جلسات
  • صفحه اصلی
  • جلسات
  • مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی به ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی ( دوره سوم – جلسه 40 )

مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی به ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی ( دوره سوم – جلسه 40 )

  • سه شنبه ۲۶ مهر ۱۳۶۷

بسمه تعالی
مشروح مذاکرات مجلس شواری السلامی
دوره سوم - اجلاس اول
1367-1368
صورت مشروح مذاکرات جلسه علنی روز سه شنبه بیست و ششم  مهرماه 1367
فهرست مندرجات :
    1- اعلام رسمیت جلسه وتلاوت آیاتی از کلام الله مجید .
    2- بیانات قبل از دستور آقایان : محمد اشرفی اصفهانی – سید عبدالله حسنی و قرابنعلی صالح آبادی .
    3- تذکرات نمایندگان مجلس به مسؤولان اجرائی کشور به وسیله رئیس   .
    4- تصویب لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه دانشجویان .
    5- بحث پیرامون کلیات طرح قانون تاسیس شهرداریهای خودکفا در مناطق روستائی کشور  .
    6- اعلام وصول طرح قانونی نحوه تشکیل کمیسیون اصل 76 قانون اساسی .
    7-  پایان جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده .
جلسه ساعت هشت و پانزده دقیقه به ریاست آقای هاشمی رفسنجانی تشکیل شد
1- اعلام رسمیت جلسه و تلاوت آیاتی از کلام الله مجید .
    رئیس – بسم الله الرحمن الرحیم . با حضور 185 نفر جلسه رسمی است ، دستور جلسه را اعلام کنید .
    منشی – بسم الله الرحمن الرحیم . دستور جلسه چهلم  روز سه شنبه بیست وششم مهرماه سال 1367 هجری شمسی مطابق با  ششم ربیع الاول 1409 هجری قمری  .
    1- گزارش شور اول کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی در خصوص رد لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه دانشجویان  .
    2- گزارش شور اول کمیسیون شوراها و امور داخلی در خصوص طرح قانونی تاسیس شهرداری های خود کفا ددر مناطق روستائی کشور .
    3- گزارش کمیسیون امور اداری و استخدامی در خصوص لایحه اصلاح راجع به نحوه شمول قانون استخدام کشوری درباره کارکنان دانشکده پزشکی مصوب 13/11/1360 ( اعاده شده از شورای محترم نگهبان) .
    4- گزارش شور اول کمیسیون امور اداری و استخدامی در خصوص لایحه جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دور افتاده و جنگی .
    5- گزارش کمیسیون امور اداری و استخدامی در خصوص لایحه استخدام حداکثر 1500نفر در وزارت امور اقتصادی و دارائی و گمرک ایران  .
   
    نایب رئیس – تلاوت کلام الله مجید .
   



(صدق الله العلی العظیم – حضار صلوات فرستادند)
((  از آیه 6 تا 25 سوره المعارج ))
2- بیانات قبل از دستور آقایان : محمد اشرفی اصفهانی – سید عبدالله حسینی و قربانعلی صالح آبادی .  
 رئیس – سخنرانان  قبل از دستور را دعوت کنید .
منشی – آقای اشرفی اصفهانی نماینده باختران ، آقای حسینی نماینده بندر لنگه ، آقای صالح آبادی نماینده مشهد .
محمد اشرفی اصفهانی  – بسم الله الرحمن الرحیم .((                ))     با سلام و درود برامام امت و قائم مقام رهبری وامت انقلابی و بپاخاسته ایران و سلام بر ارواح پاک و مطهر جمیع شهداء اسلام ،‌شهدا انقلاب اسلامی و بپاخاسته ایران وسلام برارواح پاک و مطهر جمیع شهداء اسلام ، شهداء شهداء انقلاب اسلامی شهداء جنگ تحمیلی. مطالبم رادررابطه با چند موضوع به سمع برادران عزیز وخواهران نماینده میرسانم ابتدا نقش رهبری درجوامع بشری: رهبر کسی است که جامعه را بسوی یک هدف مشخص راهنمائی کند.از آنجا که  هر حکومتی درنظام حکومتی خود،مقصد معینی را تعقیب میکند بنابراین در هر جامعه افرادی که درراًس حکومت باشند در حقیقت رهبر آن جامه بوده وهدایت آن جامعه را بسوی آن هدف ومقصد بعهده دارد،‌در اسلام مسئله رهبری یک اصل است ووجوب اطلاعت وفرمانبرداری از رهبرالهی واسلامی رااز اعتقادات جامعه اسلامی دانسته در نهایت اطاعت از ا. را پیروی از پیامبر و خدا میداند .
انقلاب ملت ایران یک پدیده بزرگ این عصر بود که نظیر آنرا در قرن حاضر بلکه در اعصار و قرون گذشته هم نمیتوان پیدا کرد با این امتیاز و ویژگی که ماهیت این انقلاب ، اسلامی بوده واز ایمان و اعتقاد یک ملت انقلابی نشات گرفته است و با این خصوصیت وامتیاز که رهبری این انقلاب مردمی الهی که آگاه بمسائل دینی و سیاسی بوده که حکم او حکم اما معصوم و نهی او  نهی ولی خدا است و با این امتیاز که برامت فرض است  بیعت با او ، همانگونه که این حقی است از جانب خدای متعال که علی علیه السلام دربیان حقوق متقابل امام و امت و رهبر و جامعه میفرماید : بدرستیکه مرا برشما حقی و شمارا برمن حقی است . اما حق شما بر من آنستکه شما را نصیحت کنم و غنیمت و حقوق شما را به تمامی بپردازم و شما را تعلیم و آموزش دهم تا نادان نمایند وشما را تربیت وتادیب کنم تا بیاموزید . اما حقی که من برشما دارم آنستکه بر بیعت و پیمان من وفادار باقی بمانید و در پنهان وآشکار خیرخواه ودوست و یاور من باشید وچون شما را برای جهاد ومبارزه علیه دشمنان اسلام ومنافقین دعوت کنم بپذیرید و هرگاه به شما فرمان دادم اطاعت کنید .امروز این کلام زیبای علی علیه السلام درجامعه اسلامی و انقلابی ما عینیت بخشیده پیوند امام و امت را آنچنان مینگریم آنگاه که رهبر امر به جنک وقتان علیه دشمنان اسلام دهد ،امت یکپارچه به ندای او پاسخ داده ، رهسپار جبهه ها شده ازمال و جان و فرزند خود میگذرد و هستی خویش را برای حفظ انقلاب و ارزشهای اسلامی میدهد وآن لحظه که بگوید صلح و حفظ انقلاب رادر این جهت بداند امت سخن و پیام او را از جان و دل خریده توطئه های خطرناک مثلت شوم استکبار شرق و غرب و صهیونیزم را به ناکامی میکشاند – و این ازنعمتهای بزرگ الهی است که خدای متعال برملت مسلمان ایران ارزانی داشته است ...
موضوع بعد دوران بازسازی کشور پس از جنگ که بسیار مهم وقابل توجه بوده با     برنامه ریزی دقیقی باید انجام شود مسائل اصولی و خطوط کلی بازسازی را امام عزیز در پاسخ نامه به روسای محترم سه قوه و نخست وزیر در تمام ابعاد آن فرموده و خط مشی را نیز مشخص نموده اند که به نظر من مجلس محترم باید تمامی9 بند این پیام را بصورت قانونی مدون تصویب و به دولت اعلان نماید ویکی از مهمترین قسمتهای این پیام که بسیار فراگیرو مشکل گشا در بسیاری از مسائل کنونی کشور خواهد شد بند 4و5و17 ای پیام خواهد بود که برادران و خواهران نماینده حتماً در نظر دارند .
واما چندتشکر و تذکر :
تشکر اول – سفر جانشین فرماندهی کل قوا و ریاست محترم مجلس شورای اسلامی به استان باختران وایلام وشرکت در مراسم سالگرد شهادت چهارمین شهید محراب که اینجانب از طرف عموم مردم مقاوم استان باختران و علماء و روحانیت ومسؤولین سیاسی و نظامی و انتظامی ونمایندگان مردم استان باختران از ایشان و سپاسگزاری و تشکر مینمایم که حقاُ پس از چند سال انتظارمردم این استان ایشان را زیارت کردند و قدم مبارک ایشان برای استان باختران منشاء خیر و برکاتی کثیربود ودر آینده ما شاهد به ثمر رسیدن آن در تمامی ابعاد فرهنگی و اقتصادی و عمرانی دراستان خواهیم بود .
و تشکر از مردم استان باختران واصفهان وعلماء وروحانیت تشیع و تسنن ائمه محترم جمعه و نمایندگان امام از استانهای همدان لرستان و هرمزگان ایلام و باختران و وزیر محترم راه و نمایندگان محترم مجلس که درمراسم باختران واصفهان بویژه برادر عزیزمان جناب اقای بیات شرکت نمودند تشکر مینمایم .
2- مجتمع فرهنگی چهارمین شهید محراب یک مجتمعی است بسیار حساس و ضروری است در غرب کشور همانگونه ای که جناب اقای هاشمی رفسنجانی ریاست محترمن مجلس شورای اسلامی از نزدیک نقشه آن مجتمع فرهنگی رامشاهده فرمودند و ضرورت این مجتمع رادر غرب کشور لازم دیدند بنابراین توصیه من اینست که همکاران عزیز ما را دراین بنای مهم واین مرکز بزرگ فرهنگی یاری دهند.
3- دانشگاه آراد اسلامی که با تلاش مسؤولین و نمایندگان استان باختران در رابطه با بسیاری از رشته های تخصصی بخصوص رشته کشاورزی و علوم تربیتی در سال جاری گشایش یافته است از عموم برادران و خواهران که استقبال بی نظیری از دانشگاه آزاد نمودند صمیمانه تشکر می کنم . اما تذکراتی چند :
متاسفانه مردم استان باختران که از موفقیت بسیار حساسی برخوردار است ومدت 8 سال در زیر بمباران وموشکباران قرار داشت ، سخت درمحرومیت بسر می برند هم اکنون که بیش از 6 ماه از سال جاری می گذرد یک نوبت هم به مردم این ساتان برنج و سوخت نداده اند تقاضا     می کنم مسؤلین مربوطه بخصوص وزارت نفت ووزارت بازرگانی نسبت به سوخت و ارزاق و کالاهای ضروری و اساسی مردم مقاوم این استان تلاش و فعالیت نمایند ودر ارتباط با قطع برق استان باختران که متاسفانه دراین چند روزه دچار نوسانات شدید شده است تقاضامندم هر چه سریعتر مسؤلین وزارت نیرو در جهت بازسازی برق آن ودر جهت به کمک رساندن به مردم محروم این استان تلاش کنند.
تذکر بعد : همان گونه ای که برادران و خواهران در جریان هستند براثر بمبارانهای شدید رژیم جنایتکار بعثی به مردم غیور استان باختران ما هم اکنون بیش از سیصدو پنجاه میلیون تومان بدهکاری به مردم آسیب دیده داریم ، از دولت خدمتگزار ، نخست وزیر محترم تقاضامندم هر چه سریعتر آن وجهی را که مسؤلین باید به مردم آسیب دیده پرداخت نمایندانشاءالله در پرداخت آن جهت تسریع کنند که هر چه زودتر برادران و خواهران بتوانند خانه های آسیب دیده خود را سامان به بخشد واما در اینجا باید به مسئله وزارت بازرگانی هم اشاره بکنم‌، همانگونه که میدانید در این موقعیت حساس وضعیت وزارت بازرگانی روشن نیست و بسیاری از گرفتاریهای مردم این کشور مربوط به وزارت بازرگانی و کالاهای ضروری وارزاق عمومی مردم هست که دولت خدمتگزار با هماهنگی با رؤسای سه قوه هر چه زودتر وزیر محترم بازرگانی را به مجلس معرفی کند تا برادران و خواهران نماینده ما یک وزیر متعهد و دلسوز و آگاه به مسائل عمومی ومسائل اقتصادی کشور را ان شاء الله انتخاب کنند و مساله آخر مساله گازرسانی به استان باختران است (رئیس – وقتتان تمام است) چشم ،‌مجلس سال گذشته برای گاز رسانی به غرب کشور در تبصره 4 مبلغ 50 میلیون دلار تصویب کرد،از جمله برای استان باختران ولی متاسفانه تاکنون اقدامی نشده است .
مااز مسؤلین محترم وزارت نفت تقاضامندیم هر چه سریعتر انشاءالله در حد امکان این تقاضا را انجام دهند والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته .
منشی – آقای حسینی بفرمائید .
سید عبدالله حسینی – بسم الله الرحمن الرحیم وبه نستعین .
ضمن سلام برامام امت و امت شهید پرور ونمایندگان محترم و عرض تشکر از رزمندگان اسلام خاطرة شهدای گرانقدر انقلاب اسلامی را گرامی می داریم .
می گویند سازندگی بارها و بارها از درهم کوبیدن وویران کردن مشکل و دشوارتر است . از اینرو در وضعیت کنونی کشور اسلامی مان ، که نوید روزهای بازسازی و سازندگی را به ارمغان آورده است . باید به این امر مهم کاملاً توجه بشود و نگذاریم همانگونه که جنک و گرفتاری های دولت زمینه را برای رشد سرمایه داری کاذب مناسب نمود،‌نوسازی و بازسازی نیز چنین کند و این ممکن نیست مگر اینکه از تجارب گذشته سودبرده و گذشته را چراغ راه آینده خود قرار داده و سعی نمائیم که شعارهایمان را به عمل تبدیل و اصول قانون اسای که ثمرة خون شهیدان است سرلوحه اعمال خود قراردهیم .
من امروز می خواهم مشکلات مردمی را بیان کنم که سالهاست بدلیل نداشتن نماینده ، در مجلس شورای اسلامی صحبتی از آنهابه میان نیامده است وصدای این مردم بطور رسا به گوش مسؤولین نرسیده است از این رو به علت ضیق وقت و تراکم مطالب ، فهرست وار توجه مسؤولین را به گرفتاریها و مشکلات عدیده مردم شهرستان بندر لنگه ومنطقه جلب می نمایم :
نظام حاکم برسیستم اداری منطقه هنوز نتوانسته است آنطوریکه باید وشاید خود را با انقلاب وفق دهد و حاکمیت رابطه با ضابطه به وضوح مشاهده میشود و به خلاف انتظار مردم از نیروهای متعهد ومتخصص بومی ومحلی که درد آشنا وبرتمام مشکلات واقف اند تاکنون کمتر بکار گرفته شده و مسؤلینی که از مرکز به منطقه فرستاده میشوند آشنایان ونزدیکان خود را نیز با خودشان می آورند اینها مسلماً پس ازمدتی که از امکانات محل استفاده و تجربیاتی کسب کردند منطقه را ترک می گویند و باز مردم می مانند وگرفتاریهایشان .
    وضعیت آب و برق منطقه در نازلترین سطح می باشد به گونه ایکه سرپرست
   
بعضی از خانواده های روستائی برای تهیه 20 لیتر آب آنهم غیربهداشتی که با آن آب در تهران ماشین هم نمیشویند باید نیمی از وقت فعال خود را صرف نمایند نه تنها در روستاها بلکه در خود شهر بندر لنگه مردمبرای تهیه آب آشامیدنی باید ساعتها در صفحهای طویل و درگرمای شدید وقت خود را بگذارنند اگر چه اخیراً در مورد برق اقداماتی شده است. اما بیشتر در مناطق روستایی از آن بی بهره اند و مسئله گرانی حق انشعاب که از تمام نقاط کشور گران تر است مزید بر علت گشته با وجود نزدیکی منابع عظیم گاز کوزین جزیره قشم و کنگان این مردم برای سوخت منازل در بعضی جاها برای یک عدد کپسول گاز تا 120توامن هم باید بپردازند نبودن امکانات بهداشتی و درمانی به حدی است که اخیراً شبه و با در منطقه مشاهده شده است در تمام شهرستان تنها یک بیمارستان کوچک وجود دارد که به هیچ وجه جوابگوی نیازهای مردم نیست و اهالی مجبورند بیماران خود را به شیراز و دیگر شهرستانها برسانند آنهم صرف هزینه بسیار زیاد. وضع تلفن و سایر خدمات وابسته بنابه اظهارات خود مسؤلین وزارتخانه در مقایسه با سیار نقاط کشور در پائین ترین سطح قرارداد بنحوی که مردم جهت یک ارتباط باید ساعتها و کیلومترها راه طی و صرف نماینده و بعلت نبودن کار و اشتغال در منطقه مردم ترجیح میدهند به شیخ نشینهای جنوبی خلیج فارس مهاجرت کرده و ننگ زندگی در غربت را به دلیل عدم امکانات رفاهی و نبودن کار برخورد هموارسازند به نحوی که هم اکنون چندین روستای خالی از سکنه در حوزه انتخابیه اینجانب وجود دارد مهاجرت معضل اصلی این منطقه است که حتی اساس و بنیان خانواده ها را هم سست کرده است که اگر مسؤولین به آن توجه ننمایند عواقب سوء اقتصادی ، سیاسی ،‌اجتماعی در برخواهد داشت باید اذعان داشت که امر معاش خانواد های این سامان بستگی تام به دریا ، مبادلات مرزی و صید و صیادی دارد که بستن گمرکات و ندادن امکانات صیادی به صیادان و عدم توجه به تسهیلات مبادلات مرزی مرزنشینان موجبات مهاجرت را فراهم ساخته است از نظر کشاروزی و راههای روستایی که در وضع بسیار بدی است با توجه به گستردگی استان هرمزگان و درصد بالای محرومیت کل بودجه محرومیت زدایی در سال 13 میلیون تومان برای تمام استان در نظر گرفته شده است که با این بودجه ها دهها سال دیگر هم عنوان محرومیت را از این استان   نمی توان سلب کرد .
    این بود شمه ای از مشکلات و معضلات حوزه انتخابه ودر همین جا تذکرات و پیشنهادهای لازم را به مسؤلان ذیربط خاطرنشان می سازم :
    نخست روی سخنم با وزیر محترم برنامه و بودجه است از شما می خواهم یک ارزیابی دقیق و جامع از وضعیت برق – تلفن- آب – سواد – بهداشت – بیماریها – اشتغال – مسکن کپرنشینی – وسایر موارد را از منطقه بندر لنگه نموده وبه هیئت محترم دولت و مجلس شورای اسلامی گزارش کنید تا عمق محرومیت و استضعاف را بدانند ودر هنگام تخصیص بودجه به این منطقه توجه بیشتری نمایند .
2- از وزارت محترم نیرو تقاضا دارم با توجه به گرمسیری بودن منطقه که در تابستان احتیاج به آب و برق صد چندان میشود توجه بیشتری به ایجاد پستهای قوی و ایجاد سدهای خاکی بمنظور مهارکردن آبهای سطحی الارضی و کشف  سفره های زیرزمینی و تسریع در امر لوله کشی آب شهر بندرلنگه و بندر کنگ و همسان نمودن قیمت انشعاب برق در این استان با سایر استانهای کشور نمایند.
    3- از وزارت راه وترابری می خواهم ضمن توجهی ک به احداث و مرمت راههای روستایی می نماید با از سرگیری مجدد پرواز بین بندر عباس – بندر لنگه – بستک و گاوبندی و گسترش فرودگاه بندر لنگه و ایجادپستهای خروجی هوایی و دریایی بین بندر لنگه و شیخ نشینهای جنوبی خلیج فارس امکانات بیشتری را در خدم این مردم محروم قرار دهد.
    4- از وزارت محترم جهاد سازندگی می خواهم با ایجاد تسهیلات و امکانات صیادی و شیلات از جمله احداث کارخانه کنسرو ماهی و پودر ماهی از طرفی با ایجاداشتغال از مهاجرت اهالی جلوگیری و از سوی دیگر به صادرات غیر نفتی کمک نماید که این امر جز با فعال نمودن نمودن مراکز شیلات وایجاد بندگاههای مناسب و خرید شناورهای صیادی مجهز به سردخانه واز سرگیری صید مروارید در بندر لنگه و جزیره کیش امکان پذیر نیست . از مصاحبه دیروز وزیر محترم جهاد سازندگی نورامیدی در دل مردم استان حاصل شده که امید است هر چه زودتر این طرح به اجرا درآید .
