اضافه یک قرار بدهند نه با دو سوم که معمول در سایر کمیسیونها هست و به این طرق واقعاً ما در رابطه با لوایح بودجه و
 

 

برنامه به یاری خدا و با مشارکت تمام کمیسیونها و نماینده ها ان شاءالله لوایح پربارتری داشته باشیم ، قوانین پربارتری داشته باشیم و در این یکی از بالاترین مراجع تصمیم گیری نظام جمهوری اسلامی به خوبی ایفا بکند . والسلام .
 منشی – آقای روحانی نیا ، موافق رد بفرمایئد .
 رمضان روحانی نیا – بسم الله الرحمن الریحم . خلاصه آنچه که پیشنهاد دهندگان طرح نوشته اند و برادر بزرگوارمان جماب چیت چیان خیلی مانور دادند و تبلیغ فرمودند در پنج نکته تقریباً خلاصه ای می شود :
 نکته اول این است که بودجه برای مملکت بسیار مهم است و نقشه اساسی و زیر بنائی در شکل دهی ابعاد مختلف مملکت دارد و به تعبیر مخبر محترم بودجه برای ما آئینه تمام نمای اوضاع اقتصادی و اجتماعی مملکت ماست .
 نکته دوم ایناست که مجلس باید به همین بودجه ای به این اهمیت برخورد فعال بکند و سرنوشت این بودجه را فقط به دست کمیسیون ندهد .
 نکته سوم این است که باید دراین بودجه کار دقیق کارشناسی بشود و سدی را طراحی نکنند بعد ببینند که کانال هایش کشیده نشده است .
 نکته چهارم این است که ما محدودیت در وقت داریم لذا این طرح را برای جبران این نقیصه آوردیم .
 نکته پنجم این است که ما مقدمه برنامه پنج ساله نظام جمهوری اسلامی را داریم طراحی می کنیم .
 حالا حرف من همین است ، هیچ کدام از موافقین و مخالفین این فرمایشات را منکر نیستند . امام دعوا این است که آیا این طراحی که آمده است این خواسته های شما را برآورده
می کند یا نمی کند ؟ من می خواهم استدلال درست به همین پنج دلیل این طراحی که شما آورده اید لازم است که رد بشود یعنی این چهار ، پنج نکته ای که شما برایش استدلاب کردید که لازم است این طرح تصویب بشود با تکیه بر همین دلیل ها من فکر می کنم که لازم است این طرح رد
 

 

بشود . ببینید آقا این آمده اند طرح داده اند می گویند چون بودجه مهم است مجلس باید فعال برخورد بکند ، کارکارشناسی بشود ، ما محدودیت در وقت داریم برنامه پنج ساله هست بیائیم لایحه بودجه را به تمام کمیسیونها بدهیم ، بعد بگوئیم ده روز فرصت دارید این را بررسی کنید ، کارشناسی کنید ، کمیسیون نظر بدهد بعد گزارش به یک کمیسیونی بدهد که 34 نفر هستند . یعنی این که یک نفر یم خواهد برود فقط نباید اعمال نظریات کمیسیون بودجه باشد . چنین چیزی است که باید در یک جا نظر هر کمیسیونی مطرح بشود از آن دفاع بشود و نظریه کمیسیون اعمال بکنید ، آنجا مطرح بشود یا می خواهید آن نظر کمیسیون رابیاورید به مجلس مطرح بکنید ؟ یعنی نظر کارشناسی کمیسیون کشاورزی باید کجا مرح بوشد ، از آن دفاع بشود و برایش رای گیری شود ، در کجا ؟ الان روال این است که کمیسیونها لایحه بودجه را کار می کنند ، بررسی می کنند ، نظر می دهند بعد در سطح مجلس می آورند مطرح می کنند ، اعضاء کمیسیون از پیشنهادشان دفاع
می کنند ، مجلس در جریان قرار می گیرد ، دقیقاً حلاجی می شود و مجلس مطرح بشود، حلاجی بشود ، موافق و مخالف صحبت بکنند ، نمایندگان درجریان قرارمیگیرد ، دقیقاً حلاجی
می شود و مجلس رای می دهد . حالا شما آمده یاد گفته اید به جای اینکه در مجلس نظر کمیسیون مطرح بشود ، حلاجی بشود ، موافق و مخالف صحبت بکنند ،‌نمایندگان در جریان قرار بگیرند ، فقط یک نفر برود در آن کمیسیون 35 نفره نظریه کمیسیون مثلا کشاورزی را مطرح بکند . حالا شما بگوئید آیا مکانیزم قبلی بیشتر در مجلس در جریان قرار می گرفت یا با این چیزی که شما پیشنهاد کرده اید ؟ آیا با این راهی که شما پیش گرفته اید ؟ و اگر بیائید بگویید خیر اصلا باید دوباره علاوه برآنکه درآن کمیسیون مطرح می شود به علاوه اینکه اینچنین نیست که کمیسیون بودجه آن چیزی که رای می دهد ، بحث می کند فقط یکی دو ماه آخر سال باشد . بنده یک یاز پیشنهاددهندگان این طرح هستم ، خودم هم این طرح را امضاء کرده ام و شاید هم اعضاء کمیسیون کمیسیون محترم بودجه می دانند که بیشتر از هر نماینده ای غیر از اعضاء کمیسیون همواره در اولین وقتی که به دست بیاورم در کمیسیون بودجه شرکت می کنم . ولی واقعیت برادرها این است که یک جمع 35 نفره آنجا به توافق ریدن ، جمع و جورشان کردن ، نظریانت
 

 

کارشناسی را آنجا ارائه دادن کار را مشکل تر می کند . و در طول سال تقریباً هر هفته یک لایحه بودجه ای دردستور کار کمیسیون هست . اینها روی هم جمع می شود که آخر سال متراکم
می شود . کمیسیونی که در طول سال دررابطه یا بودجه کارکرده است ، هرهفته یکی از دستورات کارش در ارتباط با بودجه بوده سات این کمیسیون تخصصی است . اگر می خواهیدبه تخصص بهاء بدهید ، اگر می خواهید وقت کمتر بگیرید ، اگر می خواهید مجلس نظریه اش را بیشتر اعمال بکند همان روشی که قبلا بود این خواسته های شما را بیشتر برآورده می کند تا آن چیزی که الان طرح کرده اید وآورده اید . والسلام علیکم و رحمه الله .
 هدایت الله آقائی – تذکر آئین نامه ای دارم .
 رئیس – آقای آقائی تذکر آئین نامه ای دارند بفرمائید .
 هدایت الله آقائی – ماده 95 ، اگر طرحی مورد تصویب مجلس یا کمیسیون ارجاع شده طبق اصل 85 قانون اساسی واقع نشد بدون تغییر اساسی تا شش ماه دیگر نمی توان آن را مجدداً به مجلس پیشنهاد نمود مگر با تقاضای 50 نفر نماینده و تصویب مجلس .
 چند وقت جلوتر طرحی که نمایندگان محترم مجلس کردند مبنی برافزایش تعداد اعضاء کمیسیونها در مورد کمیسیون برنامه و بودجه تا سقف 15 نفر تصویب شد و برای 17 نفر هم رای گیری شد که رای نیاورد . بنابر این افزایش بیش از 15 نفر برای کمیسیون برنامه و بودجه رد شده . اما این طرحی که الان مطرح شده تغیر اسای در دا داخل آن داده نشده .

 

یکی از نمایندگان – این کمیسیون خاص است .
هدایت الله آقائی– این کمیسیون خاص نیست ،‌این اصل کارکمیسیون برنامه وبودجه است.
رئیس – خیلی خوب تذکر شما را فهمیدیم .
هدایت الله آقائی –یک لحظه اجازه بفرمائید . اصل کار کمیسیون برنامه و بودجه ، بودجه است و برنامه است حالا اسمش را عوض کرده ایم . اگر تغییر اساسی داده بودیم ما می توانستیم این را مطرح بکنیم وگرنه باید 50 نفر امضاء کننده داشته باشد که الان 21 نفر امضاء کننده دارد .
رئیس – خیر آن وارد نیست ، این اصلا ماهیتش با آن فرق دارد . آن چند نفر به کمیسیون اضافه می شدند این به شکل دیگر یا هر کمیسیونی یک نفر می فرستند ،‌تعداد خیلی زیادتر است ، شرایط جدیدی است . شبهه دارد ، اما آن روز که شما می فرمائید نیست .
موحدی ساوجی – حاج  آقا آن طرح افزایش رقم کمیسیون بودجه اصلا نبوده ، اصلا موادی از آئین نامه بوده است .
رئیس – چرا افزایش هم که درآن هست (موحدی ساوجی– خوب یک پیشنهاد نماینده ها داده اند ) خوب جواب من هم همین است . من می گوئیم یک بخشی از این افزایش است و خیلی چیزهای دیگری هم دارد و چیز مستقلی است . شما حرف من را توضیح می فرمائید .
منشی – آقای سوری مخالف رد که نیستند مخالف بعدی رد آقای موذن زاده بفرمائید .
مصطفی موذن زاده – بسم الله الرحمن الرحیم . برادرمان آقای روحانی نیا یک حرف متینی فرمودند که من از حرف خودشان استفاده می کنم و بحثم را شروع می کنم . ایشان گفتند که در بحث های مهم و اساسی مثل برنامه پنج ساله و یا بودجه قطعاً نباید صرفاً نظر کمیسیون برنامه و بودجه اعمال بشود  این یک حرف متینی است و تمام حرفی هم که دراین طرح آمده همین است . یعنی اینکه صرفاً کمیسیون برنامه و بودجه نباید اظهار نظر درمورد مسائل اساسی مملکت بکند . مکانیزمی که الان در مجلس هست دقیقاً این قیمویت را برای کمیسیون برنامه و بودجه به وجود آورده یعنی اینکه کمیسیون صنعت یا کشاورزی یا هر کمیسیون دیگر می نشیند برای آن بخشی که دارد فکر و برنامه ریزی می کند ، این بخش را به کمیسیون برنامه و بودجه آورده یعنی اینکه کمیسیون صنعت یاکشاورزی یا هرکمیسیون دیگر مینشیندبرای آن بخشی که داردفکر وبرنامه ریزی
 

 

می کند ، این بخش را به کمیسیون برنامه و بودجه ارائه میدهد . کمیسیون برنامه وبودجه به دلیل اینکه تعدادش 13 نفر بود و الان 15 نفر شده سوم کمیسیونهای دو نفره تشیل داده یعنی اینکه وقتی درمورد کشاورزی کمیسیون کشاورزی مجلس بحث می کند امام نظراتش زیر دست دو نفر
می رود ، آن دو نفر تقریباً حق و تو بر قضیه دارند ، اگر تشخیص دادند این را می شود آورد آن وقت به کمیسیون برنامه و بودجه می برند آنوقت کمیسیون برنامه بو دجه نظر می دهد و به صحن مجلس می آید – و به این هم ما می دانیم که وقتی یک کلیتی تصویب شد و. به مجلس آمد اینجاتغییرات جزئی است . تغییراتی که نمی شود رویش داد . نمونه اش همین الان شما ببینید برنامه پنج ساله است ، برنامه پنج ساله را کمیسیون برنامه وبودجه ارائه داده و بعد به کمیسیونها رفته طبیعتاً با این مکانیزمی که وجود دارد برنامه و بودجه در مورد کلیت این قیه تصمیم گیری است وجزئیاتش هم به همین ترتیب . الان برنامه پنج ساله در کمیسیون میآید طبیعتاً تغییر عمده ای نخواهد کرد ، تغییر عبارتی خواهد کرد ، جهت گیری هایش تعیین شده است . بحث بر این است که هر کمیسیونی نماینده ای داشته باشد که آنجا هم حق تصمیم گیری داشته باشد و هم از نظرات خودش دفاع بکند . هیچ مغایرتی با قضیه ندارد که کمیسیون صنعت یک نماینده درکمیسیون بودجه داشته باشد که بتواند از نظراتی که مجموعه نظرات کمیسیون صنعت است آنجا دفاع بکند . تمام مخالفین بحث می کنند می گویند 34 نفر می شود و نمی شود تشکلیش داد. خوب اینحرف عجبیی است چطور هر کمیسیون نمی تواند یک فرد فعال را به این کمیسیون بفرستد ؟ آن هم از هرکمیسیون یک فردفعال نمیتواندحضورداشته باشد؟ بعدوقتی که می گوئیم بودجه کار زیادی
می برد وقت زیادی می برد ، فرصت زیادی را از کمیسیون برنامه و بودجه می گیرد خوب حالا این تعدادشان زیاد بشود ، بتوانند این کار را تقسیم بکنند چه اشکال دارد ؟ چه اشکالی دارد که این 15 نفری که خودشان ... خود آقای الویری وقتی که بحث میشد تعداد 15 نفر بشود 19 نفر ، از 19 نفر دفاع می کردند ، می گفتند که هستیم می خواهیم تعداد رازیاد بکنیم که بتوانیم مشکلاتشان را حل بکنیم . حالا چه اشکال دارد 34 نفر که نماینده کلیت مجلس و کلیت کمیسیونهای مجلس هستند بیایند جمع بشوند و آنجا دفاع بکنند ؟ این بحث مکانیزمی که مطرح می کنند ، مشکلی که
 

