مصاحبه آیت الله هاشمی رفسنجانی با خبرنگار لوموند
خبرنگار : بعداز انقلاب اولین دفعه است که آمدم به ایران و یک مسافرتی به مشهد کردم بعد آمدم تهران و جنابعالی اگر اجازه بفرمایید عنوان کلی سؤالاتم در چهار قسمت ، یکی روابط ـ ایران و فرانسه است یکی عرض شود که یکی مسئله خلیج فارس یکی روابط ایران و فرانسه است، مسائل داخلی ایران و یکی هم یک نظر کلی منطقه در امور جهانی.
جواب: سئوال در اختیار ایشان است.
خبرنگار : به نظر جنابعالی بهترین راه حل بحران خلیج فارس برای حفظ منافع ایران حفظ منطقه چگونه بود.
جواب : بسم الله الرحمن الرحیم. بهترین راه حل این که عراقی ها سرعقل بیایند به عراق. نیروهای خارجی هم از منطقه بروند بیرون ما را به حال خودمان بگذارند مسائل مان را بین خودمان حل کنیم.
خبرنگار: به نظر جنابعالی این طور میرسد که تاوقتی که عراق کویت را تخلیه نکرده قوای خارجی در منطقه بمانند
جواب: من نمیتوانم بگویم بمانند. اینجا علت اصلی تجاوز عراق است ، اول باید او را برطرف کنیم به هر حال.
خبرنگار : به نظر جنابعالی وسیله و طرق دیگری هست برای اشتغال عراق و تخلیه کویت غیر از این راه حلی که اینها اتخاذ کردند.
جواب : اگر عراق بیرون نرود از کویت همین تحریمهای مصوب شورای امنیت اگر به خوبی اجرا بشود همه احساس تعهد میکنند. نسبت به این سرنوشت به نظر من به نتیجه خواهند رسید.
سؤال : به نظر میرسد اگر این فشار نظامی که الان در منطقه همت فشار نظامی نباشد عراق که هیچ وقت به قطعنامه سازمان ملل تن در نخواهد داد.
جواب : عراق لازم نیست تن در بدهد دیگران تحریم را مراعات کنند. خوب او الان محاصره است.
سؤال : از نظر جناب رئیس جمهور این است که به هر حال اگر هم دیگران این کار را بکنند و عراق مجبور به تحویل کویت بشود باز هم تحت تأثیر این فشار نظامی است. آقای نراقی گفتند نه نظر جناب آقای رئیس جمهور این نیست حال جنابعالی خودتان چی منظور میفرمایید.
جواب : به هر جال اگر مصوبات در هر محلی اجرا بشود. واقعآ همه احساس تعهد بکنند در تکلیف بینالمللی چه از طریق شورای امنیت متوجه همه شده مسئله حل میشود. من ترجیح میدهم مسائل بینالمللی همیشه با انجام وظایف و احساس مسئولیتها حل بشود. نه با زور که این انسانی نیست.
سؤال : به هر حال به نظر ایشان گاهآ توسط اقدامات نظامی راه نمیدهد از طرف دیگر خوب خود ایران چرا در اعزام نیرو با کشورهای دیگرا وارد عمل نمی کند و شنیده ایشان گویا جناب حضرت حافظ اسد از ایران خواسته است که جمهوری اسلامی ایران قوایی به منطقه بفرستد. آیااین مسئله را چه طور میبینید.
