مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی به ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی ( دوره دوم – جلسه 136 )

مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی
دوره دوم – اجلاسیه اول
1363-1364
فهرست مندرجات:
1- اعلام رسمیت جلسه و تلاوت آیاتی از کلام الله مجید.
2- بیانات قبل از دستور آقایان: عزیزی ، یونس محمدی، زواره ای و اسرافیلیان.
3- تذکرات نمایندگان مجلس به مسئولان اجرائی کشور به وسیله آقای رئیس.
4- اعلام نتیجه انتخابات دو نفر برای نظارت بر اجرای تبصره 45.
5- ادامه رسیدگی به لایحه تاسیس وزارت صنایع سنگین.
6- گزارش کمیسیون اصل 90 به مجلس شورای اسلامی.
7- اعلام وصول یک فقره لایحه از طرف دولت.
8- پایان جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده و دستورآن.
1- اعلام رسمیت جلسه و تلاوت آیاتی از کلام الله مجید
    رئیس – بسم الله الرحمن الرحیم، باحضور 181 نفر جلسه رسمی است. دستورجلسه قرائت شود.
    منشی – بسم الله الرحمن الرحیم، دستورجلسه یکصد و سی و ششم روز پنجشنبه دوم خرداد ماه 1364 هجری شمسی مطابق با دوم رمضان 1405 هجری قمری.
1- دنباله رسیدگی به گزارش از کمیسیون صنایع و معادن درخصوص لایحه تاسیس وزارت صنایع سنگین.
2- گزارش از کمیسیون اصل 90.
3- سئوال عده ای از آقایان نمایندگان از آقای جعفری وزیر بازرگانی در خصوص اهمیت صادرات غیرنفتی و ضرورت حمایت از توسعه صادرات.
    رئیس – تلاوت کلام الله مجید را شروع کنید.
اللهم صل علی محمد و آل محمد
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. وان هذه امتکم امه واحدة و اناربکم فاتقون فتقطعوا امرهم بینهم زبراکل حزب بمالدیهم فرجون فذرهم فی غمرتهم حتی جین ایسبون انما نمدهم به من مال و بنین. نسارع لهم فی الخیرات بل لایشعرون ان الذین هم من خشیه ربهم مشفقون. والذین هم بایات ربهم یومنون. والذین هم بربهم لایشرکون. والذین یوتون ما اتواوقلوبهم و جلة انهم الی ربهم راجعون اولئک یسارعون فی الخیرات و هم لها سابقون. ولانکلف نفسا ال وسعها ولدینا کتاب ینطق بالحق وهم لایظلمون.
(صدق الله العلی العظیم – حضارصلوات فرستادند)
2- بیانات قبل از دستورآقایان: عزیزی، یونس محمدی، زواره ای و اسرافیلیان
    رئیس – سخنرانان قبل از دستور را دعوت کنید.
    منشی –  آقای زواره ای نماینده تهران، آقای عزیزی نماینده قزوین ، آقای محمدی نماینده خرمشهر و شادگان . آقای عزیزی بفرمائید.
    عزیزی – بسم الله الرحمن الرحیم. با تبریک و تهنیت به امت و امام به خاطر فرا رسیدن ماه مبارک رمضان و با آرزوی پیروزی برای رزمندگان اسلام درپرتو برکات این ایام پرقدر.
    دعوت وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی از وزیر خارجه عربستان سعودی علیرغم مشکلات اساسی در روابط فیمابین، نمایانگر نیت صادقانه جمهوری اسلامی برای همزیستی مسالمت آمیز با همسایگان و تلاش درجهت رفع موانع نزدیکی با آنان بود. مسئولان طراز اول کشورمان در دیدارهای خود با نامبرده برخواست جمهوری اسلامی برای زندگی با وحدت، دوستی و مهربانی با همسایگان تاکید کردند، بهبود روابط باکشروهای همسایه و مسلمان و جهان غیر متخاصم با انقلاب بی تردید خواست امت ما است. امت مظلوم ما میخواهد که موانع اصلی وحدت و دوستی کامل بین ما و برخی همسایگان یعنی بریدگی حامان این کشورها از مصالح اساسی امت اسلام و مشارکت  آنها در سیاست های ظالمانه استکباری در منطقه هر چه زودتر برطرف شود. تشنج زدائی با همسایگان و حاکمیت کامل شرایط صلح و دوستی درمنطقه. همانگونه که همواره مورد تاکید امام امت بوده است، با پیوند صمیمانه دولتها با مصالح ملت های مظلوم و همکاری همه جانبه آنان در مقابله با تهاجمات استکباری امکان پذیر است . نتیجه نزدیکی بین جمهوری اسلامی و اینگونه کشورها در بلند مدت بدون ایجاد یک تغییر اساسی در مواضع و گرایش های آنان و حذف موانع وحدت و دوستی نه به معنای تشنج زدائی . بلکه باید به معنی استحاله تدریجی شعارهای نظام تلقی گردد. امید که پادشاهی عربستان با بهره گیری از نظرات مسئولان جمهوری اسلامی و دیدگاههای آنان در درجه اول با حذف حمایت های سیاسی، مالی و نظامی از رژیم بعث عراق و در درجه بعد بارها کردن طرحهای ساز شکارانه در رابطه با مساله فلسطین و خودداری از مشارکت در توطئه های استکباری علیه اوپک و کشورهای مستضعف صادر کننده نفت، پاسخگوی حسن نیت، اغماض وسعه صدر مسئولان اجرائی ما باشد امید که آگاهی از دیدگاههای هماهنگ مسئولان جمهوری اسلامی این حقیقت را برای وزیر خارجه عربستان آشکار ساخته باشد که وجود صدام برای امت مظلوم ما قابل تحمل نیست و صلح پایدار درمنطقه نیز با وجود صدام امکان پذیر نخواهد بود. امید که حاصل این گفتگوها برای وزیر خارجه پادشاهی عربستان درک آشکار از این حقیقت باشد که باوجود این گام اساسی درآینده امت مظلوم ما دیگر نمیتواند کمک های مالی، فروش نفت به حساب عراق و پیام های تسلیت و همدرید بعد از ضربات کوبنده رزمندگان اسلام برپیکر این رژیم را تحمل کند. اکنون وظیفه مسئولان اجرائی سیاست خارجی و وزارت امور خارجه قبل از برداشتن گامهای آتی، ارزیابی مستمر حرکات عربستان سعودی و تاثیر گذاری نتایج سفر در رفع موانع یاد شده است مباد که نتیجه ارزیابی درآینده این باشد که پذیرش این دعوت از سوی پادشاهی عربستان نه درجهت یک وقاع نگری و خواست صمیمانه، بلکه بخشی از سیاستهای جهانی برای کشاندن سیاست خارجی جمهوری اسلامی به ورطه عمل گرائی به جای اصول گرائی انقلابی و تحمیل یک مشی میانه روی و مسالمت با استکبار جهانی به جای مشی ستیز در برابر آن باشد. حمله مستمر سردمداران و رسانه های استکباری به بنیادگرائی اسلامی و تبلیغ سیاستهائی به اصطلاح واقع گرایانه یک عامل هشدار دهند و جهت بخش در روند اجرای سیاست خارجی ما است. به شهادت اسناد لانه جاسوسی از محورهای عمده سیاست آمریکا در قبال انقلاب اسلامی تحمیل یک مشی میانه روی و کمک به حاکمیت میانه روها در کشور ما دربلند مدت است. آمریکا بنا به اظهار سردمداران سیاست خارجی آن آماده است که یک ایران میانه رورا بپذیرد و درصورت حکمفرما شدن به اصطلاح یک جو واقعیت گرائی دروازه ها را به روی ایران بگشاید. رمز استواری انقلاب اسلامی در برابر گفر جهانی، پیروی از سیاست ستیز درگفتار و عمل بوده است. سیاست تهاجمی ضامن صدور انقلاب و جاذبه آفرین برای قلوب ملتهائی است که تازیانه استکبار شرق و غرب را برپیکر نحیف خود حس کرده و انقلاب اسلامی را به صورت الگو ناجی خود پذیرفته اند. ملتهای دربند بایستی خشم و کینه جمهوری اسلامی را سنبت به ابر قدرتها، وابستگان به ابرقدرتها و ظالمان حاکم برسرنوشت خود در خلال مجموعه تحرکات سیاسی ما سفرها عملکردها و مواضع لمس کنند تا به این ترتیب باایجاد زمینه جذب آنها به منبع قدرت بی بدیل جمهوری اسلامی هرچه بیشتر افزوده و دربرابر ضربات استکبار ضربه ناپذیرتر گردد.
    دررابطه با جنگ تحمیلی مایلم با استفاده از فرصت ضرورت حضور بیشتر مجلس شورای اسلامی و نمایندگان درمسائل جنگ و جبهه های جنگ تحمیلی را یادآوری نمایم. همچنین برضرورت بیشتر مسئولان و نمایندگان به تطایق ابعاد فرهنگی و اقتصادی جامعه با شرایط ویژه کنونی در این رابطه و استفاده مدبرانه از سیاستهای ارشادی، اقتصادی، سیاسی، توزیع و تولید دراین جهت تاکید مینماید. جامعه انقلابی ما درهمه ابعاد بایستی  برای پاسخ به شرایط ویژه جنگی و براساس استراتژی دفاعی ویژه انقلاب اسلامی پرورش یافته و رشد پیدا کند امت مسلمان و حاضر در صحنه اساس اقتدار انقلاب و عنصر اصلی درمقابله جمهوری اسلامی و دربرابر دشمنان است و تقویت این محور بایستی اساس همه سیاستهای تدافعی جمهوری اسلامی به ویژه سیاست خارجی باشد استراتژی دفاعی ویژه انقلاب اسلامی، یک استراتژی متکی بر نیروی مردم، سلاحهای مردمی و روشهای مقابله مردمی و نه متکی بر ابزارهای پیچیده جهانی است. این نیرو اگر آنگونه که باید مورد توجه و عنایت قرار گیرد قدرت منحصر به فرد و معجزه آفرینی است که دفاع جمهوری اسلامی دربرابر تمامی کفرجهانی را کارسازتر خواهد ساخت. آنگونه که تاکنون به حول و قوه الهی ساخته است. سلاحهای استراتژیک ساخته انحصارات استکبار جهانی براساس تجربه موجود جز با پرداخت تاوان سنگینی از استقلال و اصول انقلاب اسلامی قابل حصول نیست و هزینه سیاسی تحصیل این سلاحها چون رفت و آمدها و برخی حرکتهای سیاسی، بایستی درکنار دیر عوامل و باتوجه به تاثیرات آن دراین محور قدرت مردمی مورد توجه قرار گیرد. روشهای معمول جهانی دربهره گیری از رقابت ابرقدرتها شرق و غرب درجهت پیشبرد اهداف سیاست خارجی تحت تاثیر عوامل متعدد چه بسا شعار نه شرقی، نه غربی بسیاری از کشورها را به هم شرقی و هم غربی تبدیل کرده است. مشکلات مقطعی انقلاب بایستی صرفا براساس و با اتکاء به ایمان الهی ملتها و از طریق استواری براصلو و همگام ساختن شعارها و عملکرد ها حل شود. این روش معجزه آسائی است که یقینا ما را از بسیاری از تاکتیک ها و ساست بازیهای متداول جهانی بی نیاز خواهد ساخت حرکات سیاسی و روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی و در چهارچوب ابعاد استراتژیک ما با کشورها انجام پذیرد. دراین رابطه ارتباطات خارجی از طریق مسئولان رده اول ما باید صرفا باکشورهائی انجام گردد که معدل عوامل ارتباطی یک رابطه بلند مدت و استراتژیک را با آنان اقتضاء نماید. هم اکنون با تخلیه بخش های عمده ای از سرزمینهای اشغالی درجنوب لبنان توسط دشمن صهیونیستی توطئه ای بزرگ با دو بعد مهم درحال شکل گرفتن است، فراهم ساختن زمینه و وسیله کوچ مسیحیان به عنوان یک نیروز حائل به مرزهای شمالی فلسطین اشغالی و ایجاد زمینه های تجزیه لبنان و به طور همزمان محدود ساختن نیروهای مومن درجنوب و جلوگیری از سوء استفاده عناصر فلسطینی وبه اصطلاح پیشگیری از بروز مجدد شرایطی که منجر به اشغال لبنان درسال 1982 گردید. اطمینان دارد که امت اسلام این توطئه جهانی هم اکنون درهمسایگی ما درحال شکل گرفتن است. متاسفانه یکی از مصادیق این توطئه جهانی هم اکنون درهمسایگی ما درحال شکل گرفتن است. روابط ترکیه و اسرائیل که در سال 1980 به سطح نازلی رسیده و امید به قطع آن میرفت هم اکنون با تحرکات ریشه دار چند سال اخیر تحت فشار آمریکا درمسیر عادی شدن بوده و نشانه هائی دال برتجدید نظر در تصمیم قبلی دولت ترکیه دراین زمینه و بهبود روابط با رژیم صهیونیستی به چشم میخورد. ادامه این روند بی شک میتواند به صورت یکی از موانع مهم استحکام روابط رو به توسعه دوکشور ایران و ترکیه درآید که به هیچ وجه خواست دو ملت نیست. از کشور همسایه و مسلمان ترکیه انتظار میرود که با عدم مشارکت دراین توطئه ریشه دار جهانی موجب جریحه دار شدن قلوب ملتهای مسلمان منطقه و جهان نگردد. درخاتمه مایلیم به یکی از مهم ترین مسائل حوزه انتخابیه ام قزوین یعنی توسعه ناهماهنگ و بی رویه شهر صنعتی البرز و عوارض ناشی از آن منجمله تغییر بافت اراضی، گسترش مشکلات روستائی و شهری ناشی از مهاجرت ها و نتایج تخریبی فاضلاب صنعتی اشاره نموده و از مسئولین محترم به خصوص وزارت صنایع و بازرگانی میخواهم تا حداکثر تلاش خود رابرای رفع این مشکلات مبذول نمایند. به مسئولین محترم وزارت راه و وزارت جهاد سازندگی ضرورت توجه خاص به نیاز ساکنون محروم روستاهای منطقه به خصوص منطقه رودبار الموت و آبیک را به راههای مناسب یادآوری مینماید و از مسئولین وزارت نیرو و صنایع سنگین نیز میخواهم درتکمیل تجهیزات آب مشروب شهر قزوین سرعت عمل و قاطعیت بیشتری به خرج دهند. والسلام علیکم و رحمه الله.
    منشی – آقای یونس محمدی نماینده خرمشهر و شادگان بفرمائید.
    محمدی – فرا رسیدن ماه مبارک رمضان ما رحمت و عبادت و طاعت و پیروزی به همه مسلمانان مبارک باد.
    روز سوم خرداد سالروز آزادی خرمشهر مظلوم از چنگال خونین کفار بعثی است. این روز عظیم و این عید بزرگ را به امام امت و به امت شهید پرور ایران و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی و آوارگان صبور و شریف خرمشهری از طرف خودم و برادرم حاج علی معرفی زاده تبریک عرض میکنم و با سلام برامام امت و شهدای اسلام به خصوص عزیزانی که با مجروح و معلول
و شهید و اسیر شدن خاک خرمشهر را با خون مطهر خویش تطهیر و غل و زنجیر ستمکاران بعثی را از هم گسستند. سخن درباره آزادی خرمشهر گفتاری درباره آزادی چند کیلومتر خاک نیست، بلکه سخن از پیروزی مکتب نجات بخش اسلام و امت مسلمان ایران است که این امت به جرم سملمان بودن مورد ظلم و تعدی قرار گرفته و همچنانکه سقوط خرمشهر در چهارم آبان سال 59 برای دشمن بسیار مهم بوده. آزادی آن در سوم خردادماه سال 61 نیز ابعاد مختلفی دارد که باید مورخان و هنرمندان سالها تلاش کنند تا این ابعاد را به نسل های آینده منتقل کنند. سقوط خرمشهر درچند بعد برای دشمن اهمیت فراوانی داشته. اول در بعد نظامی. دشمن با تصرف خرمشهر بهترین نقطه و پل ارتباطی بین پایگاههای نظامی خود در بصره و تنومه و خوزستان را به دست آورد و صدام کافر و اربابانش با سقوط خرمشهر خود را درکاخهای خیال پیروز برانقلاب اسلامی دیدند و پس از سقوط خرمشهر آبادان قهرمان در محاصره افتاد و اهواز مورد تهدید قرار گرفت و حک.مت بعثی عراق خود را قوی ترین قدرت نظامی منطقه تصور کرد.
    دوم دربعد سیاسی – دشمن با تصرف خرمشهر درکانونهای سیاسی دنیا قدرتی یافت و با تبلیغات شدیدی ایران را شکست خورده و خود را پیروز معرفی کرد و شبانه روز برروی اسارت خرمشهر تبلیغ نمود و درخیال با تاسیس مدرسه صدام و شرکت تعاونی بعث و دبیرستان قادسیه و منصوب کردن عده ای از مزدورانش به عنوان فرماندار و شهردار، خرمشهر را جزو خاک خویش پنداشت و دشمن خیال میکرد با گرفتن خرمشهر درمدتی کوتاه خوزستان را تصرف و انقلاب اسلامی را نابود خواهد کرد. دوم دربعداقتصادی،‌خرمشهر بزرگترین بندر ایران بود و سقوطش براقتصاد ما اثری منفی گذاشت و با آزادی خرمشهر و اسارت قریب چهارده هزار نفر نظامی عراقی ایارن قدرت نظامی متکی به ایمان خود را نشان داد و امام عزیزمان فرمود امروز با فتح خرمشهر مظلوم دولت و ملت پیروزمند ما از موضع قدرت سخن می گویند و در بعد سیاسی دشمن ضربه مهلک تری خورد و خوار و زبون و ذلیل گردید و ابرقلدرها از قدرت انقلاب اسلامی به هراس افتادند و مستضعفان جهان به رهائی خویش امیدوار شدند امیدوارم مسئولین محترم و ملت شهید پرور ما به اهمیت این عیدبزرگ واقف باشند، متاسفانه تاکنون اهمیتی آنچنان که باید به این موضوع داده نشده و این پیروزی بزرگ درحال فراموش شدن است. امسال سازمان تبلیغات اسلامی خرمشهر با تمام کمبود امکانات نمایشگاهی تحت عنوان پیام خرمشهر درمحل تاتر شهر در تهران برپا کرده که بنده به نوبه خودم از سازمان تبلیغات اسلامی خرمشهر به خاطر زحمات شبانه روزی که تحمل کرده بسیار سپاسگزارم و امیدوارم این کار انگیزه ای برای سایر ارگانها و نهادها و مسئوین محترم باشد که در سالهای آینده انشائ الله به این نصرالهی ارج بیشتری نهند. اما تذکراتی چند لازم است به مسئولین محترم بدهم تادرحل مشکلات جدیت نمایند.
    مساله اول موضوع آوارگان جنگ تحمیلی است که مشکلات طاقت فرسا و متعدد آنها را نمی توان با گفتن و نوشتن بیان کرد البته درتاریخ جهان سابقه ندارد که حکومتی به مساله آوارگان جنگ اهمیت داده باشد ولی درکشور ما از آغاز جنگ تاکنون باوجود فشارهای شدیدی که از طرف دشمنان اسلام به انقلاب اسلامی ما وارد شده درحد امکان به این موضوع تئجه شده و بنده دراینجا لازم می دانم از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی به خاطر تصویب بودجه شصت و سه میلیارد ریالی بنیاد امور مهاجرین جنگ تحمیلی تشکر کنم. ولی گلگی و شکایت بنده این است که اداره یک میلیون آواره ای که اکثرا از هستی ساقط شده اند از عهده نهادی به نام بنیاد امور مهاجرین جنگ تحمیلی برنمی آید. زیرا مشکلات مهاجرین فراوان هستند و بنیاد با سیستم اداری خود قادر به حل مشکلات مهاجرین نخواهد بود و شاید این بودجه را تا آخر سال نتوانند جذب کنند. بزرگترین مشکل مهاجرین این است که اکثر کسانی که در بنیاد و دیگر ارگانها هستند فداکاری و ایثار عظیم آنها را آنچنان که باید درک نمی کنند و اهمیت لازم برای حل مشکلاتشان به خصوص از طرف مشئولین پائین تر داده نمیشود. بنده از تمام مسئولین محترم مملکت میخواهم که به آوراگان جنگ اهمیتی درحد خانواده های محترم شهدا و معلولین و اسراء و مفقودین قائل شوند، همچنان که خانواده های شهدا به زیارت اماکن مقدسه میروند و به زیارت حضرت امام نائل میشوند و در هر مساله ای از اولویت برخوردار هستند به مهاجرین هم همین اولویتها داده شود. در تحصیل فرزندانشان و دراشتغال و درهمه چیز. متاسفانه مسئولین اجرائی و به خصوص مدیرانی که در بنیادهای بعضی استانها هستند باعث ناراحتی و نارضایتی مهاجرین میباشند و باید هرچه زودتر برکنار شوند.
    مشکل دوم که بزرگترین و عظیم ترین مشکل مهاجرین است، مشکل مسکن میباشد که از آغاز جنگ تاکنون لاینحل باقی مانده و آنها را زجر میدهد. درجلسه ای که در مهرماه سال 63 عده ای زا نمایندگان محترم خوزستان با جناب آقای نخست وزیر داشتیم ایشان دستور دادند که جهت حل مشکل مسکن زمین به مهاجرین داده شود. مجلس محترم هم دوازده میلیارد ریال جهت احداث مسکن برای مهاجرین درمناطق جنگی تصویب کرد ولی تاکنون نه زمینی به مهاجرین داده شده و نه اقدامی درجهت حل مشکل مسکن. البته درجلسات متعدد و بر روی کاغذ خیلی برنامه ریزی و کار شده ولی این کاغذها درد مهاجرین را درمان نیمکند. متاسفانه سازمان عمران اراضی شهری دراکثر شهرها هیچ اهمیتی به موضوع نداده و از وزیر محترم مسکن جناب آقای مهندس کازرونی میخواهم موضوع را پیگیری و مساعدت لازم بفرمایند. جناب آقای نخست وزیر به بنیادهای مستضعفان و مسکن و تمام ارگانهادستور دهند که هر ساختمان و جائی که دارند دراختیار مهاجرین محترم قرار دهند.
    سومین مشکل، مشکل بیکاری است که این انسانهای عزیز را زجر میدهد و متاسفانه باوجود بیکار بودن بنیاد امور مهاجرین از سال 63 تاکنون به بهانه های گوناگون مستمری عده زیادی را قطع کرده و نمک برزخمهایشان پاشیده . مهاجرین فریاد میزنند که ما کار میخواهیم جیره نمی خواهیم و امسال مجلس محترم پانزده میلیارد ریال وام برای اشتغال مهاجرین اختصاص داد که بنده گمان نمی کنم با این کاغذبازیها چیزی از آن هزینه شود و دردی دوا شود. بنده از جناب آقای رئیس جمهور و جناب آقای نخست وزیر تقاضا میکنم تمام وزارتخانه ها و ارگانها و نهادها را برای حل مشکلات مهاجرین عزیز که اینقدر صبر و تحمل کرده اند، هماهنگ نمایند و از تمام کسانی که میخواهند درباره مهاجرین و شهرها و استانهای جنگزده سخنی بگویند و نوشته ای بنویسند یا نمایشنامه یا فیلمی نشان دهند تقاضا میکنم… به فرهنگ و آداب و رسوم این مردم توجه داشته باشند و چیزی نگویند و ننویسند که موجب نارحتی و رنجش این انسانهای شریف گردند. اخیرا نویسنده ای نادان و نا آگاه مقالهای درباره خوزستان در روزنامه اطلاعات پانزدهم اردیبهشت در ویژه نامه خوزستان نوشته که موجب ناراحتی و نگرانی شدید مردم خوزستان گردیده، بنده از مقامات قضائی تقاضا میکنم نویسنده مقاله مزبور را تحت پیگرد قانونی قرار دهند، همه مردم خوزستان ناراحتیها و فشارهای زیادی را براثر جنگ تحمیلی تحمل کرده اند و ضربه های روحی و عاطفی فراوانی را دیده اند و از آغاز جنگ تاکنون فرزندانشان درجبهه های جنگ از جمهوری اسلامی با خون خویش دفاع نموده و می نمایند. اعراب غیور و شرافت مند خوزستان از نظر صدام کافر دو جرم داشته اند. یکی مسلمان و انقلابی بودن و دیگری عرب بودن زیرا او خیال میکرد که با ورود ارتش مزدورش اعراب خوزستان از آنها استقبال خواهند کرد. ولی این انسان های مسلمان و حزب اللهی با سلاح های آتشین سینه های کفار بعثی را شکافتند و با صبر و شکیبائی دربرابر متجاوزین بعثی و مشکلات ناشی از جنگ ایستادند و به همین سبب صدام کافر شهرهایشان را ویران و آنها را آواره نموده. البته در جمهوری اسلامی ایران اصل و مبنای امتیاز افراد بریکدیگر تقوا است و هیچ عامل دیگری موجب امتیاز افراد بریکدیگر نمی گردد. دراینجا به سازمان امور اداری و استخدامی کشور تذکر میدهم که توجه بیشتری به افرادی که درمناطق جنگی مشغول به کار هستند بنمایند. عده زیادی از کارکنان محترم دولت در آبادان و خرمهشر شبانه روز زیر آتش دشمن مشغول فعالیت هستند وباید امتیاز و مزیتی درحد قانون برایشان درنظر گرفته شود. بنده نامه ای به شماره 261 تاریخ 16/10/63 برای جناب نخست وزیر نوشتم و ایشان هم لطف کردند به سازمان مذکور ارجاع دادند ولی تاکنون نتیجه ای گرفته نشده. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
    منشی – آقای زواره ای نماینده تهران.
    زوراه ای – بسم الله الرحمن الرحیم. با تبریک فرارسیدن ماه رمضان، ماه برکت و عبادت و با سلام و درود برامام امت و رزمندگان دلیر جبهه های حق علیه باطل. و بادرود به ارواح طیبه شهدا.
