مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی به ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی ( دوره اول – جلسه 127 )

جلسه یکصدوبیستم وهفتم                                                        16فروردین ماه 1359هجری  شمسی
                                                       بسمه تعالی                   29جمادی الاولی 1401هجری قمری
                                        مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی                                                                                                   
                  صورت مشروح مذاکرات جلسه علنی روز یکشنبه شانزدهم فروردین ماه 1359
فهرست مندرجات
1-اعلام رسمیت جلسه و تلاوت آیاتی از کلام الله مجید
2- بیلنات قبل از دستور آقایان ابوالحسن حسینی ، معادیخواه، قهرمان رحمانی.
3-تذکرات آقای رئیس در مورد مسافرت نمایندگان به حوزه های انتخابیه شان و تشکیل  جلسات مجلس و جنگ ایران و عراق.
4- بحث پیرامون گزارش کمیسیون برنامه وبودجه درخصوص لایحه اجازه انجام  هزینه های کشور در دو ماهه اول سال 1360.
5-پایان جلسه و تاریخ تشکیل  جلسه آینده
جلسه ساعت هشت و بیست و پنج دقیقه به ریاست آقای هاشمی  رفسنجانی تشکیل شد
1-اعلام رمسیت جلسه و تلاوت آیاتی از کلام الله مجید
رئیس- بسم الله الرحمن الرحیم . با حضور 183 نفر جلسه رسمی است دستورجلسه  را قرائت کنید .
منشی- بسم الله الرحمن الرحیم . دستور جلسه یکصدو بیست و هفتم  روز یکششنبه شانزدهم فروردین ماه 1360 هجری  شمس مطابق  با بیست و نهم جمادی الاول 1401 هجری قمری .
1- تلاوت کلام الله مجید .
2- نطقهای قبل از دستور.
3- گزارش  کمیسیون برنامه وبودجه  درخصوص لایحه اجازه  هزینه های کشور  دردو ماهه اول سال 1360.
4-  گزارش شور دوم کمیسیونهای آموزش  وپرورش  وامور اقتصادی و دارائی درخصوص لایحه  لغو تعهد خدمت  معلمان فارغ التحصیل مراکز تربیت معلم که مشمول  لایحه پاکسازی  می شوند .
5- گزارش شور دوم کمیسیون بهداری در خصوص طرح تربیت بهداشت کار دهان و دندان به منظور گسترش  خدمات درمانی  و بهداشتی  در روستاها.
6- اعلام  اسامی  غائبین  و دیر آمدگان  امروز .
7- اعلام ختم جلسه وتاریخ و برنامه جلسه بعد .
رئیس-  تلاوت  کلام الله مجید  را شروع کنید .
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
اذ قال الحواریون یا عیسی ابن مریم هل یستطیع  ربک ان ینزل  علینا مائده من السماء قال  اتقواالله ان کنتم مؤمنین. قالوا نریدان ناکل  منها و تطمئن قلوبنا  ونعلم  ان قد صدقتنا ونکون علیها من الشاهدین . قال عیسی ابن مریم  اللهم ربنا انزل  علینا مائده من السماء  تکون لنا عیداً لاولنا و آخرنا و آیه منک وارزقنا و انت خیرالرازقین . قال الله انی منزلها علیکم  فمن یکفر بع منکم  فانی اعذبه  عذاباً لااعذ به احداً من العالمین .
(صدق الله العلی العظیم – حضار صلوات فرستادند )
‹‹از آیه 112 الی آیة 116 سوره المائده ››
2- بیانات قبل از دستور آقایان ابوالحسن حسینی ، عبدالمجید معادیخواه، قهرمان رحمانی .
رئیس- سخنرانان قبل از دستور را دعوت کنید .
منشی- آقای سید ابوالحسن حسینی نماینده مردم مینو دشت .
 سید ابوالحسن  حسینی – بسم الله الرحمن  الرحیم . ایاک نعبدوایاک نستعین . اهدنا الصراط المستقیم . درود فراوان به رهبر انقلاب ، شهدای به خود خفته ، جانبازان درراه اسلام و درود به برادران هوانیروز وملت ایثارگر ایران .
 بدون مقدمه بعد از هشت ماه و اندی  فقط درباره مسائل منطقه با شما  نمایندگان و برادران و خواهاران عزیز سخن میگویم . واقعیت  منطقه از سه بخش  و یک شهر 13 هزاری نفری و حدود سیصد  دهکده و دهستان و ششهزار و پانصد کیلومتر  مساحت  از حوزه  انتخابیه ام شرمنده ام که دردوران  انقلاب  به علت  مشکلات مسؤولین کار چندانی انجام نگرفته است ، اظهار  تأسف  شدید  از حذف  سد  چلچای در  سال 60 که برای مردم منطقه امری مسلم و قطعی  بود و برای  کشاورزی ومردم مینو دشت و گنبد و حومه تأخیر  سد وروی آوری  به حفر  چاه با هزینه های گزاف  یعنی ضایعه و ایجاد وابستگی  و همچون  قرص  مسکن .  از مخابرات و جاده های روستائی خبری نیست ولی باید  از مسؤولین برق  گنبد و برادران  جهاد سپاسگزاری  کنم  که با هماهنگی نود دهکده دارای روشنائی و از  کلاله  تا مراغه  تپه صد و ده  کیلومتر  به برق  منطقه وصل  شده است .امیدوارم  وزیر راه ادامه راه آهن  گرگان گنبد  را جدی  تلقی  کنند ،  باید کارها از نقطه محروم  شروع شود متأسفانه این کار د رحوزه انتخابیه منمحسوس  نیست .  درمسافرت  آقای رجائی و دیدار از شهر سیزده  هزار نفری گالیکش  وموافقت  کتبی  با تأسیس  شهرداری  و گزارش  استاندار و کارشناسان  انتظار  داشتم وزارت کشور به عنوان صدقه سر هم  که شده است موافقت خود  را اعلام کنند ،  در حالی که بخشهای  کوچکتر تبدیل  بهفرمانداری شده  ولی مینو دشت و کلاله با سوابق  ممتد  هنوز  دست گدائیش دراز  است .نمیدانم چرا مسؤولین از عدم  تمرکز  وحشت دارند .مردم منطقه من از نظر فقر رنج میبرند ، هنگامی که برگی درمورد هزینه زندگی  دریافت  داشتم خجالت  کشیدم  یک  کلمه  نظر بدهم اگر میخواهید  از وضع همین  مردم تهران آگاه شوید  شخصاً خرید  کنید با وسییله  عمومی  رفت و آمد  نمائید تا  بدانید  حقوق بگیرها ، بازنشسته ها بی حقوقها ، مستضعفین ، بی  کاره ها چگونه زندگی یکنند .باید چاره کردتا نگویند شکم سیر از گرسنه خبری ندارد . شعار فایده  ندارد باید مردم  نمودارها ، برنامه های آینده را ببینند  و بدانند . اگر گفتیم وزیرها با همان حقوق فرهنگی و کارمندی پذیرای  پست  شده اند نه ، مردم  می پذیرند  ونه ، جوابگوی  کمبودهای هزینه هایسرسام آور ضروری مردم  خواهد بود . با توجه  به تورم  ورزافزون  از توسعه  تعاونیها که مهمترین  عامل جلوگیری از گرانی است  فعالیتی  مشاده   نمی شود . هنگامی  که گداها سر چهار راهها دستشان به طرف  مردم دراز  است رئیس  دولت باید چاره کند این ملت  عیال  او هستن باید از ذخایر طبیعی  استفاده بیشتر شود . (برگردم به وضع منطقه ) یک سوم  استان مازنداران  فارس  وترکمن  بیشاز هزار  سال است که سابقه دارند سیستانی وبلوچستانی  و سایرین  بیشاز سی سال خانه به دوش  هستند ، فرهنگ وافکاری  متفاوت دارند ،  گرگان و ساری درد آنان را درک  نمیکند احتیاج  به دانشگاه سیار یعنی رادیو و تلویزیون  دارند تامردم آداب  ورسوم را به زبان خود بشنوند (من توجه  جناب  آقای  روحانی  را به این مسأله  جلب می کنم ) حداقل  دکلهای سراسری و کانال 2 تقویت شوند ا به جای عشق  آباد  وشوروی  از ایران استفاده  کنند نصف  موکلین من ترکمن هستند وفادار  به انقلاب ،در سمینار  ائمه  جمعه  استان با شرکت آیت الله صدوقی و پیام آیت الله مشکینی  تمام  روحانیت ترکمن  صحرا و ائمه  جماعت برای حل  مشکلات و تبادل  نظر  کنار هم بودند  از بیت  امام انتظار  بیشتر  دارند بهخصوص درمورد زیارت امام . باید بدانید هر اشتباه در منطقه  گنبد  به نام مکتب  حضرت  امام جعفر  صادق (ع)  تمام میشود .دیگر  توضیحی  نمیدهم از حضور  امام هشت  ماه پیش  تقاضا  کردم هر هفته ای دو نفر نماینده از هر استان اجازه  ملاقات  داشته باشند تا مشکلات را حضوری  به عرض برسانند حالا هم اصرار  میورزم  این امکان فراهم شود . آقای وزیر بهداری آقای وزیر  بهزیستی ، استان مازنداران از استانهائی  به شمار میاید  که از رفاه برخوردار است ممکن است در کل درست  باشد ولی درمورد گنبد و توابع صدق نمیکند .در  گنبد یک جراح  بیش نیست  تلفات زنان باردار در مینو دشت  وحومه روبه افزایش  است .امکانات مختصر هم روبه تعطیلی  است از نظر بهداشت منطقه  عقب  افتاده است امیدوارم  سمینار قبل از عید در مورد بررسی مشکلات اجرائی بهداشت با مسافرت معاون وزیر به آن منطقه  مؤثر  واقع شود . اما آنچه  که د رمورد  پزشک  لازم به تذکر است ، د رمسافرت    به منطقه آذربایجان  غربی به اتفاق  برادر آقای نوروزی نماینده گنبد و برادر حجت الاسلام  آقای حسنی نماینده محترم ارومیه ،  من  دراین مسافرت  ارومیه  واقعاً اینجا بگویم  حسنی نه که از زبان  خودش بلکه در  جمع برادرانی که شرکت داشتم گاهی سؤال  میکردم . خواشحالم  به من اجازه بدهید به عنوان یکسرباز در گروه او باشم  تا فعالیت او را بدانیم  که چه میکند سوال من از ارتش این بود که در چه وضعی  است ؟ میفرمود در ارتش میگویند بد، متوسط، خوب، عالی ، ممتاز اگر کلمه ای  بالاتر  از ممتاز بود من آن  کلمه را انتخاب میکردم ولی میگویم ممتاز زیرا در ممتازترین  درجه  قرار  گرفته اند .اما متأسفانه با آن گسترش پادگان فقط یک جراح  وجود دارد آنهم مانند اسلحه  بدون فشنگ  حتی  از امکانات اولیه  اولیه  هم برخوردار نیستند از جمله  دکتر  بیهوشی، ، این را  کهمیگویم  چون  این مسأله  مبتلا به ، خودم  بوده است . از مسؤولین  تقاضای  فوری  جدی د ارم که اقدام لازم مبذول  دارند . این گناه قابل بخشش نیست ، با یک میلیون میشود تمام امکانات  راآنجا فراهم کرد .سخنی  هم با وزیر  کشاورزی  دارم ، با تلفات سرسام آور دامها، خودکفائی  شعاری  بیش نیست  از کلینیک  دامپزشکی  خبری نیست تقاضای  دانشکده  کشاورزی، دامپزشکی  ضروری است  کمبود  کود ، سم ، وسایل کشاورزی، سوخت  کاملا محسوس  است ، خسارات  جبران ناپذیری  شامل  حال کشاورزان ومملکت  است ،  مناز آن وحشت ندارم ، که کشت پنبه  روبه تعطیلی است ومردم به جای آن گوجه فرنگی  وخیار و  هندوانه کشت میکنند بلکه من از آن بیم دارم هنگام وارد کردن پنبه  ازخارج  با قرنطینه نشدن اقسام امراض  و آفات به مملکت  گسیل  شود . تاکنون برنامه د رامر کشاورزی چه کوتاه مدت یا دراز مدت به وسیله  مسؤولین ارائه داده نشده است . خواهران  و برادران نماینده من و شما میدانیم که  امید و چشم کشاورز  نظاره گر مجلس  است میپرسند وضع زمین  چه شد ؟ کاسه  صبرشان  لبریز  شده است  من از آن میترسم و بیم دارم که روزی نه چندان دور خود آنان تصمیم بگیرند . اینواقعیت  را شما نمایندگان و روحانیت و دولت مردان باید  پذیرا باشن تا تکلیف  زمین  در سطح  ایران به خصوص حوزه انتخابیه من روشن  نشود  خود  کفائی  در جهت کشاورزی شعاری  بیش نیست  و تازمانی که  مردم مستضعف  با دادن  خون ومعلول شدن هنوز  هم همچون گذشته  عده ای با اندوختن سرمایه کلان خون آنانرا بمکند ، سهمیه کوپن  بنزین  چند نفر را هر روز دراختیار آنان و بر ماشین های  کذائی  جولان  دهند  قابل  تحمل  نیست ،  حال خود دانید ‹‹من آنچه  شرط  بلاغ  است با تو  میگویم ›› چون درد را از نزدیک  لمس  میکنم . اما د رمورد جنگل ومحیط  حفاظت  و زیست . با بی توجهی .سرمایه  ملت روبه تباهی  است ،  جنگلهای موجود روبه نابودی است جنگلبانی  مینودشت وکلاله حتی  یکدستگاه ماشین ندارد، ازگارد خبری نیست ، پاسگاههای ژاندارمری هم از نظر  سوخت در مضیقه  هستند باید چاره ای کرد ، پایان سال گذشته لایحه ای در مورد پنج نفر نظافتچی به تصویب  رسید دست همگی درد نکند دلسوزی خوبی  بود ولی هر گز متجاوز از بیست  هزار نفر به نام پاکسازی اگر به طور  متوسط  خانه ای سه نفر و پنج نفر در نظر بگیریم شصت  هزار نفر یا صد هزار  نفر میشوند . آیا  اگر پنج نفر بیگانه  هم  د رجمع  آنان باشند مسؤولین مقصر نیستند ؟آیا انقلاب  اسلامی ،آئین صلح و صفا ، عفو واغماض ، عدل واحسان برادری و برابری ، مودت  ومحبت ومروت  و انصاف نیست ؟ آیا زمان آن فراهم نرسیده است بجای دفع  در دامن  پر مهرش بپذیرد  ودرس  انسانیت بیاموزد . امیدوارم با تسریع  لایحه بازسازی  افراد بیگناه هم مشمول  فرمان امام قرار گیرند (اگر در بینشان بیگناهی هست ) در مورد کارگزاران  چند پیشه که در بعضی  وزارتخانه ها بلاتکلیف هستند تصمیم  مقتضی  گرفته شود ا زنمایندگان محترم تهران تقاضا دارم ترمینال  شرق و غرب  تهران  را از نزدیک  مشاهده کنند تا ببینند مسافرین و رانندگان و سایرین با چه مشکلاتی  مواجه هستند . سخنی هم با رسانه های گروهی .من سخنانم را مرتب  نکرده بودم و با آن ناراحتی که داشتم دیشب  نشستم  بعضی از مطالب را آماده کردم ، چون  فکرم  ه عوض شد از آنچه  کهدر یکشنبه  گذشته در نظر گرفته بودم بگویم از نمایندگان تهران ، ازرسانه های گروهی بخصوص  روزنامه کیهان واطلاعات  زیرا  کیهان واطلاعا از آن مستضعفین است  د رانحصار  قرار نگیرد مطالب  ونیازهای نمایندگان مستضعف  را هم منعکس  کنند وهمچنین روزنامه  جمهوری و آزادگان وو….همگی جانب انصاف  و عدالت را رعایت کنند ،‌این سهم الارث نیست که  به وارث و فرزندان بلاواسطه تعلق  داشته باشد ،مال ملت وبرای ملت است . از شورایعالی قضائی دارم  از وکالتهائی که بوسیله  افراد نااهل  و غیر مذهبی  ککه فقط  بخاطر  حق الو کاله بیشتر کار می کنند جلوگیری و با آوردن لایحه و  یا  ارائه طرح  دادگاهها و دادسراهای انقلاب و دادگستری  را فعال  نمایند  زیرا دادگستری  هنوز با قوانین طاغوتی ، زنا کا رمحصنه چون شاکی ندارد تبرئه می شود ولی ازدواج غیر قانونی ویا موقت را بازداشت می کنند از مجلس  محترم تقاضا دارم ..
 رئیس- شما دو دقیقه دیگر وقت دارید .
 حسینی-  به کمیسیون قضائی اختیاراتی داده شود تا قوانین  لازمه  را تنظیم  و دادگاههای انقلاب در اجرای  قوانین اسلامی کوشا شوند .در پایان  عرایضم  فیلم برادران مجلس  هم باعث  نشوند که موکلین  خیال کنند عدهای  از نمایندگان همیشه غایب هستند یا به مسافرتهای خارج اعزام  شده اند . ‹‹یخرج  الحی من المیت ›› این آیه را به چه  تناسب کردم ؟ اگر اجازه بدهید  عرض  خواهم کرد .از یک علی بن یقطینی  صحبت  کنم کهدر خانواده منحوس  و جنایتکار پهلوی  بدنیا آمداز علی رضا نمی دانم یادتان هست کهدر آن جریان د رهم ین  توپخانه چه کرد فرزندی  بدنیا آمد به نام علی اسلامی این هم نه حالا یعنی نه  حالا  انقلابی شده باشد بلکه ده سال  قبل ازانقلاب ، میل  دارم  که روی  این  تکیه  وتوجه داشته باشید زیرا من در هفته  گذشته که رفته بودم  به حوزه انتخابیه  تصادفاً کشاورزها آن چنان نسبت به اینمرد علاقه  دارند که می خواهند  این  علی بن  یقطین  خاندان پهلوی  مور  توجه شما هم قرار بگیرد .از برادران  نیروی  هوائی که جداً افتخار  آمیز  بودند   من از طرف خودم تشکر  و قدردانی می کنم .در ضمن  عرایضم یک مقدار نگرانی مختصری  برایم  بود که عذر  خواهی می کنم  اینجا بااجازه آقایان از این  یک لحظه  وقت  هم استفاده کنم  نقطه ضعفها نیست  کار  انجام شده که اشاره هم کردم  نسبت به بعضی مسائل  خود من قبول  دارم  که مشکلاتی برای مسؤولین  هست انتظارم این است  چون ممکن است فرصتی  برای  پیش نیاید خواسته ای بود که از دولت ومقامات مسؤول  داشتم نه مسأله  ، گزارش  نقطه ضعفها بوده است اگر  هم نقطه  ضعفی  از من بوده است باز هم از همه مسؤولین  وهمه برادران عذر می خواهم والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته .
منشی-آقای معادیخواه نماینده مردم  تهران بفرمائید.
رئیس- آقای معادیخواه شما پنج دقیقهو آقای قهرمان رحمانی ده دقیقه وقت دارند .
معادیخواه- بسم الله الرحمن الرحیم . بهار پنجاه و هشت و بهاران بعد به یمن انقلاب  اسلامی بهار آزادی  لقب گرفت ، لقبی  چون بهار طبیعی و زیبا، ولی از دیدگاهی دیگر باید بهار 42 رابهار آزادی  دانست که فیضیه  از برکت  شهادت تبدیل به پایگاه نهضت  رهائی بخش اسلام گردید در اولین روزهای آن بهار  تاریخی  دو ارزش والای مکتب  یعنی امامت و شهارت  به هم آمیخت  و با ترکیب مدار عالم  ودم شهید  نطقه  انقلاب  ایران در سیاهترین  شب های تاریخ  منعقدشد وزندگی تازه ما آغاز  گردید. چه زیباست  تصادف بهار طبیعت  بهار انسانیت ! جالب تر این که تولد  جمهوری اسلامی از بطن لاشة خبیث نظام شاهنشاهی  نیز دربهار به افاق  افتاد . گفتار کوتاه امروز با یاد بهار 42  هدیه ای است ناچیز  به روح  پاک شهید  مظلوم  سید یونس رودباری . قرن ما ، قرن امامت و شهادت است  و تلفیق این دو زلزله عظیم  پدید  آورده است که کاخ های بزرگ شرک  ونفاق  از آن شکافی عمیق برداشت استکاخ نشین های خون آشام که منشا سلب  امنیت  از همه انسان ها بوده اند  وهستند امروز امنیت  شان  سلب شدهاست وبا نگرانی زیر سقف  های ترک خورده به زندگی ننگین  شان ادامه می دهند تا روزی که  انتظار  مظلومان جهان پایان پذیرد  و سقف و پایه های لرزان  این کاخ  ها بر سرائمه  شرک و نفاق  فرو ریزد  و صللح  ورحمت جایگزین آتش و نفرت بشود . فرعون ها یزمان  باید از مولودی بنام جمهوری اسلامی بهراسند .ونیروهای شیطانی خود را علیه  آن بسیج  کنند زیرا که این کودک نیل خون شهیدان . اقیانوس بیکران انسان  ها را علیه  شان طوفانی خواهد کرد وسردمداران کفر و استکبار  جهانی از این طوفان  جان سالم  به د رنخواهند برد (یکی از نمایندگان – ان شاء‌الله ) به عنوان طلبه ای کوچک شهادت می دهم که مردم ما ،  عمق انقلاب شان را دیافته  اند وبهای  مناسب آن را خواهند پرداخت .مردم ، نه مردم روزنامه مردم ، و نه خلق  سازمان های خلقی  روسی و امریکائی ، ونه ملت  جبهه  به  اصطلاح  ملی، که این  نامردمان دقیقاً در خط امریکا ودرمقابل  مردم هستند ،مردم ،آن  مادر مسلمانی است که با دریافت خبر شهادت یگانه فرزندش ضمن ادای سجده شکر می گوید ،  دو سجده  نذر  داشتم ، یکی برای بازگشت پیروزمندانه پسرم، ودیگر برای دریافت  جسدش  پساز شهادت و امروز  از برکت تحول  معنوی  این انقلاب  این گونه مادران ،پدران ، همسران ، و فرزندان کم نیستند که صلوات خدا و سلام ما بر همه  آن ها باد از خداوند  توفیق می طلبیم  که خدمتگذار این مردم عزیز باشیم و در سال   نو همگی به جای پیکارنامه ، کارنامه ای درخشان و خداپسند داشته باشیم . قوای  مسلح مفتخر و پیروز  آرایش مناسب  چهره پر صلابت  جمهوری اسلامی باشند ودژ  آهنین  امت و عامل شکوه اسلام و امنیت  جامعه  در مقابل  هرهجوم و تهاجم .  مسؤولین  قوه قضائیه در ادای رسالت بسیار سنگینی  کهبه عهده دارند موفق به  اقدامات بنیانی  و امیدوار کننده  تری  شوند که حیثیت اسلام و جمهوری اسلامی  د ر گرو انجام  قضاء اسلامی با روش و منش  اسلامی است . خلاء  ناشی از نبودن دیوان عدالت  اداری و سازمان  بازرسی  کل  کشور  بیش از این  قابل تحمل نیست .  قوه مجریه  نیز ضمن تحمل  بار کمرشکن  جنگ و علاوه بر انجام  اقدامات  ضروری و موضعی ، موفق به  برنامه ریزی هایاصولی و انقلابی .تؤام  با بازسازی  تشکیلات اجرائی مملکت باشد . مجلس  هم با تمام توان و ظرفیت ، علاوه بر نظارت  دلسوزانه برحسن اجرای  قوانین ، قوه مجریه و قضائیه را یاری دهد و با سرعت  و شتاب  درعین دقت خلاء های بی قانونی را پر کند . برادران وخوارهارن  نماینده بلاتکلیفی  های زیادی  وجود دارد که فقط با کار سریع و انقلابی  مجلس  وهمکاری  دولت قابل رفع است . در مورذ  شکل کلی  سازمان اداری مملکت وحدود و حقوق  ارگان ها و نهادها،آزادی بیان وقلم  و آزادی  فعالیت های سیاسی، ضمن  بازشناسی  مرز آزادی از توطئه ، حدود مالکیت ، اراضی شهری  و کشاورزی ، حقوق  مالک  ومستأجر ، نظام آموزشی و انقلاب  فرهنگی و غیره …خلاء‌ قانون صحیح  است و این  خلاء منشأ  ابهام هائی است که انگل  های ضد انقلاب در آن  رشد می کنند .  ان شاء‌الله با کار بیشتر و سریع تر در سال نو این خلاء  به حداقل ممکن  تنزل  یابد  والسلام علیکم .
 منشی- آقای قهرمان رحمانی بفرمائید .
قهرمان رحمانی- بسم الله الرحمن الرحیم . با سلام و تحیت  به شما برادران وخواهران نماینده آغاز سومین سال جمهوری اسلامی رابه شما تبریک و تهنیت  می گویم . امید است دراین سال جدید بیشتر  بتوانیم  بیانگر خواست های انقلابی ملت شریف  ومسلمان ایران باشیم . دو سال  از پیروزی خون برشمشیر می گذرد و جمهوری اسلامی ایران سال سوم  خود را آغاز کرده است دو سال که بر ایران ،سرزمین  خون و شهادت سرزمین  جنگ و جهاد ، سرزمین  فتح و پیروزی ،سرزمین  ایران واسلام  گذشت از خطیرترین  وحساس ترین  سال های تاریخ  ایران وبویژه از نادرترین  و بی نظیرترین  روزها برای  مردم مسلمان و شهید پرور  ایران بشمار  میرود. دو سال  گذشته را باید سالهای  استعداد ، خلاقیت  ، جهاد و کوشش،آزادی  و رهائی  از بندهای  امپریالیزم  و صهیونیسم  نامید . بر هیچکس  پوشیده نیست که بسیار ی از انقلابات جهان مدت زیادی نتوانسته اند مستقل  و پایدار  بمانند  همواره به دام شرق تجاوزگر  ویا غرب  استثمار گر و جنایت  کا رافتاده اند . که نتیجه آن حاکمیت  رژیم های ضد بشری  و ضد  اسلامی بوده است . اما آن چه که در ایران اتفاق  افتاد نه تنها یک انقلاب  بوده بلکه  نقطه  عطفی در مسیر  تکاملی  تاریخ  بشر بشمار  میرود واندازه ای این انقلاب عظمت  دارد که دشمنان اسلام نیز  پی به عظمت آن برده اند .دو نمونه از اعترافات  دشمن  که عظمت  انقلاب  را مشخص  میکند .بدینقرار است :
1-تاچر  نخست وزیر انگلستان در نخستین روزهای زمامداری اش فریاد زد : ما غربی  ها در دهة 1980 از وسایل  نظامی  و ابزار  جنگی شوروی  واقمارش نمی توسیم . اگر شرق واعضای  پیمان  ورشو مجهز  به تجهیزات جنگی ومسلح به  سلاح های نظامی است ما هم هستیم .  لکن از حضور فرهنگ اسلامی انقلاب ایران می ترسیم .
2-موشه دایان : انقلاب  اسلامی ایران به یک بمب  هسته ای میماند که تمام منطقه  بویژه  اسرائیل  را منفجر کرده است .
بله ، ابرقدرت ها و استثمارگران انقلاب اسلامی ایران  را به عنوان یک  قدرت  نوپا  لحاظ می کنند اما نه به عنوان یک شریک  خویش بلکه  به عنوان قدرتی ضد سلطه  وسلطه  گری قدرتی ضد  استعمار  واستعمار گری ، قدرتی  که موجودیتشان  را به لرزه وخطر  انداخته  است .واز طرف دیگر در بعضی از نقاط  محروم  ومستضعف  جهان ، انقلاب به سبک ایران مورد توجه قرار گرفته است . واز اینجا است که  امپریالیسم و صهیونیزم به این عظمت وواقعیت پی برده اند که باید  همیشه ودرهر  حال با رژیم  اسلامی ایران  مبارزه کرد . واز هر  وسیله ضد بشری  استفاده نمود  تا  بتوانند رژیم اسلامی ایران را واژگون ود رنقطه  خاموش کنند .. می بینید وقتی از  طریق جنگ  تحمیلی  عراق  علیه ایران ایجاد  درگیری داخلی ، تشدید  اختلافات  درونی ، اعزام  هیأت اسلامی کنفرانس  طائف  و فشار  افکار عمومی  نتوانستند به هدف  شوم خود که همانا بر اندازی رژیم  جمهوری اسلامی است  برسند ، اخیراً دست  به  حیله  و توطئه  کثیف  دیگر زدند . و آن ایجاد  رعب  و وحشت  به بمبگذاری در شهر  مقدس  قم آن هم در نزدیکی  حرم  مطهر  و شلوغترین مسیر مشتاقان نماز  جمعه  ولت  وپار کردن آنها که پیش از سی  تن آنها مجروح  و زخمی  شدند .  همینطور  در هفته گذشته اقدام به ترور  آیت الله  ربانی شیرازی در شیراز  نمودند که  به خیال  باطل  خود ، می توانند به استقامت و شجاعت  ملت مسلمان و قهرمان ایران خدشه وارد کنند و آن ها را مأیوس  و ناامید کنند . غافل از آنکه انقلاب اسلامی ایران یک  انقلاب  الهی است و هر گونه توطئه  علیه این انقلاب موجب  می شود ، ملت قهرمان ایران بیشتر منسجم  تر و آماده تر ومقاوم تر ومبارز تر شوند .
حوزه انتخابیه اینجانب شهرستان تاکستان است و با مرکز 180  فاصله دارد . ویکی از محرومترین  و فقیرترین شهرهای ایران می باشد که مهمترین مسائل ومشکلات آنجا در حال حاضر به شرح زیر است :
1-عدم  توجه دولت به خرید وقیمت  گذاری مناسب  محصول  تاکستان بویژه کشمش آن .بطوریکه  نزدیک به هزار تن کشمش  در حال حاضر روی دست کشاورزان مانده است و کسی نیست که به آن ها توجه کند جز  دلالان کههر روز  برای آنها بازی در می آورند این دلالان  با هم گاوبندی  می کنند .یک روز با قیمت  خیلی  ارزان  ویک  روز هم  اصلا  نمی خرند .دولت یک وقت کشمش سبزه را کیلوئی  8 تومان می خرید و مبلغی  هم به عنوان جایزه  تعیین کرده بود واین ،  قیمت  خیلی  ارزان بوده در صورتی که سبزی  خوردن کیلوئی 7 تومان است این قیمت برای  کشاورز تاکستان  صرف  نمی کرد . وخیلی بیشتر از آن  زحمت  کشیده بود. محصول  کشمش  به آسانی  بدست نم یآید .واقعاً باید از  هفت  خوان رستم گذشت تا بتوان محصول  سالم  وبدرد خور ، تحویل  بازار  داد. واز طرفی نماینده  دولت نیامده به همین  قیمت از محل یا از نزدیک  محل خریداری نماید .
تک تک  کشاورزان که نمی توانستد کیسه بدوش  بگیرند و راه بیفتند و محصولشان را بفروشند .باز بناچار گیر همان دلالان افتادند . و آن مبلغی هم که دولت به عنوانجایزه  برای کشاورزان  تعیین کرده بود به جیب  دلالان  رفت  نه  کشاورزان .در این خصوص من به برادر رجائی نخست وزیر و برادر سلامتی وزیر کشاورزی کتباً وشفاهاً نوشته و گفته ام و برادر سلامتی  قول مساعد داده اند که در اسرع وقت رسیدگی  و پیگیری  لازم را بنماید .
2-عدم  استقلال  ادارات .اکثریت ب قریب به اتفاق  ادارات تاکستان وابسته به قزوین  هستند وهمین امر مشکلات  فراوانی را از نظر اقتصادی وتولیدی  و غیره برای مردم ایجاد نموده است . وچون شصت  درصد ادارات قزوین نیز  وابسته به تهران وچهل  درصد وابسته به مرکز  استان یعنی زنجان هستندمردمتاکستان برایانجام یک کاری باید به سه شهر تهران ، قزوین و زنجان رفت و آمد نمایند .در  اینمورد همکتباً از آقای رجائی تقاضا  نمودم ومجدداً تقاضا می کنمبه اینخواست  دیرینه مردمتاکستان که همان استقلال  ادارات  است توجه کافی مبذول  شود .
3-در خصوص ادامه کار و یاتبدیل وضعیت پیمانی به رسمی آموزگاران تاکستان .اخیراً غرض ورزیها و اشتباهاتی صورت گرفته است .
من ازمسؤولان دفتر بررسی و ارشاد  و گزینش  نیروی  انسانی و برادرم آقای دکتر  باهنر  استدعامی کنم  هر چه زودتر  و به هر طریقی که صلاح می دانند جلو این غلطکاریها و خلاف قانون رابگیرند .