    5- نظر مسولیت محترم وزارت آموزش و پرورش را ، به ایجاد مراکز تربیت معلم درد بندرلنگه ،‌بستک و گاوبندی و مدارس فنی و حرفه ای و علوم دریایی بصورت شبانه روزی در بندر لنگه و رفع نیازمندیهای اولیه فرهنگیان منطقه معطوف می دارم .
    6- از وزیر محترم پست وتلگراف و تلفن تقاضا دارم به وعدههای خود نسبت به مردم بستک و کژگاوبندی در دادن کد به آن دوشهر وفا نموده و دستور تاسیسی کانالهای                   ( اف ایکس – FX) در روستاهایی که ساختمان آنها آماده است و یا آمادگی ساختن ساختمان از طرف مردم اعلام شده است صادر فرمایند تا مردم مجبور نباشند برای یک تماس تلفنی مدتها وقت و مبالغی پول و کیلومتر ها راه طی نمایند.
    7- از آنجائیکه امر معاش بیشتر اهالی بستگی به وضع گمرکات و مبادلات مرزی دارد از وزیر محترم اقتصادی و دارایی میخواهم که این مسئله را نادیده نگرفته و با بازگشائی گمرکات بنادر کنگ – مقامچارک – شیوع و فراهم ساختن تسهیلات گمرکی برای مرزنشینان مؤمن و متعهد دلبستگی آنها را به انقلاب و میهن اسلامی بیشتر نمایند.
    8- از جناب مهندس موسوی نخست وزیر محترم تقاضادارم ،‌نسبت به رفع مشکلات اهالی بومی و جزیره کیش در ارتباط با سازمان عمران کیش و روشن شدن مالکیت زمین ، مغازه ، خانه وزمینهای کشاورزی آنان اقدامات عاجل بعمل آورده چون اهالی مدعی اند که هر روز بطریقی از طرف سازمان عمران کیش که ادعای مالکیت بلامنازع جزیره را دارد تهدید به خلع ید و حتی گرفتن اجاره بهاء چند ساله گذشته وآزار واذیتهای دیگر می شوند از طرفی سرمایه داران فرصت طلبی سودجو با پرداختن اجاره بهای بسیار کلان چند صد هزار تومانی برای هر دهنه مغازه در بازار فرانسه جزیره که نحوة فروش آنها هم تابع هیچ مصوبه ای نیست بلکه به هر طریقی این اجناس که شامل لوازم یدکی اتومبیل و چرخ خیاطی است را روانه بازار آزاد تهران می کنند تحت نظم خاصی درآوردند امید است با اقدامات سریع خود موجبات دلگرمی و اطمینان هر چه بیشتر این جزیره نشینان فراهم آورید .
    بیائید تا با توجه به واقعیتها و عنایت خاص قرآن و منشور انقلاب و فرمایشاتامام بزرگوار به محرومیت زدایی وتوجه به محرومین ، براساس اصول قانون اساسی نگرشی دوباره به وضع زندگی کسانی که به خاطر آنان انقلاب کرده ایم و صاحبان واقعی انقلابند داشته باشیم اگر چنین نکینم خیانت کرده ایم حالا این طیف در هر کجای این مملکت باشد فرق نمیکند نگذاریم صاحبان زرو و زور به طریق مختلف آنها را استثمار کنند . والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته .
    منشی – آقای صالح آبادی بفرمائید .
    قربانعلی صالح آبادی – اعوذبالله من الشیطان الرجیم . بسم الله الرحمن الرحیم . گذشته 10 سال از انقلاب اسلامی ایران ودرگیری با یک جنگ 8 ساله و تمام عیار با صدام جنایتکار و اربابان او ،‌شرق وغرب ،‌شوروی جنایتکار و آمریکای جهانخوار امروز ما را براین و امید دارد که تامل و تعمق و غور و بررسی در بسیاری از مسایل و جریانها و سیاستهایی که در طی 10 سال گذشته داشته ایم بنمائیم و ببینیم نارسائیها وکاستی ها در کجا بوده است و نقاط قوت در کجا بوده است و برای ساختن یک آینده بهتر و یک جمهوری اسلامی انقلابی و آباد در دنیای امروز چه باید کرد .در تجربیاتی که در طی چند سال گذشته داشتیم چه در جنگ چه در مسایل اجرایی به این نکات مهم پی بردیم هر چند که آن ارگانها و تشکیلات و ادارات و نهادهایی که در زمان خودشان بوجود آمده اند شاید در آن موقع صلاح بوده و یمباید ایجاد میشد ولی امروز پس از 10 سال که از انقلاب می گذرد تجربه ، علم مدیریت ،کارشناسی می گوید ادامه کار آنها به صلاح مملکت و کشور نیست و بعضاً باعث کندی کارها میشود.
    یکی از مسایلی که بنده می خواهم عرض بکنم وجود سیستمهای موازی است : ادارات ،‌ نهادها ،‌ارگانهای مشابه که دارای خط مشی واهداف مشترک بوده ولی در سرتاسر کشور فعالیت دارند که ا زجمله میتوان از وزارت جهاد ،‌وزارت کشاورزی ، بنیاد مسکن ، وزرات مسکن وشهرسازی ،وزارت دفاع ، وزارت سپاه و بخشهائی از صنایع را هم میتوان نامب رد، در رابطه با وزارت سپاه وزارت دفاع ، وزیر سابق سپاه در کمیسیون سیاست اقتصادی به کمیسیون سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت که چنانچه ادغام صورت بگیرد از نظر صرفه جوئی در سال چیزی در حدود 5 الی 4 میلیارد تومان به نفع جمهوری اسلامی خواهد بود . پس وقتیکه از نظر اقتصادی ادغامها برای ما صرف دارد تعلل برای چه







باید باشد؟ ما باید با قوت در فکر ادغام و یا بعضاً انحلال بعضی از نهادها باشیم . در خصوص نهادهایی که کمک رسانی به مردم می کنند وخانواده معظم شهدا را زیرپوشش دارند نظیر کمیته امداد وبنیاد پانزده خرداد ، بهزیستی ، بنیاد شهید وامثالهم که اینها عمدتاً وظایف و هدف مشابه دارند ولی در ارگانها وسازمانها و نهادهای گوناگون متحلی شده اند ، پیشنها میشود که تمام اینها در یک سازمان ویا یک وزارتخانه ای تحت عنوان ((وزارت راه و تامین اجتماعی )) ادغام شوند. چنانچه این کار صورت بگیرد مسلماً بدانید که ما بهتر میتوانیم مشتضعفین را به یک کانال مشخص و متمرکزی هدایت کنیم واز مسؤولین آن وزارتخانه و یا سازمان هم مسؤولیت بخواهیم ولی در حال حاضر چنانچه محرومین و مستضعفین بخواند زیر پوشش قرار بگیرند بعضاً انسان نمیدانداینها رابه کجاارجاع بدهد ویا بعضی از این افراد هستند که از ارگانهای مشابه مستمری دریافت میدارند .
    در خصوص دانشگاهها سیستمهای موازی در مقایسه با قبل از انقلاب به شدت گسترش یافته است بایستی برادران و دست اندرکاران به کسانیکه سالها در داخل دانشگاه بوده اند و تجارب دانشگاهی دارند و دانشگاه را می شناسند لااقل بها بدهند . در دانشگاهها درحال حاضر از جمله سیستمهای موازی از شورای انقلاب فرهنگی را میتوان نام برد دیگر وزارت فرهنگ و آموزش عالی و دفاتر حضرت آیت الله العظمی منتظری وانجمنهای اسلامی دانشجویان ، انجمهای اسلامی کارکنان و جهادهای دانشگاهی است که بنده عرض میکنم در حال حاضر در بسیاری از دانشگاهها بین این ارگانها واین نهادها درگیری وجود دارد . البته ما اعتقاد کامل به تشکیل و فعالیت دانشجویان مسلمان در داخل وخارج از دانشگاهها داریم ولی به نظر میرسد که باید تکلیف و جایگاه این ارگانهای موازی در کشور بالاخره مشخص گردد.
    یکی دیگر از شیوه های موازی ، در آستان قدس رضوی اعمال می گردد که در سیاستهای اقتصادی ، اجرایی ، اقتصادی وبعضاً تجارتی به صورت یک ارگان کاملاً موازی وهمسو با دولت در طی چند سال گذشته حرکت میکرده است . شما عملکرد این ارگان عظیم را با بودجه های عظیمی که در خراسان و در جاهای دیگر کشور در اختیار دارد بررسی کنید ببینید که همواره سیاستهای آستان قدس رضوی با سیاستهای دولت در تقابل و بعضاً باعث تضعیف آنها شده است وبه همین خاطر استان خراسان در مقایسه با بسیاری از استانهای دگیر از نظر عمران وآبادی و گسترش حرفه و فن و صنعت از بسیاری از استانها پائین تر است .
    با وجودی که کشور ما در این شرایط نیازمند به تولید و تقویت صنعت وکشاورزی و دامداری می باشد آستان قدس رضوی درشهر بزرگی مثل مشهد مبادرت به تاسیس پاساژهای بسیار عظیمی می کند که این پاساژهای بسیار عظیمی میکند که این پاساژهای بسیار بزرگ را در اختیار تجار بزرگ قرار میدهد . ما پیشنهاد میکنیم که برای این مساله تمام بزرگان کشور واقعاً فکری بکنند که جلو واسطه گری و کارهای مصرفی در مشهد و در بسیاری از شهرهای دیگر گرفته بشود.
    یکی دیگر از سیستمهای موازی را که بنده میخواهم اینجا عرض بکنم صندوقهای     قرض الحسنه هست که این صندوقها به لحاظ ماهیت و شکل کاری که دارند اینها عمدتاً سیستمهای موازی با سیستمهای بانکی کشور هستند . صندوقهای قرض الحسنه قبلااز انقلاب توسط افراد صالح و خوبی به منظور اینکه مردم بی نیاز از سیستم بانکی شاهنشاهی شوند. بوجود آمد ولی وقتیکه نظام جمهوری اسلامی برقرار شد در واقع بانکها هم اسلامی شدند و همه مردم میتوانند به این بانکها مراجعه کنند ، سپرده بگذارند واحیاناً وام بگیرند ویا کارهای تولیدی و کشاورزی را که میخواهند انجام بدهند از آنجا استمداد بطلبند . ولی قبل از انقلاب این صندوقها 200 تابود که متاسفانه بعد از پیروزی انقلاب تاکنون 3هزار صندوق رسمی در وزارت کشور به ثبت رسیده است و اغلب اینها در هر حال کارهای خدماتی و تجارتی و واسطه ای می کنند.
    در حال حاضر طبق گزارشات نسبتاً دقیق انجام شده حدود 100 میلیارد تومان سپرده های مردم محروم و کم درآمد در این صندوقها متمرکز شده و ما هر روز شاهد این هستیم که مثلاً اعلام میشود فلان صندوق ورشکست شده است . خوب ، مردم در خیابان فردوسی وامثالهم میریزند و تظاهرات میکنند واز مسوولین میخواهند ، وبه نمایندگان مراجعه می کنند که ما در این صندوق پول گذاشته ایم ، حالا معلوم نیست که پول ما به کجا رفته ؟ بیائید تکلیف پول ما را مشخص کنید. علاوه بر این صندوقهای قرض الحسنه میدانیم که کانونهای هماهنگی صندوقهای قرض الحسنه بوجود آمده است . این کانونهای قرض الحسنه در اصفهان بروید ببینید چه کرده اند ،در مشهد چه کرده اند . و در بسیاری از جاهای دیگر. این صندوقهای قرض الحسنه مگر نباید برطبق قانون اساسی باشد ؟‌جایگاه این صندوقها در قانون اساسی چیست ؟ نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران براساس سه بخش دولتی ،‌تعاونی ، بخش خصوصی است . ترتیبی که در قانون اساسی آمده است امروز همه ما به عنوان یک کارشناس و به عنوان یک نماینده مجلس میتوانیم ادعا کنیم حجم نقدینگی بخش خصوصی علی الدوام در حال افزایش است و یکی از دلایل عمده آن وجود صندوقهای قرض الحسنه است که به بخش خصوصی متصل است صندوقهای قرض الحسنه تاکنون در طی چند سال گذشته کراراً مبادرت به کارهای واسطه گری کرده اند از قبیل خرید کاغذ و خرید اتومبیل ، خرید لوازم التحریر ، خرید ادوات کشاورزی وامثال آنها و فروش آنها در بازار آزاد بنده خودم یک پرونده را بررسی میکردم به(( شرکت میلادان )) وابسته به صندوق         قرض الحسنه جاوید که در یک مورد 24 میلیون تومان در رابطه با خودکارگرانفروشی کرده بود. حالا شما ببینید خودکار را واقعاً چه کسی مصرف میکند ؟‌آیا خودکار را مستضعفین مصرف      می کنند یا مستکبرین ؟ اینها میروند خود کار را وارد می کنند و بعد هم به قیمت چند برابر در بازار آزاد میفروشند بچه بنده وامثالهم ،آن کارگر و آن کشاورز و آن کارمندی که واقعاً قدرت خرید ندارد مجبور است که زیر دست وپای این کارتلها واین تراستهای اقتصادی که درکشور بوجود آمدند له بشوند .حدود 50% از این صندوقهای قرض الحسنه وابسته به سازمان اقتصاداسلامی هست که این سازمان اقتصاد اسلامی دارد عمده ترین جریانهای اقتصادی را در کشور ما رهبری میکند خیلی باعث تاسف هست که بنده دیروز شنیدم معاون اجرائی نخست وزیر در سمینار تعاونیها اعلام کرد که در حالیکه 10 میلیون نفر در تعاونیهای سرتاسرکشور عضو هستند ( در همین مجلس شهید بهشتی ، آیت الله العظمی منتظری و سایر بزرگان نشستند و گفتند تعاونی راباید بوجود آورد تا نقش واسطه هاو بانکهای تبهکار سود جوی اقتصادی اینها از کشور حذف بشوند.) ولی متاسفانه مادیدیم که تدریجاً این تعاونیها به فراموشی سپرده شده واز هر جای کشور می بینیم صدایی در میاید که بالاخره این تجار را ماباید بکنیم ؟ بعددر آنجا اعلام شد که حجم نقدینگی موجود در دست بخش خصوصی که عمدتاً همین تجار بزرگ هستند 70 برابر موجودی سودجو در بخش تعاونیها است . یعنی ببینید 10 میلیون نفر فرض کنید 1000تومان دارند این تعداداندک فرض کنید هر یک 70 هزار تومان دارند یعنی 70 برابر بقیه ، نسبت 70 به 1 ، واقعاٌ مااین را یک خطر تلقی میکنیم و امیدواریم که این سمینار تعاونی ها که برگزار شد ( واز آقای فوادکریمی هم تشکر می کنیم که این زحمت را کشیدند،) یک فکر اساسی و محوری بشود که بالاخره برای این مساله مایک فکری بکنیم که چرا واقعاً قانون اساسی نباید در این زمینه اجرا بشود ؟ چرا همیشه بحث تجار هست ؟ بنده یک مورد دیگر را هم عرض میکنم که شما بدانید ، در رابطه با برنج       ( رئیس – وقتتان تمام است ) کل کلان تجارتش در سال چسزی در حدود 40 میلیارد تومان است یعنی آن بخشی که از استانهای گیلان و مازندران از استانها خارج میشود شما حساب کنبد که این 40 میلیارد تومان حدود 2 هزار تاجر در آن نقش دارند. اگر تومانی 2 ریال بخورند در حدود 8 میلیارد تومان در سال به جیب میزنند . آیا حقوق کارگران کل کشور جمهوری اسلامی ایران به اندازه 8 میلیارد تومان هست یا نیست ؟‌نمایندگان محترم ! در حساس ترین شرایط مردم به ما رای دادند در واقع ما نمایندگان اسلام پابرهنگان ، محرومان و مستضعفان هستیم . ما نمایندگان تجار و سرمایه داران نیستیم ! ما کسانی هستیم که باید تمام این نهادهای ناسالمی را که در این کشور فعالیتهای سودجویانه می کنند در هم بشکنیم وامیدواریم که در آینده بتوانیم جواب خوبی به مستضعفان و محرومان بدهیم. والسلام علیکم و رحمه الله .
    موحدی ساوجی – شما با طرح این مسائل فرعی نمیتوانید ذهن جامعه را از واقعیات موجود منحرف کنید .شما پابرهنه ها را تن برهنه کردید.
    3- تذکرات نمایندگان مردم در مجلس به مسؤولان اجرائی کشور به وسیله آقای رئیس
    رئیس – تذکرات نمیاندگان مجلس به مسؤولان اجرایی کشور/ژ.
    آقای سید عباس موسوی نماینده ایذه به وزارت راه وترابری در خصوص اسفالت ومرمت جاده های منطقه .
    آقای حاجی ناصری نماینده زنجان به وزارت جهاد ونیرو درباره آب و برق رسانی به روستای قره بوطه . و به وزارت راه راجع به اتوبان قزوین ، زنجان ، و به وزارت نفت در خصوص تسریع در گاز رسانی به زنجان و افزایش سهمیه نفت


سفید و گازوئیل . و به وزارت کشور در خصوص تاسیس کمیته انقلاب اسلامی زیر نظر کمیته مرکز در زنجان آقای اسماعیلی نماینده هشترود به وزارت راه در خصوص جاده کمربندی هشترود.
    آقای سید زاده نمیانده باخترام به زوارت نفت در خصوص سوخت رسانی به باختران و به وزارت کشاورزی راجع به ارسال سهمیه کود استان باختران .
    آقای شریف زاده نماینده پیرانشهر و سردشت به دلت در خصوص تسریع در کمک به آورگان مسلمان کرد عراقی در نوار مرزی سردشت و پیرانشهر و به وزارت نیرو در خصوص تامین آب مشروب پیرانشهر و به وزارت راه در خصوص رسیدگی به راههای منطقه سردشت ‌، پیرانشهر،
    آقای سید کمال الدین شهریاری نماینده دشتی . تنگستان ، دیر و کنگان به وزارت بازرگانی در خصوص تامین میله گرد تیرهای سیمانی برق روستاهای جم و ریز.
    و به وزارت راه در خصوص رسیدگی به راههای منطقه .
    و به وزارت آموزش و پرورش راجع به بازگشائی مدارس راهنمائی روستاهای لاور ،‌ زایری و گلستان ساحلی .
    و به دفتر پیگیریهای نخست وزیری درباره تامین تانکر آب مورد نیاز منطقه و به گمرک در مورد بازگشائی گمرک بنادر بوالخیر ، علویه و نخل تقی .
    و به وزارت بهداشت در خصوص رسیدگی به وضع بهداشت و درمان منطقه جمعی از نمایندگان به نخست وزیر و به وزیر برنامه و بودجه و به وزارت بهداشت راجع به افزایش سقف اعتبار پرداخت ویزیت پزشکان آزمایشگاهها و داروخانه ها برای بیماران بیمه .
    آقای میرزاپور نماینده رودبار و به وزارت راه در خصوص اسفالت جاده های منجیل ، گیلوان رحمت آباد ، عمارلو .
    و به وزارت بهداشت در خصوص تامین پزشک برای درمانگاههای رودبار و لوشان .
    آقای کبیری نماینده مرودشت به وزارت بهداشت در خصوص رسیدگی به بیمارستان شهید مطهری مرودشت و توجه به وضعیت بهداشت و درمان کامفیروز مرودشت .
    آقای طاهائی نماینده تنکابن و رامسر به نخست وزیر و  وزیر نفت در خصوص رسیدگی به وضع شرکت ارساگاز و مشکلات گاز خانگی منطقه .
    دستور را شروع کنید .
    4- تصویب لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه دانشجویان
    منشی – اولین دستور لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه دانشجویان گزارش از کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی است که این لایحه را رد کرده است . مخبر کمیسیون آموزش علی تشریف بیاورند.
    دکتر شهرزاد ( مخبر کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی ) – سلام علیکم .بسم الله الرحمن الرحیم .
    گزارش از کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی به مجلس شورای اسلامی .
    لایحه اساسنامه صندوقهای رفاه داشنجویان به شماره چاپ 50 پس از بررسی در جلسه 3/7/67 به اکثریت آراء رد شد. اینک گزارش آن جهت شور اول تقدیم مجلس شورای اسلامی میگردد .