جواب : من هم این را قبول دارم که وقتی که یک متخلفی پیدا شد که تسلیم حق نمیشود. زور باید در مقابل بکار ببرند اما اگر سالم به مسائل بین المللی برخورد میشد.در منطقه به اندازه کافی زور هست که جلوی این تجاوزها را بگیرد. آقای حافظ اسد هم اصلا درباره اعزام نیرو از طرف ما به اینجا و جای دیگر هیچ صحبتی نکردند اگر هم میکردند ما نمیپذیرفتیم خوب ما خودمان اینجا با کشور متجاوز بیش از هزار کیلومتر خودمان مرز داریم. و نیروهای ما در مرزهای ما هستند. اگر روزی نباشد که ما از نیروی مان استفاده کنیم. که نیازی نیست برویم عربستان استفاده بکنیم. به علاوه آمریکا یک وضعی دارد که ما یک روز هم حاضر نیستم با او در یک سنگر باشیم. اما خود عربستان به نظر ما یک جای درستی نیست که ما نیرو به آنجا بفرستیم. او در جنگ هم علیه ما شریک بوده است در مسائل سیاسی و اقتصادی آنها همیشه با ما معارضه داشته است. ما با مسائل منطقه مثل عربستان برخورد نمیکنیم ما از یک موضع مستقل منافع مردم و برخورد میکنیم. تصادفآ در این مسئله در بخشی از چیزهایش با هم توافق داریم که ما مخالفیم برای اینکه ما مخالف تجاوز به کویت هستیم. آنها هم مخالفند در این قسمت توافق نداریم.
سؤال :چرا ایران این همه اصرار دارد تخلیه کویت ، در حالی که کویت هم در طی جنگ تحمیلی خیلی به عراق کمک کرد.
جواب : خیلی خوب کویت گناه کرد ولی مجازاتش این نیست که یک گناه کار دیگری بیاید آن را بخورد. گناه عراق در آن جنگ بیشتر از کویت بود و خطر عراق هم باز ضرر عراق هم بیشتر از کویت برای منطقه است.
سؤال :در دنبال توضیح جنابعالی من یک سؤالی دارم به این معنا که همانطور که فرمودید. عراق یک خطری برای منطقه هست خوب اگر چنانچه این مسئله کویت باعث بشود که قوای عراق دست نخورده باقی بماند. آیا این خطری برای منطقه و خود ایران نخواهد بود.
جواب : چرا هست و لذا ما مخالفیم با این کار نمیگذاریم عراق موفق بشود.
سؤال : اگر فرض کنیم که عراق از کویت کنار بکشد. باز آن قوای نظامی عراق دست نخورده باقی خواهد ماند. آیا به نظر جنابعالی بهتر نمیآید. که وسیلهای باشد که یک قدری این قوای نظامی عراق را بکاهد از آن و از این خطری که برای منطقه دارد کمتر بشود.
جواب : آنجه که عراقیها از خودشان دارند مال خودشان است و ما در صدد این نیسیتم که حالا برویم. اگر عراق کار بدی نکند ما برویم به او ضربه بزنیم اما گار بخواهند از این تجاوز استفادهای بکنند ما موافق نیستیم حتی اگر ما به کویتیها گفتیم حتی اگر آنها موافقت کنند مثلا جزیزه بوبیان را به عراق بدهند ما اجازه نمیدهیم. دخالت میکنیم مانع این امتیاز میشویم. این قدرت نظمای که ایشان میگویند عراق از کجا آورده غیر از این که خود فرانسه ، دوستان دیگرشان به او داده اند سخاوتمندانه.
سؤال: ما مالیات دهندگان فرانسوی این موضوع که جنابعالی فرمودید خوب میدانیم برای اینکه عراق دو میلیار به فرانسه بدهکار و میدانیم که هرگز نخواهد داد.
جواب : شما میدانید که فرانسه در جنگ با ما حتی هواپیمایی که اجازه فروشش را نداشت قرض میداد به عراق برای زدن نفت ما ،کشتیهای ما ، و پل های حساس ما ، موشکهای اگروست که به هیچ کس نیمداد. رایگان ، حالا رایگان که یعنی بدون هیچ محدودیتی در اختیار عراقیها میگذاشتند. این قدرت نظامی عراق باز هم وابسته به آنهاست.
سؤال :اجازه میخواهم که نظر جنابعالی را راجع به تفکیک و تحمیل مرزهای بین کویت ، عراق که از مدتها پیش مورد منازعه بوده است بدانم آیا دولت جمهوری اسلامی هیچ نوع تحلیلی و تخفیفی را در این مرزهای بین کویت ، عراق قبول ندارند یعنی باید همین طور بماند یا.
جواب : قطعآ ندادیم یعنی ما به هیچ نحوی اجازه نمیدهیم که مرزها در منطقه بهم بخورد چون اگر به هم بخورد خیلی جاهای دیگر هم باید عوض بشود.