4- در خصوص  سد طالقان وکانال  کشی آب برای  زمینهای دشت قزوین  وتاکستاناز برادرم آقای عباسپور  وزیر محترم  نیرو تقاضا می کنم این طرح را که  هژبر یزدانی وگیلانی واویسی  برای  رسیدن بمنافع شوم خود از مسیر اصلی منحرف وکور کرده اند مجدداً د رمسیر اصلی  خود بازگردانده شود .تا زمینها یحاصلخیز  تاکستان ازا ین آب بهره مند شوند ومن ده روز پیش که از این طرح وکانال  مذکور بازدید می کردم   تا پنج  کیلومتری  تاکستان رسیده است .وعملیات  ساختمانی آن هممتوقف شده است وکانال  احداث  شده  نیز در حال از بین رفتن  است واگر  در اسرع وقت ، لایروبی و نگهداری نشود در مدت زمان کوتاهی این  سرمایه  ملی تماماً از بین  خواهد رفت و همینطور  پروژه  سد خرود  که سالها است کشاورزان آن منطقه  انتظامی  می کشند  پس  چه وقت این سد احداث  میشود ؟ و  تاکی کشاورزان تاکستان وروستاهای حومه باید تحمل  این همه سختی و بی آبی  را بدوش بکشند ؟ امید  است دولت با لطف  خاصی  که به  طبقه کشاورز دارد ، این خواست منطقی و اساسی  کشاورزان این منطقه نیز تأمین  شود .
آقای رئیس من  چقدر وقت دارم ؟
رئیس- شما یک  دقیقه  دیگر وقت دارید .
 قهرمان رحمانی- اگر اجازه می فرمائید این نامه را که از طرف جمعی از خواهران محترم طلاب  حوزه علمیه مشهد تهیه شدهاست بخوانم .
رئیس- بخوانید .
 قهرمان رحمانی- بسمه تعالی.
جمعی از خواهران محترم طلاب  حوزه علمیه مشهدکه به منظور دیدار با امام امت و تجدید  بیعت  با رهبر  کبیر انقلاب به تهران آمده اند امروز در مجلس  شورای  اسلامی  حضور  بهمرسانیده اند  این حضور آنها هم تأییدی است بر نمایندگان خویش وهم تأییدی است  بر قاطبه نمایندگان ملت .
اینها آمده اند تا پیوند خویش را با مهمترین و بزرگترین ارگان انقلابی کشور یعنیمجمع  قانونگذاری  جمهوری اسلامی ایران محکمتر ومستحکمتر  سازند . ومن بدینوسیله مقدم آنهارا گرامی داشته موفقیت روز افزون آنان رادر راه کسب علم و فضیلت  و خدمت به مردم انقلاب  از خداوند بزرگ مسألت  دارم .
 نامه از سید  حسین موسوی  خراسانی  نماینده مشهد است .والسلام علیکم  و رحمت الله و برکاته .
3- تذکرات آقای رئیس  در مورد مسافرت  نمایندگان به حوزه های انتخابیه شان و تشکیل  جلسات مجلس  و جنگ  ایران و عراق
رئیس- بسم الله الرحمن الرحیم . در اولین جلسه  سال 1360 مجلس  شورای اسلامی دو سه مطلب  کوچک  را به عنوان تذکر عرض می کنم :
1- از مجموع گزارشات و اطلاعاتی که از مسافرت برادران و خواهران  نمایندگان مجلس  به شهرستانها  بما رسید ، زحماتی که شما نمایندگانعزیز  کشیدید  وخدماتی که به مردم کردید و رسیدگی  هائی که کردید  قابل توجه بودهاست  .امیدواریم که دریافتهای خودتان را تعقیب بفرمائید ومشکلات کشور، انقلاب ومردم رادر سال  آینده رفع بفرمائید .ودر مورد کا رمجلس ، انتظار مردم وخواست  خودشما ونیاز انقلاب ، امسال مارا دعوت می کند که جدیت  بیشتری بخرج بدهیم . وکار مجلس  را د رسرلوحه  برنامه هامان قرار بدهیم .من خواهشم از برادران وخواهرارن نماینده این است که هر کاری وهر مسؤولیتی  بهر حدی  که دارند تحت الشعاع کار مجلس  قرار بدهند واز این به بعد ما شاهد تأخیر  کار مجلس  بخاطر کارهای دیگر که برای نمایندگانمجلس  هر چه باشد فرعی  است نباشیم .  هیأ رئیسه  در جلسه  امروز  صبح  خودمان برای فعال تر  کردن مجلس  اولین  تصمیم  را گرفت که  خدمتتان عرض می کنم . تجربه سال گذشته بمانشان  داد که این روزهای جلسات علنی  یکی دو ماه آخر سال  ترتیب سود بخشی  نیست  وبدلیل اینکه ما پنجشنبه  آزادیم ،  جلسات  کمیسیونها بیشتر متراکم شده در دوشنبه  ها وهم روی اطاقهای مجلس  فشار  آورده  است  که ما محلهای  کمی داریم . هم کارآئی  کمیسیونها را کم کرده است .لذا ما تصمیم گرفتیم  از هفته آینده و نه این هفته ،  این هفته  بر روال  گذشته است . د رهفته های آینده روزهای جلسه علنی یکشنبه و سه شنبه و پنجشنبه  باشد که چهار شنبه را به کمیسیونها اضافه کنیم . چون مطمئناً امسال که سال تصمیمات اساسی قانونگذاری است نقش  کمیسیونها از مجلس  عظیم تر است ماامسال لوایح  وطرحهای عظیمی داریم . باید وضع استخدامی کشور روشن بشود .وضع اداری باید روشن بشود .کمیسیون استخدام وظیفه  مهمی دارد .باید مسأله شوراها امسال گام نهائی خودش را بردار وکمیسیون شرواها باید  فعال و پیگیر  باشد .
2- مسألة مالکیت وصنایع،کشاورزی، آبها،وبسیاری چیزهای دیگر وهمینطور  لایحه بازسازی همه باید امسال وضعشان مشخص بشود .تکلیف احزاب ،گروههاومطبوعات همه اینها باید به طور عادلانه و براساس اسلام وضعشان  مشخص  بشود .ومجلس  اگر امسال  از عهده این کارها  برآید  خدمت اساسی  خودش را انجام داده است واگر نه ، ضعف  خودش را نشان داده است .تقاضای من  از برادران وخوارهارن محترم نماینده این است که همت خود را برروی این مسائل  متمرکز کنند .ومسأله دیگردر رابطه با جنگ ومسائل  جاری برخورد با صدام  است .وتصمیم  دیگری که برا یمجلس گرفته ایم ازهفته آینده جلسات علنی  را د رساعت هفت  ونیم  صبح شروع می کنیم . تا  حداقل بتوانیم هر روز چهار  ساعت  به طور  فعال کار کنیم . و آقایان  برنامه هایشان را برای هفته آینده بر همین منوال  که یاد شد تنظیم خواهند کرد . ودر رابطه با جنگ این  چند روز تعطیلی مجلس  اگر مشخصه ای داشت مشخصه  نمود ضعف  عراق  و صدام بود  که با حمله   موشکی  وتوپ به شهرها  ونقاط مسکونی ما ، دزفول  قهرمان ، اهواز قهرمان ،آبادان قهرمان  ایلام  قهرمان  و با حمله  به خانه های مردمی که د رجنگ شرکت ندارند بطور  نظامی ، ضعف  خودش را نشان داد .وخوشبختانه  روز آخر  تعطیلی کا رما قهرمانان نیروی  هوائی  جواب مناسبی که حاکی  از قدرت و سلطه روحی آنها است  به این حملات بی شرمانه عراق  دادند ، درست نقطه  مقابل  اعمال عراق . صدام  بخانه های  مردم شهرنشین  غیر نظامی  حمله کرد واینها درست رفتند پایگاههای هوائی عراق  را که در مرز  اردن  و بخیال خودش  ومشاوران غربی و شرقی خودش  دور ازدسترس  حملات ماانتخاب  کرده بود و نقطه امن عراق  بود انتخاب کردند و قهرمانانه بمب  بر سر هواپیماها ریختند بجای  برسر مردم بیدفاع  بیختن (تکبیر نمایندگان ) من این انتخاب را وحسن  انتخاب  برادران نیروی هوائی  و این  قدرت  نمائی بحق و این ضربه  اساسی را به آنها تبریک  عرض میکنم و  نشان  قدرت  ماو ضعف  دولت صدام است که خاطره درگیری مرد شرافتمندی  با  همسر  بدکاره اش که وقتی  طلاق می گیرد انتقامش را از بچه های معصوم  وشیرخوار خانواده می خواهد بگیرد د رمورد ماو عراق، امروز زنده شده است .و تذکر  کوتاه دیگرم د ررابطه با دونفر از نمایندگان شریف  مجلس  است . جناب آقای  انواری نماینده محترم ‹‹رزن ›› کهوالده شان فوت کرده اند ما بایشان تسلیت  عرض  می کنیم . و برادرمان جناب آقای حسینی  نماینده ‹‹مینو دشت ›› که پای  فرزند  قهرمانشان د رجبهه با انفجار  مین  قطع  شده ودر بیمارستان بستری  هستند . بایشان و فرزندشان تبریک  عرض میکنیم ..والحمدلله  شورای  نگهبان هم تشریف  آوردند  وما آماده ایم که اولین برنامه خودمان را شروع کنیم .
3- 4- بحث پیرامون گزارش کمیسیون برنامه وبودجه د رخصوص لایحه ا جازه انجام هزینه های کشور د ر دو ماهه  اول سال 1360
رئیس- اولین  دستور جلسه  مطرح است .مخبر کمیسیون  برنامه وبودجه  برای گزارش نظر کمیسیون دعوت کنید . یکیاز برادران سؤال کردند که تکلیف  ادغام کمیسیونها را روشن  فرمائید. جناب آقای  موسوی خوئینی ها مسؤول این قسمت هستند وبخشی از کمیسیونها هم ادغام شده اند وان شاء الله د رهمین هفته اول تکلیف کمیسیونها مشخص  خواهد شد . یا حداکثر دو هفته .د آئین نامه مشخص  می شود .الان برنامه ای دارند که طبق آئین نامه گذشته ادغام  می کنند . آقای مظفر مخبر کمیسیون برنامه وبودجه بفرمائید .
سلامتیان – تذکر آئین نامهای دارم .رئیس- آقای سلامتیان بفرمائید .
سلامتیان – بسم الله الرحمن الرحیم . با توجه به اینکه امسال  ان شاء‌الله باید سال  حاکمیت قانون باشد من خواستم یک قدری آئین نامه مجلس  بیشتر وبطور  دقیق رعایت بشود د رمادة 82 آئین نامه مجلس  آمدهاست :
‹‹کلیه  لوایح  تقدیمی  مجلس باید به امضای نخست وزیر ووزیر مسؤول  باشد . ›› این لایحه بودجه  ایکه آمدهاست یعنی دودوازدهم متأسفانه امضای  وزیر مشاور  سرپرست  سازمان برنامه وبودجه د رذیل  آن متنی  که چاپ  شدهاست  برا یمجلس  نیست ،  احتمالا  درخود هیأت  دولت باید در ذیل  پیشنویس باشد  علی الاوصول  باید باشد .اما از این جهت من روی  آن تکیه  وتأکید دارم که درمادة 81  تأکید شدهاست که معاون پارلمانی نخست وزیر ووزرا که رسماً به مجلس  معرفی شده باشد می توانند بجای نخست وزیر و زرا در جلسات مجلس  وکمیسیونها حضور یابند .الان که لایحه مطرح است .یاوزیر مشاور و سرپرست  سازمان برنامه  وبودجه  باید در اینجا باشد یا معاون پارلمانی وی.
رئیس- معاونشان که لابد هستند . آقای مظفر توضیح بدهید .
 مظفر (مخبر کمیسیون برنامه وبودجه )- بسم الله الرحمن الرحیم . اولا امضای  وزیر مشاور ورئیس  سازمان برنامه وبودجه در ذیل  متن این لایحه است
سلامتیان –در آنچه کهبرای مجلس چاپ شده است نیست .
 مظفر –در هر حال  در متن اصلی امضا هست . امضای آقای وزیر امرو اقتصادی و دارائیونخست وزیر هم در اینجا هست . یعنی باید سه امضا باشد . امضای آقایان : رجائی ،  نمازی وخیر. امضای هر سه نفر  درذیل  این لایحه هست  ضمناً آقای  قائم  الصباحی هم از طرف …
رئیس- آقای  قائم  الصباحی  و آقای آشنا برای همین  لایحه  تشریف  آورده اند .
سلامتیان – آقای قائم  الصباحی  معاون پارلمانی وزیرند ؟
قائم الصباحی – خیر.
رئیس-  آقای  مظفر بفرمائید .
مظر- بسم الله الرحمن الرحیم ،
گزارش  از کمیسیون برنامه وبودجه  به مجلس  شورای اسلامی
لایحه  شماره 81200 مورخ 24/12/1359 دولت  راجع باجازه انجام هزینه های کشور در دو ماهه اول سال 1360  تدیمی  به مجلس  شورای اسلامی که ی فوریت  آن  در جلسه  روز سه شنبه  26  اسفند ماه 1359 بتصویب  رسیدهاست در این کمیسیون مطرح  واز آنجا که بررسی  و اصلاح  و تصویب  یارد ، تبصره های لایحه مذکور  نیازمند  بوقت  متسع  تری بود که د رحضور  نمایندگان دولت  صورت   گیرد ، و از آنجا  که کمیسیون تشخیص  داد که دولت از آغاز  سال 1360  برای  انجام هزینه های ضروری  و فوری  خود میبایستی  دچار  اشکال و محدودیتی  نبوده مجوز  قانونی  لازم را د رجهت  هزینه ها در دست داشته باشد با تصویب همه افراد  حاضر درجلسه کمیسیون ، قرار بر این شد که گزارش بخشی از لایحه  بشرح  زیر تقدیم مجلس  شوریا  محترم  اسلامی گردد.
رئیس  کمیسیون برنامه و بودجه – عزت الله سحابی
لایحه  اجازه  انجام هزینه های کشور در دوماهه اول سال 1360
مادة واحده -  بدولت  اجازه داده میشود از حل  در آمدها و سایر منابع  تامین اعتبار ، در دو ماهه فروردین  واردیبهشت  سال1360 هزینه های  جاری  و عمرانی (سرمایه گذاری  ثابت ) وزارتخانه ها وموسسات و شرکتهای دولتی وموسسات انتفاعی  وابسته بدولت و سایر ردیفها وکمکها را تا میزان دو دوازدهم  عملکرد  سال 1359 با رعایت ضوابط  اجرای قانون بودجه سال 1359 مصوب 30/12/1359 و اصلاحات بعدی آن وسایر مقررات مربوط پرداخت  نماید .
 تبصرة1-  دولت می تواند تا مبلغ هفتاد میلیارد (70000000000) ریال  علاوه بر اعتبارات  موضوع این مادة واحده  برای مصارف  جنگی و بازسازی مناطق  جنگزده در ماههای فروردین  واردیبهشت  سال 1360  هزینه نماید .
 تبصرة2- میزان  تنخواه گردان خزانه در سال 1360 مبلغ یکصد میلیارد (100000000000)ریال  است .
تبصرة3- شرکتهای دولتی  میتوانند حداکثر تا دو دوازدهم  هزینه های پیش بینی شده در بودجه  ابلاغی  سال 1359  خود را  در دو ماهه فروردین واردیبهشت  سال 1360  مصرف  نماید واینتبصره بمنزله  مصوبه مجمع  عمومی مربوطه در هرشرکت  دولتی خواهد بود .
تبصرة4- ذیحسابیها ومسئولان مالی کلیه دستگاههای اجرائی  مکلفند حداکثر تا پایان  فروردین ماه سال 1360 ووجوه استفاده نشده اعتبارات  سال 1359  وو سالهای گذشته را اعم از اعتبارات  جاری و سرمایه گذاری  ثابت  و کمکها  به خزانه  واریز نمایند .
تخلف  از حکم این تبصره تصرف  غیر مجاز  د راموال  ووجوه دولتی محسوب  میگردد.توضیحی  که باید داده شود درباره اینکه کمیسیون چگونه این لایحه را بررسی کرد باید  خدمت نمایندگان محترم عرض کنم  د رتاریخ 26  اسفند سال 1359  این لایحه  از طرف  دولت  به مجلس  از طرف  دولت  به مجلس  تقدیم شد وکمیسیون در روز چهارشنبه  27 اسفند  جلسه فوق العاده گذاشت . واز آنجا  که نمایندگان محترم  کارهای خیلی  فوری د ررابطه با حوزه های انتخابیه وبرنامه هائی  که داشتند جلسه  فوق العادهای  گذاشت و با مقدمه ای  که خدمت  نمایندگان عرض شد بخش  اصلی  این لایحه  را که تناقضی  با بقیه  تبصره ها نداشته باشد رسیدگی کرد ومهمترین تغییریکه در  مادة واحده این لایحه داده شد ، لایحه  پیشنهادی دولت برای  دو ماه اول سال  1360  مبلغ 500 میلیارد ریال  را پیشنهاد کرده بود که در اختیارش  قرار داده  بشود تا هزینه های ضرور این دوماه را از این محل  تأمین  کنند . ولی چون لایحه  پیشنهادی سال 1360  هنوز به مجلس  تقدیم نشده واز طرف  دیگر ما  نمی توانیم  بدون  بررسی لایحه  سال 1360  از حالا 500 میلیارد  را بعنوان دو دوازدهم  بودجه سال 1360 تصویب بکنیم . چون با تصویب 500 میلیارد  عملا ما  تصویب کردیم که حداقل  بودجه  تصویبی  سال 1360  سه هزار   میلیارد بشود . لذا کمیسیون سعیکرد که اصولا  بودجه  نویسی  و برنامه ریزی را زیر پا بگذارد  د رعین  حالیکه دست دولت هم باز بماند . لذا دو پیشنهاد داد یکی عملکرد  سال  1359  دولت برمبنای پرداختی  خزانه ودوم مبلغ هفتاد میلیارد  ریال برای  هزینه های  مربوط به جنگ زدگان وماطبق  جنگ  زده و آواره گان . که مجموع  آن  حدود 450 میلیارد می شود . بخاطر اینکه پرداختی های خزانه  در سال 1359  حدود دوهزار و دویست میلیارد بوده است که اگر تقسیم بر 6 کنیم با هفتاد میلیارد  جمع کنیم ، یک  چنین مبلغی را تشکیل می دهد .
 در عین حالیکه دست دولت هم باز می ماند .درمورد  تنخواه گردان د رجلسه  داشتیم  مطرح  شد  و با توجه با عملکرد  سال 60  وموجودی  خزانه مبلغ 150 میلیارد  را کمیسیون به 100 میلیارد  تعدیل  کرد . و تغییر دیگر یکه  در لایحه داده شد،  تبصره های 2و3و4  حذف  شد . هم چنین  تبصرة7و9  بعد در جلسه  فوق العاده ایکه  در ایام نوروز  داشتیم کمیسیون با کارشناسان وزارت اقتصاد و دارائی  وسازمان  برنامه وبودجه  به تفصیل  صحبت  کرد و قرار شد که برادران نماینده یک سری  پیشنهادهائی به مجلس  بدهند که تناقضی  هم با آئین نامه  داخلی مجلس  نداشته  باشد . در تبصرة 4  ذیحسابها را موظف  کرده بودند که  تابیستم فروردین وجو هیکه در نزدشان  مانده  است  به خزانه برگردانند . وچون  عملی نبود این تاریخ  را ما به  پایان فروردین  تغییر دادیم .
یکی از پیشنهادات دولت این بود که در مورد  طرحهای عمرانی  جدید  سال 60  که هنوز  مجلس  آن را بررسی نکرده  وکمیسیون  هم آن  را بررسی نکرده است یک دوازدهم اعتبار را به آنها بدهند که کارها   را شروع کنند .البته با اطلاع  سازمان برنامه وبودجه . از آنجائی که مجلس  این تعهد را دارد که همه طرحها  را بدقت نگاه کند و نظر بدهد ودر عین حال دست  دولت باز باشد  برای  یک سری  کارهای ضروری ،این بود  که قرار شد که یک سری پیشنهادات  اصلاحی  داده بشود  در عین حالی که مجلس کنترل  و نظارت  لازم راداشته باشد از قبل  هم یک  سری تعهدات را نسپارد  که در اصل  باعث  بسته شدن دست مجلس  بشود .
رئیس- آقای مظفر حالا  بفرمائید بنشینید اگر آقایان  سؤالی  داشتند شما  بعداً جواب بدهید آقای  توکلی  حالا مخالفین ، موافقین را بگوئید  صحبت  کنند .
منشی- اولین  مخالف آقای گلزاده غفوری هستند .
رئیس- آقای غفوری .
گلزاده  غفوری- بسم الله الرحمن الرحیم ، قبل از هر چیز  مفهوم مخالفت را فکر میکنم که فارغ از شرحش  باشیم که مسأله ادای امانت است به بهترین
وجه ممکن ، و همانطوری که مفهوم شورا اقتضا می کند ، چیزی که به نظر می رسد  عرضه می شود و بهترینش  انتخاب می شود ، من قبل از اینکه شروع بکنم  به جهت اینکه چرا  مخالفت بااین لایحه ای که د رحقیقت لایحه بودجه  است و تحت عنوان اجازه هزینه عنوان شده یک آیه از قرآن  ویک  جمله  هم از حضرت  علی یادآوری  می کنم .آیه قرآن :‹‹ تؤتوالسفهاء اموالکم  التی جعل الله  لکم قیاماً.›› بهترین تعبیری کهاز مال در  هر مکتبی  ومکتب  انسان ساز  اسلامی هم برخلاف  آنچه که می گویند ‹‹مسأله مال چیزی نیست ››مسأله  قیام وبرپا بودن مطرح است و مجلس  شورای اسلامی هم از بزرگترین مسؤولیتهایش  نظارت دقیق و ادای این امانت به بهترین  وجه است .
حججی- آقای رفسنجانی آیه شریفه ای که آقای گلزاده در مخالفت با بودجه دولت تلاوت کردند بی ربط می باشد
رئیس-  اجازه بدهید آقای حججی ….(همهمة نمایندگان )آقای غفوری بفرمائید .
گلزاده غفوری- و اما گفتار حضرت  علی هم که خط مشی  میدهد د رحقیقت برای مسؤولیت  والی که چهار تا خط مشی کلی را  همانطور که همه میدانیم  تعیین گرده اند ‹‹جبایت  خراجها جهاد  عدوها ، عمارت بلاده و استصلاح اهلها ›› بنابراین اصول کلی وخط مشی وچهارچوب  بودجه دریک نظام اسلامی از دو  جهت مشخص  است یکی  اهمیت مسأله  مال و دوم  هم چهار چوب های درآمد ومصرف  شاید  بیفایده نباشد . این نکته هم اشاره بشود که با توجه به اینکه  اولین جلسه  سال است  همة ماامیدواریم همانطوری که تعهد کردیم ، مسأله رعایت قانون مورد توافق که میثاق  هست  در حقیقت ، واز جمله  در مورد چیزی که تصمیم گیری  راجع به دسترنج  مردم وحقوق مردم یعنی این بودجه ای که هست یا از چیزهائی  است که مردم می پردازند یعنی ثمرات کارهایشان (یک قسمتی از ثمرة کارشان ) است یا از درآمدهای  عمومی و اموال  عمومی و انفال  است که آنهم باید با کمال  دقت به مصرف برسد بنابراین یکی مسأله  رعایت  دقیق  قانون است یعنی قانون پذیرفته شده و  مورد وفاق  یکی  هم مسأله  برادری و خوشبینی  ود رحقیقت از نظرات جنبه مثبتش  را استفاده کردن ورو به تکامل رفتن است .
 واما بحثی که من فکر می کنم در این وقتی  کهدر نظر گرفته شده و بد نیست  تذکرش، کهاز گذاشتن  چند برنامه در یک  جلسه  این بدست میاید ما این را در  حقیقت جزء لایحه بودجه رسمی  حساب  نمی کنیم که بگوئیم باید یک جلسه 5 ساعته (غلامرضا  دانش – بحث  بودجه  است آقای هاشمی ) وبدون محدودیت در باره اش بحث  بشود .
 رئیس- معمولا آقای غفوری  هیچ وقت در موضوع صحبت نمی کنند و هنوز  هم به موضوع نرسیده اند .
 آیت – چرا درست است آقای هاشمی  این بودجه  است و …
گلزاده غفوری- خیر،آقای هاشمی ،  اینطور  نیست .
رئیس- خارج از موضوع را هیچ  وقت  در بودجه مطرح نکنید ، بگوئید .
گلزاده غفوری- بنابراین سؤال  این است که وقتی  کهمیگوئیم  دودوازدهم …
رئیس- آقای غفوری  آمدند در موضوع شما راضی  بشوید ، بفرمائید .
گلزاده غفوری- این مسأله  بالاخره  از درآمدهای عمومی هست و باید هم خرج بشود بنابراین من اصل 52  قانون اساسی  را می خوانم که از وظایف  دولت  که نه 9  اصل  در قانون اساسی هست  که دولت را مکلف  وموظف  می کند که در حقیقت اگر حقی  دارد بخاطر  بهتر انجام  دادن این تکالیف است واز مهمترین  تکالیفش مساله حساب  خرج و دخل  مملکت  را و تراز  کردن این رادر یک سال  که از خصوصیات لایحه بودجه سه چیز  است که شاید  فرصت بشود به عرضتان برسانم بعد  از خواندن این اصل  قانوناساسی  که بودجه  سالانه کل کشور به ترتیبی  که در  قانون مقرر می شود از طرف  دولت تهیه  و برای رسیدگی و تصویب به مجلس  شورا  تسلیم  می گردد هر گونه  تغییر در ارقام بودجه نیز  تابع  مراتب  مقرر در قانون خواهد  بود . بنابراین مساله ای  که تذکر داده میشود چون  نظم امر و انضباط  شرط  اول پیشرفت  کارهاست مقید باشیم مسائل اساسی و قانونی را رعایت کنمی گر چه مساله حسن نیت و اعتماد و جود دارد  ولی استفاده  از حسن نیت  و اعتماد هم موجب  میشود که ما  منظم  تر عمل بکنیم ، مساله اول این است  که طبق  روال  خیلی  جاها واز جمله روش  که بوده بودجه سعی  می شده که قبل از پایان سال تنظیم بشود و تراز  بشود ودر حقیقت تنظیم بودجه یعنی تدبیر مملکت فقط مساله  مال هم نیست و این که  می گویند مجلس  شورا  تصویب بکند بودجه را ونامحدود رویش بحث  بکند در حقیقت  هم رعایت  امانت مردم است وهم امضاء  برنامه های پیشنهاد شده دولت که امین  مردم است د راین جهت ، بنابراین شایسته  بود که خیلی زود  سابقاً به وزارتخانه ها از وسط سال که میشد می گفتند آقا جان ببینید برای سال دیگر  چه می خواهید  چه کم داشتید چه زیاد داشتید مرتب  کنید بدهید به وزارت مالیه آنوقتها یعنی اول  خرجها را حساب  کنند ببینند چقدر  خرج  دارند و بعد به تناسب آن خرج  عایدات  تحصیل بشود بعد عوض شد (کسانیکه  تاریخچة  سیر تحول  بودجه را چیزی در نظرشان هست  فقط  این یک تذکری است ) این  عوضض شد یعنی  گفتند که بابا ما اول نم یبینیم  چقدر خرج داریم . خرج خیلی  داریم یک  خانواده هم خیلی چیزها میتواند بخرد ببینیم  چه داریم بخصوص  در جائی  که مساله عدم وابستگی  مطرح  است ما اول ببینیم چقدر امکانات داریم که از طرق شرافتمدانه  وکار و کوشش مردم  مجموعة‌مردم که باید تلاش بکنند وایجاد عایدات بکنند ایجاد در آمد بکنند مسأله  مصرف کردن فقط نیست این بود که شروع کردند از اینکه ببینیم اول درتهیه  لایحه  بودجه ما چقدر  امکانات  مالی داریم به تناسب امکانات مالیمان پایمان را دراز  کنیم وگرنه ماباید  به خارج وابسته باشیم  یا گرفتار محظورات  داخلی ونارضایتی ها ومالیاتهای سنگین بعدی وخیلی از محظورات مردم یک مملکت هیأت  دولتشان را امین  قرار میدهند میگویند بابا شما فرصت  دارید به دنبال این دو بخشی که معمول  بود قبلا در این مملکت  مسأله سازمان برنامه وبودجه  بوجود آمد یعنی یک تشکیلاتی که کارش این است که ببینید  در این مملکت  چون اساس کا رمسأله برنامه ریزی  است وب عد تأمین بودجه  لازم برای این برنامه ها یعنی عاقل ترین ،کارآگاه ترین دلسوزترین ، وارد ترین ، دنیاشناس ترین، مملکت شناس ترین اینها بهشان اعتماد  میشود که بیائید شما برنامه و بودجه ، اسمش  رویش است بنابرانی مساله مخالفت این است که  ما تصمیم بگیریم بخصوص که از نیمه دوم به این طرف  این مملکت مواجه با مشکلی است که  همه میدانیم ودر آتشش می سوزیم  وامیدواریم  از  جنبه های مثبتش بسیار بسیار بیشتر  از جهات منفیش استفاده بکنیم مشکل  پیش  آمد پس این دولت از اول آماده شد مواجه شد با یک مشکلی بنابراین مسألة مسؤولیت  تهیه  لایحه بودجه یعنی بابا  جون  شما با یان مشکلات روبرو  هستی  این گوی واین  میدان اینهم مردم فداکار واز خود گذشته ، اینهم منابع در آمدی  که عمومی هست ، اینهم  اوضاع  و احوالی که شما می بینید ،شش ماه فرصت  است  تا بنشینیم ما این تشکیلات  اول این است که ما واقعاً تصمیم  بگیریم  جدی بیش از آنچه کهکا رمی کنیم بیشتر کار کنیم و بعد مسألة بودجه را شوخی  نگیریم  مسألة ریال  فقط همنیست یک مسأله  همان است که به نظرم رسید  گفتم وابستگی  نباید باشد بنابراین اگر بخواهد نباشد قدم  به قدم  ما باید ارائه بدهیم این کار ها را  کردیم  که وابستگی  نباشد حالا من وارد این موضوع نمی شوم  که جزء  کارهای   انجام شده تلقی بشود که سابقاً سی هزار  تن در  روز  واردات مثلا بندری  داشتیم  حالا شصت  هزار  یا از شمال کشور  روزی  صد تا مثلا قطار  بیاید  اینها مساله ای  است که باید در جای خودش این مردم البته همانطوری که قرار هم هست و این طوری مسائل مشخص  بشود بنابراین ما ببینیم  برنامه ریزی در طریق خود کفائی  وخروج از وابستگی این هنر برنامه ریزان است وبودجه متناسب  این مردم  هم  الان آماده اند برای هر گونه فداگاری بنابراین وقتی که ما بیائیم بجای  بودجه کل، بودجه یک دوازدهم  یا دو دوازدهم  بگذاریم بخصوص که بودجه 1359 میدانید آنوقت  هنوز دولتی تشکیل نشده بود شورای  انقلاب  آن هم اگر تاریخش  را ببینیم 30/2/59 یعنی آنهم دو ماه اولش را همینجور ببینیم  چطور  میشود 30/2/59 مسأله در تاریخ  همین بودجه ای  1359 است  دقت بکنیم  این هم آن است وانگهی امکانات بیشتری که ما برای مطالعه بیشتر  سازمان  برنامه مجهزتر  وتشکیل کابینه  داشتیم  قابل مقایسه  با آن کارهای فشرده آن زمان  نبودن آن  مشکلات هم البته اینها را همه را رویهم بریزیم  انتظار این است  که بودجه  کل سالانه  با توجه  به تمام جهات ، تمام درآمدهای که بعد در قسمت   دوم  بحثم  روی متن لایحه و کلیاتش که صحبت می کنم تکیه می کنم روی سایر  منابع عرض شود که سایر  منابع در آمد که نوشته است اینجا ببینیم  چه  است  ؟سایر  منابع  تأمین  اعتبار ، منابع تأمین  اعتبار در بودجه  گذشته چه بوده است ؟ ما یک در آمد داریم یک منابع تأمین  اعتبار میخواهیم این منابع تأمین  اعتبار را باز کنیم ببینیم  در بودجه گذشته  چه طوری بوده است حالا که ما می خواهیم بعد از این  مدت دوباره بگوئیم دو دوازدهم ، همان آن یعنی ‹‹من  حیث لایشعر›› یا ‹‹من حیث یشعر ››ما چه چیزی را تصویب می کنیم واجازه میدهیم که اذن  در شی ء و اذن در  لوازمش است اگر منابع  تأمین اعتبار از طریق  قرض گیری بوده آیا برنامه ریزی دقیق  ایجاب  نمی کرده که ما یک کاری  بکنیم  قرض نگیریم ، اگر  قرض بگیریم  چون وقتی  بودجه  کسر آمد سه راه دارد . یکی  مسأله تنخواه گردان که همان  وجه  متحرک  است که البته  محل  دار است منتها همین طوری  علی الحساب  هست که یک وقتی  که خرج  میکنیم  یک وقت دیگر واریز می کنیممسأله  اسناد خزانه دومین  راه تأمین  کسر بودجه  است که در صورتیکه وضع مطمئن باشد یک قبوضی  منتشر  می کنند و آن را مردیم که علاقمند به نظامشان هستنداز جان  ودل  خریداری می کنند  ومی دانند فاصله  بین دولت وملت نیست این بنابراین نگرانی  پیدا  نمی شود  تا آنجائی که نفس  دارند مردم نمی گذارند دولت از پا بیفتد . مسآله سوم ، مسأله  نشر اسکناس  است  و استقراض  از بانک است من می خواهم ببین در اینجا ، امید این بودکه قبلا  کسانیکه این لایحه راتنظیم  کردند همانطوری که ماهیت بودجه ، بودجه  از 4 رکن تشکیل  میشود یکی مقدمة بودجه  استیعنی گزارش وضع گذشته وبعد گذشته و بعد گزارش وضع روز ومشکلات  وهمکاری برای تمام مردم چون صاحب  حق  هستیم مردم هم که میگویند بیائید تو  مجلس  بگوئید د رحقیقت برای این است که  تمام مردم همانطرو که در حق مشاع می گوئیم  یک دانه یک  قران رابطور مشاع اگر باشدکسی تصرف نابجا  بکند غاصب  است این  بخاطر این جهت است . بنابراین مسأله این است که باید بطور کلی با توجه  به اینکه مفهوم  بودجه چه است  درمقدمه بودجه این گزارش گذشته و الان گفته  بشود در صورت بودجه ، بودجه 7 تا رکن دارد ر چه من نم یخواهم الان وارد  بحث  چون این سوقات غرب است اصلا کلمة بودجه ،کلمه فرانسه است منتها  حالا ما دیگر افتادیم توش ومن واقعاً تقاضایم این است  در آن روز معرفی کابینه  هم گفتم ، گفتم  یک نظام  دیگر  اسلامی ، یک  سازمان دیگر اسلامی شما همه تان  اهل  مطالعه بوده اید و هستید شما اگر  اگر تاریخچة  بودجه را ببینید  چه کسانی اینجا بودجه های مملکت ما را میرختند کدام مستشارها ؟ د رعین  حال الان چون ما تا  قانون دیگری  جانشین  نشده ، اینها هست هفت  تا رکن د ارد که یکیش شاملیت  و کاملیت و تفصیل  بودجه استیعنی بشود اینرا مطالبه کرد همانطوری که در  حقوق وکلا ونمایندگان هست که میتوانند  سوال بکنند اگر  چنانچه یک خلاف  مصلحتی  وسوء‌جریانی دیدند ، سوء جریان یکی اش همین است که بودجه ای هست  برای یک کار مشخصی  است  تا هنوز  باطل نشده برو جلویش را بگیر نه اینکه ما بیائیم بگوئیم مسأله تفریغ بودجه بگذار خرج کنند ، بگذار حرام شود بعد 13 ماه  دیگر دیوان محاسبات عمومی  میاید که من وظیفه ام میدانم اعلام بکنم از سال 1352  به اینور هیچ دیوان محاسباتی رسیدگی به هیچ حسابی  نکرده ، بنابراین شما  نگوئید وقتی آدم می گوید آقا آن پول  را گرفتید بیائید گزارش را بدهید ، بگوئید  دیوان محاسبات ، بنابراین به عنوان یک امانت می گوید ما یک دانه یک شاهیش  را مسوولیم  ببینید باو جود تمام اعتمادی که داریم همین دربسته وسربسته  بگوئیم ،  سمعاً وطاعتاً، اما یک دولت متعهد باید قبلا برنامه های ریزش را تفصیل  مخارج  را ، تفصیل ! یکی  از ارکان  هفتگانه بودجه کاملیت است و دومیش هم شاملیت ،  یعنی  شامل  تمام درآمدها و هزینه ها همه چیز باشد دیگر در  نظام  اسلامی بودجه محرمانه و این جور چیزها  نیست شامل  و بعد هم کامل ، یعن یهمراه هزینه  باید محل  درآمدش هم بگوئیم از اینجا  برای اینکه من تفصیل  ندهم ومثل  کسانی  که اول صحبت  می کنند  رعایت آن آخری ها را ممکن است نکنند اینطور نباشد  از قسمت کلیات وتوضیح بودجه  ومفهوم حقیقی بودجه و ارکان  هفتگانه آن ومسأله  خزانه برای جبران کمبود چه راههائی باید باشد وما چه راهی را در پیش داریم بیم من این است که این راهی که در پیش داریم خدای نخواسته بسوی  وابستگی  ‹‹من  حیث لایشعر ›› برود چون ‹‹من حیث یشعر ›› که  هیچکس  نمی خواهد  وابسته باشد .  بنابراین من پیشنهاد می کنم با تمام اعتمادی که مردم  دارند درعین حال  یک فرصت  کوتاهی داده بشود گواینکه من از یک ماه دو ماهقبل شنیدم که البته  با تمام وزراء مشورت شده و ببینیم  واقعاً این مملکت  احتیاج  به سازندگی جدید دارد .  این احتیاج  به برنامه دقیق دارد امروز  فردا کردن و سرهم بندی کردن  حالا  این دو ماهش  هیچ بعد از دوماه هم یک جور دیگر بشود اینطور نیست بخصوص  مسأله  جنگ شوخی نیست همین الان خونی که ریخته می شود مسؤولش  کی هست  ماباید تصمیم بگیریم یعنی هیأت برنامه ریز این  جنگ سرنوشتش  چه خواهد  بود تصمیم بگیریم ، همین جور ننشینیم فرسایشی ، مرتب (همهمه نمایندگان ) بعد اینجا  هفت میلیارد  مسأله بازسازی (یکی از نمایندگان – راجع به بودجه  صحبت  کنید ).