 

مطرح می کنند که 34 نفرمشکل است دور هم جمع بشوند این به نظر من توهین به مجلس است . یا اینکه برادرها از کمیسوینهی مختلف هستند یک جا خیلی سخت جمع می شوند ، این هم توهین است . چطور هر کمیسیونی نمی تواند یک فرد فعال را بفرستد ، یک فردی که از کلیت نظرات آن کمیسیون دفاع بکند . به نظر من این مکانیزمش کاملا قابل اجرا و عملی است ، هیچگونه مشکلی هم از نظر تعداد ونفر ایجاد نمی کند بلکه به نفع کلیت کمیسیون است و می تواند بیشتر کار بکند . بحثی که در مورد تخصصی بودن قضایا مطرح است . شما ببینید برادران کمیسیون برنامه وبودجه می روند فولادمبارکه را می بینند ، می روند اهواز را ملاحظه می کنند ، می روند مس سرچشمه را ملاظحه می کنند . اما این چهار تا صنعت کلانی که در مملکت داریم کلیت صنعت ما نیست . صنعت ما این کارگاه های کوچکی که بغل کوشمان درهمین خیابان کارگر است تا کارخانه های گچ و سیمان و کوچک و بزرگ اینها مجموعه صنعتما را تشکیل می دهند تا آن قالی بافی که آن گوشه روستا دارد قالی اش را می بافد . مجموعه اینها صنعت ما است و کمیسیون برنامه و بودجه به هیچ طریقی نمی تواند کلیت صنعت ما را بشناسد و اکتفا به دیدن چند تا کارخانه میکند و چند تا کارخانه بزرگ را می بیند و به نظر خودش میتواند درمورد صنعت اظهار نظر بکند ، در حالی که به نظر ما اینطور نیست ، یا درمورد کشاورزی یا در مورد مسائل دیگر . امروزه که همه ما معتقدیم که این مسائل تخصصی است ، ریز است باید در ریز مسائل دقت کرد و از تخصص های مجلس استفاده کرد . این همه نیرو ما در مجلس جمع کرده ایم خوب نظرات اینها کجا باید اعمال بشود ؟ در تصمیم گیری هایشان در بودجه ، در برنامه پنج ساله اما هر دو اینها عملا از دست اینها خارج است . دست یک تعداد خاص است و آن تعداد خاص درمورد اینها تصمیم گیری می کند . برادرها اول دوره مجلس دیدند به چه دلیلی این همه تعداد متقاضی برای کمیسیون برنامه و بودجه زیاد بود ؟ دقیقاً بههیمن دلیل که احساس می کنند آنجا مهار اصلی در دستشان است و می توانند راحت وبالا و پایین بکنند و دیگر کمیسیونها عملا غیر فعالند ، عملا تاثیری و نقشی در قضایا ندارند . بحثی که در این طرح مطرح شده این است که ما بیائیم این حالت را به هم بزنیم ، این مکانیزم را
 

 

به هم بریزیم در برنامه پنج ساله و بودجه کلیت مجلس و کلیت کمیسیونهای مجلس نظرشان را بتوانند اعمال بکنند ، حق تصمیم گیری داشته باشند ، حق دفاع از نظرات کمیسیون نشان را داشته باشند . الان عملا حق دفاع از نظرات کمیسیون وجود ندارد . یک صحبت دیگر آقای روحانی نیا کردند که این حالت حق دیگران را می گیرد ، در حالی که نه ، این حالت یک حقی را برای کمیسونها اضافه می کند مضافاً بر اینکه در صحن مجلس هم می تواند هر فرد نماینده بیاید و نظرش را بدهد . آن مکانیزم قبلی سرجایش هست یک شرایط جدید و یک نیروهای جدیدی برای تصمیم گیری در مرحله اولیه طرح اضافه ی شوند .
 یک مساله دیگر هم اینکه در این کمیسیونی که تشکیل می شود حداقل 15 نفر از کمیسیون برنامه بودجه حضور دارند یعنی 30 و چند نفری که وجود دارد 15 نفرشان از کمیسیون برنامه و بودجه است . اگر می گویند کلان قضیه را ما ببینیم آنجا هم کلان قضیه در دستشان است 15 نفر هستند که نظراتشان را بدهند و اعمال نظر بکنند . والسلام .
 منشی – آقای آقا محمدی موافق رد هستند ( اشهار شد نیستند ) آقای سلامتی موافق بعدی رد ، بفرمائید .
 محمد سلامتی – بسم الله الرحمن الرحیم . هدف اصلی برادران عزیز طراح مشارکت فعال همه کمیسیونها در ارتباط با مسائل برنامه ریزی و بودجهای است منتها متاسفانه این طرح این هدف را تامین نمی تواند بکند و حتی محتوای این طرح مغایر آن هدف طرح است . عرض بکنم به چه علت ؟
 اولاینکه شما یک جمع 34نفره را تشکیل میدهید که غیر از مجموعه مربوط به کمیسیون برنامه و بودجه ، دیگران به صورت انفردی هر کدام باید در این جمع از نظر کمیسیون خودشان کاملا دفاع بکنند و صرفاً از نظر کمیسیون

 

خودشان موظف هستند این کار را بکنند چون برای همین کار در این مجموعه گرد آمده اند . حالا شما به عنوان یک فرد از یک کمیسیون خاص می روید مثلا فرض کنید از محوریت کشاورزی یا اولویت کشاورزی در آنجا دفاع بکنید این عملا با بن بست های مختلف مواجه می شود با اشکالاتی که از طرف  این 34 نفر گرفته خواهد شد واشکالاتی که هر کدام در ارتباط با موضوعات خاص خودشان مسأله را مورد بررسی قرار می دهند . شما اگر نظری داشته باشید در رابطه با مثلا محوریت کشاورزی ببرید در کمیسیون برنامه وبودجه وقتی 14 نفر آنجا هستند وقبلا اشرافی ولو متوسط برقضایا داشتند این بهتر جا می افتد تا این که شما 19 نفر دیگر را هم دعوت بکنید که آنها موظف به دفاع از نظرات خودشان هستند . طبیعتاً با این حساب می بینیم که کار مشکل می شود وآن هدف در واقع نمی تواند در اینجا تأمین بشود به خصوص که مسأله 34 نفر تصمیم گیری اش هم مشکل است چون تعداد زیاد هستند ، بخواهند وقت هر کدام بگیرند ، ممکن است وقت کم بیاورند ونتوانند حرف هایشان را خوب به موقع وبه مورد بزنند . در نهایت هم کیفیت کار پائین می آید وهم اینکه به آن هدف ما نمی توانیم نائل بشویم .
 دوم اینکه کار کمیسیون یک کار دائمی است وموقتی نیست . ما در طول سال مسائل برنامه وبودجه را داریم ودیدیم که ظرف این چند ماهه کمیسیون برنامه وبودجه اشتغال زیادی در ارتباط با همین قضایا داشته . حالا وقتی که به این شکل کمیسیون برنامه وبودجه کارش را ادامه بدهد طبیعتاً فردی که از کمیسیونهای مختلف می آید در آنجا شرکت می کند به تدریج از کمیسیون خودش دور می افتد ودر جریان تحلیل ها وبحث های مطروحه در کمیسیون خودش نمی تواند قرار بگیرد . وقتی که دور بیفتد عملا نظر شخصی خودش را در این مجموعه 34 نفر ارائه خواهد داد ونه نظر کمیسیون ونظر جمع را . وقتی اینطور باشد عملا ما می بینیم که نقش کمیسیونها در ارتباط با مسائل برنامه وبودجه کاهش پیدا می کند . یعنی نقش فرد اینجا افزایش پیدا کرده ونقش کمیسیون به مراتب کاهش پیدا خواهد کرد . باز این به این مطلب بر می گردد که ما می بینیم این طرح در واقع نقیض هدف خودش است ونمی تواند هدف خودش را تأمین بکند .
 سوم این که وقتی 34 نفر هستند این 34 نفر حداقل 19 نفرشان به علت این که بعضی مسائلی که مورد نظر خودشان نیست یا این که ارتباطی به جمع بندی کمیسیون خودشان ندارد
 

 

وقتی آن جا مطرح می شود با انگیزه قوی حضور پیدا نمی کنند ویا اگر حضور پیدا بکنند در آن جا برخورد فعال نخواهند داشت وقتی که موضوعاتی دیگر مطرح بشود . صرفاً وقتی که بخواهند نظر خودشان را ارائه بدهند برخورد فعال خواهند داشت . این خودش یک مقدار جو این مجموعه را از لحاظ تخصصی کاهش می دهد ، علاوه بر این علاقه اعضای کمیسیون برنامه وبودجه که معمولا وقتی مسائل برنامه وبودجه آن جا مطرح می شود وباید وقتی 15 نفر سقف اعضای کمیسیون هست اکثریتشان حضور پیدا بکنند در جمع این 34 نفر گاهی ممکن است انگیزه قوی نداشته باشند که حضور پیدا بکنند چرا که احساس می کنند اگر کار ضروری تری دارند چون تعداد به حد نصاب می رسد بروند آن کار ضروری ترشان را انجام بدهند . در نتیجه خود اعضای اصلی کمیسیون برنامه وبودجه هم به مراتب از حال حاضر کمتر فعال شرکت خواهند کرد . علاوه بر این وقتی 34 نفر هستند کارشناسان وزارتخانه های مختلف که دعوت می شوند به مراتب وقت کمتری برای ارائه نظر خواهند داشت وار نظرات تخصصی وکارشناسان وزارتخانه ها کمتر استفاده خواهد شد . در نهایت این مجموعه باعث می شود که خود کمیسیون برنامه وبودجه تضعیف بشود وحالت تخصصی خودش را از دست بدهد واین مطلب که برادران اشاره می کردند که باید کمیسیونها از تخصص خودشان خوب استفاده بکنند می بینیم در این جا باز مسأله منتفی می شود یا تعدیل پیدا می کند وکمیسیون برنامه وبودجه نمی تواند به علت تضعیف شدن از تخصص خودش خوب استفاده بکند . در نهایت این که الان در حال حاضر طبق ماده 37 آئین نامه داخلی هر کدام از برادران وخواهران می توانند علاوه بر کمیسیون خودشان در کمیسیونهای دیگر شرکت بکنند ونظرات خودشان را آن جا ارائه بدهند وبه خصوص کمیسیونها می توانند نظرات جمع بندی خودشان را به کمیسیونهائی که لازم است عرضه بکنند وحتی از آن کمیسیونها دعوت بکنند والان این کار دارد انجام می شود . مثلا فرض کنید در ارتباط با همین برنامه 5 ساله کمیسیون اقتصاد ودارائی نظرات خاصی را دارد واز کمیسیون برنامه وبودجه دعوت وبحث جدیدی را شروع کرده وقطعاً این بحث ادامه پیدا خواهد کرد ودر کمیسیون برنامه وبودجه هم مطرح خواهد شد وبه نظر ما که این کار را داریم انجام می دهیم خیلی راحت تر می توانیم مطلب خودمان را در کمیسیون
 

 

برنامه وبودجه جا بیندازیم تا اینکه از کمیسیونهای دیگر هم دعوت بشود بیایند اینجا وعملا کار را مشکل بکند برای توجیه وتبیین مسائل درضمن این طبیعی است که هرکدام ازکمیسیونها کارهایشان را تقسیم می کنند اعضاء راتقسیم می کنند به کارهای مربوط به آن کمیسیون . کمیسیون اقتصاد ودارائی کارهایش را تقسیم می کند، کمیسیون برنامه وبودجه هم کارهایش را تقسیم می کند واین سو کمیسیونهائی که اشاره شد این در واقع سو کمیسیون نیست . یک گروه یا کمیته هائی است که صرفاً درارتباط با کارهای مربوط به کمیسیون برنامه وبودجه کاررا انجام می دهند . مثلا فرض کنید درآمدها ، هزینه جاری ، هزینه عمرانی ، بودجه ارزی اینها همه ارتباط پیدا می کند با مسائلی که در ارتباط با کمیسیون برنامه وبودجه است . کمیسیون برنامه وبودجه برای اینکه کار بهتر انجام بشود این کارها را محول کرده به اعضاء خودش و اینها هیچکدام حالت تخصصی برای کمیسیونهای دیگر ندارد . این را نمی شود گفت که در آنجا آمده اند مثلا فرض کنید کار کمیسیون کشاورزی را گرفته اند ، یا کار کمیسیون اقتصاد را گرفته اند . نه این طوری نیست ، کمیسیون اقتصاد هم می تواند این کار را بکند ، کمیسیون کشاورزی هم می تواند این کار را بکند . یعنی کمیسیون کشاورزی می تواند بیاید در ارتباط با زیر بخشهای کشاورزی کارش را تقسیم بکند ، چند نفر را بگذارد برای بررسی امور دام ، چند نفر را برای بررسی امور زراعت ، بررسی امور جنگل ومرتع وهمین طور شیلات وآبزیان واینها . وقتی که تقسیم کار به این شکل انجام بشود این کار کمیسیونهای دیگر را قبضه نکرده وتداخلی در کار آنها ایجاد نمی کند . بر این اساس ما فکر می کنیم که درست نیست که این طرح تصویب بشود وعملا کار را پیچیده ومشکل می کند وآن هدف طرح هم تأمین نخواهد شد .
 منشی ـ مخالف بعد آقای موحدی ساوجی .
 موحدی ساوجی ـ بسم الله الرحمن الرحیم . در ارتباط با این طرحی که تقدیم مجلس شد ونمایندگان محترم اجمالا در جریان آن وهدفهائی که این طرح داشته قرار گرفتند . کمیسیون تدوین آئین نامه داخلی مجلس در جلسه ای که این طرح را بررسی کرد با داشتن 12 عضو که 6 نفر رأی ندادند ودر واقع رد نشد طرح ، بلکه رأی کافی نیاورد . متأسفانه در گزارش آمده که این
 

