نطق پیش از دستور ریاست مجلس شورای اسلامی آیت الله هاشمی رفسنجانی
جلسه: 60/2/29 - 19 May 1981
پاسخ به درخواست آقای بنی صدر مبنی بر دیافت نوار سخنرانی آقای نبوی پیرامون جاسوسان آمریکایی
آقای رئیس جمهور نامهای نوشتهاند و نوار سخنرانی آقای بهزاد نبوی را درجلسه سری خواستهاند. مشکل از این جهت است که قانون برای افشای اسنادسری، مجازات دارد و میگوید هر سند سری را که مسؤول آن اداره، بیرون ببردو در اختیار دیگران بگذارد، دو تا 15 سال و اگر محرمانه باشد، شش ماه تا 2سال حبس دارد. از طرفی این شبهه برای من وجود دارد - به خصوص در موردمجلس - که مجوزی نداریم. سند در اختیار مجلس است. من به ایشان نامهاینوشتم و خواستم درباره مجوزی - که در نظرشان هست - که بتوانم آن سند را دراختیارشان بگذارم توضیح بدهند. البته من هم مایلم[نوار را]در اختیارشانبگذارم، چون به هر حال ایشان رئیس جمهور هستند و رئیس قوه مجریه، وطبیعی است که اظهارات یکی از اعضای دولت را بدانند. آدم وقتی استدلالمیکند، دلش میخواهد چنین چیزی باشد ولی به لحاظ اینکه برای منمسؤولیت و جرمی تلقی نشود از ایشان خواستم توضیح بدهند که طبق چه مادهقانونی یا قانون اساسی میتوانم این سند را بدهم؟ ایشان بار دیگر نامه مفصلینوشتند و من با دقت [آن را]خواندم ولی برای خودم - لااقل منهای اطلاع مجلس- چنین مجوزی را نیافتم. آیین نامه کیفیت نگهداری اسناد سری را هم خواندم -که همه اینها را در مجلس داریم - آنجا هم کار را خیلی مشکل گرفته و بازمجوزی ندارد فقط یک تعبیر دارد که کمی راه را باز میکند ولی باز دیدم مننمیتوانم اقدام بکنم، چون ممکن است بعدش مشکل به بار بیاورد.
یکی از مواد آیین نامه میگوید آن اسنادی که سری شناخته میشوند و باید دراختیار بایگانی مخصوص قرار داده شوند. اطلاع از آن برای کسانی که برایشانضرورت ندارد - این کلمه را میخواهم بگویم که شاید سری است - هر مقام وهر موقعیتی که باشد حق نداریم آن را در اختیارشان بگذاریم، منتها این جملهکوتاه که »اطلاع از آن برایشان ضرورت ندارد« قدری میتواند رهگشا باشد.ولی اینها همه احتیاج به تفسیر دارد؛ احتیاج دارد که مرجعی تصمیم بگیرد.متأسفانه مرجع تصمیمگیری درباره این گفتار نداریم. من خودم مایلم اینخواسته را تأمین بکنم. از طرفی ایشان در نامهشان اصرار دارند که چرا حرفی کهوزیر مشاور در مجلس درباره گروگانها گفته مردم ندانند؟ قبل از ایشان هم 15نفر از نمایندهها که اسامیشان را در آن روز خواندیم نامهای نوشته، امضاء کردهو خواهش نمودند، مجلس اجازه بدهد که این نوار پخش بشود.
من این را برای آقایان مطرح کردم - البته الان با این مقدار صحبتی که منکردم بحث کردن مشکل است - که در ذهنشان باشد، در حال تنفس و تا آخرمجلس بتوانیم تصمیمی بگیریم که من شخصاً اقدامی نکرده باشم اگر بناستمجلس نوار را تحویل بدهد، من تنها مسؤول نباشم و اگر بناست که ندهیم مجلسندهد. و اگر سری نیست - چون ایشان میگویند چرا سری باشد؟ - و مجلستشخیص میدهد که سری نیست - چون آقایان هم آن صحبتها را شنیدهاند - باشکل دیگری مسأله را حل کنیم.