    جنگ هم چنان درصدر مسائل کشور است. مقاومت و پایداری ملت ما و اصرار بر مواضع به حق جمهوری اسلامی برای پایان جنگ، موجب آگاهی
و بیداری محرومین به ویژه مسلمانان عالم گردیده و منافع استکبار جهانی را در سطح جهان درمعرض خطر قرار داده است. ادامه جنگ تحمیلی و ایستادگی دربرابر تحمیلات بین المللی کشور ما را مرکز توجه ملل محروم و مسلمانان نموده است تا جائی که یکی از سردمداران شیطان بزرگ ایران را به ابرقدرت معنوی جهان تعبیر نموده است. بدیهی است که ادامه جنگ تا سقوط صدام و پیامدهای آن برای استکبار جهانی موجب آن خواهدب ود که دشمنان داخلی و خارجی هر روز به توطئه های جدیدی دست بازند. تا عوامل پیروزی و موفقیت را از میان بردارند. بر مسئولین است که درجهت حفظ عوامل موفقیت و شناخت توطئه ها و عوامل آن و بی اثر نمودن توطئه ها بکوشند. با وقت محدود امکان بحث درباره مسائل مختلفه جامعه وجود ندارد. تذکراتی را به مسئولین انتقاد سازنده بدان بنگرند و این کلام معصوم علیه السلام را مد نظر قرار بدهند. رحم الله من اهدی الی عیوبی.
1- درزمینه مسائل سیاست خارجی تضادهائی درگفتار و عمل مسئولین به چشم میخورد. تمام تلاش غارتگران و استکبار جهانی و همه توطئه هاو جنایاتی که مرتکب میشوند برای غارت ثروت ملل محروم است که از دوراه صورت می پذیرد. بردن مواد خام طبیعی و معدنی به ثمن بخس و دیگری تبدیل کشورهای دنیای سوم به بازار مصرف تولیدات صنعتی و کشاورزی خود و به عبارت دیگر ایجاد وابستگی اقتصادی که وابستگی های سیاسی و فرهنگی را نیر به ارمغان خواهد آورد. با گذشته 6 سال و اندی از انقلاب به این عظمت حجم گسترده واردات موجب تشدید وابستگی اقتصادی گردیده که با شعارهای مردم و مصالح انقلاب سازگاری ندارد و موجب سرازیر شدن ارز کشور به حلقوم صادرکنندگان کالا به کشور ما گردیده است. ولی صادرات ما سیر نزولی را طی کرده است.
2- برخورد رسانه های گروهی امپریالیستی با انقلاب اسلامی و مقدسات ملت ماست. چرا باوجود تبلیغات سوء علیه مقدسات ما در رسانه های گروهی آلمان غربی یوگسلاوی، سوئد، فرانسه و کشورهای دیگر در روابط اقتصادی خود با آنها تجدید نظر نمی کنیم؟ چرا باید باوجود برخوردهای خصمانه رسانه های گروهی آلمان غربی با خرید 8 میلیارد مارک کالا چرخ صنایع آلمان را به گردش درآوریم؟ و همچنین از کشورهای دیگر ، شاید گفته شود که ما به کالاهای آنها نیاز داریم. پاسخ آنست که آنها به ارز ما بیشتر نیاز دارند.
3-  انجام معاملات در سطح 3 یملیارد دلار با ترکیه ان هم به صورت خرید کالای کشورهای دیگر از ترکیه و پرداخت 15% سود به این کشور در تعقیب کدام سیاست است؟ آیا نمایندگان محترم میدانند که ترکیه برای تدارک قرار دادی که بدون اطلاع مجلس شورای اسلامی تنظیم گردیده و ما از طریق رسانه های گروهی از آن اطلاع پیدا کردیم در وزارت خارجه اش اداره ای بنام اداره ری اکسپورت تاسیس نموده است. ایا تامین یک پنجم ارز خارجی ترکیه برای جدا کردن این کشور از آمریکا است؟ یا برای حاکمیت اسلام. درکدام زمینه پیشرفتی حاصل شده است؟ باتوجه به اینکه دولت ترکیه مسلمانان آن کشور را زیر شدیدترین فشارها قرار داده و دختران مسلمان را به جرم پوشش اسلامی از رفتن به داشنگاهها منع می نماید آیا درجهت حاکمیت اسلام و منافع مردمش گام برمیدارد که مستحق چنین کمکی باشد؟ آیا دولت ترکیه با روشی که درپیش گرفته این برخورد را باج تلقی نخواهدکرد؟
4- علی علیه السلام میفرماید: قناعت مالی است که نابود نمی شود. در زمینه مسائل ارزی و هزینه بیت المال اگر قناعت و صرفه جوئی را پیشه کنیم بسیاری از نابسامانی های اقتصادی سامان خواهد گرفت. اگر با صرفه جوئی ذخائر ارزی ما به حدی برسد که بتواند نیاز یکسال بعد را تامین نماید آنگاه به مقابله با قدرت های جهانی ساده تر و نیازمان به فروش نفت کمتر میشود. و مجبور نخواهیم بود نفت را به صورت تهاتری و بدترین شکل ممکن به فروش برسانیم.
5- برای اینکه از حالت اقتصاد تک محصولی و وابستگی نجات یابیم باید به صادرات غیر نفی اهمیت دهیم و این کار جز با همکاری بخش خصوصی و بهادادن به مردم امکان پذیر نیست. علت اینکه به فرمایشان امام امت روحی فداء و حضرت آیت الله العظمی منتظری از طرف مسئولین مربوطه عمل نمیشود چیست؟ آیا ایجاد مشکلات برسرراه صادرات کشور و جلوگیری از تحصیل ارز از منابع مختلف زمینه را برای اعمال فشارهای بین المللی فراهم ننموده است آیا پائین آمدن حجم صادرات و از بین رفتن زمینه های اشتغال و روی آوردن مردم به مشاغل کاذب و واسطگی درجهت مصالح کشور و اسلام و انقلاب است؟
6- بعد از پیروزی انقلاب ما باید به ستعدادهای آزاده شده از جو خفقان و خیانت رژیم ستم شاهی میدان فعالیت و رشد و شکوفائی میدادی تا از استعدادهای بالقوه موجود درجهت سازندگی کشور و قطع وابستگی اقتصادی استفاده نمائیم. باید با ارشاد و هدایت مردم به روی آوردن به مشاغلی که به مصلحت جامعه و انقلاب است و درتولید و سازندگی کشور نقشی دارد گام برمیداشتیم ولی متاسفانه بعضی اقدامات منجر به بریدن اتکال مردم از خداوند و روی آوردن به تحصیل درآمدهای واهی گردیده. قرعه کشی پیکان و رنو و غیره و مردم را از روی آوردن به مشاغل مفید و بخت ازمایی اتومبیل های وارداتی و مونتاژ کشاندن، اگر در گذشته تنها عده ای از مردم یک هفته در تخیل زندگی میکردند متاسفانه حالا ماهها اثرات روانی نامطلوبی باقی خواهد گذاشت که جبران آن به سادگی امکان پذیر نخواهد بود.
7- دست گذاشتن روی کل تجارت کشور بدون داشتن توانائی انجام کارضایعاتی را بدنبال داشته که بر هیچ فرد دلسوزی پوشیده نیست. به لحاظ محدودیت وقت فقط به یک مورد آن اشاره میکنم درحالی که 24 یملیارد دلار در سال 62 و حدود 20 میلیارد دلار درسال 63 حجم واردات کشور است مردم برای کل واردات و توزیع به دست وزارت بازرگانی است آخر الامر باید از بازار آزاد قطعه مورد نظر باقیمت گزاف خریداری گردد. درنتیجه عمر مفید ماشین الات را به نصف تقلیل میدهد که سودش مستقیما متوجه کشورهای صنعتی میگردد. وضع اجناس دیگر بهتر از این نیست.
8-  یکی از اصول مهم مدیریت اعمال اصل کیفر و پاداش است که متاسفانه به اجرای این اصل درنظام اداری مملکت ما کمتر توجه میشود. و درنتیجه فساد دستگاه اداری روز به روز بیشتر و به همین نسبت برمیزان نارضایتی مردم می افزاید که به مصلحت انقلاب و اسلام نیست. امید است مسدولین نسبت به این امر توجه مبذول دارند و بدانند که این فساد ناشی از ضعف مدیریت است. سه دقیه از وقتم را به آقای اسرافیلیان میدهم.
    رئیس – الان سه دقیقه مانده. آقای اسرافیلیان سه دقیقه از وقت آقای زواره ای را صحبت میکنند.
    اسرافیلیان – بسم الله الرحمن الرحیم. چند سال پیش قرار داد بین المللی بزرگی به نام بیانیه الجزایر به امضاء رسید که به طور آشکار از مصوبه چها شرطی مجلس درمورد آزادی گروگان ها تجاوز کرده است. مقامات اجرائی مملکت تا کنون هیچگونه اطلاعاتی از چگونگی امضاء این قرار داد و فعل و انفعالاتی که صورت گرفته به مجلس شورای اسلامی ارائه نکرده اند. دراین شرایط نمایندگان محترم مجلس از کیمسیون ویژه انتظار دارند که اطلاعات مورد نیاز مجلس را تهیه و پیشنهادات خود را در زمینه کیفیت جلوگیری از ضایعات ناشی از این قرار داد ارائه نمایند. اینجانب ناگزیرم که با استفاده از فرصت بسیار کوتاهی که در اختیار دارم ملت شهید پرور ایران و نمایندگان محترم مجلس را از آنچه در هیات داوری ایران و آمریکا می گذرد اگاه کرده و تقاضای اقدام فوری برای حفظ حقوق ملت ایران را بنمایم. در نطق قبل از دستور مورخ 5 مهر ماه 63 از مقامات اجرائی مملکت درخواست کرده بودم که تحت تاثیر زورگوئی ها و تبلیغات مسموم آمریکا قرار نگرفته و تسلیم خواسته های غیر قانونی دولت آمریکا نشوند به علاوه از رسانه های گروهی خصوصا صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران تقاضا کردم که معلومات صحیح و واقعی را در دسترس ملت ایران قرار داده و امواج تبلیغاتی گمراه کننده آمریکا و بوق های تبلیغاتی وابسته به آمریکا را خنثی سازند. مع الاسف از منابع موثق اطلاع حاصل گردید که دولت ایران با درخواست دولت آمریکا موافقت کرده و دو تن از داوران لایق ایرانی را برکنار کرده و به علاوه سه تن از مشاورین باتجربه آنان نیز کنار گذارده شده اند. با این اقدامات اکنون گروه داوری ایران به کلی متلاشی گردیده و سد محکمی که درمقابل هجوم بی سابقه شرکت های آمریکا از برکت سال ها تلاش بوجود آمده منهدم گردیده است. اینجانب اعلام میکنم که این اقدامات خطرناک دراین مملکت درپناه مطبوعاتی که به صورت دولتی درآمده و کتمان حقایق  درصدا وسیما است. همین واقعیت است که درپیام ارزشمند امام امت
   

به مناسبت هفتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران درمورد صدا و سیما مورد تذکر قرار گرفته است. اینک سرنوشت ملت مظلوم ایران دراین داوری حساس در معرض خطر جدی قرار گرفته و به علاوه سردارور تحمیلی شعبه سوم که اخراج شده بوده است دراثر اقدامات دولت ایران به هیات داوری بازگشته است. دستگاههای اجرائی مملکت نیر از او به عنوان یک سداور بی طرف درچند پرونده تمکین کرده اند. این سرداور فاسد نیز که کاملا دراختیار دولت آمریکا است. احکام ظالمانه را علیه جمهوری اسلامی ایران صادر میکند. این شخص دریک پرونده قبلامبلغ 36 یملیون دلار به عنوان اصل و 14 یملیون دلار به عنوان بهره حکم صادر کرده بود. وکیل پرونده این حکم را بسیار غیر عادلانه و کاملا یک طرفه به نفع شرکت امریکائی توصیف کرده است. مطب تکان دهنده ایناست که این سداور فاسد پس از بازگشت به هیات داوری مجددا مبلغ 12 میلیون دلار درهمین پرونده به عنوان بهره علیه جمهوری اسلامی ایران و به نفع همان شرکت آمریکائی رای داده است. که یان احکام ظالمانه و غیر قانونی از محل سپرده های حمهوری اسلامی ایران پرداخت میشود. عجیب تر این است که بنابه گفته وکیل این پرونده شرکت آرمیکائی قبلا آماده بوده است که در مقابل کل ادعای خود فقط مبلغ 25 یملیون دلار بگیرد و به علاوه یک میلیارد نخ سیگار نیز به شرکت دخانیات ایران تحویل دهد. ولی عملکرد این سرداور فاسد موجب شده است که مبلغ 62 میلیون دلار از اموال جمهوری اسلامی مقدس نمایندگی ملت شهید پرور ایران اخطار میکنم که پذیرش صلاحیت و تمکین از این قبیل سرداوران تحمیلی و اقدامات خلاف قانون که دراین هیات داوری صورت میگیرد از جانب ملت بزرگ ایران که درتمام صحنه ها در مقابل آمریکا ایستاده است اغماض نخواهد شد و حساب میلیون ها دلاری که به ناحق به جیب شرکت های آمریکائی ریخته میشود از مسئولین و دست اندرکاران خواسته خواهد شد. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
    علوی تبار – آقای هاشمی این اقایان که این طوری به ناحق به دولت اسلامی می تازند آیا دررژیم طاغوت حاضر بودند یک هزارم این را داشته باشند و کوچکترین حرکتی بکنند. اقلا اجازه بفرمائید و بگوئید مسئولین بیایند جواب این تهمت هارا بدهند.
    معرفی زاده – این مطالبی که این آقای میگوید یا درست است یا خیر این نمیشود که مملکت را به دو دسته دادو هرکدام هرچه خواست بگوید و تصمیم بگیرد. هیاتی انتخاب بشود و به یان اوضاع رسیدگی بکند تا بیش از این مملکت مظلوم واقع نشود.
    رئیس – خوب حالا آقایان نماینده های دیگر هم در وقت خودشان می توانند توضیح بدهند.
3- تذکرات نمایندگان مجلس به مسئولان اجرائی کشور به وسیله اقای رئیس
    رئیس – بسم الله الرحمن الرحیم. تذکرات نمایندگان مجلس به مسئولان اجرائی کشور.
    آقای جلالی نماینده فیروزآباد: به وزارت ارشاد اسلامی درمورد نظارت بیشتر برانتشار مطبوعات و جلوگیری از انتشار کتب ضاله تذکر داده اند.
    آقای رحمانی نماینده بیجار: به دولت درمورد احداث انبار گندم دربیجار و اشتغال آموزگاران حق التدریسی بیجار که برکنار شده اند تذکر داده اند.
    آقای حسینی زاده نماینده لردگان و بروجن: به شورایعالی قضائی درخصوص تسریع در رسیدگی به پرونده حادثه کمیته لردگان تذکر داده اند.
    آقای یوسف پور نماینده اردل: به وزات نیرو درخصوص تقویت اداره آب استان چهارمحال بختیاری و احداث بندهای آب کشاورزی در اردل و کیار و تسریع درایجاد پست های 63 هزار کیلو وات فارسان و 11 هزار کیلو وات دشتک و تامین برق چاههای کشاورزی میزدج و کیار تذکر داده اند.
    آقای اربابی نماینده چاه بهار: به وزارت کشور درمورد تاسیس شهربانی درکنارک، جمع آوری معتادین از منطقه و تحویل بازپروری زاهدان و رسیدگی به وضع مالی و اداری شهرداری چاه بهار و قصرقند و کنارک تذکر داده اند
    آقای زمانی نماینده بروجرد: سالگرد شهادت سردار رشید اسلام محمد بروجردی را به خانواده محترمشان و مردم شهید پرور تسلیت و تبریک گفته اند.
    آقای رهبری املش شهادت چند نفر از رزمندگان را درکردستان به خانواده هایشان تسلیت گفته اند.
    آقای سبحانی نیا و آقای شوشتری نمایندگان نیشابور از جناب آقای کروبی تشکر کردند که در بازدید از منطقه مشکلات خانواده های شهدا را رفع کردند.
4- اعلام نتیجه انتخابات دو نفر برای نظارت براجرای تبصره 45.
    انتخاباتی دیروز آخر جلسه داشتیم که نتیجه اش اینجور شده:
    جناب آقای نادی از کمیسیون برنامه و بودجه با 156 رای.   
    آقای یوسف پور از کمیسیون دفاع با 104 رای انتخاب شدند برای نظارت براجرای تبصره  45.
5- ادامه رسیدگی به لایحه تاسیس وزارت صنایع سنگین
    رئیس – دستورمان لایحه وزارت صنایع سنگین بود که وقت جناب آقای نبوی مانده اقای بهزاد نبوی بفرمائید.
    حائری زاده – اخطار دارم.
    رئیس – آقای حائری زاده اخطار داند بفرمائید.
    حائری زاده – بسم الله الرحمن الرحیم طبق ماده 81 آئین نامه داخلی، حیثیات مجلس باید وسیله رئیس مجلس حفظ بشود. اینکه آقای کاشانی نطق قبل از دستور نوبت می گیرند و وقتشان را به این دو تا آقایان میدهند. و الان که لایحه وزارتخانه مطرح است. یک سری ابهاماتی درذهن نمایندگان می پراکنند. این در واقع بازی کردن با حیثیت مجلس است. و الان اگر قرار است قبلا وزیر را استیضاح می کردند به جا بود. ولی این با شما است که با تذکر بدهید یا مساله را باید روشن کنید.
    رئیس – اما حیثیت مجلس من خیال میکنم در آزادی مجلس بیشتر خوابیده یعنی نماینده های مجلس رامن محدود نمی کنم.
    حائری زاده – یعین اینجور برخورد… جوسازی است آقای هاشمی یعنی نطق قبل از دستور را آقای کاشانی میگیرد به این دو نفر آقایان واگذار کند. این برخورد سیاسی است.
    رئیس – البته اگر چیزی که لازم باشد تذکر بدهم من میدهم اما بالاخره نماینده مجلس است. یک مسائی را میخواهد تذکر بدهد می آید میدهد آقایا دیگر هم آزاد هستند.
    حائری زاده – قانون تشکیل وزارتخانه رقیق بازی و سیاست بازی و یک کار وزیر را…
    رئیس – کافی است. ما اخطار شما را شنیدیم حالا اینکه می توانند.
    حائری زاده – این بازی کردن با مجلس است من معتقدم.
    کاشانی – من باید صحبت کنم (رئیس – نمیخواهد) دروغ آخر گفته.
    رئیس – خوب من باید تذکر بدهم.
    کاشانی – آقای هاشمی من تذکر دادم.
    رئیس – شما نگوئید. من را وادار به حرف زدن نکنید دیگر. بگذارید من حرف نزنم بهتر است. میگویم مصحلت است بگذارید من حرف نزنم بهتر است.
    کاشانی – آقای هاشمی دروغ گفته.
    رئیس – دروغ را تا قبل از دستور گفتند. اگر میخواهید من بگویم دروغ را.
    کاشانی – آخر من اصلا درجریان نبودم ایشان میگوید من وقت گرفته ام.
    رئیس – نه، آقای کاشانی را که امروز جزو ناطقین قبل از دستور اسم بنردند.
    کاشانی – آقای هاشمی بگذارید از آن بلندگو من هم حرف بزنم.
    رئیس – ایشان سوال آن روز شما را می گفتند نه اینکه حالا را می گفتند.
    زواره ای – آقای حائری زاده دروغ میگوید اصلا وقت سالیانه من بوده آیا سبحان الهی برای من روز پنجشنبه وقت تعیین کرده است.
    رئیس – بگذارید من از طرف شما حرف بزنم بهتر است. چون من اگر چیزی گفتم آن وقت بد میشود برایتان.
    کاشانی – آقای هاشمی إ پس توضیح بدهید. من وقتی نگرفته بودم.
   رئیس – آقای احمد کاشانی وقت نگرفته بودند. اگر نظرتان این است که ایشان وقت گرفته اند….   

    آقای زواره ای قت سالانه شان بوده، سه دقیقه از وقتشان را دادند به آقای اسرافیلیان .اینکه موخر صحبت کردند باری این بود که اول وقت درجلسه نبودندما وقتشان را حفظ کردیم برای آخر صحبت کردند آقای نبوی بفرمائید.