 

طرح رد شد ، باید گفته بشود که رأی نیاورد واین 6 نفری که رأی ندادند به این طرح باید عرض کنم که 4 نفرشان از کمیسیون برنامه وبودجه که اگر لازم می بود من اسامی شان را هم حتی اینجا عرض می کردم . بنابراین مسأله عدم تصویب این طرح در کمیسیون تدوین آئین نامه داخلی بر این اساس است که حالا از اتفاق عده معتنابهی از یک کمیسیون که این طرح هم مربوط به همان کمیسیون می شده در این کمیسیون تدوین آئین نامه حضور داشتند . اما مطالبی که در اینجا لازم است عرض کنیم ، مخالفین محترم اصل طرح وموافقین رد طرح در اینجا هیچکدام با هدفها ودلایل مهمی که تقدیم کنندگان طرح داشتند هیچ مخالفتی نتوانستند ابراز کنند وصرفاً مطالبی که ذکر کردند یکی به نظر من به خاطر اشتباه در برداشت بود که آقای روحانی نیا تصور کردند با تصویب این طرح دیگر سایر مواد آئین نامه که مربوط به کمیسیون اصلی ، کمیسیونهای فرعی می شود آنها دیگر تغییر خواهد کرد . یعنی در ارتباط مثلا با برنامه 5 ساله یا چند ساله وبودجه دیگر ما کمیسیون فرعی نخواهیم داشت واین اشتباه است . آن مواد دیگر آئین نامه به قوت خودش باقی است ویا این که بعضی از نمایندگان محترم ومخالفین محترم وشاید بیشترشان گفتند که تشکیل چنین کمیسیونی با این اعضاء ورسمیت یافتن یک کمیسیونی که دارای بیش از 30 تا عضو باشد کار مشکل ودشواری نیست ، حالا با چند دلیلی که عرض می کنم . اولا در بعضی از کشورهای جهان لوایح وطرحهائی که مربوط به امور مالی باشد ، مربوط به امور برنامه ریزی مملکت باشد این را به یک کمیسیون مثلا 10 ـ 15 نفره نمی دهند . مطابق آئین نامه داخلی پارلمان ومجلسی که دارند این جور امور را خود مجلس با رئیس مجلس وکل نمایندگان بررسی می کنند وما اگر بخواهیم که آئین نامه داخلی را این طوری بیائیم اصلاح بکنیم ، بگوئیم بودجه سالانه ، برنامه های چند ساله مملکت در کل مجلس ( همین جلسات علنی رسمی ) بخواهد  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بررسی بشود دو شوری هم باشد ، وکارشناسان هم بیایند این جا صحبت هایشان را بکنند . به نظر آمد شیوه ای که در مجلس اسلامی ما مسأله بررسی می شود کار در واقع غیر ممکنی از لحاظ عملی است یعنی از لحاظ واقعیت وعملکرد خارجی اش خواهد بود . اما برای اینکه نه به این صورت باشد که یک کمیسیونی بنام کمیسیون بودجه دارای 13 یا 15 نفر که با 10 نفر رسمیت پیدا می کند واین برادرانی که در کمیسیون برنامه وبودجه هستند خواه ناخواه در رابطه با دستگاههای مملکتی یعنی مسائل نظامی ، مسائل سیاسی ، مسائل قضائی وحقوقی ، مسائل سیاست خارجی . مسائل صنعتی واقتصادی وکشاورزی ، به هیچوجه به اندازه کمیسیونهای تخصصی ورود واطلاع ندارند یعنی به هر میزانی که این آقایان بخواهند پاشنه شان را ور بکشند وآستینشان را بالا بزنند وبدوند بروند ببینند که در کل کشور طرحهائی که در حال اجراء هست این طرحها در چه وضعی است ؟ جز یک دیدن ظاهری یک ساعته ودوساعته وبعد هم گرفتن یک گزارش بدون اینکه بتوانند ویا فرصت تمعق درباره این طرحای مملکتی داشته باشند می روند فقط می بینند وبر می گردند خوب رادیو ، تلویزیون هم ممکن است بگوید که برا درانی از کمیسیون بودجه رفتند فلان جا را دیدند . این در واقع موجب آگاهی دقیق وآگاهی کافی برای اعضاء کمیسیون بودجه نمی شود . اما کمیسیون کشاورزی سال به 12 ماه کارش این است ، کمیسیون صنایع ومعادن در تمام سال کارش این است که با کارشناسهای مربوطه وزارتخانه اش ووزیر ومعاونین وکه وکه سرو کار دارد، گفتگو دارد، دیدوبازدید دارد وبا مسائل آشنا می شود.کمیسیون قضائی وحقوقی همینطور، کمیسیونهای دیگر مجلس هم همین طور . بنابراین کمیسیون برنامه وبودجه موقعی که می خواهد بیاید درباره تصویب طرحها ، تصویب پروژه های عمده مملکت نظر بدهد ، مواردی را حذف بکند ، مواردی را ابقاء کند ، مواردی را اعتبار بیشتر برایش بگذارد ، من می خواهم عرض کنم که با کمال معذرت از تک تک اعضاء محترم کمیسیون برنامه وبودجه که واقعاً زحمت می کشند ، کارشان هم زیاد است ولی درحقیقت این آقایان از یک شناخت وآگاهی کامل برخوردارنیستند.صرفاً اطلاع دارند که ما درآمدهایمان چقدر است ،‌هزینه ای عمرانی وجاری مان چقدراست، کسربودجه چقدر است بود؟ بنابراین کجاها بایدخیلی سخت بگیرند، سفت جلوگیری کنند ازاین که اعتبارات بیشتری منظوربشود والا نمی توانند درآن جائی که اولویتها مطرح است ، درآن جائی که درچهارچوبه امکانات وهمین بودجه ای که وجود دارد فرض کن 80 میلیارد تومان برای اعتبارات عمرانی سال 68 می خواهند درنظربگیرند، خوب این اعتبارات کم است 80 میلیارد تومان یک چهارم کل بودجه مملکتی که سه چهارم جاری می شود ویک چهارم عمرانی. اما همین 80 میلیارد تومان را برای این که در واقع سیاست های دقیقی را مشخص کنند ، اولویت دارها را ، مهمترها را ، اساسی ترها را ، ضروری ترها را بخواهند برایش اعتبار بیشتری بگذارند وتوجه بیشتری کنند در واقع از شناخت کافی برخوردار نیستند وکمیسیونهای مربوطه بیشتر اطلاع دارند و گزارش های کمیسیونهای فرعی را در کمیسیون برنامه وبودجه خیلی به سادگی از کنارش می گذرند وتوجه نمی کنند به گزارشها . خود بنده در دوره دوم ودر گذشته از طرف کمیسیونی که در آن کمیسیون عضویت داشتم مأمور شدم بروم ودیدگاههای کمیسیون را برای کمیسیون برنامه وبودجه بیان بکنم ومسائل را روشن بکنم که لااقل یک مقدار توجه کنند به مصوبه کمیسیون فرعی . اما متأسفانه آقایان بعد از مدتها یک وقت مختصری آنهم در وقتی که کمیسیون خسته بود ووقت مرده کمیسیون بود به ما یک وقتی دادند ، ما رفتیم آن جا به اندازه یک ربع صحبت کردیم ومعلوم بود از همان وقتی که ما داریم مسائل را می گوئیم آقایان تصمیم شان را گرفته اند واین توضیحات ما واستدلالهای ما به هیچوجه نمی تواند تأثیری بگذارد در تصمیماتی که آقایان در کمیسیون بودجه گرفته اند . بعد هم توضیحات را شنیدند وبعد هم یک پوزخندی زدند وگفتند آقا شما به عنوان یک کمیسیون فرعی به این مسأله نگاه می کنید ولی ما از بالا واز افق برتری داریم به مسائل مملکت نگاه می کنیم وتنگناها را می دانیم وشما مثلا کمتر اطلاع دارید . وحال آن که در ارتباط با کلیات درآمدهای کشور ، هزینه های کشور ، بودجه کشور ، تنگناهای کشور کدام نماینده است که بی اطلاع باشد ؟ این دلیل نمی شود که اگر چنانچه کمیسیون فرعی می گوید آقا این وزارتخانه مربوط به من فرض کنید که چند میلیارد تومان شما برایش اعتبار تعیین کرده اید ، این پروژه هائی که دارد ده برابر این اعتبار لازم دارد . اما شما همین مقدار یعنی عشر وده درصد از اعتبارات مورد نیاز را که دادید آن کمیسیون تخصصی می گوید برای این گونه پروژه ها وطرحها باید داده بشود که اینها مهمتر است واولویت بیشتر دارد ولی کمیسیون برنامه وبودجه توجه نمی کند به این مسأله . این است که به نظر ما اگر چنانچه کمیسیونی با این ترکیب که در طرح آمده برای رسیدگی وبررسی بودجه وبرنامه کشور تشکیل بشود . ( رئیس ـ وقت تان تمام است ) اجازه بدهید دارم نتیجه گیری می کنم . اگر چنین کمیسیونی تشکیل بشود اولا این کمیسیون در طول 12 ماه نیست بلکه دو الی سه ماه بیشتر وقت نمی گیرد . بودجه کشور معلوم است که چقدر وقت می خواهد که در کمیسیون بررسی بشود ، یک شوری هم هست . ثانیاً نمایندگانی که از کمیسیونهای دیگر انتخاب می شوند تا در کنار اعضای کمیسیون بودجه به مسائل برسند از هر کمیسیون یک نفر ، یک نفری که داوطلب است ، شائق است ، راغب است ، وقت زیاد می گذارد وکمیسیون هم کاملا این اجازه را به او می دهد که اگر هم می خواهد به بقیه مرخصی بدهد این آقا را در نظر می گیرد که این ساعات را در کمیسیون بودجه است ، یک نفر فرض کنید در مرخصی است . همیشه این را جزو مرخصی های کمیسیونش حساب خواهد کرد واین آقا هم یک مسأله به این مهمی ومملکتی را که اساسی است این جور نیست که دل نسوزاند یا شرکت نکند ، این حرفها چیست ؟ مادر مجلس می دانیم نمایندگانی هستند ولواینکه ممکن است 90 درصدنباشندولی یک تعدادی ازنمایندگان هستندکه حاضرند بیشترین وقت خودوفرصت خودرادروقت های شبانه روزی برای مجلس،برای برنامه های عمده مجلس صرف بکنند وهیچ مضایقه ای هم ندارند . بنابراین کمیسیون تشکیل می شود وخیلی هم بهتر بررسی می شود ویک جانبه هم فقط از طرف اعضای کمیسیون برنامه وبودجه که یک دفعه قضیه را نشستند وبریدند ودوختند . حالا چه جور بریدند ودوختند آن جوری برخورد با مسائل نخواهد شد والسلام .
 منشی ـ آقای علا موافق رد .
 علاء ـ آقای خلخالی صحبت می کنند .
 منشی ـ آقای خلخالی ! چون شما اینجا ثبت نام کرده اید از نظر آئین نامه نمی توانند نوبتشان را به شما بدهند .
 رئیس ـ می توانند .
 منشی ـ بسیار خوب آقای خلخالی موافق رد بفرمائید .
 موحدی ساوجی ـ اگر بقیه اجازه بدهند می توانند صحبت کنند .
 رئیس ـ چنین چیزی در آئین نامه نیست در مورد افرادی که در مجلس وقت می گیرند هم می توانیم بدهیم . ما قبلا یکبار تفسیر کرده ایم در مجلس این را ، حالا مراجعه بکنید وببینید . ما در آئین نامه هم نگاه کردیم این طوری نیست یهنی کسی که وقت گرفته باشد می تواند وقتش را به دیگری واگذار کند ، نفر بعدی صحبت کند تا ما به آئین نامه مراجعه کنیم . آن آقایانی که مدعی هستند نمی تواند صحبت کند آئین نامه را بیاورند ونشان بدهند ، ولی به نظر من می شود .
 منشی ـ آقای نوربخش موافق رد .
 محسن نوربخش ـ بسم الله الرحمن الرحیم ، من خیلی مختصر دلایل موافقت بارد این طرح را مطرح می کنم تا نمایندگان محترم بتوانند بهتر ارزیابی بکنند وقضاوت خودشان را به عمل بیاورند . یک نکته ای که لازم است به آن توجه بکنیم این است که در آئین نامه داخلی آنچه تا کنون از نظر کمیسیونها پیش بینی شده در واقع 3 نوع کمیسیون را با توجه به تنوع کار مجلس به رسمیت شناخته ومورد قبول قرار داده که یکی همان کمیسیونهای دائمی است در رابطه با وزارتخانه هائی که وجود دارند وهر کمیسیون در ارتباط با یک وزارتخانه مشغول کار است . یکی کمیسیون هاص است که این کمیسیون خاص در مواردی تشکیل می شود مطابق ماده 53 که ارتباط موضوع لایحه یا طرح با کمیسیون خاص روشن نباشد وبنابراین هیأت رئیسه با توجه به جنبه های مختلفی که دارد کمیسیون خاصی تشکیل می دهد که آن طرح یا لایحه در آن کمیسیون خاص برود ومورد توجه قرار بگیرد وبالاخره کمیسیون ویژه نوع سومی هست که در صحن مجلس بر اساس پیشنهاد 15 نفر از نمایندگان در همین جا اعضایش تشکیل می شوند ،  انتخاب می شوند وبه عنوان کمیسیون ویژه فعالیت خودش را ادامه می دهد ما توجه بکنیم که در مجموع آئین نامه داخلی مجلس الان براساس این طرح کمیسیونی که داریم پیشنهاد می دهیم در ارتباط با کدامیک از این کمیسیونها است ؟ آیا کمیسیون دائمی است ، آیا کمیسیون خاص است یا کمیسیون ویژه ؟ با توجه به این که مسأله کار بررسی برنامه وبودجه یک کار موقت ولحظه ای نیست که در موقع خاصی تشکیل بشود وبعد هم کارش تمام بشود وپایان پیدا   

