جلسات
  • صفحه اصلی
  • جلسات
  • مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی به ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی ( دوره دوم – جلسه 379 )

مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی به ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی ( دوره دوم – جلسه 379 )

  • شنبه ۱۶ اسفند ۱۳۶۵

صورت مشروح مذاکرات جلسهء علنی روز شنبه شانزدهم اسفند ماه 1365 فهرست مندرجات: 1- اعلام رسمیت جلسه و تلاوت آیاتی از کلام الله مجید.2- تذکرات نمایندگان مجلس به مسؤولان اجرائی کشور به وسیله آقای کروبی نایب رئیس. 3- بحث پیرامون گزارش کمیسیون بودجه درباره لایحه بودجه سال 1366 کل کشور. 4- پایان جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده. جلسه ساعت هفت و چهل و پنج دقیقه به ریاست آقای کروبی (نایب رئیس) تشکیل شد 1- اعلام رسمیت جلسه و تلاوت آیاتی از کلام الله مجید نایب رئیس (کروبی)- بسم الله الرحمن الرحیم، جلسه با حضور 180 نفر رسمی است، دستور جلسه قرائت شود. منشی- بسم الله الرحمن الرحیم، دستور جلسه سیصد و هفتاد و نهم روز شنبه شانزدهم اسفند ماه 1365 هجری شمسی مطابق با ششم رجب 1407 هجری قمری. گزارش از کمیسیون برنامه و بودجه در خصوص لایحه بودجه سال 1366 کل کشور. نایب رئیس- تلاوت کلام الله مجید را شروع کنید. اعوذبالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم وما ابری نفسی ان النفس لامارة بالسوء الامارحم ربی ان ربی غفور رحیم وقال الملک ائتونی به استخلصه لنفسی فلما کلمه قال انک الیوم لدنیا مکین امین قال اجعلنی علی خزائن الارض انی حفیظ علیم و کذلک مکنالیوسف فی الارض یتبوامنها حیث یشاء نصیب برحمتنا من نشاء‌ و لانضیع اجرالمحسنین ولاجرالاخرة خیر للذین امنوا و کانوا یتقون. (صدق الله العلی العظیم- حضار صلوات فرستادند) «از آیهء 54 الی 57 سورة یوسف» 2- تذکرات نمایندگان مجلس به مسؤولان اجرائی کشور به وسیله آقای کروبی نایب رئیس نایب رئیس- تذکرات نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی به مسؤولان اجرائی کشور: آقای بهشتی نماینده فسا: به وزارت کشور در مورد تعیین شهردار فسا تذکر داده اند. آقای صدر طباطبائی نماینده یزد: به تدارکات شرکت ملی نفت شعبه اصفهان در مورد تأمین نفت کوره مورد نیاز صنف کوره پز استان یزد تذکر داده اند. آقای کریمی نماینده مرند: به وزارت راه در مورد ادامه راه روستای قرزکش و روستاهای منطقه تذکر داده اند. آقای موسوی نماینده اهواز: به وزارت امور خارجه در مورد برخورد قاطع نسبت به رفتار غیر انسانی مأموران کویتی با کارگران ایرانی و استرداد اموال و ایجاد تسهیلات برای آنان تذکر داده اند. آقای محمدی نماینده خرمشهر و شادگان: به هیأت دولت در مورد رفع محدودیت ها و قیدها از فعالیت صیادان در هندیجان و دادن امکانات لازم و تشویق آنان به فعالیت بیشتر تذکر داده اند. آقای توسلی زاده نماینده خواف به وزارت نفت در مورد تسریع در مورد گازرسانی تربت حیدریه و خواف تذکر داده اند. 3- بحث پیرامون گزارش کمیسیون بودجه درباره لایحه بودجه سال 1366 کل کشور نایب رئیس- دستور را قرائت کنید. منشی- گزارش از کمیسیون برنامه و بودجه در خصوص لایحه بودجه سال 1366 کل کشور. آقای دری مخبر محترم تشریف بیاورند. دری نجف آبادی (مخبر کمیسیون برنامه و بودجه)- بسم الله الرحمن الرحیم الحمدالله رب العالمین و العاقبة للمتقین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین. (شماره ترتیب چاپ 1507). گزارش از کمیسیون برنامه و بودجه به مجلس شورای اسلامی. لایحه شماره /5691/65/م، مورخ 6/10/65 دولت راجع به بودجه سال 1366 کل کشور که به کمیسیون برنامه و بودجه به عنوان کمیسیون اصلی ارجاع شده بود، طی شصت و شش جلسه با حضور مسؤولان و کارشناسان مختلف بررسی شد و با تغییراتی به تصویب رسید. محورهای اساسی مورد توجه در این بودجه عبارت است از: 1- در اولویت قرار دادن جنگ و تأمین اعتبار ریالی و ارز مورد نیاز آن. 2- تأمین اعتبار مناسب برای ایجاد تکمیل هر چه بیشتر پناهگاهها و پدافند غیر عامل و در عین حال بازسازی مناطق صدمه دیده و کمک به آسیب دیدگان. 3- واقعی کردن نسبی درآمدها به ویژه درآمد حاصل از فروش نفت. 4- زمان بندی طرحهای عمرانی. 5- تأمین اعتبار ارزی و ریالی بیش از دویست طرح که تا آخر سال 66 پایان یافته و به بهره برداری برسد. 6- تأمین اعتبار ارزی و ریالی بیش از صد و هشتاد طرح که با تلاش مجریان طرح تا آخر سال 67 پایان یافته و به بهره برداری برسد.7- تأمین اعتبار ارزی و ریالی مورد نیاز حدود شصت طرح مهم و عمده. 8- تأمین ارز مورد نیاز بیش از شصت طرح مهم که از درآمد عمومی استفاده نمی نمایند. 9- کنترل اعتبارات جاری به جز مواردی که به جنگ و یا آموزش و پرورش و دانشگاهها و مؤسسات وابسته به آموزش عالی و همچنین دانشگاههای علوم پزشکی ارتباط پیدا می کند. 10- عدم کاهش فعالیت های عمرانی و استفاده از: الف- درآمد عمومی دولت برای تأمین اعتبار مورد نیاز به منابع سیستم بانکی جهت پیشبرد طرحهای عمرانی مندرج در تبصرهء 22. ج- منابع داخلی شرکتهای توانمندی که با اعمال سیاستهای جدید میتوانند جهت سرمایه گذاری از منابع خود استفاده نمایند. د- ایجاد تسهیلات برای استفاده شرکتها از منابع مالی یکدیگر و اتکاء‌ کمتر به درآمد عمومی. 11- تنظیم بودجه شرکتها براساس مصوبات مجامع عمومی که برای اولین بار انجام پذیرفته است. 12- قرار دادن اعتبار مناسب برای جذب هر چه بیشتر امکانات مردمی. 13- حذف تبصره های غیر بودجه ای. اینک گزارش آن تقدیم مجلس شورای اسلامی میشود. رئیس کمیسیون برنامه و بودجه- عبدالله نوری با اجازه برادران و خواهران محترم مادهء واحده را میخوانم: مادهء واحده- بودجه سال 1366 کل کشور از حیث درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار بالغ بر 7368 میلیارد و 301 میلیون و 754 هزار ریال و از حیث هزینه ها و سایر پرداختها بالغ بر 7368 میلیارد و 301 میلیون و 754 هزار ریال به شرح زیر : الف- بودجه عمومی دولت از لحاظ درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار از حیث هزینه ها و سایر پرداختها بالغ بر 3913 میلیارد و 59 میلیون و 760 هزار ریال و شامل اجزاء‌ زیر: 1- درآمد عمومی و سایر منابع تأمین اعتبار مبلغ 3614 میلیارد و 808 میلیون و 541 هزار ریال و هزینه ها و سایر پرداختها از آن محل مبلغ 3614 میلیارد و 88 میلیون و 541 هزار ریال. 2- درآمد اختصاصی وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی مبلغ 298 میلیارد و 971 میلیون و 219 هزار ریال و هزینه ها و سایر پرداختها از آن محل. مبلغ 298 میلیارد و 971 میلیون و 219 هزار ریال. ب- بودجه شرکتهای دولتی و مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت از لحاظ درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار بالغ بر 3913 میلیارد و 268 میلیون و 247 هزار ریال و از لحاظ هزینه ها و سایر پرداخت ها بالغ بر 3913 میلیارد و 268 میلیون و 247 هزار ریال می باشد. (خواهش می کنم کلمه «میباشد» را اول سطر منظور بفرمائید این در چاپ اصلاح بشود بهتر است، اول سطر منظور بفرمائید «میباشد» یا «می باشد» آنجا اگر باشد، طوری نیست. منتها اول سطر مطرح بفرمائید) «به دولت اجازه داده میشود». این را هم اول سطر بنویسید. به دولت اجازه داده میشود درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار منظور در قسمت سوم این قانون با رعایت قوانین و مقررات مربوط در سال 1366 وصول و هزینه های وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و همچنین کمک ها و سایر اعتباراتی را که در جداول قسمت های چهارم و پنجم و ششم و پیوست شمارهء 1 این قانون، منظور شده است، در حدود وصولی درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار در سال 1366 با رعایت قوانین و مقررات مربوط و تبصره های این قانون و بر اساس تخصیص اعتبار، تعهد و پرداخت نماید. وصول درآمدها و پرداخت هزینه های شرکتهای دولتی و مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت به استثناء‌ هزینه های سرمایه ای که منابع آن از محل درآمد عمومی (اعتبارات طرحهای عمرانی) تأمین میشود و مشمول مقررات عمومی مالی و معاملاتی دولت میباشد، بر طبق اساسنامه و سایر قوانین و مقررات ناظر بر شرکتها و مؤسسات انتفاعی مذکور مجاز خواهد بود. افزایش و یا … (این قسمت خیلی قابل توجه است) کاهش ارقام بودجه مصوب شرکتهای دولتی و مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت مندرج در جداول قسمت هشتم این قانون تابع ترتیب مقرر در تبصرهء 41 این قانون می باشد. با سلام بر امام و بر امت حاضر در صحنه و بزرگوار و شهیدپرور و با سلام بر شهدای گرانقدر انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی، مخصوصاً شهدای عملیات کربلای 4، 5، 6، 7 و شهدای جبهه های داخلی که به دست ضد انقلاب یا به دست صدام در اثر بمبارانها به درجه رفیعه شهادت نائل شده اند و از جمله با سلام بر دو شهید گرانقدری که نقش بسیار عظیمی را در جبهه ها داشتند مرحوم حاج حسین خرازی و مرحوم حجت الاسلام میثمی نماینده حضرت امام روحی له الفداء در قرارگاه خاتم الانبیاء و با سلام بر همه عزیزان و شنوندگان محترم. من در آغاز توضیحاتی که میخواهم عرض کنم، این جمله زیبای امیر المؤمنین (س) را به مالک اشتر میخوانم و بعد توضیحاتی را در زمینه کار کمیسیون برنامه و بودجه خدمت نمایندگان محترم و ملت شهید پرور تقدیم می کنم. و با سلام بر شهدای گرانقدر لبنان مخصوصاً شهدائی که از حزب الله عزیز در اثر این برخورد غلط به درجه رفیعه شهادت نائل شدند و امیدواریم که حکومت سوریه توجه کنند و ان شاءالله این حوادث تکرار نشود. امیرالمؤمنین سلام الله علیه به مالک اشتر رضوان الله علیه در بیان مفصلشان میفرمایند: «و تفقد أمرالخراج بما یصلح اهله فان فی صلاحه و صلاحهم صلاحاً لمن سواهم ولا صلاح لمن سواهم الابهم لان الناس کلهم عیال علی الخراج و اهله ولیکن نظرک فی عمارة الارض ابلغ من نظرک فی استجلاب الخراج لان ذلک لا یدرک الا بالعمارة و من طلب الخراج بغیر عمارة أخرب البلاد و اهلک العباد و لم یستقم امره الاقلیلا». بودجه ای که توسط دولت محترم جمهوری اسلامی تقدیم مجلس شورای اسلامی شده، با توجه به شرایطی که در سال جاری ملت بزرگوار ما داشتند و الطاف الهی که شامل حال ملت بزرگ ما شده خوب ما جنگ را داشتیم، توطئه عظیم زدن شهرها را، زدن کشتی ها را، زدن چاههای نفتی را داشتیم، توطئه عظیم زدن سایر مراکز صنعتی و غیر نظامی و حتی ویران کردن خانه های مردم مظلوم و بی دفاع را داشتیم، توطئه دردناک کاهش قیمت نفت و شکستن قیمت نفت را داشتیم که قیمت نفت از بشکه ای 28 دلار بشکه ای هفت، هشت دلار کاهش پیدا کرد، و این توطئه هم در سال جاری بر ملت ما و بر ملتهای منطقه و کشورهای عضو اوپک متأسفانه تحمیل شد. مسأله سیل و ویرانیهائی که در سایه سیل هم به وجود آمد، باز شرایط دیگری را بر ملت بزرگوار ما تحمیل کرد. اما در سایه صبر و مقاومت و فداکاری امت شهیدپرور ما و الطاف ارزشمند الهی خوشبختانه