رئیس- الان تمام می شود .
گلزاده غفوری- می خواهم از اینجهت  بگویم به مسأله  جنگ مستقیماً کار ندارم ازاینجهت  بحث می کنم  سازمان برنامه وبودجه  درزمانی که ما با اینهمه  مشکلات روبرو هستیم باید یکتصوراتی  داشته باشد یا تا آخر این سال یک خرده کم و زیاد ما این مشکلات را داریم خیلی خوب برنامه با توجه به این مشکلات بریزیم  یا راه حل  بالاخره  امین مردمهستیم وکا رمی کنیم .
اماد رقسمت دوم من بعضی از قسمتهای این لایحه را می خوانم که جنبه مخالفتش بخاطر  اصلاح  بیشتر  ودقت  بیشتر وتأمین  اعتماد بیشتر و همانطور که گفتم مسأله مال مطرح نیست  فقط ایجاد امیدو کا ردر مردماست سرمایه  واقعی مملکت کا رو امید  مردم است بنابراین علی الحساب  در پرانتز  می گویم سعی  کنیم برادری را تأمین  بدهیم وبرادری را تأمین  بدهیم تا کا روامید بیشتری  پیدا شود اشکال  می گرفتیم که چرا باید روزی شش میلیون  بشکه  بیخودی  صادر بشود  و چرا باید در اینجا پتروشیمی و سایر تبدیل به موادمصرفی  ومواد خام را نداشته باشیم بایان اشکالات ممکن است بعداً مواجه   شویم  یا مشکلات دیگر بنابراین در باره این لایحه ای که  هست در سطر اولش (لایحه  شماره 812 مورخ 24/12/1359 ) راجع به اجازه انجام هزینه .
 من می خواهم بگویم که این اجازه  کافی  نیست  البته اشاره  هم بد نیست  به مفهوم اذن واجازه  چون دولت  متعهد باید بیاید بگوید بابا  جون منی خواهم این کارها را بکنم  شمامردم اجازه می دهید اذن  می دهید  نه اینکه کارش را  بکند وبعد بیاید بگوید به من اعتماد دارند بالاخره  اکثریت موافق هستند این  مثل اینکه با خاطر  جمع من می خواهم بگویم  یک قدری  انضباط  بیشتر  داشته باشیم  اینجور  فکر کنیم که ممکن است اینکه  قبلا خرج  می کنم تصویب نشود  در آنصورت  چه باید  کرد بنابراین دقت  بیشتر بکنیم  در برنامه ریزی مفهوم  اجازه همانطور که در بیعفضولی  این مفهوم واواخر بعد از آنکه  یک مقداری  خرج  شده بود یانشده بود بعداً اجازه اش را بگیریم هزینه  را میائیم  تصویب  میکنیم  آنهم با آن قانون بر ارث  و قانون  بر مالیات  مستقیم و غیر مستقیم  یعنی موضوع اجازه  این مجلس  است  به تمام  قوانینی  که  از طریق  آن قوانین درآمدی  که باید این هزینه را تأمین  کند  تأمین  خواهد شد ببینید ما بدون اینکه بدانیم صلاح  ما است که این تصمیم  را بگیریم  یا نه ؟ ( اجازه انجام هزینه ) بعد  جمله  دوم اینجا  کمیسیون  نوشته ‹‹ در  این کمیسیون مطرح واز آنجا که بررسی و اصلاح وتصویب یا رد تبصره های لایحه  مذکور  نیازمند به وقت متسع  تری  بود ›› خیلی خوب پس کمیسیون  هم تشخیص  میدهد  فقط یک اشکال دارد که این  چند روز  را چه کا رکنیم بنابراین منفکر  میکنم با چیزی که من شنیدم  از سه چهار ماه قبل  هیأت  دولت واقعاً تلاش  کردند   یعنی  همه وزراء شرکت  کردند  تا آنجا  که من  شنیدم  وخوب میدانیم اینها واقعاً دلشان میخواهد کا ربکنند ولیکن  باید دید  چرا ما نیامدیم  قبل از تمام  شدن سال  لااقل با یک  فرصت بیشتر که این بحثها  اینجا زیاد طول  نکشد و با این مشکلات زیادی که مملکت  ما دارد از نظر لزوم  برنامه ریزی و ایجاد  اعتماد اینها عملی نشود بنابراین معلوم میشود که احتیاج  به بررسی بیشتری  هست کهحتی  کمیسیون  هم نتوانسته است دقیقه تصمیم  بگیرد و بعد هم نوشته است ‹‹برای  اینکه میخواستم که در حضور نمایندگان دولت صورت  گیرد ›› خوب  یک هفته  هم که تأخیر افتاد بهر حال  اینها فرصتی  است که منمیخواهم بگویم بیشتر کا ر کنیم در مسائلی که مربوط  به امانت مردم هست ومسأله  بودجه  مسأله شوخی  نیست  ضمن اینکه تصویب  ریال ومال  میشود تصویب  برنامه  و عمل میشود حالا میائیم  سرقسمت  متن ماده واحده ‹‹ به دولت اجازه  داده میشود از محل در آمدها ››
 رئیس- در جزئیات وارد نشوید .
گلزاده غفوری- اینها کلیات  است اینجا  همانطور که گفتم  میگوید ‹‹ محل  در آمدهاو سایر  منابع تأمین  اعتبار ›› بعضی  جاها در آمدها  رااز  همان مالیاتهائی که مردمی  که خوب دارند و باید مالیات بدهند و هر جوری  که در هر نظامی مالیات  وضع میکنند آنرا حساب  میکنند ولی منابع استخراجی  ومعادن طبیعی  را اینها را نمیاورند جزء در آمد  چون این ورشکستگی  یک مملکت  است که اموالش را همینطوری  خام ، خام بیایند ببرند کما اینکه بردند .در این نظام  امید  هست که واقعاً این مال  مردم تلقی  بشود وبه بهترین صورت ممکن نه اینکه تا به حال  اینجور  غارت شده یک مقدارش همما فکر کنیم بگوئیم  خیلی  خوب  حالا بالاخره خرج  داریم  این را یک  قدری با این امکانات معنوی که درفرهنگ  غنی  اسلام واین همه گذشتهائی  که مردم  ما دارند بیائیم یک   تحول  اساسی در مسأله برنامه ریزی ایجاد کنیم بودجه را همینطور اگر دیگران  کردن  ما هم چنین میکنیم ، بنابراین منابع تأمین اعتبار  در بعضی  جاها حمل  میشود  بر آن معادن  که خوب   هفتصد ، هشتصد  معدن  بسیار  غنی  غیر از همین  مسأله  نفت  که د رآمد یک روزش چهارصد  و پنجاه  میلیون بود قبل از این شش  ماه اخیر این یک چنین در آمدی  بود  این را جزء  درآمد حساب  نمیکنند میگویند ما باید  این را جزء کاری بگذاریم که تولید بشود نه مصرف بشود ولی در این بودجه شما می بینید د رستون درآمدها چهار ستون را نوشته است درآمد مالیاتها درآمد  نفت در آمدگاز  درآمدهای متفرقه  یک جچنین  چیزی خیلی  خوب پس  نفت را آورده است جزو  درآمد سؤال ؟ سایر  منابع تأمین  اعتبار  یعنی  چه ؟ همانطور که میدانید من دیگر بیشتر  توضیح  نمیدهم یکی دو جمله  دیگر میگویم  چون دوستان دیگر  هم باید بیشتر  نظراتشان را بگویند وتصمیمی  که بر صلاح است  ان شاء الله گرفته شود .منابع   تأمین  اعتبار  د ربودجه گذشته مساله  بانک مطرح است ، استقراض  حالا البته خوشبختانه در این نظام جدید دراین دوسه سال که خوب واقعاً اولین  قدم انقلاب  بریدیگ  از وابستگی  وامهای خارجی بود آنجا دیگر وام خارجی  وجود ندارد. اما وامهای داخلی این را باید دقیقاً روشن کرد و به نظر من از  هیچ  حقیقتی  اگر چه تلخ  باشد نباید گریزان  بود ومردم الان هم ه جور آماده هستند دست به دست هم بدهند و ثابت  کنند که  تصمیم  گرفتند  آزاد زندیگ بکنند وآزاد زندگی  خواهند کرد  فقط محتاج  اعتماد متقابل هستند همانطور  که آنها  اعتماد میکنند بهشان  اعتماد بشود  واما نکته دیگر در آخر این ماده واحده وقتی تاریخ تصویب  همان باصطلاح  لایحه  بودجه را میگوید ، میگوید ‹‹با رعایت ضوابط اجرای قانون بودجه سال 1359  مصوب 30/2/1359 ››آنجا  در آن بودجه  اگر دقت کرده باشید ، در آن چیزی که  بهمه  دادند  واگر همه  احساس  مسؤولیت  کرده  باشیم و خوانده باشیم  و دقت کرده باشیم  در آنجا برای باصطلاح  ضوابط اجرائیش  چیزهایی  هست .از باب مثال  شما بند ‹‹ج›› تبصره 2 و تبصره 4 را بخوانید . میگوید :‹‹ سرشش ماه باید بیایند وبه قوه مقننه گزارش  بدهند . پایان ماه دی  باید بیایند و گزارش بدهند . ›› اگر کسی  بگوید که اینها را رعایت کنید . نباید گفت  که نگو . انضباط  نظم  امر کم  شرط اول است  اگر ما اینها  را عرض  میشود که اصلاحات  بعدی ، اصلاحات  بعدی شامل آن متمم بودجه ای که درماه آخر شد میشود یا نمی شود ؟ اگر  میشود ، ارقام آنجا را نگاه کنید . 340  میلیارد ریال  و بعد هم 85  میلیارد  ریال و بعد هم چیزهای دیگر ، پس  ماباید  باین  ها توجه داشته باشیم  یعنی  باید توضیح  داده بشود .من یمیگویم  باید تبیین  بشود . رأیی  که داده می شود ،روشن ، دور از ابهام وروشن  به کارهای گذشته کارها ی انجام شده . کارهای در پیش داشته و بالاخره برنامه بهتر و نظارت عمومی . بعد   هم اینجا  را   دارد  که :‹‹ اصلاحات  بعدی  آن و سایر مقررات مربوط پرداخت  نماید . ›› یعنی باید اینها روشن بشود که وقتی که شما این دو  دوازدهم را تصویب  میکنید  بایان بند  و بیلی  که در آخر  این ماده واحده آمده است . بعد در تبصره 1‹‹ هفت  میلیارد ریال علاوه بر اعتبارات موضوع این ماده واحده . ›› هفت میلیارد  تومان  . عرض  شود که شما از درآمدهای منابع  تامین اعتبار  آمدید  حدود 450 میلیارد ریال 45 میلیون  تومان برای این دو ماه را آنجا گذراندید بعد در همان  هم یک مقداری ازاین برای بازسازی  ومناطق  جنگی و اینها هم دارد . الان مردم آیا  انتظار ندارند ببینند کهکارهای انجام شده و برنامه ریزی دقیق چیست ؟ نه اینکه  ما ببینیم  فردا چی میشود . پس  فردا چی میشود . بنابراین اینجا هفت میلیارد  تومان اضافه شدهاست . سؤال این است که این هفت  میلیارد تومان از  کجا بیاید ؟  عرض میشود که مسأله  بعدی  تنخواه  گردان وسایر مسایل  و بعد هم عدم موافقت این که د رکمیسیون هست  با آنکه  دولت پیشنهاد کرده است من ایمدوارم ان شاء الله آنچه  خیر و صلاح  است خدا همهما را به آن راه هدایت بکند ودر انجام وظیفه  خودمان  هم  همینطور .والسلامعلیکم .
رئیس- متشکرم .  بعضی از دوستان در این فاصله  یاد داشت بمن  دادند  که مثل اینکه  حوصله شان داشت سر میرفت . توجه داشته باشند که این واقعاً بحث  بودجه است و بحث  هم طبق آئین نامه نامحدود است وما مجبوریم از امروز  هر روز غیر از  روز جمعه  5 ساعت  جلسه داشته باشیم (حداقل  درروز )  اگراین بحث  تمامنشد . تا این بحث باقی است  ماباید لااقل  هر روز 5 ساعت جلسه داشتهباشیم بنابراین بحثهایی را که می شود تحمل  کنیم فقط  خواهشم  از برادران این است که از این نامحدود بودن وقت طوری استفاده نشود که اتلاف وقت بشود یا به  شکل  دیگری  در بیاید.این را خودشان مراعا بفرمایند . سعی  کنند  د رموضوع صحبت  بشود .موافق  را اعلام بفرمایید .
منشی- آقای مجید انصاری موافق بفرمایید .
مجید انصاری- بسمالله الرحمن الرحیم . قبل از اینکه علت  موافقت  را عرض کنم  بنده هر چه دقت  کردم در فرمایشات آقا یغفوری ، تا ببینم  دلیل مخالفت ایشان  چیه  و پیشنهاد  عملی شان چی هست  بنده که چیزی  سر در نیاورده  ( عده ای از نمایندگان – ما هم همینطور ) این طور  استنباط شد که ایشان یک  سری پیشنهاداتی دارند که خیلی خوب هست که باید  بعداً ان شاء‌الله پیگیری بشود یک سری طرحهای بسیار دراز مدتی دارند که ان شاء‌الله دولت  بعداً روی آن برنامه ریزی خواهد کرد . اما بنظر من د ررابطه با ای لایحه  نبود  وخوب است که ریاست محترم مجلس  آن آئین نامه را د رمورد خروج  از موضوع  رعایت بفرمایند وتذکر بدهند .ایشان اصل  پنجاه دوم را که خواندند  اتفاقاً همان اصل خلاف نظر ایشان را میگوید . چون آن اصل بودجه سالانه  کل کشور را مطرح می کند وموضوع  این لایحه  هرگز  بودجه سالانه کل  کشور نیست  بلکه  دو دوازدهم بودجه ای است که میخواهیم بعنوان هزینه  دولت ، بدولت اجازه بدهیم که  در این مدت صرف کند .
 گلزاده غفوری- آقای هاشمی ! این حرفهائی که ایشان میزنند درست نیست .(یکی از نمایندگان – این  برداشت درست نیست . اگر سؤالات  جواب داشته است )…
رئیس- خیلی خوب ، ین  حرفها را جزو مخالفین بعداً بگوئید  این وضع  هست . هر کس  جواب حرف دیگری را میدهد .
گلزادة  غفوری-  بمن  وقت  بدهید  بعداً جواب بدهم .
رئیس- خیلی، خوب، پنج  شش ساعت وقت به شما میدهیم .
مجید انصاری- اینکه مرتب می فرمودند  خصوصاً  قبلا که این موضوع  رعایت میشد و بودجه  کل کشور  سر موقع  به مجلس  داده میشد خود ایشان  هم  اشاره کردند وشاید بیشتر نمایندگان محترم درجریان بودند کهاز چند ماه قبل  دولت بطور  بی وقفه و بی امان مسأله  بودجه  را مد نظر داشتند ولی باید  جناب آقای  غفوری توجه داشته باشند که ما در یک کشور آرامی که هیچ  مسأله ای  ندارد  و همه امور  سرجای خودش هست و تثبیت  شده  هست و دولت میتواند فقط  در  این چند ماه مساله  بودجه  را بررسی  بکند ، اینجور نیست . مساله جنگ ، مساله آواره های جمگی ، ادامه  جنگ و صدها  موضوع د ررابطه  حداقل  با جنگ و سایر  مشکلات  ناشی ازاین تضییقاتی که بر انقلاب  اسلامی  فراهم آمده ، بسیاری  از جلسه های هیأت دولن را بخود اختصاص  داده است و بیش از این تا آنجا  که  من د رجریان  هستم فکر نمی کنم هیچ انسانی بعنوان دولت  کشش  کار  کردن داشته باشد روزانه  هجده  ساعت ، گاهی  بیست  ساعت کار فکری  مداوم  ومرتب  نشدند بودجه کل کشور را تنظیم  بکنند . مساله بعدی که باز  مطرح شد این  بود که : ما بااینکه اطمینان بدولت داریم ،  بی حساب  و بیکتاب  بودجه  کلانی  را د راختیار دولت  بگذاریم . این  رسم  امانت  داری نیست .کاش   دقت  د رمتن  لایحه  می شد که آنجا  مقررات   مالی سال 59، رعایت  آن مقررات رادقیقاً شرط کرده است و آن ضوابطی  اجرائی ، شاید اشتباهی  که د ربرداشت شده  است  این است که  آن ضوابط اجرائی غیر از تبصره های بودجه  59 هستند . اینهایک  مجموعه ای  از مقررات  آئین نامه  اجرائی  بودجه  هستند که دولت باید  در  صرف این دو دوازدهم   هم رعایت بکند بنابراین کتاب  وحساب  دقیقاً در کار  هست  و طبق  قوانین بودجه  سال 59  دولت باید این بودجه  را صرف بکند . واما دلیل  موافقت ایناست که از امروز  وحتی  این چند روزی که مجلس  متأسفانه  بعلت  عدم حصول  اکثریت  تعطیل  بوده است  دولت برای صرف هر دو شاهی  که بخواهد  خرج بکند ، که موضوع  این لایحه هست . نیازمند به قانون است . همان  قانونی
ه ما  میگوئیم امسال  باید  سال  قانون باشد . شما پیشنهادتان اگر این است که مثلا یک ماه ،پانزده روز . دو ماه صبر بشود تا کل  بودجه  کشور با آن محاسبات  دقیق  به مجلس  بیاید  آیا وظیفه  دولت در این دو ماه این است که دست روی دست بگذارد  وهیچ  کار ی نکند؟و آیا امور این کشور د رحال  جنگ مختل  نخواهد شد ؟ و آیا  این رسم  امانت داری خواهد بود که دولت نسبت به مردم اجرا خواهدکرد ؟ بنابراین بخصوص  الان این جلساتی  که ما د راین روزهای تعطیل  با مسؤولین  اجرائی استان ها وشهرستان ها داشتیم  همه  دادشان از این موضوع بلند بود که آقا برای آینده شما ترتیبی  اتخاذ  بکنید که بررسی بودجه  و اعلان آن ها و بررسی طرحها وتصویب آنها همه د رزمستان صورت  بگیرد و از اول  بهار بلکه  پانزده روز، یک ماه قبل از آغاز  سال ابلاغ  بشود که ما بتوانیم کا ر بکنیم و عملا  به میان سال و شش ماهه دوم  سال می افتد  که سه ماهش  زمستان می شود که عملا هیچ کار ینمیشود کرد ودولت یا مسؤولین  سه ماه  میتوانند کار بکنند آنوقت  ما حالا بگوئیم  چون کل بودجه نیست به تأخیر  بیاندازیم  تا دولت  لایحه  کل بودجه را بیاورد بنظر من این به نفع انقلاب  نیست  و طبیعی است که ما باید این دو دوازدهم  را تصویب    بکنیم  تا دولت  در مدت  این دو ماه ان شاء الله موفق بشود بقیه  بودجه رامطرح بکندوتحویل  بدهد . من بیشاز این دیگر صحبتی  ندارم والسلام علیکم و رحمت الله .
رئیس- مخالف بعدی را دعوت کنید .
 منشی- آقای سلامتیان بفرمائید .
 سلامتیان – بسم الله الرحمن الرحیم .در تاریخ  سوم مهر ماه سال 1359  آقای مهندس  خیر به عنوان وزیر مشاور وسرپرست  سازمان برنامه وبودجه از  مجلس رأی اعتماد گرفتند . علی الاصول  از آن تاریخ  3 مهر ماه به بعد راه باز بود برای  اینکه وزیر جدید و سازمان برنامه وبودجه  درصدد پیش  بینی  مواد ، جزئیات  واقلام بودجه سال 1360 بر بیاید .و با توجه  به اهمیتی  که بودجه بعنوان ابزار  اساسی و عمده  در اختیار دولت برای تغییر دادن بنیادهای اساسی واصلی اقتصاد  وابسته  قبلی وجود دارد اقدام  بکند که بودجه ای  به مجلس  بیاورد که با آن بودجه این شرایط و اوضاع و احوال وحشتناک  و فاجعه  آمیزی را کهکشور ما را به  این مخروبه از نقطه  نظر اقتصادی تبدیل کرده ومیراث رژیم  منحوس گذشته  است  از بین ببرد . از دوم مهر ماه تا دهم  دی ماه که جلسه هیأت وزیران لایحه اصلاحی  مواد بودجه سال 1358 را تصویب کرد و در تاریخ  28 دی  ماه به  مجلس  تقدیم کرد و مجلس 18 بهمن ماه آن لایحه را با تغییراتی  تصویب کرد  سازمان برنامه وبودجه و کارشناسان مختلف  اومرتباً بطور دائم  علی الاصول  در  حال  بررسی ومطالعه  اقلام مخارج کشور، اقلام  درآمدهای کشور متناسب  با  وضعیت جدیدی  که پیش آمده بوده است یعنی وضعیت  جنگ بوده اند .متأسفانه  در ظرف  این مدت فقط به موادی کهبودجه قبلی را اصلاح  بکند و تنظیم آن  کواد اکتفا  شده و کار به آنجا  رسیده که در بهمن  ماه تازه بخشنامه برای وزارتخانه  های مختلف  برای تنظیم  بودجه های پیشنهادی  خودشان به هیأت دولت اقدام  شده . تازه  دربهمن ماه که به وزارتخانه های مختلف ابلاغ شده که اقلام  خودشان را تهیه بکنند دولت گذاشته تا د رتاریخ  26 اسفند ماه یعنی زمانی  که درست   معلوم است تعطیلات مجلس  مانع این خواهد شد که قبل از شروع  سال جدید اقلام  بودجه کل کشور یا حتی یک دوازدهم و دودوازدهم آن  مورد  بررسی مجلس  قرار بگیرد .در آن  تاریخ بیست و ششم  به مجلس  پیشنهاد بشود  دو دوازدهم بیست و ششم اسفند  هم قضیه  را به امروز کشانده است . شانزدهم فروردین  ماه 1360  که علی الاصول  شانزده روز از سال  مالی جدیدی  گذشته است ودراین شانزده  روز یا باید پرداختی نشده باشد . یااگر پرداختی  شده است  عملا بدون مجوز  است وما با تصویب این دو دوازدهم  کا رانجام  شده قبلی  از من  صحبت کردند از ‹‹باید ›› صحبت  میکردند . ‹‹باید ›› حتماً دو دوازدهم را تصویب کرد. ‹‹باید ›› دست دولت را بازگذاشت  . نمی شود ادارات دولتی  و سازمانهای دولتی را در مورد پرداختهای خودشان و امور مالی خودشان  بلاتکلیف گذاشت .این ‹‹باید ›› ی که الان همچون  تبری  روی گردن من  نماینده سنگینی  میکند که ‹‹باید ›› اگر نکنم  بلافاصله پرداختها  مواجه با مشکل می شود ناشی از چیست ؟ این باید ناشی از این است که از  همان  دوم مهر ماه فکر  اول فروردین ماه  را دقیقاً نکردیم و سازماندهی لازم را برای اول  فروردین  ماه نکردیم و تازه نه فقط اول فروردین ماه  علی الاصول بودجه  باید در ابتدای ماه بهمن  یعنی د رهمان  زمانی که ما راجع  به اصلاحیه  1359  بحث  میکردیم تصویب می شد و ابلاغ  می شد و از  اول سال مسوولین  مختلف کشوری تکلیف  خودشان  را میدانستند .این ناشی  از چیست ؟ ناشی از این است که ما علی رغم  برنامهای که عنوان کرده ایم . علی رغم  اصول  صریح  و روشن  قانون اساسی که مقابل  خودمان داریم . علی رغم  برنامهای که خود دولت در زمان رأی  اعتماد گرفتن به مجلس  ارائه  داده است ،  دارای برنامه دقیقی ، یا حداقل  برنامهزمان بندی  شده دقیقی ، برای اجرای  آن برنامه نیستیم .  د رمبهمات سیر میکنیم . الا هم و فالا هم مسایل  را تشخیص  نمیدهیم  و امری  را که اهمیتش  با سرنوشت  اقتصادی کشور بازی میکند  مرتباً  به تعویقش  می اندازیم  امروز  هم صحبت  یک  دوازدهم و دودوازدهم  است تازه معلوم  نیست که لایحه  اصلی بودجه  چه وقت  به مجلس  خواهد آمد ومن خودم  مطمئن  نیستم که اگراز همین امروز  مالایحه  1360 رادر مجلس دریافت  کنیم و با روزی 5 ساعتی که آقای  هاشمی  میفرمایند روی آن کار  بکنیم  تا نیمه دوم اردیبهشت  ماه این لایحه  جدید بودجه تصویب  شده ، قطعی ، تنقیح شده  وجود داشته باشد که باز برای ماه خرداد  ناگزیر  به یک  دوازدهم  سوم نشویم .این انجام سیاست روز بروز  درهر مودر دیگری میتواند مخاطرات ومضارش به  حداقل  تقلیل  پیدا بکند . باد رنظر گرفتن روحیه  وحدت و ایثار   واز خود گذشتگی  کهدر کشور وجود دارد ، به کشور لطمه  وارد نکند ، در یک شرایط  عادی  اقتصادی  هم میتوانست مردم را با توجه به ایثار  واز خودگذشتگی  که دارند  مواجه با سرگردانی نکند  اما باور کنید د روضعیت  اقتصادی ومالی که کشور ما دارد این سیاست روز به روز بیش از این  قابل  تحمل  نیست . نه اینکه  دولت  نتواند تحمل  کند . نه اینکه مجلس  نتواند تحمل  کند .کشور  قادر به تحملش  نخواهد بود . نظام قادر به تحملش  نخواهد بود .مادر برنامه تقدیمی  دولت  به مجلس  شورای اسلامی ، زمانی که دولت  در خواست  رأی  اعتماد  میکرد  در بند دهم آن میخوانیم :‹‹ایجاد  زمینه هایکار از طریق توسعه  فعالیتهای  کشاورزی و اجرای طرحهای  عمرانی  وگسترش  تعاونی  هما››، در بند  دوازده آن  با اسراف، با همکاری مردم . ›› اینها از اصول  کلی  آن بود . در برنامه اقتصادی  به خارج  بطوری که اتکاء بودجه  به درآمد  حاصل  از صدور  نفت  خام  به خارج  از بین رفته  وبودجه  مملکتی  متکی  بر درآمد حاصل  ازتولیدات  داخلی باشد و  واستقلال  اقتصادی  در حد زمان ممکن  تحقق یابد . ›› دررئوس  برنامه کوتاه مدت  دولت میخوانیم :‹ ‹فراهم  نمودن امکانات برای تولید کنندگان  و صنعتگران  جزء وارائه  کمکهای لازم  به آنها بمنظور  توسعه  فعالیت  و استفاده مؤثر  از تجربه و تخصص آنها ونظارت  مستمر بر کار آنها . ››باز می خوانیم :‹‹فعال  نمودن  سیستم  بانکی  کشور با توجه به ضوابط اسلامی بطوری  که شرایط  اعطای  اعتبار  به نفع افراد کم در آمد که دارای استعداد تولید ورشد باشند تغییر نموده ، سرمایه های را کد  مملکتی  در جهت  تولید به کا رگرفته  شود . ›› باز می خوانیم  در این برنامه کوتاه مدت :‹‹ مبارزه  جدی با تورم با اجرای  سیاستهای اقتصادی  لازم و مبارزه با گرانی از طریق  تصحیحی  سیستم  تولید و توزیع  ونظارت  بر امور  داد وستد و راهنمایی مصرف کنندگان وقس  علیهذا .›› جمله بندی های بسیار  بسیار زیبا  که در اصول  خودشان بسیار صحیح  و درست هستند وبرای کشور ما  از نان شب  لازم تر  است که هر چه  زودتر  این قول ها و وعده هایی را که میدهد  به آن عمل  بکند  .طوری   نباشد که آنچه را که میگوئیم  انجام ندهیم ودرمعرض  این سوال قرار بگیریم که چرا آنچه را که میگویید ، انجام نمیدهید.  عمده  ترین  وسیله و ابزاری که در اختیار دولت قرار دارد ، برای  اجرا  کردن  این برنامهها ،  برای رسیدن  به این هدفها بودجه است . بودجه و برنامه ریزی است . چطور  از مهر ماه نمی شد پیش بینی کرد که سال 1360 هم وجود دارد ؟  چطور  در  10/10 که اصلاحی  بودجه به مجلس  تقدیم  شد هنوز معلوم  نشده بود که  جنگی  هم  وجود دارد ؟  چطور  تا آن  زمان  هنوز مشخص  نشده بود که محاصره  اقتصادی  هم هست ؟  همه اینها اگر درست همل می شد اگر برنامه هایی را که اعلام کرده بودیم دقیقاً قصد  اجرای آن را داشتیم  کاملا  میشد انجام  داده ومیشد  ترتیبی داد که امروز  نمایندگان مجلس  مواجه بااین مسأله نباشند که الا لله اجباراً باید دو دوازدهم راتصویب بکنند . دودوازدهم که باین ترتیب تصویب می شود به ترتیبی کهما بعنوان نمایندگان مردم ارقام و اعداد لازم را در  اختیار  نداریم که بدانیم عملکرد  مشخص  بودجه  سال گذشته  حداقل  در خطوط  کلی خودش چی بوده است ؟آقایان در کشور ما بیش از بیست  موسسه تحقیقات  اقتصادی  وآمار  مشغول  به صرف کردن بودجه  این مردم محروم هستند .  علی الاصول  این مؤسسات  که د روزارتخانه های مختلف ،در وزارتخانه های دیگر  هستند .درسازمان  آمار هستند . باید تحقیقات بکنند ، مطالعات بکنند ارقام  و اعداد در اختیار من و شمای نماینده مردم بگذارند تا بتوانیم بر مبنای آن اعداد وارقام  اینجا نظر بدهیم . راجع به بودجه  بتوانیم اول قضاوتی پیدا بکنیم و بعد بر مبنای آن قضاوت  رأی بدهیم که پاسخگوی مسؤولیت مان باشیم .هر روز  دهها  صفحه  نشریات مختلف برا یتک تک مامیرسد  اما آنچیزی که اطلاعات و ارقامی است که ما برای  تصمیم  گیری در مورد قوانین مختلف کشور و از جمله  قانون بودجه  به آن احتیاج  داریم را باید تک تک اینطرف و آنطرف بگردیم  هر جایی رقمی  پیدا بکنیم واز آنجائی که اینرقمها معمولا دقیق نیستند .ناگزیر به  چرتکه  دقیق نیستند راجع به همین کسری  بودجه . ما که امروز  میخواهیم  دو دوازدهم را تصویب بکنیم باید بدانیم بالاخره کسری  بودجه سال 1359  چقدر  بوده است ؟ و باید بدانیم که الان بعنوان دو دوازدهم ، دودوازدهم  ع همان کسری  ار که تمدید  میکنیم . مبلغ  آن چیست ؟ و چه آثار  و عواقبی برای  اقتصاد کشور برای تورم برایقیمتها  خواهد  داشت ؟ یک رقم ، رقمی است که در قانون بودجه و اصلاحیه مواد بودجه که ما تنظیم  کرده ایم میشود خواند  یک 334 میلیارد ریال بود یک 340  میلیارد ریال بود .یک 100 میلیارد  ریالی بود که بموجب  قانون دیگری برا یعمران عشایری  تصویب شده بود .  یک 85 میلیارد ریال  بود .کلا د رمجموع  به رقمی  حدود بیش از 800 میلیارد ریال میرسید (80 میلیارد تومان )  تازه این رقم  رقمی  بود که رقم صوری و ظاهری بود من بعداً میپردازم  به مساله ای که رقم کسری  واقعی  بودجه  فقط  این رقم  نیست . رئیس  جمهورد رگزارش اقتصادی  خودش به مردم میگوید  ‹‹بودجه  سال 57 حدود بیست و پنج  میلیارد کسری داشته است . سال 58  حدود 50 میلیارد تومان یعنی 500 میلیارد  ریال و بودجه  59 را به  800 میلیارد ریال یعنی به 80 میلیارد تومان   تخمین میزند ››روزنامه های بعد از ظهر دیروز  را شما مطالعه بفرمایید  . یکی از وزرای دولت در سخنرانی قبل از نماز  جمعه  مبلغ کسری را به 350 میلیارد  یا 35 میلیارد  ریال تفاوت بین 3 میلیارد  ونیم کسری و 85  میلیارد ،( به تومان عرض میکنم .) کسری  خیلی عظیم  است . چطور  وقتی  که رقم  دقیق ومشخص  وروشنی  د راختیار  من نماینده وجود ندار برایاینکه بدانم این کسری  چیست  میتوانم  چک  سفید  امضاء  بکنم ؟ اارقام  مشخص  و دقیق در مورد بودجه دراختیا ما نیست .