    بهزاد نبوی (وزیر صنایع سنگین) – بسم الله الرحمن الرحیم مقدمتا خدمت نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی تبریک عرض میکنم بابت برخورد بسیار جدی و غیر عچولانه ای که با لایجه تاسیس وزارت صنایع سنگین به خرج دادند و با یک برخود پخته و حساب شده با مساله برخورد کردند و کارعمیق و تخصصی درمورد این لایحه درکمیسیون ها انجام شد و امروز این لایحه تقدیم مجلس شورای اسلامی شد. دراینجا جا دارد که از اعضاء محترم کمیسیون هائی که لایحه به آنها ارجاع شده بود و واقعا دریک مدت بسیار کوتاه با صرف وقت زیاد که من فکر مکینم اگر مدت هم بیشتر از این بود بیشتر از این وقت نمی شد گذاشت روی یک لایحه ای . دقیقا جزء به جزء لایحه را بررسی کردند و نظرات اصلاحی خودشان را دادند خصوصا کمیسیون محترم صنایع که دراین زمینه واقعا سنگ تمام گذاشت و روزهای متوالی را پشت سرهم نشستند از کارشناس های مختلف در سطح مملکت وزارتخانه های مختلف دعوت کردند از نمایندگان وزارتخانه های مختلف دعوت کردند با حوصله تمام مطالبشان را شنیدند و بعد تصمیم گیری کردند. به طور خلاصه خدمت آقایان نمایندگان محترم اعلام میکنم که درمورد این لایحه برخلاف آنچه که بعضی از اقایان مخالفین مطرح کردند درکمیسیون ها هفتصد و یک نفر ساعت کار کارشناسی شد. من بعید میدانم که روی خیلی از قوانین این قدر با این حجم باتوجه به حجمش این قدر کار، کارشناسی شده باشد. و تقاضایم این هست از مجلس محترم که به این کار، این قدر کار، کارشناسی شده باشد. و تقاضایم این هست از مجلس محترم که به این کار، کارشناسی توجه بیشتری بشود و تصمیم گیری بشود. آنچه که درحال حاضر تقدیم مجلس شورای اسلامی تقدیم جلسه علنی شده برای اتخاذ تصمیم نتیجه سه سال تجربه مجریان مستقیم است از ایجاد وزارت صنایع سنگین در مملکت، نظر کل وزارتخانه های صنعتی هست برخلاف آنچه که باز بعضی زا مخالفین می خواستند القاء شبهه بکنند که گویا یک جنگ و دعوای بزرگی بین وزارتخانه های صنعتی الان وجود دارد. اختلاف درسر اداره صنعت درگیری وجوددارد. هم مکتوب و هم شفاها درکمیسیون وزرای محترم صنعتی نظر خودشان را اعلام کردند همگی نظرشان به اتفاق به ادامه کار صنایع سنگین است و این را به مصلحت نزدیکتر دیدند. و هم چنین نظر شخص نخست وزیر بطور خاص و نظر هیات دولت درچهارچوب همان مصوبه ای است که تقدیم مجلس محترم شده است. و همچنین نظر موافق بیش از 6 کمیسیون مجلس شورای اسلامی است که نظر موافق خودشان را با ابقاء صنایع سنگین و به اصطلاح ادامه کار صنایع سنگین اعلان کردند یعنی امروز ما واقعا می توانیم بگوئیم که کار، کارشناسی به اندازه ای که باید بشود در جهت تشخیص مصالح مملکت و جامعه روی این لایحه صورت گرفته و من وجدانا راحتم درحال حاضر و احساس میکنم هر تصمیمی را مجلس شورای اسلامی اتخاذ کند بعد از این همه کار تصمیم بسیار درست و پخته و حساب شده ای هست. و دیگر آن نگرانی هائی را که آن ابتدا داشتم که دراثر یک سرعت و شتابزدگی بیاید یک چیزی اثباتا نفی تصویب بشود دیگر آن نگرانی برطرف است. من پیش از اینکه وارد ماهیت موضوع بشوم یک مقدار به تاریخچه مساله اشاره کوتاهی میکنم. همان طوری که اطلاع دارید در دوره اول مجلس شورای اسلامی قانون تفکیک وزارت معادن و فلزات از وزارت صنایع و معادن سابق تقدیم مجلس شورای اسلامی شد و درقانون تاسیس آزمایشی وزارت معادن و فلزات مجلس محترم، دولت جمهوری اسلامی را مکلف کرد که درعرض مدت معینی لایحه تاسیس وزارتخانه دیگری به نام وزارت صنایع سنگین را به مجلس ارائه بدهد. و دولت دراثر تکلیفی که مجلس به آن کرد درمدت معین لایحه را تقدیم مجلس شورای اسلامی کرد و این لایحه درکمیسیون صنایع طبق اصل 85 به مدت سه سال به مرحله اجرا گذاشته شد. بحث هائی که درکمیسیون صنایع میشد بحث های کارشناسی از اعضاء کمیسیون صنایع سابق دعوت شد وبعضی از اعضاء کمیسیون که در دوره قبل هم عضو کمیسیون بودند جملگی برآن بودند که اینکه آزمایش سه ساله ما گذاشتیم برای قانون مفهومش این نبود که اصل وجود یا عدم وجود صنایع سنگین محل تردید باشد. بلکه آنچه که محل تردید بود حدود و مرزبندی های بین این وزارتخانه ها بود که یک مرزبندی مقدماتی شکل گرفت و درقانون پیش بینی شد گفتیم سه سال اینها بروند کار کنند ببینیم این مرزبندی ها خوب است، اشکالاتی دارد. اگر تغییراتی لازم است آن را بدهیم. نه اینکه آزمایشی روی بود و نبود لایحه. این نظری بود که اعضاء کیمسیون میدادند. باتوجه به این مساله من تصور میکنم که بحث عمده مجلس روی مرزبندی ها باید شکل بگیرد. ولی چون بحث در رابطه با فلسفه ایجاد صنایع سنگین هم مطرح شد و حتی فراتر از آن. بحث از عملکرد وزارتخانه مطرح شد که من دراینجا چون می ترسم آخر سرفرصت نشود این توضیح را بدهم. که عملکرد وزیر را آقایان به هیچ وجه در قضاوت در رابطه با قاون تاسیس وزارت صنایع سنگین ملحوظ نکنند. بسیاری از آقایان مخالفین درسخنرانی های مخالفتشان یا در نطق های قبل از دستورشان تلاش میکنند القاء‌شبهه بکنند که صلاحیت یا عملکرد وزیر سایه بیندازد روی تصمیم شما درمورد قانون تاسیس یک وزارتخانه پابرجا باشد. یعنی وزارتخانه قائم به فرد نیست. شما درمورد قانون تصمی میگیرید. من باز یان تذکرش را بعضی از آقایان دادند ولی تذکرش را اینجا مفید می دانم که اگر بنده اینجا صحبت میکنم دفاع از قانون میکنم. دفاع از فرد نمی کنم. اینجا نیامدم پاسخ به سوال بدهم. چون بعضی از آقایان نماینده ها گفتند وزیر بیاید به این چند تا سوال پاسخ بدهد. خوب اینکه فرصت برای شماهست. هروقت بخواهید می توانید وزیر را دعوت کنید به مجلس بیاید به سوال جواب بدهد. و به فرض اگر بد بود پاسخ مقنع تشخیص داده نشد بیاورید استیضاحش کنید. برکنارش کنید. این نشود. درذهن نماینده ها. بحث اصولی دراین زمینه در رابطه با علت و ضرورت وجودی وزارت صنایع سنگین را من درچند فراز خدمت برادران و خواهران تقدیم میکنم. اول اینکه در هر جامعه ای سازماندهی درآن جامعه باید متناسب با نظام حاکم برآن جامع باشد این را برادرها توضیح دادند من خیلی کوتاه میگویم. درجوامع غربی واقعیتش این سات که چون دولت هیچ نقشی درحکومت ندارد ودرخیلی موارد جرئی تصمیم گیر است و عامل اجرای نظریات سرمایه داری است درنظام سرمایه داری طبعا تشکیلات دولت متناسب با این ماموریت و متناسب بااین شکل نظام شکل گرفت. درژاپن چهار وزارتخانه ما درقالب یک وزارتخانه کار میکند. سه تا وزارتخانه صنعتی و وزارت بازرگانی ماهمه اش یک وزارتخانه است. البته یازده هزار تا مثل اینکه پرسنل این وزارتخانه است. پرسنل ستادی این وزارتخانه است. ولی به هر حال درسفراخیر صحبت میکردم که یک سری توافق کلی راجع به نحوه معاملات با ژاپن داشته باشیم می گفت آقا به ما مربوط نیست. شما بروید خودتان با شرکت ها صحبت کنید. مادرکشورمان به هیچوجه نمی توانیم دراین مقولات اظهار نظر بکنیم. بلکه شرکت ها آن وقت هرکدام 10 تا وزارتخانه هستند. شرکت تویوتا یک شهر به نامش است بنام تویوتا سیتی، خودش ده تا حکومت هستند. بنابراین روش کار آنها اقتضاء میکند، توی آمریکا هم اینجور است و شش هفت تا وزارتخانه ما درچها رچوب یک وزارتخانه ادغام شده است و کار مهمی هم ندارد. کار عمدتا نظارت و جلوگیری از تصادم بین صاحبان سرمایه که دارند مملکت را میگردانند درکشورهای شرقی وضع عکس این است همه چیز دراختیار دولت است. سلمانی های توی خیابان، بستنی فروشهای خیابان هم کارمند دولت هستند، طبعا آنجا تشکیلات دولتی باید متناسب با آن شکل بگیرد که بستنی فروش بالاخره باید یک وزارتخانه هم عمدتا هم سیاست گذارند و هم مجری اصلا بحث سیاست گذاری و اجرا هم تفکیکش خیلی مطرح نیست. البته شرکتهای مجری درجنب آنها هست ولی عمدتا تمام کار مملکت توسط دولت اداره میشود بنابراین ما اولا تشکیلات متناسب با نظام خودمان باید داشته باشیم و این تصور که اگر تعداد وزارتخانه های ما زیاد شد شرقی است، اگر یکی شد غربی است این تصور درستی نیست، باید ببینیم وضع نظامی ما چطور است و اینرا هم بگویم درکشورهای جهان سوم، کشورهای غربی ، شرقی، کشورهای مختلف تعداد آنها بسته به نوع اقتصادی است که حاکم است مثلا سوئد یک نوع اقتصاد مختلط دارد. و تشکیلات ان هم متناسب با آن شکل گرفته است. درکشور ما با توجه به ماموریتی که طبق اصل 43 و 44 به دستگاه اجرائی این مملکت داده شده و باتوجه به نقش نظارت و کنترل دولت اسلامی که متفاوت است با نظارت و کنترل دولتهای سرمایه داری و باتوجه به اینکه دولت نباید به صورت کارفرمای
بزرگ مطلق درآید باتوجه به این مقدمات نظام متناسب خودش را می طلبد که نوعی نظامی است نه مثل کشورهای شرقی افراطی که همه چیز دولتی و تعداد وزارتخانه های کثیر، نه میتواند مثل کشورهای غربی باشد که نقشی دولت درسیاست گذاریهای کلان و اداره مملکت ندارد. اینرادیگر توضیح بیشتر نمیدهم، بدهم سازماندهی هرکشور متناسب با اهداف نظام آن کشور باید باشد. ببینید ما درکشورمان هدف ما استقلال سیاسی و فرهنگی و نه تنها استقالا بلکه اقتدار هم هست. خوب یک کشورهای کوچکی دردنیا پیدا میشوند که هدف آنها صرفا استقلال است یا بزرگ هم همینطور مثلا فرض کنید کشوری مثل البانی هم با چین، هم با روسیه، هم با آمریکا درگیر است منتها هرچه آتش باشد خودش را بیشتر نمی سوزاند یعنی هیچ جای دنیا نه میتواند توسعه بدهد فرهنگش را، انقلابش را، نه همچینی هدفهائی را هم اگر هم اعلام کند خیلی جدی با قضیه برخورد میکند انقلاب ما علاوه براینکه میخواهد استقلال داشته باشد میخواهد قدرت هم داشته باشد، یک نظام مقتدر و مستقل میخواهد باشد. نه یک نظام مستقلی که کاری به کرا هیچ کس ندارد و هیچ کس هم کاری به کار آن ندارد. عرض کنم حضور شما که یک همچنین نظامی که میخواهد قدرت و استقلال سیاسی و فرهنگی داشته باشد این قدرت درگروی قدرت و استقلال اقتصادی است و یکی از عوامل مهم قدرت و استقلال اقتصادی نیرومندی. استقلال و خودکفائی صنعتی است. به ایندلیل برای خودکفائی و ایجاد قدرت صنعتی ما بایستی توجه ویژه و خاصی به صنعتمان بکنیم. اینجا توضیح بدهم وقتی ما اینرا میگوئیم منظور این نیتس که کشاورزی محور ینست. تا ما مبخواهیم مثلا یک سنگ روی سنگ توی صنعت بگذاریم میگویند اقا مگر کشاورزی محور نبود. مگر اثبات شیئی نفی ما عدی میکند؟، اگر مثلا ما گفتیم به صنعت باید توجه ویچه بشود معنی آن این است که میخواهیم کشاورزی را نابود کنیم، منظور این است که میخواهیم اولویت کشاورزی را نادیده بگیریم؟ هرچه دربودجه، هرچه از نظر ارزی کشاروزی نیاز داشته دولت جمهوری اسلامی ایران تلاش کرده که تامین کند اگر مثلا فرض میکنیم که وزارت نصایع یا وزارت صنایع سنگنی ارزی که درسال مصرف میکنند به لحاظ کمی می بینید از کشاورزی بیشتر است معنی آناین نستی که پس اولویت داده شده به صنایع به جای کشاورزی بلکه آن خورند ارزندارد. گندم از زمین درمیاید بیرون و همه منابع طبیعی است و هرچه ارز بخواهد بخورد حتم بدانیم که اولویت آن بیشتر است. البته الان که مشکلات ارزی داریم به آن هم کم میرسد ولی به طریق اولی به بقیه دستگاهها کمتر پس بنابراین وقتی ما میگوئیم توجه ویژه باید به صنعت بشود معنی آن این نیست که کشاورزی فراموش بشود، این را دقت کافی بشود خوب ما باید ببینیم حالا که میخواهیم توجه ویژه به صنعت بکنیم چه صنعتی ما را به خود کفائی نزدیک میکند. ما معتقدیم صنایع سنگین تغذیه کننده تمام بخشهای صنعتی کشور است من میگویم برایتان و این دیگر حرف نیست و من ارقامش و مواردش را می اورد تا بدانید،‌صنایع نفت، گاز، پتروشیمی، درتقدیر است که تسوط صنایع سنگین باایجاد صنایع سنگین توی این مملکت درداخل ساخته بشود. این که میگویم در تقدیر است چون ممکن است بعضی هایشان را نکرده باشیم ولی نفی توجه ویژه نمیکند. اگر نکرده باشیم اتفاقا بیشتر باید توجه بکنیم. به فرض اگر بعضی از آقایان میگویند عملکرد این سه سال دراین جهات خوب نبوده اگراینجوری بوده اتفاقا تثبیت میکند که باید باشد که توجه ویژه به این مسائل بشود. پالایشگاه سازی، نیروگاه سازی صنایع دریائی، هوائی عمومش ، صنایع معدنی تمامش ماشین آلاتش، ابزارهایش یعنی هرصنعتی که توی این مملکت هست ماشین‌الاتش باید توسط واحدهای صنایع سنگین ساخته بشود. عرض به حضورتان ماشین آلات کشاورزی،‌کشاورزی ما توسعه پیدا نمیکند . رشدتلوید به لحاظ کمی و به لحاظ کشت دواحد سطح پیدا نمیکند مگر اینکه ماشین آلات کشاورزی بتواند تغذیه کند. شما متصورتان هست که امروز بدون تراکتور و کمباین کشت بشود و همین قدر محصولی که امروز داریم یا بیشتر تولید کنیم با جمعیتی که خیلی هم زیاد نیست که بگوئیم مثلا مثل چین همه را بریزیم توی مزرعه و شروع کنند به کشت کردن. صنایع دفاعی ما تغذیه کننده اش باز صنایع سنگین است چون بسیاری از واحدها صرف ندارد صنایع دفاع خودش برود مستقلا عمل کند. صنایع مصرفی ما حتی همه ماشین‌الاتش باید توسط صنایع سنگین تهیه بشود برایش و همچنین صنعت حمل و نقل، حمل و نقل کشور درگیر و رشد صنایع سنگین است. اگر بخواهیم خود کفا بشویم دراین رشته ها ، در تمام دنیا نیرومندی صنعتی تی کشور که ما گفتیم کشور را یادتان باشد ما نه تنها باید خودکفابشویم ما تنها با کشاورزی فقط میتوانیم خودکفا بشویم، اگر بخواهیم نیرومند هم بشویم بایستی صنعت داشته باشیم، صنعتی هم عامل نیرومندی است که بتواند این چیزها را تامین کند صنعتی عامل نیرومندی است که بتواند تغذیه کند تمام صنایع مملکت را پس بنابراین هدف نظام را اگر این پیش فرضی که من کردم اقایان قبول داشته باشند با این هدف نظام را اگر این پیش فرضی که من کردم آقایان قبول داشته باشند بااین هدف باید توجه ویژه به صنعت بشود باز با تاکید به اینکه نه اینکه نفی کشاروزی، اگر توجه ویژهباید به صنعت بشود ان صنایعی را باید توجه بیشتر به صنایع سنگین مملکت ضروری است تا اینجای آن هم هیچکس مخالفت نکرده است. یعنی هم موافقین هم مخالفین گفته اند بلی باید به صنایع سنگین کشور توجه بشود یا گفته اند شما نکرده اید که خوب پس باید بیشتر بشوإ. اگرنکردیم باید کسانی متصدی این کار بشوند که بکنند یا گفته اند که لازم نیست که وزارتخانه بشود تا توجه بیشتر بشود. من روی این نکردید آن که بحث ندارم ولی روی این که آیا لازم است وزارتخانه تشکیل بشود تا به این مطلب توجه بیشتری بشود یا نه یک توجه بیشتر کرد که الان شما دقیقا کرده اید توی مجلس اول، معادن وفلزات را آمده اید یک وزارتخانه کرده اید چون زیربنائی تر از ما آنها هستند یعنی آن مواد اولیه تمام صنایع را میدهد. صنایع سنگین را هم جدا کرده اید. یکی از برادران توضیح داد خیلی توضیح خوبی بود شما یک وزیر را وادار نکنید هم راجع به تولید کلینکس وپفک نمکی سیاست گذاری بکند و هم راجع به این ماشین الاتی که به عرضتان رسید. این خلاف است، حالا درجای دیگری بیشتر توضیح میدهم. پس بنابراین من با این تحلیل به این نتیجه میرسم که مقدار توضیح میدهم. اگر بخواهیم یک کاری خارج از شعار توجه بیشتری بکنیم یعنی چه. همین اینکه توی دولت آقای موسوی نخست وزیر خواست به مساله کشاورزی توجه ویژه بکند بلافاصله خودش آمد یک شوریا عالی کشاورزی تشکیل داد، وزرای ذی ربط را هفته ای یک دور نشاند توی یک جلسه و مرتب آنها را س – ج کرد وادارشان کرد که بروند یک سری کارهائی بکنند… خوب یک سری تحولاتی که خودتان هم می بینید بروز کرد و معلول و محصول تشکیل همان شورا است بنابراین اگر شما میخواهید توجه ویژه به یک مساله بکند به این عوامل باید توجه بشود. اولا باید تقسیم کارکمی و کیفی درستی بکنیم یعنی اگر بخواهیم توجه بشود اولا کمی آن یعنی چه یعنی حیطه و گستره یک موضوع را معین کنیم، معلوم بشود درچه گستره ای این وزارتخانه باید سیاست گذاری کند و همان طوری که گفتم پفک را قاطی ماشین آلات کارخانه ای نباید کرد. ثانیا باید چه باشد، باید آنچه که به آن توجه میشود ماهیت یکسان داشته باشد. اگر آقای موسوی همان مثالی که عرض کردم می امد یک شورای عالی کشاورزی و جنگ و صنعت تشکیل میداد نقض غرض بود یعنی توجه ویژه نمی توانست به کشاورزی بکند. بنابراین آنچه که میخواهد مورد توجه ویژه قرار بگیرد باید ماهیت هماهنگ، همگون نزدیک به هم و یکسان داشته باشد. مطلب بعدی که باید مورد توجه قرار بگیرد توی این بحث این است که باید حداقل بوروکراسی مدنظر باشد، حداقل دیوان سالاری مورد نظر باشد. متاسفانه بعضی ها با مساله دیوان سالاری طوری برخورد میکنند که به اعتقاد من یک مقدار عامیانه است. یعنی میایند میگویند بودجه های کلان صرف شد وزارت صنایع سنگین تشکیل شد.وزارت صنایع سنگین پانصد تا کارمند درکل دارد که حدود هشتاد تا صدنفرشان مامور هستند. آن پنهانهائی که میگفتند هشتاد تا صدنفرش هست، هشتاد نفر گویا مامور ازاین پانصدتا و بقیه هم عمدتا خرید خدمتی هستند و بودجه اش هم هفاد میلیون است. این پانصد نفر ده هزارم پرسنل کل نظام اجرائی مملکت است. از آن طرف هم بودجه اش 70 میلیون تومان در سال گذشته بوده و امسال هم حالا اگر بدهند همان مقدار است فی الواقع 70 میلیون تومان درسال درمقابل 280 میلیارد تومان بودجه اینرا میایند مبنا میکنند برای اینکه اقا بوروکراسی، دیوان سالاری مملکت را خفه کرد و یک خرده هم برخورد شعاری وقتی با این مساله شد همه برایشان جا میافتد که دیوان سالاری وبوروکراسی خیلی بداست. درحالیکه واقعیت امر این نیست. اگر این استدلال آقایان را بپذیریم باید تمام تشکیلات حکومتی را در ولی فقیه خلاصه کنیم و دیگر هر چیزی چون ایجاد بشود بالاخره یک تعداد کارمند میخواهد، یک میزی،‌یک تشکیلاتی، یک وزیری، یک رئیسی میخواهد دیگر، هرتشکلاتی که ایجاد شود. پس این استدلال برای تمام تشکیلات برای همه
سازماندهی میتواند تسری پیدا کند همینجوری جلو برویم. مساله دیوان سالاری و بوروکراسی این هست که یک مقدار زیادی پرسنل و پول یکجا خرج بشود بازده نداشته باشد. والامگر شما اینقدر پرسنل توی نیروهای مسلح دارد کار میکند کسی میگوید برای کم کردن دیوان سالاری بیائیم پرسنل نیروهای مسلح را نصف کنیم. چون می بینید دارد وظیفه انجام میدهد. دارد ماموریت انجام میدهد و حق است ان بودجه ای که صرف آنها میشود و همیشه بیشتر زا آن هم که تصویب میکند برایشان خرج میشود. پس مطلق گرفتن تعداد پرسنل یا صرف بودجه نشانه دیوان سالاری نیست، بلکه چه هست؟ بلکه باید دید که کارائی این بودجه و پرسنل چه هست، یک دانشمند خارجی حالا به نام پارکینسون امد یک تشکیلاتی درست کرد با چهارصد پرسنل صبح تا شب اینها می نشستند هشت ساعت کار دائم میکردند دائم هم هرکدامشان را نگاه میکردی می دیدی که بی کار ینست و دائم دارد کار میکند. این یک لابراتوار ایجوری درست کرد برای نشان دادن دیوان سالاری و آخر غروب از درون این تشکیلات هیچ چیز بیرون نمیامد، همه هم کار میکردند. معنی دیوان سالاری این است که چه درمی آید، چه چیز می دهی و چه چیز درمقابل آن میگیری. صحبت این است که با ایجاد تشکیلات جدید ما میتوانیم اولا سرعت کار را در رسیدگی به آنچه که میخواهیم هدف ویژه بیشتر بکنیم. یعنی اگر می گوئیم به صنایع سنگین باید توجه ویژه بشود خوب باید سریع تا طرف آمد کاری داشت رسیدگی بشود. واضح است وقتی این چهارچوب یک وزارتخانه بود توجه کمتری میشود تایک برخورد ویژه و خاص بااین مجموعه صنایع شد.
    دوم اینکه رسیدگی مطلوب تر به کار میشود. من نمی خواهم بگویم هیچ آقایان فکر عملکرد را نکنید مثلا ته دلتان بگوئید بابا بیخود می گوئید شما هم که وضعتان خیلی بدتر بود. ولی اصل و اصولش را ببینید. ممکن است یک وزیر بی عرضه ای پیدا بشود هرکار خوب هم دستش بدهید خراب کند، آن ربطی به این قضیه ندارد. شما ببینید آیا وقتی توجه گفتیم به صنایع سنگین بشود آن که میخواهد موافقت اصولی صنایع سنگین بگیرد زودتر بتواند بجای آن که توی نوبت ده تا کارخانه پفک سازی و بیسکویت سازی و نمی دانم سرنگ یک بار مصرف و فلان و فلان قرار بگیرد یک عده کارشناس نشسته باشند فقط طرحهای اینها را بررسی میکنند. خوب معلوم است سریعتر پیش میرود، کار اینرا راه می اندازد مشکل ارز او را دنبال میکنند، مشکل موادش را دنبال میکنند. خوب، طبیعی است توجه بیشتر است. صرف نظر از اینکه این کار شده یا نشده است. البته چون ممکن است وقت نشود من این حرفهائی که میگویم معنی ان این نیست که نشده است. آنجا هم می گویم به خاطر دفاع از قانون چون من معتقدم قانون بوده که این عملکرد مشمع را توانسته به ارمغان بیاورد نه آن که فرد یا افراد، قانون نقش موثری دراین قضیه داشته است. عرض به حضور شما که کاهش بوروکراسی با ایجاد تشکیلات این چنینی وجود دارد چون سرعت کار را گفتیم بیشتر میکند، رسیدگی مطلوب تر را سبب میشود، حضور سریع تر در مجامع تصمیم گیری را میسر میکند، وقتی صنایع سنگین یک نفسی داشت توی شورای اقتصاد، توی ههیات دولت، توی مجامع مختلف خوب طبیعی است که میتواند از این صنعت بیشتر و بهتر دفاع کند. شاید بعضی از حملاتی که میشود. انتقاداتی که میشود به عملکرد وزارتخانه ناشی از همین باشد که یک متولی ویژه پیدا کرده این مجموعه می رود دنبال یک سری کارها که شاید در گذشته نمی رسید آن مجموعه دنبال ان کارها برود. عرض به حضور شما که دقت و تعمیق بیشتر و تخصصی تر درکار خودش عامل کاهش بوروکراسی است که با ایجاد یک تشکیلات مجزا میتوانید شما دقت بیشتری روی کار بکنید، می توانید تخصصی تر با مساله برخورد کنید بالاخره بهره برداری موثرتر از هزینه جاری شما وزارت صنایع سنگین را منحل کنید این پانصد تا می روندتوی یک جائی توی این مملکت پخش می شوند و قول هم به شما می دهیم که این وظایف هم مستحیل نمی خورید خلاصه یعنی شما باید بابت پولی که می دهید بتوانید تبدیل به احسنش بکنید و بتوانید نتیجه بگیرید. درسایه سازماندهی مجزا و مستقل این کارشدنی هست این هم که گفتند سیاست گذاری ها متفاوت است اینها تکذیب میشود وقتی که چندتا وزارتخانه بود. اگر این حرف درست است پس ببینید نفت صنعت است، نیرو صنعت است دیگر مگر چه هست؟ معادن و فلزات، صنایع، صنایع سنگین، تمام اینها صنایع هستند برای خودشان، خوب اگر قرار است که سیاست گذاری ها همه یکجا بشود چرا پیشنهاد ادغام این پنج شش تا وزارتخانه را با هم نمی دهید سیاست گذاری صنعتی مگر فرق دارد، صنعت نفت کارخانه پتروشیمی مگر با کارخانه مثلا سیمان تفاوتش چقدر زاید است؟ اگر قرار است که سیاست گذاری متمرکز بشود یکجا اصلا درست هم نیست شاید سیاست گذاری که برای صنایع سنگین میشود با سیاست گذاری پفک سازی یا سیاست گذاری معادن و فلزات متفاوت باشد. الان مثالش را میگویم. وزارت صنایع متوقف کرده دادن موافقتهای اصولی ار خیلی سخت کرده نه متوقف ولی صنایع سنگین میدهد، چون آنچه که صنایع سنگین موافقت اصولی میدهد فرق میکند با آن که آنها میدهند. یعنی لازم است الان هم موافقت اصولی داده بشود. به هر حال پس با توجه به این اوصاف برای توجه ویژه به صنایع سنگین بایستی سازماندهی متناسب با این توجه ویچه و مستقل متناسب باتوجه ویچه داد و این سازماندهی برادران مفهوم بوروکراسی ندارد. درست است پانصد نفر ظاهر و باطن پرسنل است، 70 میلیون تومان بودجه است ولی کار باید درآید از این و به فرض اینکه تا حالا درنیامده و به لحاظ تئوریک و به لحاظ اصولی ما گفتیم که میتواند کار درآید. به هر حال خلاصه این بحث کلی من تمام شد، یک خلاصه کوتاهی از عملکرد وزارتخانه را در این سه سال مطرح میکنم و خدا را شاهد می گیرم که هدف دفاع از شخص و وزیر نیست بلکه دفاع از قانون است باز چون بعضی ها اولا مخالفینی که مطرح کردند مساله عملکرد را هیچ جا ثابت نکردند که این عملکر بد مربوط به قانون است. تقریبا هم جای صحبتهایشان بود که میخواستند بگویند این عملکرد مجریان ضعیف است. توجه می فرمائید پس بنابراین آنچه که من دارم میگویم عملکرد را به این لحاظ مطرح میکند که ببینید درجهت تحقق این اهداف چقدر موفق بوده صنایع سنگین و چقدر ناموفق و ببینید که این قانون نفعش چه بوده است. خوب ما چه جوری می توانیم از عملکرداین قانون دفاع کنیم. چه چیز است ملاک دفاع؟ حالا البته بعضی چیزها یک روز ارزش است، یک روز ضد ارزش میشود. سال 58، 59، 60 همه شعارها این بود که تولید باید بالا برود. از وقتی که تولید آمد رفت بالا الان تولید بالا رفتن شده ضد ارزش و همه اش ما باید قسم و آیه بخوریم که نه دیگر غلط کردیم ما تولید را بالا نمی بریم. اشتباه چون این صنایع وابسته است چون صنایع مونتاژ است اینها تولیدش نباید بالا برود باید برویم حاضر و آماده اش را از خارج بیاوریم. چون الگوی مصرف را که عوض نمی کنیم. مصرفش را میکنیم. همه میخواهند آن چیز را و آن نیازها را مملکت دارد منتها حالا تولید ضد ارزش شده است من میگویم اگر بخواهید عملکرد قانون ار مورد بررسی قرار بدهیم باید ببینیم توجه بیشتری به صنایع سنگین شده توی این مدت یا نه؟ توجه بیشتر درچه چیزهائی تبلور پیدا میکند؟
1- درتوسعه و ایجاد صنایع سنگین
2- دربهره برداری مطلوب تر از وضع موجود صنایع سنگین
    باز وضع موجود میگویم وتکیه میکنم آقایان مخالفین بعضی ها میگویند که طوری برخورد میکنند که انگار این صنایع مونتاژ ارث پدر وزیر یا وزارتخانه بوده و از خانه خودش آورده است. بابا‌إ اینها همان آنهائی است که توی مملکت شما بوده است. حالا چه؟سیاست شما این است که اینها باید بخوابد. خوب، این سیاست را اعلام کنید، ما هم حرفی نداریم، پیامدهایش را هم تحمل کنید، الگوی مصرفتان را هم کنترل کنید که نروید از خارج آن که بایک درصدی ارزش افزوده ساخته میشود وارد کنید. بنابراین من شروع میکنم از بخش توسعه و ایجادچند تا رقم میگویم من حواسم جمع است که یک موقع وقتم را از دست ندهم. فقط چند تا رقم میگویم تقاضا دارم که برادران نمایندگان محترم یادداشت کنند بعد نگاه کنند به این ببینند توسعه و ایجادکه عمدتا هم ما میگوئیم به بخش خصوصی توجه شده علیرغم شبهه ای که بعضی از مخالفین ایجاد میکردند که انگار ایجاد صنایع سنگین یعنی تعطیل بخش خصوصی اصلا همچین ربطی ندارد. اصلا این دو تا را با هم مرادف و مترادف دانستن کار غلطی است. اگر وزارت صنایع سنگین ایجاد شده ببینیم چه عملکردی داشته و این که میگویم درصد بخش خصوصی آن را هم عرض میکنم: سال 56 درکل صنعت 857 موافقت اصولی صادرشده، 12 تای آن مربوط به صنایع سنگین بوده است. سال 61 قبل از تاسیس وزارت صنایع سنگین یعنی همان سال اول که هنوز شکل نگرفته بود وزارت صنایع سنگین 3337 تا موافقت اصولی صادر شده که این خودش افتخار است نسبت به سال 56. بعضی ها میگویند اینها به عمل نرسیده حالا پروانه تصویب بهره برداری را هم برایتان میخوانم. عرض به حضورتان و از این مقدار 322 تای آن مربوط به صنایع سنگین بوده است یعنی درسال 61 نسبت به 56 افزایش پیدا کرده تعداد موافقتهای اصولی ولی درصد صنایع
سنگین از 4/1 فقط به 10% افزایش پیدا کرده درکل موافقتهای اصلوی یعنی از هر صد تا موافقت اصولی فقط 4/1 آن مربوط به صنایع سنگین بوده است. سال 62 اولا جهش تعدادش را ببینید سال شصت و دو 6996 یعنی حدود 7000 موافقت اصولی که این خودش حدود 9 برابر موافقتهای اصولی سال 56 است و تعداد موافقتهای اصولی صنایع سنگین آن 1942 تا یعنی به 28% رسید یعنی از 4/1 ده درصد در سال قبل از تاسیس وزارت صنایع سنگین آن هم چرا 10% شده چون سیاست دولت جمهوری اسلامی این بوده به سمت استقلال و خودکفائی برود بالطع به صنایع سنگین بیشتر موافقت اصولی میداده ولی از وقتی که توجه ویژه شده 10% پریده به 28% درکل موافقتها و کما هم از اول سال زیاد شده است وبعد درسال 63 این رقم به 53% رسیده کل موافقتهای اصولی کشور 53% آن مربوط به صنایع سنگین است. خوب توجه بیتشر یعنی چه؟ این هم 90% آن بخش خصوصی است. آنهائی که میگویند که صنایع سنگین مترادف است با دولتی کردن همه چیز یکجای دیگر دعوا دارند سر صنایع سنگین خالی میکنند. اصلا ربطی به تشکیل یا انحلال وزات صنایع سنگین ندارد، شما اگر میخواهید این تعداد موافقت اصولی ها کم بشود ادغام بکنید. که عمدتا هم مال بخش خصوصی است. حالا میائیم روی پرونده تاسیس چون بعضی ها میگویند که موافقت اصلوی که خوب یک چیزی است روی کاغذ می نویسیم و معلوم نیست و نه به دار است، نه به بار، موافقت اصولی درسال 56، 731 بوده درکل صنعت درسال شصت وسه 2470 یعنی تقریبا حدود سه برابر و نیم دراین دو سال افزایش پیدا کرده است و از این مقدار تعداد پروانه های تاسیسی که درسال 56، 57، بوده 2% و 5% آن مال صنایع سنگین بوده، درسال شصت و یک 4/6 درصد بوده، در سال شصت و دو 15% و سال شصت و سه 21% البته ما معتقدیم که اینهاهنوز به بار ننشسته است. اینها معلول سیاست گذاری های قبل از تاسیس است و انشاء الله درسالهای بعد یکی از اقایان گفتند که جوجه ها را آخر پائیز میشمرند بلی سال 65 و 66 پروانه های تاسیس اهمیت کار را نشان خواهد داد. اینرا ببینید این از این بابت، طرحهای نیمه تمام ما را من تقاضا دارم نگاه کنید. طرحهائی که چندین سال نیمه تمام مانده بود توی این مملکت واگن پارس راه افتاد و دارد کار میکند. سوال آن را هم که شنیدید سوال و جواب و این حرفهانشان میدهد که راه افتاده که سوال از توی آن درآمده است. اگر راه نیفتد چیزی توی این مملکت سوالی از توی آن درنمیاید و هم اینکه راه افتاد سوال و جوابی دارد. تراکتورسازی پروژه عظیمی خودکفائی آن راه افتاده و دارد تولید میدهد البته درحال اجراء است. درحال خاتمه است ولی شروع کرد به تولید تراکتورهای ساخت داخل که در صدبالائی شاید حدود 50% الان داخلی دارد درحالیکه سال 61 ما فقط حتی تراکتور با لاستیک باد شده استفاده میکردیم. مرکز تحقیقات صنایع سنگین که اینقدر روی تحقیقات توجه دارید نیمه کاره بود و سال گذشته به راه افتاد و خود من رفتم تبریز بازدیدش کردم. مرکز تحقیقات صنایع سنگین که اینقدر از نظر خودکفائی مهم است . لیفتراک سازی پروژه ساخت داشت همه اش مونتاز بود تا حالا به اتمام رسید تقریبا یعنی چیزی نمانده ولی دارد قطعاتش در داخل ساخته میشود. الکترو موتورسازی به 100% خودکفائی ما رسیدیم درمورد این الکتروموتورهائی که در کولرها، مینی واش ها میگذاریم من به شما الان میگویم صد در صد خود کفا شده ایم. یعنی اینها دراین دوره تمام انجام شد.