ما توانستیم بر همه این توطئه ها پیروز بشویم و در جبهه های سیاسی، نظامی، حتی اقتصادی موفقیت های مناسبی را داشته باشیم. توانستیم در یک چنین شرایط بسیار بحرانی و دردناکی که به ما تحمیل شده بود و به ملت انقلابی ما تحمیل شده بود، با رهبری های امام عزیز و فداکاری امت بزرگوار این مشکلات را و این عقبات را یکی پس از دیگری پشت سر بگذاریم و تا امروز به صورت بسیار مقاومی روی پای خودمان بایستیم، 22 بهمن یک نمونه ای از بروز این مقاومت و این فداکاری و این از خودگذشتگی ملت بزرگوار ما بود، اعزام سپاهیان گرانقدر حضرت محمد (ص) که آن همه خیر و برکت را به دنبال خودش داشت و همچنین اعزام سپاه حضرت مهدی (عج) که توانسته است به پیروزیهای ما تداوم بدهد و ان شاءالله که زمینه را برای صلح و عدالت در منطقه فراهم بکند و ان شاءالله میرود تا زمینه نابودی صدام و دار و دسته صدام و حزب صهیونیستی حاکم بر عراق را فراهم بکند، باز از نتایج این مقاومت ها، ایثارگریها، فداکاریها و این بیداردلی و حضور همه جانبه ملت عزیزمان در همه صحنه های جنگ و انقلاب بوده. ما اطمینان داریم، امیدواریم در سایه عنایت الهی و رهبریهای امام و حضور همچنان گسترده امت شهیدپرورمان در این صحنه ها بتوانیم بر بسیاری از توطئه های دیگر هم پیروز بشویم و هر توطئه ای هم که دشمنان اسلام و انقلاب بخواهند علیه ملت ما تدارک ببینند با هشیاری ملت و مقاومت ملت همه این توطئه ها ان شاءالله خنثی خواهد شد و ما میتوانیم واقعاً به شعار مقدس «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» نه تنها در کشورمان که ان شاءالله در بسیاری از کشورهای اسلامی دیگر هم زمینه تحقق، زمینه عینیت و زمینه عمل بپوشانیم، راهش همانی است که قرآن میفرماید: «ولا ان تصبروا و تتقوا» صبر و تقوا کلیدش است ان شاءالله ملت ما هم ملت صبر است و ملت تقواست، ما در سایه صبر و تقوی هم به موفقیت دنیا نائل خواهیم شد، هم ان شاءالله به رضایت خدا خواهیم رسید که چیزی بهتر از موفقیت دنیا و رضایت خداوند تبارک و تعالی نیست. این یک مقدمه کوتاهی در توضیح بحث کلی بودجه ای که خدمتتان عرض می کنم، خلاصه بودجه را در آغاز خدمتتان میخوانم و بعد توضیحاتی را که در کمیسیون برنامه و بودجه بیشتر مورد توجه بوده است. توضیح خدمتتان عرض خواهم کرد. یک پیوستی را خدمت مجلس محترم تقدیم کرده ایم که این پیوست قسمت اولش خلاصه بودجه است و قسمت های دومش هم کدبندی دارد و به صورت این پیوست خدمت همه نمایندگان محترم تقدیم شده است. صفحه اولش یعنی ورق اول پشت ورق مسأله خلاصه بودجه را مطرح کرده که خلاصه بودجه را من توضیحاتی عرض می کنم در خلاصه بودجه در دو قسمت جداگانه، دو جدول جداگانه، یک قسمت دریافتها، یک قسمت هم پرداختها در قسمت دریافتها سه ستون پیش بینی شده: ستون اول رقم لایحه ای که دولت تقدیم مجلس کرده ستون دوم رقم اصلاح شده کمیسیون برنامه و بودجه و ستون سوم هم تغییراتی است که به صورت افزایش یا به صورت کاهش در کمیسیون برنامه و بودجه نسبت به کل لایحه دولت منظور شده است. اول من دریافتها را خدمتتان میخوانم، بعد پرداختها را عرض می کنیم. آنچه که در لایحه بودجه دولت منظور شده این را نمایندگان محترم عنایت فرمودید از نقاط قوتی است که شاید خوشبختانه دولت هم در این سالها به آن رسیده، مسأله کل سقف بودجه مان را منهای یک قسمتی در رابطه با جنگ و منهای آنچه در رابطه با فرآورده های نفتی از خارج کشور تأمین شده است، امسال با اصلاحیه ای که پریروز روز پنجشنبه 14/12/65 تصویب فرمودید، سقف بودجه مجموع جاری و مجموع عمرانی دولت را 3200 میلیارد ریال تصویب فرمودید. یعنی 320 میلیارد تومان. این قدم مثبتی است که به هر کیفیت دولت محترم هم به اینجا رسیده که سقف بودجه اش چه در جاری، چه در عمرانی محدود بکند و در سقف 320 میلیارد تومان. یک چیزی کمتر، چیزی بیشتر در همین سقف نگهدارد. ما از سه، چهارسال قبل تأکید داشتیم که سقف بودجه را روی همین حدود تقریباً محدود بکنیم، متأسفانه توفیق نشد که سقف استقراض را به هر کیفیت کمتر بیاوریم، ولی حالا عملا خوشبختانه موفق شده ایم که سقف بودجه را از این نظر یک مقداری محدود کنیم که البته آن که ما قبلا فکر میکردیم درآمدهای نفتی را بیشتر حساب می کردیم استقراض را کمتر حساب میکردیم. حالا با توجه به استقراض به هر کیفیت. الان لایحه ای که دولت تقدیم مجلس کرده، سقف 65 در ستون اول ملاحظه میفرمائید 3549 میلیارد و 755 میلیون و 217 هزار ریال است. این سقف کل بودجه عمومی دولت است در رابطه با بودجه خود دولت منهای بودجه شرکتهای دولتی. بودجه عمومی و بودجه اختصاصی دستگاهها، منهای بودجه شرکتهای دولتی. آنچه که الان سقف مصوب کمیسیون برنامه و بودجه است 3913 میلیارد و 59 میلیون و 760 هزار ریال است. که تفاوتش 363 میلیارد، 304 میلیون و 543 هزار ریال است. یعنی سقف مصوب کمیسیون برنامه و بودجه 363 میلیارد و اندی افزایش نشان میدهد. اضافه ای است که کمیسیون برنامه و بودجه اضافه کرده است. حالا این اضافه را بعد من در رقم هایش خدمتتان توضیح میدهم، عمده خدمت نمایندگان محترم عرض کنم ما در سال جاری هم از جمله برادرها خدمت جناب رئیس جمهور رسیدیم جناب آقای هاشمی رسیدیم و دیگران در رابطه با جنگ و اینکه اگر بناست اعتباری در رابطه با جنگ برای اعتبار بودجه منظور بشود به ما بفرمائید ما خودمان در لایحه بودجه منظور بکنیم که بعدها مشکلات جدیدی به وجود نیاید و نیاز نداشته باشیم که مثلا از حضرت امام یا غیره به سادگی اجازه بگیریم، خود مجلس این قدم را بردارد و آنها هم نظر مساعد داشتند در رابطه با جنگ امسال ردیف دولت در سال 66 معادل ردیف سال 65 بوده، یعنی 430 میلیارد. کمیسیون برنامه و بودجه این ردیف را به 660 میلیارد افزایش داده، یعنی 230 میلیارد ریال در رابطه با جنگ ما الان اضافه کردیم که بعد به صورت مفصل… (این یک قسمت است. البته یک قسمت دیگر هم دارد که باز اضافه کرده ایم). که در تبصرهء 9 به صورت مفصل خدمت نمایندگان محترم و ملت شهیدپرورمان تقدیم خواهیم کرد. عرض خواهیم کرد، توضیح خواهیم کرد. بنابراین یک رقم عمده ای که اینجا افزایش را می بینید و ان شاءالله کاملا هم رعایت خواهد شد واقعاً کمیسیون و مجلس کاملا آمادگی دارد که در همه این زمینه ها و در جنگ پیشقدم باشد و آنجائی که مصلحت میداند باید افزایش بدهد، افزایش بدهد. منتها به شرطی که دستگاههای عمل کننده هم پاسخ بدهند، جواب بدهند، توضیح بدهند، هزینه ها را در عدد و رقم هائی که برایشان منظور شده، کاملا رعایت بکنند. ولخرجی یا مثلا بیهوده خرجی نشود. بی حساب و کتابی نباشد حساب و کتاب داشته باشد، چه در رابطه با سپاه عزیز، چه در رابطه با ارتش محترم، فرق نمیکند چه سایر نهادها و ارگانهائی که به یک نحوی از بودجه مربوط به جنگ تغذیه میکنند، به هر کیفیت رقم عمده این 230 میلیاردش مشخصاً الان در رابطه با هزینه های جنگ تحمیلی است که ما ردیف را اضافه کردیم، ردیف های دیگری هم در رابطه با پدافند عامل و پدافند غیر عامل، اضافه کردیم و بازسازی و غیره که باز در قسمت دوم تبصرهء 9 مفصلا خدمتتان عرض می کنیم. تا 118 میلیارد ریال قسمت دوم تبصرهء 9 را هم ما افزایش داده ایم که تقریباً حدود 60 میلیارد هم در تبصرهء 9 قسمت دومش افزایش داده شده، در کمیسیون برنامه و بودجه. پس یکی از علل عمده افزایش و این سقف که 363 میلیارد را برادران می بینید نسبت به مصوبه دولت اضافه شده در رابطه با جنگ است و تبصرهء 9 است که ان شاء الله مفصل باز خدمتتان عدد و رقم ها را عرض خواهم کرد. یک محور دیگر را هم خدمتتان عرض کنم که علت این افزایش چیست؟ کلیتش را توضیح بدهیم، در رابطه با فرآورده های نفتی، نمایندگان محترم مستحضر هستید که به هر کیفیت ما بعد از انقلاب افزایش مصرف فرآورده های نفتی داشتیم و رشد جمعیت بوده، رشد ماشین آلات بوده، مسائل مربوط به جنگ بوده، در هر صورت ما احتیاج داشتیم به افزایش فرآورده های نفتی، این از یک طرف. از طرف دیگر مشکلی که ما داشتیم، معذرت میخواهم اجازه بفرمائید چون عدد و رقم ها با ریال صحبت میشود من ناچار نباشم ریال را با تومان هم تبدیل بکنم. تذکری که یک برادر داده، خیلی ممنون. ولی اگر من بخواهم عرض کنم، چون کتابت ما با ریال است ما هم دچار مشکل میشویم. در رابطه با فرآورده های نفتی ما هم افزایش مصرف داشتیم، هم مشکل دیگری که ما داشتیم در رابطه با پالایشگاه آبادان بوده. خوب نمایندگان محترم مستحضر هستید که پالایشگاه آبادان بعد از جنگ بیش از 650 هزار تولید داشته، تصفیه داشته و این از رده خارج شده و ما باید به یک کیفیتی تأمین بکنیم، لذا ما همواره نیاز داشتیم فرآورده های نفتی وارد بکنیم. مکانیزم وارد کردن فرآورده های نفتی از خارج، مکانیزم های مختلفی بوده، یا به صورتی که نفت ببریم و تصفیه کنیم، برگردانیم، یا نفت بفروشیم، بعد فرآورده های نفتی بخریم، که بیشتر بنزین بوده و گازوئیل بوده و احیاناً نفت سفید بوده یا مکانیزمهای دیگری را ناچار بودیم عمل بکنیم برای تأمین فرآورده های نفتی مان. این رقم در سال 65 در لایحه بودجه کل دولت منظور نشده بوده، و به صورت دیگری دولت عمل کردند، با اجازه و غیره دولت عمل کرده. در سال 66 یک تبصره ای در لایحه بودجه منظور کرده اند که آن تبصره الان به صورت یک تبصره بسیار خوب و پخته ای درآمده در کمیسیون برنامه و بودجه و اجازه داده شده تا 340 هزار بشکه نفت برای تأمین فرآورده های نفتی و برای حمل و نقل از مبادی تولید به مبادی صادرات و از طرف دیگر از مبادی صادرات به مبادی ورودی کشور اجازه داده شده تا 340 هزار بشکه نفت را در شبانه روز وزارت نفت ببرد و تبدیل بکند به فرآورده و برگرداند این را ما هم دلاریش را تبدیل کردیم هم ریالی اش را چون می خواستیم طبق قانون اساسی عمل بکنیم چون هرگونه دریافتی و هر گونه پرداختی طبق اصول قانون اساسی باید در لایحه بودجه منظور بشود ما هم کاملا در لایحه بودجه منظور کردیم. اینهم در خلال تبصرهء 30 یا تبصرهء 31 خدمت نمایندگان محترم تبصرهء 31 توضیحات کلی اش داده خواهد شد. بنابراین یک عدد هم، هم در رابطه با افزایش دریافتهای ارزی هم در رابطه با افزایش هزینه ها این دو تا رقم بر می گردد به مسأله مربوط به فرآورده های نفتی، که عدد هم کم نیست عدد تقریباً یک میلیارد و 958 میلیون دلار است و معادل ریالی اش را هم 80 ریال حساب بفرمائید معادل ریالی اش هم یک چنین عددی است یعنی تقریباً 2 میلیارد دلار و ریالی اش هم به همین نسبت حدود 150 ، 158 میلیارد ریال است در ریالی افزایش به خاطر تأمین فرآورده های نفتی است. پس دو تا تغییر اساسی که در کمیسیون برنامه و بودجه داده شده است. یکی در رابطه با تأمین فرآورده های نفتی است و آن تبصره ای که در این رابطه منظور شده است یکی هم در رابطه با جنگ تحمیلی است. عمده تغییر اساسی که در رابطه با مبلغ مصوبهء کمیسیون با مبلغ تقدیمی دولت به مجلس شورای اسلامی هست در این دو ردیف است. البته ردیف های دیگر هم تغییر کرده که در تغییرهای ردیف های دیگر به صورت ضمیمه باز خدمت نمایندگان محترم تقدیم شده در صورتی که لازم باشد من تماماً خدمتتان عرض می کنم. حالا این رقم مصوب کمیسیون