    رئیس کمیسیون فرهنگ آموزش عالی – نجفقلی حبیبی
قبلاً یک توضیحی در رابطه با صورت مساله خدمت خواهران و برادران عزیز میدهم و بعد علت رد این لایحه را عرض میکنم . چون در دستور هم ذکر شده بود گزارش رد لایحه صندوقها. مساله به اینصورت نیست مساله این هست که دولت لایحه ای داده که از مجلس شورای اسلامی برای تصحیح اساسنامه این صندوقها اخیتارات خواسته است . ما تفویض اخیتار را رد کردیم . وگرنه با مساله صندوق رفا دانشجویان واصلاح این صندوقها و اسخگوئی به مسائل و نیازهای صندوق رفاه دانشجویان واصلاح این صندوقها و پاسخگوئی به مسائل و نیازهای رفاهی دانشجویان که بعضاً در هفته های اخیر صورت حادی هم بخودش گرفته کاملاً موافق هستیم . علت اینکه این لایحه را رد کرد ایم جند دلیل هست که عرض میکنم :
    یکی به دلیل اهمیت مسایل دانشگاهها . ما فکر میکنیم مجلس از نظر کارشناسی و شرایط در وضعی هست که مسایل دانشگاهها را که بسیار با اهمیت و ظریف هم هست بررسی و کارشناسی کند . در طول چند سال قبل به آن میزانی که لازم بوده مسایل دانشگاهها به صحن مجلس کشیده نشده است واصولاً شاید یکی از گرایشاتی هم که مردم در رابطه با تغییر بافت مجلس در انتخابات سوم داشتند مساله بالا رفتن پتانسیل های تخصصی در مجلس بود و ما فکر میکنیم با حضور دهها نفر دانشگاهی که از نزدیک بامسایل دانشگاهها و دانشجویان ارتباطات تنگاتنگ داشته اند میتواننددر رابطه با این مسایل ارزیابی کارشناسی بکنند ودر مجموع یک چیز پخته تری را تصویب بکنند .
    در رابطه با تفویض اختیار از مجلس به یک سازمان اجرایی چند حالت ممکن است وجود داشته باشد . یکی اینکه قضیه ، اهمیت اینکه در مجلس طرح بشود را نداشته باشد وبه خاطر سرعت عمل و رفع مشکل این را ما به دولت واگذار کنیم .در حالیکه در مجلس ما درباره لوایحی نظیر پرداخت حق الکشف به گارد محیط زیست بحث می کنیم یا در رابطه با اعتبارات گواهینامه فلان ارگان نظامی اینجا صحبت میشود ، آن وقت مساله ای که با سرنوشت صدها هزار دانشجو که مساله خانواده های آنها هم در این رابطه مطرح می شود مساله ای هست که بار سیاسی دارد دانشگاهها بایگانی هست که استکبار ومنافقین قطعاً در دراز مدت در آنجا سرمایه گذاری کرده اند چگونه این مساله را ما در اینجا به دولت واگذار بکنیم درحالیکه احساس می کنیم که از نظر کارشناسی امکانات کافی در مجلس دررابطه با بحث درباره این لایحه وجود دارد ؟
    مساله بعدی در شرایطی اگرمساله اورژانس باشد وفوریت داشته باشد که این موضوع هم مطرح نبوده به خاطر اینکه پیشنهاد شده که لایحه مصوب سال 1352 وزارت آموزش عالی را اصلاح بکند یعنی در این چند سال بعد از انقلاب ما از آن لایحه استفاده کرده ایم ومشکل حادی هم پیدا نکرده ایم مضافاً ‌اینکه قضیه هم از معاونت محترم پارلمانی وزارت علوم سؤال شده واگر این لایحه فوریتی داشت در چند ماه اخیر هم که مجلس افتتاح شده میتوانست به صورت یک فوریتی یا دو فوریتی اینجا مطرح بشود و مشکل حل بشود در حالیکه ما میدانیم عمده مسایل رفاهی دانشجویان در شرایط فعلی عدم تناسب امکانات موجود هست در رابطه با سیر صعودی افزایش دانشجو یعنی با این میزان 850 میلیون تومانی که علی قول معاونت پارلمانی در نظر گرفته شده واین تعداد زیاد دانشجو طبعاً این تکافو نخواهد کرد واینها با مشکلات رفاهی و مسکن مواجه خواهند شد . علاوه بر اینکه ما تعداد دانشجویان را به چندین برابر بعد از انقلاب رسانده این یک سری ملاکهای ارزشی هم در نظام ما وجود دارد که بایستی در رابطه با رفاه دانشجویان فکر بکنیم . مثلاً در نظام گذشته فرهنگ فساد و بی بند و باری و مجرد زندگی کردن در دانشگاه رواج داده میشد ولی در نظام اسلامی تشویق به ازدواج برای جوانان یک مساله اساسی هست ، خوب در مقابل آن نیازهای رفاهی شان بالامیرود . بنابراین ما اساساً فکر می کنیم بایستی در صندوق رفاه دانشجویان یک بازنگری بنیادی و اساسی صورت بگیرد .سرمایه گذاری در مسایل آموزشی و پژوهشی از سودمندترین سرمایه گذاریها است منتها بازده آن در درازمدت مشخص خواهد شد چگونه بانکها درزمینه مترو ، در زمینه سیمان ،‌در زمینه مسایل مختلف که آنها هم لازم هست ، آنها هم نیازهای مردم است سرمایه گذاری می کنند در این رابطه هم میتوانند بانکها به کار گرفته بشوند و موظف بشوند که در زمینه رفاه دانشجویان هم سرمایه گذاری بکنند. مضافاً اینکه این سرمایه ای هست که به صورت وام در اختیار گذاشته میشود و به راحتی مقدار زیادی از آن برمیگردد . الان ما بنیادهای زیادی داریم که به صورت بنیادهای خیریه کار می کنند مثل بنیاد پانزده خرداد،‌ کمیته امداد امام ،‌جاهای مختلف .اینها را ما دررابطه با مسایل رفاه دانشجویان میتوانیم درگیر بکنیم . قضیه 400 هزار دانشجو این چیز کمی نیست با توجه به اینکه بخشی از دانشجویان خارج از کشور را هم در این رابطه بایستی در نظر بگیریم .
    مساله دیگر که ضرورت تفویض اختیار را ایجاد میکند این هست که آن کمیسیون مربوطه در مجلس به مسایل مهمتری مشغول باشد واین قضیه برایش از اولویت کمتری برخوردار باشد چون واقعیتش این است که به این صورت هم نیست ما الان اطلاع داریم که سازمانهای مختلفی دررابطه با مسایل آموزشی و پژوهشی در کشور دارند کار می کنند ، ( وارد     ضرورتها و اشکالات نمیخواهیم بشویم چون بحث این لایحه نیست ) مثل شورای عالی پژوهشهای کشور ، سازمان گسترش آموزش عالی ، شورای عالی تخصصی کشور. شورای عالی انقلاب فرهنگی ،‌شواری عالی آموزش و پرورش و واقعیتش این است در این مدت مسایلی که به کمیسیون ما ارجاع شده مثل خیلی از کمیسیونهای دیگر

چیزهای خیلی جزئی بوده مثل اینکه فلان کتابخانه می خواهد مستقل بشود یا اینکه فلان ارگان میخواهد درصدی از درآمدهای خودش را خارج از محاسبات خرج بکند .بنابراین وقتی مابه آن مسایل رسیدگی می کنیم چگونه مساله ای که با زندگی صدها هزار دانشجو ارتباط دارد وما میتوانیم در این رابطه کار بکنیم آن رادر حاشیه قرار بدهیم ؟
    یک موضوع دیگری که در داخل پرانتز باید عرض بکنم از ریاست محترم مجلس خواهش میکنم به صورتی باشورای محترم نگهبان یا مجمع محترم تشخیص مصلحت صحبت بفرمایندواین که مجلس میتوانست دولت را برای ارائه طرح ولایحه خاصی موظف بکند این مشکل را حل بکند.ما فکر میکنیم ازنظر کارشناسی این وسیله بسیار خوبی خواهد ببود برای ارتباط وهمکاری کمیسیونهای مجلس شورای اسلامی ودولت به خاطر اینکه درست است که ما میتوانیم اینجا طرح بیاوریم واگر بارمالی دارد منابع مالی اش را هم تعیین بکنیم ولی واقعیتش این است که مسایل اگر به صورت لایحه در مجلس مطرح بشود وقبلا بازوهای اجرایی که بایستی مجری آن لایحه باشند در جریان قرار بگیرندودرارتباط وهمکاری مستمر باکمیسیون مربوطه باشند ازهمان اول زمینه های اجرایی آن لایحه فراهم میشود. به این ترتیب اگر به گونه ای بشود که با تفسیر جدیدی که ازاین مطلب میشود باب این همکاری باز بشود،خوب ما میتوانیم لایحه ای را که اینجا میاید روی آن بحث بکنیم ویادولت راموظف بکنیم به طرح خاصی طبعاّ معاونت پارلمانی اینجا مراجعه خواهد کرد که خوب،منظور شما ازاین طرح چیست؟ مساًله صحبت میشود،ارزیابی میشودویک چیز پخته ای به مجلس احاله خواهد شدونتیجه اش هم بیشتر خواهد بود.
    به این ترتیب اگر بخواهم عرایضم را جمع بکنم علت رد این لایحه این بود که تشخیص کمیسیون این هست که دررابطه با این طرح بیشتر باید کار بشود طرح باید پخته تربشود وبه مسایل آموزشی وپژوهشی بیشتر بها داده بشود.ما فکر می کنیم طرح شدن مسایل دانشگاهها درسطح مجلس بسیار مهم ومفید بودواخبار خیلی تلخی هم دراین رابطه هاوجود دارد که چون صدای مارا نا محرم می شنود من نمیخواهم اینجا بیان بکنم که مسایل ومشکلات رفاهی دانشجویان الان به چه صورت هست ولی مشکلات ومسائل اینها چیزی نیست که با اصلاح اساسنامه این صندوق به آن گونه ای که اصلاح  شده حل بشود مساًله اصلی شان کمکهای کمی هست وعدم تناسب نیازها وکمکهایی که میشود.البته مادراین رابطه از نمایندگان خواهش کرده بودیم آن اصلاحاتی را که انجام داده اند به کمیسیون ارائه بدهند وآن اصلاحات را که دیدیم.کمیسیون قانع نشد وفکر میکرد که این مساًله را به صورت بنیادی بایستی بررسی بکند.برای نمونه من یکی دوموردش رااینجا عرض میکنم مثلا درتبصرهً(1)مادهً(6)اساسنامهً قبلی سال52 ذکر شده که دانشگاههای غیر دولتی2 تا6درصداز شهریه دریافتی را به این صندوقها واریز بکنند. خوب،الان هم ما دانشگاههای غیر دولتی داریم ومرتب هم دارد توسعه پیدا می کند این تبصره دراصلاح این اساسنامه که وظایف آموزش عالی داده حذف شده.در حالیکه مامعتقدیم مسائل رفاه دانشجویان اعم از دولتی وغیردولتی باید یک کاسه بشود. ما هر روز داریم از سازمانهای موازی فریاد میزنیم در حالیکه این زنجیر ها را ما خودمان به دست وپایمان می بندیم از همین جا لایحه وچیزی که بیرون میرود بایستی مساًله تمرکز گرائی رامورد نظر قرار بدهیم.یافرض بفرمائید تبصرهً3 مادهً4 اصلاح شد(بانک مرکزی ایران تسهیلات لازم را برای ارسال وام دانشجویان شاغل تحصیل خارج از کشوردر قالب اعتبارات ارزی مصوب فراهم خواهد ساخت.))خوب،این مساًله بسیار مهمی است،ما ارز میخواهیم خارج بکنیم،خود این یک سیاست تشویقی است برای رفتن دانشجویان به خارج از کشور،این چیزی است که شانش درمجلس است وان شاءالله این مساًله به صورت لایحه درمجلس خواهد آمد.اگر مجلس محترم ضرورتش را تشخیص داداین را طبق مادهً85 قانون اساسی برای مدتی ارجاع میکند به کمیسیون مربوطه ودرنهایت باعث خواهد شدکه یک چیزی پخته تری ان شاءالله تصویب بشود.والسلام علیکم ورحمه الله.
    منشی- آقای هراتی مخالف رد هستند. بفرمائید.
    حسین هراتی- بسم الله الرحمن الرحیم. درارتباط با مخالفت رداین لایحه درابتداء توجه عزیزان را جلب می کنم به دلایل تو جیهی ارائه این لایحه به مجلس وسپس تنها مساًله ای که به عنوان محور اساسی مخالفت کمیسیون مطرح شد که باید اساسنامه به مجلس بیاید .
    اولین مساله این است که شورای انقلاب مصوبه ای را گذراند در تاریخ 30/9/58 که آن مصوبه این بود که هیات امناء صندوقهای رفاه دانشجویان را منحل کرد وتمام اختیارات را به شخص وزیر فرهنگ و آموزش عالی محول کرد و وزیر فرهنگ و آموزش عالی را موظف کرد که تا پایان سال 59 اساسنامه جدید .صندوقهای رفاه دانشجویان را تقدیم محلس کند . متاسفانه هم اکنون شاهد هستیم که بعد از هشت سال این اساسنامه تقدیم مجلس شده ،‌ البته مطرح می کنند که ما در آن موقع تصویب کردیم ودر اختیار هیات دولت قراردادیم . هیاتدولت به کمیسیونهای مربوطه ارجاع داده ، برای بررسی محل ارجاع دادند به وزارتخانه  و خلاصه جریان مساله ای که میخواسته در انتهای سال 59 ودر ابتدای سال 1360 تقدیم مجلس بشود با 7 سال تاخیر مواجه شده است . بنابراین تاالان این صندوقهای رفاه دانشجویان با همین ضوابط که الان دارد . از قانونمندی برخوردار نیست . این یک .
    دومین نکته ای که وجود دارد بعد از تشکیل وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، یک تعداد بسیار عظیمی از دانشجویان وزارت بهداشت ،‌درمان و آموزش پزشکی از وزارت فرهنگ و آموزش عالی جدا شدند . یعنی خودشان تشکیل یک صندوق رفاه دانشجویان مستقلی را دادند . از همان ابتداء این نگرانی مطرح بود که صندوق رفاه دانشجویان با دو اساسنامه ، با دوگونه عملکرد قطعاً مشکلاتی را در سطح دانشجوئی به وجود خواهد آورد ومتاسفانه الان با این مشکل مواجه هستیم . یعنی صندوق رفاه دانشجویان وابسته به وزارت فرهنگ و آموزش عالی یک سری ضوابط و معیارهای خاصی دارد و آن صندوقی که مربوط به وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی است ، یک سری ضوابط خاصی واین مساله میتواند در آینده مشکلات جدیدی را به وجود بیاورد و تبعیض هایش هم به آن شکل در بین دانشجویان قابل پذیرش نیست و ممکن است خدای نخواسته موج انگیز باشد .
    نکته سومی که وجود دارد ،‌این است که با توجه به اینکه مصوبه شورای انقلاب هیات امناء را حذف کردو تمام اختیارات را به شخص وزیر فرهنگ و آموزش عالی واگذار کرد، بسیاری از موارد مصوباتی که وزیر فرهنگ و آموزش عالی دارد ،‌از طرف وزیر محترم برنامه و بودجه بایکوت میشود. چون وقتی هیات امناء باشد خود هیئت امنا میتواند راساً تصمیم بگیرد و این تصمیمش را ابلاغ کند . چون هیات امناء ندارد باید وزیر برنامه و بودجه در چهارچوب ضوابط و معیارهای برنامه و بودجه آن مصوبات صندوق رفاه دانشجویان را تسهیل کند والان عملاً یک مشکل بزرگی که صندوق دارد این است که بسیاری از مصوباتش بایکوت میشود . از نظر ضوابط ومقررات مخالف تشخیص داده میشود و صندوق این چنین مشکل و بهتر عرض کنم با یک چنین بحرانی الان مواجه است .
    نکته چهارمی که وجود دارد این است . این اساسنامه در سال 1352 نوشته شده ،‌در آن حال و هوا با آن وضعیت خاص و با آن ضوابط و امروز که ماداریم کم کم پایان دهمین سالگرد انقلاب اسلامی را میگذرانیم . مابا یک سری مسائل  و مشکلاتش همین مساله جانبازان انقلاب اسلامی است و راه پیداکردن اینها به دانشگاه ،‌خوب ، قطعاً در ارتباط با این اساسنامه گذشته ، هیچ پیش بینی نشده و مساله معطل است که آیا با اینها هم مثل دانشجویان عادی بخواهند برخورد کنند ؟ یک سری ضوابط جدید بخواهند بگذارند که قانون میخواهد . بنابراین اینگونه مسائل هم هست . یا به عنوان مثال ،‌در اساسنامه صندوق رفاه دانشجویان ، در هیات امناء آن امده : دونفر از صاحبان صنایع یا بازرگانان کشور ، که اصلاً مشخص نیست حالا اینها در صندوق رفاه دانشجویان چه نقشی میتوانند داشته باشند و نهایتاً مساله ای که در این رابطه وجود دارد و خود مخبر محترم کمیسیون هم اشاره داشتند . ضرورت قطعی و اجتناب ناپذیر این اساسنامه جدیدی است که باید به تصویب برسد که هم در جهت قانونمندی هم در جهت رفع مشکلات ومعضلاتی که داشته، هم در جهت یکسان کردن دانشجویان وزارت بهداشت ،‌درمان و‌آموزش پزشکی و وزارت فرهنگ و آموزش عالی این را هم ایشان متفق بودند .
    اما بحث ایشان سر این بود که حالا آیا این اساسنامه را ما در اختیار هیات
دولت بگذاریم به بتصویب   برساند بهتر است، یا بیاوریم به صحن مجلس شورای اسلامی ‌؟  بنده اعتقاد راسج دارم که شًان مجلس نیست که در یک سری مسائل کارشناسی جزء قدم بگذارد در آن مقوله قطعاّ مابا ما با مشکلاتی مواجه  خواهیم شد به ویژه با یک پیشنهاد ممکن است یک          تغیراتی به وجود بیاید که اگر بحث های کارشناسی دقیق روی آن صورت نگیرد بامشکلاتی مواجه بشویم.آنچه مسلم وتردید ناپذیر است،شاًن مجلس شورای اسلامی سیاستگذاری است وخطوط اساسی وزیر بنائی را مشخص کردن،یعنی کمیسیون محترم فرهنگ وآموزش عالی خیلی راحت می توانست آن خطوط اساسی وزیر بنائی را که یرادران مطرح کردند بیاورد،بگوید این لایحه را ما تصویب می کنیم منتها این ضوابط ومعیارها را فرضاّ درارتباط باجانبازان درارتباط باموًسسان پژوهشی،دررارتباط با گزینش های اخلاقی،درارتباط با ضوابطی جهت باز پس گیری این،درجهت خود کفائیش،میتوانست ده ماده بیاورد واصول اساسی را مشخص کند.دراکثر اساسنامه ها من اعتقادم براین است که ما باید خطوط اساسی را مشخص کنیم ولی بحث های ریزوجزء کارشناسی را بگذاریم دستگاه مربوطه انجام بدهد.ایشان اشاره فرمودند که آیا وقتی در مجلس لوایحی مثل پرداخت حق الکشف یا اعتبار گواهینامه میاید جای بحث این صندوق درمجلس نیست؟خوب آنجا را ما مجبوریم،آن را چازه ای نداریم جز اینکه تصویب بکنیم ولی درارتباط با اساسنامه ها مجلس شورای اسلامی این چنین مصوبه ای را در دورهً قبل تصویب کردکه اساسنامه بیاید به مجلس ومجلی هست که تشخیص بدهد که آیااین اساسنامه باید برود به هیاًت دولت یابه صحن مجلس شورای اسلامی بیاید.واین هم قطعاّازآن مواردی است که باید برود که آن بحث های جزء کارشناسی اش در آن کمیسیون های مربوطه انجام بشود ومجلس دراین رابطه قانونگذاری کند.