    صنایع ریخته گری ایران که موتورهای بنز را میسازد توی این مملکت اگر کسی رفته باشد شهر صنعتی ساوه تا دوسال پیش می دید اصلا زمین بود و اسمش فقط یک تابلو بود صنایع ریخته گری الان من به شما بشارت میدهم که در سه ماهه اول سال 65 ما دیگر به لحاظ موتور هم ریخته گریش را در داخل میکنیم ماشین کاریش هم که در تبریز شده و دارد انجام میشود. عرض به حضور شما پروژه افزایش تولید اتوبوس یک سالن پژو بود  توی شرکت ایران خودرو که این انبار شده بود از سال 63 تصمیم گرفته شد که این تبدیل بشود به یک پروژه بزرگ تولید اتوبوس توی مملکت و خوشبختانه این کار انجام شده و البته تاخیر داشت به دلیل مشکلات ارزی ما نتوانستیم، قرار بود اوایل امسال راه بیفتد یا اواخر سال گذشته به دلیل مشکلات ارزی نشده ولی انشاء الله اگر مشکل ارز تا حدودی رفع بشود خط شاسی آن آخر امسال و خط کامل آن سال آینده راه میافتد. صنایع جنبی مس پروژه ای بود که فقط کاغذ بود الان بروید، نمایندگان کرمان بروند ببینند چند درصد آن ساخته شده و ماشین آلات آن سفارش شد علیرغم بی ارزی دیگر یعنی هیچ کس نمیتواند این پروژه را به هم بزند و خواهد آمد صنایع جنبی مس و مس ارزشمند ما که به صورت بلیستر خارج میشد همه اش در اینجا ارزش افزوده توی آن ایجاد میشود و به طور کامل مصرف میشود. ماشین های اره سازی که فقط رنگ میکردند درشرکت هپکو پروژه جدیدش قرار داد انتقال تکنولوژی بسته شد. مشغول کارند  همین الان نسبت به قبل از آن حدود 10، 20% اضافه تولید دارند. ولی پروژه در دست اجرااست. خوب، این از نظر توسعه و ایجاد یک سری قرار دادهای تکنولوژی…. یک سری قرار دادهای انتقال تکنولوژی منعقد شده دراین مدت آقایان که مرتب میگویند مونتاژ، مونتاژ من اینجا درمحضر مجلس محترم نمیدانم چه جوری باید بگویم. خدا را شاهد میگیریم که درطول این مدت 3 سال هیچ صنعت مونتاژی به کشور اضافه نشده، فقط یک مورد آن هم تولید کامیون ولوی بزرگ حمل و نقل جاده ای است که تا به حال ما یک دانه در داخل تولید نمیکردیم. ما دیدیم درسال 62 بیست هزار از این نوع کامیون وارد مملکت شد. بلافاصله یک خط مونتاژ که دنبالش هم ساخت دراد در کارخانه ایران کاوه ای که قبل ماک میزد، ماک آمریکائی ، تعطیل شده بود، 4 سال بود توقف تولید داشت راه انداختیم از سال گذشته دارد کارمیکند. تنها جرم مونتاژ ما همین یکی است والا بقیه کارخانجات مونتاژ بوده انقدر که گفتم درجهت ساخت پیشرفت شدهدراین مدت و این پروژه ها انتقال دانش فنی قرار داد بسته شده است. قرارداد ساخت فرز درماشین سازی تبریز، ماشنی سازی تبریز و اراک دراین 2 . 3 سال واقعا از حالت یک کارخانه های زیان ده ورشکسته به صورت کارخانه هائی درآمدند که سال گذشته تقریبا اراک که به سر به سر رسید. یعنی ضرر عملیاتی نداشت دیگر و مشانی سازی تبریز هم تقریبا همین طور است. یک قرار داد ساخت ماشین های فرز درآن کارخانه پیاده شد. اجرا شد و الان آمادگس ساخت فرز داخلی ما داریم که چندین سال رویش فکر میشد و کارمیشد. قرار داد انتقال تکنولوژی ماشین ها راه سازی درحال اجراء است. خودروهای دو دیفرانسیل منعقد کردیم قرار دادش را، انشاء الله خودروهای دوتن و دو دیفرانیسیل درایران ساخته میشود. توجه کنید که این ساخت است، نه مونتاژ. یعنی ساخت موتور، ساخت گیربکس، ساخت اکسل است قرار داد ساخت کمباین درحال اجرا است. موتور و تراکتور بزرگ صنعتی درحال خاتمه است. همه این ها قراردادهای انتقال تکنولوژیش دراین 3 سال منعقد شده است. این که می میگویم اینها را کارخانجات بسته اند ولی آقایان، هر قرار داد انتقال تکنولوژی را امروز بستن و نتریدن از عواقبش، سوالاتش ، اعلام جرم هایش، افشاگری هایش خودش کمک یک وزارتخانه را میخواهد. کمک یک وزیر را میخواهد و این حدود… الان میگویم این تعداد قراردادهای انتقال تکنولوژی که عرض کردم صنایع جنبی مس قرار داد انتقال تکنولوژیش بسته شد، موتورهای بنزینی 2400 سی سی قراردادش در حال بسته شدن است. گیربکس خودروهای دو تن قرار دادش متعقد شده است. بویلرهای بزرگ نیروگاهی. بویلرهای نیروگاه شهید رجائی را طرح توسعه ماشنی سازی اراک دارد میسازد و قرار داد انتقال تکنولوژی آن را بسته است وبرای اولین بار درایران بویلر 250 مگا واتی دارد ساخته مشود. این ها نه به خاطر عملکرد فرداست. چون سازماندهی ای بوده که میتوانسته کمک کند. میتوانسته حمایت کند از این مجری ها و تسلیم جو سازی ها نمیشده، قدرت داشته است. چون یک مدیر کارخانه را ممکن است یک فشار به او بیاید تسلیم بشود و عقب نشینی کند. ولی وقتی یک وزارتخانه پشتیبانش بود و دولت بیشتر به آن توجه کرد جوسازی از کوره به درش نمیکند. این تعداد قرار داد انتقال تکنولوژی بسته شده که هر کدام یک سال، یک سال و نیم بحث شده است. همین دو دیفرانسیل و دو تن حدود یک سال و نیم کار شده است. به هر حال، درمورد تلوید یک کم لطفی شد. برادران مطرح کردند. در زمینه حفظ وضع موجود 3 پارامتردارد. یکی که کما تولید بیشتر شده یا کمتر شده نسبت به آن موقع این که بد نیست تلوید اگر چیز خوب تولید بشود و نیاز بازار باشد تولید بشود و ارزش افزوده داشته باشد و ما ارز کمتری بدهیم که بد ینست. سال 62 ما فقط درچند واجد حساب کردیم حدود 300 میلیون دلار در بخش دولتی فقط صرفه جوئی ارزی شده یعنی اگر آن چیزها ساخته نمیشد. 300 میلیون دلار باید بیشتر میدادیم تا آن اجناس واردمیشد. می بینید علی رغم این که این اجناس ساخته شده درمملکت باز هم سیل فشار برای واردکردنش هست. در

سال 62 نه هزار ماشین راه سازی دراین مملکت وارد شده است. خوب، ما هرچه بیشتر بتوانیم تولید کنیم. یک درصد ساخت داخلی داشته باشیم. یک مقدار صرفه جوئی ارزی داشته باشیم بهتراست. این جو سازی که صنعت مونتاژ را پس منفجر کنیم این خطا است .صنعت مونتاژ را ما باید زود تکمیلش کنیم، نه این که منفجرش کنیم. منفجرش کنیم که دلالان بین المللی بیایند به ما فقط جنس بفرونشد، جنس حاضر آماده بفروشند. والا چراکسی سال 59 و 60 این حرف را نمیزد؟ بنابراین ، تولدی در بخش دولتی درسال 56 بوده 100 سال پنجاه و هفت 85 و سال 61 قبل از تاسیس وزارتخانه 80، سال شصت و دو 128 و سال شصت و سه 142 خواهش میکنم اینها را یادداشت بفرمائید و مقایسه کنید. خوب. مار، مار که دراین زمینه ها نباید کرد، درمورد بخش خصوصی که میگویند به آن توجه نشده است. تولید درسال 56 بوده 100 و 57 بوده 83 و 61 بوده 97 و 62 بوده 116 و 63 بده 124 یعنی 100 را ملاک قرار بدهید رسیده به 124 این تولید است. این که میگویند، گفته شد دراین جا و یکی از آقایان کم لطفی کردند گفتند این صنایع مونتاژ را تقویب کرده اید و موتورسازی را تضعیف کرده اید. نمیخوانند،نصف آمار را میخوانند. من تقاضا دارم این جزوه توزیع شده همه اش را بخوانید. نصفش را نگوئید. نصف حقیقت را نگویئد. همه را بگوئید. تولید وسائل نقلیه درسال 56 بوده 100 وسال 61 بوده 77 و سال 62 بوده 116 و سال 63 بوده 132 یعنی 32% نسبت به سال 56 افزایش پیدا کرده و 16% نسبت به 100 آن هم نه پیکان، خدارا شاهد میگیرم پیکان تولیدش 40% شده نسبت به قبل از انقلاب و آن چه گه افزایش پیدا کرده کامیون هست، تریلی است، اتوبوس است، مینی بوس است، لندرور هست که نیاز طرح های مملکت است. می بینید که تازه میروند وارد هم میکنند علاوه براین آن وقت موتور محرک که میگفتند به آن توجه نشده است. یک سال را گرفتم با هم مقایسه کردم. موتور محرم سال 56 بوده 100 شاخص، سال 61 بوده 81 قبل از تشکیل وزارتخانه. یعنی 19% کاهش پیدا کرده و سال 62 شده 183 یعنی 83% نسبت به 56 افزایش داشته و حدود 102% نسبت به سال قبلش افزایش داشته و سال 63 که رسیده به 177 یعنی 5% کاهش پیدا کرده، این را چماق کرده اند توی سر ما که شما به موتور محرک توجه نکردید آخر برادر عزیز انصاف است این طور برخورد کردن؟ به طور کلی چشم، دو سه نکته کوچک را عرض کنم. به بقیه هم یک مقدار اجازه دادید خارج از وقتشان صحبت کنند اگر ممکن است یکی دو دقیقه من چند نکته را عرض کنم یک چیزی گفتند اینجا که واقعا کم لطفی بود که فرضا اهانت به مدیران میشود. وقتی میگوئیم مدیریت درمملکت ما جوان است. ترا به خدا برخورد شعاری با مسائل نکنید. ما که میگوئیم مدیریت جوان است. در رابطه با ماموریت هایش است، دررابطه با هدف هایش است. در رژیم گذشته وزیر که سیاستگذاری خودکفائی با این شرحی که من برای شما بکنم نمی بایستی که میکرد. رژیم گذشته من رفته ام یک کارخانه را بازدید کرده ام توضیح میدادند گزارش میکردند قبل از انقلاب 1000 تا آمریکائی درآن بوده و 1500 تا ایرانی که معلوم است عمدتا هم راننده و باغبانش ایرانی مشده و روسا آن ها میشدند. خوب. ما که سیاستگذاری نمیکردیم آن موقع که بگوئیم توهین میکنی به مدیرهای ما که نمیتوانند. مدیریت ما جوان است متناسب با اهداف است. این هم عیبی نیست. مدیرهائی ما داریم درکارخانه هایمان هیچ کدام هم دلخور نمیشوند. به آنها میگوئیم صفر کیلومتر خودشان هم دلخور نمیشوند. ایمان دارند، متعهدند، پرتلاشند، پرجوشند، تجربه شان کم است. این میشود مدیریت جوان. ما رفته بودیم چکسلواکی آن طرف میز جلوی ما مدیر کارخانه ها نشسته بودند 12 سال سابقه مدیریت داشت و 33 سال سابقه کار درآن کارخانه. خوب آیا مدیریت ما جوان نیست؟ حالا بخواهیم مثلا مدیرها را با یک همچو حرفی بگوئیم آقا چرا به مدیریت توهین میکنید؟ چرا به جمهوری اسلامی توهین میکنید؟ این حرف نیست، این واقعیت است. مدیران ما جوان و کم تجربه ترند نسبت اهدافی که داریم. ولی همین صفر کیلومترهایشان می ارزد به 10 تا وزیر زمان شاه و عملکرشان خیلی هم خوب است. منتها وظایف خیلی سخت است. این طور که ما توضیح دادیم می بینید آنها هرگز دنبال این اهداف نبودند که بتوانند این کار را بکنند. این کشمکش وزارتخانه ها وجود ندارد توضیح دادم. دو نکته بود که فرمودند شما چرا نمیروید لودر معدن بسازید خودتان دراین آمارتان هست که لودر معدن نساخته اید. برادران خودتان ترا به خدا بروید مصوبات مجلس شورای اسلامی را نگاه کنید. لودر معدن درصنایع ماشین سازی کرمان طرحی بود به نام بنیاد اسفراین از قبل از انقلاب دعوا، مرافعه و اقای هاشمی خودشان درجریانند. اصلا دعوای سیاسی شده بود. یک دسته معتقد به بزرگ کردن این صنایع بندند، یک دسته معتقد به کوچک کردن آن دسته آنها را متهم به کمونیستی میکردند، آنها به لیبرالی میکردند. بعد از تشکیل وزارتخانه این مساله دعوا حل شد، تمام چیزهایش تنظیم شد. بودجه اش به مجلس ارائه شد و سال گذشته مجلس به ما 50 میلیون تومان بودجه داد و امسال هم مثل اینکه هیچی نداده است و حذف کرده است میگویند وضع بودجه مملکت این طوری است و نمی توانیم طرح جدید شروع کنیم خوب، برادر شما که این را میدانی و خودت درکمیسیون بودجه بودی چرا القاء شبهه میکنی؟ لوله های بدون زر، مگر شما در کمیسیون صنایع نبودید؟ آن که دست ما بود فعلا دست وزارت معادن و فلزات است و همه هم میدانند این آقای بازرگان بیاید بگوید. همین که الان دارند، حداکثر ظرفیتش فعلا نیاز بازار نیست. آن نیازی که گفتم نیاز 5 ساله است. مار و مار کردن درست نیست. و برادران احتمالا نمیروندمطالب را بخوانند. من اینجا به همین دلیل مجبور میشوم توضیح بدهم. والا جزوه دادیم خدمت آقایان. گزارش توجیهی ایجاد وزارت صنایع سنگین و عملکرد آن و 10 تا اعلامیه پخش کردیم از وقتی که این قانون مطرح بوده است. خوب، اگر اینها را همه اش را بفرمائید آقایان میفهمند که موضوع چیست. خیلی معذرت میخواهم والسلام علیکم و رحمه الله.
    رئیس – 194 نفر درمجلس حاضرند توضیحات را شنیدیم دیگر اماده رای دادن هستیم. فعلا اصل لایحه را به رای میگذاریم. اگر رای آورد وارد جزئیاتش میشویم. کسانی که با اصل این لایحه موافق هستند قیام بفرمایند. ـ(اکثر برخاستند) تصویب شد. ماده 1 را بخوانید.
    منشی – لایحه تاسیس وزارت صنایع سنگین.
    ماده 1 – به منظور اعمال اختیار دولت و فراهم آوردن موجبات توسعه و گسترش ایجاده، بهره برداری، برنامه ریزی، هماهنگی، حمایت و هدایت آن دسته از صنایعی که درمحدوده فعالیت های ریخته گری و نورد آهنگری ساخت و تولید کارخانجات صنعتی، ماشین سازی، تجهیزات و سازه های فلزی، موتور و محرکه ها، ساخت و مونتاژ انواع وسائل نقلیه و به منظور تامین بخشی از نیازهای جامعه، کاهش وابستگی نیل به خودکفائی و استقلال صنعتی وزارت صنایع سنگین با وظایف و اختیارات زیر تاسیس میشود.
1- تهیه و تدوین و ایجاد نظام آمار و اطلاعات مناسب برای فعالیت های مربوطه جهت برنامه ریزی و ارزیابی و نظارت مستمر آنها هماهنگ با نظام آماری کشور.
2- بررسی و انجام اقدامات لازم به منظور ایجاد و توسعه صنایع موضوع ماده 1 این قانون درجهت رفع نیازهای کشور و صدور هرچه بیشتر محصولات صنعتی.
3- انجام مطالعات و اقدامات لازم جهت بهره برداری مطلوب از ظرفیت های صنعتی موجود.
4- برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی لازم با صنایع نظامی کشور به منظور مشارکت درتامین نیازمندی ها و تقویت قدرت دفاعی کشور با استفاده از صنایع تحت پوشش.
5-  تهیه و تدوین و اعمال خط مشی و سیاست ها و برنامه ریزی لازم بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت برای فعالیت های مربوطه در بخش های دولتی، تعاونی و خصوصی با رعایت سایرقوانین و مقررات مربوطه به بخش های اخیر درچهارچوب سیاست های اقتصادی فنی و اجتماعی کشور.
6- کوشش دراخذ و گسترش و ارتقاء سطح دانش فنی درزمینه های مربوطه با استفاده از روش ها و ابزار مناسب درجهت نیل به خودکفائی صنعتی هرچه بیشتر کشور.
7- تهیه و تدوین سیاست ها و ضوابط لازم به منظور تشویق و هدایت
و حمایت متقاضیان فعالیت در زمینه صنایع موضوع ماده 1 این قانون و فراهم آوردن تسهیلات و اعطای کمک های فنی و اقتصادی لازم.
    8- تهیه و تدوین اهداف و سیاست ها و برنامه ها و نظارت برامر چگونگی کمک های اعتباری دولت درزمینه فعالیت های صناعی موضوع ماده 1 این قانون که از طریق موسسات و بانک های اعتباری تخصصی و سازمان های صالحیتدار مربوطه اعطاء میگردد.
    9- تهیه و تدوین و اجرای برنامه های آموزشی و پژوهشی و تحقیقات کاربردی با هماهنگی و همکاری دانشگاه ها، موسسات و مراکز علمی، تحقیقاتی و صنعتی و سایر دستگاههای ذیربط و ارائه خدمات و امکانات مناسب به محققین و پژوهشگرانی که در زمینه صنایع مذکور در ماده 1 این قانون فعالیت می نمایند.
    10- همکاری با موسسات علمی و فنی و صنعتی بین المللی و عضویت و شرکت در موسسات، سازمان ها و شوراها و مجامع و نمایشگاه های بین المللی با رعایت قوانین و مقررات مربوطه به منظور تحقق اهداف صنعتی و صادراتی.
    11- همکاری با موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران به منظور تدوین استانداردهای ملی مربوطه و همچنین تهیه و تدوین و اعمال استانداردهای فنی و مهندسی اختصاصی با استفاده از همکاری موسسات ذیربط داخلی و خارچی.
    12- فراهم اوردن موجبات تامین و تدارک مواد و قطعات و اقلام مورد نیاز فعالیت های صنایع موضوع ماده 1 این قانون توسط واحدهای تحت پوشش و سایر دستگاههای ذیربط کشور.
    13- مشارکت در تهیه و تدوین مقررات صادرات و واردات محصولات صنایع موشوع ماده 1 این قانون و نیز صدور اجازه و یا مباشرت و یا نظارت بر اقلام و تجهیزات صنعتی وارداتی طرح های عمرانی.
    14- همکاری درایجاد شهرک ها و نواحی صنعتی به منظور ایجاد تسهیلات زیربنائی لازم جهت گسترش فعالیت های صنعتی و اعمال سیاست های منطقه ای.
    15- بررسی و تهیه و اجرای طرح های احداث، توسعه و تجهیز و نوسازی واحدهای تحت پوشش دولتی، طرح های خاص سنعتی و تسهیلات اختصاصی رفاهی، بهداشتی و آموزشی واحدهای صنعتی مستقیما یا از طریق موسسات و شرکت ها و سازمان های تابع یا وابسته با همکاری و مشارکت دستگاههای ذیربط ضمن رعایت قوانین و مقررات مربوطه.
    16- اداره کلیه شرکت ها و موسسات و سازمان های دولتی تابع و وابسته به دولت که درزمینه صنایع موضوع ماده 1 این قانون فعالیت می نمایند از طریق سازمان های موجود یا با ایجاد موسات و سازمان های تابع و وابسته جدید.
    17- ایجاد و توسعه، انحلا، تجزیه و یا ادغام شرکت ها و موسسات و سازمان هائی که برای تحقیق اهداف صنایع موضوع ماده 1 این قانون ضروری میباشد با کسب مجوز از مراجع ذیربط.
    18- تهیه و پیشنهاد لوایح و مقررات و آئینامه های لازم جهت تصویب مراجع ذیربط و تعیین شرایط و ضوابط صدور مجوزهای لازم.
    19- انجام اقدامات و اتخاذ تصمیمات لازم جهت اجرا و نظاتر بر کلیه قوانین و مقررات و آئیننامه ها و شرایط و ضوابط مربوطه به فعالیت های صنایع موضوع ماده 1 انی قانون.
    تبصره 1-  برای احراز از تداخل وظیقه بین این وزارتخانه و وزارت صنایع و تشخیص مصادیق صنایع مذکور در ماده 1 این قانون کمیسیونی به سرپرستی و عضویبت وزیر صنایع سنگین و وزرای صنایع و برنامه و بودجه یا نمایندگان تام الاختیار آنها تشکیل و مکلف به اتخاذ تصمیم بوده، تصمیمات این هیات با دو رای موافق لازم الاجرا میباشد. مدت قانونی موضوع این تبصره 3 ماه خواهد بود.
    تبصره 2 – کلیه وظایف و اختیارات وزارت صنایع و معادن سابق موضوع قانون تشکیل وزارت صنایع و معادن مصوب 5/5/53 و اصلاحات و الحاقیه های آن درمورد صنایع مذکور دراین ماده به وزارت صنایع سنگین واگذار میشود.