گزارشهای اقتصادی در اختیار ما قرار  نمی گیرد . و همه مان میدانمی که بودجه کسری دارد . من خوب  یادم است زمانیکه  اصلاح  بعضی  از مقررات  قانون بودجه سال 1359 اینجا مطرح بود د رمورد بند 10 آن ماده واحده  که ترتیب  تأمین کسری را از طریق  اعتبارات بانک مرکزی پیش بینی  کرده بود تا به میزان 340 میلیارد  ریال  وقتی  اعتراض  کردم و گفتم که نحوه  تامین کسری  بودجه امر خطرناکی است در شرایط  واوضاع  و احوال  کشور و این رقم ، رقم  خطرناکی است آقای  قائم الصباحی  در پاسخ  من که آنوقت به عنوان معاون پارلمانی  وزیر مشاور  و سرپرست  سازمان  برنامه وبودجه د رمجلس  شرکت  میفرمودند ، گفتند .این رقم مربوط به تامین کسری از اعتبارات بانک مرکزی، ادامه پیدا کند ، بخصوص د رسال 1360  به هر صورتی باید منتظر نابودی  کامل اقتصادی ایران بود .باید  فکری کرد کهبه هر حال دولت   بتواند دستاز این کا ربردارد صورت  مذاکرات مجلس،(یک صد و دهم )  جلسه  18 بهمن ماه صفحه 15 ، وقتی  خود معاون پارلمانی وزیر چنین قضاوتی را در مورد این کسری  ونحوه تامینش  میکند که  باید  بهر صورتی منتظر  نابودی  کامل اقتصادی ایران بود وباید فکری کرد که دولت   دست از این کا ربردارد  چگونه امکان دارد که با تمدید  این کسری  و طریق  تامینش که عملا در آن مانده است  ما حداقل برابر روندی که میرود  تا نابودی کامل اقتصادی کشور را ببار بیاورد بیحرکت و ساکت  وساکن نشسته باشیم؟ مبلغ کسری  بودجه که عملا ما با اجازه  دادن  دو دوازدهم به نسبت  دو دوازدهم کلش دو مرتبه او را اجازه خواهیم داد  رقم  ساده ای نیست . خود این رقم ، رقم صوری است  چون در این رقم  در واقع بدهی  هایی که دولت در سالهای قبل به سیستم  اعتباری  بانکی  و بانک  مرکزی  داشته و پرداخت  نکرده  ملحوظ  نداشته ایم  اعتبارات  اعطائی  به شرکتها وموسسات دولتی  را  و زیان این شرکت  ها را د ر چند  سال گذشته ملحوظ  نکرده ایم بدهی سیستم های  بانکی که الان خودشان ملی شدند .دولتی هستند وجزء  دولت هستند در واقع مد نظر قرار نداده ایم ، بدهی  های شهرداریها  را  مدنظر  قرار نداده ایم ، بدهی هائی  را که مربوط به  اوراق  قرضه ای است که قبلا چاپ  وتوزیع  شده بوده و سرسید  آنها در سالهای 58و 59  فرا رسیده واین اوراق  قرضه در زمان سر رسید  خودشان پرداخت  نشده اند وعملا جزء دیوان حاد شده مشخص  اند قرار گرفته اند .در نظر نگرفته ایم ، اگر همة این ارقام  را اضافه بکنیم به رقم کسری بودجه ، به رقم بخوبی  خواهیم  رسید که تازه  خود این رقم بنحوی  رقم  واقعی اقتصادی نیست ، ما کسری واقعی  بودجه مان ، کل  هزینه ها وعدم  پرداخت هائی است (یعنی آنهائی که نتوانستیم بپردازیم ) که داریم واز ممری  جز عایدات  ناشی  از مالیات بر فعالیت هائی  داخلی کشور تأمین  می کنیم . پولی  را که ما بابت نفت میگیریم  وبرا یهزینه ها یجاری ، هزینه های مخارج  روزمره  خودمان پرداخت میکنیمدر واقع یکنوع کسری  است . چون ( من را ببخشید )  اصفهانیهای مامیگویند ‹‹ نفت ارث پدر  ماست ›› وقتی از پول  نفت میخوریم  دارمی از ارث پدر میخوریم ، خودمان کار نمیکنیم وبخوریم . اگر  آن رقم  را هم  در نظر بگیریم ، رقم  نجومی  خواهد بود .شکور نمیتواند به این ترتیب  با این  وضعیت اقتصادی ،‌بااین اندازه  تکیه به درآمد نفت ،‌با این اندازه مرتباً بصورت  دائم کسری خودش را افزایش  دادن به  یک حیات  سالم اقتصادی ادامه بدهد ، باور کنید بزرگترین ضد انقلاب وضعیت  اقتصادی  است .  چون وضعیت  اقتصادی  ضد انقلاب ی است که قرا رجلب  برایش نمیشود صادر کرد ، وضعیت  اقتصادی ضد انقلابی  است که بحث  آزاد نمیشود با او گذاشت ،وضعیت  اقتصادی ضد انقلابی  است  که وقتی  قیمت ها را شروع کرد به بردن به بالا و قیمت ها روز به روز میروند  بالا، ده درصد بوده سال 57 و دوازده درصد 58  این رقم هائی که میگویم  پائین  ترین  گزارش  اقتصادی  رئیس  جممهور به مردم بود ودر سال 59 بیست و هفت درصد (27%) شده  و این رقم  تورم  به همین  ترتیب  بهمن  وار  دارد افزایش  پیدا میکند .واین تورمی  است که در شرایط  رکود اقتصادی وجود دارد .  در  شرایط رکود اقتصادی  شما میدانید که گردش  پول سرعتش خیلی کمتر است  در نتیجه آثار  تورم  آن خیلی کمتر است بمحض اینکه  ما خواستیم  این ماشین  اقتصادی  خفته را براه بیندازیم و جریان گردش پوی مختصری  سرعت گرفت ، آنوقت  آثار  تورمی  چندین برابر خواهد بود واین تورم  این وسایل  اولیه زندگی که مردم  روز  به روز میخرند وروز بروز  می بینند پولی که در جیبشان دارند برای خرید اینها و مصرف  کردن کمتر وکمتر شده  خطرناکترین  خوره ای است که بجان انقلاب  میافتد ، این تک تک مردم را  این دیگر نشریه واعلامیه  واین حرفها نیست  که تیراژش  صد  هزار  تا و پنجاه هزار  تا باشد روزنامه نیست که تیراژش  سیصد هزار تا باشد ، تیراژش  به تعداد کلیة خریداران کشور است . تک تک  خریداران  کشور وقتی  دست میکند توی جیبش ، میخواهد بخرد ولی می بیند  گرانتر شده ،شروع میشود مقدمات ناراضی  شدنش  فراهم بشود .من اهمیت  این  کسر بودجه را ومضاری  را که دارد یکبار  در بررسی مواد اصلاحی  لایحة  بودجه  سال 1359 گفته  باز تکرار  می کنم . مقدمة بودجة سال 1358 که کارشناسان  متعهد ومسلمان آنرا تدوین کرده اند . میگوید :‹‹ کسری  بودجه در آنزمان  حدود  یک سوم کسری  فعلی است مال 58 را نمیگویم  راجع به 57 که بررسی میکند .›› اما راجع به  همان میزان  کسری میگوید ›› معنای این کسری بودجة عظیم  چیزی  نیست  جز تعطیل  وتوقف مجموعة فعالیت های  اقتصادی ایران که امروز  عوارض  طبیعی  آن یعنی بیکاری به حساب  انقلاب  ایران گذاشته میشود . برای حل ورفع  آن پیشنهاد یا تصور براه اندازی مجدد  اقتصاد د رهم کوفتة ایران مطرح میگردد. اغافل  ازاینکه  این رویداد نتیجة‌طبیعی  ومحصول   ناگریز عملکرد اقتصاد وابسته وانگل ومنحرف ایران بوده است ›› خواهش میکنم به این جملة  آخرش   دقت  بفرمائید در آن جلسه  18 بهمن ماه من  همدرخواست  وقت کردم ‹‹و تا در بر این  پاشنه میگردد خطر  بازگشت  و یا حتی  تداوم  آن وجود دارد ›› در هنوز  دارد  به همان پاشنه میگردد . کسری بودجة ما فزاینده است ،روزبروز  هزینه های مالجام گیسخته  افزوده میشود ، صرفه  جوئی هائی که ا زمنحل ساواک دربار  و دهها چاه ویل دیگر نظام طاغوت کرده بودیم  عملا ظرف این دو سه  ساله  کان لم یکن  شده مخارج و هزینه ها یجدید بجایش آمده  و این در شرایطی است که شیطان بزرگ  آمریکای جهانخوار  بیش از ده میلیارد  ثروت  ما را به غارت برده ، ایندرشرایطی  است که وام ها یخارجی خودمان را پرداخت  کرده ایم . این د رشرایط واوضاع  واحوالی است که تولید ما د رنقاط  مختلف کشور کم و بیش متوقف است ، تعطیل  است . ودر این شرایط واوضاع و احوال  ما اقتصادمان فقط به فقط داردمتکی  به وام گرفتن  واعتبار  گرفتن  از بانک مرکزی  میشود ، از سیستم  بانکی میشود ، یعنی چه ؟ آیا ا ین جز  معنای این را میدهد که بانک بدل به یک ماشین چاپ  اسکناس  عظیم  بشود که کاغذ  بی اعتبار  چاپ  میکند مانمیتوانیم این وضعیت  را ادامه بدهیم . بهیچوجه نمیشود اجازه داد که پول  در کشور میزانش روزبروز  زیاد بشود .د رحالتی که د رمقابلش کالا و تولید وجود ندارد . عدهای تصور  میکنند بصرف  جیره  بندی به صرف کوپن  میشود جلو تورم  را گرفته در صورتیکه  کالا به حد کافی در بازار وجود نداشته باشد . جیره بندی که عملا  یک وسیله  تحمیلی و اجباری تنظیم خرج  شده ، پول  در دست افراد آمده کالا نیست ، فقط  کا راربه فساد و قاچاق میکشاند ، قاچاق  کوپن ،قاچاق وسایلی که از سیستم  جیره بندی گوشه و کنار میکشانند بیرون . وخود این بدل به یک مکانیزم وحشتناک  برا یخراب  کردن سیستم اقتصادی کشور خواهد شد . من اگر با این دو دوازدهم  و تمدیدش به یان ترتیب مخالفت میکنم  غرضم  بهیچوجه  مخالفت کردن با  مهندس  غیر وزیر مسوول بودجه و برنامه کم امیدوار بودم د راین جلسه بود وخودش راجع به این مسائل توضیح میداد و ذهن نمایندگان را روشن میکرد  نیست . غرضم  بهیچوجه  مخالفت خوانی نیست . غرضم  فقط به فقط  جلب  توجه  شما نمایندگان مردم ودولت به این نکته است که بیش از این نمیشود با این  وضعیت  اقتصادی ادامه داد باید قاطع وقوی عمل کرد ،  عادت  کهنه ای را که از نظام پوسیده ومنحوس  قبلی برای ما باقی  مانده که مرتباً بر هزینخه ها بیفزائیم  بدون اینکه د رآمد واقعی  خودمان را افزایش داده باشیم ،  باید این عادت را  قطعش کرد . برای قطع کردن این عادت  احتیاج  به یک بسیج  عمومی و ع همگانی است  احتیاج  به این هست که برنامه ریزی متناسب  با واقعیات کشور بشود ، من مطمئنم  این بودجه  دو دوازدهم  علیرغم مخالفت من تصویب  خواهد شد . اما  من امیدوارم که دولت  توجه  بکند که د ربودجه 1360 که به مجلس  خواهد آورد کسری  بیش ازاین بیش از آنچه  که د ربودجة سال 1359 بوده و گذاشتن بار این کسری به سیستم  اعتبار بانک یعنی گرداندن در به همان  پاشنه قبلی، خیلی از  حوصله  ای  که بخرج  دادید ممنونم (شجونی – آقای هاشمی اشان سخنرانی  فرمودند )
رئیس- بلی بحث  بود جه  است مطالبشان هم در موضوع بودجه  بود  چون جلسه ما 5 ساعتی  است لذا  تنفس  را یک مقدار  دیرتر  هم میدهیم که آن قسمت  بعد را هم بتوانند آقایان تحمل  کنند . موافق بعدی را دعوت کنید
منشی- آقای علی اکبر  ناطق نوری بفرمائید .
علی اکبر  ناطق نوری- بسم الله  الرحمن الرحیم .‹‹  ان الله یأمر کم ان تؤدوا الامانات الی اهلها ››.
 جالب اینجا ست که ما از طرفی د رمجلس  شورای  اسلامی به دولتی رأی  اعتماد می دهیم  و گهگاهی هم در صحبت هایمان  به عنوان اینکه دولت امین  مردم  هست ، صحبت می کنیم ونام می بریم ، اما از آنطرف  بی توجه وو به تعبیر خود آقایان ‹‹من  حیث لایشعر ›› عملی و حرفی می زنیم که چه بسا دشمنان انقلاب می زنند .  ریگان در آخرین  جلسة  مذاکره اش با هم  مسلک  هایش می گوید :‹‹ باید  سعی  کنیم دولت دیوانگان را د رایران  ساقط کنیم و سفها از میدان د ربروند ››(دیوانگان  همان  سفها  هستند یکدرجه  ضعیف ترش ) ما از طرفی می گوئیم که حافظ حقوق مردم  هستیم واز  طرفی  دقیقاً جلو حقوق مردم را با شعار مردیم  می گیریم .امیرالمؤمنین  علیه الصلوه والسلام  می فرماید : که د ردستوری که می دهند مواظب  باش ‹‹لاتد  خلن فی مشورتک  بخیلا یعدل  بک  عن  الفضل ››مالک ! اگر می خواهی  کابینه ای تشکیل  بدهی  واگر می خواهی  وزرائی بگیری واگر می خواهی گروهی را به عنوان  کارمندان استخدام کنی ، بخلاء و یخیل ها را نیاور زیرا بخل  سبب می شود که اصلا  کارآئی  دولتت کم بشود و بیاید پائین ، و ‹‹کذالک جعلنا  کم  امتاً وسطا›› ماضمن اینکه نم یخواهیم  بی درو پیکر  کا رکنیم و نباید ه هم کا رکنیم وبی حساب وکتاب بودجه را مصرف کنیم . ضمناً بخیل  هم نباید باشیم که دست وپای  دولت  را ببندیم  به بهانه اینکه مال است بیت المال  مردم است و باید دینار  دینارش  را حساب  کنیم . دینار  دینار  بیت امال  را باید  ما دقت داشته ، نظارت  هم  داشته باشیم ، اما د رعین حال  هم به دولت مورد اعتمادمان و به دولت مکتبی  مان وبه دولتی که مثقال  و ذره ای  قصد  خیانت  و یااینکه کمتر برای خودش  را ندارد وتا کنون خوشبختانه  خدمتگزاریش  ار نشان داده  د رهمة  ابعاد ، دست و پای  او را نبندیم  بوگذاریم کا رکند ، جالب  اینجاست  که هر یک ا زنمایندگان وقتی  که  پشت تریبون قرار  می گیرند از نارسائیهای منطقة  انتخاباتی شان صحبت  می کنند ‹‹آب  نداریم ،لوله کشی نشده است . برق نرسانده اند ، جاده  نداریم  چه نداریم . همه چیز را  هم یمی خواهیم ››،‌د رعین  حال هم دست و پای دولت را هم می بندیم ومی گوئیم  حال بده و چرا نمی دهی، ما از دولت  مکتبی  می خواهیم به ما جاده  بدهد با کدام بودجه ؟ می خواهیم که این کار را بکند با کدام  امکانات ؟ و اصلا  گویا فراموش  می کنیم که د رشرایط فوق العاده هستیم و در شرایط  جنگ هستیم .  دولت وقتی  روی کا رآمد . بدهکاری  فوق العاده هستیم و در شرایط  جنگ  هستیم .  دولت  وقتی  روی کا رآمد ،‌بدهکاری  دولت ،‌روزی که روی  کا رآمد شاید در حدود  چهل ودومیلیارد تومان بوده د رآن روز به بانک   مرکزی ،آن موقع بدهکار بودید  به بانک مرکزی ، دولت در این شرایط آمده ،  در محاصره  اقتصادی بوده ،  جنگ  هم بلافاصله  شروع  شده ود رعین  حال هم همة‌کارها را از دولت می خواهیم  آنوقت همجلو حرکتش را هم می خواهیم بگیریم  و بگوئیم که حالا  در عین حال  کا ر هم بکن  برای ما اینکه  بعضی از آقایان به مسأله  مهر ماه  اشاره می کنند و اینکه وزیر برنامه وبودجه د رآن موقع انتخاب  شدند ،  و چرا  از مهر ماه  تاکنون این کا رار نکردند  واین همه  فرصت هم داشتند ، شش ماه وقت بود که بودجه را تنظیم بکنند (قره باغ – آقای سلامیتان حرفهایشان را  گفتند و رفتند ) بهر حال  باید توجه   داشته باشیم که اولا وزیر ومسؤولین  خودشان می آیند و جواب  می دهند  که چرا تاکنون این کا رار نکردند . یک وزیری که تازه  وارد وزارتخانه ای  شده است و هنوز  مسائل وزارتخانه برای او روشن نیست  تا اینکه  مسلط بر اوضاع  بشود ، آن هم در شرایطی که هر روز یک مسأله تازه ای برای  کابینه  بوجود می آید  وما هم توقع  داشته باشیم که خیلی زود  کارها را درست  بکنند . من به  نماینده محترمی که این  جمله را فرمودند ،  وهمچنین به سایر برادران عرض می کنم از چه  وقت  این مجلس  تشکیل  شده ؟ از چه  تاریخ این مجلس  شورای  اسلامی  تشکیل  شده ؟آئین نامه شما تاکنون  چه موقع  بررسی شده ؟  یک آئین نامه را که کار مجلس  است و ابزار دستش  است مدام می آوردند ومی گویند  چون وقت  نیست ، چون نمی شود پس بنابراین چکی  معامله بکنیم . میگویند  تصویبش کنید ،  دو ماه تمدیدش بکنید ،  شش ماه تمدیدش  بفرمائید . آنوقت بودجه مملکت  را با همه ایننابسامانی ها مثل  یادم هست ، روزی که دولت رجائی برادر مکتبی مان وقتی  که در اینجا در  خودشان از مسأله  نخست وزیری  صحبت می کردند و برنامه میدادند ،  جالب  نشسته بود و بعد برنامه  ای پیش آمد  آن چنانکه  از او خواستند که تو بیا و نخست وزیر بشوید ، د ر مخالفت می گفتند ‹‹چرا  ایشان برنامه اش را ندادند ؟  ریز برنامه ها را چرا ندادند؟›› برادر ! ایشان  تازه  آمدند ، و مثل  تو نماینده بوده و اینجا نشسته ، تا دیروز  هم هیچ  به قوه مخیله اش هم خطور  نم یکرد که  بخواهد  نخست وزیر بشود  تا ریز برنامه  به شما بدهد .  حالا دقیقاً د رمسأله  بودجه  هم  همینطور  یادم است باز همنی آقایان . بعضی  از دوستانی که  به عنوان مخالف  صحبت می کنند در آخر 59  هموقتیکه بحث  آن بقیه یک ماه ونیم سال 59 و بودجه آن موقع مطرح بود، باز همین آیات یأس  را خواندند ومقایسه کردند .
 برادر اگر ما  می خواستیم  کارهای مان رابا سال 57-56-55 مقایسه بکنیم قطعاً بدانید انقلاب ما پیروز  نمی شد  اگر می خواستیم مقایسه بکنیم  با کارها  و انقلاب ها و حرکت های قبل ، مثلا می خواستیم  مقایسه بکنیم  که اگر  چنین شد آن چنان میشود و بعد  هم آیه یأس  خواندن دردی  را دوا نمی کند .این مطلبی را که اشاره کردند  جناب آقای بنی صدر  در گزارش اقتصادی  خود  این تنها گزارش کسری  بودجه  به ملت دادن و آیه  یأس  خواندن ومردم را  مأیوس  که چه کنیم که بودجه کسر نشود . ما نفت مان … خوب،  تک  محصولی  بودیم  درآمدمان ازاین کانال  بود واین کم شده  وبه حد  بسیار  قلیلی رسیده ، صد میلیارد  تومان ما کسری بودجه  از کانال  نفت داریم  و قریب این نوع  مسائل
ویا حالا  رقمها را منخیلی اگر هم دقیق نگویم  اصل  مطلب را می خواهم  عرض کنم که ما زا نفت تأمین  میشدیم  حالا هم نفت مان به این کیفیت است  که  تازه  جای دوری همنیم رود ‹‹نفت  را نمی فروشیم  ››خوب، در این مملکت  است  برا ی نسل بعد ، به قول  شما این ارث  ما است بنابرانی بگذارید این ارث  برای بعد بماند .
اما چه  کنیم که بودجه  کسر نیاید وکسری بودجه را جبران کنیم بیائید  طرح  بدهید  ما اگر بخواهیم کسری  بودجه را تأمین  کنیم واز تک محصولی   نجات  پیدا کنیم  باید د رد امداری وکشاورزی واین مسائل پیش برویم  وگسترش  بدهیم لازمه  پیش  بردن و پیش  رفتن این است که امکانات  د راختیار  ارگانهایی که این مسؤولیت را به دوش  دارند ، امکانات د راختیارشان  بگذاریم  لازمه اش این است که ماامکانات در اختیار وزارت کشاورزی ویا نهادهای دیگری که در این رابطه هستند باید در اختیارشان بگذاریم ، تراکتور  بادش ،  چاه باشد ،  نی دانم چه باشد و چه باشد و بعد گسترش  پیدا  بکند آنوقت  بتوانیم  برسیم واز این تک محصولی بیرون بیائیم هیچ  چیز ندهیم بخل بورزیم بعد هم بخواهیم  از تک محصولی بیرون بیائیم  و بعد هم بگوئیم  ای وای کسری بودجه  داریم آنوقت  بعد هم بیائیم برنامه دولت را که برنامه دولت خواست آن این  است :آن برنامه ای که دولت قبلی درمورد دولت خواندند . که این برنامه دولت بود وچرا  عمل نشد دولت دوست دارد عمل بکند وتاحالا  هم عملا نشان داده که می خواهد کاربکند وتاکنون همین اندازه یکی از کارهای  عالی دولت این بوده که در ظرایطی که ما  در محاصره بودیم ود رجنگ بودیم  توانسته مملکت را به همین  کیفیت  اداره بکند واین چشمگیر همنیست .
مسأله  بنزین بهترین دلیل بر اینبود کهبه سودمحرومین ومستضعفین  دولت دارد حرکت میکند ودر واقع  20  درصد  افرادی که مرفه هستندواین افراد  تا کنون می بلعیدند پول  بقیه  ملت محروم  و پابرهنه  روستائی  را ،  دولت با طرح گران کردن بنزین که د رواقع گران کردن نیست  بلکه به قیمت  تمام شده  فروختنش است  بااین کارد راختیار  روستائیان بیچاره ای که  60 سال به بالا خواهند بودواین طرح  زنده  ایشان است واز ایشان من به عنوان یک  نماینده کوچک  تقدیر وتشکر  می کنم .این  نوع  کارها وهمین کوپنی  که گاهی در روزنامه ها به عنوان دولت کپونیزم  از آن اسم برده  میشود ، همین  کوپن  اگ رنبود  عده ای از متمکنین تا بحث   جنگ میشد  همه امکانات ومواد غذائی را در انبارها می بردند و بعد به آن روستائی  بیچاره نمی رسید من پریروز وقتی کهدر کرمان این مساله را  گفتم یکی از  آقایان  علماء  بود گفت ‹‹اتفاقاً الان من از یک  روستائی می آیم که این تاکنون یعنی تا سال گذشته این افراد اصلا راه نداشتندو جهاد برای آنها راه  درست کرده ومن وقتیکه  با سختی  رفتم  آنجا دیدم که روستایی قند و شکر  و چای …به این فکر  افتادم که اگر دولت کوپن  را مطرح نمی کرد و جیره بندی  نبود  چه وقت  به این روستائی بیچاره پس  کوه  یا بودن یک عده  سرمایه داری کهبه فکر  احتکار  همیشه هستند به دست اومیرسید ›› ما از این اعمال دولت می فهمیم که دولتی  دلسوز  است و به سود  محرومین  هم می خواهد کار بکند و این برنامه ای که برادرمان از دولت خواندند. بلی  دولت این را دوست دارد و نیت آن هم هست  قرائن  و امارات هم نشان  میدهد که در این راهد رحرکت است امامشروط  به اینکه ما نیز همانطوری که تعهد کردیم کمک  کنیم وهمانطوری که رسالت  مان اقتضا می کند  زیر بال  دولت بگیریم  همانطوری که آن روز در مجلس  ایشان  فرمود ‹‹فرزند  مجلس  هستم واین کار را  می پذیرم مشروط به اینکه مرا یاری کنید ›› او را در این  راه بازی بکنیم وکمکش کنیم واگر دولت الان وضع بودجه اش طوری  است که نیاز دارد ، حالا  نشد به قول  ماطلبه ها ‹‹کالا یدرک  کله لایترک کله ›› فرض  این است که میبایست  از مهر ماه تا حالا برنامهبودجه را میدادند ونشد و گرفتاریها بود ومشکلاتی کهخواهند گفت .  اما حالا که نشد  ما بیائیم  دولت را همین طور  نگهش داریم  بین زمین و آسمان  چرا  تواز مهر ماه ندادی پس حالا هم ما امضاء نمیکنیم ،اینکه نمی شود ! الان گرفتار است وناگزیر  است و تازه  همما دو دوازدهم  بودجه را بیائیم درست  بر اساس  مقررات  همة بودجه  بحث  کنیم وقت بی نهایت برایش بگذارند 5 ساعت متوالیاً در وز بیائیم صحبت بکنیم همة آن ضوابط وبودجه صددرصد سال  60 را  بخواهیم درباره اش صحبت  بکنیم ،آن ضوابط را برای همین  دوازده  درصد هم بیاوریم مطرح بکنیم ، دقت  هم بکنیم  دیگر  کجا ضرر میکنیم و به بیت المال مردم خیانت   خواهد شد ؟ دقت کنید ومطالعه  کنید  وبگئید  و ضمناً این برادرانی که در کمیسیون برنامهوبودجه  هستند این برادرها اکثرشان وشاید همه شان یا رشته شان رشته بودجه است ویامدت هامسؤول  این سازمان بودند واین آقایانمیدانند همه این مسائل رادر نظر گرفتند  وبه همین  دلیل وقتیکه طرح  قبلی میرود  آقایان برمیدارند براساس یا تجربه شان ویا تخصص شان برمیدارند تعدیل میکنند وبه مجلس  ارائه میدهند .
ومساله دیگراین است که اصلا  همانطوری که عرض کردم خط یأس  د رانقلاب  مااین خط خطرناکی است این همان  است  که شاید آدماز قرآن بتواند استفاده بکند که ‹‹الشیطان  یعد کم الفقر؛  گاهی  انسان وقتی میرود م ی نشیند بغل  دست  بعضی ها که همیشه آیة یأس  میخوانند منگاهی دیدم بعضی بلند میشوندومیایند مثلا توی تاکسی  یا میاید توی یک جشن  عقد یا مجلس  ترحیم  ویا مجامع  عمومی که معمولا چپ  خوانها ، چپ خوانی  میکنند وقتی میشنود ، میشنود ،میشنود آن چنان باورش میشود ، وارد منزل  که میشود عبوس ، ناراحت ، این بچه رابزن  چه شده ؟ میگوید :‹‹هیچ چی  اوضاع مملکت دارد میپاشد ›› آن چنان  مأیوسش  میکنند گویا یک هفته دیگر کودتا میشود . یک هفته دیگر اقتصاد  این مملکت آن چنان از بین میرود که دیگر همه از گرسنگی  میمیرند . این هشدارها واین آیات  یأس  را از یک سال پیش . یکسال ونیم پیش ، دو سال پیش هم همیشه  میدادند در عین  حال هم ملت  ما  ، همد رمحاصره بود هم با آمریکا جنگید وهم آمریکا هیچ غلطی نتوانست بکند . هم  6 ماه است داریم می جنگیم  وهم توان  ادامه جنگ را تا نهایت وتاپیروزی نهائی هم داریم با همین شرایطش (تکبیر نمایندگان ) من دیگر عرضی ندارم .
رئیس- مایک ربع  ساعت تنفس میدهیم از آقایان خواهش میکنیم رأس  ربع ساعت برگردند ساعت  های تان رانگاه کنید که وقت مجلس  تلف  نشود .(جلسه ساعت 11 به عنوان تنفس تعطیل شد ومجدداً در ساعت 30/11 دقیقه  تشکیل گردید.)
