خاطرات روزانه / آیت الله هاشمی رفسنجانی / سال 1362 / کتاب «آرامش و چالش»

شنبه 10 اردیبهشت 1362

    در خانه ماندم و بیشتر در کتابخانه مطالعه می‏کردم. بازجوهای سران حزب توده آمدند و اعترافات [بهرام]افضلی را آوردند. به همکاری در سطح خفیفی اعتراف کرده است. بازجوها می‏گویند، خیلی از مطالب را نگفته است؛ مصلحت نمی‏دانند که آزاد شود، چون احتمال فرار از کشور می‏دهند.

    با دکتر ولایتی [وزیر امور خارجه] درباره چاههای نفت آسیب دیده نوروز صحبت کردم. گفتم نظر من این است که خوب است ما بپذیریم تحت نظر سازمان ملل اقدام شود تا عراق خلع سلاح شود. ایشان گفت به نظر می‏رسد کشورهای منطقه می‏خواهند از این موضوع دریچه‏ای به سوی صلح کلی باز کنند. قرار شد مشاوره شود. ایشان درباره کیفیت برخورد با شوروی بعد از انتشار مصاحبه‏های سران حزب توده پرسید. نظر دادم سعی کنید، روابط تیره نشود.

    آقای [سیداسدالله]لاجوردی تلفن کرد، اجازه بازداشت آقای [کاظم]نوروزی نماینده آمل را خواست. گفتم، بهتر است به بازجویی اکتفا شود. آقای محمدی گیلانی [حاکم شرع تهران] تلفن کرد و مصوبات مجلس را خواست. شب، تلویزیون مصاحبه‏های [محمود]به آذین و [نورالدین]کیانوری را پخش کرد. فکر می‏کنم در روشن شدن افکار عمومی خیلی مؤثر باشد.