    تبصره 3- وزیر صنایع سنگین عضو شورای اقتصاد و عضو مجمع عمومی شرکت ملی صنایع مس ایران و رئیس مجمع عمومی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران خواهد بود و هم چنین علاوه بر شوراها و هیات ها و مجامع مذکور درقانون راجع به تفویض وظایف و اختیارات وزیر صنایع و معادن سابق به وزراصنایع، صنایع سنگین و معادن و فلزات مصوب 5/3/63 مجلس شورای اسلامی وزرای مزبور و معاونین و بیا نمایندگان آنها درمجامع و شوراهای زیر نیز عضویت خواهند داشت. شورای عالی حفاظت فنی، شورای عالی حقوق و دستمزد، شورای عالی حفاظت فنی، شورای عالی حقوق و دستمزد، شورای عالی انفورماتیک، شورای عالی تامین اجتماعی، شورای علای کارآموزی، هیات نمایندگان اطاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران.
    تبصره 4 – کلیه واحدهای صنعتی موضوع این ماده مکلفند مجوزهای لازم رااز وزارت صنایع سنگین دریافت نمایند و هم چنین درفعالیت های مربوطه تابع سیاست و خط مشی این وزارتخانه میباشند.
    رئیس – اولین پینهاد را مطرح کنید.
    موحدی ساوجی (منشی )- اولین پیشنهاد از بنده است که پیشنهاد کرده ام هم در عنوان لایحه و هم در ماده 1 و هر جای دیگر که دراین قانون نام وزارت صنایع سنگین امده. این به بنام وزارت صنایع بزرگ و یا به نام وزارت صنایع مادر تغییر یابد. حالا هرکدامش میخواهد باشد.
    رئیس – مختصر توضیح بدهید.
    موحدی ساوجی – بسم الله الرحمن الرحیم: طبق اصل 44 قانون اساسی صنایعی که باید در اختیار دولت باشد و به وسیله دولت اداره بشود، صنایعی است که به نام صنایع مادر و صنایع بزرگ نامدیه شده و عنوانش هم همین است صنایع بزرگ و هم چنین صنایع مادر، البته قانون باید مشخص بکند که حدود و علائم و نشانه هائی که صنایع بزرگ دارد یا صنایع مادر دارد این باید در قانون ذکر بشود. حتی به نظر من یکی از نواقص همین لایحه آن است که با توجه به این که وزارت صنایع سنگین تاسیس شده، اما درعین حال یک تعریف مشخصی از صنایع بزرگ یا مادر انجام نگرفته است. صرفا دراین ماده 1 مثلا آمده: این قسمت ها مربوط به صنایع سنگین است. حالا این قسمت مثلا ابزار سازی. حالا ابزار سایزی ممکن است مثلا یک میخ را هم ممکن است بگویند ابزار فرض کنید. یا خیلی چیزهائی که جزئی است و هم میتواند وزارت صنایع اینها را ولید بکند و هم ممکن است بخش های خصوصی تولید بکنند و الزامی نیست. که حتما باید اینها تابع وزارت صنایع سنگین باشند و زیر نظر آن باشند. این است که اینجا آمده اند برخلاف قانون اساسی صنایعی که در قانون اساسی آمده که دراختیار دولت باید باشد و طبق این قانون هم دراختیار دولت این صنایعی که نام برده میشود قرار خواهد گرفت این را نام گذاری کرده اند به عنوان صنایع سنگین حالا این صنایع سنگین بدون تعریف مشخصی هم که از آن شده باشد. لذا من پیشنهادم این است که این وزارتخانه، البته اسمش هم زیباتر است. حالا وزارت صنایع بزرگ یا وزارت صنایع بزرگ و مادر و یا این که وزارت صنایع مادر. یکی از این 3 نام را ما نام گذاری میکنیم. هرکدام باشد و برای هر کدام رای بگیرند. اشکال ندارد. 
    منشی – آقای محلوجی اولین مخالف بفرمائید.
    محلوجی – بسم الله الرحمن الرحیم. اگر که آقای موجدی ساوجی مشخص میکردند که منظور از بزرگ چه هست ما بهتر میتوانستیم تصمیم بگیریم، یا صنایع بزرگ مادر چه هست آن هم معلوم میشد که مادر بودن را ما به چه میگوئیم. درهرحال همه این عناوینی را که ایشان فرمودند اگر قرار باشد مصداق داشته باشد وزارت مصعادن و فلزات مصداق بارزتری است. زیرا که وزارت معادن و فلزات اگر که لفظ بزرگ را به حجیم بودن ما تصور بکنیم. شرکت ملی ذوب آهن تاسیسات بسیار بزرگ و عظیمی دارد، فولاد مبارکه بسیار بزرگ هست. اگر ما لفظ بزرگ مادر را مثلا بخواهیم تصور بکنیم و بگوئیم این اسم باشد. خوب، حالا مثلا یک صنعتی میخواهد تشکیل بوشد باید که اول آن ماده اولیه اش، آن چیزی که از دل زمین بیرون میاید ما مد نظر قرار بدهیم که باز هم در دل وزارت معادن و فلزات است مثل شرکت های ذغال سنگ، مثل شرکت های آهن و غیرو. بنابراین هیچ کدام از این ها نمیتواند اسمی بهتر از وزارت صنایع سنگین باشد. مثلا ایشان میفرمایند ابزارسازی نباید جزو کارهای وزارت صنایع سنگین باشد. ابزارسازی را تعبیرشان به میخ و چکش و این چیزها است. معمولا درکار صنعت وقتی که میگویند یک کارخانه ابزار سازی از آن تلقی نمی شود که مثلا این صنعت اره میسازد یا میخ میسازد یا چکش مسیازد، بلکه بیشتر وقتی ابزار سازی میگوئیم صنعت ابزار سازی به معنای ماشین های تراش، به معنای ماشین های ابزار، پرس های مثلا عظیم میتواند باشد و قس علیهذا، این است که من فکر میکنم پیشنهاد ایشان یک

پیشنهاد نپخته ای هست و به همین دلیل با آن مخالف هستم.
    منشی – آقای فدائی موافق بفرمائید.
    اسمعیل فدائی – بسم الله الرحمن الرحیم. ما مشروعیت کارهایمان از قانون اساسی هست و قانون اساسی تمام جزئیات مسائل را شرح نداده ولی درعین حال اگر این که اصل های قانون اساسی مورد توجه قرار بگیرد می بینیم از عمق بسیار زیادی برخوردارند که میتواند تمام مسائل مملکن را در همان روندی که خبرگان ملت آمدند نوشتند قرار بدهد. اصل 44 اعلام میکند نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بر پایه 3 بخش دولتی، تعاونی و خصوصی با برنامه ریزی منظم و صحیح استوار است بخش دولتی شامل کلیه صنایع بزرگ، صنایع مادر و بازرگانی و غیره. این صنایع بزرگ مخصوصا عنایت بوده روی این قسمت که دولت به حالتی درنیاید که کلیه امور را در قبضه قدرت خودش بگیرد و به روندی کشانده بشود که آن روند مغایر با نظام مستقل جمهوری اسلامی هست که نه شرقی و نه غربی بودن است. یعنی آن جاهائی که واقعا توان مردم نیست و مردم نمیتوانند آن کارها را انجام بدهند. دولت انجام بدهد و آن کارهائی را که مردم میتوانند انجام بدهند. انجام بدهند و بار و سنگینی آن از روی دوش مردم برداشته بشود. از طرف دیگر عملا خود این وزارتخانه نشان داده و ما هم دیده ایم. برادران هم دیده اند که همه این کارها نه تنها این که سنگین نیستند. بلکه سبک هستند و از سبک هم سبک تر خوب، این کارها را باید واگذار کرد به آن کسانی و یا آن دستگاه هائی که میتوانند انجام بدهند. روی این اصل عنوان این که ما وزارتخانه سنگین بگذاریم و در قانون اساسی هم چنین نامی نداریم و احتیاجی هم نیست که ما عنوان وزارت سنگین به آن بدهیم بسیار به جا است لازم است که همان چیزی که قانون اساسی متذکر شده و مجلس هم پایبندش است. ملت هم پایبندش هستند. آن نام قرار داده بشود و با همین نام هم انشاء الله در روند کاری این وزارتخانه اثر بگذارد. روی این اصل من موافقم با این که این سنگین بدل به همان بزرگ بشود.
    رئیس – کمیسیون، اقای ارومیان بفرمائید.
    وافی – آقای هاشمی شبهه بارمال داشتن را دارد. اگر اسم عوض بشود باید تمام چیزها و دفترها و تلکس ها و جاهائی که اسم نوشته باید عوض بشود بدین جهت بارمالی دارد.
    یکی از نمایندگان – آقا لایحه است، طرح نیست.
    رئیس – پیشنهاد بارمالی دار دارد نمیتوانید بدهید ولی این به این معنا نیست مضمون را عوض نمی کند. نه بارمالی ندارد. مضمون را عوض نمیکند چیزهایش همین است که در قانون هست. بفرمائید.
    ارومیان – بسم الله الرحمن الرحیم. من در مورد این پیشنهادها که بیشتر وقت را نگیرم فشرده و مختصر عرض میکنم. فقط خواهشم این است که برادرها یک خرده زیادتر توجه بفرمایند که این لایحه دیگر رای آورد شورای محترم نگبهان را دیگر بیش از این دراینجا نگه نداریم وقت اینها هم عزیز است به کارهای دیگرشان برسند. عرض شود که اولا دراین پیشنهاد استدلالی که کردنداین شد که فرمودند که این خلاف قانون اساسی است. شورای محترم نگهبان حضور دارند و قبلا هم شما ملاحظه فرمودید. این لایحه سه سال عمل شده و به تصویب مجلس رسیده و از نظر شورای نگهبان گذشته و هیچکدام تاکنون اشکالی در این باره نکرده اند که این بهتر بود که به نام بزرگ یا مادر باشد یا فرزند باشد. بالاخره چنین چیزی هم مطرح نبوده و صحبتی هم دراین باره نشده. همچنین موافق محترم تکیه کردند براین کلام خیال میکنم که این طور چیز تعبیر آوردن و با قانون اساسی این طور برخورد کردن، این صحیح نباشد و این مدرک بهترین مدرکی است که الان درمحضر تک تک همه برادرها هست این اولاً.
    اما مساله دوم فرمودند که اینجا صنایع سنگین تعریف نشده. راست می فرمایند حالا ما قبول کردیم. سنگین را برداشتیم. صنایع مادر و بزرگ گذاشتیم. چه تعریفی به این دارند، آیا پیشنهادی در تعریف این و درتعیین حد و حدود گفتند؟ نه، دلیل آنها بر رد صنایع سنگین این بود که اینجا فقط چند تا وظیفه برای وزارت سنگین آورده است آهنگری، ریخته گری، امثلا ذلک آیا بزرگ بگوئیم، بزرگ گفتیم اینجا هم تعریفش عین همین ها خواهد شد یا نخواهدشد؟ اگر چنانچه با اسم عوض کردن این درست میشود، آنها برای اینها تعریف میشود؟ بلی، ما هم قبول داریم، اما هیچ چیز رااصلاح نمیکند. و علاوه براین، بزرگ یعنی چه؟ یعنی کارخانه چند کیلومتری باشد؟ آن را بزرگ میگوئیم؟ آخر این است؟ اگر این باشد کارخانه چیت سازی بافت بلوچ نمیدانم چه قدر بزرگاست از این ریخته گری که درکنار شهر است درعرض چند تا مغازه. درحالی که کارهای اساسی را این میکند. مثلا موتور درست میکنند، مثلا بعضی چیزها، قطعات یدکی درست میکند. این را هم عرض کنم سنگین که می گوئیم از لحاظ وزن هم نیست، نه از لحاظ حجم است، نه از لحاظ وزن است. ممکن است بعضی دستگاههای حساس، اتوماتیک درست میکنند خیلی از لحاظ وزن سبک است، اما از لحاظ اینکه کار کردش و کاربردش جزو وظایف این وزارتخانه هست، جای حرف نیست.
    لذا پس بنابراین اگر این کلمه را عوض کردن با مادر با بزرگ تعریف درست مکند. هیچ درست نمی کند علاوه براین مساله را به تمام معنا دچار اشکال میکند. مادراینجا دعوای وزارت صنایع سنگین با صنایع ملی را حل کردیم. درعرض سه سال و اگر چنانچه مختصر دربعضی از موارد اختلاف نظری هم داشتند، ارجاع کردیم درکمیسیون به یک کمیسیون خاصی که حل اختلاف اینها را بکنند. حد و حدود هر یک از اینها را کاملا بیان کنند. پس بنابراین بعد از این برگ و کوچه دعوا به راه خواهد افتاد. آن خواهد گفت که اینجا چون عرض و طول این کارخانه به این بزرگی است . از آن جهت وزن میکنند. می بینید مثلا چیت سازی چه قدر سنگین است کارخانه هایش آنها را وزن میکنند. می گویند مثلا اینجا این جوری هست. پس بنابراین از این لحاظ هیچ دردی را دوا نمیکند و غیر از اینکه وقت مجلس را بگیریم. از این گونه پینشهادها کاری نخواهیم کرد.
    لذا از این چهت کمیسیون با این سرسخت مخالف است.
    رئیس – بسیار خوب، آقای نبوی نفرمائید.
    بهزاد نبوی ( وزیر صنایع سنگین) – بسم الله الرحمن الرحیم، مطالب گفته شد، من فقط چند تا نکته را تذکر میدهم:
    یکی اینکه تقسیم صنایع به سه وزارتخانه، آقایان توجه کنند که براساس ماهیت صنعت است و همگونی صنایع است نه براساس اینکه کدام بخش دولتی است و کدام بخش خصوصی است. نوع مالکیت ملاک این تقسیم بندی نبوده بلکه نوع، ماهیت صنعت ملاک تقسیم بندی بوده.
    بنابراین تفکیک به صنایع بزرگ مادر چون دراصل 44 قانون اساسی گفته که اینها دراختیار دولت باشد مگر برای آن یکی صنایع، شما وزارتخانه درست نکردید؟ پس وزارت صنایع باید منحل بشود. چون بقیه دراختیار بخش خصوصی است، وزارتخانه لازم ندارد. این توضیح لازم است که وزارتخانه سیاستگذار است تفکیک مبنایش، مالکبت نبوده، نحوه مالکیت، بلکه مایهت صنعت بوده و بعد اصولا تعاریف اعتباری است. یک برادری که میگوید صنایع سنگین کجای این صنعت سنگین است. خیلی هم سبک است. اصلا معلوم نیست که معیار چه هست برای سنگینی و سبکی. خود قانون آمده درقانون تعریف کرده که تعریف اعتباری است. ما میگوئیم صنعت سنگین بااین تعاریف که این زیرآورده ایم. این چند رشته صنعت سنگین هستند. این تعریف ما هست در تمام دنیا هم همین جوری است. اگر بخواهیم مثلا تعریفی که آمریکا کرده، تعریفی که شوروی کرده، تعریف که آلمان کرده، هرکدام را بگیریم، هرکدام یک جور تعبیر کرده اند یک تعبیر دقیق واحدی از این قضیه نیست. نکته مهمتر این که آقایان بخواهند یک چنین پیشنهادی را تصویب کنند. کل مجموعه را به هم ریخته اند. توجه می فرمائید. یعنی بخش هائی از وزارت نفت، وزارت معادن و فلزات، وزارت صنایع باید بیاید دروزارت صنایع سنگین، یک بخش هائی برود بیرون یعنی در واقع یک چیز جدید شما درست کرده اید. اصل وزارتخانه را تصویب کرده اید ولی محتوا را ریخته اید به هم. عین این است که دوفوریتی ادغام یا دوفوریتی ابقاء صنایع سنگین را تصویب میکردید. عینا همین است. به کار کارشناسی کمیسیونها ارج بگذارید، به کار کمیسیون صنایع ارج بگذارید. هفتصد و یک ساعت کارشده، با این پیشنهادی که شما مطرح میکنید، همه آنها به هم می ریزد که اگر این تصویب شود. من تقاضا دارم دولت مخالف است به عنوان نماینده دولت عرض میکنم. همه وزارتخانه های صنعتی و غیر صنعتی مخالفند و یک درهم ریختگی جدید ایجاد میشود. حالا از این طرف دیگر عملا نابود میشود همه وزارتخانه های صنعتی، والسلام.
    رئیس – متشکر، 185 نفر حضور دارند. متن پیشنهاد را برای جلوگیری بخوانید.
    منشی – پیشنهاد این است که درعنوان لایحه و در همه لایحه هرجا که نامی از وزارت صنایع سنگین آمده این نام فقط تغییر میکند به وزارت صنایع بزرگ.
    رئیس – نمایندگانی که با این پیشنهاد موافقند. قیام بفرمایند (سه نفر برخاستند) تصویب نشد. پیشنهاد بعدی را بخوانید.
    منشی – پیشنهاد بعدی درباره ماده 1 از آقایان: نیکروش، یزدی، نادی موحدی ساوجی، مهدی زاده، فارسی، رهبری و یک امضای دیگری که دیگر نتوانستم بخوانم. پیشنهاد این است، ماده 1 به این صورت اصلاح بشود: به منظور ایجاد و توسعه ظرفیت های متناسب صنعتی درکشور در جهت کاهش وابستگی و نیل به خودکفائی و استقلال صنعتی وزارت صنایع سنگین با هدف ایجاد صنایع کارخانه سازی شامل مراحل بررسی های فنی و اقتصادی، طراحی مواردی که هر یک از وزارتخانه ها وسازمان ها و شرکت ها راسا قادر به انجام تمام یا بعضی از مراحل فوق الذکر هستند) و همچنین ساخت تاسیسات و تجهیزات سنگین صنعتی، ماشین آلات راه سازی و کشاروزی، وسایل نقلیه سنگین، نظر واگن سازی،‌کشتی سازی، و هواپیما سازی و تولید کالاهای سرمایه ای و واسطه ای دربخش های دولتی و غیر دولتی با وظایف و اختیارات زیر تاسیس میگردد.
    رئیس – آقای نیک روش بفرمائید.
    نیک روش – بسم الله الرحمن الرحیم. درمورد ماده 1 که پیشنهاد شده، من نمایندگان محترم را توجه میدهم به ماده 1 که به اصطلاح لایحه دارد. آنجا مشخص نشده که بالاخره وزارت صنایع سنگین چه خواهد کرد. مثلا ریخته گری و نورد به غیر از موارد مستثنی شده درقانون معادن و فلزات، مصوب فلان…. یعنی تمام ریخته گری ها و نورد، غیر از آن چند تا دراختیارآقایان است. حالا میخواهد این ریخته گری و نورد درمیدان فرض کنید وحدت باشد یا یک کارخانه بزرگی باشد. از کوچک تا بزرگ همه دراختیار خم کاری نه؟ یعنی شما اگر بخواهید توی ریز این جوری بروید آنوقت اشکال جای دیگر پیدا میشود. ما آمدیم دراین پیشنهاد گفتیم این مملکت اگر بخواهد برای صنعتی کردن این مملکت برنامه ریزی کند. همنی الان نگاه میکنید هیچ کسی متولی این امر نیست. ما آمدیم گفتمی اگر بنا است صنایع سنگین داشته باشیم، دیگر از این به بعد هرچه که میخواهیم دراین مملکت ایجاد کنیم. فوری نگاه به خارجی نکنیم که آقا به ما یک طرحی بدهید (مثلا فرض کنید کارخانه شیشه سازی) یک طرح به ما بدهدی راجع به کارخانه فلان یک طرح بدهید پالایشگاه یک طرح بدهید فلان شما میدانید امرزوه تماماین طرحها را خارجی ها دارند برای ما میدهند. حالا بگذریم یک درصدش الحمدالله بعد از انقلاب. یک درصد خوبش را خود مسئولین دارند اجرا میکنند درداخل ولی به هر حال آنها متولی نیستند. توجه می فرمائید، متولی آنها هم نیستند ما دراین طرح امدیم گفتیم که یک جائی متولی ساخت صنعت دراین مملکت باشد. عوض اینکه دو چرفخ و موتور و موتورسیکلت و پیکان و غیره را داشته باشد که حالا زحمت کشیده اند تولیدش زیاد شده، هرچه هست، آنها را کاری ندارم بگذریم از مطالبی که ایشان گفتند که یک قسمتش برمیگشت به بحث های بنده که میتوانم جواب دهم ولی وقت خودم را صرف آن نمیکنم. این را دارم عرض میکنم که شما عوض اینکه بیائید بگوئید که وزارت صنایع سنگین متولی دوچرخ و پیکان و غیرذلک بگوئیم کارخانه دوچرخه سازی را اقایان متولی آن هستند. یعنی اگر بنا شد، دوچرخه سازی، یک کارخانه دراین مملکت زده بشود، اقایان اگر بنا باشد پالایشگاه دراین مملکت زده بشود با اقایان، آن هم چه، اگر وزارتخانه مربوطه خودش تخصص بیشتری دارد، خودش طرح را میتواند بدهد، خودش مطالعه فنی اقتصادی میتواند بکند. خودش بکند. اگر چیزی را گفت آقا من میخواهم بدهم خارجی بگوئیم خیر. آقا ، داخلی خیلی ارزشمندتر و بهتر، بدهید به ایشان اگر بنا است قرار داد انتقال تکنولوژی بسته بشود از طریق آقایان: اگر هرچه هست، از طریق آقایان باشد. یک برنامه ریزی داشته باشیم. بعد از 10 سال دیگر بگوئیم آقا اگر ما نتوانستیم یک مملکتی بشویم که، صنعت را دراینجا بتوانیم ایجاد بکنیم، چه کسی مسئولش هست؟ برنامه ریزی هم مشخص بشود. من یک دفعه دیگر این ماده را میخواهم نگاه کنید تمام این ها درآن گنجانده شده. به منظور ایجاد و توسعه ظرفیت های متناسب صنعتی، یعنی گاه بعضی از کشورها یک صنعتی برایشان متناسب نیست….
    رئیس – توضیح ندهید، وقتتان تمام است بخوانید.
    دکتر نیک روش – فقط بخوانم؟
    رئیس – بلی، فقط بخوانید چون وقتتان تمام است.
    دکترنیک روش – به منظور ایجا توسعه ظرفیت های متناسب صنعتی درکشور درجهت کاهش وابستگی و نیل به خودکفائی و استقلال صنعتی، وزارت صنایع سنگین با هدف ایجاد صنایع کارخانه سازی شامل مراحل بررسی های فنی و اقتصادی، طراحی یعنی یک کارخانه ای میخواستند بسازند بررسی فنی اقتصادی اش را بکند، طراحی آن کارنه را بدهد ساخت ماشین آلات ابزار و وسایل آن کارخانه را ساختش را بدهد، ابزارش را بدهد، اجرا بکند طرح را اجرای طرح و راه اندازی، راه اندازی بکند و تحویل بدهد. اجرا بکند طرح را اجرای طرح و راه اندازی، راه اندازی بکند. و تحویل بدهد. داخل پرانتز گفته ایم به استثناء مواردی که هر یک از وزارتخانه ها سازمان ها، شرکت ها، راسا قادر به انجام تمام یا بعضی از مراحل فوق هستند. خودشان، وزارت نفت میگوید آقا من پالایشگاه میتوانم بسازم، میگوئیم خوب خودت بساز، ولی اگر گفت میخواهم بدهم به ژاپن، میگوئیم خیر، چیزی که به خانه روا است به مسجد حرام است  آقایان بسازند، آقایان هم ممکن است همین الان هم همه شان نتوانند بسازند، اشکال ندارد. بروند قرار داد ساخت ببندند، هرکاری میکنند، ما بدانیم بعد از چند سال دیگر، یک ظرفیت اساسی برای ایجا صنعت دراین مملکت ایجاد کرده ایم بروند متخصصی استخدام بکنند اجازه بدهید من تا آخرش بخوانم چشم، و همچنین ساخت تاسیسات و تجهیزات سنگین صنعتی یعنی یکی می آید میگوید آقا من… چشم. این هم ایشان بتوانند بسازند. ماشین آلات راه سازی و کشاورزی و وسایل نقلیه سنگین نظیر واگن سازی، کشتی سازی، هواپیما سازی و تولید کالاهای سرمایه ای و واسطه ای دربخش های دولتی و غیردولتی، با وظایف و اختیارات زیر تاسیس میگردد. که آن وقت وظایف و اختیارات همان هائی است که گفته شده با یک کمی جرح و تعدیل والسلام علکم و رحمه الله و برکاته.
    منشی – آقای غراوی مخالف.
    غراوی – بسم الله الرحمن الرحیم. دررابطه با اینکه وزات صنایع سنگین یک وزارتخانه کارخانه ساز باشد، هیچ بحثی نداریم. همه متفق هستیم که این وزارتخانه یک وزارتخانه کارخانه ساز باشد. ولی بایددید که کارخانه تعریفش چیست؟ و آن مراحلی که در رابطه با ساخت این میگذرد چه ها هستند. دررابطه با ساخت یک کارخانه سه مرحله وجود دارد:
    مرحله اولش طرح و مطالعات توجیه فنی و اقتصادی کارخانه است.
    مرحله بعدی ساخت تجهیزات این کارخانه و مرحله سوم آن مجری طرح است .
    اگر ما همه این قسمت ها را به این وزارتخانه میخواهیم بدهیم این وزارتخانه میشود یک وزارتخانه پیمانکار که باید مهندسین مشاور این کار را بکنند. یعنی کار وزارت صنایع سنگین نیست. که با مطالعات فنی و اقتصادی و نمیدانم…. که بیاید نیروگاه بسازد، یا ذوب آهن بسازد. که اگر بخواهد نیروگاهایجاد بکند که آیا آبی باشد، یا حرارتی باشد که اگر حرارتی باشد چند مگاوات باید باشد، این برمیگردد به وزارت نیرو که کار وزارت نیرو است که این کارها را بکند. و درثانی این اصلا مغایرت دارد با قانون وزارت برنامه و بودجه. اینها را باید مهندسین و گروههای مشاور مهندسی باید انجام بدهد و این نیز در قانون وزارت برنامه و بودجه مشخص شده که اگر…. یعنی آن طراحی ابتدائی مطالعات فنی، ساخت تجهیزات و مجری طرح باشد یعنی وزارت صنایع سنگین شده یک پیمانکار کارخانه. درصورتی که وظیفه اصلی وزارت صنایع سنگین، همان ساخت تجهیزاتش باید باشد. این تجهیزاتش که به عهده وزارت صنایع سنگین است و این نیز در قالب حوزه فعالیت این وزارتخانه مستقر شده من تعجب کردم از برادران که میفرمایند که چرا دراین وظیفه وزارت صنایع سنگین مساله ورق کرای مستتر نشده؟مگر مساله ورق کاری غیر از نورد است ورق یعنی همان نورد است. خیلی جای تعجب است که از یک برادر متخصص بیاید این بحث را بکند. ورق کاری همان نوردکاری هست. اگر بخواهیم ریز ریز
قضیه را بیاوریم باید اکستروژن و فورژ باید بیاید و سایر مسائل فنی که در کارخانه ها و در رابطه با مساله همین وزارتخانه… وقتی که نورد مطرح میشود، وقتی که آهنگری مطرح میشود تمام جزئیات این قضیه را در برمیگیرد. و لذا اگر بخواهیم به این صورت این پیشنهاد بشود یعنی باید صنایع پتروشیمی ذوب آهن، فولاد مبارکه همه باید بیاید زیر نظر این وزارتخانه حالا بحث این را نداریم که توانائی خواهد داشت یا توانائی نخواهد داشت. اصلا مغایر هست با آن مصوباتی که این وزارتخانه و حوزه فعالیت این وزارتخانه. وظیفه اصلی این وزارتخانه باید باشد وساخت تجهیزات کارخانه ای که برمیگردد به ماشین آلات و نورد و ریخته گری و آن حلقه مفقوده ای که دیروز من، پریروز من در موافقت صحبت کردم، آن حلقه مفقوده ای که بین مواد اولیه ای که به عهده وزارت معادن و فلزات بود تا اولین تغییر شکل فلزات و آن کالای مصرفی این حلقه مفقوده هست به عهده وزارت صنایع سنگین لذا من با این پیشنهاد مخالف هستم.