    مساًله بعدی که ایشان اشاره فرموند این است که ما درارتباط بااین مساًله باید مثلا یک سری هزینه ها راافزایش بدهیم.این را هم مطلع هستید که اصل75 قانون اساسی به هیچوجه این اختیاررابه شما نمیدهد که آن مبلغی که ماهانه به عنوان کمک هزینه به دانشجو میدهند.بیش ازآن سقفی باشد که دولت تعیین کرده،این،بلافاصله اصل75 جلو شما را میگیرد.پس بنابراین شما کاری که میتوانید دراین اساسنامه انجام بدهید این است که یک سری خطوط اساسی را مشخص کنید که براساس آن این کاررا بکند که خوشبختانه کمیسیون برنامه وبودجه این حرکت را انجام داده یعنی این بحث درکمیسیون برنامه وبودجه انجام شد،کمیسیون برنامه وبودجه تصویب کرد،منتها خطوط اساسی اساسنامه صندوق رفاه دانشجویان راهم تصویب کرد.که ما اینجا در ماده واحده ای که تصویب کردیم درتبصره1 آوردیم(دولت موظف است برنامه ای را تنظیم نماید که ظرف مدت 7سا ل صندوق رفاه دانشجویان به خود کفائی برسند.صندوقهای رفاه دانشجویان زیر نظر هیاًت امناء واحد قرار خواهند گرفت.))یعنی عملا مشکلاتی که الان دراینجا وجوددارد، ما یک سری از خطوط اساسی آن را مشخص کردیم.
    بنابراین بنده اعتقاد دارم هیچ دلیلی ندارد اینگونه اساسنامه های وقت گیر واساسنامه هائی که باید کارشناسان درارتباط با آن نظر بدهند بیایند مجلس،شاًن مجلس،سیاستگذاری است،مشخص کردن خطوط اساسی وزیربنائی است وایشان هم اشاره کردند که ما یم سری مساًئل حادی داریم که ضرورت دارداین زودتر به تصویب رسیددنش هم قطعاّ درهیاًت دولت زودتر انجام خواهد شد.واسلام.
    منشی- اولین موافق رد،آقای مجید انصاری هستند،بفرمائید.
    مجید انصاری- بسم الله الرحمن الرحیم. این لایحه چون درکمیسیون فرهنگ وآموزش عالی مطرح بودوبنده آنجادر خدمت برادران هستم رد شده،ادله ردرا عرض می کنم.ابتداءبه دانشجویانی عزیزی که احتمالا مساًله رادارند الان پیگیری می کنند وبه مذاکرات مجلس گوش میکنند.عرض می کنم رد کمیسیون به معنای رد اساسنامه صندوق رفاه دانشجویان نبوده ونیست واز رئیس محترم مجلس هم، جناب آقای هاشمی خواهش می کنم که توجه بفرمایند وبحث رادراین جهت کنترل بفرمایند. اصلا بحث رد اساسنامه یا قبول اساسنامه درمجلس نیست.بحث این است که آیاتصویب اساسنامه صندوق را به هیاًت دولت واگذار کنیم یا بیاید درمجلس؟ کمیسیون فرهنگ وآموزش عالی به لحاظ اهمیت موضوع وبه لحاظ ضرورت رسیدگی بیشتر به امر دانشجویان عزیز خصوصاّ دانشجویان کم درآمد وازخانواده های فقیر به این نتیجه رسید که این مساًله از موضوعات اساسی کشور است وبرخلاف آنچه که برادرمان آقای هراتی فرمودند مساًله یک اساسنامه جزئی نیست که بگوئیم از امور جزئیه است وبرود درهیاًت دولت تصویب بشود. مااعتقاد داریم مجلس شورای اسلامی الان کمترین حضوررادر امر آموزش عالی ودانشگاههادارد.من ازنمایندگان محترم سوًال می کنم که کدامیک از مسائل دانشگاهی را شما رویش اشراف داریدوقوانینش را شما وضع می کنید سیاستگذاریهایش را  شما انجام میدهید؟ البته خوب،شورای عالی انقلاب فرهنگی هستندوتلاش می کنند وبایدهم باشند،اما مجلس شورای اسلامی هم باید حضوری درامر دانشگاههای کشور داشته باشد. ازآنجائی که صندوق رفاه دانشجویان به سیاستگذاری آینده جذب دانشجو وهدایت دانشجو مرتبط میشود ومجلس شورای اسلامی میتواند بایک دیدوسیع تری با این قضیه بر خورد بکندودولت را مکلف بکند که اعتبارات بیشتروسرمایه گذاریهای زیادتری رادراین صندوق قراربدهد،تسهیلات بیشتری را برای دانشجویان مستضعف قائل بشودودانشجویان ما که از مناطق محروم وروستائی نمرهً مناسب کنکوررا میاورند وجذب دانشگاهها میشوند،به علت مشکلات مالی گاهی قادر به ادامه تحصیل نیستند.تابه حال درحد یک کمک هزینه بسیار جزئی وناچیز عمل کرده وهر گز تکافوی هزینه سنگین دانشجویان را نمیکند. خصوصاّ دانشجویان متاًهلی که اگر خوابگاهی هم باشدنمیتوانند از خوابگاه استفاده کنند وناچار هستند اجارهً مسکن سنگینی را درمراکز استانهاواستقرار دانشگاهها بپردازند.ازاین جهت وقتی که ما در کمیسیون بررسی کردیم دیدیم درست است که مساًله اساسنامه ای است،ما ازآنجائی که دراصل سیاست گذاری اعطاء وام واعطاء کمک های بلاعوض به دانشجویان مجلس هیچ نظری نداشته،حضوری نداشته،ومجلس واقعاّ خواهان این مطلب است که کمک بیشتر به امر دانشجویان و دانشگاهها بشود،ما اعتقاد داریم اگر اساسنامه بیایددرمجلس واگر مجلس مصلحت دانست طبق اصل85 استفاده بشود.یعنی تصویب موقت را به یک یا چند کمیسیون واگذارکند.من همین جا به هیاًت رئیسه محترم مجلس عرض می کنم،با کمال تاًسف ازاصل 85 قانون اساسی کمترین استفاده ای نمیشود.واین وظیفه هیاًت رئیسه است.قانون اساسی راه واسطی را برای مادر نظر گرفته که اگر طرحها ولوایحی بودند که به صورت آزمایشی چهار ساله،پنج ساله میشوددرکشور تصویب کردووقت کلی مجلس نباید رویش گرفته بشود،اصل85میگوید که این را میشود به کمیسیون یا کمیسیونهائی ارجاع دادوآن کمیسیون مربوطهموقتاّ،سه تصویب بکند.اگرخوب بود بعداّدر یک روز مجلس آن را به صورت قانون دائم در بیاورد.ولی در دورهً سوم به نظر من هنوز حتی یک موردهم طبق اصل 85 تصویبش به کمیسیونهای تخصصی مجلس ارجاع نشده،چه اشکال دارد موضوعاتی ازاین قبیل که از یک طرف نمایندگان نمیخواهند وقت عامه مجلس رویش گرفته بشود ازطرفی کمیسیونهای تخصصی مجلس صاحبنظر هستند،ما دست مجلس ونمایندگان راازراًی دادن ونظر دادن کوتاه نکنیم.خوب،شما اینجا هم میفرمائید که یک خط را تصویب می کنید اساسنامه صندوق رفاه دانشجویان برود در هیاًت دولت اما هیچیک از نمایندگان نمیدانند در هیاًت دولت بعداّچه تصویب خواهد شد؟وبنده عرض  می کنم با مشکلات مالی و تنگناها ئی که الان وجود داردوبا سیاستهای انقباضی که قطعاّدر هیاًت درلت وجود خواهدداشت صندوق رفاه دانشجویان    اساسنامه اش دراین مرحله چیزی بهتر از سابق نخواهد شدوبه احتمال زیاد تنگناها ومشکلات بیشتری برای دانشجویان پیش خواهد آمد.ومصوبات دولت هم میروددرکمیسیونهای تخصصی شان
هیآت دولت وقت نداردکه مفصلابحث بکنند.من مطمئن هستم مصوبات دولت به مراتب مکرنگ تروبی دقت تر از مصوباتی خواهد بودکه حتی در کمیسیونها طبق اصل85باشد.شما وقتیکه درمجلس شورای اسلامی کمیسیون تشکیل دادید،11نفر عضوداردازنمایندگان مجلس،بعضی ازاین آقایان قبلا رئیس دانشگاه بودند،استاددانشگاه هستندوصاحبنظرهستنددرمسائل دانشجوئی ودانشگاهی کشوروالان درمجلس هستند،کارشان هم همین مساًله قانونگذاری هست.شما میآئید تصویب اساسنامه راازمجلس میگیرید.میتوانیدطبق اصل85بدهید به همین کمیسیون فرهنگ وآموزش عالی بررسی بکند.دست ماباز است.بادانشجویان تماس میگیریم،بااساتیدتماس میگیریم یک اساسنامه قوی وقدرتمند وپشتیبان کننده ای ازدانشجویان را تصویب میکنیم این رادریک نصفه خط تصویبش راواگذار میکنید به هیاًت دولتی که هزار مشکل داردو










                                                                              
آنجا یک امر نپخته ای ، یک مساله نپخته ای تصویب میشود بعد مشکلاتش گریبانگیر مجلس و خود نمایندگان میشود .
    بنابراین علت مخالفت کمیسیون این نبود که خدای ناکرده به امر دانشجوسان بی توجه باشد یا صندوق رفاه را لازم نداند . من از مخالفین محترم بعدی استدعا میکنم در صحبت هایشان این مساله را مد نظر داشته باشند . به هیچوجه ما اصل ضرورت صندوق را رد نکردیم ، اصل ضرورت تصویب اساسنامه را رد نکردیم ، بلکه به علت اهمیت موضوع معتقد هستیم اساسنامه بیاید در مجلس . اگر لازم بود در صحن مجلی .اکر لازم نبود در کمیسیون طق اصل 85 ما بررسی بکنیم . و اعتقاد داریم که سرمایه گذاریهائی که در امر فرهنگی در کشور میشود باید از ردیف بودجه های جاری بیاید بیرون . با کمال تاسف الان هر سرمایه گذاری که در آموزش و پرورش و دانشگاههای کشور میشود در ردیف بودجه های جاری قرار میدهند . و بودجه های جاری هم یک سری حقوق و مزایا است که نمی توانند بزنند . وقتیکه خواستند کم بکنند ،‌ آخر سال از       بودجه های جاری آموزشی نوعاً کسر گذاشته میشود . و این ،‌کار درستی نیست . ما در مجلس میتوانیم بودجه دانشگاهها و آموزش و پرورش را از ردیف بودجه جاری در بیاوریم ، در ردیف بودجه های عمرانی بگذاریم . چه عمرانی بالاتر از عمران اندیشه های مردم ؟‌چه عمرانی بالاتر از آبادی فکر و دانش این مملکت ؟ بنابراین بنده اعتقاد دارم علیرغم اینکه فرمدند مساله جزئی است، مساله بسیار حیاتی و مهم است . نمایندگان اکثراً از نقاط محروم هستند و مشکلات دانشجویان شهرستان را میدانند . ما در مجلس ، در این مقطع میتوانیم سیاستگذاری کنیم که به دانشجویان وام بیشتری داده بشود . تسهیلات بانکی بیشتری داده بشود . حتی کمک های بلاعوض بیشتری بشود. تا اینکه صندوق نیم بندی درست بشود . در هیات دولت هم یک ماده اش را جابه جا بکنند . که به این دانشجو 700 تومان بدهند یا 800 تومان بدهند ،‌ باز پرداختش ماهی 100 تومان باشد یا 150تومان باشد . این دردی را دوا نمیکند . الان هم که حضرت اما در بازسازی کشور تاکید فرمودند به امر پژوهش و تحقیقات وآموزش بیشتر توجه بشود ، من استدعا می کنم . نمایندگان محترم به اصل این لایحه رای ندهند . یعنی ارجاع اساسنامه به هیات دولت تصویب نشود . ان شاءالله اساسنامه در اسرع وقت در مجلس بیاید ودر مجلس شورای اسلامی نظر داده بشود .
    نکته ای هم که آقای هراتی فرمودند که خوب بود کمیسیون اصلاحات لازم رابه عمل میاورد،من تعجب می کنم ایشان این مطلب را فرمودند.اصل اساسنامه به مجلس ارجاع نشد تاما نظر یدهیم.فقط یک نصفه خط آمده که به وزارت فرهنگ وآموزش عالی اجازه داده میشود اساسنامه را یدهند هیاًت دولت تصویب بکند.این نصفه خط آمده درمجلس وما حق نداشته در اساسنامه اظهار نظر بکنیم.چون اساسنامه اصولا برای اظهار نظر به مجلس ارجاع نشده.بله،اگر اساسنامه راارجاع بدهند به مجلس،کمیسیون فرهنگ وآموزش عالی نظرداردوآنجااصلاح میکنندو نظریات خودش را میدهد.باتوجه به این ادله است که ما این رارد کردیم.ردش به این معنا است.خواهش می کنیم زودتر بیاید درخود مجلس وان شاءالله مجلس با سیاست تقویت دانشگاهها که مد نظر همه نمایندگان هست،با قدرت وقوت بیشتر این صندوق را تقویت بکنیم.هیچ اشکال ندارد پول بیشتری رادراختیار این صندوق بگذارند.تسهیلات زیادتری باشد وصندوق رفاه دانشجویان از مرحله اعطاء پول توجیبی دربیاید.بشود یک صندوق اعانت وتعاون دانشجویان.وصندوق تعاون دانشجویان میتواند مشکل مسکن دانشجویان را حل بکند.
    من از نمایندگان محترم خواهش می کنم همین الان در تهران بروند یک جستجوئی بکنند ببینند انبوه دانشجویان از شهرستانها آمده اند،جا ندارند خوابگاه ندارند.حتی ناچارند درحسینه ها بخوابند.خوب،این صندوق رفاه دانشجویان راما اگر تبدیل به صندوق تعاون دانشجویان بکنیم واین صندوق موظف باشدبرودبا بنیاد مستضعفان صحبت بکند،باوزارت مسکن صحبت بکند،واحدهای خالی دولتی را شناسائی بکند به عنوان خوابگاه دراختیار دانشجویان قراربدهد،حتی خانه هائی راازدولت وبنیاد بگیرندودراختیار دانشجویان متاًهل بی بضاعت بگذارند،بسیار خوب است.ازاین جهت (نایب رئیس- آقای اتصاری وقتتان تمام است) مادرجهت سیاست تقویت دانشگاههای کشور معتقد هستیم این میاًله بیاید در صحن مجلس هر کمک ومساعدتی که به دانشجویان میتواند بکند.ان شاءالله ازاین رهگذر انجام بدهد.والسلام علیکم ورحمه الله.
    منشی- مخالف بعد آقای حسین فروتن هستند،بفرمائید.
    دکتر حسین فروتن- بسم الله الرحمن الرحیم.من برای اینکه تصمیم گیری ساده ترباشد.برای برادران وخواهران ارجمند یک تاریخچه ای اجمالا ازاین صندوقهای رفاه راعرض مییکنم .اولین باردرتاریخ17/5/52این صندوقهای رفاه به شکل یک ماده واحده تصویب شده واساسنامه اش هم در25/11/52 به تصویب کمیسیونهای آن زمان رسیده است.درموقع انقلاب.یعنی درسال57 هیاًت دولت این اختیارات هیاًت امناءرالغو میکند.آن راتفویض اختیار میدهد به وزیرفرهنگ وآموزش عالی،شورای انقلاب هم درسال58 میایداین راتاًییدمی کند.درواقع قانونیش میکند.اماازسال59که برادرمان آقای هراتی هم اشاره کردند که یک مقدار چرااین کارها به تعویق افتاده من اجملا عرض می کنم دانشگاه وقتیکه تعطیل شددر انقلاب فرهنگی،طبیعتاّدیگرصندوق رفاه دانشجوئی وجود نداشت وتعطیل شد.تا اینکه درسال60وبعد ازآن که بازگشائی دانشگاه به وقوع پیوست درهمان موقع وزیرفرهنگ وآموزش عالی وقت این اساسنامه را تقدیم دولت میکندوبعدازیک مقداررفت وبرگشت هائی که روی اصلاحاتش داشتند کار میکشد به سال 63،در سال63کمیسیون فرهنگ وآموزش عالی روی اساسنامه این صندوقهای رفاه کار کرده وشوراولش هم به تصویب رسید.تاسال64هم رویش کارشدوچون طرحها ولوایح زیادی در نوبت بودند،به شور دوم نکشید.یعنی این جوری نیست که مجلس سوم درآن دخالتی نداشته ولی مجلس دوم کاملا رویش کار کرده.این یک مساًله است.
    مساًله دیگر اینکه ما از حا لا چه کاری برای دانشگاهها بکنیم وبرادران دراینکه کمک بکنند به دانشگاهها،واقعاّاین باعث خوشحالی است.اما تصویب نکردن این الان مساًله ای حاد ایجاد کرده.مخبر محترم کمیسیون از یک طرف میفرمایند که میائل حاد ومهمی دردانشگاهها هست که چون نا محرم میشنود صحبتش رانمی کنم!از آن طرفت هم میگویند که مساًله نیست. من چون. کارکرده ام وکار اجرائی کرده ام میدانم که مسائل بسیار حادی همین الان مطرح هست دررابطه با مسائل مالی دانشجویان.واگر همین مقدار جزئی رامابه دانشجویان ندهیم،به نظر من یک بحران سیاسی درآینده نزدیک ایجاد خواهد شد. این است که من ازمجلس محترم خواهشم این است که حتماّ به این مساًله راًی بدهند.اگر چه خود کمیسیون آموزش عالی که من باتک تک برادران که صحبت کردم(باعمده آنها صحبت کردم) کاملا موافق قضیه هستند.منتها یک بحثداشتند که آقای انصاری هم گفتند چرا اه هباًت دولت بدهیم؟من این را روشن می کنم.ببینید!وزارت فرهنگ دررابطه با مساًله دانشجوئی اش به هیچوجه خودش نمیتواند تصمیم بگیرد.یعنی این جوری نیست که وزارت فرهنگ کارشناس نداشته باشد.وزارت فرهنگ این مساًاه را به شکل یک ستادی عمل میکند.وقتی میخواهد درمورد یک مساًله دانشجوئی،چه رفاه دانشجوئی باشد،چه میائل آموزشی آن،این را به دانشگاههای مختلف خودش واگذار میکند.دانشگاهها این را به دانشکده های مختلف میدهندونقطه نظرات مختلف کارشناسان مختلف را میگیرند.بعد به شکل یک ستادی عمل میکند.روئسای دانشگاههایش را دعوت میکند واین را مصوب میکند.آیا یک لایحه ای که این همه کار کارشناسی روی آن دراین سطح دانشگاهها بشود،بیشتر کار کارشناسی رویش میشود یا مثلا کمیسیون بهداری که من تنها با ده نفر دیگردرآنجا هستیم؟خوب،کارکارشناسی،درواقع کار اجرائی صرف این تیپی که کار مجلس نیست.یکی از برادران فرمودند واقعاّدرشاًن مجلس نیست.اگرمجلس بیکار است یک مساًله دیگری برای خودش دارد،ولی این دلیل نمیشود که ما بیائیم در کار اجرائی یک وزارتخانه ای به این راحتی دخالت بکنیم. بنابراین مشکلات این مسائل را خود کسانی که دارند کار میکنند بیشتر میدانند.به نظر من باید سیستم مجلس یک طوری باشد که آزادی مدیریت ایجاد بکند ودست وبال مدیران را باز بگذارد تا برای خودشان برنامه،حتی قانون هم تصویب بکنند دراین راستا. کما اینکه من این لایحه را که درسال52 خواندم،نگاه کردم که از سا ل52تا زمان انقلاب این به شکل وام هم حتی نبد.یعنی کمک بود.دولت آن موقع میدادوپس نمیگرفت متاًسفانه ما حالا به شکل وام تازه عمل می کنیم. یعنی از دانشجوباز میگیریم.این مقدار پول جزئی هم که به او میدهیم باز از او میگیریم.این است که مجلس باید حتماّ عنایت داشته باشد.من نظرم این است که مخالفین بعدی اصلا صحبت نکنند
واقعاّدراین رابطه، چون هم وقت مجلس را خیلی میگیردوهم اینکه دولت رادررابطه با این اساسنامه،من دفاع میکنم به کار کار شناسی ای بخاطر اینکه 5تاوزیرآنجا صاحب نفع هستنددراین رابطه.یعنی آنها حتماّ اعمال نظر خواهند کرد.وزیر بهداشت هست،وزیردارائی وزیربرنامه وبودجه وحتی وزارت خارجه وبعضی از وزارتخانه هائی که دانشگاه باز کرده اند اخیراّ اینها ذینفع قضیه هستند وکار کارشناسی اصلی هم درسطح دانشگاه ها انجام خواهد شد ومن فکر می کنم که از این لحاظ ما مشکلی نداشته باشیم.