مالیات ها را دولت پیش بینی کرده بوده 622000/1131086 ریال این مصوبه دولت بوده، مصوبه کمیسیون عبارت است از 1123 میلیارد و 458 میلیون و 697 هزار ریال که مصوبه کمیسیون 7 میلیارد و 627 میلیون و 925 هزار ریال نسبت به مصوبه دولت کمتر دارد. این کاهش مالیاتها است. پس 7 میلیارد اینجا 6/7 کاهش دارد. آمدیم سراغ نفت، ردیف دوم درآمدهایمان، درآمدهای نفتی است که درآمدهای نفتی مصوبه دولت عبارت بوده است از 000/800/373/672 ریال این مصوبه دولت و پیشنهاد دولت است. پیشنهاد کمیسیون برنامه و بودجه شده 000/000/440/857 ریال که 000/200/066/185 ریال اضافه دارد یعنی ما روی نفت 185 میلیارد در کل اضافه کردیم حالا علت این اضافه کردن در رابطه با نفت یکی مسأله افزایش دلارش است که ما روی دلار یک مقداری اضافه کردیم قبل از این نوسانات اخیر که در رابطه با جریان نفت بود روی محاسباتی که داشتیم و سهمیه ای که در اوپک داشتیم یک مقداری روی دلارش اضافه کردیم که بعد جداگانه توضیح میدهم مجموع دلارش عبارت شد از 8 میلیارد و 760 میلیون بعد هم به صورت یک نرخ ثابت در طول سال فرض کردیم و بانک مرکزی مکلف شد که چه نوسان داشته باشد که بیشتر روی 80 ریال حساب بکند و به خزانه واریز بکند که 8/700 میلیارد شد و تقریباً یک مقداری هم 157 میلیون- 158 میلیارد هم در رابطه با فرآورده های نفتی اضافه می شود که این اضافه عمدتاً در رابطه با فرآورده های نفتی است. که جمع آن می شود 185 میلیارد ریال. پس این اضافه دو جهت عمده دارد یک جهت این است که ما 600 میلیون دلار را روی دلار اضافه کردیم و روی درآمد ارزی نفت اضافه کردیم و یک جهت هم قیمت را ثابت فرض کردیم روی 80 ریال گفتیم، گفتیم مثلا می نیمم 80 ریال باشد شما اگر دلار هم روی نرخ بین المللی که دارید و معادل 5 ارزی که دارید 77 ریال یا 85 ریال باشد در طول سال با یک نرخ ثابت فرض کنید و به خزانه واریز بکنید جمعش شد 8/700 میلیارد ریال بعد در رابطه با فرآورده های نفتی هم 158 تا تقریباً اضافه شد که توضیح عرض کردم مجموعاً 185 میلیارد ریال درآمد نفت به این معنا اضافه شده است. پس آن 158 میلیاردی که دولت به عنوان یک رقم در لایحه بودجه منظور نکرده بود فقط یک تبصره به صورت تبصرهء 4 گذاشته بود الان هم خدمتتان هست ما آن را آمدیم عدد و رقمش کردیم که از نظر قانون اساسی اشکالی نداشته باشد چون یقین داشتیم به شورای نگهبان که داده بشود شورای نگهبان اعتراض می کند آن تبصره از نظر قانون اساسی اشکال داشت (به نظر ما اشکال داشت.) خوب این هم در رابطه با نفت در رابطه با سایر درآمدها سایر درآمدها را ما یک مقداری تغییر دادیم و اضافه کردیم که کل جمعی که دولت منظور کرده 000/489/074/451 ریال که کمیسیون برنامه و بودجه در اینجا یک تغییرات اساسی داده و دولت را موظف کرده که در رابطه با این درآمدهای اضافه و سایر درآمدها ان شاءالله برنامه ریزی بکند و وصول بکند به هر کیفیت ما این تعادل و تراز دریافتها و پرداخت های بودجه را باید تا حدودی اصلاح بکنیم اگر قدم بر نداریم برای اصلاح تراز دریافتها و پرداختها و تعادل دریافت ها و پرداخت ها همواره مشکل داریم همواره کسری بودجه داریم و هیچکس هم کسری بودجه را به عنوان کسری بودجه نمی تواند از آن دفاع بکند. منتها به عنوان ضرورت از آن دفاع می کنیم مصلحت کشور است مصلحت انقلاب است و نمی گوئیم حالا کسری بودجه خودش یک چیز حسنه ای است یک شیرینی را تقسیم می کنیم نه این شیرینی است که بخواهیم تقسیم بکنیم بنابراین تا آنجائی که بشود ما بتوانیم از منابع دیگری و چاره اندیشی های دیگری زمینه را فراهم بکنیم برای اینکه کسری بودجه را بر ملت تحمیل نکنیم این بسیار به جاست یا خدماتی که دولت دارد خدمات را بتوانیم به هر کیفیت به قیمت واقعی اش بفروش برسانیم و حقوق دولت را دریافت بکنیم یا اینکه درآمدهای جدید را برای دولت وصول بکنیم یا بعضی که از بعضی از درآمدهای خاص استفاده می کنند بتوانیم آن درآمدهای خاص را از جمله به خزانه واریز بکنیم یا مالیاتهای جدید بتوانیم بگیریم به هر کیفیت هر چه ما تلاش بکنیم که تعادل را در بودجه بر قرار بکنیم و دریافتها و پرداخت های دولت متعادل باشد این به عدالت اجتماعی در جامعه ما کمک می کند و به نفع مستضعفین است اما اگر خدای نکرده استقراض و غیره باشد معلوم نیست به نفع مستضعفین باشد مگر واقعا در خدمت مستضعفین استقراض بشود و مثلا کار تولیدی بشود و امثال ذلک که بحث جدائی است الان مورد بحث من نیست به هر کیفیت. لذا ما در این قسمت سایر درآمدهای دولت 166 میلیارد اضافه کردیم 355000/515/166 ریال اضافه کردیم که یک رقمش در رابطه با فروش ارز است. دولت در رابطه با فروش ارز/ 120 میلیارد منظور کرده بود ما آن را به 200 میلیارد اضافه کردیم و معنایش این می شود که ارز را یک مانوری رویش بکند و احیانا مثلا 2 تومان روی هر دلار، 3 تومان روی هر دلار 5 تومان روی هر دلاری به عنوان مثلا حالا مالیات جدید می خواهد بگوید یا به صورت دیگری بتواند دریافت بکند و به خزانه واریز بکند که از این بابت هم حدود 200 میلیارد ریال برای خزانه کشور ان شاءالله وصول بشود و اینهم ان شاءالله دولت و بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و دارائی هر سه با یکدیگر اقدام بفرمایند و این درآمد هم برای خزانه وصول بشود درآمدهای دیگری هم هست که جداگانه در صورت لزوم من خدمتتان توضیح خواهم داد. برگشتی از پرداخت های سال قبل را دولت 50 میلیاردش پیش بینی کرده کمیسیون برنامه و بودجه این را هم 6/65 کرده یعنی 6/15 میلیارد ریال هم اضافه کرده که این مبلغ مهم نیست شاید هم با یک اصلاحیه ان شاءالله آقای زنجانی زحمت بکشند و این مبلغ بیشتر هم وصول بشود به هر کیفیت این هم ردیفی است که در رابطه با برگشتی ها 6/15 جمعا کمیسیون برنامه و بودجه اضافه کرده، خوب معادلش هم در ستون مقابل هزینه ها هست که اجازه بفرمائید من هزینه ها را هم یک توضیح خدمتتان عرض کنم احیاناً اگر اشتباه هم بوده در عدد و رقمها یک اصلاحی بشود یا منهاها و به اضافه ها، رقم لایحه بودجه در رابطه با هزینه های دولت به همین کیفیت بود که عرض کردم. رقم اصلاح شده کمیسیون برنامه و بودجه رقم پرداختها همان مبلغ دریافتها است که 760000/059/3913 ریال بعد در رابطه با اعتبارات سرمایه گذاری ما یک مقداری کاهش دادیم این یک توضیح لازم دارد. اعتبارات سرمایه گذاری دولت 600000/680/771 ریال بوده این در کمیسیون برنامه و بودجه 702 میلیارد شده یعنی 69 میلیارد کاهش پیدا کرده این به اضافه اینجا صحیح نیست. این منها باید باشد. (یعنی به اضافه به یک معنا صحیح است منها به یک معنا صحیح است) منها به اعتباری یعنی کاهش پیدا کرده و به اضافه یعنی جمعش می شود آن ردیف دولت. قاعدتاً منها باید باشد این شاید اشتباه شده باشد 702 میلیارد که 69 میلیارد کمتر از ردیف دولت است. علت این کاهش عمدتا در رابطه با دو محور است ما همینطور که عرض کردیم بعضی از خدمات دولت را بتوانیم به قیمت واقعی بفروش برسانیم از جمله در رابطه با شرکت نفت و گاز یک قدم برداشتیم یک قدم هم در رابطه با وزارت نیرو برداشتیم دو تا تبصره هم در لایحه بودجه منظور شده که اجازه دادیم به هر کیفیت وزارت نیرو و برنامه ریزی کند برای اینکه دریافتهایش و درآمدهایش از آنهائی که مصرف بالائی دارند که بعد لازم شد عدد و رقم تقدیم می کنیم. آنهائی که مصرف بالائی دارند بیش از 400 کیلووات مصرف دارند از آنها دریافت بشود یا بیش از 250 به 400 در یک ردیف و 400 به بالا هم در یک ردیف، حالا رقمش را خودشان باید تنظیم بکنند یا شورای اقتصاد یا خود دولت محترم یا خود وزارت نیرو به هر کیفیت و یک مقداری از بودجه ای که به عنوان اعتبارات عمرانی و سرمایه گذاری برایشان در لایحه بودجه منظور شده از ردیف هایشان کاهش دادیم. گفتیم بروید خودتان تأمین بکنید. این یک رقم است که جمع آن ظاهراً 60 میلیارد است یک رقم هم در رابطه با وزارت نفت است که 95 میلیارد است گفتیم که وزارت نفت هم برود و برای سرمایه گذاریهای ثابت خودش آن 95 میلیارد ریال را تأمین بکند و ما دیگر ناچار نباشیم در لایحه بودجه برایش بودجه اعتباری منظور بکنیم برود با تغییر دادن در نرخها و غیره خودش این مبلغ را تأمین بکند. بنابراین ما این دو ردیف عمده را که جمعش 155 میلیارد ریال می شود از ردیف های اعتبارات سرمایه گذاری عمرانی مشخصاً در این مرحله حذف کردیم بعد یک رقمهائی را اضافه کردیم که حاصل جمع آن رقمهائی که اضافه کردیم با آن رقمهائی که کم کردیم همین 69 میلیاردی می شود که در رابطه با بودجه های عمرانی ما سقف بودجه اعتبار عمرانی دولت را کاهش دادیم. معنایش این نیست که ما کار عمرانی را در کشور کاهش دادیم معنایش این است که سقف عمرانی را کاهش دادیم بلکه گفتیم در بعضی از قسمتها خودشان بروند و اقدام بکنند و عمل بکنند ممکن است سقف کارهای عمرانی هم بیش از 770 میلیارد در لایحه دولت منظور شده منظور بشود 800 میلیارد 900 میلیارد دیگر وابسته به این است که آن شرکتها چقدر قدرت و توان لازم را داشته باشند برای اینکه بتوانند درآمد جدید را وصول بکنند به طوری که به طبقات کم درآمد هم فشار وارد نکند و از طرف دیگر بتوانند آن کارهای عمرانی و سرمایه گذاری ثابت را هم ان شاءالله انجام بدهند. البته باید همین جا تذکر بدهم این دو تا وزارتخانه، وزارت نیرو وزارت نفت یک مقداری هزینه های جنبی و تشریفاتی شان را هم احیاناً اضافه است اگر آن هزینه های جنبی و تشریفاتی و سیستم پرداختی هایشان را هم یک مقداری ان شاءالله اقدام بکنند و جدی عمل بکنند کاهش بدهند و از هزینه های سرباری بزنند این خیلی می تواند نقش داشته باشد در اینکه قدرت سرمایه گذاری و قدرت اداره بیشتر را به این دو وزارتخانه می دهد. حالا ریزتر اگر لازم شد من باز هم حاضرم توضیح بدهم. خوب این پس در رابطه با بودجه های عمرانی در رابطه با بودجه های جاری هم اعتبارات جاری سر جمعش ستون دوم این است (آن که دولت آورده بود 311000/854/2482 ریال بود آنکه در کمیسیون برنامه و بودجه تصویب شده 219000/84/2912 ریال است که مابه التفاوت 429 میلیارد ریال است 908000/229/429 ریال است که این تفاوت است یعنی سقف جاری را با این معنا ما 429 میلیارد ریال اضافه کردیم. بنابراین اینجا یک مسأله ای است که توضیحش را قبلا به نحوی عرض کردم- 429 میلیارد ریال افزایش هزینه های جاری را برادران محترم می بینند علت این افزایش چیست؟ در ردیف های بعدی مشخص شده. 1- در رابطه با هزینه ها و سایر پرداختها (آن در پرانتزها) یعنی ریز شده آن سقف است یعنی 429 ریز می شود در پرانتز و زیر مجموعه ذکر می شود به صورت زیر مجموعه. یک زیر مجموعه در رابطه با هزینه ها و سایر پرداختهای جاری 908000/229/199 ریال یکی هم 230 میلیارد در رابطه با جنگ است جمع بین 230 میلیارد در رابطه با جنگ و 199 میلیارد در رابطه با سایر هزینه هائی که اضافه شده جمعش می شود 29 میلیارد ریال پس آن 529 میلیارد یکی از آن 230 مربوط به جنگ است یکی از آن هم 199 میلیارد که سایر هزینه ها است چه مربوط به جنگ و چه غیر جنگ که جداگانه باز عدد و رقمش به صورت جدولهای پیوست خدمتتان تقدیم شده از جمله 6 میلیارد و اندی از آن در رابطه با هزینه های جاری استانهاست یکی کشاورزی استانها و یکی هم راه استانهاست ادارات کل راه استانها و ادارات کل کشاورزی استانها واقعاً سقفی که برایشان منظور شده بود بسیار کم بود 8/6 میلیارد ظاهراً ما به سقف آنها اضافه کردیم. بعد مابقی اش هم که مسأله ای نیست جمع مشخص است چقدر، عنایت بفرمائید آن به اضافه اول را عرض کردم 69 به اضافه غلط است منها باید باشد آن منها می فرماید اصلاح می فرمائید یک پرانتز هم در ردیف سوم می خواست که یک پرانتز هم می زدید حالا جمع این دو تا منهای آن 69 تا مساوی است 359 میلیارد. یعنی تا اینجا پس 359 میلیارد را اضافه کردیم. جمع این دوتائی که اضافه شد یعنی 429 تا و 199 تا و 230 تا منهای آن 69 میلیارد مساوی است با 359 میلیارد و پانصد و پنجاه و سه میلیون و شش صدو سی هزار ریال این جمعی است که تا اینجا اضافه کردیم. اختصاصی هم 375000000 اضافه کردیم جمع بین آن ردیف اضافی اختصاصی با این ردیف جاری و عمرانی که تغییراتی در آن ایجاد شده می شود (مثلا) 363 تا اینجا 363 اضافه کردیم یک بحث دومی حالا هست. این تا اینجا که سقف جاری را تقریباً و سقف اعتبارات را ما 363 اضافه کردیم یعنی آن رقم بالا اینجا هم ریزش را و زیر مجموعه اش را مشخص کردیم حالا یک بحث دومی را من اجازه بدهید همین جا توضیح بدهم ما امسال یک قدمی در رابطه با ماده واحده و بودجه شرکتهای دولتی برداشتیم بعد از انقلاب از زمان شورای انقلاب بودجه شرکتهای دولتی را کلا از ردیف بودجه ها و ذکر کردن در ماده واحده بودجه حذف کرده بودند. بودجه شرکتها منظور نمی شد اصلا به حساب نمی آمد و ذکر نمی شد. ما یک قدمی که در سالهای قبل برداشتیم این که بودجه شرکتها را هم آوردیم ضمیمه کردیم و در ضمن لایحه بودجه و ماده واحده هم منظور کردیم گفتیم که جمع بودجه شرکتهای دولتی چقدر است. اینقدر دریافت های شرکتها دولتی است اینقدر هم هزینه هایش است شاید متجاوز از هزار تا شرکت دولتی کمتر یا بیشتر شرکتهای کوچک و بزرگ خود شرکت نفت یک تشکیلاتی است مثلا سازمان غله سازمان قند و شکر شرکت مغان دهها و صدها شرکت کشاورزی بازرگانی، و صنعتی سازمان گسترش صنایع ملی، تمام اینها شرکتهائی هستند که اصلا در این جمع بودجه منظور نمی شد مگر به عنوان بودجه های عمرانی و سرمایه گذاری ثابت فقط آنجائی که می خواستند سرمایه گذاری ثابت بکنند یا احیاناً احتیاج به کمک داشتند به عنوان بودجه جاری می آمدند در بودجه می گفتند ایهاالناس به ما کمک بدهید اما به صورتهای دیگر منظور نمی کردند. ما یک قدمی برداشتیم آمدیم شرکتها را در ماده واحده منظور کردیم خوشبختانه امسال قدم جدی تری برداشته شد و خواسته شد از جناب آقای نخست وزیر ایشان هم از وزرای محترم خواستند که بودجه شرکتهای دولتی قبل از اینکه بودجه تقدیم مجلس بشود در مجامع عمومی خودشان تصویب بشود بیاید تقدیم مجلس شورای اسلامی بشود و در قسمت هشتم لایحه بودجه که بودجه شرکتهای دولتی یا قسمت نهم که بودجه شرکتهای دولتی می آید مصوب مجامع بیاید نه همینطور یک عدد و رقم سر به هوا، یک کارشناسی بنشیند حساب بکند دریافت و پرداخت را بنویسد متأسفانه خیلی از عدد و رقمها این چنین بود یعنی عدد و رقمهائی که مصوبه مجامع نبود بعد هم دست مجامع باز بود هر طور می خواستند بودجه تصویب می کردند هر جور می خواستند می نوشتند هر جور می خواستند تغییر می دادند هیچ حساب یعنی آن عدد و رقمی که در لایحه بودجه منظور می شد کاملا متأسفانه صوری بود. این قدمی که امسال کمیسیون برنامه و بودجه برداشت بعد هم آمده در لایحه بودجه منظور کرده در ماده واحده منظور کرده بعد هم تبصره 41 را منظور کرده همه دستگاهها را موظف کرده که بودجه شان را مجامع قبل از زمان مقرر و قبل از تقدیم مجلس شورای اسلامی تصویب بکنند به دولت بدهند و دولت بودجه مصوب مجامع را ضمیمه لایحه بودجه بکند و تقدیم مجلس شورای اسلامی بکند و بعد هم وقتی بودجه مصوب مجامع شد هر گونه تغییری به سادگی مجامع نمی توانند بدهند باید با یک مکانیزم خاصی که در تبصرهء 41 منظور شده است بودجه را این دستگاههای ذیربط تغییر بدهند. بنابراین یک قدم بسیار مؤثری است واقعاً هم دولت محترم باید وقت بگذارد وزارت اقتصاد و دارائی، وزارت برنامه و بودجه، دستگاههای ذیربط، دیوان محاسبات، همه، مجلس محترم و باید برویم در دل شرکتهای دولتی و وضعیت شرکتهای دولتی را از هر نظر بررسی کنیم شما می بینید الان عدد و رقم بودجه شرکتهای دولتی یک چیزی است معادل بودجه کل کشور و آن هم اصلا از دید شما پوشیده است از دید شما مخفی است پنهان است ما هیچ نمی دانیم که شرکتهای دولتی مثلا سازمان های آب و برق در داخل خودشان چه میگذرد هزینه هایشان چه جوری است بودجه هایشان چه جوری است دریافتهای آنها چه جوری است پرداختهایشان چه جوری است چه جوری پرداخت می کنند یکی از مشکلات ما این عدم تعادل و ناهماهنگی در پرداخت حقوق و سیستم پرداخت است خوب یک طرف شرکتهای دولتی هستند یک طرف هم دستگاههای دولتی و قوانین استخدامی کشور هستند قوانین خاص شرکتها هستند این اصلا تعادل در پرداختهای دولت را بهم می زند یک طرف کارمندان رسمی دولت هستند کارمندان ارتش هستند و غیره هستند سیستم حقوقی شان مشخص است جدول دارد قابل تغییر نیست یک طرف هم می بینید فلان دستگاه هر روز خواست برای خودش یک آئین نامه می کند یک بخشنامه می کند نمی دانم غیر از آئین نامه و بخشنامه هر چه خواست می دهد 50 کیلو برنج می دهد هر کار خواست می کند این نمی شود تعادل را در کل پرداختی های دولت بهم می زند و معنایش این می شود که دستگاههای دولت است که باید از نظر فکری قوی باشد و غنی باشد و کیفیت بالائی باشد بتواند خوب کار ستادی انجام بدهد خوب هدایت کند این دستش بسته باشد نتواند پول بدهد و شرکتهای زیر پوشش دولت و تحت پوشش دولت به عناوین مختلف بتوانند هرگونه پرداختی را داشته باشند اصلا نظام پرداخت های کشور واقعاً یکی از مشکلات است و یکی از پیشنهادهای کمیسیون برنامه و بودجه هم همین است که در رابطه با نظام های پرداختی کشور دولت یک فکری بکند و یک تعادلی ایجاد بکند این خیلی می تواند در کل نظام کمک بکند و عدالت را در جامعه هم ایجاد بکند که باعث نشود مغزهائی فرار کنند و از دستگاههای اجرائی به سراغ دستگاههای دیگر بروند چون جای دیگر در فلان شرکت 40 هزار تومان می دهند 30 هزار می دهند اما دولت بیش از 4 هزار تومان 5 هزار 6 هزار تومان قدرت پرداخت ندارد. حالا شما ببینید بودجه شرکتهای دولتی آن که اینجا مصوب است الان 3707 میلیارد پیشنهاد دولت است کمیسیون برنامه و بودجه که مصوبه اش 3887 میلیارد است. یعنی سقف بودجه شرکتهای دولتی خودش در برابر بودجه دولت تنه به تنه بودجه دولت تقریباً می زند. با یک کم و زیادی حدوداً همان است 915000/661/3887 ریال این سقف بودجه شرکتهای دولتی است حالا یک عدد جزئی اش مکرر است ولی در سقف خیلی سقف بالائی است یعنی بیش از 350 میلیارد تومان سقف بودجه شرکتهای دولتی است خوب این هم در جایش هم در سرمایه گذاریش کاملا باید کنترل شده و حساب شده باشد. و در هر مورد ما باید نظارت داشته باشیم تا بتوانیم تعادل را لااقل در آن قسمتهائی که مربوط به دولت است یعنی مجموعه 7700 میلیارد یا 7800 میلیارد یا 7400 میلیارد بودجه ای که ما الان به صورت بودجه عمومی کل کشور تصویب می کنیم معادل با 50 % تولید ناخالص ملی است یعنی این می شود 50 % تولید ناخالص ملی دو برابرش کنیم می شود کل تولید ناخالص ملی کشور. خوب ما اینجا اگر بتوانیم روی 50 % آن که اساس هم هست مخصوصاً قسمت ارز که اساس هم هست خوب بتوانیم برنامه ریزی بکنیم سرمایه گذاری کنیم هدایت بکنیم یعنی در کل جریان اقتصادی توانسته ایم خوب جریان اقتصادی کشور را هدایت بکنیم و به سوی پیشرفت و توسعه و رشد و شکوفائی ان شاءالله سوق بدهیم. پس این هم در رابطه با بودجه شرکتهای دولتی. حالا دیگر لازم نیست من عدد و رقم را خدمتتان عرض کنم عمده این 180 تا که اضافه شده همان مبلغی است که بیشتر در رابطه با افزایش درآمدهای خود شرکت های دولتی است برای کارهای عمرانی این خلاصه بودجه که در این صفحه اول به صورت ضمیمه خدمت نمایندگان محترم تقدیم شده است حالا ریز این تغییرات در جداول بعدی خدمتتان هست که دیگر من توضیح جداول بعدی را لازم نمی دانم الان عرض کنم اگر لازم باشد جداگانه در وقت بعدی خدمتتان توضیح عرض خواهم کرد. ریز کلیه این تغییرات در جداول بعدی خدمتتان تقدیم شده است اما مباحثی که باید نکاتی را که به صورت محوری عرض کنم این است جهت گیری کمیسیون بودجه را می توانیم عمدتا روی چند محور خلاصه کنیم آن چند محور: 1- این است که بودجه ای که تقدیم مجلس شورای اسلامی شد، با توجه به شرایط فعلی انقباضی است و این یکی از نقاط مثبت است بودجه انقباضی. 2- بالنسبه بودجه، بودجه برنامه ای است اینهم یکی دیگر از امتیازات و نقاط قوت این بودجه است. 3- یکی از نقاط قوت این بودجه این است که اولویت بندی شده است (تا حدودی) از سال 64 یک قدمی در رابطه با لایحه بودجه ما برداشتیم چون دیدیم هم زمان دهها و صدها طرح مختلف در کشور شروع می شود و زمان اجرای این طرحها طول می کشد و دهها مشکل را برای کشور ایجاد می کند ما آمدیم یک برنامه ای زمان بندی کردیم و طرحها را تقسیم کردیم به طرحهای دو ساله و طرحهای غیر دو ساله، و دولت موظف کردیم که این طرحهای دو ساله را مقدم بدارد و بودجه اینها را مقدم بدارد و اقدام بکند که این طرحهای دو ساله زودتر تکمیل و ساخته بشود و در جریان تولید قرار بگیرد. سال 65 این کاملتر شد و سال 66 باز روی این مسأله تأکید شده که این عملا خودش یک تقسیم بندی بین طرحها است طرحها را تقسیم کردیم به طرحهای یک ساله، طرحهای دو ساله طرحهای مهم، طرحهائی که ادامه دار خواهد بود یک تقسیم بندی چنین راجع به طرحها انجام دادیم و بعد دست دولت را باز گذاشتیم راجع به طرحهای یک ساله طرحهای دو ساله و طرحهای مهم که نسبت به طرحهای یکساله جدی تر اقدام بکند طرحهای یکساله زودتر وارد جریان تولید و وارد جریان خدمت و وارد جریان بهره برداری بشود طرحهای دو ساله باز اولویت بندی شده و طرحهای مهم را هم باز هم از نظر ارزی هم از نظر ریالی نسبت به آنها اولویت لازم را و پیش بینی لازم را تا آنجائی که امکانش بوده کردیم که این یکی از موفقیت های کمیسیون و مجلس محترم است عنایت شده به طرحهای عمرانی چون با توجه به امکانات محدود ما اگر بنا بود همه امکانات را در سراسر کشور پخش کنیم هیچ کاری به نتیجه نمی رسید به ثمر نمی رسید. ما وقتی آمدیم کارها را جدول بندی کردیم پارسال 280 تا طرح بوده 140 تای آن امسال خوشبختانه در سال 65 به بهره برداری رسیده برای آن 140 تای دیگر هم قاعده اش این بود که اقدام می شد آنها هم به بهره برداری می رسید متأسفانه به هر صورتی تأخیر افتاده باز در اولویت قرار گرفته که در سال 66 اولویت لازم داده بشود و زودتر این طرحها بساطش جمع بشود دیگر هر ساله ما یک طرحهای نیمه کاره و نیمه بند نداشته باشیم و مشکلات جدیدی برای کشور داشته باشیم. بنابراین اولویت بندی که از کارهای بسیار خوبی است که در خلال پیوست شماره (1) طرحهای