سؤال : به نظر جنابعالی موضعی که فرانسه در مورد بحران خلیج فارس اتخاذ کرده در نزدیکی ایران و فرانسه تأثیری دارد یا به طور مثبت یا منفی تأثیر دارد یا نه.
جواب: منظورشان چه نقطه نظری است.
سؤال : نقطه نظری این که محکوم کرده است که فرض کنید عراق را که باید از کویت باید برود بیرون بعد نیرو فرستاده از این نوع مسائل این موضوع.
جواب: ما که این گونه مواضی که آقایان غربیها گرفتند که اینها را ناشی از مثلا عدالتخواهی یا طرفدری از مظلوم نمیدانیم. چون در مورد خودمان در گذشته اینها را ما آزمودیم و البته خوب روابط ما با فرانسه پرونده جداگانهای از این حرفها دارد میتواند اصلاح بشود. اگر واقعآ درهمه موارد مسائل بین المللی مواضع عادلانه بگیرند خیلی میتواند در ما مؤثر باشد.
سؤال : آیا جناب رئیس جمهوری هیچ از این موضوع ناراحت نشدند که فرانسه در حدود بیست نفر نماینده به حمایت منطقه فرستادند برای ، بعضی بحثهایی برای جلویری در مورد بحران خلیج فارس ولی برای جنابعالی و ایران آیا این به نظر جنابعالی چگونه آمد.
جواب: نه خیلی چنین علاقهای نداریم که با آنها بنشینم صحبت کنیم.
سؤال : خوب آیا این یک نوع به اصطلاح کوتاهی در مقابل یک قدرت منطقهای مثل ایران نیست که آنها کسی را نفرستادند.
جواب: ما قدرتمان را که از فرانسه نگرفتیم که نیاز داشته باشیم آنها بیایند اینجا تصویب کنند قدرت ما را.
سؤال: آیا به نظر جنابعالی تداوم ، حضور این قوای کفر در حرم شریفه در عربستان سعدی به تدریج افکار عمویم ایرانیها را ناراحت نخواهد کرد. که اگر مدت زیادی آنجا بمانند.
جواب: احتیاج به تدریج ندارد. از اول هم ناراحت کرد. منتها اگر یک وقت احساس کنیم که اینها ماندگار هستند آنوقت تکلیف پیدا میکنیم که اقدام کنیم که نمانند. آن منحصرآ دینی نیست ملی هم هست.
سؤال : اگر اجازه میفرمایید. روابط فرانسه ، ایران کمی سؤالاتی بگویم. با اجازه جنابعالی اینطوری که من میدانم پیشرفتهای خیلی زیادی بین دوستهای ایران و فرانسه ایجاد شده تا آنجا که ما میبینیم که ایران دومین تهیه کننده نفت فرانسه شده است. جنابعالی به عنوان رئیس جمهور کشور جمهوری اسلامی ایران با توجه به این پیشرفتها به نظرتان نمیآید ک این را عمیقتر بکنید و به هر حال با پیشرفتهایی که اینجا که یک مقداری امتیازات دیگری از قبیل دادن امتیاز همکاری ، استخراج گاز خیلی زیاد ایران به فرانسویها آیا چنین نظری را جنابعالی ندارید.
جواب : ما راهها را باز گذاشتیم ، علیرغم سوابق تلخی که داریم. از رفتار فرانسه ولی چون میدانیم به نفع کشورمان هست که همکاری بین المللی مان متعادل باشد باز گذاشتیم بیایند اگر بخواهند منطقی برخورد بکنند میتوانند همکاریشان را توسعه بدهند.
سؤال : نظر جنابعالی بخصوص در مور گاز یا همه.
جواب : گاز هم.
سؤال : بین این چیزها که فرمودید که راجب آن مناسبات است آیا چنین نظری هم است که بیابید ساختمان مترو تهران را دوباره به فرانسویها بدهید.
جواب : ساختمان مترو را ما دادیم خودمان میسازیم و در ساختمانش هیچ مشکلی نداریم.
سؤال : فرمودید که در مورد ساختمان مشکلی نیست.