کند. مطلب دیگری که دراین جا اشاره شد در رابطه با نحوه رای گیری در کمیسیون آئین نامه داخلی است که گفتند 6 نفری رای دادند یا رای ندادند به هر حال نتیجه کار این است که این در کمیسیون آئین نامه داخلی بررسی شد و تصویب نشد ، حالا به  هر شکلی که این جا مطرح بشود . نکته دیگر اینکه ما بینیم براساس چه انگیزه ای این طرح جا مطرح شده ؟ اگر کسانی که در کمیسوین برنامه بودجه هستند این 13 نفریا 14 نفر یا 15 نفری که درکمیسیون بودجه هستند ، اگر این ها اشتباه شدند و حساسیت هائی درمجلس ایجاد شده چون در صحبت بعضی از دوستان نماینده این بود که بلی در گذشته در این 6 ماه ببینید که کمیسیون چگونه عمل کرده ! ما که به خاطر عملکرد ده نفر پانزده نفر ،‌نباید بیائیم و یک اساس و بنیانی را آن چنان در هم بریزیم که برررسی مسائل اساسی مملکت را دچار مشکل و مخاطره بکنیم . اگر واقعاً این 15 نفر صلاحیت چنین کاری را ندارند شما بیائید این ترکیب را تبیدل به احسن بکنید بهتر بکنید که به هر حال آنچعه که مورد نظر مجلس هست کارش را انجام بدهد والا صرفاً به خاطر این نوع حساستهائی که بلی این آقا این این طور عمل کردند یا کمیسیون برنامه و بودجه یک چنین تلقی و برداشتی از خودش دارد بنابر این ما بیائیم مثلا تلفی بکنیم و این طور باآن برخورد کنیم که واقعاً نحوه صحیح برخورد بامسائل مملکت نیست . من فقط این نکته را خدمتتان عرض  بکنم که تجربه 3 دوره مجلس نشان داده که در هر موردی که ماآمدیم و تعداد اعضای کمیسیون را بیشتر کردیم یعنی از 15 نفر رسیده به مرز 30 نفر ، 35 نفر ، سرنوشت آن طرح یا لایحه ای که به یک چنین کمیسیون بزرگی ارجاع شده این بوده که برای مدتهای مدیدی در دستورکارقرار گرفته و حتی بیش از 5 – 6 سال و نهایاً فرصتی پیدا نشده که در خود آن کمیسیون خاص تصویب نهائی بشود و بیاید در جلسه علنی . در این مورد رابطه با همین طرح مربوط به تعاون من مثال بزنم که هم در دوره اول مطرح بوده ، هم در دوره دوم هنوز که هنوز است شما ملاحظه بکنید که در دستور هفتگی کمیسیونها مینوسید که مثلا کمیسیون خاص بررسی طرح قانون بخش تعاون دوشنبه 19/10/ ساعت 14 که کمیسیون خاص بیاید تشکیل بشود و سرونوشت این کمیسیونها این است که معمولا به حد نصاب نمی رسد و تشکیل بشود و سرنوشت این کمیسیونها این است که معمولا به حد نصاب نمی رسد و تشکیل هم نمیشود . در موردبودجه آیا ما می توانیم یک چنین کاری بکنیم ،

 

یعنی 35 نفر را مسئوول یک کاری بکنیم که با توجه به مشغله های مختلفی که دارند امکان
جمع شدنشان نباشد ؟ واگر بخت این است که طرحهای مختلفی که دارند امکان جمع شدنشان بنا شد ؟ و اگر بحث این است که طرحهای مثل برنامه بودجه جزو لوایح اساسی است و لازم است که همه کمیسیونها نسبت به آن نظر بدهند آیا فقط همین دو طرح است ،‌یا همین دو لایحه است ؟ آیا ما مسائل دیگری نداریم که در دستور کار مجلس قرار بگیرد و از چنین جنبه های اصلی برخوردار بشود ؟ مثل لایحه مالیات برارزش افزوده ، ‌مسائل که مربوط به زمین شهری بود و غیره آیا درمورد آنها ما کمیسیون خاص تشکیل دادیم ؟
 یک نکته دیگری که دراین جا در واقع اطلاعات اشتباه داده شد ، کمیسیون برنامه و بودجه به هیچوجه کمیته فرعی تشکیل نداده در رابطه باصنعت نفت یاغیره که بگوید 2 نفر ،‌3 نفر، ‌از اعضاء بروند بنشینند ودررابطه با این مسائل بررسی کنند . آن کمیته هائی که تشکیل شده کمیته ای است دررابطه با درآمدها ، کمیته مربوط به هزینه ها ، کمیته مربوط به بودجه به خودش اجازه نداد که بیایئد 32 نفر را بگذرد و بگوید که بیایئد بررسی کنید . حتی برادران کمیسیون نفت شاهد نیستند که وقتی درهمین برنامه 5 ساله وزارت برنامه و بودجه در رابطه با درآمدهای نفت گزارش خودش را داد ما این را ارجاع کردیم به کمیسیون نفت و در کمیسیون نفت مورد بررسی قرار گرفت و هنوز هم در دستور کارشان هست که مشغول بررسی هستند و به هیچوجه درخود کمیته فرعی مربوط به کمیسیون برنامه بو دجه مورد بررسی قرار نگرفت . به هرحال صحبت من این است که ما اگر تعداد اعضاء کمیسیون برنامه بودجه را به 35 نفر برسانیم و فکر کنیم که فقط در مقاطع خاصی هست که این اعضاء می آیند جمع میشوند به هیچوجه چنین نیست . شما در بررسی برنامه وبودجه نیاز به این دارید که به طور مستمر و دائمی از اول فروردین تا آخر اسفند ماه کسانی که در ارتباط با این مسائل هستند جلسات مشترک داشته باشند و بتواند به بررسی برنامه و بودجه بپردازند . بحث بودجه و برنامه این نیست که در 3 مقطع ، مثلا فرض کنید موقعی که خود لایحه مطرح میشود یا متمم آن می آید یا اصلاحیه ، عده ای ازافراد بیایند دور هم جمع بشوند خالی الذهن از هر نوع مسائل دیگر روی آن رای گیری بکنیم و برویم . اگر واقعاً بودجه و برنامه مملکت را ما به این صورت روی آن به صورت مکانیکی می خواهیم برخورد بکنیم که

 

 

صرفاً تعدادی از کمیسونها بیایند و رویش رای بدهند خوب مسلماً چنین برنامه و بودجه ای
نمی تواند مبنای هیچ تحولی اقتصادی در ارتباط با حل مسائل مملکت باشد ولی اگر ما به عنوان ابزاری به آن نگاه می کنیم با همان ابعاد واهمیتی که دارد لازم است که این افراد به طور مستمر در جریان این مسائل قرار بگیرند و موقعی که بحث برنامه و بودجه میشود باتوجه به این سابقه ذهنی به بررسی قضایا بپردازند نه این که فقط سربحث بودجه که میشود 3 هفته ،‌4 هفته ،‌که می خواهید بحث آن مسرح بشود آقایان از کمیسیونهای دیگر بیایند آن جا فقط به خاطر این که رای خودشان را بدهند وبه روند عرض دیگری ندارم واسلام .
 رئیس – درموردی که آقایان می گفتند نماینده نمی تواند نوبت خود را به دیگری بده دما چیزی توی آئین نامه نداریم ،‌تنها تعبیری که در ماده 73 است این است که حق تقدم نطق با کسانی است که ثبت نام کرده باشند ،‌خوب این حق تقدم را به دیگری واگذار می کند . آقایان می گویند که فقط به کسانی که ثبت نام کرده اند واگذار کنیم ، در آئین نامه چنین محدودیتی وجود ندارد .و وقتی که کسیب خواهد حقش را به دیگری بدهد ،‌ما هم در گذشته می دادیم به نظر مورد زیادی هم بوده است . به هر حال الان حق تقدم با آقای علاء است ، آقای علاء حق ندارد این حق تقدم را به هرکس که میل دارند بدهند . مانع آئین نامه ای ندارد .
 علی اکبر ناطق نوری – آقای هاشمی ! قبلا اینطور عمل می شد که اگر کی ثبت نام
می کرد مثلا نفر دهم بود و یک کسی ثبت نام می کرد نفر سوم بود این نفر سوم حقش را به آن کسی که در آخر لیست ثبت نام کرده و نوبتش نشده می داد سیره این بود اما این که اگر کسی ثبت نام نکرده باشد ولی اگر مثل دیروز یک نفر ثبت نام کرده باشد در تابلو که حقش را به او بدهد تا به حال نداشته ایم .
 رئیس – می گویم این سیره که مشا میفرمائید من یادم نیست که مابا این محدود بوده ایم . ما هر وقت که پیشنهادی می شد می دادیم . دلیل این را در آئین نامه ما نمی بینیم .
 الویری ( منشی ) – آقای هاشمی ! دوره اول که اینطور عمل می کردیم .

 

 

 رئیس – حالا روزهای اول ،‌آن روزهای عوامی مجلس بوده ! از حالا به بعد نمی توانیم اینطوری عمل بکنیم بسیار خوب ، فعلا نفر بعدی صحبت کنند .
 منشی – آقای عبدالله نوروزی به عنوان مخالف رد بفرمائید .
 عبدالله نوروزی – بسم الله الرحمن الرحیم . توضیح اولیه را برادرهای مخالف رد ، هم در این جلسه و. هم در بحث فوریت اشاراتی کردند و ضرورت و اهمیتش را فرمودند و بنده به مباحثی از مموسات و عینیات و تجربیاتی که در طی این بودجه سال 68 می خواهیم مطرح بکنیم و احتمالا نهمین بودجه ای است که ممجلس شورای اسلامی می خواهد ببندد من به آنها اشاره
می کنم . اولا یکی از استنادات براردان مخالف این بود که تعداد کمیسیون 34 نفر میشود و این چنین نیست ، بلکه وقتی ما می خواهیم با دو سوم اکثریت ، جلسه را تشکیل بدهیم به معنی یان هست که با 23 نفر جلسه رسمیت پیدا می کند و قابل عمل هست . پس 34 نفر را ملاک قرار ندهید بلکه 23 نفر را ملاک قرار بدهید .
 دوم اینکه وقتی اعضای کمیسیون بودجه که به تعیبر خودشان ( و همچنین هم بوده ) طی همه سالها هر 13 نفرشان تمام وقت بودجه را می گذاشتند و تلاش میکردند حالا هم که 15 نفر شده اند اگر این 15 نفر که مثل سالیان گذشته و برسیبل و روال قبل عمل می کنند همیشه حضور داشته باشند . یعنی با 8 نفر اضافه بر اینها کمیسیون خاص اکثریت پیدا می کند و قابل عمل هست پس این تنگنا را به عنوان یک محور برادرها و خواهرهای نماینده می توانند لمس بکنند که چنین تنگنائی نیست و قابل عمل هست و به خوبی هم قابل عمل هست . برادرمان آقای تسلیمی در نطق قبل از دستفروشان یک اشاره خوبی داشتند . گفتند یک دقیقه وقت تلف شدن نماینده مجلس یعنی یک دقیقه تلف شدن . 5 میلیون نفر که این امانت دارشان هست . به این معنی که وقتی ما
می خواهیم دربحثهای محوری مملکت تصمیم بگیریم ضرورت اینکه وقت بگذاریم و حضور پیدا بکنیم و آگاهی کسب بکنیم و لمسهای کافی داشته باشیم و آینه آینده مملکت را 

 