عمرانی هم نمایندگان محترم کاملا می توانند ملاحظه کنند یک تقسیم بندی است یک ساله دو ساله مهم غیر مهم ملی و استانی و یک چنین کیفیتی هم پیوست شمارهء (1) لایحه بودجه تقدیم مجلس شورای اسلامی شده و می شود. بنابراین اینهم یکی از ویژگیهائی است که باید گفت اولویت بندی. یکی از نکاتی هم که باید عرض کنیم مسأله انعطاف پذیری است تا حدودی در لایحه بودجه سال 66 هم این مسأله لحاظ شده از ویژگیهای این بودجه است که انعطاف پذیری دارد در رابطه با جنگ واقعاً انعطاف پذیر است در رابطه با بعضی از مسائل دیگر این انعطاف پذیری هست تبصرهء 15 خودش بسیار گویا است که جداگانه لازم شد توضیح عرض می کنیم، یکی دیگر از جهاتی هم که باید عرض کنم به عنوان اولویت های این بودجه. درآمدها و هزینه ها بالنسبه واقعی است. این را من همین جا تقاضا می کنم نمایندگان محترم هم عنایت کنند ان شاءالله دولت محترم هم عنایت می کند که سال بعد دیگر این مسأله ان شاءالله تکرار نشود. سال قبل وقتی بودجه سال 65 تقدیم مجلس شورای اسلامی شد و بعد ما داشتیم تنظیم می کردیم و تقدیم مجلس کردیم روزهای آخری که ما بودجه را بستیم جریان کاهش قیمت نفت با شدت اوج گرفت وقتی ما لایحه بودجه را تقدیم مجلس محترم کردیم بنده در مقام دفاع از لایحه بودجه خدمت نمایندگان محترم عرض کردم که این شرایط جدیدی که در رابطه با شکستن قیمت نفت مطرح شده است سر فصل جدیدی را در رابطه با نوع بودجه بندی کشورهای عضو اوپک و کشورهای صادره کننده نفت از جمله جمهوری اسلامی به وجود آورده و اگر ما بنا باشد به قیمت جدید بودجه بندی بکنیم یک شرایط جدیدی را می طلبد برنامه جدید را می طلبد ما امیدواریم که زودتر این مسأله و این توطئه خنثی بشود و قیمت نفت به قیمت قبلی اش یعنی همان 28 دلار یا 25 دلار برگردد. این را سال گذشته ما گفتیم. این بودجه منهای این شرایط جدید است ما روی شرایط قبلی که این بودجه تقدیم مجلس شده پیش بینی کردیم. البته دولت چاره اندیشی کرد 60- 70 میلیارد را به هر کیفیت روی سقف مصوب کاهش داد اما متأسفانه در مجلس هم پیشنهادهای فراوانی شده مرتب افزایش، افزایش، افزایش ما می گفتیم آقا این درآمدها قابل وصول نیست این افزایشها وقتی بی حساب داده بشود بعد سیاست گذاری است (خواهش می کنم عنایت بفرمائید). سیاست گذاری مجلس زیر سؤال می رود وقتی یک بودجه ای را تصویب بکنیم در سقف مثلا 3600 میلیارد ریال و عملا درآمدهای ما 2000 میلیارد ریال باشد و بعد دستگاههای اجرائی بخواهند اجرا بکنند وزارت برنامه و بودجه بخواهد اجرا بکند دیگر آنها خودشان می شوند تشخیص میدهند و کمیته تخصیص، تخصیص می دهد عرض کنم که وزارت اقتصاد و دارائی تخصیص می دهد، وزارت برنامه و بودجه هر طور خواست اولویت بندی می کند آن دیگر دست مجلس و حاکمیت و اینها نیست. قاعده اش این است که سیاست گذاری را مجلس محترم بکند نه یک دستگاه اجرائی و نه یک کارشناس. البته دولت از این جهت قدم مثبتی برداشت الحمدالله باز یک مقداری سقف ها را کنترل کرد اما با اینکه سقف ها را کنترل کرد به آن اصلاحیه پایان پذیرفت و مثلا با اجازه حضرت امام ما چه کار کردیم؟ ما امسال آمدیم یکی درآمدها را تا حدودی واقعی تر کردیم درآمد نفت را تا حدودی واقعی تر کردیم درآمدهای جدید را پیش بینی کردیم (این یک نقطه مثبت) یک نقطه دیگر هم در رابطه با استقراض و غیره که سال قبل 390 تا بوده امسال در لایحه بودجه 950 تا منظور شده است 950 تا من خواهش می کنم مخصوصاً از برادرهای وزارت برنامه و بودجه و جناب آقای نخست وزیر که ان شاءالله این دنباله اش باز یک متمم بودجه با این کیفیت نداشته باشد و از همین حالا برنامه ریزی بشود و سال بعد هم نگویند آقا به ما نگفتید از همین حالا یک برنامه ریزی بشود در تبصرهء 22 هم 150 میلیارد جداگانه استقراض گذاشتیم اینجا هم 950 تا گذاشتیم ان شاءالله تنخواه گردان خزانه هم به خزانه واریز بشود یعنی تبصرهء (1) و 300 میلیارد تنخواه گردان خزانه هم به خزانه واریز بشود اینطور نباشد که تنخواه گردان را جدا بگیریم. استقراض هم جدا بگیریم 150 تای تبصرهء 22 را هم جدا بگیریم آخر سال هم سعی بشود که ان شاءالله دولت محترم کمک بکند که دیگر بیش از این واقعا فشار روی سیستم بانکی و استقراض و غیره نیاید بلکه درآمدها واقعا یا وصول بشود یا هزینه ها باز کنترل بشود و باز کنترل بشود و باز کنترل بشود. این واقعا خواست قلبی همه نمایندگان محترم است. البته نمایندگان محترم به تمام شرایط موجود کشور توجه دارند. با توجه به تمام شرایط ان شاءالله امیدواریم که خود نمایندگان هم عنایت بکنند که بیش از این باز باربر بودجه نشود، دیگر واقعا بودجه کشش ندارد. هر پیشنهادی را که نمایندگان محترم می خواهید تقدیم بفرمائید خواهش می کنم قبلا یک منبع درآمد مناسبی را برایش منظور بفرمائید، تصویب بفرمائید بعد پیشنهاد بدهید و الا واقعا دیگر بیش از این کشش ندارد. خوب پس ما سعی کردیم درآمدها و هزینه ها تا حدودی واقعی باشد و کسری بودجه هم هر چه بود به صورت یک عدد بزرگی راجع به استقراض به هر کیفیت منظور کردیم. مسأله دیگری را هم که باید گفت این است که ما واقعا سعی کردیم در بعضی از قسمتها که امکان صرفه جوئی ارزی هست. این از یک طرف. و امکان اشتغال هم هست از سوی دیگر و امکان تولید هم هست از نظر سوم. یعنی هم اشتغال دارد، هم تولید دارد، هم تا حدودی صرفه جوئی ارزی دارد سعی کردیم در این محورها هم بهای لازم را بدهیم مثلا به زراعت بها دادیم به کشاورزی تا حدودی بها دادیم چون کشاورزی و زراعت و دام و غیره و شیلات و امثال ذلک … برای ما هم وابستگی ارزی را کاهش میدهد هم اشتغال سالمی ایجاد می کند هم تولید ایجاد میکند و ما هر چند که بخواهیم جلو تورم را بگیریم، فشار نقدینگی را کنترل بکنیم باید روی تولید سرمایه گذاری بکنیم اگر روی تولید سرمایه گذاری بکنیم قطعا این مشکلات کمتر میشود. لذا لایحه ای که توسط کمیسیون برنامه و بودجه تقدیم مجلس شورای اسلامی شده سعی شده به این اولویت ها هم تا حدودی عنایت و توجه بشود. نکته دیگر باید عرض بکنم در رابطه با تبصره ها است ما روی تبصره ها تقریبا کار خوبی کردیم زحمت زیادی کشیده شده حدود 5 تا تبصره ای که دولت داده بود، کم شده ولی 8 تا تبصره در مجموع اضافه شده و بعضی از تبصره ها در یکدیگر ادغام شده در مجموع هم روی ماده واحده و هم روی تبصره ها کار خوبی شده که هر کدام تبصره ها را من جداگانه وقتی توضیح لازم شد خدمت نمایندگان محترم عرض کنم، عرض می کنم از جمله تبصرهء 3 و تبصرهء 4، تبصرهء 9 و تبصرهء 16 که مسائل مربوط به مالیات ها است. تبصرهء 6 و تبصرهء 29 و تبصره های دیگر در مجموع تبصره هائی که پیش بینی شده، تبصره های بسیار مناسبی است. در رابطه با بعضی از تبصره ها که جنبه درآمدی دارد باز آن تبصره ها هم در قسمت آخر از تبصرهء 30 و 31 به بعد چند تبصره هست که تقریبا باز درآمدی دارد حالا به صورت مستقیم و غیر مستقیم بار درآمدی دارد که این هم باز چاره اندیشی شده برای بعضی از درآمدهای جدیدی که باز فشار تورمی و فشار استقراض کمتر به خزانه کل کشور بیاید و این هم قدم خوبی بوده که در طول این سالها همواره ما درآمدهای زیاد داشتیم و داریم. این هم یک نکته است که باید من عرض بکنم. یک نکته دیگری که من باید خدمت نمایندگان محترم عرض بکنم در رابطه با کل مسائل مربوط به نفت و مربوط به اوپک است. اعتقاد ما این است که اوپک در صحنه جهانی باید قوی و نیرومند باشد. اعتقاد ما این است که ما هم باید سهمیه مان را در اوپک کاملا حفظ بکنیم و هم سهمیه مان را در بازار جهانی نفت کاملا باید حفظ بکنیم، این یک مسأله بسیار مهمی است. بهر کیفیت از صادرات نفتی جهان یک سهم بسزائی سهم ما میشود با 50 میلیون جمعیت با بیش از شاید 60 میلیارد ذخایری که داریم و امکانات بسیار غنی ای که داریم و امکانات گازی که داریم ما یک سهمی در بازار جهانی در طول سالیان دراز داشتیم و این هم کاملا باید حفظ بشود اوپک باید قوی و نیرومند باشد. کشورهای حوزه خلیج فارس و کشورهای عضو اوپک وآ اوپک باید بدانند که فروریختن اوپک توی سر همه مان خراب میشود، توی سر ما تنها خراب نمیشود، توی سر همه کشورها خراب میشود. قدرت اوپک میتواند در برابر قدرتهای استعماری جهان مقاومت بکند. اینها باید صددرصد به سهمیه ها پایبند باشند شرایط سهمیه ها را کاملا رعایت بکنند. زیر قیمت نفروشند، زیر میزی ندهند، هم رعایت بکنند که قیمت حفظ بشود و این قیمت اخیر کنفرانس ژنو 80- 81 کاملا حفظ بشود روی سقف 18 دلار ان شاءالله فروش برود. یک مسأله دیگر در رابطه با حفظ ذخایر نفتی است و تولید است و صادرات است و غیره است… این هم مسأله بسیار مهمی است باید سرمایه گذاری لازم بشود چه در اکتشاف چه درحفاری وچه درنگهداری چاهها و ذخایر چه در تزریق گاز چه در بهره برداری صحیح چه در حفظ و نگهداری در برابر تهاجمات دشمن و همه این مسائل هم یک محور بسیار مهمتری که در مسائل نفت و گاز ما داریم، سرمایه گذاری را ارزش افزوده است. متأسفانه یکی از بلاهائی که توسط استعمارگران و استکبار جهانی بر کشورهای جهان سوم در طول سالیان دراز تحمیل شده این است که نفت صرفاً به صورت یک کالای صادراتی یا کالای مصرفی، آن هم مصرف نفت سفید مثلا مورد بهره برداری قرار بگیرد یا مصرف گازوئیل و سوخت دیگر مورد بهره برداری قرار بگیرد آن هم با این سوختن کذائی که محیط زیست را هم آلوده بکند. اما اینکه روی آن سرمایه گذاری بشود روی واقعاً ارزش افزوده، ازگاز دهها مواد اصلی صنایع دیگر استخراج بشود، از نفت صدها مواد اصلی صنایع دیگر، (صنایع پایه) استخراج بشود. متأسفانه در این زمینه ها در کشورهای جهان سوم، از جمله جمهوری اسلامی قدمهای مؤثری در گذشته برداشته نشده، آن که واقعاً میتواند برای حیات این ملت ها 30 سال آینده 50 سال آینده راهگشا باشد این است که در زمینه کارهای تحقیقاتی … خوشبختانه مرکز تحقیقاتی وابسته به وزارت نفت قدمهای خوبی برداشته ولی باز باید آن سنتز گاز، مسائل مربوط به متانول، مسائل مربوط به اتانول، مسائل مربوط به پتروشیمی، مسائل مربوط به پولی مر، مسائل مربوط به مواد مورد نیاز کارخانجاتمان و صنایع مان قدم های بسیار جدی و عمده ای که برداشته میشود که این مسأله بسیار مهمی است، واقعاً از هرز رفتن گاز، هرز رفتن نفت باید جداً جلوگیری بشود. از ضایع شدن ذخایر نفتی باید جداً جلوگیری بشود، از گاز همراه نفت باید حداکثر بهره برداری بشود. البته من در این رابطه ها فنی نیستم. افراد فنی جداگانه میتوانند توضیحات لازم را بدهند. ما و کمیسیون در طول سالیان دراز روی انشعاب گاز خیلی تأکید داشتیم ما میگفتیم چون وابسته به فرآورده های نفتی هستیم و فرآورده های نفتی را باید از خارج بیاوریم، امکانات فراوانی در کشور داریم. ما دومین کشور جهان از نظر ذخائر گازی هستیم و گاز را اگر مصرف بکنیم هم به درآمد ارزی ما کمک میکند، ما احتیاج به درآمد ارزی جداگانه ای نخواهیم داشت، احتیاج نداریم فرآورده های نفتی را مثلا وارد بکنیم. نفت خام را میفروشیم. احتیاج نداریم نفت خام را تبدیل بکنیم، از خود گاز استفاده میکنیم. حتی در رابطه با ماشین هایمان. گاز سوزکردن ماشین هایمان یک