    درموردمقدار پولش هم من دقیقاّ ریز این را دارم ولی فکر می کنم که بحث اینکه مقدار پولش چقدرهست،چون نمی خواهم وقت مجلس را بیشتر بگیرم،فقط ذکر این نکته کهدر حال حاضر(بخصوص این را خدمت نمایندگان شهرستانی در مجلس عرض بکنم)درسا ل57 خود دانشگاه تهران30% دانشجوی شهرستانی داشته و70%دانشجوی تهرانی.همین الان(سا ل67)73% دانشجویان خوشبختانه به نعمت انقلاب شهرستانی هستند.درحالی که اساس بودجه واعتباروهزینه هایمان همان سال57 وقبل ازآن هست.یعنی30%اعتبار وام میدهند به ازاء70% شهرستانی ها.بنابراین،این مشکلات را این دانشجویان شهرستانی بیشتر دارند وبرادران نماینده های شهرستانی بایددقت بکنند که حتماّ به این مساًله راًی بدنهد.والسلام علیکم.
    نایب رئیس- متشکرم.   
    منشی- موافق رد،جناب آقای فارغ.
    نایب رئیس- آقای فرغ؟ (اظهار شد تشریف ندارند) موافق بعدی را دعوت کنید.
    منشی- موافق دیگر ندارد.
    موحدی ساوجی- من موافقم.
    نایب رئیس- شما موافق رد هستید؟ (موحدی ساوجی- بله) بفرمائید.
    موحدی ساوجی- بسم الله الرحمن الرحیم.دررابطه بااین لایحه بحثهای لازم وصحبتهایی که باید بشود هم مخبر کمیسیون  آموزش عالی وهمچنین یکی از موافقین رد که قبل از بنده صحبت کردند،مطالب را گفتند.اگر میشد این لایحه رااصلاح کنند به این صورت که دولت یاوزارت فرهنگ وآموزش عالی راموظف کنند که ظرف مدت معینی لایحه اساسنامه مربوطه به صندوفهای رفاه دانشجویان را تهیه کندوازطریق هیاًت وزیران به مجلس تقدیم کند،نیازی به رد این لایحه نبود.البته شورای نگهبان با توجه به دیدگاهی که اخیراّداشته اند گفته اند که دولت را،یالابد وزیر مربوطه را نمیشود مکلف کرد که یک لایحه ای را تهیه کند.تهیه لایحه وتقدیم آن به مجلس از اختیارات وزیر یا دولت است ومجلس نمی تواند مکلف کند.اومختار است،میتواند ولی مکلف نمی تواند باشد.حالا اگر دولت قبول کند که ما به همین صورت که شورای نگهبان می پذیرد اصلاحش کنیم که ذکر کنیم مثلا وزارت فرهنگ وآموزش عالی میتواند لایحه اساسنامه مربوط به صندوقهای رفاه دانشجویان را مثلا ظرف مدت معینی تهیه بکند وازطریق هیاًت وزیران به مجلس تقدیم بکند.که البته بعید است که آنها قبول کنند.چون اگر ماهم که قانونی تصویب بکنیم بگوییم که وزیر یا هیاًت وزیران میتوانند،که خوب،آنها طبق قانون اساسی میتوانند.دیگر چه لزومی دارد که ما اینجا برای آن قانون بخواهیم بنویسیم؟فقط آن چیزی که مهم بود تکلیف کردن بود.من فکر می کنم اگر چنانچه وزارت فرهنگ وآموزش عالی ودولت محترم درارتباط با مسائل دانشجویی ومشکلات دانشجویان از لحاظ زندگی،مسکن،هزینه زندگی مخصئصاّبرای دانشجویانیکه از شهرستانها واز نقاط دوردست به تهران می آیند واغلب هم افرادی کم بضاعت یابی بضاعت هستند،اگر چنانچه میخواست برای اینها کاری بکند بهتر بود که لایحهً اساسنامهً صندوقهای رفاه این دانشجویان را به مجلس میدادواز مجلس هم میخواست که با یک فوریت تصویب بکند.
    گاهی می بینیم بعضی از لوایح را دولت به مجلس میدهد بااینکه اصلا نیازی به اینکه لایحه ای به مجلس داده بشودوقانونی تصویب بشود،ندارد فرض کنید که اجازه میخواهد که فلان خدمت رابفروشدویامثلا نرخ فلان جنس راازاین مبلغ بهمبلغ بالاتری بیاورد.این جور لایحه ها را به مجلس میدهند،اما لایحه ای مثل لایحهً اساسنامه صندوهای رفاه دانشجویان که یک مساًله عمده هست درمملکت ما،همیشه هم عمده بوده،بازهم عمده است وهمیشه هم از مسایل مهمی خواهد بود،خوب چه اشکال دارد که این اساسنامه را به مجلس بدهند؟بعضی ازبرادران می گویند که ما وقت مجلس را برای اینجور چیزها نگیریم.چرا برای مهمترین مسایل ما حاضر نباشیم که وقت بگذاریم؟ بحمدالله درارتباط با آموزش عالی درمجلس نمایندگانی که با سابقه باشند یاتخصص داشته باشند،وارد به مساًله باشند،ما کم نداریم.وبعد هم شما فکر میکنید اگر چنانچه وزارت آموزش عالی بیاید این اساسنامه را خودش تهیه بکند وبعد هم هیاًت دولت تصویب بکند،آنها کار کارشناسی شان بالاتر وقوی تر ازمجلس وکمیسیون مربوطه مجلس است؟یقیناّ ب نه وزیر آموزش عالی یک نفر دو نفررا ماًمور می کند که آقا شما بیائید این اساسنامه را بنویسید وبعدهم میآورند هیاًت وزیران،درآن کمیتهً مربوطه یاکمیسیون مربوطه ای که درواقع زیر مجموعه هیاًت دولت است،درآنجا می رود ومثلا یک اصلاحاتی رویش انجام میشودوبعد درهیاًت دولت تک تک وزیران که نظری روی این مساًله ندارند.میآورنددرجلسهً هیاًت وزیران،می گوییند این لایحه است،یک توضیحی هم وزیر مربوطه میدهد بعد هم همه شان راًی میدهند.مثل مجلس نیست که ماده به ماده وتبصره به تبصره وبند به بند بخواهند برایش راًی بگیرند وراًی گیری کنند.بنابراین من فکر می کنم اصلح این است که خود دولت هم این اساسنامه را که میخواهد یک قانون همیشگی باشد یا برای همیشه مورد نیاز وبه صلاح دانشجویان هست،این را مجلس بیاورد،زیرا دولت ممکن است عوض بشود،وزیر عوض بشود،سلیقه ها ودیدگاه ها در هر زمان ممکن است تغییر کند وبعد بیایند براساس همین مجوز مجلس، این اساسنامه را مرتب ومدام تغییر یدهند.یک روزدر اختیار جناح خاصی که دردانشگاه حاکم است این صندوق قرار بگیردوبعد فردا وزیردیگری این اساسنامه را تقییر میدهد ومثلا دراختیار باند دیگری قرار می گیرد.ما فکر می کنیم که اگر بخواهد قانونی باشد که جامع وکامل باشد ومصلحت کل موًسسات آموزش عالی ودانشجویان رادرنظر بگیرند باید به مجلس بیا ید تصویب بشود ودر جاسهً علنی هم باید تصویب بشود نه اینکه بخواهد درکمیسیون مربوطه تصویب بشود.این است که من مخالفم با اینکه این مساًله قانونگذاری دررابطه بااین اساسنامه را ما بخواهیم به دولت واگذار کنیم یا به وزیر مربوطه.وخوب کاری کرده که کمیسیون تخصصی مربوطه این رارد کرده.ومن خواهش می کنم که نمایندگان محترم شما اگراصل این لایحه را تصویب بکنید،این لایحه رااگر رد نکنید،بالاخره،مشکلات دانشجویان پرش من وشما را خواهد گرفت.همانطوری که الان هم دانشجویان به ما مراجعه می کنند. بعداّهم اگر یک اساسنامه ای تصویب بشود که مجلس در جریان نیست،مجلس دیدگاهش رادر آنجا نگنجانده وتاًمین نکرده،بعد چگونه بتواند پاسخگوئی دانشجویانی باشد که به ما خواه نا خواه مراجعه می کنند؟هم خودشان،هم اولیاءشان،پدر ومادرشان وامثال اینها.بنابراین بهتر است که ما این لایحه رارد کنیم واز دولت محترم می خواهیم هر چه زودتر لایحه اساسنامه را به مجلس تقدیم بکند.ماحاضریم با یک فوریت به این مساًله رسیدگی کنیم.والسلام علیکم ورحمه الله وبر کاته.
    نایب رئیس – متشکرم.
    منشی- آقای فدایی مخالف رد.
    فدایی- بسم الله الرحمن الرحیم. من تقا ضا می کنم که نمایندگان محترم عنایت بفرمایند به عرایضی که خدمتتان تقدیم میشود.البته من ترجیح میدادم که آقای موحدی صحبت دیگر ختم بشود وراًی گیری بشود ولی ازآنجا که صحبت فرمودنددیگر به نا گزیر بنده باید مطالبی را اینجا خدمت شما عرض بکنم.
    موحدی ساوجی- شما از طرف خودت می توانی صحبت نکنی. فدائی- به هر حال آنچه که مطرح است این است که گاهی اوقات آدم دراین مجلس دچار تنا قض میشود.از یک طرف مطرح میشود توسط بسیاری ازبرادران که طرحهای اساسی بیاورید، طرحهای عمده بیاورید،طرحهای کلی را بیاورید ازیک طرف روی بعضی از جزئیات آنچنان پا فشاری میکنند که به هر حال نمیدانم یا این را باید گرفت یا آنرا باید گرفت. بعضی از موافقین رد فرمودند،حتی مخبر محترم کمیسیون فرمودند که مسائل آموزش عالی درمجلس اصلاح مطرح نشده ودر صحن مجلس نیامده.باید عرض کنم که شما آمار بگیرید دردوره گذشته که چقدر مسایل آموزش عالی در صحن مجلس مطرح شده،مخبر کمیسیون دفاع کرده،نماینده دولت دفاع کرده.
.
   
اصلاً کمیسیون آموزش عالی تخصصی ترین کمیسیون در دوره گذشته بود . اینطور نبود که مطرح نشود . خود آقای دکتر فروتن هم این مساله را اذعان فرمودند که حتی در این لایحه جزئی هم کلی بحث شده و دوره گذشته روی این لایحه بحث کرده اند . بنابراین این مسائل را نفرمائید . برادرمان جناب انصاری مسایلی را که فرمودند من بنظرم می رسد که به یک نطق قبل از دستور بیشتر شباهت داشت تا دفاع از این لایحه . بعد هم مسائل مختلفی را فرمودند که آقا ! باید اینجور باشد ،‌باید آنجور بشود ! و حتی فرمودند که دولت خیلی کار دارد،‌ خیلی گرفتاری دارد مگر      می رسد که روی اساسنامه بحث بکند؟ معنی مخالفش این است که مجلس واقعاً خیلی بیکار است که بیاید روی تمام مسائل بحث بکند . در حالیکه واقعاً‌اینطور نیست . اگر دولت گرفتار است ،‌اگر دولت خیلی کار دارد مجلس هم گرفتار است . واگر شعار مجلس درست است که باید روی لوایح و مسایل اساسی کار بکند ،‌ این هم خیلی مساله بزرگی نیست . در عین حالیکه مسایل آموزش عالی در راس امور است و روی چشم همه هست . ما نیائیم از این قضیه استفاده کنیم بگوئیم مسایل دانشجویان خیلی مهم است ،‌مسایل آموزش عالی خیلی مهم است . مگر مخالفین یا موافقین این لایحه می گویند که خیلی مهم نیست ؟ واقعاً هم مهم است .ولی از این طریق که نباید همه مسایل را بحث کرد .این مساله ای است مربوط به صندوق رفاه دانشجویان ، مدتها هم مانده ،‌ مدتها هم بلاتکلیف هم مانده ،‌ باید زودتر حل بشود دیگر . و شما اگر می خواهید خدمت بکنید به دانشجویان ، خدمت بکنید به آموزش عالی ، زودتر این قضیه را حل کنید که از بلاتکلیفی دربیاید . خود آقای دکتر فروتن این مساله را مطرح کرده اند که الان قضیه حاد است ،‌مساله حاد است ، زودتر حلش کنید تا تمام بشود دیگر . حالا نه آقا ! ما بگذاریم رد بشود یک لایحه دیگر بردارند بیاورند ، بازشور اول ،‌باز شور دوم ،‌باز شورای نگهبان ، تا ببینیم چه میشود آخرش . این که درست نشد !
    بعد نکته دیگر اینکه برادران فرمودند که بله آقا ! اساسنامه حتماً باید بیاید مجلس . بسیار خوب ،‌بیاید مجلس . این برادرانی که مخالف بودند حداقل حداقل یک بند از این اساسنامه ای که در دستشان هست ( در اینجا چاپ شده در اختیار برادران هست ) نیامدند یک کلمه اش را ایراد بگیرند ،‌بگویند آقا ! اینجایش اشکال دارد . حوب ، جناب آقای انصاری که به هرحال می گویند حتماً باید بیاید مجلس ،‌ لااقل دست می گذاشتند روی بندی از این اساسنامه و می گفتند آقا ! اینجایش اشکال دارد ،‌ به این دلیل باید بیاید مجلس . درست است که الان دولت به شما اصل اساسنامه را نداده و از نظر قانونی حق ندارید که در رابطه با آن کتباً اظهار نظر بکنید ، ولی آیا کسی جلوی شما را گرفته که در صحن مجلس به عنوان مصال بگوئید فلان بند آن اشکال دارد . بگویند این تعداد افرادی که جزو اعضاء‌هیات امناء هستند ،‌این ترکیب ،‌ترکیب غلطی است باید چهارتای دیگر اضافه بشود . نمیدانم چند تا کم بشود . کجا یک چنین مساله ای را فرمودید ؟ یا حتی در همینجا اگر اساسنامه جدیداً بخواهد بیاید در مجلس شماچه کار می خواهید بکنید؟ اینجا نوشته  که (( مثلاً فرض بفرمائید ماده 5 )) وظایف و اختیارات هیات امناء بشرح زیر می باشد :
    الف – تعیین خط مشی و نحوه بهره برداری از وجوه صندوقها تازه اساسنامه هم بیاید ، باز همین بند در آن هست . شما می خواهید روی این خدشه بکنید ؟ بگوئید نه آقا ،‌نحوه بهره برادری را باید خود مجلس تعیین بکند ،‌میزان بهره برداری را خود مجلس تعیین بکند . آیا واقعاً مجلس وقتش اینقدر اضافه است ؟ بنابراین این مسایل را خواهش می کنم برادران عزیز نفرمایند و اجازه بدهند که طرحها و لوایحی که به این سادگی به هر حال میشود برخورد کرد حل بشود و زودتر تمام بشود .
    تازه نکته دیگری که اینجا من خدمت شما عرض می کنم اگر واقعاً برادرها نظر اصلاحی داشته باشند در شور دوم میشود اصلاح کرد .از طریق اصل 85 اگر حق بخواهند اختیار بدهیم به کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی که خودش شخصاً نظر بدهد ودیگر در مجلس هم نیاید میشود این کار را کرد . چرا ما این راالان رد بکنیم ؟ . کلام آخر اینکه واقعاً احتیاج نبود که زیاد صحبت بشود ،‌ولی به جهت تتمیم فایده و اینکه بحث ،‌نوبت من هم بود عرض کردم . من حتی با رئیس محترم کمیسیون آقای دکتر حبیبی صحبت کردم گفتم آقا شما موافقید یا مخالف ؟ گفتند من موافقم . البته گفتند روی بعضی از مواد اساسنامه یک چیزهایی میشود گفت . گفتند من رای هم میدهم به این . یعنی معلوم میشود که کمیسیون هم بعضی از اعضاء و رئیس محترم آن عنایت به این قضیه تمامبشودوازاین طریق کمک کنید به دانشجویان کمک کنید به دانشگاهها که مسایل دانشگاهها از این طریق حل بشود نه از طریق رد کردن قضیه که باز کش پیدا می کند ومعلوم نیست، شاید چهار سا ل دیگر اصلا دو باره از نویک لایحه جدیدی را برادرند بیاورند.والسلام علیکم ورحمه الله.
    نایب رئیس- متشکر. خوب،موافق ثبت نام نکرده ولی مخالف میتواند صحبت کند.
    منشی- مخالف بعدی رد،آقای داودی شمسی.
    داودی شمسی- بسم الله الرحمن الرحیم . بقدر کافی صحبت شد و من سعی می کنم که خلاصه اشاره بکنم . ولی تنها مطلبی که وجود دارد و باید باز هم توضیح داده بشود این است که چرا ما اجازه نمی دهیم که هیات دولت اساسنامه راتصویب بکند . این یک بحث اساسی است که در مجلس باید بشود . تقریباً همه روزه برادرها تذکر میدهند در نطقهای قبل از دستور یا بطریق دیگر مخصوصاً بصورت مخالفت با لوایح جزئی و کم اهمیت نباید به مجلس بیاید . یک بحث این است که نظام قانونگذاری باید تداوم داشته باشد ویک سری قوانینی که قبلاً تصویب شد . به اصلاحیه احتیاج دارد .اینها جتی اگر یک خط باشد . یک کلمه باشد ،‌حذف یک جمله باشد ،‌باید بیاید . یعنی ما چاره ای نداریم . اگر این کار را نکنیم بایستی بیایند و یک قانون جدیدی بیاورند و این اصلاً لازم نیست . یکی از دلایلی که بنده مخالفم که اساسنامه باید مجلس برای این است که یک اساسنامه ای وجود داشته . درست است که در زمان سابق فعالیت صندوقها کم بوده ، یا نوع فعالیتش کم بوده ولی آن میتواند در دولت اصلاح بشود . سالها تجربه شده . بعد از انقلاب هم چند سالی این صندوق کارکرده . به هر صورت ما وقتی که دیدم یک لایحه ای کوچک هست و چند سطر هست یا یک اجاره ای دولت میخواهد نباید بگوئیم که این لایحه مهم نیست و نباید به مجلس .
