شعر: فرزانه روزگار

ای یار امام سفا بیودری                      عطر سحر و صبا بیوردی

این سینه خسته گر مریضی بو            با بیمن خود دوا بیوردی

ای رو تو آیه خداوندت                      از حد تو وسنه دماوند

باغ از قدمت پر از باهاره                     گل بر سر سبزه داره لبخند

تو باعث افتخار مائی  /   فرزانه روزگار مایی

ایران شده از تلاشت آباد                     سازنده این دیار مایی

ای چشم و چراغ رهبر عشق                 سردار سپاه و لشکر عشق

 امروز به اهل شهر ما کن                    یک گوشه چشمی از سر عشق

                  تو باعث افتخار مائی  /   فرزانه روزگار مایی