جواب : هنوز ادامه دارد. اما برای خریدن مقداری از واگنها بعضی از ابزار الکترونیک آن و چیزهای دیگری که ما خودمان فعال نداریم مناقصه خواهیم گذاست یعنی آماده هست. مناقصهمان هم مناقصه بین المللی است فرانسه هم به خاطر سوابقی که در مترو ایران دارد میتواند آنجا برنده بشود ایشان مترویی که داریم میسازیم دیده یا نه ، بروید ببینید میفهمید آنجا که برایتان محسوس میشود که قدرت ساختمانی سطح بالای ، الان در ایران هست.
سؤال: بنده مطمئنم که سطح ساختمانی مترو خیلی عالی است ولی آنچه من را خیلی ناراحت میکند. میبینم که مردم از دست ترافیک خیلی ناراحتند ، حتی بیشتر از قبل از انقلاب که ایشان اینجا بوده است و این نکتهای است که مردم را بر علیه حکومت چیز میکند.
جواب : ساختمان دارد به سرعت پیش میرود سرعت پیشرفت خیلی بالا است. من یک چیزی بگویم درزمان گذشته که فرانسویها اینجا مسئول بودند برای 5/2 کیلومتر کانال های مترو تونلهای مترو که در آسان ترین جا که در تپهها انجام شده است مقداری وقتی گرفتند که ما در آن مقدار وقت سه برابر آن چهار برابر آن کار را پیش بردیم از وقتی که شروع کردیم.
سؤال : با اجازه جناب عالی چون معاون وزارت نفت خواهد رفت به پاریس میخواستم بپرسم از این آقایان آیا در مورد گاز انتخابی از نظر انتقالش بوسیله کشتی یا بوسیله لوله به عمل آمده یا نه
جواب : ما هر دو راه را مد نظر داریم هم لوله ، این لوله هم به طرف شرق هم به طرف غرب و هم تبدیل به گز مایع و انتقال به کشتی.
سؤال : نکتهای که از نظر مردم فرانسه خیلی مهم است که با توجه به سوابق تقریبآ 200 ساله فرهنگی که بین ایران و فرانسه وجود داشته بنده میخواهم چند سؤالی در این زمینه بکنم. آن چیزی که یک قدری به نر من متناقض میآید این است که از طرفی میبینیم مقامات جمهوری اسلامی میخواهند روزنامه تهران را به فرانسه را دوباره چاپ بکنند. مجله لوموند به به فرانسه همش انگلیسی میخوانند. آیا این دو اقدام یکقدری با هم متناقض به نظر نمیآیداز طرف دیگر دولت ایران خواسته است 250 دانشجو بفرستد به فرانسه که دولت فرانسه 150 تا را قبول کرده است ولی در مقابل این 4 نفر فرانسوی که خواستند فارسیشان را تکمیل بکنند اجازه نداند. ویزا نداند، واینها به جای آمدن به ایران برای یادگرفتن فارسی مجبور شدند بروند به دوشنبه پایتخت از طرف دیگر همانطور که جنابعالی اطلاع دارید در زمینه باستان شناسی که همکاری بسیار طولانی بین ایران و فرانسه وجود داشته تاحدی که اینجا یک باستانشناس فرانسوی کار میکرده است و ما خیلی خوشحال میشویم که این کارش را از سر بگیرد ولی متأسفانه برای اینکه این ساختمان فعلا در دست مقامات ایرانی است پیشنهاد شده است که به جای آن ساختمان و ما یک ساختمان دیگری در جای دیگر داده بشود. دولت فرانسه هم این را قبول کرده است ولی در آخرین دقایق گفتند که خوب دولت فرانسه باید پانصد میلیون فرانک هم باید در مقابل پرداخت بکند. این به نظر خیلی متناقض می آید با مسئله.