کار بسیار ساده ای است که وزارت نفت و دستگاههای ذیربط دیگر خیلی میتوانند اقدام جدی بکنند. یکی از مقالاتی که در این کنفرانس محیط زیست «کنیا» مذاکره شد و آنجا تقدیم شد همین مسألهء گاز سوز کردن ماشین ها بود امکانات بسیار خوبی در رابطه با گاز سوزکردن ما در کشور داریم. به هر کیفیت ما چه انشعاب گاز و چه بهره برداری از گاز … هر چه می توانیم باید روی گاز سرمایه گذاری بکنیم. میدانیم البته در یک مرحله ابتدائی یک مقداری وابستگی ارزی دارد برای لوله و ورق و غیره. اما مرحله بعد خیلی از هر جهت میتواند به کشور کمک بکند. امیدواریم وزارت نفت، وزارت برنامه و بودجه، دولت محترم در این رابطه هم جدی عمل بکنند و گاز را و هر چه گسترده تر در سراسر هم اشتغال دارد و هم بهره برداری مناسب دارد استفاده بشود. در رابطه با تزریق گاز در چاههای نفت و مخازن نفتی مان جداً اقدام بشود که هر چه گاز در مخازن نفتی بیشتر تزریق بشود، عمر ذخایر نفتی ما بیشتر بشود و اینها قدمهای بسیار مؤثری است که میتواند در کل نظام مؤثر باشد ما هم بهای لازم را در این قسمتها داده ایم. به هر کیفیت هم در رابطه با مسائل مربوط به نفت و صادراتش و هم در رابطه با تولید و بهره برداری درست و هم در رابطه با آن قسمت دیگری که قسمت پایه باید نامش را گذاشت در قسمت صنعت نفت و صنعت گاز و من از دانشگاهها و از دانشکده های شیمی میخواهم از دانشگاهیان دلسوز میخواهم و از دانشکده نفت میخواهم، از همه مراکز از مرکز تحقیقاتی وزارت نفت میخواهم واقعاً از همه میخواهم از روزنامه های محترم میخواهم، از صدا وسیما میخواهم به اینها واقعاً بها بدهیم و ما روی این قسمت ها سرمایه گذاری بکنیم و استعدادهای جوانهای ما با مسائل مربوط به نفت و گاز شکل بگیرد و ما برویم در این قسمت هائی که در رابطه با مسائل مربوط به نیازهائی که میتوانیم از کانال نفت و گاز در داخل کشور تأمین بکنیم به صورت تبدیل به دهها برابر ارزش افزوده چه بسا دیگران یک لیسانسی گذاشته اند، و یک اسمی هم برایش گذاشته اند اصلا ما خبر نداریم ولی ته آن کلاه است برنامه استعماری است. با ساده ترین فرمول ما میتوانیم فلان مواد را که به فلان ماده روغنی میزنیم و تبدیلش میکنیم به روغن مصرف مورد نیاز اتومبیل و غیره … بتوانیم تبدیلش بکنیم ولی آن فرمولش را به دست ما نداده اند و به سادگی آن فرمول اصلیش را به ما نمیدهند. یک مقدار مراکز تحقیقاتمان کار بکنند میتوانیم در این زمینه ها خودکفا بشویم و واقعاً به جای اینکه نفت خام را صادر بکنیم آن هم با این بازی که سرمان در بیاورند بیائیم تبدیلش بکنیم به دهها و صدها رقم ارزش افزوده هم نیازهای داخلی کشورمان را برآورده بکنیم که قطعاً صددرصد برای ما ارزش افزوده دارد و هم بتوانیم به کشورهای دیگر آن ارزش افزوده و تبدیل شده را صادر بکنیم که باز برای کل نظام ما میتواند بسیار مفید و مؤثر باشد. در بخش کشاورزی ما امکانات بسیار خوبی داریم. ما انتظارمان این است از بخشهائی که تورم را می شکند، از بخشهائی که به تولید کمک میکند، از بخشهائی که میتواند روغن چراغ جامعه ما باشد، بخش کشاورزی است، مایه حیات ما و مایهء حیات ملت ما است. ما منابع طبیعی مان مثل مراتع مان، جنگلهایمان امکانات فراوانی دارد این 90 میلیون هکتار مرتعی که در سراسر کشور داریم واقعاً باید بخش کشاورزی جداً فعال بشود باید بسیجی بخش کشاورزی فعال بشود. حالا جهاد، وزارت کشاورزی، ادغام درهم، عدم ادغام به هر کیفیتی همه ملت باید در بخش کشاورزی تلاش بکنند تولید بکنند، کشت بکنند. بخش کشاورزی میتواند بسیاری از وابستگی ما را کاهش بدهد و ما را بی نیاز بکند مخصوصاً با توجه به رشد چشمگیر جمعیتی که ما داریم. خوب رشد جمعیت 4/3 یک رشد بسیار بالائی است. / 50 میلیون جمعیت، 10 سال بعدش هم باید نگاه کرد. آینده نگری باید داشت و این آینده نگری از جمله با بخش کشاورزی باید به صورت جدی با آن برخورد بشود. بخش مسکن، بخش بسیار خوبی هست و میتواند با توجه به شرایط کمی ارز ما یک بخش فعالی باشد. این بخشهائی است که وابستگی ارزی اش خیلی کمتر است. بخش مسکن عمدتاً روی چهارپایه استوار است: یک پایه اش مسألهء نیروی انسانی است. یک پایه اش مسأله مثلا مدیریت است. یک پایه اش مصالح ساختمانی است. یک پایه اش هم زمین است یک پایه اش هم مثلا فرض کنید که اعتبار و ریال و غیره است … به هر کیفیت دولت هم که مستقیماً مسؤول بخش مسکن به این معنا نیست. دولت مسؤول چه بسا زمین باشد یا ساختمانهای نیمه تمام خودش را اگر دولت برنامه ریزی بکند و جدی عمل بکند و تکمیل بکند این کار بسیار مؤثری است. چون ساختمانهای نیمه تکمیل فراوانی مخصوصاً در رابطه با نیروهای مسلح از قبل از انقلاب باقی مانده الان هم باقیمانده روی دست مان مانده. من خواهش میکنم دولت محترم برنامه ریزی بکند. و نسبت به این ساختمانها سریعتر تعیین تکلیف بشود. ما ناچار نباشیم چندین دوباره کاری و چندین باره کاری انجام بدهیم. اما بخش عمدهء دیگر در رابطه با وزارت مسکن، بنیاد مسکن است هم در روستاها و هم در شهرها یک بخش باید مصالح ساختمانی و تولید مصالح ساختمانی را در کشور افزایش داد. سیستم ساختمان و نوع ساختمان سازی را و معماری را باید تغییر داد که وابستگی ارزی نداشته باشد. احتیاج به بیم آهن و آهن نداشته باشد. بتوانیم با حداقل وابستگی ارزی، بخش مسکن را فعال بکنیم. در یک شرایطی مثل شرایط ما زمین چه به صورت شهرهای اقماری، چه به صورت آماده سازی، چه به صورت داخل شهرها باید در اختیار مردم نیازمند قرار بگیرد امکانات لازم در اختیارشان قرار بگیرد. سیستم بانکی باید همکاری را داشته باشد. مدیریت خوبی باید به کار گرفته بشود. قطعاً بخش مسکن از بخشهائی است که میتواند با توجه به تمام مشکلات ما، بخش عظیمی از نیروی انسانی ما را و از سرمایه های ما را و از ریال ما را و از امکانات ما را فعال بکند. ما باید به این بخش واقعاً بها بدهیم یک چنین شرایط، شرایطی است که ما باید برویم روی محورهائی که وابستگی ارزی اش خیلی کم باشد. بخش مسکن وابستگی ارزی اش بسیار محدود است. نیازهای کشور را تأمین بکند، بخش مسکن نیازهای کشور را تأمین میکند. مصالح ساختمانی باید تولید بشود، اشتغال هم دنبالش ایجاد میکند. صدها اشتغال اصلی و اشتغال فرعی به دنبال فعال شدن و جدی شدن بخش مسکن در کشور ایجاد میشود. به صورت شهرک های اقماری به صورت آماده سازی هائی که وزارت مسکن دارد انجام میدهد، به صورت لایحه زمین های شهری و غیره … میتواند به هر کیفیت مسألهء زمینش را حل بکند. سیستم بانکی باید به یک کیفیت اعتبار بدهد. سعی بکند سیستم بانکی که اعتباراتی که میخواهد به بخش مسکن بدهد با حداقل کارمزد بدهد که امکانات فعالیت برای این بخش هم باشد. بخش معادن و فلزات باز بخش بسیار خوبی است بخش معادن و فلزات باز کمترین تقریباً وابستگی را دارد مخصوصاً‌ بخش معادن هر چه ما روی این بخش سرمایه گذاری بکنیم و جدی عمل بکنیم خیلی میتواند واقعاً در شرایط فعلی به ما و به رشد اقتصادی کشور کمک بکند. بخش صادرات غیر نفتی خوشبختانه در سال جاری یک مقداری تکان خورده یک مقداری مایه امید شده این مشکلاتی دارد ان شاءالله دولت جدی تر برخورد بکند. برنامه ریزی کند، همآهنگی کند، سخاوت به خرج بدهد نتیجه اش ان شاءالله این می شود که صادرات غیر نفتی ما حداقل تا 5/1 میلیارد دلار برای سال 66 قدرت افزایش دارد. من مطمئن هستم، حاضرم مسؤولیتش را بپذیرم که برای سال 66 صادرات غیر نفتی ما به سقف 5/1 میلیارد دلار به سادگی برسد، ان شاءالله با جدیت و با صمیمیتی که در برادرهای دلسوز و مسؤول هست این بخش هم در سال آینده فعال بشود. خیلی میتواند کار بکند. روی کیفیت صادرات باید جدی برخورد بشود. واقعاً اقدامی مناسب بشود. روی بازار ریالی اقدام مناسب بشود. روی مسائل مربوط به ارز، روی خدمات بعد از فروش، روی مسائل دیگر هم ان شاءالله برخورد بشود. خواهی نخواهی به هر کیفیت میتواند این بخش هم خیلی کمک بکند و اگر ما درآمدهایمان از ناحیه درآمدهای نفتی یک مقدار کاهش پیدا کرد ما بتوانیم جایگزین بکنیم. این هم یک بخش بسیار مساعدی است که … یک نکته دیگری که من باید عرض بکنم به هر کیفیت در شرایطی که مثل شرایط کشور ما، شرایط جنگ، شرایط انقلاب هست و بر کشور ما و بر ملت عزیز ما تحمیل شده و ما مشکلات مختلفی را توسط دیگران و ضد انقلاب داریم تحمل میکنیم باید روی چند محور اساسی واقعاً توجه خاص بشود: یک محور، محور صرفه جوئی و محور قناعت است همه ملت ما باید صرفه جوئی کنند همه ملت ما باید قناعت کنند. مخصوصاً نظام اداری ما، شرکت های دولتی ما، کارمندان محترم ما، همه و همه هر چه صرفه جوئی بیشتر بکنیم این به نفع اسلام و به نفع کشور و به نفع انقلاب است و اسراف و تبذیر حرام است. همه باید از هر نحو اسراف و تبذیری واقعاً اجتناب بکنیم. از مصرف کردن یک لامپ برق بیجا باید اجتناب بکنیم تا یک ورق کاغذ بیجا و هر چیز دیگر … مخصوصاً آنجائی که وابستگی ارزی داشته باشد. این یک مسأله است که واقعاً قناعت مالی است که هیچگاه پایان نمی پذیرد و وظیفه همه ما قناعت و صرفه جوئی است حتی در جبهه های جنگ هم باید این قناعت و صرفه جوئی باشد و از هر گونه اسراف و تبذیری جداً باید اجتناب کرد و خودداری کرد. یک مسألهء دیگر مسألهء تولید است. واقعاً تولید باید به عنوان ارزش مطرح بشود نه خدمات ما هر چه بیشتر باید فشار را روی تولید بگذاریم، باید زمینه را برای تولید باز کنیم، باید زمینه را برای حرکت های تولیدی و حرکت های سالم در جامعه باز بکنیم و هر چه بیشتر روی خدمات محدودیت ایجاد بکنیم مسأله نیست. خدمات غیر سالم را، خدمات ناسالم را، خدماتی که باعث میشود در جامعه تورم ایجاد بشود، فشار روی مردم ایجاد بشود، مردم به اشتغال سالم اشتغال نداشته باشند باید جلو آنها را گرفت. اما روی بخشهائی که میتواند فعالیت سالم و تولیدی باشد و واقعاً به تولید کمک بکند. مخصوصاً تولیدهای اساسی و استراتژیک چه تولیدهای کشاورزی و چه تولیدهای صنعتی باید واقعاً فعال برخورد بکنیم. در همین رابطه خوشبختانه در سال 65 در زمینه صنایع نظامی و تولیدات نظامی، گامهای مؤثری برداشته شده امیدوارم که این گامها جدی تر در سال 66 هم ادامه پیدا بکند و ما در زمینه صنایع نظامی و نیازهای نظامی ونیازهای جبهه و جنگ بتوانیم از شر وابستگی تا حدود زیادی بی نیاز بشویم. از همه کارکنان وکارمندان و مهندسین و دلسوزان و کارشناسان و دانشجویان عزیز و محققان ارزشمندی که در این رابطه مخصوصاً در رابطه با صنایع نظامی کار میکنند تلاش میکنند بنده به سهم خودم تشکر و قدردانی میکنم، امیدوارم این تلاشها و این کار و جدیت ها موجب بشود که ما در زمینه صنایع نظامی کاملا از وابستگی بی نیاز بشویم و بتوانیم در داخل کشور روی پای خودمان محکم و مقاوم بایستیم و اگر جنگمان چندین سال دیگر هم طول کشید ان شاءالله با جدیت عمل بکنیم. من خواهشم این است که در بخش تولید واقعاً روی کیفیت ها رعایت بکنیم، استانداردها را حفظ بکنیم. سعی بکنیم مخصوصاً در بعضی از بخشها که تولیدات ما در سطح استانداردهای بین المللی باشد. مخصوصاً آنجائی که ما صادرات داریم صادرات مان در سطح استانداردهای