    یک مطلب دیگر اینکه اگر مجلس بیفتد در این خط که اساسنامه ها را بیاورد اینجا تصویب کند بدانید که به هیچ کار دیگری نخواهد رسید . چرا ؟ چون تعداد شرکتهای دولتی و مؤسسات وابسته به دولت و سایر نهادها و بنگاههایی که اساسنامه دارند ، چند صد مورد است . یعنی صدها مورد ما داریم که اساسنامه دارند ویا جاهای جدیدی که تاسیس میشوند و      اساسنامه شان باید تصویب بشود . حالا یک جاهایی که مهم است ،‌در مجلس گذشته هم شرکت پست ،‌راه آهن ،‌و بعضی دیگر آمد در مجلس تصویب شد . آن خوب بحثی نیست . چون یک سازمان بزرگی است و شرایط جدیدی دراد و ممکن است که لازم باشد بیاید . ولی اگر ما بخواهیم همه اساسنامه ها ،‌بیاید مجلس به هیچ کار دیگری نمی رسیم . خودمجلس هم وقتیکه این اساسنامه بیاید زیاد به آن نمی پردازد و نمی رسد که بپردازد . در دوره گذشته بنده خاطر دارم ( اسم      نمی آورم ) . یکی دوتا از اساسنامه ها موقعی که میامد به مجلس شاید ده ،‌بیست نفر هم به آن توجه نمی کردند و یکی دو تا اساسنامه بود با اینکه ده ، 15 تا هم ماده داست ظرف چند دقیقه تصویب شد. یعنی مجلس در اواخر دوره می گفت که چرا ما این اساسنامه ها را تصویب بکنیم؟
    مطلب دیگرمساله نظارت مجلس است . یعنی مجلس به جای اینکه بیاید این اساسنامه ها را تصویب بکند ،‌کمیسیونهای محترم می توانند بیایند تمام اساسنامه هایی که از قدیم تصویب شده و در خیلی از آنها هم اشکال هست ،‌ اینها را مرور بکنند  و تذکربدهند به دولت ، آنجاهایی که لازم است اصلاح بشود . ما می بینیم که از یک طرف تعداد این سازمانها زیاد است و در مورد خاص این اساسنامه ، با توجه به تعداد دانشجویان ومسایل زیاد دانشجویان ،‌اگر ما دوباره محول بکنیم که یک اساسنامه دیگری دولت بیاورد ،‌( بفرض اینکه ظرف ششماه هم بیاورد ) تا بیاید در مجلس تصویب بشود دو سال دیگر ،‌سه سال دیگر طول می کشد . واین دانشجویان واین صندوقهای رفاه با یک بلاتکلیفی مواجه خواهند بو.د . اینکه میشود طبق اصل 85 کمیسیون انجام بدهد ،‌این ممکن است . بنابراین بجای اینکه کمیسیون پیشنهاد کرده که این رد بشود میتوانست بیاید بگوید که اصلاح بشود . و در شور دوم هم میشود چیزهای دیگری به آن اضافه کرد . الان کمیسیون برنامه و بودجه این متن را تغییر داده در همان شور اول . اولاً گفته است ( به جای اینکه فقط وزارت فرهنگ و آموزش عالی اساسنامه را تدوین بکند ) گفته است با همکاری      وزارتخانه های بهداشت ،‌درمان و آموزش
پزشکی و وزارت برنامه و بودجه این کار را بکند واساسنامه را تهیه بکند . مطلب دیگری که گفته است اینکه صندوقها موظفند که به سمت خودکفائی بروند . پیشنهادات زیاد دیگری که اینجا نمایندگان محترم فرمودند ،‌مثل اینکه تبدیل بشود به صندوق تعاون و رفاه ،‌فقط صندوق رفاه تنها نباشد ،‌ یک مصرف کننده مصرف نباشد . یا به یک مؤسسه اعتباری بزرگ تبدیل بشود ، شعب فرعی داشته باشد ،‌ همهاینها را میشود در شور دوم اضافه کرد .
    مطلب دیگر اینکه می گویند در هیات دولت به آن رسیدگی نمیشود . اولاً در هیات دولت من فکر می کنم که بیشتر از کمیسیونها رسیدگی میشود . منتها نوع کار در آنجا فرق می کند . آنجا اولاً با یک نامه ای ارجاع میشود به وزارتخانه ای مختلف . یعنی همین لایحه اساسنامه اگر برود در هیات دولت ،‌حتماً به وزارت دارائی ارجاع میشود ، به وزارت برنامه ارجاع میشود ،‌به     وزارتخانه های مختلف ارجاع میشود. آنها نظر می دهند  . آنها در دفاتر حقوقی شان بررسی      می کنند و نظر می دهند . غالباً یک جلسا ت فرعی تشکیل میشود در دفتر حقوقی نخست وزیری و بعضی وقتها ممکن است برای یک لایحه چند سطری ، هفت هشت ساعت در این جلسات فرعی کارشناسان به آن رسیدگی بکنند وگاهی هم البته ممکن است پیشنهاد وزارتخانه به سرعت تصویب بشود . این بستگی به نوعش دارد. چیزی که هست آنجا وزرا با دید اجرائی به قضیه نگاه می کنند ، مجلس با یک دید نظارتی . ممکن است که بعضی از لوایحی که آنجا تصویب میشود برای اینکه در اجرا کارش سریع باشد بعضی از کنترلها و اینها که مرسوم هست ،‌دراین نگذارند واین هم واقعاً لازم هست . یعنی اگر ما به هیات دولت اعتماد نکنیم و لوایح را ندهیم آنجا ، همه را بخوانیم بیاوریم در مجلس ،‌( اساسنامه ها وآئین نامه های مختلف را ) اصلاً بوروکراسی زیاد میشود. نمونه های زیادی هم هست که ما می بینیم که بعد از انقلاب بروکراسی در خیلی از موارد زیاد تر شده یکی از دلایلش همین است . مجلس وسواس دارد،‌میخواهد کنترل کافی داشته باشد و معمولاً با این دید نگاه میکند و دولت با یک دید روانتر و من فکر میکنم که با همه این دلایل ما باید به این رای بدهیم .
    راجع به شکل این صندوق صحبت شد . ببینید ما صحبت از عدم تمرکز میکنیم ،‌ البته با حفظ آن کنترلهای مرکزی . اگر وزارتخانه ها بخواهند همه کارها را بخودشان متصل بکنند به کار اصلی نمی رسند . و حتماً بایستی واحدهای اقماری با اختیارات کافی تاسیس بشود واین صندوق هم مثل شرکتها، مثل مؤسسات یکی از این اشکال هستند . واینکه بصورت یک مؤسسه اعتباری است میتواند تحت نظر شواریعالی باشد ، مجمع عمومی باشد ،‌هیات امناء باشد . حتی اگر ما اجازه تصویب اساسنامه را خود آنها هم بدهیم نباید نگران باشیم . چرا؟ برای اینکه وقتیکه اختیارات را محول می کنیم ،‌مابه چه کسی محول می کنیم ؟ به چند تا وزیر . یا فرض کنید اگر به هیات امناء باشد یا به شوراهای عالی باشد ،‌به اشخاص بالاتر از وزیر ، یا در همین سطح . بنابراین نبایستی هیچ نگرانی داشته باشیم  به سمت تمرکز گرایی برویم . و مهمتر از همه اینها من فکر می کنم اگر دلسوزی میخواهیم بکنیم برای دانشجویان وبرای وضعیت فعلی ،‌حتماً‌ بایستی به این لایحه رای بدهیم . چرا که الان ما صدها هزار دانشجو داریم ،‌طبق یک برآوردی که هست حدود 60% اینها به کمک احتیاج دارند . بیش از انقلاب 20 تا 30% به خوابگاه احتیاج داشتند ولی الان 60% یا 70% و حتی 80% آقای فروتن به عنوان رئیس داشنگاه تهران فرمودند که 70% دانشجویان ما الان شهرستانی هستند سابقاً این برعکس بود . یعنی 10%یا 20% شهرستانی بودند و 70% یا 80% اهل آن شهر مرکز دانشگاهی . و در ده  ، پانزده سال آینده این به میلیونها نفر ومیلیونها نفر خواهد رسید تعداد دانشجویان . اگر ما یک سال ،‌دوسال باز تقویت سازمان رفاه دانشجوسان را ( سازمانی که رسیدگی بایدبکند ) عقب بیندازیم ،‌هر روزی که برود بر مشکلات ما اضافه میشود . و حالا مسایلی هست که راجع به جزئیاتش من عرض نمی کنم . فقط یک چیز دیگر باز اشاره بکنم و آن این است که  چرا  کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی فکر می کند که حتماً باید روی این کار بکند؟‌کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی روی بسیار از موضوعات دیگر ،‌وسایر کمیسیونهای تخصصی میتوانند کار بکنند که اهمیتشان از این بیشتر است . اگر شورای عالی انقلاب فرهنگ الان میاید مسایلی را تصویب می کند ،‌آئین نامه هایی ،‌اساسنامه هایی را تصویب می کند این به دلیل این است که جای دیگر تصویب نکرد . ما سراغ نداریم که مجلس آمده باشد قانونی تصویب کرده باشد برای مثلاً مساله دانشگاهها بعد شورای عالی انقلاب فرهنگی بیاید این را رد بکند وخودش یک چیز دیگری تصویب بکند . آن معمولاً جاهایی کارمی کند که ضروری هست.اصولا نهادهای انقلاب ازاول انقلاب همینجوری عمل کرده اند هر جا که ضرورت داشته وخلایی وجود داشته آمده اندآن خلاءراپرکرده اندوآن کار ضروری را انجام داده اندومن فکر می کنم که اگر ما این را تصویب بکنیم دوباره شورای عالی انقلاب فرهنگی بیاید خودش این کاررا بکندآنوقت خواهیم گفت که چراآن درکار مجلس دخالت کرده یا دراین حیطه وارد شده.یکی از دلایلش این است وما نمونه های زیاد دیگری داریم.به هر حال من فکر می کنم در شور دوم مسایلی مشارکت دانشجویان واستادان،یکمقدار تعاونی کردن این صندوق،کمک گرفتن از مردم واز نهاد ها(آن چیزهایی که موافقین رد فرمودند که دراین لایحه نیآمده)این را میتوانند درمتن بیاورندوبگویند وزارت فرهنگ وآموزش عالی این را تصویب بکند واین مطالب را دراساسنامه بگنجاند.شورای عالی اش مرکب باشد از این اشخاص یا فرض کنیم که این وظایف باید به وظایف قبلی صندوق اضافه بشود.بااین شرطها آنموقع هیاًت دولت برودوتصویب بکند.ودیگر ازاین یک سطری که فقط به وزارت فرهنگ وآموزش عالی اجازه داده میشود،می آیدبیرون ویک اساسنامه کاملی ان شاءالله درهیاًت دولت به سرعت تصویب میشود ومشکلات حل میشود.حالا اگر بعدازاین اساسنامه کامل نبود آنموقع طرح داده بشود ویا از دولت خواسته بشود،ازدولت سوًال بشود،توصیه بشود به دولت که این را کاملتر بکند.والسلام علیکم ورحمه الله.
    منشی- چون موافق رد کسی ثبت نام نکرده،آقای شیبانی مخالف ردهستند که صحبت می کنند.
    شیبانی- من وقتم را به آقای اکرمی داده ام. ایشان به جای من صحبت می کنند.
    منشی- آقای اکرمی مخالف رد بفرمایند.
    سید رضا اکرمی- بسم الله الرحمن الرحیم.ضمن تشکر ازجناب آقای دکتر شیبانی که فرصت شان را به بنده دادند،چند نکته را خدمت نمایندگان محترم عرض می کنم.ان شاءالله در تصمیم گیری شان مفیدوموًثر باشد.
    نکته اول اینکه این اساسنامه ای که الان برای صندوق رفاه دانشجویان وجود دارد مال سال است و سال زمان ازاین اساسنامه میگذارد.که ما میدانیم در طول این  سال چه تحویل وفرهنگی وکمی وکیفی در مملکت بوجود آمده است .این اساسنامه مال قبل از انقلاب است واکنون دردهمین سال پیروزی انقلاب اسلامی ایران هستیم عدد دانشجویان آن زمان بااین زمان هیچ قابل مقایسه نیست ما حدود چهار صد هزارالان دانشجودرموًسسات آموزش دولتی وغیر دولتی دانشجو داریم.واین قابل مقایسه با گذشته نیست.بنابراین ضرورت باز نگری دراین اساسنامه را برای ما مشخص می کند که باید این اساسنامه بازنگری بشود.نکته دوم اینکه ما امروز برای دانشجویانیکه دراین شرائط درداخل کشور یا خارج مشغول تحصیل هستند،گستردگی امور ایجاب می کند که بیائیم یک فکر جامعتری برای رفاه این دانشجویان ارجمندداخل کشوروخارج ازکشور بنمائیم وبرای آنها اندیشهً جامعتری داشته باشیم نکتهً سوم این است که اصولا موًسسات آموزش عالی هر کشور…
    نایب رئیس- آقای اکرمی اجازه بدهید حضورتان عرض کنم از ابتدایی که شروع به صحبت فرمودید،شش دقیقه وقت داشتید که حدود یک دقیقه صحبت کردید.من این را به شما اعلان میکنم که در فشردگی مطلبتان اثر بگذارد.
    اکرمی- چشم،ممنون اصولا موًسسات آموزش عالی برای هر کشور یک تابلو رشد فرهنگ وعلوم کشور،وجود نیروی متخصص وآگاه درآن کشور،سهولت دستیابی یه استقلال درابعاد علمی وفکری آن کشور وماوقتی میتوانیم به این موًسسات آموزش عالی بهای لازم بدهیم که به آن دانشجویی که مشغول تحصیل هست به آن مقداری که برای ما امکان پذیراست خدمات بدهیم وتوجه بکنیم.نکتهً بعدی این است.ما که الان درشرایط ان شاءالله باز سازی ونوسازی وبهسازی کشور هستیم طرح این بحث که ما میخواهیم درصندوق رفاه دانشجویان بازنگری بکنیم وآنرا جامعتر بکنیم و ان شاءالله خدمات بیشتری به دانشجویانیکه اشاره شد عمد تاًشهرستانی هستندونیازهای آنها الان بیشتر هست،خود القاءاین فکر واندیشه خدا میداند یک  شوقی وتشویقی در دانشجویان به وجود خواهد آمد که خوب الحمدلله مجلس   
به این نکته عنایت دارند میخواهد در صندوق رفه دانشویان تجدید نظر بکند،خدمات بیشتروکمکهای بیشتری راجذب بکند ودراختیار آنها بگذارد.این یقیناّدررشد کمی وکیفی تحصیل آنها اثر مثبت ان شآءالله خواهد داشت.منتهااین دوتا پیشنهاد دارم:یک پیشنهاد این است که ان شاءالله وقتی کلیاتش راًی آورد حتماّ به کمیسیون بهداری هم برود چون ما الان اگر اشتباه نکنم حدود30% دانشجویانمان دررشته پزشکی کشور(حالا درقسمت پرستاری ومامائی ورشته های دیگر)مشغول تحصیل هستند واخیراً به گسترش کمی خوبی هم پیدا کرده،این لایحه به آنجا هم برود که یک قدری جامعتر بشود واشکالاتی هم که عزیزان موافق ردمطرح کردند یکی برمحور این بود که چرا حالا اسا سنامه را وزارت علوم تهیه کند وبه تصویب هیاًت وزیران برساند؟این اشکال جزئی است.ما حتی اگر به این نتیجه رسیدیم که اسا سنامه به مجلس بیاید،مجلس بیاید هیچ مشکلی ندارد.بنابراین من استدعا میکنم لایحهً مهمی است می تواند آثار مثبت وخوبی داشته باشد تصویب کلیات این لایحه ان شاءالله عزیزان نماینده ها به این لایحه راًی موافق بدهند .والسلام.
    نایب رئیس- بسیار خوب،مخالفین وقتشان تمام شده، عده ای هم ثبت نام فرموده اند ولی دیگر طبیعی است که نمی تواند صحبت کنند موافق هم نداشتیم،دولت هم می خواهند صحبت کنند.بنابراین جلسه برای تنفس تعطیل میشود.خواهش می کنم که سروقت تشریف بیاورید.
    (جلسه ساعت25/10 به عنوان تنفس تعطیل ومجدداّ ساعت05/11 به ریاست آقای کروبی ((نایب رئیس ))تشکیل شد)
    نایب رئیس- بسم الله الرحمن الرحیم. جلسه برای ادامهً مذاکرات رسمی است.
    منشی- بررسی گزارش کمیسیون آموزش عالی درمورد لایحهً اساسنامهً صندوق رفاه دانشجویان است. مخالف وموافق صحبت کردند.مخبر کمیسیون فرهنگ وآموزش عالی بفرمائید.
    دکتر شهزاد(مخبر کمیسیون)- بسم الله الرحمن الرحیم.دوتا مطلب به طور غیر مستقیم در فرمایشات برادران عزیز مخالف علیرغم تو ضیحی که بنده دادم اینجا واحتمالا در جامعهً القاءشد که اینها را بایستی مجدداّ تو ضیح بدهم. مطلب اول موافقت با اصل نوشتن اسا سنامه برای صندوق رفاه.دراین قضیه نه موافق ،نه مخالف،نه کمیسیون کسی صحبتی نداشته دراینکه بایستی برای صندوق رفاه دانشجویان اساسنامه ای نوشته بشود.حالا اگر این مطلب ازسال59 به اینطرف به تاًخیر افتاده آن یک بحث دیگری است.باید ببینند بهچه دلیلی به تاًخیر افتاده؟به این معنا نیست که چون یک مطلبی در گذشته به تاًخیر افتاده،حالا دیرآمده،بنابراین انجا بعضی از ابعاد کارشناسی انجام نگیردوحالا ما عجله بکنیم .خیر،خوب آنها که قراربوده عجله بکنند باید قبلا عجله می کردند.