جواب: درمورد زبان انگلیسی و فرانسه طبعآ هر دومان چیزی که کار برد بیشتری برایشان دارد را انتخاب میکنند. لابد این دلیل سیاسی به نظر من در ایران ندارد. ولی زبان فرانسه هم در ایران خیلیها میخوانند. این طور نیست که نخوانند. این طور نیست که نخوانند علاقهمندهم زیاد دارد. در مورد مسائل فرهنگی ما علاقهمندیم که همکاری فرهنگی مان با فرانسه توسعه داشته باشد ولی خوب بالاخره این مسائل را مسائل سیاسی ، اقتصادی اینها همه با هم مربوط است نمیشود از هم جدا کرد. رفتار فرانسویها در ایران موقعیت خیلی خوب داشتند. به خاطر حضور امام در آنجا ما اینجا خیابانهامان را به اسم نوفل لوشاتو اسم گذاشتیم در قم یک جای خیلی خوبی را به نام نوفل لوشاتو اسم گذاشتیم یک شهرکی را ، شهرکی که علما تابستان میرفتند آنجا ، وقتی که همه به سفارتهای غربیهااینجا تعرض میشد. گلباران کردند مردم سفارت فرانسه را ولی دولتهای شما خصمانهترین روش را با مادر پیش گرفتند کسانی که اینجا حزب جمهوری اسلامی را منفجر کردند هفتاد و چند نفر را در یک جا شهید کردند. در فرودگاه نظامی فرانسه به طر رسمی از هواپیما دزدیده شدهای که آنها دزدیده بودند می آمدند به طور رسمی شما استقبال کردید
] هنوز تمام نشده [ در آنجا هم مثل رئی حکومت با آنها رفتار کردید. مدتها اموال ما را که وام گرفته بودید برای انکه صنعت تان را تقویت بکنید مسدود کردیم هنوز هم به ما ندادید. اموال ما را مسدود کردید ولی ما از ان طرف آنجوری سخاوتمندانه دادید به عراق و من بگویم همین جا تا این مسئله حل نشود روابط ما به طور عمیق اصلاح نخواهد شد سطحی است همه مسائل.
سؤال : منظور شما روابط فرهنگی هم هست دیگر.
جواب: همه خواهدبود اما آن عمقش را ندارد. شما در جنگ بیشترین کمک ممکن را.
نوار قسمت A ـ
حرفی نداردم اگر پول زیادی از شما میخواهند بنویسید سفارتخانه شما اینجا ، ما میگوییم به قیمت عادلانه بگیرند چون زمین اینجا قیمت عادلانه است به سفارت بخواهید شما در تعصب علیه انقلاب ما تا جایی پیش رفتند که رئیس جمهورتان برخلاف اسناد بین المللی خلیج فارس را خلیج عربی یا چیزی مثل این خواند که به نظر من این یک رسوایی اخلاقی ، فرهنگی برای یک کشور متمدن میبینید چه طور تحت مسائل سیاسی با تاریخ بازی میکنند.
سؤال : در مورد آن مسائل مالی بین ایران و فرانسه این طوری که در فرانسه الان مردم خبردار شدند این است که شکرتهای فرانسوی با اضطراب از مطالبات خودشان و از طرف ایران با دادن استرداد به آنها این مسائل حل شده است آیا به نظر جنابعالی اینطور نیست
جواب: ما حاضریم عادلانه هرچه قرار دادها لازم دارد یعنی به صورتی که قرار دادها ایجاب میکند عمل بکنیم ولی آنها زور میگویند. خب نوعآ تحت تأثیر مسائل سیاسی هستند دیگر.
سؤال : با این خصومتی که بین ایران و آمریکا هست و بحق هم هست با وجود این زبان انگلیسی با وجودی سابقهای که زبان فرانسه در ایران داشته بکلی جای زبان فرانسه را گرفته آیا به نظر جنابعالی که میفرمایید. خوب مردم خودشان میدانند نمیشود یک سیاستی در کمک به این زبان فرانسه در این جهت کرد که یک خورد رو بیاید و یک کمکهایی بشود و یک کارهایی بشود که ، ببخشید با توجه به اینکه زبان فرانسه یکی از دو زبان بینالمللی است.
جواب: به هرحال با توجه به این کشش عمومی به انگلیس بیشتر اگر این کار را بخواهیم بکنیم. یک دلیلی لازم دارد. وقتی که روابط با فرانسه اینقدر بد است و فرانسویها با ما این همه دشمنی کردند آن دلیل هم وجود ندارد فعلا.