رئیس- بسم الله الرحمن الرحیم . جلسه برای ادامهمذاکره رسمی  است مخالف بعدی که نوبت گرفته  صحبت بکند آقای آیت  بفرمائید !آیت – بسم الله الرحمن الرحیم . قبل از اینکه اصل مسأله را شروع  کنم  نکته ای را د رخصوص  بخش  جریانات این مجلس  باید از صدا  و سیمای  جمهوری  اسلامی ایران یادآوری کنم مطلبی است که (بیش از نیمی  از نمایندگان  حدود 120 نفر ) امضاء‌کرده اند وخواسته اندکه نطقهای قبل از دستور و جریانات  مهم ، منجمله بودجه از سیمای  جمهوری اسلامی ایران بخش  بشود . این ورقه  اینجا هست وبقیه  هم میتوانند امضاء کنند وخواهش من از هیأت رئیسه این است که ترتیبی  بدهند لااقل این جلسات  پخش  بشود که مردم بفهمند  چه مطالبی  عنوان شده است .
رئیس- بسیار خوب .
آیت – کلا نگویند که فلانی مخالفت و فلانی  موافقت کرد و  اصل مطالب منتشر نشود  چون ممکن است که سوء  تفاهمی در بین مردم ایجاد  بکند . اما در مورد اصل مسأله  من به دو دلیل  با این لایحه دو دوازدهم  مخالفم.
یکی شکل و طرز تنظیم  و تقدیم این لایحه  است . ودیگری  مربوط  به اصل کا راست د رمورد شکل و طرز  تقدیم  ، اولا میدانیم  این لایحه  در 26 اسفند ماه به مجلس  داده شد . یعنی  واقعاً همان جمله معروفی که میگویند ‹‹سرتنگ  کلاغ  پر ›› در این مورد صدق  می کند . یعنی موقعی که اصلا کمیسیون بودجه واقعاً  نتوانست این را بررسی کند . وحتی امروز موقعی که نطق  قبل از دستور  در  مجلس  بود  ماناچار شدیم  که جلسه دیگری برای اصلاح بعضی  از قسمتها تشکیل  بدهیم ومعلوم است که یک چنین مسأله  بسیار مهمی با عجله  خیلی  بعید است که مصالح مردم بتواند  در آن رعایت بشود ومتأسفانه این اولین  کا ردولت  در  اینمورد نیست .در مورد افزایش  سهام  ایراندر صندوق  بین المللی پول ، د رمورد   داوری نسبت  به گروگانها یآمریکائی – ود رموارد متعدد دیگر .دولت مجلس  را د راین محظور  قرار داده است . که به اصطلاح  اکل میته کند . چون  در  آن  اصلاحیه  بودجه هم من گفتم ، این ‹‹آش  خاله است ›› دولت آخر سال لایحه ای  را آورده است ک  مستلزم  بررسی وسیع است و همانطوری که گفته شد ماناچار هم  از تصویب هستیم  ما نمیتوانیم  بگوئیم دو دوازدهم نه ، چرخ مملکت باید  اداره  بشود بگردد. حقوق  ها باید پرداخت بشود واین  است که خود من هم که  الان  دارم  به عنوان مخالف  صحبت  و بحث می کنم . در ضمن  میدانم که این ضروری   است باید  تصویب بشود. قبول  هم داریم که جنگ بوده است ، انقلاب بوده است ، دولت وزیر دارائی نداشته است هزاران مشکل دیگری داشته ایم . قبول  هم داریم که آقای رجائی و بعضی از ورزایشان ، عمده وزرایشان افراد با تقوا و فعال و جدی هستند . ولی حتی این تقوا در مورد آقای رجائی به حد وسواس رسیده است و این وسواس  است که اینقدر  طولش داد تا به آخر سال رسید . موضوع دیگری که باز مربوط  به شکل کار هست .اصولا دو دوازدهم خلاف  قانون اساسی و قوانین عادی است . قانون اساسی صریحاً گفته است بودجه سالیانه کشور .قوانین عادی  میگوید بودجه باید در پنجم  بهمن به مجلس تقدیم بشود . تا لااقل یکماه  فرصت باشد که مجلس  آن را بررسی کند واگر در گذشته به صورت  یک  دوازدهم و دو دوازدهم بودجه تصویب  میشده است . د رنظام گذشته و حتی در بعد از انقلاب مجوز تکرارش در عصر  انقلاب که ما باید با یک بودجه  انقلابی و فعال سروکار داشته باشیم ، نمیشود . اما در  مورد دلایل گروه دوم ، علت  مخالفت من این است که این بودجه دو دوازدهم متکی است بر بودجه سال 1359وسال 1359 مثل سال 1358 و سال 1358 مثل بودجه زمان طاغوت، یعنی هیچ تغییر انقلابی در بودجه هائی که بعد از انقلاب توسط  دولت های وقت و شورای انقلاب تنظیم شده است نسبت  به بودجه های قبل نمی بینم  خود دولت  هم در دستور العملی که به ادارات داده است و خواسته است که بودجه سال 1360  تنظیم بشود ، به طور ضمنی به این مسأله  اقرار و اعتراف کرده است . بنابراین  دلایل مخالفت من بااین بودجه ، همان دلایل مخالفتی است که اگر بودجه  سال 1359 یک بودجه انقلابی نیست . بدیهی است که اگر ما بخواهیم در مورد  بودجه سال 1359 صحبت کنیم و دقیقاً حالا  چه به عنوان مخالف یا موافق و  مسائل آن را بشکافیم . لااقل باید ده دوازده ساعت صحبت  بشود . و بااین وضعی  که دولت دارد و دو دوازدهم دارد .. البته فرصت نیست ومصلحت  مملکت  هم الان حکم نم یکند که مااین کار را بکنیم . به طور کلی ما چند نوع بودجه در  دنیا داریم ، یک نوع بودجه که مربوط  به نظامهای استبدادی قدیم  است که اگر  بشود اسمش  را گذاشت بودجه ، فرض بگیرید مردم ناچار بودند که خرج حرمسرای فتحعلیشاه را بپردازند . یاخرج  حقوق  بازنشستگی  گربه  ناصرالدین شاه  و اینها که البته این درصد  کمی از در آمد  مردم  بود ومردم بایستی  فدای هیأت حاکمه   میشدند . نه هیأت  حاکمه ، فدای مردم . یک  بودجه  هم دردنیا هست ، در نظامهای لیبرال  هست و آن  نظامهای  فقط وظیفه  تأمین  امنیت داخلی و خارجی را برای دولت میشناسند .دیگر  بهداشت ومدرسه و فقر وکار مربوط به دولت  نیست . آن بودج همدرصد کمی  از درآمد ملی را بخودش اختصاص  میدهد . اما  بودجه در نظام  اسلامی ودر دنیای  کنونی بودجه ارشادی است یعنی معمولا  بیش از نیمی از درآمد ملی در بودجه است و به این وسیله است که دولت  میتواند در جمیع موارد اعمال نظر کند به همین دلیل هم به آن میگویند بودجه  با نقشه  یا بودجه ارشادی . فرضاً دولت میخواهد فلان  ماده  تولید نشود ، برای  تولید آن اعتبار  نمیدهد. مالیات را زیاد می کند و یا بالعکس  اگر میخواهد فلان  ماده زیادتر  تولید بشود ، اعتبار آسان تر میدهد . مالیات از آن ماده نمیگیرد . و بسیاری  از تسهیلات  نشده است . و به خصوص تقریباً هیچ  ارتباطی بین بودجه 1359 و قانون اساسی نیست . این قانون اساسی الان اینجا هست و چند اصل  را من  اشاره میکنم  ومی بینیم که بودجه 59 و این دو دوازدهم که برمبنای آن تنظیم شده است ارتباطی بااین قسمتها ندارد وروی این قسمتها توجهی نکردهاست . یکی بند  دوازدهم  اصل 3 است ‹‹ پی ریزی  اقتصاد صحیح و عادلانه بر طبق ضوابط اسلامی  جهت ایجاد رفاه و رفع فقر و برطرف  ساختن هر نوع محرومیت  در زمینه های تغذیه و مسکن و کار و بهداشت و تعمیم بیمه ›› البته سایر بندهایش را هم اگر بخواهیم  بخوانیم ، فرصت نیست . منظور من  بیشتر تکیه روی رفع فقر است .اهمیت  این  موضوع بر کسی پوشیده نیست اینکه فقر چه عواقب  خطرناک  و نامطلوبی دارد  ‹‹کادالفقران یکون کفراً ››واینکه فقر مرگ سیاه ومرگ بزرگ است و باعث  هزاران  نابسامانی میشود ، برکسی پوشیده  نیست . فقر خواه ناخواه دو نوع  است یایک  فقر عمومی است یعنی میزان کل تولید  جامعه به نحوی است که اگر به نحو  مساوی  هم بین مردم تقسیم بشود باز مردم فقیرند .که باز این را میشود دو قسمتش  کرد فقر بالقوه  فقربالفعل ،فقر بالقوه  این است که امکانات باندازه کافی  نیست یعنی اگر همه امکانات  هم بکار گرفته بشود باز مردم فقیر هستند . ازاین  جهت ایران بالقوه  ثروتمند است یک کشوری است که معادن  سرشار دارد ،وسعتش  زیاد است وبا مقایسه  با بلژیک ،انگلستان و چین و نظایر اینها حداقل ده برابر این جمعیت را میتواند تغذیه  کند ولی متأسفانه ما دچار  فقر بالفعل  هستیم ، با وجود ساده میشود این فقر بالفعل  را از بین برد .  اما نوع دوم فقری است که د راثر عدم توزیع  عادلانه  ثروت  بین مردم به وجود میاید .در زمان  شاه مدفون طبق  گفته ای که اظهار  کرده بودند در آمد متوسط در حدود 2220 دلار بود . یعنی  15 هزار تومان درآمد متوسط  هر فرد ایرانی بود . پولی  را که به دست میامد اگر تقسیم میکردند به هر فرد ایرانی 15 هزار  تومان میرسد .البته این در اثر  فروش بیحساب  و بی رویه  نفت بود. ولی معهذا  این 15  تومان اگر به مردم میرسید  بالنسبه  مردم در رفاه  بودند  ولی میدیدیم  که اکثریت  مردم فقیرند . علتش  این بود میلیاردها درآمد را به خودشان اختصاص  داده بودند ومردمی هم بودند در مملکت که هیچ درآمدی نداشتند . آنها حتی برای سگ هایشان آرایشگاه درست کرده بودند ومن هنوز  بریده های روزنامه ها را دارم  که نوشته بد خرج آرایش یک سگ  حداقل هفتاد تومان میشود .این درموقعی بود که من پرسشنامه هائی  را از خود دانشجویان  و دانش آموزان داشتم که نوشته بود که با 9 نفر خانواده ماهیانه سیصد و شصت  تومان درآمد داریم یعنی تقریباً پنج  برابر آرایش یک  سگ د رماه بایستی  خرج ی خانواده 9 نفری میشد.  در این بودجه متأسفانه  هیچ توجهی به توزیع عادلانه ثروت نشده است . یعنی آن ثروتمند ها و آن گردن  کلفت  ها هنوز هم همان سگهایشان رادارند . گاهگاهی می بینیم در شمال شهر  خانمی یا آقائی افسار یک شگ  را گرفته است ودر نظام جمهوری اسلامی به ما  نیش خند می زند . چگونه است که این بودجه به اینصورت با این کسر بودجه  تصویب بشود . همانطوری که گفته شد ناچار از انتشار اسکناس  وگرفتن وام و  نظایر این ها میشوند . وهمه این فشارها برسر طبقه  مستضعف  وارد میشود ، یعنی  پرتغال  را که باید کیلوئی  مثلا 10 ریال  بگیرد کیلوئی 200 ریال  میگیرد . برنج  را همانطور ،سیب  را همانطور  و سایر  چیزها را هم همانطوربه هر ترتیب اینجا من  آمار بسیاری نوشته  ام که فرصت نیست بحث کنم  ولی آنچه  را که میگویم این  است که این بودجه ثروتمندها را ثروتمندتر و فقیرها  را فقیرتر می کند وامیدواریم  دولت  در بودجه  سال 1360 همانطوری که قول  هم داده است . این مسأله  را رعایت  بکند . دلایلش را هم گفتم ، برایا ین است که مالیاتی  که بسته شده است ، عمدتاً غیر مستقیم است . مالیات غیر مستقیم  هم روی  دوش همه مردم هست ونه روی  دوش طبقه ثروتمند .موضوع دیگر، موضوع کار است ، البته مخالفت با بودجه آسان است  همانطوری که دوستانمان هم گفتند ما میخواهیم اینجا راهی  هم نشان بدهیم ، همانطور نگوئیم که چرا  دولت برای همه مردم  خانه درست نکرده است ، دولت  برای همه مردم کاری نکرده است یکی از مسائل ، مساله  ایجاد کار هست که  بودجه 1359 یک بودجه کارزا و تولید کننده کار نیست . در اینمورد  دلایل  ما  زیاد هست مساله کار  از اهمیت بسیاری برخوردار  است . اصولا پشتوانه اقتصاد  یک کشور  کار هست ،  نه طلا  و نه جواهرات  و نه چیزهای دیگر . طبق بعضی از آمارها ما د رحدود دو میلیون  بیکار  داریم که به نظر من بیشتر از این  بیکار هست  به خصوص  بیکاری پنهان  واین میلیون رااگر شما حساب  کنید  روزانه هشت ساعت بخواهند کا ر کنند که در روز 16 میلیون ساعت کار میشود . و خلاصه به پول  من حساب کردم در حدود 48 میلیارد تومان ضرر این بیکاری  است حالا جز عوارض  منفی آن که بیکار هروئینی میشود ،تریاکی میشود حشیش  مصرف می کند .مشروبات الکی مصرف می کند و نظایر  اینها ، که این خودش  خرج زیادی برای جامعه تولید می کند .  د رنظام گذشته به نظر  میرسید  که این مساله حل  شده است علتش هم این بوده که آن پول  نفت  بوده و بعد بعضی  چیزها کهکا رنبود . مثل فروش مشروبات الکلی و تولید مشروبات الکلی فروختن  بلیط  بخت آزمایی و دهها چیز دیگر .  اما بااینکه زمینه کا رد رکشورمان زیاد است  . تنها ماسالی میلیون ها متر پارچه از خارج وارد می کنیم .اگر این را  وارد نکنیم  ومثل  اقتصاد گذشته هر خانواده دهقانی (من  یادم هست که زن ها حالا  هم بعضی  ها حتماً هستند پارچه  می بافتند و اصلا اسم این را کا رمی گفتند ) یعنی خودشان پارچه  خانواده را تأمین  میکردند واگر دولت تنها  درهمین مساله  یا مساله کمبود  قند وشکر ، یادهها زمینه دیگر مساله سوادآموزی ،بارها گفته ام  ماالان در کشور دیپلمه های بسیار بیکار  داریم  هفتاد درصد  جمعیت مان هم بی سواد است . خوبپول بدهند به این دیپلمه ها و آن هفتاد درصد را با سواد کنند گاهی اوقات هم میگویند بعضی از اینها قابل اعتماد نیستند . پیامبر حتی  به اسرای جنگی می گفت که مسلمانها رادرس  بدهند و بعد در ازاء این آزادشان میکرد کوبا که یک کشور با نظام غیر اسلامی وکمونیستی  هست  سه ساله بیسوادی را از بین برد .مساله به کار گماردن  دیپلمه ها د رهمین زمینه سواد آموزی و بسیاری زمینه ها یدیگر به طور اختصار ایناست که د رکشور  ما عوامل  کار وتولید  هست کشور وسیع زمینه هائی که احتیاج  ونیاز هست در زمینه  کشاورزی .در زمینه  صنایع و نیروی  کارولی دربودجه 1359  هیچ  فکری به  حال  این مساله بیکاری  هم هر روز دم در این مجلس  هم هست .میائیم می بینیم  که همه دیپلمه ها و لیسانسیه  ومهندس  و افراد دیگر  به اینجا مراجعه می کنند وکار  میخواهند وما هم جز خجالت  هیچ چیزی نداریم که تحویل آنها بدهیم .من پیشنهاد میکنم ، دولت یکارتش  کا رتشکیل بدهد همانطوری که ارتش  قسمت مهندسی دارد ، قسمت  توپخانه دارد و قسمتهای مختلف دیگر دارد . مردم هم موظف باشند دو سال  در یک سن  معینی  بهخدمت  کار اجباری . حالا ممکن  است بعضی  ها بگویند  کاراجباری خلاف اسلام است . اینطور  نیست ، در اسلام کار واجب  است .این که فردی ا به کار معینی  اجبار کنیم ، این خلاف  قانون اساسی است ولی اینکه   فرد  مصرف  می کند وباید کا رهمبند ، این نه خلاف  قانون اساسی و نهخلاف اسلام است وبه خصوص که هم قانون اساسی  هم باز موظف استبا رعایت نیاز  جامعه به مشاغل گوناگون برای همه افراد امکان  اشتغال  به کار و شرایط مساوی را برای احراز مشاغل ایجاد نمای .›› مادر بودجه های سالهای 58و59  متأسفانه هیچ  توجهی به این مساله نمی بینیم .  البته در مقدماتش گفته شدهاست که بایداین کار را کرد . ولی  درخود بودجه که وارد میشویم می بنیم که  چنین مساله ای نیست . باز اصل دیگری  هم در  قانون اساسی هست  اصل چهل وسوم که چندین جا به مساله کار اشاره کرده  است ‹‹تأمین شرایط وامکانات کار برای همه به منظور  رسیدن به اشتغال کامل  و قرار دادن وسائل کار د راختیار  همه کسانی  که قادر به کار هستند ولی وسائل کار ندارند ، در شکل تعاونی، از راه وام  بدون بهره یا هر راه مشروع  دیگر ›› الی  آخر اسن اصل .
بنابراین  نقص  عمده این بودجه عدم  توجه به مساله کار و عدم  توجه  به مساله فقر است د رحقیقت  دولت به طور انفعالی  با این  مسأله  روبرو شده است یعنی آمده است ودرست همان بودجه 59 را تحویل ما  داده است . وکاری در خصوص بودجه 1360  نکرد است در حالیکه  کمیسیون بودجه از مهر ماه به دولت  گفته بود ، چون  همان مهر ماه بحث  تصویب  بودجه ضروری  بوده و بعد گفتند که بودجه ضروری بدل شده است به بودجه  جنگی . ما گفتیم که اسب  سواری  پیش کشتان از همان موضع شروع  کنید به تنظیم  بودجه 1360 حالا  بودجه  اضطراری و ضروری  و جنگی نیمه  دوم 1359  را کنار بگذارید .واینکه هم گفته شده است که دولت گرفتار بوده است .من میخواهم بگویم  که کار مهمتر از بودجه  چه کاری است ؟  جنگ هم متکی به بودجه است همه  چیز دیگر هم متکی  به بودجه است  دولت اگر همه کارهایش را کنار  میگذاشت  ووقتش  را صرف تنظیم  بودجه میکرد، بسیاری از اشکالات از  بین  میرفت . موضوع دیگری را که باید به طور اختصار به آن اشاره کنم  که در بودجه  59 هست ومتأسفانه  لااقل به میزان دو دوازدهم هم یعنی یک ششم در این بودجه  منعکس  میشود . مسأله بودجه سری است .در مجلس  خبرگان من  اصلی را تنظیم کرده بودم که  جز در قسمت  نظامی ما نداشته باشیم . اصولا فلسفه حکومت  مردم بر مردم  یا حکومت  اسلامی هم همین است در گفتار ائمه  هم این مسأله هست . که امور  نباید از مردم مخفی باشد . یکی از مواردی که آن نظام  گذشته هزاران کار  تبه  کارانه راانجام میداد، همان بودجه سری  بود در اختیار وزیر و نخست وزیر و طوری میخواستند ، مصرف  میکردند متأسفانه  در بودجه اسلامی هم ما همین  را  می بینیم . الان یک  چدان  ازاین مدارک  هست  کهمن خواندن آن را برای  بودجه 60 میگذارم ، فقط  یکی از آن ها را میخوانم : مبلغ  یک میلیون  و هفتصد  و هشتاد هزار ریال  بابت  تعویض  یکصد و هفتاد و هشت اسکناس  ده هزار ریالی  فراموش  شده  برای تعویض  در وجه آقای محمد انتظام پور  نماینده حضرت آیت الله  علامه نوری  از محل  اعتبار مادة 8 سری سال  59 دفتر ریاست جمهوری اسلامی صادر و به حساب  هزینه قطعی  منظور  نمائید . خوب اسکناسهائی بوده  که از جریان  خارج شده است .دم  د رهمین  مجلس  افراد فقیر و بدبختی  آمده بودند که مثلا  دو تا اسکناس  هزار تومانی داشتند و گریه  میکردند وخودشان را به درو دیوار  می کوبیدند وما میگفتیم راه قانونی نداریم . چگونه شدهاست کهیکصد و هفتاد  وهشت هزار تومان از بودجه  سری به یکنفر داده بشود ومعلوم هم نیست . بعدش میگویند ما اسکناس را سوزاندیم و صدها مورداز این ها ، اینجا هست که من میگویم ، من از دولت میخواهم اینها را اینجا  جواب  بدهد . (احسنت ) واگر  جواب نگفت واگر این ها را برطرف نکرد  بدون رودربایستی در بودجه سال 1360  اگر عمری باقی ماند تمام اینها را مندر اینجا خواهم گفت این بودجه سری که پانصد  هزار تومان یک میلیون تومان ، یکمیلیون و پانصد  هزار تومان حتی  یکجائی ، دویست هزار دلار  است به بانک گفته شده است که دویست  هزار  دلار  به فلان حساب  بریزید . صرف چه چیزی بشود ؟ صرف کجا بشود ؟ این معلوم نیست در جائی که د رنظام اسلامی حتی حضرت علی علیه السلام  یک شمع را  خاموش میکند که یک شاهی هم خرج آن نمیشود . چگونه مااین بودجه های سری را که در این دو دوازدهم به اندازه یک ششم منعکس  میشود ، اجازه بدهیم ؟  این هم مسأله دیگر و بالاخره مسأله  دیگری که باز اینجا  مختصر اشاره  میکنم  دولت  حافظ بیت امال است . امین مردماست درعرض دو سال گذشته  بعضی  ها  مثل قشون ریختند روی چیزی بیت امال عمومی. از ساختمانهای دولتی  همان  سازمان خلقی در بنیاد  پهلوی  سابق بوده است اجاره اش را داده است یا نداده  است ؟ همان روزها مدارکی ارائه میدادند که بین 12 تا هفتاد میلیون تومان  همین ها دزدی  کرده اند .این 12 میلیون تاهفتاد  میلیون تومان چه وقت وکجا  مطالبه شده است ؟ وهمین  کار را فدائیان خلق ، و همین کار را بسیاری افراد  دیگر که منحتی ساختمانهائی را سراغ دارم که فلان روزنامه دفتر  کار قرار  داده است  ساختمانهای عمومی بوده است آیا این ساختمانها اجاره شان پرداخت  شدهاست ؟ واگر نشدهاست دولت درصدد هست که حق ملت  را استیفاء کند؟  هزاران خانه از طاغوتی  ها مصادر ه شده است و باید دهها هزار خانه دیگر مصادره  بشود که متأسفانه نشده است اینها همینطوری بلااستفاده  افتاده است نه اجاره داده میشود ، نه دولت از آنها استفاده می کند  ونه میفروشد واز آن طرف هم خو  دولت همانطوری که در اصلاحیه هم گفتم ، خودش سالها است که میلیون ها  تومان  بابت  مدرسه ، اداره و چیزهای دیگر اجاره میدهد و اصولا  بنیاد مستضعفین  الان چند برابر دولت است برای اینکه تمام ثروت خاندان سابق سلطنتی و بسیار  از طاغوتی ها در اختیارش است و هیچ حسابی پس  نداده است . فرشهای  گران  قیمت ،  جواهرات  گفته شد ، در روزنامه ها هم نوشتند که د رخانه ثابت  پاسال  یک انبار مخفی  کشف  شده بود  که نمیدانم مجسمه بود ای  چند متری آنجا  بوده است . این کجا رفته  است  و به چه   کسی  فروش رفته است ساعتهائی چگونه  مجسمه هائی چه شکلی و اینها را اگر حساب  کنیم سربه میلیارده میزند . اگر  اینها بیاید  جزو  بودجه دولت بیاید دولت  نه تنها کسر بودجه  ندارد بلکه  اضافه بودجه  هم دارد ولی بهانه آوردند که اینها مملکت را غارت کردند و  قرض  گذاشتند و رفتند . درست است بسیاری از پولهائی  که میشد   و به طور  منقول  بود  بردند اما خانه را که دیگر نمیتوانست  رویشانه اش بگذارد و ببرد . بسیاری  چیزها را هم جا گذاشتند و رفتند ولی متأسفانه بعد مرزها باز گذاشته شد و  اینها  بردند ، و بیش از همه  ادوار هم بردند .اینها را که میگویم  شعار نیست  تمامشان  را میتوانم با رقم و با عدد در اینجا  ارائه بدهم  ولی متأسفانه الان دولت   آمده  استو لایحه دو دوازدهم  آورده است و اینطور که من حساب میکنم  برای  خرداد هم اینجور که گفتند بودجه را دهم میاوریم . نیاوردند ، گفتند دوازدهم  میاوریم . نیاوردند  امروز هم که خبری از تقدیم بودجه نیست  و بعد هم اگ ربودجه  بیاید  لااقل کمیسیون بودجه باید یکماه  وقت صرف کند اگر واقعاً بخواهد  جدی  رسیدگی کند . خوب پس  خرداد هم میشود اینطوری و همینطور بیت امال  ملت  به غارت برود و حیف  ومیل  بشود .دلیل مخالفت من این هست  وگرنه همانطوری  که آقای انصاری هم گفتند ما نمیگوئیم که دولت را دست  و پایش را ببندیم و دولت چرا ما  را د ریک  چنین  محظوری  قرار بدهد .  بزرگترین کار  دولت .  بودجه  را بیاورد وان شاء الله  در آنجا  است که ما به حساب  نه تنها نظام  گذشته  بلکه به حساب  خودمان . به حساب  همین  دو سال  شورای انقلاب  و آن  جریانات  برسیم تا ملت  بفهمد که چه کسی چه کا رکرده است .والسلام  علیکم  ورحمت الله .
توکلی- آقای موحدی ساوجی موافق.
موحدی ساوجی – بسم الله الرحمن الرحیم .درمورد این لایحهای که ا زاسمش  پیدا است لایحه  دودوازدهم  بودجه سالانه نیست . خیلی مطالب هست که ارتباط  پیدا می کند با آن  لایحه ای  که میخواهد  بودجه سالانه کل کشور  را بررسی کند ومنابع  درآمد و هزینه ها وامثال  اینها را تعیین کنند . البته بیشتر  مخالفت هائی که تا حالا  شد . بر این مبنا  بود که چرا  دولت  قبل از اینکه سال 1360 فرا برسد  این  لایحه  ار تهیه  و تنظیم نکرده است وبه مجلس  هم نیاورده است که حتی در مجلس  هم قبل ازاینکه سال 1360 برسد د رکمیسیونودر مجلس بررسی شده باشد  و قبل از سال 60 تصویب  شده و برای اجرا به دولت ابلاغ شده باشد .  بیشتر حرفها این بود . حالا البته د راینکه دولت  در این زمینه  آیا کوتاهی کرده ، قصوری  کرده است یا نکرده است ؟ من اطلاعاتی دقیقی  ندارم در اینجا نمیخواهم  از این  جهت  دفاع بکنم و نماینده دولت در اینجا هست  ومیتواند پاسخ  کافی را بدهد امامطالبی را که برادران ما بیان فرمودند در ارتباط با این لایحه ای که الان درمحضر  نمایندگان محترم هست  این مطالب  غالباً بی ارتباط  با موضوع بود . یکسری  مسائل هست مثلا امانت ، صداقت، تقوا،  آیات شریفه  قرآن وامثال  این ها گفته میشود واین ها درخور نطق های قبل از دستور یا بعد از دستور است  چون در ارتباط  با موضوع نیست که برادرمان  جناب  آقای دکتر غفوری در ابتدا این مطالب را بیان کردند که من هر چه فکر کردم  ارتباطش با موضوع  فعلی ما چگونه میتواند باشد دیدم  اکثر مطالب  ایشان  بی ارتباط  با این موضوع است واما مسائل  دیگری را که می بینیم  جناب آقای  سلامتیان به عنوان مخالف دیگر مطرح می فرمودند . این مسائل واین مطالب که  ما کسری  بودجه داریم . ما از نظر اقتصادی وضع مان  چنین است که د رحقیقت  یک گزارش گونه ای بود از اوضاع  اقتصادی کشور که بهترش  را و جامعترش را  دقیق ترش  را می بینیم  جناب آقای نبوی در نماز جمعه  به مردم ارائه کردند که  بابا  ما این چنین هستیم ووضع مان چنین است ودرآمدمان چنین است ، کسری  بودجه ما چنین است و چیزی که  از مردم  پنهان  باشد ، د رکار نبوده است . و  اینکه مثلا  فکر کنیم ما نمایندگان بعضی  مان از بعضی  دیگر آگاه تریم . بیناتریم  تخصص  مان خیلی بیشتر است در این مملکت بهتر می توانیم معجزه  بکنیم . من به جناب آقای سلامتیان عرض می کنم که شما بیائید منصفانه کنید .  وجداناً  شما  یا هر کس دیگری اگر به جای نخست وزیر بود  به جای این دولت  بود  با اوضاعی که این مملکت داشت  چه کار میکرد ؟ شما آیا  در این مدت  بیکاری  ها را برطرف  میکردید؟  شما د ررابطه با این توطئه هائی که از ناحیه  ابرقدرتها  واین جنگ  که حدود هفت  ماه است کهدر کشور ما به و جود آمده  است . شما آیا هبشت موعود برای این مردم تحقق می بخشیدید؟ واقعیت  قضیه  را باید گفت اگر چنانچه شما مثلا راجع به کسری بودجه  می بینید یک گزارش  جناب آقای رئیس  جمهور در کی نطقی د رمیدان آزادی  فرمودند .این گزارش  را قبل از آن در همین  مجلس  در ارتباط  با یک لایحه ای کهد رارتباط با بودجه  بود مطرح شده بود یک گزارش هائی تقریباً آورده بودند  پیش  همه  نمایندگان  و خواندند . دیدند  که کسری  بودجه  ما قبلا  چقدر  بوده است ، حالا چقدر  است ؟  و یکچیز تازه ای نبوده است که شما  یا آقای رئیس  جمهور فرموده باشند بیشتر  آنچه را که باید تأکید  کرد این است که ما دردها را ممکن است بدانیم ، بفهمیم  اعلام  هم بکنیم ولی باید طریقه  د رمان  را گفت برنامه های شما در حقیقت  چیست ؟ برای اینکه  ما یک بودجه سالانه صحیحی  داشته باشیم و یک برنامه   ریزی صحیحی  داشته  باشیم  وضع اقتصادی مان را بهتر کنیم از آنچه  که الان  هست  شما بفرمائید  تئوری  شما ، برنامه شما ، پیشنهاد شما چیست ؟ این را بفرمائید  اگر ما بخواهیم  از نظر سیاسی  و اقتصادی و استقلال  کشور وادامه انقلاب ،  وضعی  که از آغاز  انقلاب پیش آمده است وتا حال  ادامه داشته است وحالا  هم  بخواهیم  ادامه بدهیم و بخواهیم  نه شرقی  باشیم  نه غربی  باشیم  و نخواهیم  سلطه آمریکا  یا روس یا جای دیگررا بپذیریم و نخواهیم   با هیچ  کشور بیگانه ای  به عنوان یک بچه ای که زیر دامن  یک  لله ای قرار می گیرد  ما  لله  در این  مملکت  نخواهیم  ودر عین  حال  این مشکلات را هم داشته باشیم . آیا واقعاً میشد  که بهتر ا زاین عمل  کرد ؟ و بهتر ازاین  به مسائل رسیدگی کرد و یا  اینکه بخواهیم  ما بیائیم گاهی مسأله  کوپن  یا جیره بندی و این مسائل  را ایراد می گیریم  ومی گوئیم آقا مسأله  جیره بندی و اینطور چیزها دردی  را دوا نمی کند  پس  چه کا ر باید کرد کهبه جیره بندی نیاز نداشته باشیم در گذشته  حتی  جنگی  هم نبود وگاهی دولت های قوی  استعماری  دیگر با هم می جنگیدند ود رکشور ما قحطی  بوجود می آمد بنده وامثال  آقای  سلامتیان در ان  زمان نبودیم  ولی پدران ما می گویند که وقتی یک چنین  وضعی  پیش می آید اجناس  آنقدر گران میشد وقحطی  و تنگدستی  و فقر ایجاد می شد که مردم از گرسنگی  می مردند  وحالا اگر چنانچه ارزاق  و اجناس   وچیزهای مورد ضرورت  جامعه  ما که دولت  خودش بیشتر  متصدی  وارد کردن آن هست ، اینها را مثلا  میاید وکوپن  بندی می کند که به  همه مردم بطور  عادلانه  برسد . آن روستائی ،آن  فردی  که درد ور دست  زندگی می کند لااقل  به قدر  ممکن بتواننداز این ارزاق ومواد خوراکی  ومواد  سوختی مورد نیاز برسانند آیا این مسأله  یک عیبی  است ، یک اشکالی  است و یک ایرادی برای دولت است  که این چیزها  را د راینجا مطرح  کردند  بدون ارائه یک برنامه مشخص ، بدون  ارائه  یکسیاست بهتر  ومشخص  وروشن ، نه کلی گوئی، ک من بهتر از همه آقایان بلد هستم کلی گوئی  بکنم ( خنده  نمایندگان )‌بدون ارائه  یک برنامه مشخص  که ما د رهر زمینه ای چه باید بکنیم ؟ این نمیتواند  دردی را  درمان بکند . این اتس که این مسائل . این مشکلات واین دردها  این کمی  درآمد ،‌این بیکاری این مسائل را همه مردم ما میدانند اینکه د رآمد سرانه حالا  کم شدهاست ، کسی دست توی جیبش  بکند  ببیند  مثلا پول زیادتری  داشته باشد آنهائی که پول  جیبشان کمتر شده است و سرمایه  هایشان کمتر  شده است در  شرایط فعلی  جنگی  و با سیاست  اقتصادی که فعلا  توزیع  عادلانه ای که دولت  اجرا  می کند . آنهائی که پولشان  کمتر شدهاست افراد مستضعف  کارگر  رنجبر زحمت  کش نیستند بلکه سرمایه دار گذشته اند . آن کسانی که تشریفات  وخرجهای زاید  ود رشهرهای بزرگ  همیشه از یک رفاه مصنوعی  بهره مند  بودند وبودجه  عمومی  این مملکت را حیف و میل میکردند . آنها ممکن است درآمدشان کمتر شده باشد  والا این نیست  که آنهائی که محروم  بودند ، فقیر بودند ، زحمت   کش  بودند  کارگر بودند .درآمد  داشتند . در آن حدی  که داشتند  دارنداین است که من خواهش  میکنم نمایندگان محترم البته توجه دارند کهاین بودجه میخاهد بوید  که این لایحه دو دوازدهم  این را میخواهد بگوید الان که این لایحه  بودجه  هر دلیل  تا  حالا تهیه نشده است  وبه مجلس  نیامده است و تصویب  هم نشده است . دولت در  این مدت  چه کار باید بکند ؟ این هزینه های جاری وعمرانی  وحقوقی وامثال  ذلک  را  چه باید کرد ؟آیا  دولت باید بدهد یا ندهد ؟ شما که میگوئید  در این 15-16  روز  دولت  چه کا رکرده است . فرض کنید اگ رپول  هائی داده و هزینه هائی داشته است  این غیر قانونی و بدون  مجوز بوده است حالا میخواهد مجوز  بگیرد  خوب شما جای  این دولت  چه کا رمیکردید؟ این است کهمن  فکر میکنم مسأله  تصویب این لایحه  نیست بلکه ضرورت تصویب  است . ما چاره ای جز این نداریم . اگر چنانچه شما  که  رئیس  یک خانواده هستی  برای سالانه خودت   یک برنامه  ای  که خانه  درسال چه نیازهائی دارد  و چقدر  درآمد  دارد . برنامه ریزی کلی هنوز  تهیه  نکرده ای ،  نمی توانی خرج  روزانه را نادیده بگیری . خرج روزانه یک چیز ضروری  است بنابراین  من خواهش  میکنم یک مقداری از مسائلی که ارتباطش   با این  لایحه  کمتر  است بکاهیم ووقت مجلس  هم زیاد گرفته نشود .والسلام  علیکم  و رحمت الله و برکاته .