بتوانیم رویش اتکاء داشته باشیم و برنامه ریزی بکنیم این ضرورت هست با این ده ساله ای که از انقلاب گذشته یکی ازمشکلاتمان شاید عدم حضورمان بوده و یکی از سردی ها و بی تفاوتی هائی که در این رابطه وجود داشته .
 بنده به عنوان یک تجربه عملی و اجرایئ عرض می کنم که از دوره گذشته مجلس ( دوه دوم ) شاید برادرهائی اینجا باشند آنهائی هم که نیستند بعضی هاشان اگر از این تربیون بشنوند احساس می کنند ، بودجه سال قبل بسته میشد ،‌کارهایش انجام می شد می رفت به دولت ابلاغ
می شد بعد برادر نماینده ای بود که به دلیل اینکه در جریان و کوران قضایا قرارش نداده بودن
می آمد از بنده مسئوول دستگاه اجرائی می خواست که آقا شما چرا فلان پروژه را مثلا در پیوست قانون ندارید؟چرا درقانون ،‌فلان تبصره اشکال دارد؟ چرا درفصل سرما وگرما با توجه به اقلیم های و مناطق مختلف اعتبارات منظور و تخصیص داده نمیشود ؟ و من این احساس را می کردم که برادرها را در جریان قرار نداده اند . وظیفه هست که مجلس درکلیات و در همه شئوونات قضیه قرار بگیرد و منافاتی با این ندارد که برادران کمیسیون برنامه و بودجه که انصافاً زحمت می کشند و برادرهای خوبی هستند وظیفه شان به هر حال از این جدا بشود . حتی اول پیشنهاد بنده برای این طرح چیر دیگری بود ، من اعتقاد داشتم به خاطر اینکه ما از یک دید کیفی و کراشناسی و آگاهی و اولویت بندی لازم مسائل را ببینیم هر کمیسیونی اصولا خودش صاحب نظر باشد و کمیسیون برنامه و بودجه مجلس کرار ستادی و دبیرخانه کمیسیونهای دیگر را در رباطه با مساله بودجه داشته باشد . البته تنها بحث بودجه نیست . بحث بیشتر « برنامه » است براردها و خواهرها ! عنایت بکنید مساله بودجه سال 68 ما شاید به دلیل مشخصاتی که داریم ! عنایت بکنید مساله بودجه سال 68 ما شاید به دلیل مشخصاتی که داریم و لایحه ای که دولت تقدیم کرده تفاوت چندانی با سال 67 نکند ولی ما آن چیزی را که بیشتر از بحث بودجه رویش حساسیم این است که مجلس می باید در جریان همه برنامه رزیهای کشور قرار بگیرند و مسائل برنامه ای کشور را لمس بکند ، هم در حوزه انتخابیه خودش آگاهانه جوابگو باشد و هم درتصمیمات کلی مملکت می بایستی در مساله عنایت لازم داشته باشد . این مسائل دقیقاً ملموس هست . شاید جزئیات این موارد خیلی جایز نباشد که
 

 

گفته بشود ، بنده به عنوان یک کسی که در این رابطه عمل کرده ام شاهد بوده ام و فرازهائی از این قضیه را رد طی چند سال با کمیسیونهای مختلف مجلس و از جمله کمیسیون بودجه و کمیسیون تخصصی دیده ام عملا شاهد بودیم که دستگاه اجرائی ، کمیسیون تخصصی خودش را به راحتی دور میزند و می اید اتصال خودش را با کمیسیون تخصصی خودش را به راحتی دور میزند و
می آید که حداقل این ذهنیت و وهنیت برایش وجود دارد که آن منبع تخصیص اعتبار هست ، منبع توزیع اعتبار هست .
 در دوره های گذشته شاهد بوده ایم ، برادرمان آقای نیروبخش گفتند ،‌نه ، اگر در گذشته نفراتی اشتباه کردند باید عمل کردند ... ما نمی خواهیم بگوئیم خدای نکرده به عمل کردند ولی ماهیت اینکه اگر یک امکاناتی را در انحصار یک گروه خاصی باشد ، این را اقتضاء می کند . من شاهد بوده ام که در دوره گذشته پروژه ای را نه دستگاه اجرائی درخواست کرده و نه وزارت برنامه و بودجه ، ولی می بیینم که در پیوست اکنون اینها مرح میشود و برایش اعتبار وجود داشته . این کانال زدن به چه ترتیب می تواند باشد ؟ غیر از این هست ؟ برادرها اشاهر کردند بیائید به هر حال در صحن مجلس و صحبت بکنید مگر نمایندگان شرایط و فرصت اینکه پیوست قانون و طرحهای خرد شده و ریز شده و بررسی شده را بیاورند مطرح بکنید پیدا می کنند ؟
 چنینی چیزی نیست فقط دولت ماده واحده ای را با چهل یا چهل و چند ( الان حضور ذهن ندارم ) تبصره دراینجا می آورد می آیئم اینجابنده های مختلفش را یا درمادغام میکنیم یا از هم تکفیک می کنیم یا ییک « از» و « و » را در آن می گذاریم !
 اشاره من به خواهرها و بادرها و صحن مجلس این است که این دقت و عنایت را داشته باشیم ، وقتی ما در مجلس برای فرضاً شرکت تعاونی مسکن دانشگاه که آن هم امر لازمی بوده به این کوچکی که بیک ذره و نوک انگشت و ناخن از مسائل دیگر کشور را هم در بر نمی گیرد
می آید و مجلس در کلیاتش قرار می گیرد و همه لایحه را می خوانند و بحث می کنند و اظهار نظر می کنند ، آن موقع برای زیر بنائی ترین و اصلی ترین مسائل جهت گیری کشور و اقتصاد کشور نباید مجلس و صحن مجلس در جریان باشد ؟، این اصلا خلاف دید و نظر هست مگر ما

 

 

برای کمیسیون بر اسکناس ، مگر برای بند ( ز ) ، مگر برای صا و سیما به دلیل یک حسایتهائی که در بیرون قضیه دارد همه مجلس رای نمی دهد ؟ چرا برای نظارت بر اسکناس با اینکه از کمیسیون برنامه و بودجه پیشنهاد میشود ولی از صحن مجلس رای می گیرند ؟ اگر به این حد لازم بود آن بحث به این کوچکی در مقایسه با این بحثی که ما داریم و بحث برنامه و بودجه ای هم صحن مجلس می بایست د رجزئیات قضایا قرار بگیرد .
 بحث پنج ساله کسور را دیدیم ، اصولا از هفتم خرداد که دوره سوم مجلس شورای اسلامی کارش را شروع کرده تا اخیراً که به هر حال یک روالی بر مجلس حاکم شده و مسائل آتش بس یک مقداری فرصت داده شما ببینید که کمیسیونهای دیگ که کم نیستند . متخصصین و صاحب نظرهایشان کم نیسستند عملا غیر از اینکه یک لایحه ای که یک تبصره به بند فلان مثلا فلان دستگاه اضافه بشود یا یک دانه از آن کم بشود ، یا فرض کنید کشتیرانی جمهوری اسلامی حالا اینجا سورشارژ و سایر قضایا را به این شکل بدهد ، دموراژر را کمتر بدهد وقتتمان را در این رابطه بگذراریم ولی کمیسیونهای دیگر چه کر اساسی و ریشه ای که بتواند به اقتصاد مملکت نگاه بکند کرده است ؟
 کمیسیون تعاونی که برادرها اشاره کردند ، این کمسیوسن 12 نفر است و دور هم جمع میشوند و اگر هم نمیشوند کوتاهی شده، یقیناً می بایستی مجلس شغل دوم بنده ( اگر وجود دارد ) می بایست تحت الضعاع کار اولم که اصل مجلس هست قرار بگیرد . ما نماینده و امانتدار مردم هستیم و می بایستی برای مردم دراین مجلس وقت بگذاریم و از دقت خوب استفاده بکنیم .
 به هرحال بحث زیاد هست و اگر بخواهیم ادامه بدهیم یقیناً این مطلب وقت زیادی را خواهد گرفت و دامنه بحث بسیار بسیار باز خواهد شد . من به ذکر چند نکته کوتاه بسنده می کنم امیدوارم هستم که برادرها و خواهرها ( رئیس – اگر بسنده هم نکنید ، وقتتان تمام شده است ! ) عنایت بکنید که دو سوم اینجا رای می خواهد و این دو سوم اگر رای بیاورد یعنی همه مجلس در کوران همه مسائل برنامه ریزی و بودجه کشور به خوبی قرارمی گیرد. والسلام علیکم و رحمه الله .
 رئیس – یک ربع ساعت تنفس می دهیم .
 

 

 ( جلسه ساعت 30/10 به عنوان تنفس تعطیل و مجدداً در ساعت 13/11 به ریاست آقای مهدی کروبی ( نایب رئیس ) تشکیل شد )
 نایب رئیس – بسم الله الرحمن الرحیم . جلسه برای ادامه مذاکرات رسمی است .و دنباله دستور را بفرمائید .
 منشی – دنباله بحث چند ساله در کمیسیون مجلس مطرح است . آقای خلخالی موافق رد هستند بفرمایید .
 محمد صادق خلخالی – بسم الله الرحمن الرحیم . با تشکر از آقای علاء که وقتشان را به بده محول فرمودند ، من به طور اختصار مطالبی را در موافقت رد این طرح عرض می کنم . در این طرح آنچه که مورد توجه است و تهیه کنندگان این طرح با تقریباً خلوص نیت یان طرح را تهیه کرده اند که نتیجه اش این میشود که اعضای کمیسیون برنامه و بودجه از 15 نفر به 34 نفر برسد و تصمیم گیری ها با رای همه این 34 نفر بوده باشد نه اینکه مثلا 15 نفر ، که بعضی مواقع 15 هم نیست . به قول آقایان مخالفین رد بعضی مواقع 10 نفر رای می دهند که با 10 نفر تصمیم گیری در باره بودجه میشود . من می خواهم این را بگویم که این طرح درکمیسیون مربوطه رد شده ( در واقع رد است ) وقتی که 6 نفر موافق باشد و 6 نفر مخالف باشد یعنی بالاخره رای نیاورده . این را که مخالفین آمدن گفتند نخیر این در واقع تصویب شده است ، نه تصویب شده نیست . و مساله دیگری هم که باز آقایان مطرح کردند گفتند که مسائل مهم کشورهای سراسر جهان این مسائل را نمی آورند مثلا با یک کمیسیون بررسی کنند یا با 10 نفر از اعضای کمیسیون بررسی کنند . این را می برند من باب مثل در مجلس ( چون لایحه و طرح مهمی است ) عنوان می کنند شاید ما با این هم موافق باشیم ، خوب مساله حیاتی مساله خیلی مهم و اینجور چیزها را نمیشود با کمیسیون مصوب تلقی کرد . این جای حرف نیست ولی مربوط به اصل مساله نیست . من در دوره موضوع در رابطه با موافقت رد صحبت می کنم :
 اولا آن افرادی که به کمیسیون برنامه و بودجه رفته اند جنبه های تخصصی
آنها در رابطه با ارقام ، اعداد ، طرحها ، لوایح و مناطقی که در آنجا بودجه عمرانی خرج میشود که هشتاد میلیارد تومان است و خصوصیات آنها

 

از سدسازی ها گرفته تا ساختمانها ، اینها نوعاً افرادی هستن که مطلع هستند . تخصص دارند و بی شائبه انجا مطالب را بررسی می کنند زیرا اشراف و نظر وزارت برنامه و بودجه و وزارت اقتصاد و دارائی یک تصمیم گیریهائی میشود . بنابر این اضافه کردن به این کمیسیون یک دفع الوقتی را لازم دارد که 344 نفر نفر بخواهند 34 جور حرف بزنند  ، تازه قبلا باید این طرح و این لایحه به کمیسیوهای مربوطه برود ، 10 روز درآنجا مورد بررسی واقع بشود ، و شاید اصلا این جریان منجر شده به اینکه بودجه بندی دولت از آن ساختاری که در ماهیت بودجه بندی در نظر گرفته شده این عوض بشود و این نقیص غرض اول و مجلس است و در واقع بودجه ما بودجه ضروری است و اولویت های ضروری را در نظر گرفته ایم ؟/320 میلیارد بودجه جاری ، هشتاد میلیارد بودجه عمرانی اینها را نمیشود به دلخواه یک نفر ... مثلا بنده نسبت به حوزه انتخابیه ام یک حساسیتی دارم ( علی القاعده هم اینجوری است ) خوب بخواهیم بگوئیم که نخیر مطلبی که مروبط به حوزه انتخابیه بنده است یک اولویتی دارد ! ولی دولت این را در اولویت قرار نمی دهد ، متخصصین مربوط به این را در اولویت قرار نمی دهد . آیا میشود یک بودجه ای که در هیات دولت تصویب شده ، متخصصین مربوط آمده اند کار کرده اند بیائیم اصلا ماهیتش را به هم بریزیم و یک چیز دیگری از کار دراید ؟ با اینکه دولت در رابطه با برنامه های عمرانی مطالعاتی داشته ، تخصصهائی به خرج داده !
 مطلب دیگری که من می خواهم بگویم آن توجه آقایان به نحوه عملکرد کمیسیون دولیت بوده دراقتصاد و دارائی و در برنامه و در بودجه دولتی ، وزارت برنامه و بودجه آمده اند یک بودجه ای را با در نظر گرفتن آراء متخصصین ، مهندسین مربوطه ، آنها که در لوایحی که دولت آمده تقدیم کرده دخیل بوده اند در فلان جا سد بسازید ، در فلان جا راه آهن را گسترش بدهید ، یا در فلان محل فلان راه آسفالت نشده ، نیمه تمام مانده ... تخصصهائی در هیات دولت یا در آن هیاتی که دولت معین کرده همه اینها را بررسی کرده اند اولویتها را در نظر گرفته اند ، بعد از لحاظ و کوشش مسلماً رای افرادی که ذی دخل بوده اند در اجرای این طرح عمرانی مانند استاندارن ، فرماندهان ، آنهائی که در این مسائل باید ذی دخل بوده باشند . نظراتشان را داده اند و دولت آمده
 