    مساًله بعدی اینکه باز مسائل به گونه ای ترسیم شد مثل اینکه همهً مشکلات رفاهی دانشجویان وقضایائی که بخصوص در چند هفته اخیر بعد ازباز شدن دانشگاهها هست انگار منوط به تصویب این لایحه است.خوب اگر ما این مطلب را بخواهیم بپذیریم لازم است که مشخص بشود چرا دراین کار تاًخیر شده است؟خوب حداقل همین لایحه هم می توانست باقید فوریت بیاید.بنابراین خوب است که منصفانه از جوخاصی کهالان در جامعه هست دراین رابطه استفاده نشود.واقعیتش این است که این قضیه هم امروز اگر تصویب بشود یاتصویب نشود اینجورنیست که بودجه ای فوراّبرای این کار درنظر گرفته بشودومشکلات حل بشود.یااین بچه های دانشجوئی که الان درمساجد هستند فوراّآپاتمانها را خالی بکنند وبه آنها بدهند.چون بازهم درآن صورت خوب بایستی مشخص بشود پس چرا اگراین،اینقدر ضرورت داشته وکمیسیون برنامه وبودجه بخاطر اینکه چنین مطلبی قبلا تصویب نشده مثلا بودجه تخصیص نمی داده؟خوب اینرا باید زودتر می آوردند. بنابراین مطلب بایستی درهمان چها چوب کارشناسی خودش ارزیابی بشود وروی آن صحبت بشود.مضافاّ اینکه اگر خواهران وبرادران عزیز دراین لایحه به اصطلاح نظرشان این باشد که راًی بدهند واین اختیارات را ازمجلس تفویض بکنند به وزارت آموزش عالی خوب تکلیف شرعی ما ساقط شده،هیچ مساًله ای پیش نمی اید.اما صحبت هایی که درفرمایشات برادران عزیز مخالف بود.یکی از برادرها اشاره کردند به گزینش های اخلاقی ومسائل جانبازان وراه پیدا کردنشان به دانشگاه،اینها اصلا ارتباطی به قضیهً صندوق رفاه ندارد.گزینش های اخلاقی هم اصلا نه به دولت ونه به مجلس ارتباط داردآن ضوابط مربوطه اش راشورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب کرده.مسائل دیگری که عنوان شد اشاره شدکه کمیسیون می توانددیدگاههای خودش را درلایحه واساسنامه نظر بدهدواصلاح بکند.مساًله این هست اساسنامه ای برای مانیامده.من اینجا یکبار دیگر این چیزی را که از مجلس خواسته اند قرائت می کنم چون این مطلب خیلی مهم است که اصلا ما دربارهً چی داریم بحث می کنیم؟دولت یک مادهً واحده ای به مجلس داده که :به موجب این قانون وزارت فرهنگ وآموزش عالی مجاز است اساسنامهً مربوط به صندوقهای رفاه دانشجویان را تهیه وپس ازتصویب هیاًت وزیران به مورد اجرا بگذارد.بنابراین بحث اینکه ما دولت راموظف بکنیم که اساسنامه را بنویسد وبه مجلس بیاورد،ما نظریاتمان رابدهیم اصلا مطرح نیست. اساسنامه درهیاًت وزیران نوشته می شودوبالطبع آئین نامه های اجارئی بعدی آن هم درآنجا نوشته می شود.اما صبت اینکه آیا ما این اساسنامه رادیده ایم یانه؟طبعاّکمیسیون که این کارش هست دنبال چنین قضیه ای رفته.ما این اساسنامه را دیده ایم وبعضی قسمتهایش را اشکال داشته ایم،اما بحث اینکه بند بند این اساسنامه چه مساًله ای دارد وچگونه باید تغییر بکند اصلا دستور جلسه مجلس هیست چون ما دربارهًاساسنامه صحبت نم کنیم.آن زمانی بود که اساسنامه ای را دولت بیاورد وما بخواهیم اصلاحش بکنیم.وما درکمیسیون تغییراتی هم که ناقض این مادهً واحده باشد اگر بدهیم به  این معنا که دولت اساسنامه را بنویس وبه مجلس بیاورد این همان چیزی است که ما
می خواهیم همان اشکالی است که ماداریم .بعضی ازبرادران عنوان می فرمایند این مطلب را ما می توانیم اینجا به کمیسیون ارجاع بدهیم.خوب مادهًواحده ای که به ما داده اند اینرا نخواسته اند این در مرحاهً بعدی است که دولت چیزی بیاورد بعد اینجا مجلس محترم نظر بدهد که خوب این چون قضایای ریز کارشناسی دارد برود داخل کمیسیون مربوطه.مساًل دیگر بعضی از برادرها اشاره فرمودند که اگانهای دست اندر کار مساًله دانشجو الان جاهای مختلفی هستند.این همان صحبتی است که ما هم داریم.واقعیتش این است که الان وزارت بهداشت ودرمان وآموزش پزشکی هم 30درصددانشجو دارد وبایستی درنوشتن چنین اساسنامه ای شرکت می داشت که خوب شرکت نداشته. ایهم یکی ازاشکالاتی است که باید مورد نظر قراربگیرد. اینکه عنوان شد این یک قضیه بی اهمیتی هست واینجا وقت مجلس را می گیرد.مساًله اینجورنیست. اگر ما خودمان داریم صحبت می کنیم چهارصد هزار دانشجو داریم که با خانواده هایشان حداقل 2میایون نفر میشود.واینهم یک مسالع کمک رفاهی هست خوب مجلس میتواند دراین قضیه از بعد سیاستگذاری،از بعد منابع مالی ازبعد تقویت این صندوق اعمال نظر بکند وآنرا تصحیح کند.بنابراین آن چیزی را که باید بطور خلاصه خدمت خواهران وبرادران عزیز عرض کنم این هست که فوری بودن این مطلب به آن صورتی که عنوان می شود اصلا مطرح نیست بخاطر اینکه از یال59 به اینطرف به ای وضع گذرانده اند.تصویب یا عدم تصویب این لایحه هم به این صورت امروز هیچ مشکلی را به صورت حاد حل نمی کند بخاطر اینکه قضیه اصلی پول هست ومساًله کمیت ها هست وعدم تناسب امکانات باتعداددانشجویان.قضیه دیگر مجلس وبه خصوص کمیسیون تمایل دارد نظر خودش را به صورتی دراین مطلب اعمال بکند.مجدداّآن پیشنهادی را که خدمت ریاست محترم مجلس عرض کردم اینجا تکرار میکنم. اگرآن مشکل حل بشود که مثل گذشته مجلس بتواند دولت را به آوردن لایحهً خاصی موظف بکند مسا ئل مختلفی ومنجمله این قضیه حل می شود.ایدآلی که کمیسیون ازاین مطلب دارد این است که وزارتین مربوطه یعنی وزارت آموزش عالی وبهداشت ودرمان وآموزش پزشکی،این لایحهً صندوق رفاه را به مجلس بیاورند.مجلس اگر خواست درریز آن وارد بشود، اگر نخواست به کمیسیون ارجاع می کند. مساًله بعدی عنوان شد از طرف اعلام مخالفت رئیس محترم کمیسیون،خوب نظر کمیسیون همین است که اعلام شده.آقای دکتر حبیبی بااین قضیه موافق نبودند،مخالف بودند.بنابراین اگر هم لازم باشدخوب خودشان صحبت می کردند.حالا در نهایت تصمیم با خواهران ویرادران عزیز است اگر این به اینصورت تصویب بشود که خود ااساسنامه شان راا می نویسند،اگر نظری هم ازما خواستند نظرمان را میدهیم.اگر هم که مجلس خواست این را تفویض اختیار بکند که بازهم مشکلی پیش نمی آید.ولی ما معتقد هستیم که
باتوجه باینکه تعداد زیادی دانشگاهی و کار شناسی در مجلس هست،اینهم مساًله مهمی هست اگر درمجلس مطرح بشود یک کار بنیادی تر واساسی تری دررابطه با دانشجویان انجام خواهد گرفت.والسلام علیکم ورحمه الله.
    نایب رئیس- متشکر نمایندهً دولت بفرمائید.
    محسن رهامی (معاون وزارت فرهنگ وآموزش عالی)- بسم الله الرحمن الرحیم.ضمن تشکر از توجهی که نمایندگان محترم ور مورد این لایحه مبذول داشتند وهمانطور که ملا حظه فرمودید تعداد مخالفین رد بحمدالله خیلی زیاد بود ودوسه نفر بیشتر از یرادرها به عنوان موافق رد صحبت نکردندوخود این نشان میدهد که احتیاج به توضیح زیاد ندارد.مخصوصاّ من لیست برادرانی که به عنوان مخلف رد یعنی موافق لایحه ثبت نام کرده بودند نگاه کردم تعداد زیادی از برادرها که مسوولیت های دانشگاهی داشته اند از روًسای محترم دانشگاهها که الان درمجلس تشریف دارند به عنوان مخالف رد وموافق اصل لایحه ثبت نام کردند وصحبت کردند ئبه تعداد زیادی هم نوبت نرسید والا لیست خیلی بیشتر از اینها بود.علی ایحال من اجمالا خدمت نمایندگان محترم این صندوقهارا یک توضیحی بدهم،درجریان باشید بعد ببیند که ما الان چه میخواهیم از این مادهً واحده ای که به مجلس آوردیم؟ اساسنامهً این صندوقها سابقهً آن به سال1352 بر می گردد.درسال52 مجلس سابق یک قانونی تصویب کرد که اجازه داد این صندوقها تشکیل بشود.یک ماده واحده ای تصویب می کند بعد اجازهً تصویب اساسنامه این صندوقهارا هم به دوتا ازکمیسیون های مجلس آن موقع میدهد.بعد درسال52 اساسنامهً این صندوقها تصویب شده.از همان موقع این اساسنامه مورد عمل بوده تا می آید در تاریخ3/9/58شورای انقلاب آن هیاًت امناءرا منحل می کندواختیارات هیاًت امنای این صندوقها را واگذار می کند به وزیر فرهنگ وآموزش عالی.در18/12/58دوباره شورای انقلاب می آید وظایف هیاًت امناءرا واگذار می کند به هیاًت امنای دانشگاهها که هر دانشگاهی برای خودش هیاًت امناءدارد. مجدداّ در24/2/59شورای اقلاب یک مصوبه ای داردواختیارات هیاًت امناءرابرمی گرداند به وزیر فرهنگ وآموزش عالی ووزارتخانه موظف می شود که لایحهً اساسنامه را تنظیم کند وبرای تصویب بیاورد. از آن تا به حال هیاًت امنای این صندوقها منحل بوده،درهیاًت امناء اضافه بروزیر فرهنگ وآموزش عالی از دیگر آقایان وزراء هم تشریف داشتند شما اگر مالا حظه بفرمائید اسناد سابق را دوسه تا از وزراءکه آنموقع عنوان وزیر مشاور داشتند مثل سرپرست سازمان برنامه وبودجه وچند نفر دیگر از برادران وزراء تشریف داشتند وهمچنین تر کیبی هیاًت امناء دشته.بعداز انحلال وزیر فرهنگ وآموزش عالی شخصاّ عهده داروظایف هیاًت امناء می شود. درمجلس اول وزارتخانه طبق وظیفه ای که داشته این اساسنامه را تنظیم کند،به مجلس بدهد.تقدیم مجلس کرده اینکه برادرمان آقای دکتر شهرزاد گفتند که چرا تا به حال وزارتخانه نیاورده؟سابقهً آنرا اگر ملاحظه می کردند من درکمیسیون هم خدمت برادرها توضیح دادم که این لایحهتنظیم شده وتقدیم مجلس هم شده منتها همین مشکل بوده یعنی شور اول، شوردوم یعنی این سیر که رد بشود مجلس اول عمرش کفاف نداده،آمد به مجلی دوم دوباره می بایستی در مجلس دوم از اول تقاضا می شد که به دستور می آمدوهمین سیر تا اینکه کمیسیون فرهنگ وآموزش عالی آن زمان بعد از اینکه این سیر طی شده گفته اند اساسنامه را لازم نیست شما بیاورید اینجا. ما به شما اجازه میدهیم اساسنامه اش را تنظیم کنید به هیاًت دولت بدهید.منتها همین اجازهً تصویب اساسنامه را به هیاًت دولت اینرامی با یستی مجلس میداد.به هر حال مجلس دوم،کمیسیون فرهنگ وآموزش عالی در شور اول هم این مادهً واحده را تصویب کرده تا به مجلس بیاید وشوردوم وغیره عمر مجلس دوم هم تمام شده.بنابراین اینکه می فرمایند تا به حال وزارتخانه چرانداده اگر این مشکل را داشته وزارتخانه لایحه اش را هم داده اول هم قراربوده خود اساسنامه را تصویب کند بعد گفته نه اجازه تصویب به دولت میدهیم چون درمجلس،آقایانی که درمجلس اول ودوم حضور داشتند خاطر شان هست.بنده خودم که اینجا خدمتتان بودم یادم هست که دراساسنامه بحث بود که آیادولت می تواند اساسنامه تصویب کند یا حتماّ به مجلس بیاید؟ اختلاف نظری بود بین مجلس وشورای نگهبان.نهایتاّدر اساسنامهً مهمی مثل اساسنامهً جهادو سپاه،مجلس تصویب کرد بقیه را اساسنامه هایی که خیلی مهم نبودند اجازهً تصویبش را به دولت دادندوآقایان می دانند که اساسنامه یک فرمی دارد که تعداد زیادی از این اساسنامه ها را خود آقایان وزراء در وزارت بهداشت و درمان داریم ، وزارتخانه های دیگر داریم و ده ها شرکت و سازمان را یک فرمهایی دارد فرم تقریباً ثابتی هم هست این اساسنامه ها را تصویب می کنند و مجلس دوم همین رویه را عمل می کرد و لذا اختیار داد کمیسیون به دولت . منتها مجلس دوم هم عمرش کفاف نداد ودوباره این لایحه ماند در دستور کار مجلس سوم . حالا هم اینکه ما خدمتتان      آورده ایم این است که مجلس به دولت اجازه بدهد این اساسنامه صندوق ها را تصویب کند و حالا پیش نویس آنرا اینجا پیشنهاد شده که وزیر فرهنگ و آموزش عالی بنویسد و کمیسیون برنامه و بودجه که اصل لایحه را تصویب کرده گفته اند نه یکی ،‌ دوتا دیگر از آقایان وزراء هم در پیش نویس آن نظر داشتند . به هر حال آنها در پیش نویس آن هم نظر نداشته باشند در هیان دولت تشریف دارند و آنجا می توانند نظرشان را اعمال کنند . این راجع به سابقه قضیه ،‌اما خود این صندوقها که عرض کردم از سال 52 تصویب شده از سال 53 شروع کرده به دادن کمک هزینه  به دانشجو ها آنموقع با سیصد تومان کمک هزینه و دویست و پنجاه تومان وام مسکن کارش را شروع کرده وضعی که فعلاً ما داریم الان در وضعیت مملکت من برای استحضار برادرها عرض کنم وام تحصیلی که ما الان به دانشجو ها میدهیم 60 درصد از دانشجوها را این صندوق ها تحت پوشش دارد ( حدود 60درصد ). از حیث وام تحصیلی واین 60 درصد را برای دانشجویان مجرد،‌هشتصد تومان برای دانشجویان متاهل هزار و سیصد تومان و حق اولاد هم به ازای هر فرزند دویست تومان چیزی است که به عنوان وام تحصیلی به دانشجویان این صندوق میدهد . وام مسکن هم به همین شکل با درنظر گرفتن توان وزارتخانه بودجه اش و ظرفیت خوابگاهها اینها را که حساب می کنیم برای دانشجویان مجرد تهرانی هشتصد تومان و برای متاهل های تهرانی هزار و پانصد تومان به عنوان حق مسکن آنهایی که در تهران ساکن هستند نه اهل تهران باشند . در شهرستانها هم هفتصد تومان به عنوان حق مسکن برای مجردها و هزار و سیصد تومان به عنوان حق مسکن متاهل ها ما به آنها وام میدهیم . 35درصد از دانشجوها از حیث وام مسکن تحت پوشش این صندوق ها است . یک وام اضطراری هم این صندوقها دارد که تک نوبتی است . کسانی که مشکل خاصی برایشان پیش می آید تا بیست هزار تومان اینهم اضافه برآن  وام های تحصیلی و وام مسکن است . در مورد تربیت استاد ومدرس در داخل برای دانشگاهها که مورد نظر مسؤولین مملکت بوده و دانشگاه تربیت مدرس این مهم را به عهده دارد . آنجا سطح کمک   هزینه ها بیشتر است . چون آنها حالت بورسیه تقریباً دارند یک حالتی دارند که بعد تعهد دارند برای دولت بیایند در دانشگاهها تدریس کنند .در آنجا کمک هزینه ها تحصیلی مجردها دوهزارو دویست تومان است ، متاهل ها سه هزارو سیصد تومان ومسکن مجردها هزار تومان مسکن     متاهل ها هزارو پانصد تومان ، برای هر اولادی هم به عنوان حق اولاد دویست و پنجاه تومان ما کمکشان می کنیم . برای خارج از کشور هم که آقایان سؤال می کنند اینحا حق شهریه و ثبت نام و به عنوان هزینه رفت و برگشت بلیطشان یک کمک هایی دارد که اقایان ریز آمارش را بخواهند من اینجا خدمتشان تقدیم می کنم . این صندوق کلاً وظایف آن دادن پول به دانشجوها است وقرارش بر این است که پولها را برگرداند ! اینکه آقایان فرموددند این فقط مصرفی است . من یک آماری خدمتتان بگویم اینکه پیش بینی شده در قانون بودجه شما ملاحظه بفرمائید در سال جاری      پیش بینی که ما کرده ایم یک میلیارد و دویست و هفتاد میلیون ریال از این وام ها را امسال     پیش بینی شده که برگردد . و مخصوصاً از سال 60-61 به اینطرف سعی براین است که به هر نحوی این پولها را برگردانیم چون این وام تحصیلی است این کمک بلاعوض نیست که بعد نگیریم . اینها میروند سرکار ، تعهدهایی دارند ،‌ سندهایی امضاء‌می کنند . آقایانی که در دانشگاهها تحصیل کرده اند کار کرده اند به صورت های مختلف دقیقاً در زیر ضوابط این صندوقها هستند .منتها این اشکالی که حالا پیش آمده و ما مزاحمتان شدیم این است که در هیات امناء فقط وزیر فرهنگ و آموزش عالی اختیار دارد هیات امناء است . واین ظاهراً شاید به نفع ما باشد بگوئیم که وزراء دیگر نیستند و هر چیزی که ایشان تصمیم بگیرد همان عملی میشود و دیگران نیستند که نظر بدهند . اما این در عمل دچار اشکال می شود ، چون اگر هیات اممناء باشد در هیات امناء پیش بینی شده که وزیر بهداشت و درمان باشد وزیر برنامه وبودجه باشد ، وزیر اقتصاد و دارائی باشد یا بعضی وزراء خودشان هستند ، بعضی ها نماینده هایشان هستند . تصمیمی که
این هیات امناء می گیرد برای همه لازم الاجرا میشود چون خودشان آنجا هستند بعد دیگر اشکال پیش نمی آید . ولی الان یک تصمیمی وزیر فرهنگ و آموزش عالی می گیرد مثلاً اینمقدار کمک هزینه پرداخت می شود با این ضوابط خوب وزیر دیگر نظرش این است که با ضوابط دیگری داده بشود مثلاً شاید نظر وزیر محترم بهداشت و درمان این باشد که با شکل گیری و با مبلغ دیگری پرداخت بشود . این نظرش اعمال نمی شود . یا وزیر برنامه و بودجه یا وزیر اقتصاد و دارائی و دیگران چون در هیات امناء نیستند . گاهی بین تصمیمات وزیر فرهنگ و آموزش عالی و نظرات دیگران اختلاف پیش می آید واین وسط ضرر آن بر می گردد به دانشجوها . توجه بفرمائید . این است که وزارتخانه موظف بوده . چون قانون هم موظفش کرده بود که اساسنامه اش را به مجلس بدهد ، اساسنامه اش را هم داده مجلس دوم گفته اساسنامه ات را نیاور ما اجازه میدهیم دولت تصویب کند . حالا هم ما از مجلس همین را می خواهیم که این چیزی که به عنوان اساسنامه    پیش نویس تهیه شده حالا شما بفرمائید که پیش نویس آنرا دوسه تا وزیر تهیه کنند ، بفرمائید که یک وزیر تهیه کند .اینکه وزارت فرهنگ و آموزش عالی را ما پیشنهاد دادیم برای اینکه متولی امر دانشجویان وزارت فرهنگ آموزش عالی است . البته دانشجویان رشته پزشکی هم که قریب به 30% کل دانشجویان ما را شامل می شود آنها هم از حیث مشکلات دانشجویی و مسکن و غیره گرفتاری مشترکی با دانشجوهای دیگر دارند . و حالا اگر لازم باشد برای آنها یک چیز خاصی در نظر گرفته بشود. ضوابط خاصی این در همان اساسنامه وزیر محترم بهداشت و درمان می توانند پیش بینی کنند. اساسنامه که به هیات دولت می آید یا در تهیه پیش نویس یا در تصویب آن در هیات دولت میتوانند نظرشان را اعمال کنند ومشکل دانشجوها را ،‌مشکل وزارتخانه و مشکل مجلس را حل کنند . اما اگر تصویب نشود چه مشکلی پیش می آید که‌اقایان می گویند؟ من تعجب می کنم از برادرها که گفتند کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی مجلس دوم چون توجه به این مسئله نداشته اینرا اجاره داده . برادراها میدانند که کمیسیون فرهنگ و آموزش عالی مجلس دوم هم تعداد زیادی در دانشگاهی داشته که پانزده سال ،  بیست سال ،‌ حالا بعضی اینجا تشریف دارند بعضی ها هم تشریف ندارند ولی حق آنها ضایع نشود .پانزده سال بیست سال کار دانشگاهی داشتند . تعداد زیادشان از هیات های علمی دانشگاهها در کمیسیون بودند خودشان به اینجا رسیدند که این چیزی نیست که ما به مجلس بدهیم و نگرانیشان این بود که اگر ما بیاوریم مجلس ،‌ کفاف ندهد عمر مجلس و نهایتاً هم دیدید همین شد . حالا هم اگر تصویب میکند وابلاغ به وزارتخانه میکند ومشکل اینها حل می شود ، اگر هم تصویب نشود دوباره ما موظفیم اساسنامه را تنظیم کنیم و به دفتر حقوقی دولت بدهیم . مدتها آنجا می ماند،‌بعد میرود در هیاتدولت . در کمیسیونهای تخصصی مورد بحث قرار بگیرد بعد تصویب بشود که معلوم نیست تغییرات در آن داده بشود . تازه اول کار است وارد مجلس می شود و همین سیر شور اول شور دوم و برود شورای نگهبان و برگردد نگرانی ما این هست که این مجلس هم وقتش کفاف ندهد و باز بماند برای مجلس چهارم همانطور که عمر د تا مجلس کفاف نداد . اینکه می فرمایند آیا مشکل دانشجوها فقط با هیمن حل میشود؟ من عرض میکنم نه دانشجوها صدها مشکل دیگری دارندکه ان شاء الله این مجلس آغاز کارش است واطلاع واشرافی که به این مساله دارد امیدواریم که مشکل خوابگاه ها ، مشکل ارز ، مشکل پائین بودن حقوقها و صدها مشکل دیگر که ما داریم را حل بکند . منتها یک مقداری زیادی بار از دوش اینهابرمیدارد .من همین چند روزه به بعضی از دانشگاهها درهمین رابطه سرزدم برادرهائی بودند که گفتند ما ده ماه الی یازده ماه است کمک هزینه نگرفته ایم . در مصاحبه یکی از روسای دانشگاه هم بود که اقایان در روزنامه هم ملاحظه کرده اند گفتند ما یازده ماه است پرداخت نکرده ایم . حالا فرق می کند آنجا چه مشکل خاصی بوده ؟ یک مقدار مشکل به همین مساله بر می گردد مقدار دیگرش هم برمیگردد به مقدار بودجه ای که شما قرار میدهید ، بر می گردد به آن اختیارات هیات امناء ، بر می گردد به توجه کل مملکت که به این مساله دارد . ما تقاضایمان این هست که این مجلس سوم در آغاز کارش ان شاءالله و در آغاز سال تحصیلی با توجه به اینکه الان در دانشگاهها واینها ، این مطرح شده که اساسنامه صندوقهای رفاه را به مجلس برده اند وپخش بشود که مثلاً رد شده حالا آن ها توجه ندارند که رد شد منظورشان این بوده که ما می خواهیم اساسنامه را خودمان تصویب کنیم . همین که رد شد وبعد هم مرتب دوماه ، سه ماه ، پنج ماه ، یکسال می بینید تصویب نشد این خودش آثار منفی دیگری خواهد داشت واگر تصویب بشود.