 رئیس-  همانطوری که تذکر  دادم  ما حداقل  باید  امروز  پنج  ساعت  جلسه داشته باشیم  نزدیک  سه ساعت ونیم و یک کمی بیشتر  کا رکرده ایم وقت نماز است یا باید  وقت نماز را تصویب کنید که یک ساعت ونیم  دیگر را ادامه بدهیم  یا برویم به نماز ودوباره  به جلسه برگردیم (عده ای از نمایندگان – آقای  هاشمی  اول به  نماز برویم  بعداً به جلسه برگردیم ) اجازه بدهید از آقایان رأی بگیریم . اگر نماز  آقایان برای نماز بروند . نماز را بخوانند وناهار را هم بخورند و بعد  ب به مجلس  برگردند واگر  نرفتیم که خوب یک ساعت ونیم دیگر جلسه را  ادامه میدهیم و بعداً برای نماز وناهار میرویم .
 یکی از نمایندگان- جلسه از ساعت  5/1  تا 3بعد از ظهر  تشکیل میشود .
رئیس- خوب  دو نظر هست . یک  نظر این است که در 5/1  تا 3 بعد از ظهر  جلسه تشکیل شود ویک نظر هم این است که تاساعت و یک ونیم  ادامه بدهیم  واز  یک ونیم  ببعد آقایان آزاد باشند . بنابراین …دقت  بفرمائید  دارید به چه  چیز رأی  میدهید . آقایانیکه  موافقند جلسه را یک ساعت ونیم  دیگر ادامه بدهیم  و بعد برای  نماز  وناهار برویم  قیام  بکنند (عده کمی برخاستند ) تصویب  نشد . دیگر  لزومی  ندارد  نظر دوم را رأی  بگیریم . پس آقایان به تنفس میروند ونماز وناهار را هم  میخورند ساعت  یک و ربع بعد از ظهر  به جلسه  تشریف میاورند (عده ای از نمایندگان آقای هاشمی نمیرسیم ) چرا میرسیم یک ساعت وقت داریم به نماز و ناهار میرسیم . پس ساعت یک و ربع وقت تجدید مجلس است . (زنگ رئیس).
(جلسه در ساعت 35/12 بعنوان تنفس  تعطیل شد و مجدداً در ساعت 30/12 تشکیل گردید).
رئیس- بسم الله الرحمن الرحیم . جلسه برای ادامه مذاکرات رسمی است و مخالفین وموافقین آماده صحبت باشند .از مخالفین کسی که نوبتش است دعوت کنید
منشی- آقای سامی.
سامی- بسم الله الرحمن الرحیم بعد از خستگی که آقایان پیدا کردند و صحبتی که بعضی از آقایان مخالفین و ضرورت هائی که لازم بود مطرح کردند جای صحبت موسعی  برای من  باقی نمانده است و سعی میکنم بعضی از نکاتی  را که بنظرم ضروری میرسد  به اختصار خدمت نمایندگان عرض کنم . فکر میکنم یک مسأله ای که باید مطرح بشود اصل طرح این لایحه  و صحبت  کردن راجع به این لایحه ( که قسمتی  از لایحه  بودجه کل کشور است )‌در مجلس است مثل اینکه بنظر من رسید در ضمن صحبت های مخالف وموافق این سوء تفاهم بوجود آمده است که  بعلت  ضرورتهائی  که الان از نظر اجرائی با آن روبرو هستیم و مجوزی که دولت برای  هزینه ها باید داشته باشد اصولا ضرورتی ندارد که ما صحبت کنیم و به تعبیر بعضی از آقایان  نمایندگان وقت را تضییع بکنیم ، میخواهم عرض بکنم که اصولا  صحبت موافق ومخالف  در  زمینه همه طرح ها و لایحه ها بویژه در مورد لایحه  بودجه  معنی اش روشن شدن نکاتی  درمورد این لایحه است وکمک به کمال این بودجه نه اینکه وقتی صحبت میشود ( البته چه صحبت موافق و چه صحبت  مخالف  از نظر من تفاوتی  ندارد )  اصل هدف ، بحث کردن راجع به طرح ها ولوایح در مجلس  اصولا  همین مساله است ، این است که اگر وقت را میگیرد و اگر  هم  حوصله  بعضی  از نمایندگان سر میرود یا خستگی ایجاد میکند ما بای قبول کنیم که اصولا فلسفه  طرح برای طرح ها ولوایح  همین مسأله است از این  جهت است که باید اندکی  حوصله به خرج داد و قبول کرد که دراین زمینه هم نیاز به بحث هست .  بعضی  از آقایان میگویند که چون این دو دوازدهم  است و ضرور تاً همان لایحه بودجه ای که همه ما منتظر آن هستیم و باید راجع به آن بحث  مفصلی بشود نیست بنابراین  صحبت هائی که میشود راجع به آن لایحه است . سؤال این است کهدر هر حال آنچه که اسمش گفته میشود  دو دوازدهم  بودجه ورمبوط به مجوز  هزینه ها و استفاده از منابه  درآمد در دو ماه از سال استیعنی یک ششم از کل یک سال آیا  این در هر حال باید  طبق ضابطه و ملاک هائی باشد یا نه ؟ اگر  شما معتقد به ضابطه وملاک هستید ، ی ششم از کل آن چیزی که شما به آن  اعتقاد دارید الان مطرح  است . چگونه  ممکن است شما معتقد باشید که بودجه مشخص کننده کلیة سیاست ها وروش های یک برنامه میتواند  باشد و بنابراین د رکل آن چه کهدر مملکت میگذرد و برای آینده انقلاب میتواند باارزش باشد مؤثر است ولی ما به علت ضرورت های فعلی  حق  نداریم راجع به  یک ششم آن حرف بزنیم  گر چه خسته هستیم ولی تحمل  بکنیم ودر این فرصت های کوتاهی که در اختیار هست این مسأله  را برای یک بار  هم که شده است حل  کنیم تا در موارد مشابه دیگر درگیر این قضیه  نشویم . بنابراین بااین دید  است که  وارد مسأله میشویم . اولا باید دید که اصلا چرا ما احتیاج  پیدا کردیم ( یعنی دولت چرا  احتیاج  پیدا کرده است ) که لایحه  ای راجع به انجام  هزینه های کشور در دو ماهه اول  سال تقدیم  مجلس بکند یعنی در حقیقت دو دوازدهم از بودجه را به این شکل  از مجلس  رأی بگیر و به تصویب مجلس برساند . چرا ؟ فکر نمی کنید  که اگر لایحه بودجه به موقع تنظیم شده بود و در هیأت دولت به تصویب  رسیده بود و همانطور  که گفته شد به مجلس  تقدیم میشد   ودر  کمیسیون  های مجلس  مورد مداقه و بررسی کامل قرار می گرفت وشما آن را تصویب میکردید دیگر الان نیاز به اینبنود که ما چیزی  به نام لایحه دو دوازدهم داشته باشیم ؟ پس پیدا است که بدلیل  اینکه لایحه بودجه  مواجه با تعویق شدهاست  ما مجبور شده ایم  که لایحه دو دوازدهم را بیاوریم و این چیزی نیست که مربوط به امسال باشد من میخواهم بگویم که اینیک مشکلی است که درسال های گذشته هم همیشه  بوده است  ولی شما تا چه موقع می خواهید این مشکل را به همین شکل ادامه بدهید ؟ می دانید معنی این قضیه  چیست ؟ این است که شما وقتی بودجه سال 1359 را بتصویب  می رسانید و شروع میکنید بهعمل  ومواجه  با اشکالات آن می شوید ودر نهایت نقدهائی بر این بودجه دارید بعد بدون این که نقدها  را د رنظر  بگیرید ، دو ماه دیگر از وقت مملکت را هم با همان اشتباهات می خواهید ادامه بدهید . حالا  چه امسال  و چه سال های آینده ، بهتر نیست که ما روشمان را طوری  اتخاذ بکنیم که به هر جهت دیگر از اینحلقه  معیوب  خارج بشویم  ودر آینده چنین سرنوشتی  را نداشته باشیم که باز یک دوازدهم  ودو دوازدهم ( حالا  مغایرت با قانون اساسی  هم دارد یا ندارد جای خودش مفوظ است ) را در هر حال  داشته باشیم ؟ شما الان ببینید در همین گزارشی که کمیسیون برنامه وبودجه  به مجلس  داده است و صحبت  از دو دوازدهم بودجه سال 1359  است در آن جا به تاریخ تصویب  بودجه سال 59  اشاره شده است .و تاریخ  آن 30 اردیبهشت 59 است یعنی  پس  در سال گذشته  هم باز گرفتاری این بوده است که آغاز سال بودجه مصوبی  وجود نداشته استدر 30 اردیبهشت  بودجه 59  به تصویب رسیده است و عجیب  تر آن که وقتی  شما بهشسال  58  بر می گردید می بینید که بودجه  سال 58  در مرداد 58 به تصویب  رسیده است بسیار  خوب، شما معتقد  هستید که ماامروز راجع به این نقص چیزی  نگوئیم ونگوئیم که این اشکال از کجا پیدا شده است نتیجتاً  سال  بعد هم باز این گرفتاری خواهد بود ، سال بعد هم باز اسفند  تمام می شود و دولت ق قادر  نیست که باز بودجه را تنظیم  بکند و به مجلس  تقدیم بکند و عملا  شما باز با یکدوازدهم و دو دوازدهم روبرو هستید ، اگر اینطور است واین را به عنوان یک اصل می پذیریم بیائیم  و سال مالی را عوض کنیم بگوئیم  اصلا  آغاز  سال ما اول فروردین  نیست ، اول خرداد است ، اول تیر است ، خیلی  همیشه این دو الی سه ماه عقب  افتادن را به این شکل اصلاح کنیم و ما بودجه ای  را که  تصویب  می کنیم بگذاریم دراختیار دولت که شروع به عمل بکند نه به تعبیر یکی از برادران که گفت ما کارهائی را که الان  انجام می دهیم مجوز  قانونی آن ها را نداریم بعد  معنی اش این است که اگر ما الان این را لایحه تصویب  بکنیم  تازه برای آن کارهائی که انجام شدهاست یک مجوز قانونی میدهیم ، خوب، شما  تاکی می خواهید اینکا رار بکنید ؟ آیا به نظر نمی رسد که باید این  عیب را پیدا کرد و ببینیم اشکال آن کجا  است و برا یهمیشه مسأله را حل بکنیم ؟ ودیگر  مسأله یک دوازدهم و دو دوازدهم هم نداشته باشیم ، من فکر  می کنم درست  جای  آن همین حالا است بحث کردن در مخالفت با این لایحه برای من از ایننقطه  نظر مطرح است یعنی مسأله  را به شکل ریشه ای بررسی  کنیم تا ببینیم  کجای کار  اشکال دارد . چه کسی  لایحه برنامهو بودجه را باید تنظیم بکند ؟  از اول شروع  کنیم قاعدتاً سازمان برنامه وبودجه یعن یدستگاه وسع برنامه ریزی و بودجه گذار  مملکت  با امکانات وسیع  آماری و امکانات تخصصی وکارشناسان متعدد و تخصص  هائی که در این سازمان   جمع شده است ، تنها کاری که سازمان برنامه وبودجه  دارد (یعنی  کار اساسی اش  نه تنها کار ) چون تخصیص اعتبار  در ضمن  سال  و نظارت بر اجرای برنامه جزو کارهای سازمان برنامه وبودجه است ولی مسأله اساسی این سازمان تنظیم  بودجهاست . بنابراین یک وزارتخانه ای که در مملکت  تنها وظیفه اش این است که باید بودجه را تنظیم  بکند . یان مسأله ای نیست که از اول مهر مسؤولیت این وزارتخانه به برادر  جدیدی  واگذار  شده است  قبل از اوهم در هر حال مسؤولین دیگری داشته است واین دستگاه و این سازمان واین وزارتخانه هیچوقت  بدون کارشناسان مربوطه اش نبوده است بنابراین از آغاز  فروردین 59 تا امروز  که ما با هم صحبت می کنیم وظیفه  اساسی این وزارتخانه تنظیم  یک چنین برنامه وبودجه ای است . البته اینجا هم اشاره  بکنم که این  بحثی را که یکی از نمایندگان قبل ازاین  کردند که شما چگونه برنامه وبودجه ای  می خواهید  داشته باشید ؟اصولا  شما می خواهیدبودجه شما یک بودجه برنامه ای باشد  یا نه ؟ اگر می خواهید که یک بودجه برنامه ای باشد قاعدتاً این مسأله  نیاز به وقت دارد و احتیاج  به زمان دارد وکارشناسی  می خواهد ودر یک بودجه  برنامه ای باید  همه وزارتخانه ها شرکت داشته باشند .اینهم که در گذشته  گفته می شد  که از میان  سال بخشنامه می شد که نیازهایتان واشکالاتتان را بگوئید  واشکالات برنامه گذشته را مرود بررسی قرار بدهید ونتیجتاً نظرتان را به سازمان  برنامه  وبودجه بدهید برای این بود کهدر یک بودجه برنامه ای باید همه شرکت کنندگان در برنامه دخالت بکنند و اظهار نظر بکنند واین یک سنت  درست  است  که سازمان برنامه در گذشته  هم به آن  توجه داشته است . حالا  چقدر  موفق بودم است ؟آن یک بحث  دیگری است ولی اصل  مسأله درست است . بسیار  خوب سازمان  برنامه وبودجه  یکسال (به نظر من یکسال  نه ششماه ) چیزی که هست  این است که ما 6 ماه است با مسؤولین  جدید  آن آشنا  هستیم  و بااین  دولتی که امروز این لایحه را تقدیم می کند ، شما از شش ماه پیش  و به تعبیر من از یکسال  پیش فرصت داشتید کهبرنامه ای  را که امروز  ما راجع به آن می خواهیم صحبت
بکنیم  تنظیم  بکنیم و به موقع به هیأت دولت بدهید و هیأت دولت در آن بررسی بکند ونهایتاً به مجلس  بدهد . وقتی که شما چنین کار ی را نکردید معلوم میشود  که این کار  اشکال  دارد  و آن خود  سازمان برنامه است . چرا سازمان برنامه اینکا  را نکرده است ؟ شما مگر نمیخواهید مسؤولیت قبول  بکنید ؟ مگر  شما به  عنوان نمیاندگان ملت  نظارت  بر دستگاه اجرائی جزو وظایف تان نیست ؟ نباید  بپرسید از سازمان  برنامه که آقا اشکال  کار شما چیست ؟ چرا هر سال عقب  هستید  دلیل آن چیست ؟ برخلاف تصور  یکی از برادران نماینده   که میگفت  دولت  مشغول جنگ ومشکلات عظیم اقتصادی و سیاسی و اجتماعی  بوده است و این ها مانع  از این شده است که لایحه بودجه تصویب  بشود من اصلا  به چنین  چیزی  اعتقاد  نداریم بدلیل  این که اصلا  لایحه بودجه به دولت نیامده است  که دولت راجع به آن صحبت  بکند . لایحه بودجه ای که چند روز دیگر در اختیار شما خواهد بود در روز 27 اسفند تحویل  هیأت دولت شده است ، وهیأت  دولت  شده است ، وهیأت  در همان شب که نمی توانست این لایحه  را تصویب بکند ودر اختیار شما قرار بدهد . طبیعتاً وقت میخواهد وتوجه  می کنید  که اگر این لایحه یک ماه قبل  در اختیار هیأت دولت قرار می گرفت ( نه یک ماه قبل حتی  پانزده روز قبل ) شاید  این فرصت بود که مقدار زیادی از اشکالات را خود هیأت دولت در بررسی هائی  که میکند به آن برسد و بعد به موقع هم تقدیم مجلس بشود ومن معتقد  هستم که می بایستی ا ینکا ریک  کمی زودتر  انجام می گرفت و عملا اینکا رنشد  یعنی  لایحه بودجه در این  دولت با کمک  خووزراء و جلسات مشترکی  که  هیأت وزیران با برنامه ریزان بودجه داشتند تنظیم شده است واین البته به نظر  من یک نقطه مثبتی است چرا ؟ چون وقتی هیأت دولت میخواهد این لایحه را  تصویب  بکند قبلا با یکدیگر  مشکلاتشان را گفته اند و تفاهم پیدا کرده اند  پس اگر این لایحه ده روز قبل از پایان سال تنظیم شده بود و به هیأت  دولت  می رسید  چون هیأت  دولت در جریان تنظیم این لایحه شرکت داشت  عملا   فرصت  کمی برای تصویب آن میخواست و به موقع هم تحویل  مجلس  داده میشد  و مجلس هم در کمیسیون بودجه ود رکمیسیون  دارائی و اقتصادی مورد بررسی  قرار میداد وما اصلا  امروز احتیاج  نبود که راجع به این لایحه دو دوازدهم  صحبت کنیم . پس برای  اینکه  ما در سال های بعد گرفتار این مسأله نشویم  باید ببینیم اشکال سازمان برنامه وبودجه  چیست که نتوانسته است اینکار را بکند  من با  بعضی از آقایان  صحبت  کردم . اشکالشان آن اشکالات اجرائی که شما میگوئید ومسأله  جنگ و نرسیدن هیأت دولت واین مسائل نیست ، مسأله  چیز  دیگری است . آن چیزی که برنامه ریزی به آن احتیاج دارد در آن لنگ هستند  برنامه ریز یک متخصص است .در زمینه های مختلف شما برنامه ریز دارید . یکی  هم برنامه ریز بودجه است . ولی شما برای این که برنامه بودجه را یا بودجه  برنامه ای  را تنظیم  بکنید . احتیاج  به اهداف  و سیاست  ها دارید اگر اهداف و سیاستها رادر اختیار کارشناسان سازمان  برنامه وبودجه بگذارید آنوقت آنها در یک فاصله زمانی معین برای شما برنامه میدهند وبودجه  تنظیم  شده میدهند آن چیزی را که این کارشناسان سازمان برنامه در آن گیر  هستند اینست که این اهداف و سیاستهای زیر ساختهای اقتصادی کشور چیست ؟ که شما می خواهید  برای آن بودجه بریزید ، ببینید  مشکل  مااینست  اینرا چه کسی باید تهیه بکند ؟ این کارسازمان برنامهنیست ؟ این کار دستگاههای  حاکمه کشرهاست و منجمله  کشور  انقلابی ما یعنی د رحقیقت باید دولت برنامه اش را مشخص کند ودر نهایت این مجلس است  این قوه مقننه است که سیاستها را مشخص  میکند . شما این سیاست را مشخص  کنید .در اختیار سازمان برنامه بگذارید ،  خوب سازمان  برنامه در یک فرصت  معقولی به شما  برنامه خواهد داد بنابراین ، این که  ما گاهی با برنامه دولت ورأی اعتماد بدولت همه راعرض کردیم  نه اینست که این  صرفاً مخالفت با یک دولت است اصلا این نیست ، اینست  که اگر شما می خواهید مملکت راسامان بدهید و اگ رمی خواهید یک  بودجه  برنامه ای داشته باشید . نهایتاً شما باید سیاستهایتان را د ربخشهای مختلف  منجمله بخش  اقتصادی روشن بکنید  چون د رغیر اینصورت  شما نمیتوانید یک برنامه مشخص  وبودجه برنامه ای  داشته باشید . خوب، من فکر می کنم ایراد همین  جاست بنابراین یادمان باشد که ماباید برنامه های مشخص  و سیاستهای مشخص را  داشته باشیم بعد به برنامه ریزانمان بدهیم آنها هستند که برنامه رابموقع باید تحویل  بدهند و بعد از این مراحل  قانونیش درهیأت  دولت  و بعد در مجلس بگذرد . ایراد من واعتراض  من ومخالفت من با لایحه دو دوازدهم ازاینجاست که شما دو دوازدهم  بودجه  سال 59 را می خواهید تصویب  بکنید .درحالیکه  خود بودجه سال 59  یک بودجه ای که جوابگوی  نیازهای  جامعة‌انقلابی  ما و حل مشکلات مبرم امروز  ماباشد نبوده ونیست . اینکه من عرض می کنم  برای اینست که مادر تصویب بودجه  سال  59  که شرکت  نداشتیم  کدامیک  از شما آقایان نمایندگان به بودجه سال 59 رأی دادید . شما که رأی ندادید. این یک  بودجه مصوب  است  که ما با آن روبرو  شده ایم و ایراد وانتقاد هم داریمهمینطور  که یکی دیگر از آقایان نمایندگان هم گفتند که اصلا دلیل مخالفت بخاطر  اینست که ما دو دوازدهم بودجه 59 را می خواهیم تصویب کنیم نه بودجه  سال 60  چون بودجه سال 60  را که  هنوز شما نگفته اید که ما راجع به آن صحبت  کنیموبودجه سال 59 دارای ایرادات اصولی از نظر یکبرنامه ریزی با اهداف انقلاب اسلامی  ایران و قطع وابستگی و رفتن به طرف استقلال  است اینجا است   که شما چه می گوئید ؟ میفرمائید ما دو ماه دیگر هم دندان  سر جگر  بگذاریم اشکال   ندارد اگر ما به طرف قطع وابستگی نمیریم ، اگر مبنای این بودجه  یک چنین بودجه ای که با اهدافی که ما پیش گرفتیم نیست یادر عمل  مشخص شده که نیست شما میفرمائید که ما حرفی نزنیم. اتفاقاً من عرض می کنم  که بگذارید این حرف را بزنیم  که حالا هم اگر چه ضرور تاً که قاعدتاً  ضرورت  دارد که شما بدولت مجوز بدهید .من بااین مخالف نیستم در هر حال دولت  می خواهد کارش را بکند وشما باید مجوز  بدهید . من با این مخالف نیستم د ر هر حال دولت  می خواهد کارش را بکند وشماباید مجوز بدهید ولی مجوز خیلی باید محدود باشد یعنی  همینطوری که اتفاقاً  کمیسیون برنامه وبودجه هم به آن توجه کرده است در گذشته نوشته بودید دو دوازدهم اعتبارات بودجه 59،آقایان آمدند با آگاهی  کامل یک اندک  تغییری در آن دادند ( که شاید بعضی از نمایندگان توجه  نکرده باشند ) و آن کلمه  را عوض کردند نوشته اند دو دوازدهم عملکرد سال  1359 نگفتند دو دوازدهم اعتبارات سال 59 ، عملکرد  سال 59  البته اینرا که  منمی گوین یکیاز نمایندگان میگویند ماعوضش میکنیم وهمان رامیگذاریم  خیلی خوب اگر اینجور باشد در هر حال شما توجه  داشته باشید اشکالی را که من میگویم ببینید چه هست . عملکرد سال 59 یعنیمابیائیم آن حداقل را که لازم  است یعنی مقداری را که جذب  کرده یا جذب  شده آنرا  در نظر بگیریم  بعلاوه  ضرورتهائی را که الان داریم . آن ضرورتها  چه هست ؟ یکی از آنها  جنگ  است اینجا ست که شما می بینید یکتبصره  اضافه کرده اند  ویک رقم  هفت  میلیارد را هم آقایان پیشنهاد کرده اند که چون در سال گذشته این ضرورت مطرح  نبوده  قاعدتاً  در بودجه  سال 59  شما یک چنین مبنائی را ندارید ،آمده اند یک تبصره    اختصاصی  گذاشته اند . میگویم  اگ رشما یک چنین مجوزی را می خواهید خوب این مجوز  همین ماده کوچک  است .دو دوازدهم عملکرد  سال  59 بعلاوه  این ضرورتی که پیدا شده دیگر بقیه اش را بگذارید برای بودجه  سال 60  و بگذاریم  که یک  بحث  اصولی در بودجه  بکنیم  که ما ببنیم آیا نیست . اجازه  بدهید من همینجا یک اشاره ای بکنم  که چرا من می گویم  بودجه های مادر جهت اهداف انقلاب اسلامی در حقیقت نه اینکه اصلا نبوده نه ، سال  58و59 برادران متعهد ما بودجه را تنظیم کردند واین بودجه دارای  خصائص بسیار مترقی  هم هست ولی آن چیزی که من و شما می خواهیم به آن رأی بدهیم  نیست . یا حداقل  من اینطور فکر می کنم  توجه می کنید که شما  وقتی می خواهید برا یهزینه های عمومی کشو رمنابعی  را مشخص  کنید  خود  تعیین منابع در سیاستی را که شما برای برنامه ریزی بودجه به  کا رمیبرید  دخالت می کند یعنید حقیقت اینکه شما رابه یک مملکت وابسته تبدیل  بکند یااینکه وابستگی شما را کم  بکند . قضیه  از همین  جا شروع میشود  یعنی  تخصیص منابع بودجه و تاأمین  هزینه های عمومی  از کدام  محل  می خواهد صورت بگیرد این یکی از نکات  اساسی و درست یکی از آن  پیچهای برنامه ریزی  بودجه است که آقایان  برنامه ریزان کاملا به اینم عنا توجه داشتند ودارند   ولی من می خواهم بگویم که اگر شما بخواهید دو دوازدهم  بودجه 59 را  د رگذشته  چکار  می کردیم ، می آمدیم از محل  ثروت ملی مان یعنی از منابع  ملی مان  که نفت است . یکی از منابع درآمد  بودجه  نفت  است .این یک  بخش  اساسی تأمین  در آمد و تاأمین منابع بودجه  ماست در حالیکه اگرما بخواهیم  یک   کشور  مستقل ودر یک اقتصاد شکوفای انقلابی قرار داشته باشیم یا به  جهتی رکت کنیم باید سهم بیشتر بودجه را هزینه های عمومی را بدهیم به درآمدهای ملی نه به ثروت ملی ، به درآمدهای ملی، ملی از کجا پیدا میشود همین  ارزشهای افزوده  است یعنی  ارزشهای حاصل  از تولید یعنی آن چیزی که شما میتوانید از آن مالیات بگیرید یعنی اگر شما بخواهید اقتصادتان را تغییر جهت  اساسی بدهید و باید منابع  تأمین  بودجه را از ثروتهای ملی  نفت ومنابع دیگر منحرف  کنید و ببرید در جهت درآمدهای ملی و ارزشهای افزوده  ومالیاتهائی که از این ارزشهای میتوانید بگیرید .  خوب، این بودجه 59  و بودجه 58 ما معکوسش است  یعنی شما صحبت می کنید در برنامه دولت که ما می خواهیم از اقتصاد تک محصولی  خارج بشومی ، می خواهیم از تکیه به نفت  دست برداریم  یا اقلا تکیه کمی در تک محصولی صادراتی مان داشته باشیم اینرا شما می گوئید  ولی عملا  دراعداد وارقامی که بودجه منعکس   شده اینطور  است ؟آیا  موفق شدید که اینکا ررا نکنید ؟ این بحث اساسی است . شما اگر بتوانید  این هدفی را که د ربنرامه  دولت مطرح می کنید در بودجه پیاده بکنید درست است ولیدر  بودجه گذشته متأسفانه ما یک چنین  جهتی را نمی بینیم  . اگر غیر از این باشد  یعنی  بودجه بیاید تکیه اش را بگذارد بر ثروتهای ملی بجای درآمد ملی آنوقت  بالقوه یک بودجه  نامتعادل  خواهد بود . چرا ؟ دلیلش واضح  است  برایاینکه  در این نحوة  بودجه گذاری  که تکیه اساسی بر منابع ملی است  شما می آئید  هزینه ها یگوناگون را بدون اینکه منجر به تولید کالا یا خدمتی بشود پرداخت می کنید یعنی تنها بصورت مصنوعی  قدرت خرید را از طریق  صرف هزینه های عمومی  بالا میبرید  یعنی چه ، نفت را میفروشید پولش را میگیرید ودر هزینه های جاری صرف می کنید نتیجتاً قدرت خرید را بالا میبرید در حالیکه  برا یاین  پولی که  قدرت خرید را بالا میبرد شما کاری انجامنمیدهدی یعنی  تولید نمی کنید یعنی در حقیقت قدرت خرید بودجه  میاید د رحالیکه  در برابرش تولید نشده   یعنی  عملا  تعادل  عرضه وتقاضا را و شکافی را که بین این دوتا هست تشدید ممی کنید  یعنی بنابراین  تقاضا  سر جای خودش است و یا افزوده  میشود بعلت  قدرت خرید بالاتر وتولید کم است نتیجتاً شما یک تورم را خواه ناخواه  به همراه چنین  بودجه ای  خواهید داشت یک چنین بودجه ا ی، بودجه ا ی  نا متعال  وبودجه ای تورم زا خواهد بود . خو ب، من  میپرسم  در بودجه 59  شما که  مطالعه کرده اید  وبودجه  را دیده اید . آیا  شما آثار تورمی  این بودجه را از قبل نمیتوانستید  پیش بینی کنید . اتفاقاً منفکر می کنم کارشناسان  بودجه قبل از همه به این مساله  توجه داشتند . کما اینکه  د رمقدمه  همان بودجه  هم به این معنا توجه   کرده اند و گفته اند که اگ رما تغییر جهت ندهیم روز به روز به این تورم واین شکاف بیشتر میشود و بنابراین در نهایت اقتصاد ما را تهدید  می کند . حالا ما بدون اینکه  تغییر اساسی در چنین  ورشی داده باشیم شما میفرمائید بیائیم  دو دوازدهم همین بودجه و همی ن روش را تصویب بکنیم اینجاست که من میگویم  اگر هم امسال مجبور شدیم  و چنین کاری را میکنیم د رسالهای  بعد با قدرت دادن ،  باسازمان دادن  با احیاء‌ و تجدید  سازمان  این نهاد برنامه ریزی کشور بیائیم برای یک بار هم که شده خودمان  را نجات بدهیم .نمیشود در دنیای امروز و اقتصاد  فعلی  بدون برنامه کار کرد . مخصوصاً ما که  می خواهیم کار  بی ربط  نکنیم ود رارتباط با هدف  کا ربکنیم  بنابرانی وقتی شما میتوانید اینکار را بکنید که سازمان برنامه رااز شکل  فعلی اش در بیاورید و اهداف  وسیاستهایتان  هم مشخص  کنید ودر اختیارش بگذارید . خوب من در  بودجه  سال 59 که مطالعه می کردم دیدم  در آنجا صحبت  از اینست که ما اگر بتوانیم این پولهائی که دست مردم است و مقداری از آنها  بعلت اینکه قدرت  خرید دارد ولی در بازار  تولید وجود ندارد که تبدیل به کالا بشود اینها را پس انداز  می کنند این  پس اندازها را شما بتوانید از طریق سیستم  بانکی  فعال  بکنید ودر اختیار تولید  بگذارید میتوانیم مقداری از این ایراد  را از بین  ببرید یعنی درست است که شما نفت  فروختید و پولش را در بازار  آورده اید ولی این پول  را بشکل  اندوخته  از راه بانکها  جذب   تولید میکنیم . بنابراین  با فعال کردن  (حالا  در این بودجه  گفته بخش خصوصی )من اعتقادی به این معنا ندارم ولی در هر  حال  با تقویت  بیشتر بخش  خصوصی  شما  بتوانید تولید را بالا ببرید و عملا از این  پول  بی مصرف  استفاده  بکنید خوب این در گرو د وقسمت است یکی  فعال شدن تولید و سیستمهای تولیدی  است . من از شما  میپرسم  آیا  تولید  در سال گذشته فعال  بوده و آیا آمار  واعداد  چنین فعالیتی  را نشان میدهند؟ اگرشما  به آمار واعداد اعتقاد دارید اولا بخواهید از اینسازمان  برنامه واین بانک  مرکزی ووزارت  امرو اقتصادی و دارائی که هر هفته گزارشهای اقتصادی شان را برای نمایندگان بفرستند . من تعجب  می کنم که چرا  اینکا رار نمی کنند و بعد هم بخواهند که نمایندگان  حضور  ذهن  داشته باشند وراجع به ارقام و اعداد یک بینشی داشته باشند . خوب،  اول ما باید  ر جریان مسائل  قرار بگیریم . یک  چنین گزارشهای هفتگی  دارند که نشان میدهد که شما تولیدتان در چه وضعی  است . دوم این است که سیستم بانکی  فعال  داشته باشیم . ما یک سیستم بانکی  فعال داریم . و بانکهایمان واقعاً در این جهت  حرکت کرده اند ؟ بله این که شما می گوئید دولت می خواست که اینکا ررا بکند ، نیتش  این بود . نیت خیر،  خوب  خیر است  اما وقتی که بعمل  نزدیک بشود آنوقت  آن معنای  خودش را  پیدا می کند والا صرف نیت  وخوب بودنش که دردی  را دوا نمی کند . یک  مرحله از قضیه  است .اینجاست که عرض میکنم باید راههائی را پیدا کرد  که  شما بتوانید تولید را بالا بیاورید واینرا مندر بودجه سال 59 نمی بینم به این معنا یا درحقیقت کم می بینم .نهایتاً اگر صحبت  از این است که ما دو دوازدهم بودجه سال گذشته  را برای دو ماه دیگر همینجوری رأی بدهیم تاوقتی  که برنامه دولت برسد  فکر می کنم این همان است که میگوئیم یعنی ضرورت  فعلی و این که هیچ راهی  ندارد .اینکه الان از برادران که در موافقت میخواستند  بگویند .اینرا من همینجا  عرض بکنم که این  موافقت ومخالفت یعنی آن کسی که دلایلی برا یموافقت دارد بگوید و آن کسی  دلایلی برای مخالفت دارد  بگوید ود رحقیقت همه روشن بشویم . امااگر قرار شد یک موافقی به صحبت هائی  که مخالفین  میکنند برای روشن شدن  به آنها بپردازید و خودش د رموافقت  هیچ صحبتی  نکند من اصلا اینرا میپرسم  پس این  چه نوع نوبت  گرفتن برای  موافقت است اصلا  شما اگر این مخالفین صحبت  نم یکردند پس چه می گفتید ؟  یا عکس آن اگر مخالف هم همین کا ررابکند یعنی من الان بعوض اینکه صحبتی  بکنم بیایم بگویم آقا موافقنی اینرا گفتند آنرا گفتند وهمه شان حرفشان  نادرست بود بنابراین ، پس من برا ی چه اسم نوشته بودم .برای اینکه فقط جواب  موافقین را بدهم اینست کهدر این مجلس وقتی که صحبت میشود به این معنا هم توجه بشود که راهگشائی بکنیم و بگوئیم  بله همینطور کهشما گفتید  من  هم قبول دارم کهاین امری است ضروری وما  هیچ چاره ای ندارمی جز اینکه  تصویب  بکنیم وراه باز بکنیم  برای دستگاه اجرائی ولی ضمن  اینکه  معتقدیم  این راه غلط  است و نبایدتکرار بشود چون منقول داده بودم که زیاد وقت شما را  نگیرم  بااینکه  بحثم  نشد  فعلا  به همین قسمت  بسنده میکنم .