سؤال : پس دولت ایران با چهار...
جواب : نه. در ان مورد هنوز جواب میدهم. و ما در مورد ویزا چنین سیاستی نداریم. من این را نمیدانستم که ایشان میگویند ما گفتیم هر مقداری که کشش داریم قبول بکنند. حالا شما همین را هم بخواهند من خودم دنبال میکنم. به هر حال موافقیم با این.
سؤال : این طور به نظر میرسد که بعد از انقلاب دولت ایران مسائل فرهنگی را وابسته میکند به مسائل اقتصادی عرض شود که سیاسی ، ایران که یک کشور با سنت فرهنگی خیلی باستانی قدیمی است آیا نمیخواهد این سرمشق را به دنیا بدهد که به عکس با شروع روابط فرهنگی است که میشود به مسائل اقتصادی ، سیاسی هم پرداخت.
جواب : آن مثلی را از قبل از خلیج فارس زدم. میخواستم بگویم که آنها پیش قدم در این کار
سؤال : از ایران توقع بیشتر میرفت.
جواب: خب حالا امیدواریم در آینده بتوانیم مسائل فرهنگی را بیشتر کنیم.
سؤال : منظورم فرانسه نیست در سطح کلیتر از جهت تبادل فرهنگی.
جواب : به هرحال ما انقلابمان را بیشتر از آن هر چیزی ماهیت فرهنگی را برایش قائلیم
سؤال : عرض شود که : در ورود به ایران آدم حس میکند که خیلی ایران بهتر شده بهبودیهایی حاصل شده در روابط خارجی و مسائلی دیگر ولی از طرف دیگر در سطح مردم با توجه به قیمتهای زیاد مسائل داخلی و بعضی مسائل دیگر خارجی متوجه میشود که یک نارضایی هست.
جواب : من نمیدانم ایشان دوران بعد از جنگ دوم جهانی را در فرانسه و در آنجاها یادشان هست یا نه ما اینجا هشت سال به تنهایی با همه شیطانهای دنیا جنگیدیدم. کشور خودتان را میدانید با ما چه کرد. هنوز هم پولهای ما را ندادید که ما بتوانیم مشکلاتمان را حل کنیم و اینجوری الان بعد از جنگ اینجا را میبینید باید تحسین کنید. اینجا را ، آن برخوردی که با بازسازی خرابیهای جنگ این زلزله بسیار وسیعی داریم. در این شرایط ما واقعآ برای خودمان هم فوق انتظارمان که...
خبرنگار : آیا جنابعالی یک زمانی را در نظر گرفتید برای بهتر شدن این وضع چون شکیرگیرشون میگویند مردم ، میگویند خوب ، ما حقوق ما اینقدر ، دستمزد ما ، اینقدر ، قیمتها اینقدر اینها زیاد فکر نمیکنند بگویند یعنی زود فراموش کردند که در کجا هستند احساس شان این است. آیا جنابعالی یک زمانی را در نظر گرفتید برای بهبود این مسئله.
جواب : دو تا برنامه پنجساله داریم که به نظر ما در پایان این برنامهها شرایط به خوبی همه چیز متعادل میشود.
خبرنگار : به نظر جنابعالی مردم ایران ، این انتظار را خواهند کشید ده سال که بتوانند به یک وضع بهتری برسند.
جواب : اولا که زندگی در ایران واقعآ همین حالا هم به صورتی نیست که برای مردم غیر قابل تحمل باشد.
خبرنگار: من نگفتم که در همه حال ولی گفتم دشوار برای مردم.
جواب: در مقایسه با کشورهای همسایه ما باز اینجا زندگی از اکثر جاها مناسبتر است. ثانیآ مردمی که اینجوری ده سال را با آگاهی تحمل کردند و ما را مجبور نکردند که اهدافمان را فراموش بکنیم با همان آگاهی باز مشکلات بعد از جنگ را هم تحمل میکنند تا دوره بازسازی را پشت سر بگذاریم آنها خودشان از ما میخواهند که در بازسازی بگونهای عجله نکنیم که کشورمان را وابسته کنیم به جایی.
