سخنرانی
  • صفحه اصلی
  • سخنرانی
  • سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در مراسم افتتاح مجمع عمومی انجمن مجالس آسیایی برای صلح

سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در مراسم افتتاح مجمع عمومی انجمن مجالس آسیایی برای صلح

  • ساختمان قدس
  • یکشنبه ۲۱ آبان ۱۳۸۵

بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدالله و السلام علی رسول‌اله و آله و صحابه
به مهمانان گرانقدرمان از مجالس آسیا خوشامد عرض می‌کنیم و از صحبت‌های خوبی که از بعضی مهمانان در این مراسم جشن شنیدیم، تشکر می‌کنیم. شرکت هیأت‌های پارلمانی در جشن قرن مشروطه ما در ایران، برای ما مایة خوشحالی و سرافرازی است. به مجمع مجالس آسیا دلبسته‌ایم و فکر می‌کنیم این مجالس در آینده ظرفیت کارهای بزرگی خواهند داشت. بنده سعی می‌کنم چند نکته را خیلی مختصر عرض کنم که مهمانان عزیز ما به استراحت و صرف شام برسند و بیشتر خسته نشوند.
همه ما می‌دانیم که امروز پارلمان‌های دنیا به طرف قدرت بیشتر حرکت می‌کنند. به خاطر اینکه دنیا، به طرف آزادی و دموکراسی و در اختیار گرفتن سرنوشت مردم به دست خودشان در حال حرکت است. اطلاعات به سرعت در دنیا منتشر می‌شود و مردم آگاهند و روز به روز هم آگاهتر می‌شوند. مردم آگاه اجازه نخواهند داد که دیکتاتورها به اسم آزادی یا به اسماء دیگر برآنها مسلط باشند.
وقتی این را مفروض می‌گیریم که دنیا به طرف آزادی و استقلال انسان‌ها می‌رود، نتیجه طبیعی آن، این است که نمایندگان آنها در پارلمان‌ها قدرت اول کشورها و جهان خواهند بود. ما باید قدر این موقعیت را خوب بدانیم و از این فرصتی که تحولات و تاریخ در اختیار ما گذاشته، بهتر استفاده کنیم. غربی‌ها در این میدان جلو رفتند و استفاده‌ها کردند و فرصت‌ها را غنیمت شمردند و قدرت خودشان را پایدار کردند. در مجامع بین‌المللی که حق همه مردم
دنیاست، حق تصمیم‌گیری استثنایی و امتیاز به دست آوردند. از این مسیر تجاوزهای زیادی به حقوق ملت‌ها و کشورها مرتکب شدند.
آسیا این را نمی‌خواهد. مردم آسیا از قدیم اهل عرفان و حق و ارتباط با خداوند و نگاه دوستانه به بشریت بودند. ولی آسیا باید حق خود وحق مردم کشورهای غیرمتعهد دیگر را بخواهد.
شما نیاز به اقدامات جدّی دارید. ارتقای موقعیت انجمن مجالس به مجمع مجالس یک تحوّل ظاهری است. امیدوارم که واقعی باشد. می‌توانید تصمیمات مهمی بگیرید. شصت درصد جمعیت دنیا و تمدن‌های عظیم بشری و مذاهب بزرگ و موقعیت‌های ممتاز جغرافیایی از آسیایی‌هاست. راهمان را پیدا کردیم و شناختیم و می‌دانیم به کجا باید برسیم. از ما توقعات زیادی نیست. چرا ما یک مرکز مالی آسیایی نداشته باشیم که مثل صندوق‌های بزرگ پول به بانک جهانی و خیلی از مؤسسات مالی غرب از کشورهای خودمان پشتیبانی کنیم؟
شاید می‌توانید با هم تصمیم بگیرید و در پارلمان‌هایتان این راه را ادامه بدهید و این قدرت مالی را که حقیقتاً سرنوشت‌ساز است، خلق کنید. کار سختی نیست، کار روشنی است و افق بسیار خوبی است. چرا باید وضع ما اینطور باشد که این اتفاق زشت را دیشب در شورای امنیت سازمان ملل شاهد باشیم؟ چه کسی مظلوم‌تر از فلسطینی‌هاست؟
چطور است هفته‌ها اسرائیل این مردان بی‌دفاع را بمباران می‌کند و وقتی یک کشور عربی عضو شورای امنیت پیشنهاد محکوم کردن این جنایت را می‌دهد و اکثریت شورا رأی می‌دهند، آمریکا با وقاحت وتو می‌کند؟ این نیشخند به همه دنیاو ارزش‌های بشری و حمایت جابرانه از ظالم است. ما در چنین فضایی زندگی می‌کنیم.
آسیا می‌تواند فضای جهانی را تلطیف کند. آسیا می‌تواند از موقعیت خود بیشتر استفاده کند. ما در ایران صدسال است که مشروطه و مجلس داریم، اما چند سال است که می‌توانیم از حق خودمان و دیگران دفاع کنیم. به خاطر همین نکته اساسی صحبتم، یعنی اتکاء به مردم، مردمی که آزادند و آزادانه تصمیم می‌گیرند. مجلسی که در ایران، برای همه مردم باز است. یعنی تمام لحظات مجلس مستقیماً از تریبون مجلس در اختیار مردم است. مردم می‌دانند که نمایندگانشان چه می‌کنند و چه می‌گویند و چه تصمیمی می‌گیرند. یا می‌پسندند و یا نمی‌پسندند، اما می‌بینند و راحتند که چیزی از آنها مخفی نیست، آن هم در کانون تصمیم‌گیری‌ها که مجلس است، حضور دارند.
امام راحل ما، رهبر بزرگوار ما و همه این راه را انتخاب کردیم و خوشبختانه بسیاری از کشورهای شما هم همین راه را در پیش دارند ومن تردیدی ندارم بقیه کشورها هم به همین راه خواهند رفت. چه بهتر که شما بزرگان پارلمان و شخصیت‌های منتخب مردم، پیشتاز یک گام بزرگ سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در تاریخ ما باشید.
صحبت از کانون‌های خطرناکی شد که در بسیاری از کشورهای آسیا وجاهای دیگر وجود دارد که اینها باعث رنج و زحمت ملتهاست. البته اختلافات طبیعی است و پیش می‌آید، اما آنجا که به مذهب مربوط می‌شود، حقش این است که مذاهب منادی صلح باشند و مسائلشان را با رفاقت و مذاکره حل کنند. می‌توانیم به حل مشکلات این کانون‌های اختلاف و نزاع کمک کنیم، اما متأسفانه همان قدرت‌های استعماری، از این نقاط اختلافی، سوءاستفاده‌ می‌کنند و تفرقه می‌اندازند. سیاستشان این است و با این سیاست مردم گرفتاری‌های خودشان را بیشتر می‌کنند.
امیدواریم برکت این اجلاس شما و زحماتی که کشیدید و به اینجا مسافرت کردید و تصمیماتی که در این اجلاس می‌گیرید، در راه سعادت و پیشرفت همه بشر، بخصوص قاره گرانقدر کره زمین یعنی آسیا باشد. شما را به خدا می‌سپاریم و امیدواریم با سلامتی و رضایت از کشور ما به کشور خودتان مراجعت فرمایید.
والسلام علیکم و رحمه‌الله