خاطرات
  • صفحه اصلی
  • خاطرات
  • حضور اکبر هاشمی رفسنجانی در درس امام و اولین حلقه یاران امام خمینی(ره)

حضور اکبر هاشمی رفسنجانی در درس امام و اولین حلقه یاران امام خمینی(ره)

  • چهارشنبه ۲۶ مهر ۱۳۳۴

                                                    

آقای هاشمی در خاطرات خود در خصوص ارتباط با امام خمینی (ره) در دوران طلبگی می نویسد:

     در چنین شرایطی با عشق و علاقه در انتظار روزی بودیم که به عنوان شاگرد درس ایشان را درک کنیم؛  البته حضور ما به عنوان تماشاچی در درس امام خمینی مانعی نداشت،  اما این ما را ارضا نمی کرد.  مایل بودیم به صورت جدی شرکت کنیم،  که روزی به آنچه در انتظارش بودیم رسیدیم و به عنوان شاگرد در درس ایشان حاضر شدیم.  از این تاریخ، بیت امام برای من و شماری از دوستان  ـ مثل آشیخ حسن صانعی و آقای ربانی املشی ـ  به صورت یک پاتوق درآمد.  پاتوق عمومی طلبه ها مدرسه فیضیه بود که پیش از نماز مغرب در آنجا جمع می شدند و گروه گروه با هم بحث و گفت وگو می کردند.  در عین حال هر جمع و جمعیتی،  که اندیشه و تفکر و گرایش مشترکی داشت،  برای خود پاتوق خاصی هم داشت و پاتوق ما،  همه، بیت امام بود؛ روزهای عید یا عزا و یا مناسبتهای دیگر آنجا جمع می شدیم.

     با زمینه هایی که به آن اشاره کردم،  من و شماری از دوستان هم مباحثه به امام نزدیک و نزدیک تر شدیم،  هم در وارد کردن امام  به جلوس در ایام عید و عزا ... نقش داشتیم،  و هم به شکلی در گرداندن بیت ایشان و این همه، زمینه ای بود برای آشناییِ هرچه بیشتر با افکار و اهداف امام.

ما به هر حال گرایش به مبارزه داشتیم،  چنان که با همـه احترامی که برای آقای بروجردی قایل بودیم و به هر ترتیب تلاش در توجیه مواضع ایشان داشتیم و به هیچ وجه نمی خواستیم که شخصیت ایشان در ذهن ما کمترین خدشه ای بردارد،  با این همه، نوعی پرسش توأم با نارضایتی از پاره ای مواضع آقای بروجردی و وضع حاکم بر حوزه داشتیم.

      وضع علمیِ امام هم که روشن بود و ما از درس شان استفاده می کردیم و آن را بهترین درس حوزه می دانستیم.  به این همه،  بُعد اخلاقیِ شخصیت امام را هم باید افزود.  از نیازهای روحی طلبه ها،  درس اخلاقی بود.  در پاسخ به این نیاز کسانی بودند:  حاج آقا حسین قمی،  آشیخ عباس تهرانی.  گاهی در جلسه دعای حاج آقا حسین قمی هم می رفتیم.  دوست داشتیم حالی پیدا کنیم،  گریه کنیم.  در ماه رجب هم بیشتر سال ها در مسجد امام معتکف می شدیم که خیلی سودمند و سازنده بود.  از این نظر هم امام محور نیرومند و ممتازی بودند.  در فلسفه و عرفان هم امام چهره پرآوازه ای بودند.  ما آرزو می کردیم که کاش ایشان درس فلسفه و عرفان داشت.  از نظر سیاسی هم که وضع ایشان روشن است.  با توجه به همه این خصوصیات بود که امام را انتخاب کرده بودیم.

منبع: کتاب هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، زیر نظر محسن هاشمی، دفتر نشر معارف انقلاب