 

نظراتشان را بررسی کره ، از وزارت آموزش و پرورش نظارتی بوده با وزیر مسکن و شهر سازی ‌نظرایت با وزیر سیاست خارجی یا وزیر کشور یا وزرای مربوطه ، تمام اینها طرحها یا لوایحی بوده که بعضی از مسائل اولویتهای صروری بااین بودجه کم که مثلا اگر ما بتوانیم 8 میلیارد دلار از نفت تولید کنیم تا بتوانیم مثلا بودجه کم که مثلا اگر ما بتوانیم 8 میلیارد دلار از نفت تولید کنیم تا بتوانیم مثلا این بودجه را کج دار و مریز به یک جائی برسانیم تمام آراء را جمع کرده اند ، دولت آمده بودجه ای را تنظیم کرده و تقدیم مجلس کرده که رقم بالا دارد . ( آقایانی که در این کمیسیون و بودجه وارد هستند می دانند ) یک رقم پائین دارد حداقل و حداکثر را هم در نظر گرفته اند . بعضی به عنوان کمک است که ممکن است مثلا امسال باشد و سال دیگر نباشد و ممکن است که سال دیگر و امسال نباشد آنجا در دفتر بودجه به عنوان کمک مثلا تلقی میشود نه اینکه به صورت دائمی این بوده باشد . همه آن تلاش و کوششها از مهندسین مربوطه وزارت اقتصاد و دارائی ، ‌از مهندسین و تلاشگران مربوطه ، از جهاد سازندگی ، با کمیسیون برنامه و بودجه بالاخره یک دفترچه ای را دولت آمده تقدیم کرده با این بودجه سطح آنرا معین کرده که اینقدر درآمد داریم ، اینقدر باید مالیات وصول کنیم ، اینقدر از نفت درآمد داریم چه داریم ... و بعد هم سراسر مشکلات یک کشوری را در نظر می گیریم و بعد بخواهیم این را تقدیم مجلس بکنیم و مجلس هم عیناً می نویسد به کمیسیون برنامه و بودجه محول می کند که تا تحلیل نهائی در آنجا بشود . خوب ، حالا وقتی که نوبت به کمیسیون برنامه و بودجه می رسد معلوم است هر عنوانی را ، هر رقمی را ، هر بندی را که در این دفترچه دولت در مد نظر داشته آن را جلو می آورند . وقتی که جلو می آورند آن افرادی که در این جریان ذی دخل هستند . ( نایب رئیس – آقای خلخالی وقتتان تمام است ) من خواهش می کنم حالا که به صورت ضرورت صحبت می کنم 2 دقیقه دیگر به من وقت بدهید ... آقایان بحث می کنند ، متخصصین مربوطه دوباره از شهرستانها ،‌در استانها در طرحهای ملی دوباره خواسته میشود آنجا دوباره بحث و مذاکره می کنند و نتیجه بحث و مذاکره به این است که یا همان رقمی را که دولت گذاشته یا یک خرده کمتر یا یک خرده بالاتر نوعاً با این
 

 

وضعی که ما داریم کمتر هم میشود نمایندگانی که می خواهند این وضع عوض بشود و به هم بخورد شاید از ساختار تحقیقات کمیسیون برنامه و بودجه درست و حسابی اطلاعی هم نداشته باشند ، یا برفرض هم اطلاعی داشته باشند غرض عبارت از این است که مثلا یا فلان آقا ، فلان آقا می خواهد دوباره مثلا سهم خودمان را در فلان شهر و فلان استان یا فلان جا بیشتر بکنیم و این به هیچوجه با این وضعی که مملکت ما دارد ، با این بودجه ای که ما داریم اگر بخواهیم اینجوری هی افراد را زیادتر بکنیم فردا یک طرحی آقایان بدهند که نخیر اصلا تمام جزئیات برنامه و بودجه باید رد مجلس بیاید ! خوب معلوم است که اینجا باید تمام اوقات 360 روزمان برای تنظیم بودجه گرفته بشود .
 بهترین راه همان است که در دنیا سوم است . دولت برنامه و بودجه را تنظیم می کند ، دفتر بودجه را می آورد تقدیم مجلس می کند . از قضایا تعداد اعضای کمیسیونهائی که در سراسر جهان است به همین اندازه است ، یا 13 نفر است یا 15 نفر یا بیشتر یا کمتر است . عدد را زیاد کردن مشکلات را زیاد می کند . کاری که بنا بوده دو روز حل بشود ده روزه حل میشود غیر از این نیست . باصطلاح خیلی ساده « اکل از قفا » است . راحت بخواهید یک لقمه را بردارید به دهن بگذارید حالا هی دور سر بگردانید . من غرضم این است که آقایانی که توجه دارند متوجه بشوند که .... غیر از این راه دیگری ندارد . اگر بخواهد تصویب بشود . اصلا ما در عمل هم لنگ میشویم و. من امیدوارم که ان شاءالله توجه توجه داشته باشند و این را همانطوری که کمیسیون مربوطه رد کرده رد بکنند و مورد تصویب قرار نگیرد .
 منشی – آقای نورعبدالله عابدی ، مخالف رد :
 نورالله عابدی – بسم الله الرحمن الرحیم ....
 نایب رئیس – آقای عابدی شما 5 دقیقه وقت دارید .
 نورالله عابید – حاج آقا ! 10 دقیقه می توانم وقت داشته باشم .
 نایب رئیس – نه وقت تمام شده تازه ...
 نورالله عابدی – من ابتداء یک تذکر آئین امه ای بدهم که این جزو وقت بنده محسوب
 

 

نشود و حضرتعالی به این تذکر آئین نامه ای بنده توجه داشته باشید .
 خدمتتان عرض کنم که هر موقع که کمیسیون طرح یا لایحه ای را رد می کند باید دلایل رد را قید کند . در این طرحی که کمیسیون رد کرده دلایل رد را قید نکرده . به نظر من این باید به کمیسیون برگردد ،‌دوباره دلایل رد را بنویسند بردارند به مجلس بیاروند . الان هیچ دلائلی ردی وجود ندارد . بنابر این ( یکی از اعضاء کمیسیون هم که موافق بوده آنجا حضور نداشت ) این طرح باید تصویب شده تلقی بشود . چون با خضور آن برادر عزیزمان این طرح تصویب می شد ، یا به کمیسیون برگردانند و دلائل رد را بنویسند و به مجلس بیاورند .
 نایب رئیس – کای آئین نامه دارد که دلایل رد را بنویسد ؟
 نورالله عابدی – همینطور است حاج آقا ! من الان ...
 نایب رئیس – نه ، من می خواهم بلد بشوم آن ماده و تبصره اش چیست ، آن چیزی که دلایل را باید بنویسد من یادم نیست ....
 نورالله عابدی – آقای شیبانی الان ردر می آورند و خدمتتان عرض می کنم
 منشی – ( الویری ) – تازه اگر هم باشد تخلف آئین نامه ای است .
 نایب رئیس – بلی آنوقت می دانید که تازه اگر برفرض هم باشد یک تخلف آئین نامه ای شده ، تخلف آئین نامه ای موجب نمیشود که هیچ طرح و لایحه ای برگرردد مثل قضیه کمیسیونهای فرعی است که اگر داده نشد تخلف آئین نامه ای شده ، باید هم بدهند ولی موجب نمیشود که طرح و لایحه برگردد .
 نورالله عابدی – حاج آقا ! الان آقای شیبانی در می آورند و خدمتتان می دهند .
 نایب رئیس – عرض کردم حالا اگر برفرض هم باشد ( که فرمودید باید برگردد ) نه بر نمی گردد .
 نورالله عابدی – حالا من دلایل خودم را خدمت عزیزان در رابطه با مخالفت با رد عرض می کنم . من کاری ندارم که برادران ....
 نایب رئیس – از الان حساب می کنیم 5 دقیقه وقت دارید ، اخطار

 

 

 می فرمائید حق رای ندارید ؟ اتفاقاً شانس یک امر تخصصی و گرفتن رای در یک جمع 15 نفری به مراتب بیشتر است تا یک جمع 34 نفری ! شما فرض بفرمائید نماینده کمیسیون صنایع هستید ، برادرمان آقای موذن زاده که مخالف رد بودند می خواهید شرکت کنند در کمیسیون برنامه و بودجه ، الان بدون حق رای می توانند شرکت کنند به اتفاق یکی دو نفر دیگر از اعضای کمیسیون برنامه و بودجه یا ده نفر از پانزده نفر به مراتب راحت تر هست تا بخواهند 34 نفر را توجیه بکنند ، این در واقع خودش نقض غرض هست .
 مساله تخصصی هم که مطرح می کنند آیا واقعاً از هر کمیسیونی که یک نفر برود در اینجا شرکت بکند می تواند بار تخصصی 34 نفره کمیسیون را در حد هر یک از کمیسیونهای تخصصی بالا ببرد ؟ یا حداکثرش این است که یکنفر سخنگو از آن کمیسیون ، در کمیسیون برنامه و بودجه حضور پیدا میکند ؟ لذا این نقض غرض خود آقایان هست و مساله دیگری که هست این است شما خودتان می دانید نمایدگان مشکلاتی دارند ،‌باید به حوزه های انتخابیه بروند ، اکثیت مجلس شکننده است ، تشکیل کمیسیون 34 نفره بسیار دشوار است ! کمیسوین هائی مثل کمیسیون اصل 90با31 نفرعضو ، هیچ.قت نتوانسته اندباحد نصاب خودشان تشکیل بشوندومسائل را بررسی کنند.
 شما کمیسیونی را تشیکل می دهید ولی به علت غبیت اعضاء غالباً اکثریت پیدا نمی کنید ، رسیدگی به بودجه را به تاخیرخواهید انداخت وضررش به کل کشور ونظام برنامه ریزی میخورد .
 مطلب دیگر این است که فرض کنید 34 نفر درکمیسیون شرکت کرده اند و می خواهند به برنامه رسیدگی کنند ، فرموده اند « اصلاح بودجه ، متمم بودجه ، یک دوازدهم ، دو دوازدهم ، کمتر یا بیشتر ،‌ برنامه پنجساله » همه اینها را این کمیسیون بررسی کند ، پس بفرمائید اصلا یم خواهید کمیسیون برنامه و بودجه مجلس را لغو کنید ! چون موضوع دیگری برآن کمیسیون باقی نمی ماند جز رسیدگی به کارهای فرعی . همه دستورات کمیسیون برنامه و بودجه یا رسیدگی به بودجه سالانه است یا یک دوازدهم هست یا متمم یا برنامه پنجساله است و در آئین نامه کمیسیون خاص ، کمیسیون تخصصی و کمیسیون ویژه را پیش بینی کرده است . این نوع چهارم و جدید است ، در واقع طرح انحلال کمیسیون برنامه و بودجه است !
 

 

 یک مطلبی را مخالفین محترم مرتب القاء کردند ، مخصوصاً برادرمان آقای موحدی ساوجی فرمودند که این در کمیسیون ما رد نشده است ! رای نیاورده است ! این مقوله جدیدی در گزارش نویسی است . خوب چیزی که رای نیاورده ، رد شده است دیگر .
 بعد مطرح می کنند که اعضاء کمیسیون برنامه و بودجه مخالف هستند ، خوب آیا بعنوان یک نظر تخصصی خوب نیست که نمایندگان به این دید اعضاء کمیسیون برنامه و بودجه نگاه کنند قبل از اینکه با یک دید بدبیناه نگاه می کنند ؟ چون در این طرح هیچ مشکلی برای اعضاء آن کمیسیون پیش نیامده است . اعضای پانزده نفری کمیسیون برنامه و بودجه سرجای خودشان هستند و حتی هیات رئیسه کمیسیون هم ثبیت شده که همان قبلی ها باشند ، پس نه اعضای هیات رئیسه کمیسیون از این ناحیه احساس خطر می کنند ، نه اعضای کمیسیون احساس خطر می کنند ، فقط به عنوان نظر کارشناسی دارند این را مطرح می کنند ، بنده هم که الان دارم با این طرح مخالفت  میکنم عضو کمیسیون برنامه و بودجه نیستم . من درکمیسیون فرهنگ و آموزش عالی عضو هستم ولی تجربه ای که از دوره اول مجلس دارم که عضو کمیسیون صنایع بنده یا دیگری را مامور میکنم نقش کمیسیون برنامه و بودجه در مجلس ، نقش وزارت برنامه و بودجه دی هیات دولت هست . چطور در آنجا یک وزارتخانه نظارت دیگران را جمع آوری می کند ؟
 نایب رئیس – خوب ، آقای انصاری وقت شما هم تمام شده است .
 مجید انصاری – چشم . کمیسیون برنامه و بودجه هم درمجلس همین نقش را میتواند ایفاء بکند . لذا بنده خواهش می کنم نمایندگان محترم برای سرعت بخشیدن به برنامه ریزی کشور ، خودداری از کارهای زائد و متراکم و غیر قابل اجرا به این طرح مانند کمیسیون تدوین آئین نامه که رد کرده است ان شاءالله عنایت بکنند و در کمیسیون های خودشان فعالانه برخورد بکنند والسلام .
 نایب رئیس – متشکر . مخبر کمیسیون آئین نامه داخلی بفرمائید .
 محمدرضا باهنر ( مخبر کمیسیون تدوین آئین نامه داخلی ) – بفرمائید رئیس کمیسیون یا نایب رئیس آن توضیح بفرمایند .
 