خبرنگار : با اجازه جنابعالی من میخواهم یک نقطه در مورد نه مخالفین به رژیم بلکه آنهایی که با رژیم موافقند قبول کردند و منظور روشنفکران هستند ولی در عین حال متوجه میشوند که آن آزادی بیان قلم که باید وجود داشته باشد. نیست. اینها یک نارضایی از خودشان میدهند مورد انتشارات.
جواب : ما سعی کردیم که این آزادی را بدهیم ممکن. بعضیها همانطور که آنها آزاد هستند مردم دیگر هم آزادند شاید مثلا از افکار عمومی بیشتر واهمه دارند تا از دولت اینها و الا ما واقعآ میخواهیم همه آزاد باشند شما تریبون مجلس را دارید میبینید. چگونه برخورد میشود با مسائل با دولت با همه مسائل اساسی.
خبرنگار :مسئلهای که در مطبوعات خارجی تا یک حدی مطرح این است که با وجود اینکه مسائل به اصطلاح یگانهای سیاسی در حدودی آزادند آیا ایران آخرین کشوری خواهد بود زندانها ی سیاسی را نگه خواهد داشت از قبیل تودهایها واینها و لیبرالها.
جواب: در مورد غیر لیبرال آنها عمدتآ کسانی در زندان ماندند جرم تروریستی دارند یعنی کار مسلحانه و یا جاسوسی کردند در مورد لیبرالها آنچه که باعث شد اخیرآ چند نفری را گرفتند چیزی بود که به دست مأموران اطلاعاتی ما افتاد که اینها از آمریکاییها دستور میگرفتند برای حرکتهایی که اینجا آن ماهیت جاسوسی پیدا کرده که حالا والا مادلمان نمیخواست که آنه بازداشت بشوند من قاطعانه میگویم که سیاست ما الان این نیست که کسی را به خاطر سیاسیت اظهار نظر و مخالفت سیاسی تحت تعقیب قرار بدهیم.
خبرنگار : برای چه جرمی حالا دلیلی برادر شاه علیرضا هنوز در زندان است.
جواب: یک خانواده پهلوی یک مجسمه جرمند هریکی شان میدانم آنها اصلا اینقدر گناه دارند که تعجب است که بعضیهایشان در اینجا زنده باشند.
خبرنگار : جرمش خیلی سیاسی است.
جواب : من حال مشخصآ او را نمیشناسم ولی خانواده پهلوی اصلا قابل دفاع در ایران نیستند آنها خیلی ظلم کردند.
خبرنگار : آیا از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران یک طرحی برای از سرگیری روابط بین ایران و آمریکا وجود دارد.
جواب : نه ، ما طرحی نداریم. آمریکا وضع بدی در افکار عمومی ما دارد. علاوه بر این که مسئول جنایات دوران رژیم شاه هست بعد از انقلاب هم از هیچ فرصتی برای خصومت با ما که به دستش آمده صرف نظر نکرده است. از هر فرصتی استفاده کرده است. همین حالا میلیاردها دلار پول ما را در شرایطی که ما خودمان اینهمه احتیاج داریم آنجا مسدود کرده است. مقدار زیادی کالاهای مورد نیاز ما را که ما پولش را دادیم. الان در انبارهایشان آنجا نگه داشتهاند. انبارداری هم پای ما مینویسند و کالای ما را...
خبرنگار: در این کالاهایی که فرمودید چیزهای نظامی است.
جواب : نظامی است. بعضی چیزهایی است که ما فرستادیم برای تعمیر از اینجا فرستادیم برای تعمیر آنجا نگهداشتند. موضوع و اسما را لابد یادتان هست هنوز که زدند ، ساقط کردن هواپیما را 300 نفر را .. آنها نیاز دارند مدتی باید کاری بکنند که این خصومتها کهنه بشود. مردم بفهمند که دیگر آمریکا دنبال خصومت نیست. تفسیر ، هم آمریکایی ها هم دولتهای غربی دیگر مثل خود دولت شما. اینها همه خیالشا ناین که ما اگر با این میخواهیم بگویم روابطمان را اصلاح بکنیم. تحت تأثیر نیازهامان که به خاطر او حاضریم مصالح ملیمان را نادیده بگیریم. همین اشتباه آنها را وادار میکند که خیال میکنند باید از طرف ما همه چیز شروع بشود.
