حضور آیت الله هاشمی در کمیته سوخت به تأکید امام خمینی (ره)
حضور آیت الله هاشمی در کمیته سوخت به تأکید امام خمینی (ره)تاریخ : 8/10/1357 به دنبال اوج‌گیری اعتصاب کارکنان شرکت نفت، علاوه بر آنکه خارک ـ مهمترین بندر نفتی ایران ـ از کار باز ماند و صادرات نفت به طور کامل قطع شد، برای مصارف داخلی مردم نیز مشکلات بسیاری ایجاد گردید و حتی با حضور نظامیان در پالایشگاهها و تحت تعقیب قرار گرفتن اعتصابیون و قطع حقوق و مزایای آنها، مشکلاتی هم برای این عزیزان پیش آمد. در این ایام، برای اعلام حمایت از اعتصاب کنندگان صنعت نفت و ابراز پشتیبانی از درخواستهای آنها، به همراه جمعی از روحانیون تهران از جمله حضرات آقایان انواری، باهنر، امامی کاشانی، بهشتی، خسروشاهی، مطهری و...، اعلامیه‌ای ]به تاریخ 7 دی 1357[، منتشر ساختیم که در آن با اشاره به اینکه روحانیت تهران همواره مراقب دام‌گستری‌های رژیم است، به مقامهای مسئول اخطار و اعلام کردیم به شرط تضمین و رعایت شرایط مورد نظر مردم که جلوگیری از صدور نفت به خارج، جلوگیری از احتکار نفت توسط ارتش و جلوگیری از فشار طاقت فرسا به کارکنان صنعت نفت می‌باشد، ما با استجازه از مقام رهبری نهضت و همکاری کارکنان صنعت نفت، مسئولیت تأمین نیازهای داخلی را بر عهده خواهیم گرفت. البته رژیم زیر بار این درخواست نرفت و این در حالی بود که همین جمع روحانی، چندی پیش از این هم ]در تاریخ 28 آذر 1359[، برای پشتیبانی از اعتصاب کنندگان، اعلامیه‌ای را منتشر کرده بود و به عمال رژیم هشدار داده بودند که "هر گونه تعرضی نسبت به برادران اعتصابی که فقط از حق قانونی برای پیشبرد اهداف نهضت استفاده کرده‌اند، تعرض و تجاوز به همه ملت ایران است و مسلمانان ایران در مقابل چنین جنایتی ـ حتی اگر با تشکیل دادگاههای فرمایشی و نمایش اشکال ظاهرآ قانونی باشد ـ بی‌تفاوت نمی‌مانند". در این میان ضروری بود که کاری از طرف انقلابیون صورت گیرد، به همین علت با پیشنهاد جمعی از اعضای شورای انقلاب، امام برای حل و فصل مشکلات به وجود آمده به میدان آمدند و ]در تاریخ 8 دی 1357[، فرمانی به این شرح خطاب به مهندس ]مهدی[ بازرگان، صادر کردند: بسم الله الرحمن الرحیم جناب آقای مهندس مهدی بازرگان پس از اهداء سلام و تحیت، به طوری که مسبوق هستید، کارگران و کارمندان محترم شرکت نفت به منظور همکاری و همگامی با مبارزات ملت مسلمان ایران و به منظور جلوگیری از صدور نفت به خارج، دست به اعتصاب زده‌اند، اما دولت غاصب و غیر قانونی نظامی با تهاجمات سبعانه خود و اعمال زور وارعاب، می‌خواهد این اعتصاب را جهت ادامه غارت نفت بشکند و همچنین در حالی که نفت و فرآورده‌های نفتی برای مصارف داخلی تولید می‌شود و یا موجود می‌باشد، از پخش آن در داخل جلوگیری نموده و سعی می‌نماید تا ایجاد فشار و ناراحتی‌های بیشتری را برای مردم فراهم آورد. برای مقابله با این برنامه‌های دولت غاصب و تأمین نیازهای مردم در داخله، تحقق شرایط زیر لازم است :1. نظامیان و مأمورین انتظامی از مناطق و مراکز نفتی بیرون بروند و دخالتی در امور مربوط ننمایند و از ایجاد هرگونه ارعاب در بین کارکنان خودداری نمایند.2. نفت و فرآورده‌های نفتی فقط به اندازه مصرف داخلی تولید شود و از صدور نفت به خارج تا سقوط رژیم غیرقانونی، جلوگیری کامل به عمل آید.3. ارتش و نظامیان حق احتکار مواد نفتی را که برای مصرف داخلی تهیه می‌شود، ندارند و از آن باید جلوگیری شود. با توجه به مراتب بالا مقتضی است، جنابعالی که در اداره صنایع عظیم نفت دارای سوابق و تجارب فراوان هستید، یک هیأت پنج نفری مرکب از حجت‌الاسلام جناب آقای حاج شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی و جناب آقای مهندس کتیرایی و دو نفر دیگر را با نظر خودتان و مشورت آقایان تعیین نمائید. این هیأت تحت سرپرستی جنابعالی، مناطق نفتی را بازرسی نموده و در امر تولید نفت با احراز شرایط ذکر شده در بالا نظارت بنمایید و ضمن ابلاغ مراتب تشکر ملت ایران از کارگران زحمت کش و کارمندان محترم، عده لازم را به بازگشت به سر کار و ادامه تولید نفت در حد مصارف داخلی دعوت فرمائید و شرایط بالا را به کارمندان و کارگران تذکر دهید. اگر دولت غاصب هر یک از شرایط بالا را نفی نمود، جریان نفت به کلی قطع گردد و به سایر اعتصاب کنندگان ملحق گردند و بدین ترتیب مسئولیت عواقب قطع نفت به عهده دولت غاصب و غیر قانونی خواهد بود. از مدیریت نفت نیز انتظار داریم که در این امر مهم و حیاتی و در این مرحله حساس کنونی با این هیأت همکاری صادقانه و همه جانبه بنمایند. از خداوند استقلال و عظمت کشور و توفیق ملت را برای به دست آوردن آزادی و استقلال خواستارم. والسلام علیکم ـ روح الله الموسوی‌الخمینی ]صحیفه امام، جلد 5، صفحات 302 و 303[ البته من بنا نداشتم شخصآ در کمیته سوخت حضور داشته باشم و نیازهای مرکز به صورتی بود که برای رسیدگی به آن، ضرورت بیشتری احساس می‌شد؛ اما امام چون ظاهرآ بر این باور بودند که اگر یک فرد روحانی شناخته شده در هیأت نباشد،آن هیأت نمی‌تواند کار خود را با موفقیت انجام دهد، در حکمشان نام من را آوردند و فقط چند روز بعد، درستی این تدبیر به همه ما ثابت شد.منبع: کتاب هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات 58-1357 ، انقلاب و پیروزی، زیر نظر عباس بشیری