    مجید انصاری – تذکر بدهید خود اساسنامه مطرح نیست .
    محسن رهامی – ببینید ،‌اساسنامه ای که می فرمائید مطرح نیست .
    اساسنامه را من عرض میکنم ، آقایان هم توجه دارند من مفصل دارم توضیح می دهم . اینجا یا شما اجازه میدهید هیات دولت اساسنامه را تصویب می کند یا رد می کنید . معنی اش این است که از سرما دوباره تنظیم کنیم وبه اینجابرسد . دوحالت که بیشتر نیست . اگر تصویب بشود پیش نویس آماده است ،‌آقایان می گویند ما می خواهیم اعمال نظر بکنیم روی پیش نویس ، ما خدمتتان میدهیم . همه آقایان بیایند اعمال نظر بکنند هر طوری صلاح می دانند . شما خودتان که کار دانشگاهی کرده اید و میدانید که اساسنامه چیزی نیست که خیلی بالاوپائین برود یک حدودی دارد شما به جای هشتصدتومان نهصد توامن بگذارید . خوب ما براساس کل بودجه و براساس توان مملکت پیش بینی می کنیم . شما بگوئید که به خارجیها هم آنهایی که دانشجوهای خارج از کشورند به آنها بیشتر یا کمتر بدهید یا ندهید . تمام اینها قابل اعمال نظر در همین اساسنامه است . شما می گوئید که چرایکی از آقایان وزراء مثلاً وزیر بهداشت و درمان در اینجا شما پیش بینی نکرده اید ؟ خیلی خوب در شور دوم شما هر چیزی که به نظرتان می رسد در آنجا بفرمائید و لزومی ندارد که رد بشود دوباره ما از سرکار را شروع کنیم .شما  میتوانید تصویب کنید و هر نوع نظری نمایندگان محترم دارند یا در شور دوم اعمال کنند اگر هم بعضی نکات هست که در شور دوم نمی شود اعمال کرد در همان پیش نویس اساسنامه که می بریم هیات دولت در آنجا اعمال نظر می شود کرد . علی ایحال ما این تقاضا را از خدمت نمایندگان محترم داریم . با توجه به مشکلاتی که الان وزارتخانه دارد و درگیر هستیم و مشکلات لاینحل هر روزه هم ( خود آقایان خوب تشریف دارند ) ما هر روز تعداد کثیری از نمایندگان محترم ، نامه ،‌تلفن و سفارش در رابطه باخوابگاه دانشجوها ، کمک هزینه دانشجوها ، مشکلات دانشجوها آنجا داریم که خوب اینها را قرار شد آمار تهیه کنیم . بدهیم یک روز آقای دکتر فرهادی بیاینداینجا گزارش بدهند به نمایندگان محترمن که حل جمع این مشکلات چیست ، حل های ریشه ای است ؟ یکی از اینها عرض کردیم این است ومن این نگرانی را خدا شاهد است دارم که اگر این رد بشود وبرود دوباره همان سیری که در مجلس اول داشت و برسد به 2-3 سال دیگر وبعد هم کفاف ندهد،‌برنامه های مهمتری بیاید توی دستور و همین طور لاینحل مثل این دو دوره مجلس بماند . باز اگر آقایان سؤالی داشته باشند ونقاط ابهامی باشد ما خدمتشان هستیم که به آنها توضیح بدهیم و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته .
    نایب رئیس – 183 نفر در جلسه حضور دارند شور اول است و کلیات ماده واحده به رای گذاشته میشود موافقین قیام بفرمایند (اکثربرخاستند ) تصویب شد .
    5- بحث پیرامون کلیات طرح قانونی تاسیس شهرداریهای خودکفا در مناطق روستائی کشور
    نایب رئیس – دستوربعدی رامطرح کنید.
    منشی – دستور بعدی گزارش شوراول کمیسیون شوراها وامور داخلی مورد طرح قانونی تاسیس شهرداری های خودکفا در مناطق روستائی کشور است مخبر کمیسیون توضیح بدهند .
    حسینی المدنی ( مخبر کمیسیون شوراها وامور داخلی ) - بسم الله الرحمن الرحیم . گزارش از کمیسیون شوراها وامور داخلی به مجلس شورای اسلامی .
    طرح قانونی تاسیس شهرداری های خودکفا درمناطق روستایی کشور به شماره چاپ 100 که به کمیسیون شوراها وامور داخلی به عنوان کمیسیون اصلی ارجاع گردیده بود در جلسه مورخ 3/7/67 با حضور نمایندگان دولت مورد بررسی قرار گرفت و کلیات آن به تصویب رسید .
اینک گزارش شور اول آن به مجلس محترم شورای اسلامی تقدیم می گردد .
نایب رئیس کمیسیون – سید محمد حائری
ضمناً گزارش کمیسیون فرعی امور ادرای واستخدامی تا این تاریخ نرسیده است .
طرح قانون تاسیس شهرداری های خود کفا در مناطق روستائی کشور .
ماده واحده – به موجب این قانون به وزارت کشور اجازه داده میشود در مناطقی که جمعیت آنها حداقل 5000 نفرمی باشد شهرداری خودکفا تاسیس نماید .
تبصره (1)- کلیه اعتبار مورد نیاز( اعضای اولیه مورد نیاز برای تاسیس وادامه فعالیت آنها) شهرداریهای فوق الذکر از محل کمکهای مردمی مناطق مربوطه و درآمدهای شهرداری های مربوطه تامین می گردد و دولت نسبت به تامین هزینه های مورد نیاز این گونه شهرداری ها هیچگونه تعهدی نخواهد داشت .
تبصره (2)- وزارت کشور مجاز خواهد بود براساس پیشنهاد استانداریها آن عده از شهرداریهای فوق الذکر را که خودکفا نبوده و قادر به تامین هزینه های مورد نیاز سالیانه خود   نمی باشد موقتاً و یا به طور دائم تعطیل نماید .
تبصره (3) – آئین نامه اجرائی این قانون ظرف یکماه توسط وزارت کشور تهیه و جهت اجراء به استانداری های سراسر کشورابلاغ خواهد شد .
یک توضیح مختصری در این زمینه خدمت برادران و خواهران :
با توجه به اهداف و آرمانهای والای انقلاب شکوهمند اسلامی ایران که همانا خدمت به اقشار محروم جامعه است وروستائیان مستضعف وسیلی خورده از طاغوت که طبق رهنمودهای حضرت امام و آیت الله العظمی منتظری بایدبیشترین توجه به این عزیزان بشودکه نه زبان گفتن دارند ونه قلم نوشتن .
ایجاد وتاسیس شهرداریهای خودکفا گامی در جهت ارائه خدمت به روستائیان عزیز است . اگر بخواهیم که می خواهیم به شعارهای انقلاب عمل کنیم لازمه اش توجه به روستائیان است . اگر بنا است جلو مهاجرت روستائیانبه شهرها گرفته شود باید امکانات به روستا ببریم و جاذبه ایجاد کنیم . با شعار نمیشود روستائیان را در روستا نگهداشت ، روستائیانی که از اولین امکانات زندگی بهره مند نیستند و نمی توانند استفاده کنند دلیلی برای بقاء خودشان در روستا نمی بینند و اگر ما می خواهیم کشاورزی ما رونق پیدا کند . واستقلال اقتصادی پیدا کنیم واگر ما استقلال اقتصادی را می طلبیم و اگر محور استقلال را کشاورزی میدانیم مگر به این است که بایستی روستاها رادریابیم تا شکوفائی کشاورزی را شاهد باشیم ؟ اگر همچنان روستائیان را در مضیقه و تنگنا قرارداد، عامل رکود امر کشاورزی و باعث مهارجت است . علاوه بر این مسائل مناطقی که بیش از 5000 نفر جمعیت دارد آیا میشود اطاق روستا به آن معنا نمود ؟‌ نقاطی وجود دارد که 700-800-1000- و1200  خانوار چمعیت دارد واین مساله ای است که مبتلا به اکثر نمایندگان عزیز هست و می بینند که این مناطق بی رویه بزرگ و گسترده شده وبدون حساب و کتاب ساخته میشود وبعدها مشکلات عدیده ای برای مسؤولین امر به دنبال خواهد داشت . آیا شما نمایندگان می پسندید در نظام مقدس جمهوری اسلامی ممناطقی با نداشتن شهرداری ونقاط زیادی همچنان بی قواره ویا بد قواره ساخته شود و بعداً برای اصلاح وخیابان کشی واجرای طرح هادی و شهری به تخریب منازل مردم بپردازیم ؟ و تنها نهادی که می تواند به این امر سرو سامان دهد شهرداری است . این شهرداری است که میتواند نظافت شهر را رعایت نماید . این شهرداری است که میتواند شهر زیبا ودرشان جمهوری اسلامی بسازد و ان الله جمیل یحب التجمل و الجمال . آیا ساختن شهرهای زیبا در شان جمهوری اسلامی جز از طریق شهرداریها امکانپذیر است ؟
از اینمسائل که بگذریم هیچگونه مشکلی ندارد وهیچگونه بارمالی هم در برنخواهد داشت. پذیرفتن و رای قاطع دادن به این طرح نشانگر همسوئی مجلسیان با روستائیان زحمتکش است و خدای ناخواسته رای ندادن نشانه کم محبتی و بی مهری نسبت به قسشرزحمتکش و سخت کوش جامعه است . ظاهراً‌ قابل قبول نیست ه وقتی عده ای خودشان  می خواهند با هزینه خودشان شهرداری بسازند و خودشان هم اداره بکنند مابه مخالفت بپردازیم وجالب این است که در زمان گذشته در زمان طاغوت هم قانونب که در این رابطه بوده است شرایط تاسیس شهرداری با 5000 نفر بوده با تبصره ، و تبصره این بوده که اگر مناطقی مسؤولین ذیربط صلاح بدانند  می توانند حتی زیر 5000 نفر هم شهرداری تاسیس کنند وبنابراین به نظر می رسد که این از آنجا که کمکی به روستائیان مستضعف ومحروم هست ویک نمونه کوچکی است که دولت جمهوری اسلامی       می تواند به روستائیان بنماید .البته ما معتقد نیستیم که تنها وهمین شهرداری است که باعث       می شود جلو مهاجرت گرفته بشود و من در روستا بمانم،‌ مسائل دیگری هم هست که بایستی اضافه بشود وتا ما جاذبه به وجود نباوریم و تا امکانات رفاهی و خدمات به روستا نبریم خودمان را گول زدن است ، فریب دادن است . اگرما می خواهیم روستا ها رونق پیدا بکند ، امر کشاورزی رونق پیدا کند بایستی به روستاها برسیم وامیدواریم ان شاءالله تعالی که نمایندگان محترم با رای قاطعشان این خدمت شایان توجه را به روستائیان محروم بنماید والسلام علیکم ورحمه الله .
نایب رئیس – مخالف وموافق صحبت کنند .
منشی – آقای رضوی مخالف .
سید محمد رضوی – بسم الله الرحمن الرحیم . ظاهر طرح ، طرحی است که به نفع محرومان ومستضعفین است وروستا نشینان .اما نهایتاً ما می خواهیم ببینیم واقعاً توی این طرح قرار است ما به روستائیها چهچیزی بدهیم جز ایجاد یک توقع بدون هر گونه پشتوانه ای .در سال 1345 طبق ماده 1 قانون شهرداری ها هر منطقه ای که بیش از 5 هزار جمعیت داشته باشد . وزارت کشور میتوانسته آنجا شهرداری تاسیس بکند و حتی اگر درجائی هم که کمتر از 5000 نفر جمعیت داشته باشد بلز طبق ماده 1 قانون شهرداری ها با تشخیص وزیر میتوانسته شهرداری تاسیس بکند . وحتی ما پیش بینی شهرداریهای فصلی را هم مناطقی که احیاناً در تابستان جمعیتش بیشتر هست در این قانون داریم . ولی هیچ موقع این قانون پیاده و عمل نشده باتعریفی که برای شهر از نظر جمعیت شده که جمعیت شهر /000/10 نفر است آن قانون را دیگر در حال حاضر قابل اجراء شاید ندانند وشاید قابل تفسیر باشد . از آن جائی که مجلس خودش می آید و شهر را به /000/10 نفر جعیت تعریف میکند،‌حالا اگر ما بخواهیم در یک منطقه ای که /5000 نفر جمعیت دارد بیائیم شهرداری ایجاد بکنیم .خوب اول باید شهر ایجاد کنیم ، اسم شهر رویش بگذرایم تاکسی باشد که این شهر را دارا باشد ، یا بدارد ، یا نگهدارد، یا تمیز تگهدارد. شهرداری مال شهر است اگرکه روستا هست پس دیگر شهر نیست واگر شهر نیست ، دیگر شهرداری نمیتواند مفهوم داشته باشد . جالب این جا است که ما برای شهرهای بزرگمان می آئیم بودجه دولتی را برای شهرداریها ولو مقدار کم قائل میشویم ولی می خواهیم به روستائیها شهرداری بدهیم وبگوئیم هزینه اش را خودتان بدهید . ج.اب این سؤال را مجلس چه خواهد داد که چطور است که شما طرفدار مستضعف هستید اما بودجه رع به شهرها میدهید و بودجه را به روستا نمی دهید ؟ اگر این طرح این بود که ما بیائیم طرحی را تصویب کنیم که بودجه کلیه شهرداریهای شهری را قطع کنیم و همان را بیاوریم در خدمت روستاهای کوچک وآن هم نه در قالب شرهداری ، این بودجه را بدهیم به جهاد سازندگی که متصدی رسیدگی به روستاها است بگوئیم خدمات بدهد ، نظافتش را نگه بدارد یا اینکه       کوچه هایش را آسفالت بکند ویا هر خدماتی که شهرداریها معمولاً میدهند . الان ما 197 روستا داریم که بیش از 5000 نفر جمعیت دارد ، و با تصویب این طرح 000/700/1 نفر را متوقع       می کنیم برای ایجاد شهرداری .الان موافقین محترم هم صحبت می کنند ، دلایلی را ارائه میدهند ولی عزیزان من عنایت کیند ببینید حالا مخالفین وموافقین حرفهایشان را که زدند آخر سراگر ما طرح را تصویب کنیم چکار کرده ایم ؟ آمده ایم یک سازمانی ایجاد کرده این بدون هر گونه پشتوانه مالی . مگر روستائیان چقدر درآمد دارند که بتوانند پولی را بدهند برای نظافت شهرشان؟ الان خود شهری ها که درآمدبیشتری دارند از روستائیها نمیتوانندشهرشان را با بودجه خودشان آنطور که بایدنگه بدارند والان گله مندمند از شهرداریها ، با این که یک مقدار بودجه دولتی هم کمکشان می کند . حالا فرض کنید بادرآمد کم بودن کمک دولت ما شهرداری ایجاد بکنیم و بعد ، سیاست ما که همیشه تشویق به زندگی در روستا است این جا اصلاً عملاً ما خودمان روستا را داریم از بین می بریم ومی خواهیم شهر ایجاد بکنیم 197 تا هم با این طرح اضافه می کنیم به همه شهرها ،‌با ایجاد شهرداری منتها فرقش این سات که می گوئیم به شهرهای بزرگ بودجه دولتی میدهیم با همه درآمدی که دارند به شماها که درآمد ندارید بودجه دولتی نمیدهیم من از مجلس محترم تقاضا میکنم که به این طرح رای مثبت ندهند وبه جای این طرحی تهیه بشود که کل  بودجه ای  را که دولت می خواهد به شهرهای بزرگ بدهد این بودجه را اختصاص بدهند آنهم به بودجه جهادسازندگی اضافه بشود تا اینکه جهاد سازندگی همین خدمات را بتواند به روستاها بدهد با حفظ بافت
   
روستا و کلمه روستا و حذف مساله کلمه شهرداری و ایجاد توقع . ما حتی در بعضی از روستاها پاسخ مردم را نمی توانیم بدهیم که شما چرا کوپن شهری میدهید ، کوپن روستائی می دهید ،‌به شهری ها امکانات بیشتری می دهید ، به ما نمی دهد ، آنها گوشت 25 تومانی ، 75 تومانی        می خوردند  ما نمی توانیم آنرا داشته باشیم ؟‌ می گوئیم آقا شما باید تولید کنید می گوئید ابزار تولید کو‌؟ توی روستائی که ابزار تولید ما نداریم اگر به جای کوپن شما ابزار تولید را دادیدحرفتان درست است ولی اگر ابزار تولید را ندادید بعد هم کوپن هم ندادید،‌خوب این تعویض را چگونه می توانیم جواب بدهیم ؟ درست ما الان داریم همینکار را بلکه یک مقدار شدیدترش را با این طرح انجام میدهیم .واین که الان به عهده وزارت کشور گذاشته میشود من خیال نمی کنم وزارت کشور مدعی اینطرح باشد چون این طرح است ، لایحه نیست و دولت این را نیاورده و حود وزارت کشور شاید مخالفت نکند ولی مدعی اش هم نیست .اگر مجلس محترم می خواهد خدماتی به مردم محروم روستاها هستند بکند بودجه شهرداریها را در خدمت جهاد بگذارد ، شهرداریهائی که الان شهرهای بزرگ را می چرخانند و آنها خودکفا باشند . چرا شهرها خود کفا نباشند ، روستاها شهرداری خودکفا داشته باشند ؟ این بودجه را کمک کنند هر چقدر مردم بتوانند خود یاری بکنند بتوانند وضع روستاها را با همان بافت روستائی نظافت لازم و خدمات لازم برخوردار باشند . من تقاضایم این است که این طرح را مجلس تصویب نکند والسلام .
    نایب رئیس- متشکر 2-3 دقیقه به 12 است که ظهر شرعی هم هست موافق هم که باید صحبت کند حقش ده دقیقه است بنابراین دیگر موافق ومخالف را میگذاریم برای جلسه بعد . دنباله دستور و دنباله بحث برای جلسه بعدی یک اعلام وصول هم داریم توجه بفرمائید .
    6- اعلام وصول طرح قانونی نحوه تشکیل کمیسیون اصل 76 قانون اساسی
    منشی – طرحی تقریباً با امضای 44 نفر به نام طرح قانونی نحوه تشکیل کمیسیون اصل 76 قانون اساسی رسیده که اعلام وصول میشود .
    نایب رئیس – اساسی غائبین قرائت شود.
    منشی – غایب دونفر داریم آقایان  :  اسدلله عابدی و سید رضا نوروز زاده
تاخیرکنندکان اول وقت .
نوروززاده – من حاضرهستم .
منشی – آقای نوروززاده حاضر هستند .
نمایندگانی که اول وقت تاخیر داشتند عبارتند از آقایان :
باغومیان (18دقیقه )- رشیدیان(19 دقیقه ) – فریدون قاسمی (18دقیقه )- یونس محمدی (21 دقیقه ) – خسرو ضیاء پور (20 دقیقه )
7- پایان جلسه وتاریخ تشکیل جلسه آینده
نایب رئیس – جلسه آینده بعد از تنفس از آن حدی که تعیین میشود اگر آقایان دیرتر تشریف بیاورند اعلام خواهد شد . ختم جلسه اعلام میشود. جلسه بعدی صبح پنجشنبه ساعت 8 خواهد بود.
( جلسه ساعت 55/11 پایان یافت )
رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی رفسنجانی