خبرنگار: با اجازه جنابعالی دو سؤال دیگر فقط دارم در خارج یعنی مطبوعات خارجی همیشه صحبت از یک حکومت اسلامی سیاست دولت جمهوری اسلامی بحث میشود. آیا جنابعالی میتوانید خصوصیت اسلامی را در روابط بین المللی بیان بفرمایید.
جواب : ببینید چیزهایی مبهم غیر شناخته شدهای نیست. مثلا در روابط اقتصادی ما با استعمار مخالفیم بعنوان یک دستور دینی که فکر میکنم خیلی از مردم هم همینطورند.
خیلی از کشورها در روابط سیاسی سلطه دیگران را رد میکنیم به هر نحوی این چیزی است در مسائل فرهنگی ارزشهایمان را نمیخواهیم فدای منافع مادی یا معاملات سیاسی بکنیم. و ما کشورهایی که از ریشه بکلی نا مشروع باشند مثل اسرائیل نمیتوانیم شرعآ رابطه برقرار کنیم. یا مثلا کسانی که تبعیضات نژادی حاکم به سیاست شان مثل آفریقای جنوبی.
خبرنگار: خوب این چیزهایی که جنابعالی فرمودید. تا اندازهای مسائل اخلاقی است که اسرائیل را قبول نمیفرمایید یا آفریقا جنوبی اینها ولی این یک جنبه خاص اسلامی ندارد.
جواب : جرا آن عدالت یک اصل اسلامی برای ما.
خبرنگار : بله من میدانم اینها اسلامی هست ولی فقط اسلامی نیست.
جواب : بله ما مدعی نیستیم که اصول ارزشهای اسلامی منحصر به ما است.
خبرنگار : ما تأکید میکنیم.
جواب : شما آنجا ممکن اینها را به عنوان وظیفه اخلاقی انجام میدهید ولی ما تکلیف دینیمان هم هست. هر یک از اینها من گفتم آیات قرآن مخصوص اینها داریم.
خبرنگار : با اجازه شما آخرین سؤال من راجع به سلمان رشدی است که خوب مدتها ست در مطبوعات فرانسه اینها مطرح است ، و ما میدانیم که با فتوای امام حکم این قیضیه چه حالتی دارد ولی آنچه ما شنیدیم این که رشدی گویا یک کمکی مقداری پول فرستاده برای آسیب دیگان زلزله و آیا این پول توسط دولت ایران قبول شده یا نشده است.
جواب : ما در روزنامهها خواندیم خبر دیگری نداریم.
خبرنگار : حالا جنابعالی اگر نظری به پرس جو درباره مسائل جهانی یا پیامی دارید خواهش میکنم بفرمایید.
جواب : خب ما که داریم همیشه حرف میزنیم میگویم حرفهای مان را.
خبرنگار : به نظر جنابعالی یک نکته مهمی که فراموش شده باشد در این مصاحبه اگر چیزی هست بفرمایید.
جواب : ایشان سؤال داشتن من که سؤالی یا حرفی نداشتم هر وقت من خواستم مصاحبه بکنم حرفهایم را اول جوار میکنم.
خبرنگار: با اجازه جنابعالی یک نکتهای را میخواهم دوباره سؤال کنم. اشاره فرمودید که ایران به هیچ وجه به تغییرات مرزی را منطقه قبول نخواهد کرد. و اگر چنین وضعی پیش بیاید عکس العمل نشان خواهید داد و اقدام خواهید کرد. بود آیا این عکس العمل.و اقدام میرود تا سرحد اقدامات نظامی.
جواب : این را باید همان موقع میپرسیدند دیگر حالا وقت گذشته.
خبرنگار : از حضور جنابعالی خیلی تشکر میکنیم در مورد جوابهای بسیار روشنی که فرمودید و امیدواریم که روزی جنابعالی را در فرانسه ببینیم. انشاءالله.
رئیس جمهور : خوش آمدید.