    منشی – آقای موسوی تبریزی موافق.
    نادی – من قبل از ایشان گفته بودم.
    سیدابوالفضل موسوی تبریزی – اشکالی ندارد آقای نادی صحبت کنید.
    منشی – اقای نادی بفرمائید.
    نادی – بسم الله الرحمن الرحیم چیزی که درماده ذکر شده به عنوان….
    ماده 1 – به منظور اعمال اختیار دولت درفراهم آوردن موجبات توسعه و گسترش، ایجاد بهره برداری و برنامه ریزی، هماهنگی، حمایت و هدایت، آن دسته از صنایعی که درمحدوده فعالیت ریخته گری، نورد، ماشین سازی، تجهیزات و سازه های فلزی تا آخر که بیان کرده اند… و مونتاژ انواع وسایل نقلیه و به منظور تامین بخشی از نیازهای جامعه…. من یک مقداری مسائل را توضیح میدهم که برای اقایان روشن بشود بعد پاسخ آقای غراوی را هم عرض خواهم کرد. صنایع سنگین الان آن چیزی را که به ارث برده و آن چیزی که دراینجا آمده، با هم متفاوت است. برطبق اظهارات خود جناب آقای نبوی که فرمودند اگر متمرکز بکنیم نیروها را دریک موارد محدود، ما بهرتی نتیجه را میتوانیم بگیریم و استفاده را داشته باشیم. من موارد متعددی که خود آقایان دارند و در ارتباط با مسائل تولیدی نیست بیان خواهم کرد که اقایان مسائل و دستگاه ها و صنایعی دراختیار دارند که صرفا خدماتی، تجارتی و یا پیمانکاری است. به عنوان نمونه شما تهیه و توزیع قطعات و لوازم یدکی محصولات را می بینید که راجع به ایران خودرو است، این اولا تجارتی است، برای خدمات تاسیس شده مثل تعمیرگاه های پیکان، فروشگاههائی که در شهرهای مختلف و موارد متعددی که وجود دارد که احتیاج و نیازی نیست که این ربطی به بازرگانی دارد و ربطی به آقایان ندارد.
    2- راجع به رنوآ که تجاری میباشد.
    3- خدمات اتومبیل های سب لیک ایران که خدماتی است 130 نفر کارگر و کارمند دارد. سال 59 هم تاسیس شده برای عملیات خرید و فروش اتومبیل لوازم یدکی، خدمات اتومبیل انجام گرفته. هیچ ربطی به ایشان ندارد مربوط به بازرگانی است.
     4- تهیه و توزیع لوازم مزدا نو نوع فعالیت تجاری است 19 نفرکارگر و کارمند دارد. درسال 60 تاسیس شده یک میلیون ریال دارد برای لوازم یدکی، یک میلیون ریال هم سرمایه اش هست.
    5- رولر است، نوع فعالیت تجاری، چهارنفر کارمند دارد برای خرید و فروش ماشین آلات راه سازی و نمایشگاه و برای ایجاد نمایشگاه و فروشگاه است هیچ ربطی به اقایان ندارد.
    گروه ماشین سازی فراگیر. دربخش گروه ماشین سازی فراگیر صنایع برق خدماتی است. مجموعا یک کارمند دارد و ده مورد من متعدد اینجا آمده ام و ذکر کرده ام مشخص و معین است که هیچ ربطی به مسائل تولیدی ندارد. ما چیزی که اینجا آمده ایم و روی آن تکیه داریم:
1- اینکه وزارتخانه و دستگاههائی مثل (ایشان مثال زدند) مثل وزارت نفت، پتروشیمی و غیره،… خودشان می سازند منتها گفتیم که آقایان نیروهایشان را متمرکز کنند روی مسائل ساخت، ابزار، تجهیزات.
2- وقتی که گفتیم مراحل زیر بررسی میشود مثل مسائل فنی و اقتصادی طراحی. آقایان توضیح بدهند کدام مساله را درکشور به عنوان یک مساله طراحی کرده اند؟ آقایان که معتقد هستند و کلیه وزارتخانه ها و گروههای فنی مادراین کشور این اعتقاد را دارند که ما از نظر طراحی بسیار ضعیف هستیم و هنوز که هنوز است، می بینیم درچین یک نیروگاه وارد میکنند، کل آن را خودش کپی میکند و می سازد. ما هنوز که هنوز است بعد از 20-30 سال است که وارد این کشور کرده ایم. هنوز داریم وارد میکنیم و این کار را نکرده ایم دلیلش هم این است که نرفتیم سراغ طراحی کردن دراین کشور. ما معتقد هستیم که بنده هم رای دادم به عنوان صنایع سنگین که صنایع سنگین، تمام نیورهایشان و دستگاهها متمرکز کنند روی مسائل اساسی و بنیادی که استقلال اقتصادی کشور را تامین میکند و مهمترین مساله طراحی است، ساخت ماشین آلات است. در ارتباط به وسایل نقلیه سنگین است نه مونتاژ است که آقایان از یک کیلو ریخته گری روی مساله به جای اینکه سیاستگذاری کنند، دراختیار می گیرند یا دوچرخه سازی که میتواند، بخشهای دیگر انجام بدهند. تمام نیرو و وقتشان را روی آن کارها میگذارند و همین مواردی که من متعدد درآغاز ذکر کردم که یک کارمند و چهار کامند و 6 کارمند برای خرید و فروش و ایجاد نمایشگاه و غیره… ما اینجا آمدیم دقیقاً.. (رئیس – وقتتان تمام است) مشخص و معین کردیم گفتیم:
    مهمترین کارشان را صرف کارخانه سازی بکنند بررسی مراحل فنی و اقتصادی و طراحی بکنند.
    ماشین آلات را بسازند، ابزار و وسایل را بسازند دیگر وسایل نقلیه سنگین باشد، مثل واگن سازی که مساله حیاتی این کشور است.
    هواپیما سازی که هیچ نیروئی مصرف آن نمیشود دراین کشور و هیچ کس سراغ ان نرفته وبها به آن داده نشده.
    همه اینها مسائل مهمی است که آقایان باید سرمایه گذاری کنند و در اجرای آن قدمی برداشته نشده و اگربنا است که نیرو متمرکز بشود و کارآئی داشته باشد دراین بخش ها است و اساسی و مادر هم هست. باتوجه به این مسائل موافقم.
    رئیس – بسیار خوب، آقای ارومیان.
    ارومیان – بسم الله الرحمن الرحیم. در رابطه با این پیشنهادی که داده شد، درکمیسیون بعد از آن که اصل لایحه رای آورد عمده صحبت درهمین وظایف تعیین وظایف وزارت صنایع سنگین را میکرد. دراینجا پیشنهاداتی درکمیسیون داده شد حتی از ناحیه خود آقای دکتر نیک روش، پیشنهاداتی داده شد که بالاخره این وزارت صنایع سنگین که میشود درچه رابطه است؟ عمده این را باید ما ملاحظه می کردیم .البته اختلاف نظری هم دراینجا با بعضی از مسئولین وزارتخانه داشتیم آن که دراینجا آمده بود و جناب اقای نادی هم از روی آن خواند، آن به استثنای همین ساخت و تولید کارخانجات صنعتی عرض شود که در آنجا ما از این ها می پرسیدیم که شما چه کار میخواهید بکنید می گفتند ما سیاستگذاری و همچنین در رابطه با موافقت های اصولی و هماهنگ کردن با سایر وزارتخانه ها. ما گفتیم اگر چنانچه این جوری باشد این را یک مدیر کل میتواند انجام بدهد. موافقت اصولی و هماهنگ کردن را میتواند یک وزارتخانه هم به وسیله گذاشتن یک مدیر کل، همین کار را بکند. پس وزارت صنایع سنگین تشکیل یافتن برای این جهت این کافی نبود دراصل استدلال برای اصل موجودیت و تداوم این کارها. پس آن چیزی که باید باشد و این مملکت درانتظار آن نشسته است آن رسیدن به خودکفائی است به این معنا که ما تا چه موقع منتظر این خواهیم شد که قطعات را از خارج بیاوریم، در داخل مملکت مونتاژ بکنیم بدهیم به خورد این ملت؟ و همچنین کارخانجات دیگر را خریدن و آوردن اینجا تولید نمودن یعنی تولیدات مصرفی، این دیگر یک شهامتی نمیخواهد این دیگر سیاستگذاری نمیخواهد. این وزیری نمیخواهد این رااگر چنانچه هرکس خواسته شد، موافقت اصولی صادر میشود، او میرود همین کارخانه را میخرد و می اورد دراینجا، ایجاد میکند آن وقت پفک می سازد برای ما، چیت می بافد و نمیدانم چیزهای دیگر همین طور …. پس این نبود اصل سیاستگذاری و اصل به اصطلاح موجودیت چنین وزارتخانه ای، آن دراصل سیاست دراین مملکت و دراصل پیشبرد مقاصد انقلاب اسلامی ایران هست که درحاضر ما به سوی آن درحرکت هستیم و آن اینکه بالاخره وابستگی های ما را کم کند و کمتر کند و بالاخره روزی برسیم که بخ خودکفائی رسیده باشیم. واین نمیشود الا اینکه ما به وسیله همین وزارتخانه
کارخانه ساز باشیم. یعنی الان که ما سفارش میدهیم از خارج کارخانه وارد میکنیم و برای مصرف، چیزهائی تولید میکند دیگر از این ما تقریباً قطع امید بکنیم از این جهت دیگر ما کوتاه بیائیم. بس است تا به حال. بلکه این وزارتخانه تمام فعالیت و کاربردش دراین جهت بوده باشد که برود کارخانه ای بسازد. یعنی به آن چیزی که این مملکت نیاز دارد به این معنا دیگر کمباین قطعاتش وارد نشده دراینجا مونتاژ بشود، همین طور تراکتور و غیره… بلکه قطعات کمابین را بسازند قطعات که ماشین آلات دیگری را که احتیاج داریم بسازد. مثلا الان ایران خودرو این قدر قطعات یدکی وارد میشود تا چه موقع ما این جور خواهیم بود،؟ بلکه قطعات یدکی را دراینجا به وسیله ایجاد کارخانه ها بسازیم دراختیار شرکت خودرو بگذاریم تا اینکه آنها را مونتاژ بکند نه اینکه از خارج بیاوریم که یک روز هم اگر موافقتمان به هم خورد، دیگر این همه کارخانه بزرگ نخوابد.
    لذا روی این اصل ما یک پیشنهادی دراینجا اورده ایم و آن هم رای آورد. آن عبارت است از همین جمله ای که ملاحظه می فرمائید درحضورتان. بعد از آهنگری درهمین ماده اول ساخت و تولید کارخانجات صنعتی، البته این هم به اشکالی پیشنهاد شده بود. به این شکل آمده، پیشنهاد خود بنده بود. تقریبا به تصویب رسید و اینجا آورده شده و بعضی از مسئولین گفته اند که وظیفه ما را بسیار سنگین کرده اید و اکنون هم اگر ما از این مجلس نظر خواهی بکنیم این معنا به دست میاید، اینها برای آهنگری، ریخته گری رای نداده اند برای خودکفائی آن هم در زمینه کارخانه سازی و سازه های آهنی و فلزی، اینها را میخواهند و ما هم برای همین کار میخواهیم این وزارتخانه بوده باشد. لذا این هم رای آورد و در کمیسیون به تصویب رسید اکنون درحال حاضر ملاحظه بفرمائید اگر به این صورتی که دراینجا آمده است، اگر این مکفی است، مکمل تمام نیازهایی که مجلس به این وزارتخانه از این جهت رای داد. عیب ندارد. دیگر چنین پینشهادی لزومی ندارد و همین طور اگر چنانچه در رابطه با چیزهایی که هست مثلا ناقص است ممکن است نظر شما.. و این را هم اشره کنم. جناب آقای نادی بعضی از موارد را شردند که اینجا کار اینها نیست، این کارها را میخواهیم بدهیم نه، این جوری نیست، بلکه اینکه، آنها راایجاد نمیکنند. بلکه آنها به اینها صورت میدهند آن قطعه را زا یانها میخواهند، آن شرکت مال شرکت دیگر است مثلا مال توانیر هست مال نیرو، مال وزارت دیگر هست، او از اینها صورت میخواهد طرح میدهند، اینها قطعاتشان را میسازند دراختیار آن شرکت، آن کارخانه و آن وزارتخانه قرار میدهند. لذا آن موارد هم بعد از این اگر چنانچه موارد جزئی مورد اشکال باشد بعد از این به وسیله این کیمسیونی که قرار داده شده، درهمین لایحه اصلاح میشود.
    رئیس – متشکر. آقای نبوی بفرمائید.
    نبوی – بسم الله الرحمن الرحیم. من به عوان مخالف این اصلاح صحبت میکنم. صحبتهایم را یک کمی سریع مطرح میکنم. یک حرف تکراری دارم که در اصلاحیه قبلی هم عرض کردم. باز تکرار میکن. این بحثها واقعا درحدود 3-40 ساعت درکمیسیون صنایع همه اقایان با هم نشتسه اند، همه این پیشنهادات مطرح شده. بحثها خیلی کارشناسی و فنی است، یک لغت را شما این طرف و آن طرف بکنید مجلس هم الان فرصت بحث کارشناسی و فنی دراین جمع و به این شکل ندارد. کارما را خراب می کنید یعنی واقعا شما تصمیم گرفته اید به ایجاد یک وزارتخانه ای یا ابقاء یک وزارتخانه ای با یک تغییر در جزئیات ممکن است اصل قضیه را دوباره دچار اشکالات بزرگی بکنید. این تذکر اول بود درمورد تمام اصلاحاتی که روی مسایل فنی میخواهید اینجا بکنید. اینها نیاز به کار کارشناسی دقیق تر دارد. خواهش میکنم اجتهاد کمیسیون را در این زمیه ها بپذیرید. چون بالاخره باید آدم یک جایی اگر خودش فرصت کافی ندارد اجتهاد یک کسی را دراین زمینه بپذیرد. منتها آنچه که مخالفین مطرح کردند همه اش درهمین ماده یک هست. گفتند ساخت ابزار و تجهیزات، ماشین آلات، وسایل نقلیه سنگین، همه آنهایی که گفتند هست الا یک چیزی که اینجا مطرح نکردند وسایل نقلیه سبک را میگویند که دون شان وزارت صنایع سنگین است که پیکان بسازد. این را به یک جای دیگری بدهید. من می خواهم عرض کنم تقسیم بندی براساس ماهیت این صنایع هست. ببینید متولی صنعت ریخته گری صنایع سنگین میشود. کدام موتوری دراین مملکت میشود ساخته بشود که از چهارچوب صنایع ریخته گری خارج باشد؟ برادر عزیزمان گفتند که صنعت ریخته گری فالن جا را شما میخواهید چه کار، بحث، بحث اداره نیست، بحث ، بحث سیاستگذاری صنعت رخته گری است. وزارتخانه ای که صنعت ریخته گری، آهنگری، ماشنی سازی و ساخت تجهیزات و سازه های فلزی نورد را داشته باشد همه انواع موتورها، محرکه ها خودروها، کارخانجات و همه این قبیل مسایل در حیطه این قرار میگیرد. صنعت رخته گری اساس صنعت ماشین سازی است. اگر قطعه ریخته نشئد یا نورد نشود مشاین سازی نخواهیم داشت. همه چیز هم دراین چهارچوب است. حالاشما میگوئید خودرو سبک چون سبک است کنار بگذاریم، مگر فکر میکنید ساختمام موتور لندرور با موتور سنگین تر مثلا بنز (البته آن دیزلی است این بنزینی است) ولی همه آنها ریخته گری است، ماشنی کرای است، آهنگری است. این با تعرفه هایی هم که بین المللی هست جور درمی آید یعنی اگر ما بخواغهیم درامر واردات سیاست گذاری کنیم باید روی تعرفه ها نظر داشته باشیم. خود آقایان درکمیسیون برنامه و بودجه میدانند. اگر مثلا وسایل نقلیه را جدا کردیم یک بخشش را یک جا سیاست گذاری کرد، یک بخشش را یک جا، مشکل ایجاد میشود. فقط تنها موردی که اینجا دراین پیشنهاد مطرح بود جدا کردن وسیله نقلیه سبک از سنگین بود که ماهیت تکنولوژی آن دقیقا یکی است، با ماهیت سنگین تفاوتی ندارد حتی موتور سیکلت هم همان است، یک موتور است. یک بدنه، دو تا رینگ که اینها همه در تحت پوشش آن رشته هایی است که به لحاظ ماهیتی به صنایع سنگین تخصیص داده شده. من تاکید و توجه و علاقه آقایان را به صنایع مادر و صنایع زیربنایی می دانم. می فهمم اینکه تا حالا دراین مملکت طراحی نشده، برادر عزیزمان ناشی از این نیست که چون به دوچرخه پرداخته شده به طراحی پرداخته نشدخ. صنعت ما، دریک مرحله ای ز رشد و بلوغ است که هنوز طراحی خوب جا نیفتاده، صنعت باید رشد کند. بچه رشد میکند، دریک مرحله ای راه میرود، دریک مرحله ای حرف میزند دریک مرحله ای مدرسه میرود. صنعت ما نوپا است، جدید است. قبل از انقلاب هم کار نشده، چین را مثال نزنید. چین که این کار را کرده با هدف خودکفایی داشته می رفته روی صنعتش 5-6 سال از انقلاب ما گذشته، 3-4 سالش که دعوا داشتیم، 2-3 سال است که داریم به این مسائل می پردازیم. بنابراین اینکه طارحی پیش نرفته، فرضا پیکان جدا بشود، من نمی توانم یک مشت طراح در وزارت صنایع سنگین استخدام کنم. شما به من یک طراح معرفی کنید. میگذارم روی سرم حلوا، حلوایش میکنم والسلام.
    رئیس – پیشنهاد را باری رای گیری مخوانیم. 185 نفر درمجلس حاضرند. کاهش وابستگی و نیل به خودکفائی و استقلال صنعتی وزارت صنایع سنگین با هدف ایجاد صنایع کارخانه سازی شامل مراحل بررسی های فنی و اقتصادی، طراحی، ساخت ماشین آلات، ابزار و وسایل، اجرای طرح و راه اندازی مواردی که هریک از وزارتخانه ها و سازمانها و شرکتها راسا قادر به انجام تمام یا بعضی از مراحل فوق الذکر هستند) و همچنین ساخت تاسیسات و تجهیزات سنگین صنعتی، ماشین آلات راه سازی و کشاورزی وسایل نقلیه سنگین نظیر واگن سازی، کشتی سازی، هواپیما سازی و تولید کالاهای سرمایه ای و واسطه ای در بخشهای دولتی و غیر دولتی با وظایف و اختیارات زیر تاسیس میگردد.
    رئیس – 188 نفر حضور دارند. کسانیکه با این پیشنهاد به جای قسمت اول ماده یک موافق هستند قیام بفرمایند تصویب نشد. اگر تنفس احتیاج نیست ادامه بدهیم بسیار خوب پیشنهاد بعدی را مطرح کنید.
    منشی – بعضی از آقایان پیشنهاداتی بعد از ورود به ماده داده اند و طبق آئین نامه نمیشود مطرح کرد.
    رئیس – ما از آن موقعی که شروع به خواندن ماده واحده کردیم هر پیشنهادی رسیده باشد عمل نمی کنیم.
    دری نجف آبادی – پیشنهاد دولت را مطرح کنید پیشنهاد دولت روی کلمه ساخت تولید کارخانجات صنعتی است درهر صورت من از پیشنهادم منصرف شدم.
    رئیس – منصرف شدند. پیشنهاد بعدی را مطرح کنید.
    منشی – پیشنهاد بعدی از آقای بهرامی است دربند 2 ماده 1 پیشنهاد کرده اند جمله و تدوین و ایجاد نظام حذف شود.
    بهرامی – بسم الله الرحمن الرحیم به نظر بنده رسید که چون یک مرکز
آمار درکشور وجود دارد اگر هدف از تدوین و ایجاد نظام آمار یک تشکیلات جداگانه در وزارتخانه باشد، البته الان درتمام وزارتخانه ها کار آماری میشود، پرسنل هم وجود دارد اما به صورت یک تشکیلاتی که شبیه مرکز آمار باشد نیست. اگر منظور از تدوین و ایجادنظام آمار تشکیل یک تشکیلاتی است مثل مرکز آمار این درکارها، درتمرکز مدیریتها اخلال به وجود میاورد و پیشنهاد کردم که تدوین و ایجاد نظام از این جمله برداشته بشود اما تهیه آمار و اطلاعات بماند. مثل بقیه وزارتخانه ها والسلام.
    منشی – مخالف؟ (اظهاری نشد).
    رئیس – خیلی خوب، موافق هم صحبت نمیکند رای میگیریم. کمیسیون توضیح بدهند.
    ارومیان – اگر ملاحظه بفرمائید این نظارم آماری که دراینجا هست، این را عرض کنم، دیگر معلوم است احتیاج به رای گرفتن نیست. این نظام آماری که درکشور موجود است آن نیست. بلکه آن نظام آماری یک تشکیلات کلی است، این نظام آماری ها تحت نظارت آنها کار میکنند که اینهااگر نظام آماری نداشته، به انها ندهند آن چه جور نظام آماری را دراختیار وزارتخانه ها و مردم و نمایندگان میدهند. این همان نظام آماری است که مربوط به خودشان است. تحت نظارت آن کار میکنند. هر چه از این بخواهند این باید نظام و آمارش را دراختیار آن بگذارد.
    رئیس – نمی خواهید رای گیری بشود؟ (بهرامی – خیر) خیلی خوب پیشنهاد بعد را مطرح کنید. آقای موحدی هم شبیه این پیشنهادی داده اند که همین را رای گیری میکنیم.
    موحدی ساوجی – پیشنهاد بنده این است که تهیه آمار و اطلاعات مناسب برای فعالیت های مربوطه با بهره گیری از نظام آماری کشور.
    رئیس – همین است شما هم هیمن را گفته اید، تعداد که به حد نصاب رسید رای میگیریم، شما پیشنهاد بعدی را مطرح کنید.
    منشی – پیشنهادی آقای نیکروش داده اند سطر اول بند 2 بعد از مربوطه بخش های تحت پوشش اضافه بشود.
    رئیس – توضیح بدهند.
    نیکروش – بسم الله الرحمن الرحیم. این مشخص است تصور نمیکنم زیاد توضیح بخواهد چون درکمیسیون هم که بحث شد گفتند فعالیت مربوطه یعنی فعالیت همین بخش های تحت پوشش . همین معنی درآن هست. من خواستم دوباره این، اینجا گفته بشود یا اینکه واقعا تصویب بکنیم و اینجا بگذاریم یا حداقل درصورت مذاکرات بیاید که این مربوط به این هست نه مربوط به جای دیگر.
    رئیس – بسیار خوب، کمیسیون منظورتان آمار سازمانهای تحت پوشش است دیگر؟ یعنی آمار سازمانهای تحت پوشش خودتان است، آمار دیگران نیست. بسیار خوب، تحت پوشش باشد، بنا براین عیبی ندارد. یعنی کسی مخالفتی ندارد، یعنی شما مثلا کارخانه هائی که تحت پوشش وزارت صنایع هست یا وزارت نفت هست، آنها را نمی خواهید اینجا بگنجانید…
    حائری زاده – پیشنهاد دربند یک است یا بند 2؟
    رئیس – دربند 2 است. که همان تحت پوشش اضافه بشود که معلوم است که آماری که میخواهند تهیه و تدوین بکنند مربوطه به آن سازمانها است بسیار خوب، از این عبور میکنیم، پیشنهاد بعدی را مطرح کنید.
    نیکروش – تصویب شده تلقی شود.
    رئیس – بله اضافه می کنیم یعنی نظر کمیسیون هم همین بوده است.
    منشی – بند 4 انجام مطالعات و اقدامات لازم جهت بهره برداری مطلوب از ظرفیت های صنعتی موجود من پیشنهادم این است که بهره برداری کامل به جای مطلوب باشد.
    رئیس – اینکه لفظی است. کامل و مطلوب اینجا چه فرقی دارد؟
    نبوی – کامل یعنی هرچه توان داریم.
    رئیس – بهره برداری است بهره برداری مطلوب یا بهره برداری کامل هدف این است که بهره برداری کامل بشود یا مطلوب؟
    موحدی ساوجی – حالا با اینکه بنده فکر میکنم که لازم تر است، اما صرفنظر میکنم.
    رئیس – پیشنهاد بعدی را بخوانید.
    منشی – پیشنهاد بعدی در بند 5 هست، بنده پیشنهادم این است که از اول این بند کلمه برنامه ریزی و ایجاد برداشته شود. بقیه آن بماند.
    رئیس – توضیح بدهید.