 

 مجید انصاری – اجازه بفرمائید اول یکی از امضاء کنندگان طرح آخرین دفاع را بکنند .
 نایب رئیس – آقای بیات نظر کمیسیون تدوین آئین نامه را بفرمائید .
 اسدالله بیات ( رئیس کمیسیون تدوین آئین نامه داخلی ) – بسم الله الرحمن الرحیم ... من ابتدا یکی دو تا نکته را رعض م یکنم بعد ادله ای را که کمیسیون تدوین آئین نامه اقامه کرد برای رد این قضیه و این طرح را رد کرد توضیح می دهم .
 نکته اول در ارتباط با تذکری بود که برادرمان آقای موحدی ساوجی در ضمن صحبتهایشان داشتند ،‌مخصوصاً این نکته را به عنوان یک تذکر اخلاقی از یک برادر بسیار کم ارزش ! به یک برادر بسیار با ارزش عرض می کنم :
 برادرمان عنایت بکنند این گونه استدلال ، استدلال نادرستی است که بگویندآقا درکمیسیون تدوین آئین نامه ، چهار نفر از نمایندگانی که رای ندادند به این علت بود که عضو کمیسیون برنامه و بودجه بودند ! این بسیار کم لطفی است برای اینکه این اعضاء را من می گویم ، همه برادران میدانند که آنها آدمهای منطقی هستند ، اهل منطق و استدلالند ، کار اجرائی کرده اند و عاملی که باعث شد اینها رای ندهند به این علت نبود که تعصب خاصی برای عضویت در آن کمیسیون داشتند ، این گونه استدلال ، حتی استدلال خطابی هم نمیشود گفت ، استدلالی است که از یک انسان اهل منطق به دور است ، این جوری نباید استدلال کرد .
 نکته دومی که باز لازم است من عرض بکنم در آنجا هم باز مفصل بحث شد ،‌برادران بزرگورا ما « لب » مطلبشان عبارت از این است : کبرایاتی را مطرح می کنند ، کلیاتی را مطرح
می کنند ، هر عاقلی با این کلیات موافق است ، هر انسان با انصافی با این کلیات موافق است مثلا این است که بیایند آقایان بگویند آقا « دو دو تا چهار تاست » مگر کسی می تواند مخالفت کند ؟ خوب ، مخالفت بکند .
 « عدالت چیز خوبی است ! » خوب ، مگر کسی شک دارد ؟ « قسط اسلایم جزو هدف بعثت انبیاء‌است » چیز بسیار خوبی است . « نظام جمهوری اسلامی جزو هدف نظامی است که
 

 

متکی به مردم است » بسیار خوب همه اینها درست ، « بودجه در سرنوشت کشور دخالت دارد » همه مان قبول داریم « برنامه 5 ساله چیز بسیار مهمی است » همه قبول داریم . آقا « در رابطه با برنامه ، ‌بودجه مجلس باید نقش داشته باشد » مثل اینکه در طول این 8 سال مجلس برنامه ای بود اصلا اصلاع نداشت . آقایان با زبان بی زبانی دقیقاً اهانت به دوره اول و دوم مجلس می کنند . خوب ، کسی در این رابطه حرفی ندارد ! بحثی دراین کلیات نیست . بحث در این کبریات نیست . بحث در این است که اگر ما اعضاء کمیسیون برنامه و بودجه را از 15 تا 34 تا بکنیم در اینجا مجلس بیشتر در جریان قرار می گیرد و اگر همه کمیسیون ها بروند .... کمیسیون صنایع بخش معادن را بررسی بکند ، ( الان وضع ما این است ) کمیسیون معادن و فلزات بخش معادن را بررسی کند ، کمیسیون قضائی بخش قضائی را بررسی کند کمیسیون ها بررسی بکنند و در مجلس هم نظر بدهند ،‌به عنوان پیشنهاد مطرح بشود . در طول 8 سال هم

 

 

همین طور بود . کمیسیون صنایع نظرات خودش را مطرح می کرد کمیسیون های دیگر نظرات خودشان را مطرح می کردند و یقیناً در جریان قضیه بوده اند و مخصوصاً من درکمیسیون آئینامه عرض کردم خاصیت بودجه این طوری است که مصوبات کمیسیون برنامه و بودجه معمولا در مجلس تغییر کیفی و کمی پیدا می کند شما مشروح مذاکرات را در طول این 8 سال ببینید : دقیقاً در مجلس هم رقم مصوبه کمیسیون برنامه و بودجه معمولا در مجلس میرود بالا ، هم کیفیت عوض میشود ، هم کمیت عوض میشود ، رقم عوض میشود همه اینها عوض میشود . این دقیقاً نشان می دهد که مجل  در جریان قضیه است . مجلس این طوری نیست که گرچه کمیسیون برنامه و بودجه بگوید به عنوان قیم مجلس ، در مجلس تصویب بشود بعد آقایان هم روی این قضیه تکیه می کنند یک چیزی هم می گویند که مثلا مثل اینکه نمایندگان توجه ندارند ، با کمال خوشبختی توجه دارند ،‌آیا مجلس نباید در رابطه با مثال در نظر بگیرد ؟کدام یک از نمایندگان است که بیاید بگوید مجلس نباید در جریان قضایا قرار بگیرد ؟ اما بحث ما این است من می گویم شما این طوری حرف نیم زنید . شما بیایئید از اول بگوئید که آقا کمیسیون برنامه و بودمجه بشود 34 نفر بشود مگر قبلا پیشنهاد نبود که 19 نفر بشود رای نیاورد ؟ ! مگر پینشهاد نبود که 17 نفر بشود رای نیاورد ؟ برای اینکه بنده به عنوان یک عضو عرض می کننم یقیناً اکثریت قاطع نمایندگان هم این طوری هستند . ما معتقد نیسیتم کمیسیون برنامه وبودجه قیم مجلس است . ما این را قبول نداریم . ما معتقدیم که همه کمیسیون ها باید در بخش خودشان فعالانه بررسی بکنند ، نظر بدهند ، در مجلس هم مطرح بشود و شیوه ای که ما قبلا داشتیم همین بود .
 اما الان که شما رقم را از 15 تا به 34 تا بردید می دانید چیست ؟ طبیعی است که اینها باید رد طول این دو ماه از مجلس مرخصی بگیرند و بروند در آنجا والا آقایان می آیند می گویند آقا عیبی ندارد 34 تا بشود اما رسمیت را بکنید نصف بعلاوه یک . یان نقیض غرض نیست ؟ اگر بنای شما بر این است که همه اینها درجریان باشند معنایش این است که حداقل  باید 30 نفر حضور پیدا بکنند والا معنا ندارد که آقایان عضو کمیسیون باشند ولی حضور پیدا نکنند . مثل این است که آقایان بگویند آقا نگاه به قیام آدم ثواب دارد ! نگاه به کعبه هم ثواب ارد مثل اینکه
 

 

عضویت برنامه و بودجه بودن هم ثواب دارد برای آقایان ! ما برای ثوابش را که نمی خواهیم ، ما می خواهیم این آقایان حضور پیدا کنند ، اگر بخواهند حضور پیدا کنند باید همه شان باشند . اگر همه شان باشند معنایش این است : از این به بعد مجلس عمدتاً نباید رسمیت پیدا کند برای اینکه الان داریم می بینیم وضع را . این 34 نفر اگر حضور پیدا نکنند نقض غرض است ، اگر حضور پیدا هم بکنند دو ماه باید اینها از حضور در این جلسات ( تجربه 8 ساله داریم ) باید از حضور رد این جلسات مرخصی بگیرند و د کمیسیون برنامه و بودجه باشند ، اگر در کمیسیون برنامه و بودجه نباشند که در جریان نیستند .
 علاوه بر این برادران حرفشان عبارت از این است که اینها چند روز بروند درکمیسیون نظرات کلی کمیسیون ها را بگیرند و بیایند به اینجا منتقل بکنند . خوب ، اگر کمیسیون صنایع در طول این مدت دو ماه ،‌سه ماه در بخش خاص خمودش کار بکند بیشتر می تواند اظهار نظر بکند یا اینکه نه ، چند روز در آنجا یک کلیاتی را مثل کلیات « ابوالبقاء » مرتب ببافند و درست بکنند و بعد بیایند در آنجا منتقل بکنند و در کمیسیون خودشان هم نباشند بیایند با فرهنگ کمیسیون برنامه و بودجه و به هم بگویند نه خیر آقا اینها نماینده کمیسیون صنایع هستند آیا محض نماینده بودن همه مسائل آنها را اینجا منتقل می کند ؟
 مضافاً بر این ما تجربه داریم حدود 2 – 3 سال کمیسیون برنامه 5 ساله با 25 نفر تشیکل میشد اما معنای تشکیل میشد یعنی چه ؟ یعنی اسماً تشکیل میشد و لذا آخر .... رئیس آن برادر عزیزمان جناب آقای دری نجف آبادی بود چندین بار به هیات رئیسه آمد تشکیل نشدن ، 34 نفر بودن یعنی به تصمیم نریسیدن ، 34 نفر بودن یعنی در جریان مسائل قرار نگکرفتن والا صرف عضویت که خاصیت ندارد عزیز من ! ما که دشمنی نداریم .
 لذا ما با توجه به تجربیاتی که در طول این 8 ساه داریم اعتقادمان بر این است « برنامه و بودجه » در اختیار همه کمیسیون ها قرار بگیرد ، کمیسیون برنامه و بودجه هم کاخودش را بصورت خرد و به صورت کلات ببینید بررسی کند ، کمیسیون هی تخصصی هم نظرات خودشان را بررسی بکنند و دراختیار کمیسیون برنامه و بودجه قرار بدهند . بعد می آید مجلس و من عملا
 

 

به شما به عنوان خبر عرض می کنم ولو به عنوان خبری که یحتمل به هست ، عملا خواهید دید مصوبات کمیسیون برنامه و بودجه رد مجلس « نه کمش سالم می ماند نه کیفش » برای اینکه نمایندگان حساسیت دارند ، پیشنهاداتی خواهند داد ، در برنامه سال 1366 هفتاد تا تبصره جدید پیشنهاد داده شده بود بعد از آن تبصره هائی که د رخود کمیسیون برنامه و بودجه بررسی شده بود و تصویب شده بود مساله بودجه یک چنین وضعیتی است . بنابر این ، بخاطر تجبره ای که ما داریم و به علت اینکه برادران ما الان می گویند مساله بودجه ولی قضیه ای این طور نیست برای اینکه برادران ما دراینجا هم بودجه کل کشور را مطرح کرده اندهم چند دوازدهم را مطرح کرده اند عملا خاصیتی ندارد و کمیسیون را بی خاصیت میکند و به همین ادله و ادله دیگری که باز اجمالا در ضمن صحبت های برادران مخالف بود کمیسیون آیئنامه تصمیم گرفت این را رد بکند . البته الان هم برادران بزگروار ما اگر بخواهند رای هم بدهند این را مطمئن باشید که بعدها خودشان پیشنهاد اصلاحیه خواهند داد برای اینکه ما عملا می بیینیم که این عمل یعنی مساله نشده .