 رئیس- موافق بعد ی.
توکلی- آقای موسوی  تبریزی.
موسوی تبریزی- بسم الله الرحمن الرحیم .البته برادران وخواهرارن از صبح  تا حالا بحث های موافقین ومخالفین را شنیدند و چیزی که د رکلیاتش میتوانیم  بگوئیم اینست که مخالفین  تمسک میکنند  به  یک سلسله ادله ایکه هیچ  مربوط بهماهیت  لایحه نیست . من از این بیاینات برادرمان جناب دکتر سامی  که فرمودند  مخالف وموافق برای اینست  که موافق نظرات خودش را بگوید ومخالف هم نظرات خودش بگوید و بعد مجلس تصمیم بگیرد . اگر قرار بشود موافقین پشت سر مخالفین حرفهای آنهخا را رد بکنند این که موافقت نیست این اصلا عین  موافقت است  . معنای  موافقت همین  است  که مخالف وقتی که بر لایحه ای صحبت  کرد وجاده  را برای تصویب آن لایحه  ناهموار کرد موافق مجبور است اشکالات را بر دارد وجاده صاف بشود تا لایحه  تصویب بشود . بنابراین معنای موافقت بیش از این نیست . یک جمله ار فرمایش ایشان  من شنیدم  و خیلی هم مطلب  عالی  بود ( توجه  کنید برادران وخواهران ) خیلی  هم مطلب  عالی بود  کهبودجه  مملکت بایدبر درآمد  ملت  تکیه  کند نه برمنابع طبیعی ، این حرف صحیحی است  حرف حقی است .هر مملکتی که واقعاً این  شانس  را داشتهب اشد . این ماهیت را داشته باشد که دولت آنقدر درآمد داشته باشد که بودجه اش تکیه بر درآمد  بکند ومنابع طبیعی  را برای  درآمد دوم صرف بکند ، این  مملکت شانس  داری است  برادران ! اقتصاد  مملکتی  که از زمان خاندان کثیف پهلوی  به ما رسیده فلج  است از زمان دولت  موقت شما کدام منشأ در آمد  صحیح داردی که دولت بیاید بودجه اش را روی آن تکیه بدهد هنوز  هم شرکتهائی  ملی شدهاست که دولت دارد ضرر آنرا  جبران میکند. شما  یک منشأ  درآمد  صحیح  از نظر شرکتهای دولتی ،از نظر آن درآمد که دراختیار دولت هست پیدا بکنید تا بودجه  برآن   تکیه  بکند تابودجه ایده آل وبودجه مدینه فاضله بشود .دراین زمان  من نمی خواهم وضع اقتصادی را زیاد تشریح بکنم . این حرف  خوب یاست در کلیتش ودر واقع  منفکر می کنم الان دولت مکتبی  جناب رجائی مشمول  این شعر شدهاست . غیری  جنی و اناالمعاقب فیکم  وکاننی سبابه  المتندم دیگران جنایت  کردند ،  سابقین  جنایت کردند اقتصاد مملکت رااز بین بردند ،منشأ‌و تکیه  اقتصاد مملکت وبودجه دولتی  را زا بین بردند  الان  ما می خواهیم یک شبه  ره صد ساله برود ویک منشاه درآمد صحیح درست بکند تا بودجه بر آن تکیه بکند وحرفهائی که قبل از ظهر زده بودند در سه چهار بخش منخلاصه می کنم البته بطوری  که اول عرض کردم هیچکدام از مخالفیندر ماهیت این لایحه که چطور  باید کرد و چرا  مخالفند واین لایحه کجایش اشکال دارد وبا وضع کذائی مملکت  ما با وضع موجود ما تطبیق نمیدهد صحبت نکردندوحق مطلب اینست که  حرفی هم نداشتند با وضع موجود مملکت مااین لایحه دو دوازدهم سال 60  این جهتی برمخالفت نیست  فقط در اطراف  وحواشی  جنایات دیگران ، کارهائی که از  دیگران تحمیل بر ما شده است آنرا می خواهند به گردن این دولت مکتبی  بگذارند مثلا  صبح اشاره شد با این تورمی ک در مملکت هست آنوقت  تورم اینطور  شده و بعد اشاره کردند و گفتند در سال 57 کسر بودجه 25 میلیارد تومان بوده ودر سال 58 پنجاه  میلیارد تومان بوده ودر سال 59، هشتاد و پنج میلیارد  تومان بوده است .ما با خود فرمایش این برادرمان بر خودش استدلال  میکنیم  میگوئیم در سال 57و 58 که کسری بودجه 25 و 50 بوده اس ودر واقع  کسر بودجه در سال 58 دو برابر شده است ودر سال 59 با این وضع کذائی و  زمینه غیر مساعد که به دولت جناب  رجائی رسیده است کسر بودجه 85 میلیارد  بوده است  د رواقع د رسال  57و 58 کسر بودجه 50 درصد  بوده ودر سال 58  جناب رجائی نیست که بودجه با این وضع زمینه  اینطور  بوده کم آمدهاست .  با د رنظر گرفتن دو مطلب یکی در سال 58 یکی در سال 59.در سال 58  سرپرستی وزارت اقتصاد مملکت را متخصصین  اقتصاد اداره میکردند . بااینکه  متخصصین اقتصاد اداره میکردند ولی درعین حال 50 درصد کسر بودجه  داشتیم  د رسال  59 آنهم 6 ماهش نه تمام  سال یک دولت نیمه تمام که وزیر  اقتصاد  نداشته ، وزیر دارائی نداشته که دوز کن اساسی اقتصاد است 35 درصد کسر  بودجه آورده است آیا این جزء افتخارات دولت مکتبی  جناب رجائی نیست ؟ که  نفت هم به قول ایشان منبع در آمد طبیعی  است و نباید  بودجه بر آن تکیه  بکند .  و اما بخش دیگری از حرفها که زده  شد لایحه را دولت دیر آورده است . این  را قبول میکنیم  دولت لایحه را دیر آورده است .در 26 اسفند ماه 59 آورده  است . برادران ! شما  هفته گذشته کجا  بودید چرا روز یکشنبه  هفته گذشته که قرار بود مجلس دایر بشود نیامدید؟ همان آقا که میگوید لایحه را دولت دیر  به مجلس داده است  همان آقایان خودشان روز یکشنبه نبودند .  اقلا بیایند بنشینند وزودتر  دست دولت را باز کنند وقتی که یک لایحه انقلابی . البته من  خیلی  معذرت می خواهم اینها درد  دلی  است که من دارم در رابطه بااین آنوقت میگویم .یک لایحه ایکه مثلا دانششگاه می خواهد ده تا آمبولانس بخرد آنوقت سود بازرگانی وعوارض  گمرک  نمی خواهد بدهد آنجا تمام آقایان حاضر هستند اما اگر یک لایحه انقلابی در مجلس مطرح بشود و بخواهند واقعاً انقلاب  بکنند ودورکن  اساسی اقتصاد مملکت را ، وزیردارائی واقتصاد  را بعلت  ضرورتهائی که موجود هست به مطابقت  عدد 13 از مجلس خارج  میشویم  بعد میگوئیم  که دولت لایحه را دیر آورده  حالا  دولت این لایحه را دیر آورده   جائی را که می خواستیم اقتصاد مملکت ، وزیر اقتصاد می خواهیم ما وزیر دارائی  می خواهیم وقتی که اینها میشود می گویند دولت دیر آورده  اما بهعمل که  میرسد نتیجه اینطور میشودپس بناء علیهذا  دولت را زیاد نباید نشانه باصطلاح  غ غرضهای خودمان قرار بدهیم (منظورم  از غرض  همان سهو است ) این از این   نظر ، ماباید الان وضع موجود را حساب بکنیم دولت  لایحه را دیر آورده  قبول  داریم اما ضرورت ایجاب کرده است اگر ضرورتی  شد نماز را هم  نمیشود .اول  وقت  خواند اگر ضرورتی  شد واجبات الهی هم تأخیر  میافتد وقتی که قبول  داریم  که دولت لایحه را دیر آورده است و مجبوریم  برای  اینکه  دست دولت را باز  بگذاریم  و بتواند واقعاً این مملکت کذائی را  که الان از هر طرف  ممکلت مورد  هجوم است با این ماهیت انقلابی اش بخواهیم دست  دولت را باز بگذاریم که  واقعاً خدمت بکند بر این مردم ستمدیده ومردم مظلومی که بای ک اطلاعیه ساده شما تصور  بکنید ! برادران وخواهرارن تصور کنند بایک اطلاعیه ساده در سطح تهران وقتی که رادیو میگوید ماگونی  احتیاج  داریم 25 تریلرگونی   مردم میاورند میدهند  اگر  هر تیلر باصطلاح  به حد متوسط 50 هزار  باشد ببینید چقد رگونی دادند این ملت از این حرفها  وازا ین مسائل واز این هوچی گریها  ترس  ندارد  ملت راهش  را پیدا  کرده است ودولت  هم باید طوری  باشد که خدمت بر این ملت بکند وامروز باید این ملت با  در نظر  گرفتن ضرورتهائی که دارد . بودجه سال 59  وضعش  مشخص  است صبح  یکی از برادرها گفت  که بودجه باید برنامه ا شروشن بشود تا ما بتوانیم این گفته است اینطور ، این  در اول لایحه  بدولت اجازه داده میشود بین پانتز  اجازه  همان اذن  است  علی  التحقیق ، اذن  علی التحقیقی که بدولت  اجازه میدهد یعنی  ملت ، نمایندگان ملت  اذن  میدهد ونه آن اجازه باب بیع  فضولی است که درکتابهای فقه داریم . ‹‹بدولت اجازه  داده میشوداز محل  درآمدهای و سایر منابع تامین  اعتبار  بر طبق  عملکرد  سال 59›› عملکرد  سال 59  دولت  چیزی نیست که مخفی باشد ، در  صندقها باشد .د راختیار  همه تان هست . طبق همان عملکردی کهدر سلا 59 کرده است این دو ماه 60  را اینطور   بودجه  را دولت تأمین  بکند  این دیگر  جهت ابهامی در آن نداردواگر بخواهیم واقعاً شعار بدهیم واگر بخواهیم واقعاً یک حرفی زده باشیم عیب ندارد اما  این بودجه  ابهام ندارد یعنی دو دوازدهم  بودجه سال 60 از نظر عبارتی  که در اینجا گنجانده  شدهاست این ابهام ندارد مثل سال 59، بودجه  سال 59 مصوب شورای  انقلاب  یا هر  طور بوده این دو  علی ایحال  دیگر حف زیاد ندارم فقط خواستم به اصول  حرفهائی که  زده شده استاشاره بکنم .الان دولت برای اینکه دستش باز باشدمجبور  است ولو علت  جبر و علت ضرورت  هر چه باشد از نظر ما از نظر  ملت ما از  نظر  وضع موجود ما ضرورت یک چیزی است که خودش آمده ودانگیر ملت شده است و این  ضرورت ایجاب میکند که دو ماه بر دولت اجازه داده بشود که مثل  بودجه سال  59 عمل  بکند تا ان شاء الله در لایحه بودجه سال بیای مجلس  آنوقت  تصمیماتش  را بگیرد . بیش ا زاین عرضی ندارم .
 منشی- آقای معین فر بفرمائید .
معین فر- بسم الله الرحمن الرحیم . رب ادخلنی مدخل  صدق  واخرجنی مخرج صدق و اجعل لی من لدنک  سلطاناً نصیراً.
اولا معذرت می خواهم ازاینکه برخلاف  عادتی که امروز بود ودوستان  عزیز  از محل  نشستنشان  صحبت میکردند من بدون اجازه  اینجا  آمدم  چون اصل  بر این است   که  صحبت  اگ رخصوصاً مطول باشد در یک  جائی  راحتتری  باشد .آنجا خصوصاً با وضع جسمی  بنده وسمین بودنم سازگار زیاد نیست  خصوصاًآنجا آب خوردن هم ندار . مطالبی که در خصوص بودجه گفته میشود  واگر  احیاناًمشکلات وناراحتیهای اقتصادی مملکت طرح میشود بهیچوجه  جنبة مأیوس  کردن مردم ومخالفت خوانی آن چنان ندارد واگر کسی مطلبی را  بیان کرد وضضعفی را گفت ، بیماری اقتصادی را روشن کرد به جهت این است  که ان شاء‌الله دوائی پیدا  بشود وتوجه داشته باشیم بدانیم مملکت از نظر  اقتصادی به  کجا میرود . مردم ما آنقدر  هوشیار با فطانت و فداکار هستند که خوب میتوانند مطالب را درک بکنند ومقام  صالحی که  میتواند این مطالب را  بداند وباید بداند همین مردم هستندبنابراین اگ رمن باب مثال  نمایندگان مردم  اینجا بحث میکند از کسر بودجه  میگویند ، کسر  بودجه را بیان می کنند وتوضیح میدهند وخطراتش را میگویند به جهت این نیست که مردم مأیوس  بشوند یا خود مامأیوس  بشویم . ما اقتصاد بسیار در هم  کوفته ای در زمان رژیم  گذشته داشتیم  وخود آن اقتصاد مملکت را اصلا کاملا به نابودی  داشت میبرد .بحث در اینست  الان که رژیم  انقلاب اسلامی  هست  چه کنیم که جلوی آن سقوط  اقتصادی موحشی را که رژیم گذشته مسؤولش است من آن دفعه هم عرض  کردم  ای اینجا  مسوول اصلی رژیم گذشته است جلوی آن  سقوط اقتصادی را  بگیریم  الگوی  مصرف  خودمان  را چگونه  باش و از کجا  گرفته بشود و چکار  کنیم ،آن  هم نه در  این آتیه  به این نزدیکی ، ودر آتیه  بانسبه  دوری سروسامانی به وضع اقتصادی  خودمان بدهیم ، بنابراین اگ رمطالبی گفته میشودازاین  جهت  است  وبه هیچوجه  نباید  عنوان اینکه مخالف خوانی است و یا عنواناینکه برای تحریک  کردن مردم ومأیوس  کردن مردم  است باشد ، ما پس از 22 بهمن  ماه سال /1357 که انقلاب  اسلامی ایران به  ثمر رسید ،رژیم  بدست مسلمانان افتاد و تصادفاً مسؤولیت  سازمان برنامه وبودجه در آن تاریخ به عهده بنده بود و همانطوری  هم که د راینجا ذکر شد ما بودجه ا زود به شورای  انقلاب  نیاوریم، بعد از بیست و دوم بهمن  تا موقعی که دولت  موقت مستقر شدند نه فرصتی بودونه ما میخواستیم  با آن راه وروشی که رژیم  گذشته اتخاذ   کرده بود بودجه را به شورای  انقلاب تقدیم کنیم  به این جهت یک اجازه دو ماهه از شوریا انقلاب  گرفتیم وگفتیم  که در این  فاصله  کوشش می کنیم  بودجه را به همان طریقی که اینجا ذکر شد نه انقلابی به آن  معنی  که حالا  انقلابی  را ذکر می کنم که چه مشکلاتی دارد ودولت فعلی هم اگر بخواهد بودجه را به آنترتیب انقلابی  بدهد  چه مشکلاتی  برسر راه دارد . بودجه را به یک شکلی که تا حدودی ما بتوانیم  جلو روند  غلط  گذشته را بگیریم به آن شکل تقدیم  شورای انقلاب  کنیم ، البته بودجه ای که تهیه شد به علت مشکلاتی که مابا همکارانمان در هیأت  دولت  موقت  داشتیم . سازمان برنامه کا رخودش را کرده بود ولی  با  توجه بهخواست ها یزیادی  که  مطرح بود . با توجه  به این که مردم بعد از انقلاب میخواستند تمام مشکلاتشان تا آنجائی که میسر است با روی کا رآمدن  رژیم  انقلابی  حل بشود . همه خانه می خواستند ، باید بیمارستان ساخته بشود . بر فرض اینکه مردم گذشت  هم می کردند مسؤولین  امر مایل بودند تا آنجایی که میسر است مدرسه ساخته بشود . به کمک مردم مستضعف بشتابیم ، این روحیه  حاکم بود .وقتی که این روحیه  ار جمع می زدیم .  خواستها را با هم جمع می زدیم  که ببینیم  چقدر  خرجش است .آیا امکانات مملکت (‌که روی امکانات هم بعد من صحبت می کنم ) یا اساساً ظرفیت  اقتصادی مملکت قادر به جذب  این همه خواسته ها هست ؟ و برفرض اینکه پول  از پارو بالا برود پول موجود باشد ، هر چقدر هم بخواهیم موجود باشد ،آیا اساساً امکان پذیر هست ؟ خیلی ساده می شود گفت  در ظرف پنج سال تمام آن کسانی که بی خانه هستند خانه دارشان می کنیم همه کسانی را که نیاز  به مدرسه دارند به مدرسه می فرستیم  ولی آخر . این را ساده می شود گفت . ولی وقتیکه ظرفیت اقتصادی  وعمرانی  مملکت را ،لآن  چیزهایی را که به اصطلاح پتانسیل  مملکت است بخواهیم د رنظر بگیریم . ببینیم آیا می تواند جذب  یا حملش کند یا  خیر. دوستان ما عموماً( و الان هم همین اشکال هست که بعد من صحبت آن را خواهم کرد ) درهر وزارتخانهای که بوده انددر آن وزراتخانه به صورت موضعی  این مطلب  را بررسی می کردند . کسی که د روزارت  آموزش وپرورش است  عشق به این دارد  که الان  تمام بیسوادها را با سواد کند و هیچ یک  از بچه  ها یما بدون مدرسه نمانند . مسی  کهد روزارت مسکن  هست عشق  به این را دارد که برای همه  خانه بسازد .این عشق  را به صورت موضعی دارد . آن  نمی تواند و جزو  وظایفش  هم نیست . اطلاعات  به این  اندازه هم ندارد ، برایاینکه اطلاعات د رآن وزارتخانه خاص  جمع نمی شود ، که مثلا  اگر ایشان  بخواهد  سالی دویست هزار  مسکن بسازد ، وزارت  بهداری یکدفعه بخواهد بیمارستان ودرمانگاه بسازد ، حالا جنبه طبیب و اینها بماند که طبیب  از کجا  می آوریم ؟ چه می کنیم و چه م یکنیم ، یا سایر دستگاهها یاجرایی بخواهند تمام آن  چیزهایی را کهبه حق می دانند انجام  بدهند ، برفرض اینکه  پول  نهاده ای  همدر جایی باشد وهیچ گونه محدودیتی  همدر بین نباشد ، امکانش نیست . مملکت مثلا  چه میزان سیمان دارد ؟  بر فرض  اینکه کارخانجات  درست کا رکنند .این مقدار سیمانی که مملکت دارد  بار یچه  میزان  زیر بنای ساختمان کافی هست واگر قرار استاز خارج بیاوریم (آن  کارها و کثافت کاریهایی که رژیم  سابق می کرد )بنا در ما چقدر  ظرفیت  دارند ؟آیا سرنوشت اینکه صدها  هزار تن سیمان به بندر بیاید و با یک ناراحتی خالی بشود  بعد هم به علت  اینکه جاده های ما کشش ندارد ، به اندازه کافی ماشین  ووسیله نداریم، تمام آنها در بنادر سنگ بشود . آیا فکر  این را کرده اند ؟ مسلماً چون بطور  موضعی  فکر  می رکده اند نم یتوانستند  توجه بکنند که یک دستگاهی البته  آن دستگاه در رژیم سابق  خیلی غلط  کاریها داشت ، ولی واقعاً اینطور  نبود که دستگاهی را بیخود و بی جهت  بوجود بیاورد .یک دستگاه  هماهنگ  کننده ای  لازم است که برنامه ها یمختلف را بگیرد  با یکایک دستگاهها صحبت  کند ، امکانات   مملکت را بسنجد از مجموعة اینها یک برنامه ای در بیاورد که آن برنامه  قابل اجرا باشد وانجام  بدهد .  ما این مشکل را در سال 1358 داشتیم دوستان ماتازه  نفس  و علاقمند به انجام کارها ومواجه با یک آدمی که ظاهراً به نظر می رسید که کنس است و خست  به خرج  نم یدادیم . بااین مواجه شدند وگیر کرد تا آنجایی که حتی در هیأت  دولت موقت  دوستان عزیزما بعضی هایشان برا ی خاطر اینکه از شر بنده  خلاص  بشوند یکپارچه  استعفا کرده بودند (البته  حالا شما یکدفعه استعفا  نکنید و بخواهید از شر بنده خلاص بشوید ، ما در خدمتتان هستیم ) عین  این جریان در سال 1359   بود . برادرم مهندس  سحابی آنجا بود باز مواجه  با خواستهای زیاد ، خواستهایی که از سوز دل سرچشمه  می گرفت ، رو ی علاقمندی روی کا رکردنها  با آنها مواجه  شد ضمن  اینکه حسابهایش را که می رسید ، چرتکه  که می انداخت ، می دید که  نمی تواند . مملکت کشش آن را ندارد و پولش هم نیست .( من روی  نفت یکبار  صحبت  کرده ام باز هم  خدمتتان عرایضی  خواهم کرد ) این راه محل که نیست  هیچ  وبطور  موقت  هم راه حل نیست . مسکن هم نیست . بنابرانی درسال 58 یکی دو ماه . سه ماه طول  کشید  تا بتوانیم  دو ستانمان رادر هیأت دولت راضی  بکنیم وتوضیح  بدهیم که  مشکلات  چگونه است . بنابراین بودجه بطور  کامل  یعنی بصورت بودجه کامل  مملکتی در ماههای اولش  به تصویب  شورای  انقلاب  نرسید  بصورت یک دوازدهم می رفت ، علتش   این بود یعین  قسمت اول آن انقلاب  بود بعد هم هماهنگ  کردن  کارها با هم .در سال 59  برادرمان همندس  سحابی این مشکل  را داشتن .باز دو ماه اول به این ترتیب بودمضاقاً براینکه در سال 59 مسأله  نهادهای انقلابی هم  مطرح بود ، یعنی در حقیقت در سال 59  مسأله ای  که ایشان  با آن مواجه  شد تنها این نبود که این دستگاه  سرطانی دولت ، این اژدهایی کههمینطور  می بلعد ،  می خواهد ببلعد وبودجه را از بین ببرد . مشکل ایننبود که تنها باید کارهای عمرانی مملکت از سرگرفته بشود ویا راه افتادن کارهای  عمرانی مملکت بود که می توانستیم بیکاری را از بین ببریم . مسأله  دیگری که مطرح بود ، جوانان با حرارت  باایمان صمیمانهدر روستاها بخشها  فعالیت  می کنند واینها همدرهر جابه نواقصی  برخورد می کنند ،‌به مشکلاتی  برخورد می کنند .دلشان می خواهد یک شبه  بتوانند تمام مسائل را حل  بکنند .وقتی آدم به کسی که در زاغه زندگی می کند  برخورد می کند ،‌به یکنفر  که هیچ  چیز ندارد برخورد می کند وزندگی  اش  به هیچ  وجه تأمین  نیتس . می خواهد زندگیش را تأمین  کند تا آنجائی  که ا زخودش  مایه بگذارد . بنابراین اضافه  بر آن دستگاههای دولتی که بطور موضعی نگاه می کرده اند ، به حق موضع خودشان را می دیدند مننمی خواههم این را ایراد بگیرم ، از روی دلسوزی  هم آن موضع محدود  خودشان را میدیدند،  حالا برخورد با یک  عده انقلابی، کسانی که باز به  حق موضعهای خودشان را می بینند ود رموضع خودشان صحبت می کنند و از آن چیزی که در آنجا می گذرد ر نج می برند بنابراین  بایدبیایند الان مقادیری پول  در اختیار اینها بگذارند . حالا مشکلات برنامه ای آن کنار، که وقت یبرنامه ای در کا رنباشد ، ندانیم که امسال  چه مقدار مدرسه می خواهیم بسازیم واین مقدار  مدرسه را چه میزانش را مثلا وازتر آموزش  وپرورش می خواهد بسازد و چه میزانش را جهاد سازندگی می خواهد بسازد ؟  چطور  می سازند ؟ چطور  توزیع م یشود ؟ این برنامه ها هم در کا رنباشد ناگزیرند  یک مبلغ  چکی ، بصورت  کلی بدون  اینکه حتی  بین برنامه  های  مختلف  تقسیم  شده باشد ، که نوشته  بشود  چه مقدار صرف فرهنگ می شود ؟ چه مقدار صرف روستاها خواهد شد ؟ حالا  که بانک کشاورزی به روستاها وام میدهد ، جهاد سازندگی  هم وام میدهد آیا  اینجا دوباره کاری نمیشود ؟آیا الان یک عده ای در این وسط  سوء استفاده نم یکنند که د رنتیجه به عده ای دیگر هیچ  چیز نرسد ؟ فرصت این کار هم باقی نبوده  بنابراین بودجه سال 1359 با این  شکل تنظیم  شد ، یعنی  ماد رهر موردی  مجبور بودیم  بصورت یک مسکن ویک راه  حل زودگذر از آن رد بشویم . اما د ربودحجه سال 1358 چه تغییراتی است به بودجه  سال 1357 حاصل  شده است . من به برادران وخواهران  عزیز نماینده ام یکبار توصیه  کرده بودم باز  هم این توصیه را میکنم . با توجه بهاینکه رفته  رفته می بینید که مهمترین کا رمجلس ، بودجه  است ، نظارت  دردخل وخرج مملکت است .یک مقدار بیشتری را  جدی بگیریم و آن توصیه ای که قبلا بنده عرض کرده بودم  بعلت اینکه خیلی  هم  مفصل است . مقدمه ای که در بودجه سال 1358 نوشته شدهاست . ممکن است یک  مقداری زیاد باشد و بعضی از دوستان خسته بشوند ولی  به رحال  به هر صورتی  که  هست  چون جزو  وظایف نمایندگی ما هست ، اطلاعاتی میدهد که نسبت به گذشته و نسبت به آتیه  چگونه باشیم ، این مقدمه را قرائن  بفرمایند . همانطور  مقدمه ای  که در  بودجه  سال 1359  نوشته شدهاست ( قبل از آن قانون بودجه  مقدمه مفصلی نوشته شده است ) خرجهای بیهوده  راتاآنجایی که توانستیم انقلابی ، نه به آن معنی که  یکدفعه  همه  چیز را به هم بریزیم  چون نمی توانستیم و الان هم دولت فعلی مانمی تواند ،اگر  بتواند بودجه سال 60 را به آن شکل میاورد نمی تواند یکدفعه  بگوید  تمام وزارتخانه هامرخص  هستند . خرجهای زائدی را که بنظرمان می رسید ، تا آنجایی که میسر بود زدیم . آن بودجه سری که امروز صبح  در اینجا ذکر شد مادة 8  مواد هزینه کشور را وقتی که در آن لیستها نگاه می کنید که در سابق  هر مؤسسه ای هر دستگاهی ، هر رئیس  اداره ای ، هر وزیری یک مقدار پول داشت که می گفتند طبق مادة8 بی حساب وکتاب در اختیارتان باشد واز این خرج کنید ، مجلس  هم تصویب می کرد . چون این مواد با هم جمع  نمی شد هر اداره ای، هر دستگاه اجرایی بودجه اش برای خودش بود اصلا  معلوم نبود ارقام را هم که جمع می کردید بسسیار زیاد می شد . البته استدلال آن تا یک حدودی صحیح است ، یعنی یک مقدار متعارف خیلی پائین  رادر اختیار  دستگاهی گذاشته اند . برای مخارجی که واقعاً آن مخارج روی  کاغذ نیم تواند بیاید ( خیلی خیلی بندرت ) شاید زیاد قابل ایراد نباشد ولی  عملا مادیر  زیادی از پول  مملکت در  مادة 8 رفته بو . مامادة 8  را با لکل  حذف کردیم و گفتیم دولت  انقلابی ، دولت اسلامی از کسی ، چیزی مخفی ندارد . خرجی است خیلی روشن ، روی کاغذ میاید سند هزینه هم تهیه می شود .در هر موقعی  هم باید بیایند و بتوانند کنترل کنند . این را حذفش کردیم .وقتی این را حذفش کردیم به یک مشکلی برخورد کردیم .در همان هیأت  دولت این بحث شد که شما آمده اید اضافه کارها را زده اید (اضافه  کارهای  نکرده را ). یعنی به عنوان  اضافه کار پولهایی که داده میشد . هنوز  هم داده میشود . که راه حلهایی که شاید  بخواهیم روی آن صحبت  کنیم همین باشد .البته نمیخواهم بگویم که یک  مرتبه ساطور  بلند بشود گردن کارمندان دولت  بزند ولی واقعاً در مقابل پپولی که  داده میشود کا رگرفته بشود . شمااضافه  کارهارا زده اید . مأموریتهای پشت میزی  را اشاره من به این است که حالا هم دوستان عزیز ماباید در دولت  توجه داشته باشند که ازاین چیزها  الان هم هست . و باید جلوی این چیزها را بگیرند .پشت میز نشسته وماموریت  پشت میزی میگیرد .آخر  ماه می نویسند که ایشان  5 روز یا 6 روز به فلان قسمت یا فلان شهر رفته است فوق العاده اش را به  او  بدهید و هزینه  سفرش را هم بدهید  . شما آمده اید اینها را زده اید  یعین آن  چیزهایی که حقوق مکتسب بود .درست است که نامشروع بود ولی  مکتسب  بود .همه اینهارازده اید یک عده ای هستند کهواقعاً جان می کنند و بااین  مقرراتی که الان وضع کرده اید ، بااین مقررات  آن عده ای که جان می کنند ما به  هی وجه نمیتوانیم  به آنها  کمک کنیم . کسانی  هستند که تادیر وقت  شب  نشسته اند و دارند زحمت می کشند ماباید به یک شکلی زحمات ایشان را تأمین  وجبران کنیم . به این جهت  قرار شد که مقدار معقولی بالنسبه ، رقمش  یادم  نیست که چقدر  است ولی نسبت  به گذشته اصلا  قابل قیاس نبود . (یکی از  نمایندگان )3000میلیون .خیر . عرض می کنم . شاید در حدود 20 میلیون تومان  بود (فواد کریمی – بودجه سری در حدود 350  میلیون است ) خوب  حالا هر وقت به جنابعالی نوبت رسید شما بفرمائید .عرض میشود که شاید در آن حدود که  من حاضر الذهن نیستم این همدراختیار مؤسسات ، ادارات ، وزراء به آن شکل  نباشد بلک تقسیم بشود  با نظر هیأت دولت  ومعلوم  بشود که چه مقداری در  چه جا  قابل  اجرا است .این بودجه سری  بود  که د رسال 58 نوشته شد د رمقابل  فرض بفرمائید  حدود ارقام 200میلیارد ودر این حدود بودجه سری  که برای نخست وزیری گذاشته بودند .ارقام  خیلی نجومی .