    موحدی ساوجی – بند 5 در واقع خواسته است که یکی از وظایفی که بر عهده وزارت صنایع سنگین میاید این باشد که در رابطه با صنایع دفاعی هماهنگی داشته باشد با صنایع دفاعی کشور که تحت پوشش وزارت دفاع هست و همچنین مشارکت بکند درتقویت بنیه دفاعی با آن صنایع و البته دو پیشنهاد هم کمیسیون دفاع داده است که آنها دو بند جداگانه است که با آن هم من موافق هستم. ولی اینجا آمده یک چیزی را که مربوط به وظیفه وزارت صنایع سنگین نمیتواند باشد و در واقع مربوط به سیاستها و برنامه های دفاعی کشنر است و سیاستها و برنامه های دفاعی مربوط به فرمانده کل قوا. شورای عالی دفاع، وزارت سپاه و دفاع است. این را آورده اند بردوش این وزارت خواسته اند بگذارند برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی لازم. این اگر چنانچه فرض کنید صنایع دفاع یک مقداری تحت پوشش وزارت دفاع است و یک مقدار تحت پوشش وزارت سپاه ممکن است الان قرار گرفته و یا اینکه امثال اینها. این اگر هماهنگی ندارد. هماهنگی آن با وزارت صنایع سنگین و وزیر صنایع سنگین نیست که. هماهنگی آن با شورای عالی دفاع است. یعنی آنها هر کاری که وزارت سپاه یا وزارت دفاع بخواهد بکند هرچیزی را که بخواهد توسعه و گسترش بدهد و امثال اینها، از شورای عالی دفاع خط میگیرد. بنابراین ما بیائیم اینجا بخواهیم این وظیفه مربوط به این وزارتخانه نیست، میخواهیم به این بدهیم. این است که من میگویم برنامه ریزی و ایجاد آن حذف بشود و بقیه آن بماند.
    علوی تبار – به جای ‹‹ و ›› و ‹‹ در›› بگذارند درست میشود. برنامه ریزی در ایجاد هماهنگی.
    منشی – آقای نادی اولین مخالف بفرمائید.
    نادی – بسم الله الرحمن الرحیم.، آقایان توجه بکنند، من مواردی که نوبت قبلی نشد، میخوانم ببینید اینها جزو وظایف صنایع سنگین هست ولی صنایع نظامی نیست. یک تحلیلی هم خواهم داشت، ببینید شما پارکس لوستر، رنو، پیکان غیره همه اینها را میگوئید که جزو صنایع سنگین است تکنیکال که کارش پیمانکاری است میگوئید جزو صنایع سنگین، صنایع معدنی پارس که کارتجارتی انجام میدهد. خرید و فروش است، میگوئید صنایع سنگین، صنایع نظامی برادران ماهیتا یک کار نظامی نیست. ماهیتش صنایع شورای عالی دفاع در ارتباط با سیاست گذاری دفاع است ربطی به صنعت ندارد و تازه خود ارتش و سپاه و قوای انتظامی و نظامی کلا چیزی که مورد نیاز دارند میدهند به وزارتخانه صنایع برایشان طرح ریزی میکند و برنامه ریزی میکند، درهیچ کشوری اساسا صنایع نظامی در ارتباط با وضع دفاعی و نظامی اش نیست این ما هستیم که تفکیک میدهیم نسبت به این مساله. اساسا ماهیت چون ماهیت نظامی است ونقش مهمی در صنایع مادر دارد چه مساله ریخته گری اش، چه ساخت آن، تجهیزاتش , نوعش، کیفیتش ، همه و همه ماهیت، ماهیت صنعتی دارد لازم است برای تقویت آن پاس کلیه دستگاههای صنعتی خودمان را وسط بکشیم، از نظر برنامه ریزی، از نظر کیفیت و از نظر ساخت و از نظر همه مسائلی که دارد، اینطوری نیست که ما بگوئیم نه صنایع نظامی برای خودش یک حرکت و جهت داشته باشد، صنایع سنگین هم برای خودش جداگانه باشد و غیره. ما درجریان عمل به این برخورد کردیم که هر موقع و این مدتی که برما گذشته است درشرایط جنگی، متاسفانه چون صنایع ما و اساسا کلیه وزارتخانه ما ربطی به مسائل جنگی نداشتند و یا اطلاع نداشتند، باعث شده که یک سری مسائلی تا حالا پدید آمده و شاهد و ناظرش هستیم و هر موقع که جلسات مشترک گرفته شده به یک نتیجه ای نرسیدند دراثر اینکه صنایع سنگین میتوانست بزرگترین خدمات و کارآئی را دراین زمیه داشته باشد و وقتش را و کار کارشناسی اش را و فکرش رادراین مسیر بندازد و کار انجام بدهد. بالنتیجه به نظر من این برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی لازم با صنایع نظامی لازم و از اولویت خاصی برخوردار است که باید مشارکت داشته باشند. در طراحی آن درساخت آن درکارآئی آن، درکیفیتش، در نیروی انسانی که دراختیار دارند و آنها دراختیار ندارند. به نظرم اینها باید باشد و میتواند یک جمع بندی خوبی بدهد و

از این نظر من مخالف با پیشنهاد آقای ساوجی هستم والسلام.
    منشی – آقای فدایی موافق بفرمائید.
    اسمعیل فدایی – بسم الله الرحمن الرحیم. موافقت من از این جهت است که برادرها اگر عنایت بفرمایند ما دربرنامه های جهاد سازندگی و کشاورزی هم یک چنین جیزهایی داشتیم. البته منهای برنامه ریزی . هماهنگی داشتیم. این هماهنگی ها نه اینکه کارساز نبوده بلکه مسئولیتها را هم از افراد سلب کرده، یعنی زیر بار مسئولیت نمی روند. از طرف دیگر برنامه ریزی کردن یک وزارتخانه برای وزارتخانه های دیگر چه معنی دارد، آیا این وزارتخانه این اجازه را دارد  که برای وزارتخانه دیگر هم تعیین تکلیف کند یا نه؟ اینکه برادر عزیزمان آقای نادی با این سوز و نمایندگان دیگر، آمدند دراین زمینه پیشنهادی دادند و آن پیشنهادشان که اساسی بود و بسیار هم جالب بود رای نیاورد حالا باید نمایندگان محترم تا این لایحه تمام نشده یک فکری بکنند برای آنجایی که یک حا، یک نفر، یک وزارتخانه تولیت را به عهده بگیرد و بعد روی آن کار کند برای اینکه از حالت مونتاژ و یا اینکه این شکلی که الان وزارتخانه دارد بیرون بیاید و برای صنایع سنگین و صنایع مادر و صنایع مهم مملکت فکری بشود و گرنه با گذاشتن برنامه ریزی و بعدش هم هماهنگی نه تنها دردی دوا نمی شود بلکه این وزارتخانه اگر بخواهد قدرت به خرج بدهد تداخل میکند و دخالت میکند در وظایف وزارتخانه دیگر و از طرفی هماهنگی هم هیچگونه خاصیتی نداشته،همانگونه که درجهاد سازندگی و کشاورزی خاصیتی مادر آن ندیدیم جز اینکه خودشان اعلام کردند، الان سلب مسئولیت از ما شده و نمیتوانیم کاری کنیم. روی این صال اینجا باید حذف بشود که تداخل در وظایف نشود و انشاء الله حتما درجاهای دیگر هم آن پیشنهادات برادران که رای نیاورد، به شکل دیگر ما تولیتی برای کارهای سنگین و صنایع، سنگین این مملکت دراین لایحه بگنجانیم، والسلام.
    نایب رئیس – کمیسیون صحبت کنند.
    منشی – آقای ارومیان بفرمائید.
    ارومیان – بسم الله الرحمن الرحیم. برادران و خواهران نماینده توجه بفرمایند این ماده که 19 بند دارد، درست توجه بفرمائید من این را عرض کنم. اگر توجه کردید، دیگر این پیشنهادات پیش نخواهد آمد. این 19 بند که دراینجا آمده است. درکمیسیون در رابطه با اینها توضیحاتی که ما خواستیم، تحقیقاتی که خودمان کردیم، بالاخره نبود اینها نبود اینها به حال وزارتخانه فرقی نخواهد کرد. این وزارتخانه موظف است طبق این بندها عمل بکند و الان هم عمل میکند و باید هم عمل بکند. چه ما بخواهیم باید این کار را داشته باشد، چه نخواهیم باید این کار را داشته باشد. لذا دراین بندها پیشنهاد اضافی دادن، وقت را صرف کردن برای این جهات خیال میکنم که خیلی مفید برای اصل مطلب نخواهد شد و باری را هم سبک نخواهد کرد. علاوه براین لفظ برنامه ریزی در همه جا ما برنامه ریزی میخواهیم، وقتی به اینجا میرسیم از برنامه ریزی یک خرده وحشت میکنیم. هرچه بلا هم به سراین مملکت و ما میاید از بی برنامگی است. ناهماهنگی که پیدا میشود از بی برنامگی است. لذا بهتر است که در اینجا ها برنامه هم داشته باشند. مثلا اینها میخواهند هماهنگی بکنند. این هماهنگی خودش چگونه باید باشد؟ مثلا در رابطه با صنایع نظامی، کدام قطعه لازم دارد که این زمینه آن را فراهم بکند که با این زمینه بگوید به آنجا، روی برنامه باید بگوید که ما اینها را داریم، حتی نظام آماری آن هم روی این جهت بود. پس بنابراین اینها را صحبت کردن همینطور… برنامه ریزی آخر وقتیکه من میخواهم مشارکت داشته باشم برای این مشارکتم برنامه میخواهم یا نمی خواهم نه اینکه فقط مثلا بگوئیم این یک تداخلی است حتی، این تداخل نیست، برنامه ریزی در مشارکت به آنجا بزنید کاملا واضح میشود. لذا روی این اصل خیال میکنم که هیچگونه نیازی به این پیشنهادها نیست و این بندها هم بودنش بهتر است از نبودنش.
    نایب رئیس – بسیارخوب، دولت.
    بهزادنبوی – بسم الله الرحمن الرحیم. توضیحات را برادرمان آقای ارومیان دادند فقط من تقاضا دارم برادران پیشنهاد دهنده توجه بکنند به این نکته آخری که آقای ارومیان گفتند اگر بند 5 را دقیق مطالعه بکنیم نوشته شده برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی شما و ایجاد هماهنگی را کنار بگذارید با صنایع نظامی کشور. برنامه ریزی به منظور مشارکت رد تامین نیازمندیها و تقویت قدرت دفاعی.  برنامه ریزی به منظور مشارکت است نه برنامه ریزی برای صنایع دفاع کشور و ایجاد هماهنگی لازم با صنایع دفاع. این، این جوری است. یعنی برنامه ریزی برمیگردد به منظور مشارکت. برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی به منظور مشارکت. پس اصلا مشکلی که شما مطحر میکنید وجود ندارد. همانطوری که توضیح دادند این بندها کلا توضیح ماده 1 است. همه این چیزها درماده 1 باید ملحوظ باشد. ولی ما برای اینکه باز کنیم آمده ایم این توضیحات را دادیم، این تعهد دولت را بیشتر میکند. شما سعی نکنید اینها را حذف کنید، چون هرچه حذف کنید تعهد دولت دراجرای قانون کمتر میشود. اینها وقتی تصریح شد، ما مجبوریم که روی آن اقدام بکنیم. مطلب بعدی هم که هست این است که اصلا این بند خاص را به طور ویژه ما آوردیم، که مدام بحث بود آقا صنایع سنگین چرا کم درمسائل نظامی و جنگ و اینها کمک میکند. گفتیم اصلا بگذار یک چیزی ردقانون به طور رسمی و تثبیت شده و مشخص ما را ملزم کند که این کار را بکنیم، این را شما از قانون بگیرید. فی الواقع وظایف ما را کم کرده اید و این به نفع مملکت است و من با این صالح پیشنهادی مخالف هستم و برنامه ریزی برای هر مشارکتی لازم است. ما امروز در وزارتخانه مان ستاد پشتیبانی جنگ تشکیل داده ایم، این برنامه ریزی است فی الواقع دیگر که یک موقع هر وقت سفارشی آمد بلافاصله می اید در آن ستاد و فوری با آن برخورد فعال میشود. خوب این را میگویند برنامه ریزی ، هماهنگی ایجاد کردیم فرماندهان نیروها را دعوت کردیم. وزارت دفاع را دعوت کردیم. وزارت سپاه را دعوت کردیم، پیشنهادات دیگری دادیم، در دولت کمیسیونی به منظور پشتیبانی صنعتی و مهندسی جنگ تشکیل شده. اینها همه اش دراین رابطه است که برنامه ریزی قبلی و هماهنگی قبلی ایجاد بشود. معنی تداخل را ندارد به این دلیل با این پیشنهاد مخالفم.
    نایب رئیس – پیشنهاد را مشخص کنید.
    منشی – پیشنهاد این است که از بند 5 برنامه ریزی و ایجاد این جمله حذف بشود و بقیه اش تا آخر بماند.
   نایب رئیس – 184 نفر حضور دارند موافقان با این پیشنهاد قیام بفرمایند تصویب نشد. درسطر اول همین صحفه 2 بعد از کلمه آهنگری ساخت و تولید کارخانجات صنعتی تولید کارخانجات صنعتی را روشن تر اگر بکنیم و ظاهرا مقصود کمیسیون هم این است تولید وسائل و تجهیزات کارخانجات صنعتی که منظور کمیسیون هم این است تولید وسائل و تجهیزات کارخانجات صنعتی که منظور کمیسیون هم این بوده طبعا عبارت اصلاح بشود روشن تر میشود. ساخت و تولید کارخانجات صنعتی بازتر باشد، تولید وسائل و تجهیزات کارخانجات صنعتی تولید کارخانجات صنعتی یعنی نفس کارخانه را یا وسائل و تجهیزاتش را تولید بکند یعنی ماشین آلات، ابزار . وسائل ، تجهیزات ، عنایت کنید درهمان سطر اول صفحه 2 ساخت و تولید کارخانجات صنعتی مقصود به این عبارت شکل کلی اش هست و مفهوم عام آنست یا تولید و وسائل و تجهیزات کارخانجات صنعتی است؟ منظور کمیسیون چه بوده؟
    فواد کریمی – عام است.
    نایب رئیس – اصلا ساختمان کارخانجات که به عهده وزارت صنایع سنگین نیست. معلوم است که تجهیزات و وسائل مقصود است.
    فواد کریمی – حاج آقا ممکن است یک جا ملحوظ بشود.
    نایب رئیس – به هر حال ساختمان را که نمیشود گفت که به عهده وزارت صنایع سنگین است. تولید کارخانجات صنعتی، تولید کارخانه وقتی گفته میشود که اینجور هست . پیشنهاد خاصی دارد؟ پیشنهاد را مطرح کنید.
    منشی – پیشنهاد آقای هراتی و آقای رهبری درهمین ماده بوده که ساخت تجهیزات کارخانه های… تا آخر…. و اینکه مطرح شد فکر کردند شاید یک اصلاح عبارتی باشد والا میتوانند پیشنهاد دهنده مطرح کنند.
    رهبری – بسم الله الرحمن الرحیم. در پیشنهاد اولی که مطرح شد برادرمان آقای نیک روش دادند آقای غراوی که مخالفت کردند دقیقا به همین نکته اشاره کردند که ساخت و تولید کارخانجات صنعتی چند مرحله دارد. مرحله بررسی فنی و اقتصادی دارد که آیا این کارخانه از نظر فنی و اقتصادی ساختش درست است یا نه، چه مقدار از آن باید در دخل کشور تولید بشود. چه مقدارش میشود خط
تولیدش را راه اندازی کرد که در وضع موجود وجود ندارد و چقدر را می باید از خارج واردکنیم؟ درمرحله بعدی که این بررسی انجام میشود لازمست که ماشین آلات و تجهیزات این کارخانه تهیه بشود ، درمرحله بعدی باید ساختمان این کارخانه ساخته بشود. ساختمان کارخانه بررسیهای فنی واقتصادی و بعد راه اندازی بعدی و به تثبیت و تولید رساندن یک کارخانه، یک نیروگاه، یک پالایشگاه این در عهده وزارت صنایع سنگین نمیتواند قرار بگیرد. بررسی فنی و اقتصادی باید توسط تک تک خود وزارتخانه ها و درنهایت با هماهنگی با وزارت برنامه و بودجه و آنچه که دولت انجام میشود آنطور انجام شود. به آن صورت باید انجام بشود، نه اینکه ما هر کارخانه ای درکشور خواستیم بسازیم بیائیم بگوئیم نیروگاه است. پالایشگاه است، هرچیزی که به هر وزارتخانه ای مربوط هست اینرا بگوئیم بررسی فنی و اقتصادی و توجیهش به وازت صنایع سنگین است. بعد هم که میخواهد این کارخانه ساخته بشود ساختمان سازی و بهره برداری و این ها به عهده وزارت صنایع سنگین است. این در نهایت باعث میشود که تمام وزارتخانه های ما به صورت وزارتخانه های بهره بردار، نه سیاست گذار تبدیل بشوند و وزارت صنایع سنگین هم مجری طرحهای عمرانی کل دولت بشود. و این از عهده وظایف اینها، از عهده این وزارتخانه به تنهائی برنمی آید. خود وزارت صنایع سنگین هم موافق است که این جمله، جمله بسیار عامی است که منظور کمیسیون را که ساخت سفارش ندهیم و تجهیزات را، کارخانجات صنعتی را در داخل تولید بکنیم این جمله نارسا است. اما اگر آن جمله بیاید که ساخت تجهیزات کارخانه ای گذاشته بشود هم سوق دادن وزارت صنایع سنگین به سمت کارخانه سازی، ماشین سازی عملی خواهد شد و هم تداخل با بقیه وزارتخانه ها دراین زمینه به عمل نخواهد آمد. والسلام علیکم و رحمه الله.
    منشی – آقای حائری زاه مخالف.
    حائری زاده – بسم الله الرحمن الرحیم. من استدعا میکنم که اگر قرار باشد واقعا یک اصلاحیه ای روی این لایحه بیاید به صورت یک اصلاحیه دو شوری بعدا بیاید یعنی پیشنهادهای مختلف اما این پیشنهادی که آقایان دادند گفتند ساخت تجهیزات کارخانه ای به جای جمله ای که درخود پیشنهاد کمیسیون هست ساخت و تولید کارخانجات صنعتی. ملاحظه بفرمائید وقتی یک کسی میخواهد یک جائی را طراحی بکند و نظر بدهد. مثلا میخواهد یک کارخانه پمپ سازی را طراحی کند و نظر بدهد و قطعاتش را هم بسازد آیا کدام سازمان درکشور متولی این کار است که تمام مطالعات را درمورد ساخت یک کارخانه پمپ سازی، کدام سازمان متولی این کار هست؟ میگوید خوداین وزارتخانه تولید کارخانه میکند نه اینکه تجهیزات تنها بسازد. حالا میگویند شما ساختمان را جزوش می آورید آنرا میتواندی بعدا جدا کنید ولی کل کارخانه را این وزات مادر میسازد. صنایع مادر یعنی صنایع سازنده کارخانجات، نه اینکه سیاست گذاری ساخت کارخانه را کسی دیگر بکند بعد بگوید تو این قطعه را بساز. می بایستی کل کار را این بررسی کند، ببینید که آیا ساخت کارخانه پمپ سازی کارخانه سازنده پمپ چگونه بایستی عمل بکند؟ کارخانه ای که ماشین سازی میکند چگونه باید عمل بکند؟ کارخانه ای که دارد مثلا فلان صنعت را فرض کنید. کپوت سازی است قطعات اینرا بدهیم او بسازد، خود کارخانه را چه کسی بسازد؟ خود صنایع میسازد یا میدهد از خارج میاورند؟ صنایع توان ساخت کارخانجاتی که… صنایع کشاورزی مثلا این کارخانجاتش را از خارج میاوریم یا میدهیم صنایع سنگین میسازد؟ اگر صنایع مادر دارد کارخانجات صنایع کشاورزی را میسازد می بایستی هم تمام قطعات را بسازد و اسکلت کلی را هم بداند نه اینکه یک قطعه را بگویند توبساز. این یک کار فرعی از کل ساخت است. ساختمان را از کارش جدا کنید ولی آن قسمت اول که درخود پیشنهاد کمیسیون هست و واقعا مهمترین هنر است کمیسیون صنایع همین جمله است که خیلی ارزنده است و رویش کار کرده و آورده. یعنی گفته ساخت و تولید کارخانجات صنعتی. اگر اینرا مثله کنیم و بیائیم بگوئیم ساخت تجهیزات کارخانه ای. خوب کل کارخانه را چه کسی میدهد؟ صنایع ساختمانی را مثلا بزنیم. کارخانجات خانه سازی یک قطعه اش را بدهند صنایع سنگین بسازد، یا کل قطعات را درمورد یک کارخانه خانه سازی را کل کارخانه خانه سازی را صنایع سنگین طراحی کند، پیش پینی کند؟ ولی نظرات وزارت مسکن قطعا باید رعایت بشود. حالا اینرا بایستی درتفصیل قانون آنورد اینجا کلی نقص دارد البته. نظر آقایان این است آن نگرانی را دارند و بعضی از آقایان کارشناسان معادن هم که صحبت کردیم این نگرانی را داشتند که این یک غولی نشود واقعا این درست است اینکه وزارت صنایع سنگین یک غولی نشود که پالایشگاه سازی و تمام کارهم با آن باشد. اما اگر قرار شد که یک پالایشگاهی باسزند یک قیمت هم باید صنایع سنگین بدهد. میگوید صنایع سنگین ، صنایع مادر إ ما میخواهیم پالایشگاه رادرکجا بسازیم این پالایشگاه را تویک قیمت بده برای کل کارخانه، توچه قیمتی میدهی؟ از خارج هم قیمت میگیریم. کدام یک به صرف است باتوجه به مدت و ارز و کار و توان اجرائی کشور؟ بعد بگویند نه این پیشنهاد صنایع سنگین این است که خود پیشنهاد کمیسیون قاطع و بهتر است. ساخت و تولید کارخانجات صنعتی به جای آن اگر این پیشنهاد بیاید ناقص میشود. اصلاحات عمیق را اگر بخواهید به صورت یک اصلاحیه بیاوریم و دو شوری باشد اساسی تر است. متشکرم.
    منشی – موافق آقای دری.
    دری – بسم الله الرحمن الرحیم. این عبارت درلایحه دولت نبوده، در کمیسیون صنایع این عبارت با این کیفیت اضافه شده. عبارت این است که اضافه برکلمه آهنگری و ماشین سازی که معنای ماشین سازی همان معنای کارخانه سازی هست ماشین سازی نه اینکه یعنی پیکان سازی یعنی کارخانجاتی هم که دارند کارخانجات ماشین سازی است مثل ماشین سازی اراک اصلا کارش کارخانه سازی و ماشین سازی و دیگ بخار سازی یا موتور محرکه سازی و امثلا ذلک است. عبارتی که درکمیسیون صنایع اضافه شده یک مقداری هم ابهام دارد، هم در رابطه با وظایف کارخانجات دیگر تداخل دارد و هم وجدانا شاید اصلا منظور این نبوده. ساخت و تولید کارخانجاتی صنعتی یعنی چه؟‌اگر ما این عبارت را بخواهیم معنا کنیم معنایش این میشود چه بسا هرکارخانه ای درکشور بناست ساخته بشود از این به بعد وزارت صنایع سنگین مسئول این کارخانه است. اگر فرض کنید وزارت نفت میخواهد کارخانه بسازد اینهامسئول باشند اصلا کارخانه را اینها بسازند. اگر وزارت معادن و فلزات میخواهد مبارکه را بسازد یا مس سرچشمه را بسازد اینها مستقیما مسئول باشند این کار را انجام بدهند. اگر وزارت نیرو میخواهد یک کارخانه بسازد اینها مستقیما آن کارخانه را بسازند. معنایش این میشود دیگر ساخت و تولید کارخانجات صنعتی یعنی کلیه کار را اینها انجام بدهند. از ساختمان تا تجهیزات، تا تاسیسات تا ماشین آلات، تا مونتاژ همه مراحلش را، درحقیقت اینها بشوند یک دستگاهی که کلیه کارخانجات کشور را بسازند. و این عملا امکانش برای خود وزارت صنایع سنگین هم با این کیفیت نیست. بنابراین اصلا عبارتی که شاید منظور صنایع سنگین هم همین باشد و آنها هم توانشان همین است گویا است و با لایجه دولت هم خیلی تباین و تضاد ندارد. اصلاح عبارتی حالا به این کیفیت است ساخت تجهیزات کارخانجات صنعتی معنایش این مشود هردستگاه هر وزاتخانه ای حتی صنایع نظامی از این به بعد اگر میخواهند در رابطه با فلان خط تولیدیشان یک کاری را انجام بدهند قبل از اینکه بیایند با بیگانگان و بادیگران وارد مذاکره بشوند که آقا شما بیائید برای ما این ار را انجام بدهید باید بیایند با وزارت صنایع سنگین با اینها همفکری کنند توافق کنند تا آنجا که صنایع سنگین توان لازم را دارد میتواند این کار را انجام بدهد، این کار را انجام بدهد. آنجائی که توانش را ندارد اما خودش حاضر است وارد بشود با یک کشور دیگری وارد مذاکره بشود، لیسانس را از کشور دیگر بخرد، ده نوع، بیست نوع، پنجاه نوعش را هم بخرد که نمونه اش را انجام  داده اند، انجام بدهند میگویند آقا ما از شما لیسانس فلان کارخانه را. فلان ماشین سازی، فلان تانک سازی موتورمحرکه سازی را میخریم ده هزار قطعه، پنج هزار قطعه، هزار قطعه، یا هزار تا ماشین از شما میخریم یا هزار تا لیبهراز شما میخریم به شرط اینکه لیسانشان را هم به ما بدهید درداخل کشور در ظرف پنج سال آنیده پنجاه درصد شصت درصدش را در داخل خودمان تولید بکنیم با امکاناتمان بیست درصد سی درصد پنجاه درصد هم شما به ما بدهید. بنابراین این اصلاح درحقیقت یک اصلاح هم روحی اس و هم محتوای عبارت معنایش این میشود که این وزارتخانه دیگر از این به بعد وزارت کارخانه سازی است و وزارت کارخانه سازی یعنی از طراحی هرکارخانه ای گرفته تاکلیدش را دراختیار دستگاه بهره برداری کننده قرار بدهد. و جدانا نه آقای نبوی میخواهد این کار را بکند نه دولت چنین اختیاری می خواسته به وزارت صنایع سنگین بدهد، نه مجلس الان
میخواهد این کار را دراختیار صنایع سنگین قرار بدهد. اما تا آنجا که در رابطه با هر کارخانه ای صنایع سنگین توانش را دارد و بالاتر توانش را می تواند درداخل کشور ایجاد کند و همت بکند که انشاء الله بتوانیم در داخل کشور تامین بکنیم وزارت صنایع سنگین باید انجام بدهد، باید اقدام بکند و مجلس و دولت و همه هم موافق هستند. اما با این کیفیت که عبارت هست قطعا به صلاح نیست بنابراین من خواهش میکنم نمایندگان محترم و خود جناب آقای نبوی هم توضیح لازم را بدهند که عبارت به آن کیفیت اصلاح بشود ساخت تجهیزات کارخانجات صنعتی حال اگر مراحل بعدی هم دارد بفرمایند متشکر.