 عبدالله نوروزی – آقای بیات نظر کمیسیون تدوین آئین نامه را مطرح نکردند بلکه نظر خودشان را گفتند و دنباله حرفهای آقای انصاری را گرفتند .
 نائیب رئیس- حالا به هر جهت گفتند آقای بیات صحبت کند که نظر کمیسیون را بدهد . خود آقایان گفتند چون ما مخالفیم نظر خودمان را نمی خواهیم بگوئیم .
 منشی – یکی از امضاء کنندگان طرح ( آقای عمید زنجانی ) صحبت کنند .
 عباسعلی عمید زنجانی  - بسم الله الرحمن الرحیم . همان طور که در گزارش کمیسیون آمده بود با حضور 123 نفر در کمیسیون ( طرح رای موافق و 6 رای غیر موافق ) یعنی 6 رای آورده بود و من سیزدهیمن نفری بودم که به دلیل ضرورت از کمیسیون خارج شدم و رای گیری در غیاب صورت گرفت و اگر من (‌نفر سیزدهم ) در کمیسیون حضور داشتم حتماً این طرح رای می آورد و میشد 7 رای و 6 رای و کمیسیون هرگز این طرح را رد نکرد ملاحظه میکنید دلائل ر دهم ذکر نشده فقط طرح رای نیاورد برای اینکه آراء برابر و مساوی بود . مطالبی هم که آقای بیات
 

 

گفتند بیشتر به عنوان مخالف صحبت کردند تا اینکه نظر کمیسیون را بگویند . در اصطلاح طلبگی هم ما میگوئیم خراب کردن ! در هر حال عنایت بفرمائید به بخشی از دلائلی که ارائه شد من اشاره میکنم تا مطلب برای مجلس کاملا روشن بشود . آقایان بیشتر از این سخن می گفتند که تعداد اگر در شور بیشتر باشد باعث کندی کار میشود ،‌اتفاقا ما همین را می خواهیم . میخواهیم کار درمسائل بسیار مهم با عجله ، با سرعت بدون دقت و بررسی پیش نرود یعنی همان دلیلی که برای رد طرح آورده میشود یکی از دلائل مهم خود این طرح هست !
چه کسی است در مجلس شورای اسلامی اهمیت مساله بودجه و آنچه را که به عنوان برنامه و بودجه تنظیم میشود و برای یک سال مملکت بسته میشود نداند؟ با توجه به این اهمیت فوق العاده چگونه میشود کاری را با عجله ، با سرعت آن هم آخر سال با عجله ای که دولت دارد ، با عدم وقت و فرصتی هم که هست همین طور پیش ببرند و به بهانه کندی کار از دقت و بررسی کامل صرفنظر کنند هیچ منطقی به نظر نمیرسد .
 مسأئله نقض غرضی که گفته شد  وتکرار شد از همین مقوله هست . چه کسی است نداند اگریک مسأله ای بااین اهمیت که باسرنوشت کشورپیوندداردوگره خورده برنامه وبودجه اگراز ابعاد مختلف بررسی بشود اشکال دارد اما از یک بعد با 15 نفر وفکر  15 نفر بررسی بشود و بسته بشود بهتر است ؟ تعجب است مسأله ای با این اهمیت با 15 نفر به سامان می رسد اما اگر از ابعاد مختلف وتفحص های مختلف که از کمیسیونها حضور دارند بررسی بشود این عیب کارباشد باز جای تعجب هست ! در جهت دیگر قضیه گفته شد کلیه نمایندگان می توانند در کمیسیون برنامه وبودجه حضور پیدا کنند ، پیشنهادها و آراءشان را ارائه بدهند . بسیار خوب حال که مسأله با این اهمیت است ونماینده هم حق اینرا دارد که فکر وپیشنهاد وطرح خودش را به برنامه وبودجه  بدهد خوب اگر حق رأی داشته باشد مانع از این مسأله است ؟ حق رأی هم از اینجا ناشی می شود تا بتواند مطلبی را که می گوید واحیاناً در بعضی از اعضاء کمیسیون 

برنامه وبودجه مؤثر واقع می شود خود هم یک رأیی داشته باشد اینها منافاتی با همدیگر ندارد واز جهت دیگرگفته شد چرا در دو مورد برنامه های چند ساله ولوایح بودجه طرح آمده ؟ خوب این دو موضوع اهمیت بیشتری دارد ، احیاناً اگر بنظر شمای مخالف ، مسأله سومی با اهمیت تر از این دو مورد باشد شما هم پیشنهاد کنید ، مجلس شورای اسلامی آنرا تصویب می کند . گفته شد که پیشنهادها درجلسه علنی مطرح می شود و آن برنامه وبودجه بسته شده در مجلس شکسته می شود و معمولا کم وزیاد می شود ، بسیار خوب . اما شما با تجربه دو دوره قبل یک بازنگری بکنید ببینید واقعاً پیشنهادهای طرح   شده در جلسه علنی تا چه حد چهارچوبهای بودجه را بهم زده است معمولادرتبصره ها مسائل جزئی اما جزئیات است یعنی نماینده با این باور اظهار نظر می کند که نمی شود چهارچوب اصلی را بهم زد یا مطالعه کافی برای بهم زدن چهارچوب قضیه ندارد واز این نقطه نظر است که می بینیم با شهادت تعداد قابل توجهی از برادران عزیز که در دوره های قبل بوده اند مذاکرات وپیشنهادهای جلسه علنی کاری ویک مسأله اصلی را در بودجه حل نکرده است وبه همین دلیل است که معمولا دولت در آخر سال اصلاحیه بودجه آورده است به مجلس واین دلیل این است که بودجه حساب شده بسته نشده ، درست بررسی نشده وکم وکسری به دلیل عدم توجه به تخصص ها بوده که دولت مجبور شده در آخر سال اصلاحیه بدهد واز سوی دیگر خود مجلس عدد سیزده نفر اعضاء را بالاببرد به 15 نفر،چرا ؟ بخاطراهمیت مسأله که 13 نفر نمی توانند سرنوشت بودجه کشور راباآن عظمت تعیین کنندبهمان دلیل هم بالاخره بایدبررسی بیشتری بشود .
 من فکر می کنم دراینجا مغالطه ای صورت گرفته ، آن مغالطه به این شکل است که گفته شد تعداد کمیسیون برنامه و بودجه با این طرح بالا میرود این واقعاً تعجب است کی گفته با یان طرح و تصویب این طرح تعداد اعضاء کمیسیون برنامه و بودجه بالا میرود و میشود 34 نفر؟ در طرح چنین چیزی نیست و چنین برداشتی هم از طرح هرگز نمیشود . طرح می گوید دردو مورد ، 1 – در مورد برنامه های چند ساله 2 – و لوایح بودجه در این دو مورد 19 نفر به 15 نفر ضمیمه میشود بخاطر اهمیت تا نظرات تخصصی خودشان را در اختیار برنامه و بودجه بگذارند یک دلیل دیگر هم هست که هیات رئیسه کمیسیون برنامه و بودجه تغییری پیدا نمی گکند تبصره 1 را ملاحظه بفرمائید تبصره 1 طرح این است :
 

 

 « هیات رئیسه کمیسیون مذکور همان هیات رئیسه کمیسیون برنامه و بودجه می باشد » یعنی در ترکیب کمیسیون برنامه و بودجه تغییری داده نمیشود . بر تجربیات دو دوره قبل تکیه شد که من عرض کردم تجربه درست به عکس را نشان داده مادامی که در موقع تصمیم گیری چهار چوب بسته شده بودجه ، حساب شده نباشد خصوصیات و جزئیاتی که در جلسات علنی مطرح میشود کارساز نیست و این تجرهب دو دوره قبل هست .
 نکته دیگر اینست که من خواهش می کنم عنایت بفرمائید همه شما در تشکیل شعب و در موقعی که شعب مشغول بررسی پیشنهادها در زمینه عضویت در کمیسونها بود شما می دید یکی از کمیسیونهائی که تمایل بیشتری برای عضوی ر ان وجود داشت کمیسیون برنامه و بودجه بود . همه آنهائی که اظهار تمایل می کردند در ذهنشان این بود که توام با قانونگذاری مساله تخصیص بودجه اسنت ، خوب قانونگذاری بدون تخصیص بودجه اصلا یک چیز پا در هوائی است . نماینده با این ذهنیت علاقه داشت ، تمایل داشت که در کمیسیون برنامه و بودجه حضور پیدا کند تا بتواند از طریق تخصیص بودجه به آن مقاصدی که دارد، به آن اولویت هائی که قائل هست،باآن ترتیب های منطقی که بین امور قائل هست به آنها جامه عمل بپوشاند . نکته ایست که در ذهن اکثر نمایندگان محترم وجود دارد .
 مسئله دیگر اینست که پیشنهادهای اصلاحی طرح قابل بحث در مجلس هست اکثر آقایانی که به عنوان مخالف صحبت کردند در حقیقت اشکال در جزئیات طرح داشتند .
 نایب رئیس – وقتتان رو به اتمام است .
 عمید زنجانی – ( چند دقیقه لطف بفرمائید ) و بردرانی که به عنوان مخالف صحبت کردند بیشتر در جزئیات طرح اشکال داشتنند و این قابل اصلاح است که پیشنهادها مطرح بشود و من در پایان این بحث کوتاه به محضر شورای اسلامی عرض می کنم که اگر دقت کافی روی دو محور بشود من فکر نمی کنم کسی تردیدی داشته باشد در اینکه این طرح و طرح بسیار مفیدی است . یکی کساله اهمیت برنامه های چند ساله و لوایح مربوط به بودجه است که اهمیتش اهیمت سرنوشت ساز کشور است و مساله دوم بررسی از ابعاد مختلف است ، بسیاری از از مسائل
 

 

تخصصی کمیسیونها احیاناً درمجلس قابل طرح نیست . من چگونه می توانم در جلسه علنی برای تخصیص بودجه برای زندانیها از وضع نامطلوب زندانها صحبت کنم ؟ ولی درجلسه اختصاصی با اعضای محترم کمیسیونها برنامه و بودجه می توانیم بگویم آق معنای نیم ساعت در صف ایستادن
( معذرت می خواهم ) برای توالت چه معنائی دراد می تواند نمازش ا بخواند ؟ می تواند طهارت و نجاستش را حفظ کند ؟ اگر ما زندان بهتر داریم ( اگر زندان سیاسی داشته باشیم ) مال زندانیهای سیاسی است زندانیهای عادی وضعش نابهنجار است اینها مسائلی نیست که در جلسه علنی گفته بشود در کشاورزی هم همینطور است در صنایع و معادن هم همینطور مسائل دیگر قابل طرح نیست اینها را می توانند (چند نفراز نمایندگان – عجب در جلسه علنی نگفتید ! ) اتفاقا گفته نشد . اگر می فرمائید که مساله گفته شد نه مساله  بیش از اینهاست و در هر حال من معتقدم که اگر عزیزان توجه بکنند به اینکه مساله ابعاد مختلف بررسی نخواهم داشت که این طرح ،‌ طرح بیسار مفید و کارساز است و مکمل کار کمیسوین برنامه و بودجه است و اگر کار را کمی کند می کند ، از کارهائی است که باید به کندی انجام بگیرد تا دقت لازم د آن مبذول بشود ، با عرض معذرت .
 نایب رئیس - متشکر ، حضار 191 نفرند . کلیات طرح به رای گذاشته میشود ( البته برادرانی که هنوز اعبتار نامه شان تصویب نشده توجه دارند که نباید رای بدهند ) ضمناً برای تصویب مطالب مربوط به آئین نامه داخلی مجلس از( اصل 65 ) موافقت دو سوم حاضران لازم است ، موافقان قیام بفرمایند (چند نفرازنمایندگان – تصویب شد ) منشی ها می گویند 122 – 121 نفر ایستاده اند .
 چند نفر از نمایندگان – بیشترند ، متاسفانه ! تصویب شد .
 عوض زاده – 28 نفر نشسته اند .
 باهنر – 40 نفر نشسته اند .
 حسنی شاهرودی – مخالفین بلند شوند و ما ( موافقین ) بنشینیم تا دقیق تر بتوانید بشمارید .
 اکرمی – با ورقه رای بگیرید .
 

 

 حسینی شاهرودی – اگر منشی ها با این طرح موافق بودند باز هم در شمارش تعداد موافقان شک می کردند ؟!
 نایب رئیس – مجدداً موافقان را شمردند، بیش ازدوسوم بودند، (131 نفر) ، تصویب شد .
 معماری – متاسفانه تصویب شد !
 نمایندگان – الله اکبر ، خمینی رهبر .
 6 – اعلام وصول یک فقره طرح  و دو فقره لایحه
 منشی – یک طرح و دو لایحه رسیده که اعلام میشود :
 1 – طرح قانونی نحوه انجام گزینش عمومی ، غیرعلمی وسازماندهی آن درسراسر کشور .
 2 – لایحه اصلاح موادی از قانون مدنی .
 3 – لایحه اصلاح قانون تشکیل شورای عالی صنایع .
 7 – اعلام اسامی غائبین و دیرآمدگان جلسه امروزوپایان جلسه وتاریخ تشکیل جلسه آینده
 منشی – غائبین جلسه امروز عبارتند از آقایان :
 سید عبدالله حسینی – ماشاءالله حیدری مقدم – سعید رجائی خراسانی – سید محمد رضوی یزدی – سید جلیل سیدزاده – سید محسن شفیعی – سید علی اکبر طاهائی – هادی غفاری  سید نورمحمد محمودیان – کریم ملک آسا .
 ضمناً آقای حسنی سعدی دفعه قبل غائب خوانده شدند که ماموریت جبهه داشتند . تاخیر کنندگان امروز عبارتند از آقایان :
 وحید احمدی 55 دقیقه – محمد حسین پودینه 40 دقیقه – آتورختاتشو
   
20دقیقه  رحمت الله رحمتی – 30 دقیقه – سید حسن شجاعی کیاسری 45 دقیقه – سید محمد مهدی طباطبائی شیرازی 35 دقیقه – علی مثبت فاضل همدانی 25 دقیقه – حمید الدین ملازهی که تقاضای مرخصی کرده بودند ولی ظاهراً با تاخیر آمده ذاند و اینجا برای ایشان 40 دقیقه نوشته شده – محمد اکبر زاده 35 دقیقه .
 نایب رئیس – ختم جلسه اعلام میشود . جلسه بعد صبح چهارشنبه ساعت 8 می باشد . دستور جلسه ، ادامه دستور هفتگی است .
                                   ( جلسه ساعت 20/12 پایان یافت )
رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی رفسنجانی