فؤاد کریمی – 140 میلیون تومان برآورد قطعی  سال 57 بده است و سال 58 هم 350 میلیون بوده است .
 معین فر- من الان روی ارقام بحثی ندارم . اگر اشتباه هم کرده باشم متشکر میشوم که تصحیح کنید . رقمی  که درگذشته در سال 1357 بود . مثلا  مخارج سازمان  امنیت یکپارچه در بودجه سری رفته بود . یعنی هیچ  حساب  و  کتابی نبود . آن همه خرجی هم که اینها میکردند . غیر از آن موقعی که نصیری  را گرفته بودند و با آن قیافه میگفت  دو تا دو تا ومیخواست بگوید که بودجه  من اینقدر  بوده است . شاید آن از یک راست میگفت آن چیزی که ظاهر امر بوده است . بقیه مبالغی بوده است که به صورت سری در بودجه نخست وزیری  میرفته است . به نظر  بنده در بودجه های مملکت این رقم سری باید  حذف بشود و یا اگر  ناگزیر هستیم  به حداقل ممکن کاهش پیدا کند . تا آنجا که من یادم  میاید سال 59 هم به همین ترتیب  بود .بودجه سری  یعنی چه ؟  یعنی پولی که داده میشود  اگر  5 سال یا 6 سال دیگر  یا دوماه بعد  آن بخواهند سندی را نگاه  کنند کهبه چه کسی داده شده است ؟  چگونه داده شده است ؟ چه ضوابطی  برای خرجش  بوده است ؟ این را ما نداریم . بنابراین این قابل قبول نیست .و حتماً به این شکل نباید باشد . حتی اگ رهم آن بودجه سری با آن مقدار کمش هم بود باید با یک ضوابط خاصی  در اختیار وزراء و دستگاههای دولتی گذاشته بشود . اما متأسفانه (برای توضیح قبلی را عرض کنم و بعد وارد متأسفانه اش بشوم ) یک قسمت دیگری که در بودجه های رژیم گذشته ودر بودجه  سال  57 موجود بود وما به شدت جلوی آنرا گرفتیم واین یک انقلابی بود دربودجه نویسی سازمان برنامه د رآن موقع . ارقامی  که به عنوان کمک به مؤسسات  داده میشد .رژیم  گذشته هر روز  دستگاههای رنگ ووارنگ  درست  میکرد . انجمن  حمایت  از فلان . فرهنگ فلان جا .  نگارستان چی . وازاین حرفها . ظاهرش  هم اینبود که وقتی  میگوئیم  که فرهنگ  نیاوران  که تحت نظر فرح بوده است ظاهرش این طور  به  نظر میرسید که فرح  از جیب  خودش میدهد .  بلکه ایننبود . آن دستگاهها را ایجاد میکردند  ودر بودجه مملکت  یک  عنوان  داشت . عنوان کمک ( که الان هم متأسفانه موجود است که در این لایحه دو دوازدهم همناگزیر نوشته شدهاست ) مقررات همان دستگاهها حالا  آن دستگاهها می خواهند  مقررات داشته باشند یا نداشته  باشند خرج بشود . بدون اینکه سند هزینه ای  به دستگاه دولت برگردد. وو بدون اینکه خرج آن قابل کنترل  باشد . مثلا  فرض کنید  سازمان  زنان سابق،  کارهایی  هم به عهده اش گذاشته بودند . ارقام بسیار زیادی را به عنوان کمک  میگرفت  .  تحت  نظر خود اشرف هم بود و بعد هم آن دستگاهی که داشت . بعد از  انقلاب یک عده از خواهرهای انقلابی ومصمم به آنجا رفتند که آنجا را اداره بکنند با چه مشکلاتی برخورد کردند . بامؤسسات تابعه ای که این سازمان زنان  داشت ومخارج زیادی که داشت . ما می خواستیم بودجه بنویسیم آنوقت باید کمک میکردیم به سازمان زنان .بنده موجب ناراحتی یک عده از همین خواهران  عزیزم شدم . و به من اعتراض کردند . (یکی از نمایندگان – ایشان باید راجع   به دو دوازدهم صحبت کنند . )من درباره کلیات بودجه صحبت  می کنم و صحبتم  هم بسیار مفصل است و فکر میکنم اینها برایتان مفید است .اگر نمیخواهید من اصرار زیادی ندارم ومی نویسم ودر یک جامیدهم  . جناب رئیس اگر تذکری  به من دارید بفرمائید وگرنه ادامه بدهم .
رئیس- من میگویم سعی  کنید د رموضوع باشد ، ادامه بدهید .
معین فر- من میدانستم که خیلی بدشناس هستم . آخر جلسه  که همه  خسته  هستند وفکر میکنند اگر از شر بنده خلاص بشوند بودجه  تصویب شده  است . نه اینطور نیست . اگر من  هم این بیست دقیقه ای که اینجا  هستم حرف  نزنم دیگری  هم بخواهد صحبت  بکنند . چند نفری هم اسم نوشته اند .وامروز  هم  به رأی گرفتن کلیات نمیرسیم . بنابراین این فقیر حقیر  را زیاد  اذیت  نکنید .
              ما خود  افتادگان مسکنیم                                حاجت  تیغ بر کشیدن  نیست
عرض  می شود که ما با یک سؤالی برخورد کردیم که خیلی جالب بود و آن  این بود که آقا  در رژیم  گذشته  آقای مجیدی  که درسازمان برنامه بود به اشرف  پهلوی  پول میداد حالا تو آمده ای   اینجا به یک  عده افراد  فداکار ، خانمهایی که انقلابی هستند پول نمیدهی و جلوی  آنرا  گرفته ای ؟ جواب  مااین  بود که بله. این سازمان زنان یا حزب است ، جمعیت است این جمعیت  باید از حق  عضویت  خودش  اداره بشود . واز بودجه دولت یک شاهی داده نمیشود . آقا مؤسساتی وابسته  دارد . مدد کاری دارد .بیمارستان دارد . تمام اینها باید  تحویل  دولت داده بشود .دولت همدربودجه خودش میگذارد . حسابها را هم باید  جدا بکنیم .  غرض من این بود که دربودجه سال 58 ما با این کمکها مواجه بودیم وکمکهایی که  بعضی هایش به ظاهر خیلی منطقی بود .ولی اگر کسی می خواست اصولی  رفتار بکند  گرفتار  ناراحتی  دوستانش میشد اگر سازمانی می خواهند داشته باشند خودشان باید پولش رابدهند ومؤسسات وابسته به آنها هم همینطور مثل  حزب است .در  رژیم گذشته حزب رستاخیز بودجه دولتی داشت معنی آن این  نیست  که ب بعد از  این  هم احزاب  باید بودجه دولتی داشته باشند .باید هر دستگاهی با بودجه ای که از حق  عضویت افرادش حاصل  میشود اداره بشود .  اما راجع به کسر بودجه .همانطوریکه اشاره شد  کسر بودجه 57 تا آنجا که منیادم هست 250  میلیارد بود . اگر شاتباه  نکنم . این را از این نظر  میگویم ضمن آنکه از کسر  بودجه های بعدی ناراحت هستم ولی به قدری  حقه بازیهای اداری و بالا و پائین . دلار بنده   یک را اینجا خدمت سروران عزیزم  عرض کردم .مفهوم آن این نیست  که پولی که برمیگردد کسر بودجه را جبران میکند بهیچ وجه این نیست تأسف می خورم که امروز باز اینبحث شد که آیا باید ثروتهای ملی مان را بدهیم تا بتوانیم  کسر بودجه مان را تأمین کنیم. با تولید داخلی داشته باشیم ؟
جوابش  این  است که اگر ثروت  ملی را هم بدهید نمیتوانید کسر بودجه را تأمین  کنید. ثروت  ملی پولش  به ارز است کهمیگیرید ( حالا  غلط بودنش به کنار )آن  میزانی کارآئی دارد آن ارز ،آن میزانی بدرد شما میخورد که بتوانید جنس  از خارج واردکنید . حالا هر  جنسی را همنباید وارد کنید . آن میزانی کارائی  دارد که جنس وارد بشود وتبدیل  به ریال  بشود . سال گذشته با وجودی  که واردات  ماناگزیراً زیادتر بود .  حدود 17 میلیارد  دلار  بوده است ساهای قبل آن هم کمتراز این  یا بیش از این حدود بوده حالا هم  معلوم نیست . بیش از 15-16  میلیارد بود نباید وارد بشود آن چیزهای اساسی که وارد میشود و فرض هم بکنیم برای چند سال ده سال . 20 سال هر چقدر  طول بکشد گرفتار باشیم  واز نظر کشاورزی  ومواد غذائی وابستگی  داشته باشیم تازه فرض  هم  بکنیم  که فرض است که  متأثر کننده است ، تازه این فرض  را هم بکنیم مجموع 15-16  میلیارد دلار یا فوقش خیلی  خیلی  حدت  بکند 20 میلیارد نه بشکه  نفت را ،‌این را دوستان توجه  بفرمائید ، چون  هر کسی میاید  صحبت  میگوید آقا دو میلیون بشکه صادر  بکنیم یا 3 میلیون این حرفها چیست ؟ سوال ایناست که  20 میلیارد دلار درآمد میخواهیم داشته باشیم یا 15 میلیارد دلار مااز 6 ماهة اول یعنی  6 ماهه ای که از بهمن  مثلا شروع میشد   تا آخر تیر ماه سال 1359  بهمن تا تیر ماه 59 آن ماهی را که حساب  میکنیم ضمن اینکه فروش  نفت مان را ،  صادرات خودمان را آن  چنان  تقلیل داده بودیم که اصلا رقمش را که همه شما میدانید که چقدر پائین  آمده بود .درآمد 10 درصد پائین آمده بود بنابراین کاری که ماباید بکنیم و آن چیزی  که مورد بحث است ،بحث  در این است  که  چقدر پول  به دست ما میاید نه اینکه چه مقدار داریم میمکیم ،واقعاً در گزارش اقتصادی ، که اخیراً بانک مرکزی چاپ کرده  دیروز دیدم ، حدودش را داشتم آن 6 ماهه را وقتی ذکر میکند می گوید 10 درصد درآمد پائین آمده است .
بنابراین ما آن میزان ارز را میتوانیم از نفت بدست بیاورمی وباید هم به دست بیاوریم  که خرجش میکنیم یاد رآن حدود ویکمقداری هم باری ذخیره های ارزی مان ، که یک مقدار  معقولی باید باشد ،و آن مقدار ذخیره های ارزی مان مفهومش کسر بودجه  ما باز نیست . حالا  مسأله  اینکه مملکت نباید تک محصولی باشد ، همان ارزی را که به دست  میاوریم ،  حق این است از سایر چیزها به دست بیاوریم تولیدات داخلی را افزایش بدهیم که بتوانیم  حتی صادر  بکنیم ،آن ها بحث های دیگری است .آنها بحث های دوم است که واقعاً اگر د ر آتیه بتوانمی خودمان را د رآن حد برسانیم . بنابراین پولی که در داخل  دارد خرج میشود واینکسری را ککه ماداریم از آن صحبت  میکنیم  کسر ریالی  است . کسر پولی است ،کسری است که با تومان داریم میدهیم به آن شکل در داخل داریم مصرف میکنیم یعنی وقتیکه دو رمملکت  مان را بسته ایم .  به صورت مجزا  فرض کردیم .
رژیم سابق این را توجه نداشت ، ذخایر ارزی  هم به این شکل که میدیدید  تازه  بالا  هم میرفت و بعد هم حالا یک مقداری واردات  غلط در آن بود . آنها به کنار .باز ایناگر بخواهیم تمام آنها را به حساب  بیاوریم یعنی آن ارزهای  تبدیل نشده آن حقه  بازیهای داخل  بودجه که خارج از ارقام بودجه  مملکت  در آن تبصره ها یک مجوز  هائی داده میشد ، تمام آنها را به حساب  بیاوریم همانطوری که آقای مهندس  خیر گفتند حدود هزار  میلیارد بود ( اگر  بخواهیم روی حساب بیاوریم ) به هر حال آن چیز صوریش  که نشان میداد در بودجه مملکت ارقامی که  نشان میداد تا آنجای که یادم  است اگ راشتباه نکرده باشم  حدود 250 میلیارد بود ( تمام این ها را به ریال  دارم  عرض میکنم ).
در سال 1358  البته در بودجه کسری زیاد نوشته شده بود و این  رقم 500 تائی که گفته شد، شاید رقمی  است که از بودجه مصوب  ذکر  کرده اند ، به رقم 500 هم نرسید، رقم  کسری بودجه مادر سال 1358 سیصد و پنجاه میلیارد بود .
در سال 1359 آن چیزی که مجوز گرفته شد از مجلس ، مجموع آن را که جمع میکردیم  حدود 800 میلیارد  بود ولی 800میلیارد کسری در 59 نبود یعنی  عملا کمتر از این است  عملا 615 میلیارد است نم یخواهم بگویم کم است ! این مریض  بودن بودجه و اقتصاد مملکت را میرسانددراین شکی نیست و باید هم نگران باشیم وبه فکر اصلاحش باشیم شکی  درایننیست ولی رقم 800 میلیارد نیست بلکه 615  میلیارد است . من در اینجا یک نکته ای را مایل  هستم به سرور عزیزم  جناب آقای  حجت الاسلام موسوی تبریزی عرض کنم  که چون واقعاً د رموقعی که آدم  دارد صحبت میکند خدا را د رنظر میگیرد ، نه قصد  کوبیدن دارد ، نه قصد دفاع وروی هوا آدم صحبت نمیکند وبنده هم امیدوارم ان شا ء‌الله  روی هوا صحبت  نکنم . آن نوع استدلال ،  جناب موسوی که بگوئیم د رسال 57 دویست و پنجاه میلیارد بود که من رقمش  را هزار  کردم توجه بفرمائید زیادتر از این حرفها هم بودودر سال 58 پانصد میلیارد  بوده یعنی دو برابر شده وهمانطوری که عرض کردم 500 میلیارد عملا نبود ، سیصد و پنجاه بودحالا اگر 800بشود نگران نباشید 30 درصد بیشتر است این نوع استدلال از نظر اقتصادی زیادبه نظر من صحیح نیست ، درست مثل این  میماند که من به پسر خودم بگویم موقعی که تو 5 سالت بودمن 35 سال  داشتم عمرم 7 برابر  تو بود  حالا چطور  شد که  7 برابر نیست ؟ بنابراین (ابوالفضل موسوی –من یک ربع باید دفاع بکنم ) یک  طوری میگویم که خودم دفاع  خواهم کرداز شما ، یک ربع  شما را هم  من  میگیرم .چون آقای رئیس خیلی  حلم به خرج  داده اند .
ابوالفضل موسوی تبریزی- استدلال من ایننبوده است یکربع  وقت باید به من  بدهید .
 رئیس- شما هم حرف های دیگران رارد کردید آنها هم همینطور  وقت بخواهند ؟
معین فر- حق با ایشان است – عرض میشود که غرض میشود که غرضم  فقط این است  خود  رقم کسر  خطرناک است حتی آن رقم 350 هم خطرناک است ، 615 بعدی  هم که آمده الان اگر با آن حساب یعنی در حدود 270،280 میلیارد به کسری  مان اضافه  دشه ، اینخطرناک است ماباید به فکر باشیم ودر آتیه نگذاریم اینقدر  کسری داشته باشیم  تا به تدریج جبران کنیم .
نکته ای را برادرمان وزیر مشاور در نطق خودش  وقتی که گزارش اقتصادی  به مردم میدادند  در نماز جمعه مندیدم فرموده بودند و آن این  بود که به همت  مردم  مادر سال گذشته موفق شدیم 450 میلیارد صرفه جوئی کنیم یعنی کسری ها را خواستند بگویند کمتر شده ، و به همت مردم این صرفه جوئی  انجام شده . من میخواهم بگویم  که این مردم ودولت و همهباید همت کنند که آن نوع صرفه جوئی نشود  حالا میگویم که آن صرفه جوئی چیست ؟ و همت  باید  د رجهت  عدم صرفه جوئی  در آن قسمت ها باشد . اژدهای بودجه  جاری مملکت می بلعد ، میخورد از بودجه مملکت در حدود /1800 میلیاردش  البته بعضی صرفه جوئی  ها واقعاً با فعالیتی  که دوستان مادر سازمان  برنامه فرمودند و  کار را یک مقدار مشکل گرفتند وناراضی  برای خودشان تراشیدند نظیر ناراضی هائی که بنده میتراشیدم 1800میلیارد را باز توانستند کم بکنند (1600 ودر این حدود  مقدار عملکرد است )، هم وزارت  دارائی ، هم سازمان برنامه این دو تا غولی که از نظر دستگاهها یدولتی مزاحم  هستند ودر حقیقت  وظیفه  خودشان را تا اینجا انجام داده اند و بهتر ازاین  هم باید انجام بدهند ، 1800 میلیارد در بودجه  جاری است  حدود /1000 میلیارد  گذاشته شده بود برای  مخارج عمرانی مملکت ،راهسازیها ، بیمارستانها، مدارس و کارهای زیر بنائی مملکت یعنی آنهائی  جلو  بیکاری را میگیرد . آنهائی که باید  بیاید و حتماً اقتصاد مملکت و چرخ  اقتصادی مملکت را به کار بیندازد ، هر چقدر ما بتوانیم صرفه جوئی  در آن  قسمت  اولش بکنیم . صحیح  است و باید ممسک  باشیم و باید در آنجا سخت بگیریم در قسمت دوم  تا آن جائی که ظرفیت  اقتصادی مملکت اجازه میدهد آنهم نه ولنگ وباز ، تا آن  جائی که واقعاً  قابلیت اجرای آن را داریم ومیتوانیم اجرا  بکنیم  در  آنجا  نباید صرفه جوئی بکنیم .این رقمی  که به عنوان صرفه جوئی ذکر شده ناشی ازاین  است که از 1017 میلیارد بودجه سرمایه گذاری سال 1359 بیش از /570 میلیاردش  خرج نشده ، این برای مملکت فاجعه است واگر بخواهد در آتیه  هم  همینطور باشد . یعنی باید کارها راه بیفتد هیچ  شکی در آن نیست  مملکتی  که  سالی  یک میلیون به بیکارهایش اضافه میشود  اگ رواقعاً خطری  انقلاب مارا تهدید کند از اینجا است ،اینجا مثل موریانه می خورد . باید جلوی آن گرفته بشود ،  مردم نمی توانندبیکار باشند ،باید به مردم کا رداد وکارهای اساسی را باید  راه انداخت ،پولی که صرفه جوئی  شده است از محل همین کارهای اساسی است .
تازه آن پانصد  و هفتاد میلیاردی هم که به عنوان سرمایه گذاری وضع شده است (حالا ان شاء الله در بودجه  اصلی فرصت بیشتری خواهد بود وباید  ما طوری  وقت خودمان را میزان بکنیمکهبه آخر جلسه  که همه خسته اند نیفتد)آنجا بنده توضیح  خواهم داد. پولی که الان در بودجه های عمرانی مملکت گذاشته  شده است همه اش  به مصرف عمرانی  نمیرسد ، این حقیقتی است که باید بدانید یعنی باز در بودجه  جاری مملکت میاید باز به یک شکلی  مفر پیدا کرده اندوروی مخارج  بالا سری می شود  مخارج اداری به آن شکل می شود .این دو باید  حسابش  از هم جدا بشود وطوری  است که حتماً باید ما تا آنجا که می توانیم به برنامه ریزی خودمان اهمیت بیشتری  بدهیم وتا آنجا که می شود از جاری بکاهیم .مشکلی  که ما الان داریم (رئیس – بالاخره مخالفید .) تعجب می کنند که چرا  من مخالفت  نمی کنم . بنده معروف بودم به ابن جنید .در هر جا بالاخره یک ابن جنیدی پیدا می شود ، دوستانم مرا به ابن جنید می شناختند .من نمی دانستم آقای رئیس هم ما را د راینجا به ابن جنید می شناسند . (رئیس  - من می گویم  وقتی که شما به عنوان مخالف صحبت می کنید ، بعد از شما هم موافق صحبت  می کند . ) اما تولید مملکت .یکی از مشکلاتی که الان ما داریم . همانطور که الان ذکر شد من تکرار  مطالبی که سایرین بیان کرده اند نمی کنم . تولید  به سطح  بسیار نازلی سقوط کرده است .کارخانجات ما کهباید دهنده وجه  به دولت باشند ، گیرنده وجه هستند .در ایام نوروز  درخدمت آقای مهندس  سحابی   ودو سه نفر دیگراز دوستان عزیز شمال بودیم وسری به کارخانه چوکا زدیم .  کارخانه چوکایک مجتمعی است که برای تهیه  چوب وتهیه کاغذ با قرار دادی  که با کانادائیها داشته ایم تأسیس شد . مخارج این مجتمع  هفتصد میلیون دلار  است ، یعنی  حدود پنجاه میلیارد خرج این دستگاه شده است . دستگاهی است که باید در سال 150 هزار تن کاغذ  به بیرون بدهد ، کاغذی که الان مملکت نیاز دارد ، به عوض وارد کردن وبایدیک جایی باشد که کمک کننده  به اقتصاد مملکت باشد ،پول  دهنده باشد ،در حالی که میدانیم ماهی بیست  میلیون ، بیست  و پنج میلیون  تومان از همین بودجه ای که ماداریم تصویب می کنیم باید داده بشود کهبه کارگران آنجا  حقوقشان رابدهیم .این وضعی  است که د رآنجا هست ، (این را به عنوان مثال عرض می کنم . )بنابراین  دستگاههای  اقتصادی ما  همینطور فلج  است ، کارخانجات ما فلج  است . علتش  چیست ؟  علتش بی نظمیهای داخلی و عدم مدیریت صحیح د رکارخانجات و مششکلات دیگری هست ، مواد اولیه ولوازم  یدکی  هست ، تمام اینها که  هر کدام باید به جای  خودش روی آن بحث بشود .سؤال می کنیم  چرا شما  کارخانه  را راه نمی اندازید ؟ یکی از مشکلاتشان این است که ما سوخت   نداریم . تا آنجایی که من  میدانم لوله  گاز رشت  به آستارا در همین نزدیکیها  است  ، چقدر  فاصله  دارد هفت ، هشت کیلومتر . خوب چرا نمیروید گاز بگیرید ؟  چرا  گاز به اینجا نمیاورید ؟ گفتند گاز به ما یکسال  دیگر میدهند وازاین قبیل  معاذیری که موجود است .در حالیکه اگ ریک هماهنگی در کا رباشد . ( من  می خواهم که برای فردا نرسد اگر  هفت  هشت دقیقه به من اجازه بدهید که  به فردا نیفتد  چون اگ رفردا بیایم تازه نفس هستم ) بعد  ان شاء الله برای  بودجه  سال 60 اگر زنده ماندیم ، صحبت  خواهم کرد .
          گر بماندیم  زنده بر دوزیم                      جامه ای کز  فراغ  چا ک شده است
          ور بمردیم  عذرمان بپذیر                        ای بسا آرزو که خاک  شده است
عرض می شود که از  این قبیل  کارخانجات ما زیاد داریم واین کارخانجات  باید راه بیفتند .الان وضع  صنایع کشور . وضع بسیار بدی  را دارد . صنایع  چند تکه  شده  است . قسمتی  دردستگاه صنایع ملی شده است وبسیار عظیم است . آنهایی که بخش خصوصی اداره اش می کرد ، با  کمک دولت با حقه  بازی ، با هر شکل  یک  طوری  می گرداندند یا مثلا خودشان میلیاردها استفاده می کردند وکم  می کردند .صنایعی که درسازمان گسترش و صنایع نوسازی مملکت است ، عموماً  وضع  خوبی ندارد . صنایعی که د ربنیاد مستضعفان است . گزارشی  به ما نمیرسد  این مسأله  ای است  که ماباید  بدانیم . بنیاد  مستضعفان ، بنیادی است که از پول  مردم محروم این مملکت است . آقای  قائم الصباحی د ریک جلسه ای که بودجه  متمم  مطرح بود گفتند که ما با بنیاد مستضعفان معامله  بخش  خصوصی می کنیم  یک هم چنین  حالتی است  برای خاطر اینکه  یک شرکت یا یک دستگاه  ثبت  شده است ، ولی  آیا  از نظر نمایندگان ملت  هم صحیح است ؟ ما ندانیم در آنجا  چه  می گذرد ؟ مسأله ای که صبح  آقای  آیت  اینجا گفته اند .مفصلش را آقای  سحابی  د رکمیسیون بودجه گفته بودند . مفصلش  این بود کهگفت  شب به من  تلفن  کردند از طرف یک مهندس  تأسیساتی که در خانه ثاب کارهای تأسیساتی  آنجا  را درست میکرد ، و به یک لوله  ای برخورد می کند . می بینید این لوله  از یک  دیواری رفته است د  خالیکه  جلوی دیوار کاشی  شده است واصلا بسته است  این لوله کجا میرود ؟ دست  به دیوار می زند ، می بیند صدای  خالی می آید  وپشت  آن چیزی نیست  ، دیوار  را خراب می کند ومتوحش  می شود ، چون یک مجسمه  بزرگ بودا، را می بیند البته اومی گوید مجسمه  طلا ( من فکر می کنم باید  توجه  داشتهباشیم  چون ممکن است  این غلط  باشد آخر خبلی باید قیمت آن باشد اگر  طلا باشد ولی به هر حال زرین بگویئم .) یکدفعه به یک  مجسمه  برخورد میکند بعد به یک خزینه ای برخورد می کند ومی آید به دستگاهی به کمیته ای تلفن  می کند که آقا این چیز را من پیدا کرده ام ویک چنین  ترتیبی است ودر آن را هم می بندد وبیرون می آید . صبح می آید و می بیند که کامیونی  جلوی در آن  خانه است ودارند آن را  می برند   ومتوحش  شده بود . به آقا یمهندس  سحابی  مراجعه کرده بود که چکار کنیم که یک وقت از بین نرود وکسانی  آن را نخورند  ایشان اقدام کرده بود واز سرپرست بنیاد مستضعفان آن موقع سوال کرده بود .آن موقع از طرف شوریا انقلاب هم برادرمان حجت الاسلامموسوی اردبیلی آنجا  تشریف داشتند وبعد اطمینان داده می شود که اینها همهبه بنیاد مستضعفان  حمل شدهاست . خوب ایشان خیالش راحت می شود . بعد می گوید یکماه قبل  آقا یخاموشی را که سرپرست بنیاد مستضعفان است دیدم . سؤال کردم که آن  گنجینه ای که آوردند چه شد  وکجاست و آن را چه کا ر کردید؟ می گوید اصلا چنین چیزی نبود .نمی دانم این کجایش  اشکال دارد ؟این را باید دنبالش  رفت ،  به هر حال من می خواهماز این موقعیت استفاده کنم واز آن هیأتی  که از طرف  امام معین شده اند که به کا ربنیاد مستضعفان رسیدگی بکنند و گزارش خودشان  را بدهند ،از آن هیأت بخواهیم زودتر گزارششان را بدهند ومسأله  بنیاد مستضعفان  خانه هایی که بنیاد مستضعفان دارد ، باید روشن ومعلوم بشود چه کسانی  استفاده  می کنند واجاره میدهد یا اجاره نم یدهند وحرفهایی در خارج زده میشود برادران عزیز من ! الان صحبتهائی کرده  میشود . ماشینهای آخرین سیستمی  که موجود  بوده  است ، اینها همهباید روشن بشود . بنابراین اینها همه مالیه مردم است .  بنده حتی  اعتقادم به این هست که بنیاد مستضعفان ، این نهادهایانقلابی ، چون من  می خواستم راجع به جهاد سازندگی و فعالیتهایش و اینکه  چگونه باید پول  داده  بشود وبه چه ترتیبی  مصرف بشود و چطوری  حسابهایش را داشته باشیم  ، صحبت  کنم که خسته  هستید ووقت نمی کنم روی آن صحبت کنم ، ولی شاید  حق  این باشد  که تمام این مجموعه ها یعنی این نهادها خودش به صورت وزارتخانه ای دیگر وزارتخانه ای که بنده عرض می کنم یک وزارتخانه طاغوتی  نیست .  بوروکراسی و کاغذ بازی اداری گذشته  نیست ولی مجموعه اینها به صورت یک وزارتخانه ای دربیاید ، وزیر مسؤولی داشته باشد تا مااز وزیر مسؤول  بتوانیم  سؤال  کنیم . چه  به سرش آمده ،  چه می کند واینکارخانجات چگونه است ؟ بنده بیشتر ازاین مزاحمتان  نمیشوم  نه به علت اینکه مطلب بیش ازاین  ندارم ، به علت اینکه حوصله  بیشتر ازاین نمی بینم ، خیلی متشکرم .
توکلی- منیک اعتراضی به آقای  رئیس دارم که مادة 64 را اصلا  اجرا نمی کنند . سه ربع تمام حرفهایی شنیدیم که احیاناً شاید مفید هم باشد  بعضی قسمتهایش اگر درست باشدمن عین مادة 64 را می خوانم که معلوم  بشود آقای رئیس  حق مجلس را ضایع می کنند به خاطر این مسلحانه هایی که می فرمایند .
مادة64- ‹‹ناطق نباید از موضوع مباحثه  خارج شود ودر غیر این صورت  رئیس تذکر میدهد واگر بخواهد توضیحاتی  بدهد که از موضوع خارج نشده است یااینکه خروج اواز موضوع دلایلی داشته است ، اجازه داده  نخواهد شده .
یک قسمتی از حرفهای آقای معین فر حتماً مربوط نبود ، البته یک مقدارش  مربوط بود ، ولی این قسمتهای اول و آخرش  چه ارتباطی داشت ؟
5-پایان جلسه واریخ تشکیل جلسه آینده
رئیس- اجازه بفرمائید ،برایاینکه اعتراض آقای توکلی روشن بشود . اکثر برادرانی که امروز در بودجه صحبت کردند، ضمن  حرفهایشان از موضوع دو دوازدهم بیرون می رفتند ومناز اول اگر میخواستم آن جور بکنم  مثل  گذشته میشد .که آقای معین فر  یکبار  قهر کردند رفتند نشستند . بعد فکر می شد که نیم خواهند بگذارند حرف زده بشود .به نظر من حرفها زده شد ، البته یک  مقداری هم خارج از موضوع بود . خواهش من از برادران این است که  در جلسه بعد کمتر از موضوع خارجبشوند . امروز  جلسه را ختم می کنیم .  جلسه  فردا ساعت 8 صبح است وموضوع  بحث  همین  بودجه است .
(جلسه در ساعت پانزده  و هفت  دقیقه پایان یافت )
رئیس مجلس  شورای اسلامی –اکبر هاشمی  رفسنجانی