    منشی – کمیسیون
ارومیان – ملاحظه بفرمائید که در اینجا ما قبول داریم درلایحه دولت این بنود. عرض شود انکه خود وزارتخانه هم بخواهد خیلی موافق با این نبود. ما اینرا قبول داریم، اما فقط صحبت این است که هرچه دولت بخواهد ما موظفیم آنرا بدهیم یا هرچه که وزارتخانه بخواهد ما آنرا دراختیارش بگذاریم موافقت کنیم یا مجلس نظری دارد؟ و علاوه براین ما اینرا می پرسیم اصلا منظور از تشکیل این وزارتخانه چه بوده؟ همین بوده است که ببینیم کما اینکه پیشنهاد دهنده محترم گفتند این بود که ما قطعه ساز هستمی. ما خواهیم دید که کدام قطعه را درایم بسازمی کدام قطعه رانداریم از خارج وارد بکنیم. صریح کلامش این بود. خوب مگر ما الان این چنین نیستیم؟ همین حالا داریم هیم کار را میکنیم. اما با آن کلمه که دراینجا گنجانیده شده و شعار همه ما هم همین است رسیدن به خودکفائی و قطع وابستگی آیا تا چه موقع قطعه وارد کنیم قطعه بسازیم تا اینکه برسیم به خودکفائی؟ وهرگز نخواهیم رسید. و اینکه ما وحشت داریم اگر چنانچه اینرا بگوئیم که این کارخانه ساز. اولا آن اشکالی که فرمودند گفتند وزارتخانه های دیگر کارخانه ای اگر بتواند بسازند نمیتوانند آنطور نیست. این درآنجاست حتی طراحی هم درآنجا صحبت شد تمام اینها نکته به نکته. اینها گفتند طراحی، گفتند خیر از کسی دیگر طراحی داده میشود و ما ضمن آن طرحی که به ما داده شده است روی همین طرح کارخانه بسازیم. اگر یک وزارتخانه قدرتمندی دراین مملکت پیدا بشود، بتواند برای خودش در رابطه با نیاز خودش یک کارخانه ای بسازد کجا این وزارتخانه میرود جلو آنرا میگیرد که آقا تو اینکار را نکن؟ اینجور نیست. دررابطه با کارها این  است هرچه که از این بخواهند آنرا مسازد. نه اینکه خودش میرود یک بازرسی میگذارد میگوید آقا شما چرا؟…. بلکه آنجا کمک کرده برای انی هم رضایت دارد و با آن همکار و همفکر است و مشارکت هم دارد. اگر قطعه ای هم آن کارخانجات لازم دارد وزارت نیرو یا صنایع یک کاری میکند. الان گفتیم همین جا هماهنگی با صنایع نظامی کشور معنایش چه هست معنایش این است که آن یک چیزهائی بالاخره میسازد و کارخانه اش را هم دارد شاید ریخته گری هم داشته باشد. اگر دریک قطعه نیاز به این صنایع داشته باشد از این جا میخواهد و این هم برنامه ریزی درمشاکرت و هماهنگی اورا دارد و با او کمک میکند. پس بنابراین از این هم وحشت نداشته باشیم آیا اگر گفتیم کارخانه سازی ما نمیتوانیم این مبهم است یا مثلا درآینده نمی توانیم از عهده این بربیائیم. خیلی خوب ما درانقلاب هم خیلی ها برای انقلاب میگفتند که چطور میشود، انقلاب کردیم.
    نایب رئیس – شما بیشتر از نظر کمیسیون دفاع بفرمائید نظر کمیسیون دراینجا چه هست.
    ارومیان – عرض میکن دراینجا وقتی که این کارخانه سازی را میگذاریم هیچ وحشتی ما نداریم. میخواهیم انشاء الله به روزی برسیم که کارخانه ساز باشیم و بالاخره قطعه ساز هم باشیم ضمنا درعین حالی که کارخانه سازی آمده است قطعه سازی آنهم دنبالش آمده پس روی این حرف اگر چنانچه برای راحتی وزارتخانه باشد بله وزارتخانه آنرا میخواهد. اما تا چه موقع به انتظار بنشینیم که کارخانه ساز هم بوده باشیم و بالاخره به قطع وابستگی هم رسیده باشیم به خود کفائی رسیده باشیم. لذا این پیشنهاد را هم به آن شکل بنده داده بودم عرض کردم و اصلا برای ایجاد وزارتخانه داعی شد که تقریبا درذهن ما چون قبلا صحبت هائی کرده بودیم قبل از حضور وزارتخانه درکمیسیون این داعی شد که رای داد اکثریت به کمیسیون و شاید نظر اکثریت مجلس هم برای ایجاد و تشکیل و تاسیس وزارتخانه هم همین باشد. لذا ما مخالف هستیم باحذف این عبارت و با اصلاحش هم مخالفیم ولواینکه وزارتخانه موافق هم باشد. بالاخره نظر، نظر شما عزیزان است.
    نایب رئیس – آقای نبوی بفرمائید.
    نبوی – بسم الله الرحمن الرحیم بحث مفصل دراین مورد درکمیسیون شد. اختلاف نظری بین دولت و کمیسیون بود البته معنی این اختلاف نظر این نیست که ما حرف کمیسیون را قوبل ندرایم. حرف کمیسیون به اعتقاد ما همان حرفی است که آقای دری میفرمایند. همان حرفی است که آقای رهبری میفرمایند. با هم تفاوت اساسی ندارد درنحوه برخورد با مساله جمله یک طوری است که یک مسائلی را مطرح میکند که آقای دری به آن اشاره کردند. ببینید ما منظور مان این نیست که از زیر بار مسولیت در برویم. در کمیسیون هم یک خرده که اصرار کردیم تصور این شد که میخواهیم یک مسئولیتی را به عهده نگیریم که مثال احتمالا سخت هم هست. نه بحث این است که ساخت و تولید کارخانه را باید معنی کنیم. ساخت و تولید کارخانه مراحل مختلفی دارد. اولش اصلا سیاست گذاری است. مثلا اگر کارخانه سیمان دراین مملکت باید ساخته بشود باید وزارت صنایع اول سیاست گذاری بکند که چقدر میخواهیم کارخانه سیمان. بعد برای این باید طرح بیاورد سیمان های چقدری؟ طراحی کلی آن یعنی به طور کلی که بیاید دربودجه ها یا برود سدت بخش خصوصی، موافقت اصولی صادربشود. موافقت اصولی اش باید توسط وزارت صنایع صادر بشود. بعد این کسی که موافقت اصولی میگیرد که زیر پوشش وزارت صنایع هست میخواهد برود یک کارخانه سیمان بسازد. ما ادعایمان این است که تجهیزات و ماشین آلات این کارخانه با مسئولیت صنایع سنگین است که بسازد و مونتاژ کند. ولی این به معنی ساخت و تولید کارخانه نیست. لذا با هماهنگی با برادر عزیزمان آقای رهبری برای اینکه هم این نظر خوب جا بیفتد شاید کامل تر از نظر قبلی دولت هم باشد، دراثر بحث ها برای ما ایجاد شد. ما یک جمله پیشنهاد کردیم آقای رهبری دادند ظاهرا مورد قبلو قرار نگرفته. اگر قبول بشود ساخت و مونتاژ تجهیزات و ماشین آلات کارخانه ای که این هم نظر آقایان کمیسیون را تامین میکند به اعتقاد من، هم آن شبهه را که ما میخواهیم مهندس مشاور بشویم. که کار ما نیست کاسازمان برنامه است که باید نظام مهندسی مشاور را بدهد. نظام پیمانکاری را باید سازمان برنامه سامان بدهد. اصلا به هیچ وزارتخانه ای مربوط نیست. طراحی یک نیروگاه هم با ما نیست با وزارت نیرو است ایجاد یک نیروگاه ما فقط وقتی گفتند نیروگاه هم با مانیست با وزارت نیرو است ایجاد یک نیروگاه ما فقط وقتی گفتند نیروگاه شهید رجائی میگوئیم آقا بویلرها، برج خنک کننده خشک همه اینها را ما میتوانیم بسازیم، شما حق ندارید از خارح وارد کنید. تعرفه هایش هم زیر پوشش ماست. اجازه نمیدهیم یک چیزی را هم که نمیتوانیم مجوز میدهیم از خارج وارد میکنند. اگر منظور شما این است با اصلاح متن به این صورت ساخت و مونتاژ تجهیزات و ماشین آلات کارخانه ای ما موافقیم اگر میخواهید ساخت تجهیزات کارخانه ای بگذارید ناقص است. تقاضا میکنم اگر ممکن است این پیشنهاد را یکی بدهد به رای بگذارند.
    نایب رئیس – جناب آقای نبوی ساخت و تولید کارخانجات صنعتی در متن هست. بعد کلمه تجهیزات اگر اضافه بشود ساخت و تلوید تجهیزات کارخانجات صنعتی شاید منظور شما را به طور کلی تامین بکند ولی مونتاژ را اگر الان اضافه کنید باز یک بحث جدید باید رویش بشود. اگر کلمه ساخت میتواند منظور را تامین بکند مجددا بحث نشود. ساخت اعم است ساخت و تولید تجهیزات کارخانجات. کلمه تجهیزات اضافه بشود.
    نبوی – ما با پیشنهاد به هر حال به این شکل موافق هستیم.
    نایب رئیس – 180 نفرحضور دارند پیشنهاد اضافه کردن کلمه تجهیزات است یعنی اصلاح عبارتی میشود. عبارت اینجور است ساخت و تولید تجهیزات کارخانجات صنعتی که فقط کلمه تجهیزات اینجا اضافه میشود 180 نفر حضور دارند. نمایندگانی که با این پیشنهاد موافق هستند قیام بفرمایند. (اکثر برخاستند) تصویب شد. پیشنهاد بعد را مطرح کنید.
    منشی – پیشنهاد بعد پیشنهادی است که کمیسیون دفاع داده اند. آقای اکرمی بفرمائید.
    اکرمی – بسم الله الرحمن الرحیم کمیسیون دفاع بعد از بند 6 دوبند را به عنوان پیشنهاد اضافه کرده است.
    7- اجرای مصوبات شورای عالی دفاع در رابطه با طرحهای صنعتی نظامی در زمان جنگ.
این پیشنهاد به این علت بوده که اولا جنگ مساله اصلی ماست. دوم اینکه ما باید همه امکانات همه وزارتخانه ها از جمله وزارت صنایع سنگین را دررابطه با جنگ به کار بگیریم و درلایحه بودجه امسال دربند ‹ د› تبصره 8 این جوری آمده کلیه وزارتخانه ها مکلفند درصورت درخواست شورای عالی دفاع طرحهای مصوب را در اولویت قرار داده افراد، تجهیزات خود را دراختیار عملیات جنگی قرار بدهند.
    به این دلیل مااین بند را اضافه کردیم بعد بند 8 هم هست. درمورد بند 8 هم این است.
    8- اولویت دادن به نیازهای تسلیحاتی کشور.
    تفاوت بین این دو تا بند این است که بند اول جنبه مقطعی دارد و بند دوم جنبه دائمی. یعنی اگر صنایع دفاع نظامی ما نیازهائی را داشت و کارخانجات دیگر هم نیازهائی را داشتند و همه به صنایع سنگین دادند صنایع سنگین باید نیازهای صنایع دفاع را دراولویت قرار بدهد وابتدا به تولید آنها بپردازند
    نایب رئیس – این دو مطلب را به شکل یک پیشنهاد مطرح کنید که دیگر محددا بحث نشود.
    منشی – مخالف؟ مخالفت ندارد.
    نایب رئیس – اگر مخالف ندارد. موافق هم صحبت نمیکند کمیسیون و دولت اگر توضیح لازم میدانند میتوانند توضیح بدهند.
    ارومیان- این پیشنهادی که دراینجا آمده است البته این در رابطه تنها با این وزارتخانه نیست تمام وزارتخانه ها در موارد جنگ باید همکاری لازم را با شورای عالی دفاع اعلام بکنند و علاوه براین در همین مقدمه که ملاحظه فرمودید. الان دراین پیشنهاد، برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی با نظام صنایع و اینها تقریبا هماهنگی اینها با آنها مشخص است و علاوه براین تمام کارهای آن کارخانه ها، ریخته گری و اینها یک حدوحسابی دارد. البته اگر چنانچه چیزی از اینها بخواهند اینها دراختیار آنها خواهند گذاشت درحد توان خودشان، درحد آن کارخانجاتی که دارند ریخته گری و امثال ذلک در رابطه با کار آنها اگر سازشی داشته باشند دراختیار…. لذا آوردن این دراینجا فقط یک چیز تشریفاتی خواهد شد والا اینکه چیزی برای این جهت مفید نخواهد شد. لذا کمیسیون موافق است.
    نایب رئیس – کمیسیون موافق است. دولت.
    نبوی – بسم الله الرحمن الرحیم. من در توضیحات قبلی عرض کردم اصل خودما آمدیم این بندهای مربوط به مشاکرت در تامین نیازهای دفاعی را مطرح کردید ولی متاسفانه این چیزی که اینجا مطرح شده به اعتقاد من ولا چیزی که در قانون بیاید نیست، درتبصره های بودجه سال 64 که مجلس محترم تصویب کرده است، تبصره 45 وضع ما را مشخص کرده است، آقایان توجه بفرمایند تبصره 45 را میخوانم.
    ج – وزارت صنایع سنگین و سازمان صنایع دفاع موظفند حداکثر امکانات خود را جهت رفع نیازمندیهای مسلح بکار گرفته و وزارتین سپاه و دفاع موظفند اقلام مورد نیاز خودرا قبل از هرگونه خرید خارجی مشابه از وزارت صنایع سنگین و سازمان صنایع دفاع و سایر دستگاههای کارخانجات داخلی تامین نمایند. این برای مقطع جنگ، دو سال دیگر این تبصره را تمدید کیند، 5 سال دیگر این را تمدید کنید ولی نظام اجرائی مملکت را به هم نریزید. ما از یک طرف باید زیر پوشش دولت باشیم. آقایان اگرتوجه کنند این خیلی مهم است ممکن است احساس بکنند که به نفع جنگ است و یک چنین چیزی بشود. اما سازماندهی دولت به هم می ریزد. اگرمساله تکلیف است و به عهده دولت است بابت حمایت از جنگ، فقط یک وزارتخانه نیست، وزارت بهداری هم باید تمام پزشکان خود را برای جنگ بسیج کند، وزارت صنایع هم تمام امکانات خود را باید بسیج کند وزارت بازرگانی هم همینطور همه باید امکانات خود را برای جنگ بسیج کنند.و این اگر تکلیف ویژه ای میخواهید بکنید، باید به کل دولت بکنید. یک وزارتخانه رااگر جدا بکنید، بگوئید ما باید هم زیرنظر دولت باشیم، هم زیر نظر شورای عالی دفاع، هر چه آنها گفتند ما اجرا کنیم، یا هرچه دولت گفت و مجلس گفت اجرا کنیم. این ما را میکشاند به یک موضعی که مثلا نه وظایف خودمان را در رابطه با دولت درست انجام بدهیم و نه وظایف خودمان را در رابطه با شورای عالی دفاع.
    اگر نخست وزیر بگوید چرا فلان کار را انجام ندادید می گوئیم شورای عالی دفاع گفته این کار را بکنید. بنابراین اگر بخواهید اولویت وارجحیت جنگ را مطرح کیند، تبصره 45 گویا ست مکلف میکند تبصره 9 هم درایم که گفته 20 درصد بودجه های عمرانی چند تا وزارتخانه درصورت لزوم تخصیص پیدا میکند با تصویب شورای عالی دفاع به جنگ . دیگر شما چه میخواهید که دریک قانون دائم بیائید یک وزارتخانه خاص زیرنظر شورای عالی دفاع کار بکند. این کار درستی نیست، به مصلحت نیست، تداخل درمدیریت ایجاد میکند. اگر هم تکلیفی میخواهید بکنید مثل آفتاب تابان تاکیدی روی درخشش بکنید بگوئید دولت مکلف است که دولت مکلف است مصوبات را اجرا بکند نه فقط وزارت صنایع سنگین. و مشکلاتی هم که دراین زمینه پیش می اید فکر مکنم درحوصله این جمع نباشد.
    نایب رئیس – گویا بند 8 که اولویت دادن به نیازهای تسلیحاتی کشور باشد اگر این را موافق باشید شاید تامین بکند.
    بهزاد نبوی – این را حرفی ندارم، اولویت دادن را، نیازهای تسلیحاتی گفتند حتی یک چیزی هم اگر میخواهید اضافه بکنید نیازهای دفاعی را هم بگذارید،‌چون تسلیحاتی تنها نمی رساند. یک موقع می بینید که موقع حملات مثلا بدر هست می گویند برای این حمله 2 هزرا تا کمپرسی لازم است، ما باید تمام نیازهای دیگر بخش های عمرانی اقتصادی کشور را کنار بگذاریم و کمپرسی بدهیم درحالی که کمپرسی نیاز تسلیحاتی نیست ما دراین زمینه موافقیم بگوئید و اولویت گذاری، این سیاست است به ما میدهید مجلس میگوید و ما هم خودمان را برای این کار تجهیز میکنیم.
    نایب رئیس – متشکر. آقای اکرمی چون دوتا پیشنهاد شما به شکل واحد مطرح شد اگر موافقید کلمه دفاع را اضافه کنیم اولویت دادن به نیازهای تسلیحاتی و دفاعی کشور اگر آن اشکال اجرای مصوبات را رفع میکند شاید مجلس آمادگی بیشتری داشته باشد کمیسیون هم موافق است چون اجرای مصوبات شورای دفاع را توضیح دادند شبهه مدیریت و امثال ذلک پیش آمد.
    البته معلوم است که تبصره یک ساله است، من منظورم این است که این دو تا پیشنهاد به یک شکل به صورت یک پیشنهاد مطرح شد. در دو بند اینجا آمده است اگر ما این بند دوم را یک کلمه از بند اول رااضافه بکنیم و به رای بگذاریم اگر موافقید این کرا را بکنیم والا این را به رای میگذاریم ببینیم چه میشود به این صورت میشود اولویت دادن به نیازهای تسلیحاتی ودفاعی کشور 181 نفر حضور دارند نمایندگان که با این پیشنهاد موافق هستند قیام بفرمایند. اکثر برخاستند چون که پیشنهاد دیگری وجود دارد و یک گزارشی هم درایم دنباله بحث این لایحه را برای جلسه بعد میگذاریم.
6- گزارش کمیسیون اصل 90 به مجلس شورای اسلامی
    موحدی ساوجی – مخبرکمیسیون اصل 90 بیایند برای گزارشی که دارند به مجلس بدهند.
    مخبرکمیسیون اصل 90- بسم اله الرحمن الرحیم.    
    گزارش از کمیسیون اصل نود به مجلس شورای اسلامی.
    همانطوری که نمایندگاه محترم مسبوقند کمیسیون اصل 90 قانون اساسی موظف است به شکایات واصله رسیدگی نموده و تا دریافت پاسخ کافی شکایات را دنبال کند و کسانی که احیانا مورد ظلم واقع شده اند مورد حمایت قرار دهد و از طریق اعمال قانون سازمان های مختلف اجرائی و قضائی مملکت را وادار سازد که حقوق هریک از افراد این کشور را محترم دانسته و در رفع ظلم و یا تضییع حق آنها را یاری نماید. و درنهایت مسائلی را که مربوط به عموم باشد از طریق رسانه های گروهی به اطلاع ملت برساند. درمدت زمانی که از دوره دوم مجلس میگذرد. کمیسیون یک بار در تاریخ 6/9/63 آمار فعالیتهای 5 ماهه خود را به استحضار نمایندگان محترم و امت شهید پرور رساند، اکنون نیز آماری از فعالیتهای 5 ماهه دوم کمیسیون، یعنی از تاریخ 7/8/63 لغایت 7/1/64 را به استماع نمایندگان محترم می رساند.
    الف – مجموع کل نامه ها و شکوائیه های واصله به این کمیسیون دراین مدت 5 ماه اخیر، پنج هزار و یکصد و چهل فقره میباش.
    ب – تعداد 2212 فقره شکوائیه به وسیله واحدهای مختلف کتبا راهنمائی های لازم برای مراجعه به سازمان های اجرائی به عمل آمده است.
    ج- 2212 فقره پاسخ از ارگانها واصل و رونوشت جهت شاکیان ارسال گردیده است.  

    د – تعداد 202 فقره پرونده قابل اقدام تشکیل و درکمیسیون مطرح و نسبت به آنها اتخاذ تصمیم قانونی گرفته شد.
    ه – همچنین به 975 نفر متقاضی که تلفنی استعانت خواسته اند پاسخ های کافی داده شد.
    و – تعدادی از شکایات واصله به علت فقد دلیل و مدرک و آدرس و همچنین نظر مستقیم هیات رئیسه کمیسیون اقدام و درحال بررسی میباشد.
    باعنایت به مراتب فوق متذکر میگردد که درگزارش کمیسیون اصل 90 درتاریخ 6/9/63 از نمایندگان محترم مجلس اسعانت به عمل آمد که کمیسیون اصل 90 را بیشتر مورد توجه قرار بدهند و به همین منظور، تبصره ای به ماده واحده مصوب 1/11/59 اضافه گردید که ضمن تشکر از همکاری صمیمانه نمایندگان محترم آگاهی می دهیم که این آمار و گزارش مربوط به قبل از قانون اخیر و تصویب است که از این تاریخ مشمول قانون مزبور خواهند شد. درهمین جا ضمن تشکر از همکاری بعضی زا مسئولین محترم به مواردی از تخلفات و عدم توجه برخی از مسئولین دیگر سازمان ها وارگاهای اجرائی و قضائی که به دستورات موکد کمیسیون بی توجهی نموده و از دادن پاسخ خودداری نموده اند جهت استحضار نمایندگان محترم قرائت میگردد. ضمنا یادآوری میگردد دراین گزارش جهت صرفه جوئی در وقت از ذکر شماره پرونده و مشخصات شاکی و موضوع پرونده که به طور مشروح پیوت یمباشد خودداری شده و تنها به ذکر مدت زمان تخلف اکفتا میشود.
1- وزارت صنایع 6 مورد پرونده داشته است که از سه ماه و نوزده روز، حداقل و حداکثر 5 ماه و 10 روز جواب کمیسیون را نداده است.
2- وزارت آموزش و پرورش 24 مورد، حداق 2 ماه و حداکثر 3 سال و 9 ماه و 13 روز.
3- وزارت آموزش عالی 11 قفره، حداقل 4 ماه، حداکثر 9 ماه و 19 روز.
4- وزارت کشاورزی سه فقره، حداکثر 6 ماه و حداقل 4 ماه و 10 روز.
5- وزارت بازرگانی – سه فقره، مدت دو سال است که جواب کمیسیون را هنوز نداده است.
6- بنیاد مستضعفان – 4 فقره حداقل 2 ماه و حداکثر 8 ماه و 9 روز.
7- بازرسی کل کشور – 9 فقره حداقل 2 ماه و 10 روز، حداکثر 5 ماه و 14 روز.
8- دادسریا انتظامی قضات 8 مورد حداقل 4 ماه و 8 روز. حداکثر 6 ماه و 22 روز
9- شورای عالی قضائی – 8 فقره، حداقل 3 ماه و 23 روز حداکثر 9 ماه و 8 روز.
10- دادستانی انقلاب اسلامی مرکز – 4 مورد، حداقل 3 ماه و 7 روز حداکثر 3 سال و 28 روز.
11- دادسرای عمومی تهران – 2 مورد حداقل 4 ماه و 27 روز حداکثر یک سال و 17 روز.
12- دادسرای انقلاب اسلامی اصفهان – یک فقره، به مدت دو سال و یک ماه.
13- دادگاه کیفری آمل – یک فقره، یکسال و یک ماه.
14- وزارت کشور – 5 فقره، حداقل 4 ماه، حداکثر یک سال و سه ماه.
15- ستاد مرکزی واگذاری زمین – 5 قفره مدت 2 ماه و 17 روز.
16- وزارت راه و ترابری – 2 فقره، 3 ماه و 14 روز.
17- وزارت مسکن و شهرسازی – 2 مورد، حداقل 2 ماه و 24 روز حداکثر یک سال و 8 ماه.
18- وزارت نیرو – یک مورد، 2 ماه و 17 روز.
19- نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی – یک فقره، به مدت یک سال و سه ماه.
20- وزارت بهدرای – سه فقره، حداقل 2 ماه و 19 روز حداکثر4 ماه و 8 روز.
21- بنیاد شهید – یک فقره، 5 ماه و سه روز
22- نخست وزیری – یک فقره. 5 ماه و 10 روز
    اینها برخی زا تاخیرهای جواب نامه های وزارتخانه ها وسازمان ها بوده که تقریبا درحدود یک ماه قبل این گزارش تهیه شده است. از یک ماه قبل به بعد هنوز مانده است.
    درپایان باز هم مجددا به کلیه مسئولین یاد آور میشود که با مردم و کمیسیون صمیمانه همکاری نمایند. و درقبال مسئولیت خطیری که به عهده گرفته اند مسامحه و سهل انگاری نکنند. درغیر این صورت کمیسیون اصل نود خود را موظف میداند با متخلفین قاطعانه برخورد و طبق قانون اخیر التصویب عمل نماید.
   خداوند همه ما را در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی و عمل به قوانین وخدمت به محرویم موفق بدارد. والسلام علیکم و رحمه الله.
7- اعلام وصول یک فقره لایحه از طرف دولت
    منشی – لایحه افزایش مالیات مشاغل از طرف دولت به مجلس تقدیم شده است که وصول آن اعلام میشود.
    نایب رئیس – اسامی غائبین را بخوانید.
    منشی – بسم الله الرحمن الرحیم. غائبان غیرموجه امروز، محمد صالح احمدوند ازملایر، محمد خزاعی از رشت، مصطفی ناصری از زنجان.
8- پایان جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده و دستور آن
    نایب رئیس – جلسه بعد صبح یکشنبه هفته آینده ساعت 8 دستورجلسه، دنباله دستور جلسه هفتگی، ختم جلسه اعلام میشود.
رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبرهاشمی رفسنجانی