بین المللی باشد ما بتوانیم در بازار رقابت جهانی وارد بشویم و فعال برخورد بکنیم. اینطور نباشد که خدای نکرده وقتی کالائی از کشور ما به کشور دیگری صادر شد بعد می بینند از نظر کیفیت بد است. دسته بندی بد است، استاندارد بد است، خدمات بعد از فروش بد است، دهها عیب دیگر دارد، کالا زیر و رو است کارتن خرما زیرو رو است. بعد هم آنها زده بشود و بگویند اینجا که مسأله غش است، تقلب است، مااصلا حاضر نیستیم کالائی از کشور جمهوری اسلامی وارد بشود. واقعاً خیانت است که یک کالائی با زیرو رو از کشور صادر بشود، هر کسی به هر عنوانی بکند این ظلم به نظام است و خیانت به نظام است و باید دستگاههای اجرائی و قضائی قاطع با یک چنین تخلفاتی برخورد بکنند وما سعی بکنیم که در سطح استانداردهای بین المللی هم صادرات کالایمان در کشور افزایش پیدا بکند و بتوانیم صادرات داشته باشیم. یک نکته دیگری که من باید عرض بکنم و عرضم را فعلا تمام میکنم و معذرت میخواهم در رابطه با سرمایه گذاری است. خوب برادرها شنیده اید و میدانید که ما سقف نقدینگی مان یا حجم نقدینگی مان خیلی بالا است، بیش از مثلا 10 هزار میلیارد ریال کمتر یا بیشتر سقف نقدینگی است. مرتب این بودجه ها هم باعث میشود که سقف نقدینگی در جامعه افزایش پیدا بکند. مخصوصاً آنجائی که مسألهء کسری بودجه و غیره باشد اینها روی نقدینگی جامعه اثر میکند،‌حالا مسأله مهم این است که یکی از راههای بسیار مهم، سیستم بانکی باید جذب بکند، سیستم بانکی باید سرمایه گذاری کند این یک راه است. یک راه دیگر هم ما راه را برای سرمایه گذاریهای تولیدی و سالم مولد در جامعه فراهم بکنیم، بها بدهیم و راه را باز بکنیم. دولت نظارت و کنترل بکند. دولت مالیات حقهء خودش را بگیرد، دولت جلو اجحاف را بگیرد، اما راه را برای تلاش سالم و فعالیت سالم و حرکت سالم در نظام اقتصادی مان باید باز کرد، باید فراهم کرد در آنجاهائی که زمینه و امکانات هست باید راه را واقعاً باز کرد. یک نکته دیگری هم که باید عرض کنم این است ‌‌: در رابطه با تشکیلات دولت، واقعاً تشکیلات دولت از نظر کمیت و از نظر کیفیت باید مورد ارزیابی قرار بگیرد. احیاناً گاهی میگویند که تشکیلات دولت مثلا /250 میلیارد تومان پول میگیرد، /200 میلیارد میگیرد کمتر میگیرد، بیشتر میگیرد. دولت دارد خدماتش را ارزان میدهد، خدماتش را گران میدهد مسائل دیگر… حالا باز کردن این مسأله، مسألهء جدائی است ولی همه ما اجمالا میدانیم که دولت هم از نظر کمیت حجمش خیلی گسترده است، هم از نظرکیفیت، احیاناً کیفیت خدماتش خیلی عالی نیست. باید هم روی کمیت کار کرد، دولت باید روی کمیت کار بکند، چه بسا بسیاری از دستگاهها را باید دولت فشرده تر بکند. دستگاههای موازی را باید در یکدیگر ادغام بکند. باید ببیند چقدر به جامعه سرویس میدهند و در برابر چقدر سرویس، چقدر از جامعه پول میگیرند. باید معادله برقرار کرد بین خدمتی که به جامعه داده میشود و پولی که در برابرش باید به افراد پرداخت بشود. البته یک قسمت عمده از بودجه های ما در رابطه با جنگ است، شرایط جنگی است. ولی یک قسمت دیگرش هم واقعاً مربوط به کمیت و کیفیت است. احیاناً ممکن است در یک دستگاهی به جای 3 هزار نفر، 5 هزار نفر، 6 هزار نفر 300 نفر باشند و کار 3 هزار نفر را انجام بدهند/ 300 نفر آدم با کیفیت، آدم جدی، آدم قاطع بهتر از این است که 3 هزار نفر باشند هیچ کارآئی و بازدهی برای جامعه نداشته باشند. من استدعایم و خواهشم هم از دولت محترم هم از کلیه کارمندان محترم دولت این است. درست است شرایط ما شاید شرایط مناسبی نباشد و ما نتوانستیم قدمهای بسیار بلندی … قدمهائی برای کارمندان دولت برداشته ایم نه اینکه بر نداشته ایم اما شاید نتوانسته ایم قدمهای بسیار بلندی برداریم. امیدوارم ان شاءالله آنها با بهتر سرویس دادنشان و بهتر خدمت رسانی شان به جامعه بتوانند زمینه رشد تولید ناخالص ملی را در جامعه افزایش بدهند. وقتی که تولید ناخالص ملی در جامعه افزایش پیدا کرد، خواهی نخواهی آثارش و برکاتش و ثمراتش شامل حال همه خواهد شد از جمله شامل حال کارمندان دولت هم خواهد شد و الا بنا باشد دستگاه دولتی مرتب رشد داشته باشد و توسعه داشته باشد و از طرف دیگر کارآئی پائین باشد، تولید ناخالص ملی هم رشد نداشته باشد این خانه ای است که روی سر همه ما چه کارمندان دولت، چه سایر افراد ملت خراب خواهد شد و ما که هیچکداممان راضی نیستیم و خلاف شرع است که خدای ناکرده ما کاری بکنیم که این خانه روی همه ما خراب بشود. بنابراین باید تلاش کرد و کار کرد، کارمندان دولت باید آن خدمتی که به جامعه میدهند ان شاءالله بیشتر بها بدهند واقعا دلسوزی بکنند. خودشان را در برابر شهداء و در برابر اسلام و انقلاب موظف بدانند و همه باید همکاری بکنیم تا ان شاءالله در شرایط فعلی که ان شاءالله شرایط سرنوشت سازی است و رزمندگان دلیر اسلام مخصوصا در عملیات کربلای 5 و عملیات کربلای 7 میروند تا پشت صدام و حزب بعث را بشکنند ان شاءالله با همکاری همه ملت عزیز و همه مسؤولین و خدمتگزاران ما بر تمام مشکلات پیروز خواهیم شد. در سال گذشته هم با همه این مشکلات ما موفقیت های بسیار چشمگیر، بسیار ارزنده و بسیار مناسبی داشتیم ولی خوب خواهی نخواهی طبع ما را قانع نمیکند. ما انتظارمان این است که موفقیت ها خیلی چشمگیرتر باشد. تحول خیلی اساسی تر باشد. با بسیج های همه جانبه در همه زمینه ها از جمله در زمینه اقتصادی هم بتوانیم بر بسیاری از این مشکلات فائق بشویم. پیروز بیائیم و قطعا با بسیج عمومی جامعه مان و با بهره برداری از همه استعدادها، همه مدیریت های لایق، همه انسانهای دلسوخته ای که در نظام، دلسوز به حال نظام و کشور و انقلاب هستند ما میتوانیم بر بسیاری از این مشکلات با موفقیت فائق بیائیم. من بیش از این فعلا مصدع وقت نمایندگان محترم و عزیز نمیشوم. توضیحات بعدی را و توضیحات تکمیلی را در ادامه بحثم بعد از مذاکرات موافق و مخالف به عرض نمایندگان محترم خواهم رساند. توفیق همه را از خدا مسألت دارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. نایب رئیس- بسیار خوب، متشکر از جنابعالی و از سایر برادران. مخالف و موافق صحبت کنند. منشی- اولین مخالف آقای قاضی زاده هستند. قاضی زاده- بسم الله الرحمن الرحیم، رب ادخلنی مدخل صدق و اخرجنی مخرج صدق و اجعلنی من لدنک سلطاناً نصیرا. البته چکیده صحبت های مخالفین و موافقین را ماشاءالله جناب آقای دری فرمودند. امیدواریم که حوصله مانده باشد برای همکاران عزیز که بتوانند توجه بکنند به اظهاراتی را که خدمتشان میگویم. قبل از شروع اظهاراتم در مخالفت با لایحه بودجه سال 66 و عملکرد کمیسیون برنامه و بودجه، نسبت به آن ذکر نکته ای را ضروری میدانم: با توجه به گستردگی موضوع بودجه و اینکه بودجه با ابعاد گوناگون جامعه و ارکان اداره امور کشور مرتبط است، و با توجه به این مطلب که مخالفت اصولی با بودجه مکانیزم طبیعی وضع قوانین در مجلس است، اما عمده کردن امور اقتصادی در برابر جنگ، غیر اصولی است، خواه از موضع حمایت از مستضعفین باشد و خواه از موضع حمایت از احکام و دفاع از بخش خصوصی، ذکر اشکالات بودجه پیشنهادی برای سال 66 و بررسی عملکرد دولت بمعنی ناسپاسی از تلاش بی امان دولتمردان جمهوری اسلامی ایران که اکثراً با تمام وجود در خدمت اسلام و مسلمین هستند، نمی باشد، لذا دشمنان خارجی انقلاب و کسانی که در داخل نسبت به انقلاب مرضی در دل دارند، طمعی در این مذاکرات نداشته باشند، و همین جا تشکر خودم را، از مسؤولین و کارشناسان وزارت برنامه و بودجه و همکاران عزیز در کمیسیون برنامه و بودجه مجلس نسبت به تلاش و کوششان در تهیه و تنظیم لایحه بودجه سال 66 اعلام میکنم و بمصداق «المؤمن مرآة المؤمن» زبانحالم را در مدخل بحث به آنان اظهار میدارم که: من که چنین عیب شمار توام در بد و خوب، آئینه دار توأم آئینه گر عیب تو بنمود راست خود شکن، آئینه شکستن خطاست تصویب بودجه از وظایف و اختیارات مجلس شورای اسلامی است، با تصویب بودجه، اعمال دولت بوسیله نمایندگان ملت تنظیم و کنترل میگردد تصویب بودجه نباید فقط تصویب رقم و عدد باشد، بلکه این ارقام مبین سیاست ها برنامه ها و خط مشی هائی باید باشد، زیرا که در واقع بودجه، آئینه تمام نمای هدفها، وظایف و عملیات دولتهاست. مخالفتم با این بودجه در موارد «فقدان برنامه» عدم تعادل درآمدها و هزینه ها «توزیع ناعادلانه درآمدها در تخصیص اعتبارات استانی»، «تورم زائی بودن بودجه» و «عدم قدرت مانور در صادرات غیر نفتی» و اشکالات دیگر را به ترتیب بیان میدارم و سپس با اظهار چند پیشنهاد به بحثم خاتمه خواهم داد: فقدان برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مهمترین اشکال محوری در نداشتن برنامه بودجه پیشنهادی سال 66 است: ممکن است همکاران بفرمایند که خود بودجه برنامه است‌، درست است، اما برنامه یکساله است که اثرات آن بایستی در میان مدت لااقل 5 سال و در بلند مدت لااقل 20 سال مورد توجه باشد. البته تهیه و تصویب و اجرای بودجه سالانه در شرایط فقدان برنامه، مهمترین وسیله سیاستگذاری اقتصادی، اجتماعی دولت و مجلس است، اما بودجه سال 66 را نمیتوان بطور انتزاعی و تجریدی فقط برای سال 66 مورد بحث قرار داد. جهت گیریها را میشود در ارتباط با بودجه و در این بودجه بکار گرفت. همانگونه که دولت به کمک کارشناسان مربوطه وزارت برنامه و بودجه و همکارانمان در کمیسیون برنامه و بودجه، مثلا در خصوص جهت گیری نسبت به رهائی از اقتصاد تک پایه نفت، بالاخص دولت در لایحه تقدیمی بودجه سال 66 ، اتکاء به درآمد نفت را از 1400 میلیارد ریال گذشته به 672 میلیارد ریال کاهش داده است. اما فقدان برنامه در ارتباط با برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، کاملا در این بودجه محسوس است، و بدیهی است که بودجه کوتاه مدت، برنامه کوتاه مدت، بیشتر جنبهء بالا بردن درآمد، رشد اقتصادی و برخورد با مسائل مقطعی و نوسانات اقتصادی دارد. امام امت فرموده اند که «برنامه از مهمات یک کشور است» نمایندگان محترم! چشم امید و آرزوی محرومین، درماندگان، مستضعفین و مظلوم واقع شدگان جهان، در انتظار افق درخشان انقلاب اسلامی است، انقلاب اسلامی که اعلام می دارد برای معضلات و مسائل این قرن نظام و مکتب غرب و همچنین نظام و مکتب شرق، هیچکدام کارآمد نیستند و این اسلام است که خواهد توانست به تضادهای فکری و مکتبی قرن پایان داده و خلاء فکری را پر کند و در نهایت با سرو سامان دادن به این وضع، برای انسانهای رها شده، فلاح و رستگار، واقعی را به همراه بیاورد. آری برنامه ای را که نظام جمهوری اسلامی برای آینده طراحی می کند و می خواهد بوسیلهء آن آرمان و ایده آلها و شعارهای نظام الهی اسلام را، در دراز مدت، در سراسر جهان تحقق بخشد، دارای اهمیت و حساسیت فوق العاده ای می باشد. برنامه ریزی اقتصادی در جهت رهائی از وابستگی، پایه ریزی ساختار سالم اقتصادی، پایه گذاری و ایجاد و گسترش تکنولوژی مناسب و کوشش در جهت دفع فقر و محرومیت و تأمین حداقل نیازهای اقتصادی مردم در کشورمان و سایر کشورهای جهان سوم، ضروری است. درسال 1360 فکر تهیه و تدوین برنامه توسعه اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی درکشور ما نضج گرفت و در سال 1361 مقرر گردید که ده کمیته کار با اعضای مشخص و زمان بندی تعیین شده برای بررسی مسائل مربوط به نظامها و سیستمهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، اداری ، اجرائی، تشکیلاتی و سازمانی، مالی و بودجه ای کار کنند و لکن در نهایت به جز یکی، دو کمیته بقیه کار را تا آخر ادامه ندادند و برنامه بدون حاصل گرفتن از کمیته هائی که ذکر شد، تدوین گردید و در تاریخ 22/5/62 بعنوان نخستین برنامه 5 ساله اقتصادی – اجتماعی، فرهنگی بوسیلهء دولت لایحه برنامه اول توسعه اقتصادی- اجتماعی، فرهنگی جمهوری اسلامی ایران تقدیم مجلس گردیدکه پس از بررسی و تصویب کمیسیون ویژه در هفدهم دی ماه سال 64 کلیات آن در مجلس به تصویب رسید و تاکنون متأسفانه تلاش مؤثری نسبت به تنظیم و تصویب نهائی آن مشاهده نمی شود. متأسفانه تاکنون چهارچوبی که باید برنامه ریزی براساس آن صورت بگیرد مشخص نشده است. و بدون برنامه، مدیریت منسجم در سطوح مختلف جامعه تنظیم نمی شود. برنامه بعنوان تنظیم و همآهنگی حرکات و رفتار اقتصادی – اجتماعی جامعه خود بخود این انسجام را ایجاد می کند. در اینجا به اشکال بعدی می پردازم و تکملهء بحث این اشکال را چنانچه فرصت شد، در پیشنهادات پی می گیرم. دومین اشکالم به بودجه پیشنهادی سال 66 ، عدم تعادل درآمدها و هزینه ها می باشد: درآمدهای عمومی دولت در لایحه پیشنهادی جمعاً 2254 میلیارد ریال است که 672 میلیارد ریال آن درآمد حاصل از فروش نفت، و 1131 میلیارد ریال آن درآمدهای مالیاتی و 133 میلیارد ریال آن درآمد حاصل از فروش ارز و 318 میلیارد ریال آن درآمد از سایر منابع می باشد. درآمدهای اختصاصی دولت 295 میلیارد ریال برآورد شده که با احتساب درآمدهای عمومی دولت،‌ جمع کل درآمدهای عمومی، حدود 2549 میلیارد ریال تخمین زده شده است. هزینه هائی که از محل درآمدهای عمومی پرداخت میشود 3254 میلیارد ریال می باشد که 771 میلیارد ریال آن. به اعتبارت عمرانی و بقیه یعنی 2482 میلیارد ریال آن به اعتبارت جاری اختصاص یافته است. میزان کسری بودجه در لایحه دولت 1000 میلیارد ریال می باشد که 950 میلیارد ریال آن. از طریق استقراض از بانک مرکزی و 50 میلیارد ریال آن از محل برگشتی های سال قبل تأمین میشود. علیرغم اینکه دولت درآمدها را نسبتاً واقعی تعیین نموده بالاخص در مورد درآمد حاصل از فروش نفت که از 1400 میلیارد ریال قانون سال 65 به 672 میلیارد ریال کاهش داده است ولی علیرغم 672 میلیارد ریال و این رقم درآمد نفت هم با توجه به اینکه عملکرد ده ماهه درآمد نفت در سال 65 ،309 میلیارد ریال دریافت و برای 12 ماهه سال 65 ، دریافتی 375 میلیارد ریال، پیش بینی میشود، رقم 672 میلیارد ریال درآمد نفت برای سال 66 واقعی نیست در اینجا اشکال بنده به کمیسیون برنامه و بودجه است که 185 میلیارد ریال به رقم 672 میلیارد ریال لایحه دولت اضافه کرده اند، چرا کمیسیون برنامه و بودجه 363 میلیارد ریال به رقم 3549 میلیارد ریال درآمدها و همچنین به رقم هزینه های عمومی لایحه دولت اضافه کرده است؟ کمیسیون برنامه و بودجه در بند 3 محورهای اساسی مورد توجه در گزارش خود به مجلس، بر واقعی کردن نسبی درآمدها بویژه درآمد حاصل از فروش نفت تصریح کرده است ولی عملا 185 میلیارد ریال به رقم 672 میلیارد ریال پیش بینی درآمد نفت لایحه دولت اضافه نموده، است. که غیر واقعی است. در اینجا ضمن اشاره به یکی از نقاط قوت و برخورد واقعی کمیسیون، یعنی افزایش هزینه های ناشی از جنگ از 430 میلیارد ریال لایحه دولت به 660 میلیارد ریال، ادامه جنگ و تلاش درجهت خودکفائی اقتصادی را یادآور می شوم: جنگ ما با بعث عفلقی عراق ماهیتاً اسلامی و ضد استکباری و ضد امپریالیستی است، امام امت فرموده اند که با آمریکا یک جنگ صد ساله داریم و در سخن دیگری نیز بر تداوم جنگ تا رفع فتنه از جهان تصریح نمودند. لذا امپریالیسم و ارتجاع از دو چیز وحشت دارند: یکی خط مشی «جنگ جنگ تا رفع فتنه از جهان» و ادامهء جنگ اسلام و کفر. دوم بسیج در راه خودکفائی. اگر ما تمام نیروهای خود را در این دو امر که عمیقاً در دل جنگ به یکدیگر پیوند خورده اند، بسیج نمائیم،‌ موجب رشد و آگاهی ملت ها شده و رژیمهای ارتجاعی منطقه یکی پس از دیگری در معرض قیامهای مردمی قرار خواهند گرفت. اقتصاد کشور را باید حول محور استراتژی بلند مدت جنگ برنامه ریزی کنیم. اقتصاد تک محصولی بر پایه نفت، متکی به هوا و دریاست، نفتی که ثبات و امنیت آن به دریا و هوا وابسته است. ولی اقتصاد خودکفا متکی به تلاش انسانهای مؤمن است اقتصاد خودکفا متکی به انرژی آب و خورشید است، در جهان امروز این مسأله باید بدیهی باشد که استقلال و آزادی مساوی بستن دروازه های کشورمان نیست و خودکفائی به این معنی نیست که اگر در سطح جهان می توانیم از دست آوردهای بشری استفاده کنیم، در زمینه های تکنولوژی، مدیریت، علمی و غیره، بگوئیم چون می خواهیم خودکفا شویم این ارتباطات را از بین ببریم و خودمان را در داخل یک حصاری زندانی کنیم. البته باید ضمن تلاش گسترده در خودکفائی اقتصادی منهای نفت، برای بازیابی درآمد نفت تلاش کنیم. حفظ نظام ما و حفظ سلامت نظام ما در گرو تداوم صدور انقلابمان است. برای بازیابی درآمد نفت، بایستی بطور بی امان، شیوخ و سلاطین فاسد منطقه را افشاء نمود، و شیوه های انقلابی را به مردم آموزش داد وبا نهضت های آزادیبخش ارتباط بیشتری ایجاد کرد و با توجه به جو انقلابی در این کشورها و وجود دیکتاتورهای وابسته، قیامهای سرتاسری، نظیر آنچه اخیراً در مصر اتفاق افتاده را تقویت و حمایت کردند. کاهش قدرت مانور درآمد مالیات و افزایش غیر اصولی سایر منابع درآمد بوسیله کمیسیون سومین اشکال بنده به بودجه پیشنهادی برای سال 66 می باشد. شما ملاحظه کنید که در سال 64 مالیات اخذ شده 1033 میلیارد ریال و دولت در لایحه بودجه سال (66) 1131 میلیارد ریال پیشنهاد کرده چرا کمیسیون 7 میلیارد ریال آن را کاهش داده است؟ در سال 63 عملکرد قطعی دریافت مالیات 898 میلیارد ریال بوده که این رقم با افزایش 135 میلیارد ریال، در سال 64 به 1033 میلیارد ریال می رسید عملکرد ده ماهه دریافتی مالیات درسال 65 ، رقم 850 میلیارد ریال است و پیش بینی 12 ماهه قطعی در سال 65، رقم 1050 میلیارد ریال تعیین شده است لذا قدرت مانور در روند دریافتی درآمد مالیات و پیش بینی درآمد مالیات برای سالهای آینده باید حفظ و تقویت شود. برای اینکه بتوانیم ظرفیت مالیاتی را افزایش دهیم باید کارشناسان و دست اندرکاران در وزارت امور اقتصاد و دارائی، دانشگاهها، بخش خصوصی و اصناف کمک کنند تا لایحه اصلاح شده ای در زمینهء وصول مالیاتها ارائه شود، تا بدین طریق حتی از پول های بادآورده و درآمدهای خوب مالیات بگیریم و بدین نحو است که ساختار مالیاتی تغییر می یابد و موجب می شود که این درآمدها به 3 و یا 4 برابر برسد و برویم به سمت کشورهائی که نفت ندارند و در کنار منابع تولیدی تأمین درآمد، از طریق مالیات نیز، خودشان را تأمین می کنند. توزیع ناعادلانه درآمدها در تخصیص اعتبارات استانی اشکال دیگر بر این بودجه است به عنوان نمونه به توزیع برآورد اعتبارات عمرانی استانی بودجه سال 66 بر اساس دو شاخص جمعیت و مساحت اشاره می کنم. (همین جا از همکارانم آقای عوض زاده و آقای عرب عامری تشکر میکنم که جدول توزیع برآورد اعتبارات عمرانی استانی بودجه سال 66 را براساس دو شاخص جمعیت و مساحت تنظیم کردند و در اختیار نمایندگان گذاشتند). برآورد کل بودجهء عمرانی استانی 000/184/087/83 ریال و جمعیت کل کشور 874/764/49 نفر است، در نتیجه میانگین سرانه استانی عمرانی نسبت به جمعیت 1669 ریال و میانگین سرانه عمرانی استانی نسبت به وسعت کل کشور 50554 ریال و میانگین سرانه جمعیت و مساحت 26111 ریال، که به این ترتیب برخورداری استانها از بودجه عمرانی به این ترتیب میشود: اول تهران، دوم گیلان، سوم کردستان، چهارم کهکیلویه و بویراحمد، پنجم همدان 6- باختران، 7- ایلام 8- آذربایجان شرقی 9- آذربایجان غربی، 10- لرستان، 11- مازندران 12- بوشهر، 13- خوزستان، 14- زنجان، 15 مرکزی، 16- هرمزگان، 17- فارس، 18- اصفهان، 19- یزد 20- خراسان، 21- سمنان، 22- کرمان، 23- چهارمحال و بختیاری، 24- سیستان و بلوچستان و این در حالی است که جمعیت خراسان 5/4 برابر و وسعت آن 21 برابر استان گیلان می باشد، اما سرانه استان گیلان 5/8 برابر سرانهء خراسان می باشد و گیلان نسبت به سیستان و بلوچستان 5/11 برابر و تهران نسبت به سمنان 11 برابر سرانه دریافت می دارند. این فقط توزیع اعتبارات عمرانی استانی بود اگر توزیع در خصوص عمرانی ملی و سرمایه گذاری بانکها و بودجه جاری را ارزیابی نمائید ملاحظه خواهید نمود که اعتبارات استانی عادلانه توزیع نمی شود و دولت باید در توزیع اعتبارات استانی استانها به جز چند استان محدود که مسائل سیاسی دارند تجدید نظر نماید. اشکال پنجم به بودجه پیشنهادی برای سال 66، تورم زا بودن بودجه است نمایندگان محترم می دانند که استقراض و کسری واقعی بودجه علاوه بر 950 میلیارد ریال، ارقام مربوط به مالیات مرتبط با نفت، تبصرهء 3 و عدم تحقق رقم پیش بینی شده مربوط به سایر منابع تأمین درآمد موارد دیگر استقراض است علت تورم زائی بودن این بودجه منابع تأمین درآمد بودجه است، شما برای تأمین کسری بودجه چه از بانک مرکزی قرض بگیرید و چه مالیات بیشتری بگیرید و چه بفرض امکان، بخواهید نفت بفروشید، خودبخود تورم را در جامعه بالا می برید، اگر ما تولید را بالا نبریم از هر طریق دیگری که درآمدی برای دولت تأمین کنیم، این تأمین درآمد تورم زا خواهد بود عدم قدرت مانور در صادرات غیر نفتی ششمین اشکال بر بودجه پیشنهادی سال 66 است. صادرات غیر نفتی فقط در استخراج معادن نیست (البته برادرمان آقای دری در پایان صحبتشان اشاره کردند و اظهار امیدواری کردند که در سال آینده 5/1 میلیارد ریال البته در بخش معدن میتوانند پیش بینی بکنند که صادرات غیر نفتی داریم اما صادرات غیر نفتی ما فقط محدود به معدن نمیشود.) بررسی مجمل صادرات کالاهای غیر نفتی کشور در سالهای 1349 الی 1363 مبین آن است که ارزش صادرات کالاهای غیر نفتی ایران به کشورهای سوسیالیستی طرف قراردادهای تهاتری که در سالهای 1349 تا 1356 از 7/7 میلیارد ریال به 4/13 میلیارد ریال افزایش یافته بود در طول سالهای 57 تا 63 روبه کاهش گذاشته، در صورتیکه یکی از اهداف اساسی موافقتنامه های بازرگانی تهاتری منعقده با کشورهای سوسیالیستی، ایجاد بازارهای مطمئن و با ثبات برای صادرات غیر نفتی به این کشورهاست. صادرات کالاهای غیر نفتی ایران به سایر کشورهای جهان که در سالهای 1349 تا 52 روبه افزایش گذاشته و از 3/13 میلیارد ریال در سال 49 به 3/32 میلیارد ریال در سال 52 رسیده بود، در سالهای 1353 تا 55 بعلت افزایش درآمد نفت رو بکاهش گذاشته و در پایان سال 1355 به 6/27 میلیارد ریال رسید، صادرات غیر نفتی از سال 1356 تا پایان سال 1358 سیر افزایشی داشته، اما از سال 1359 مجدداً روبه کاهش گذاشته است، عوامل عدم توسعه صادرات کالاهای غیر نفتی کشور اینهاست فشارهای تقاضای داخلی برآمدهء از افزایش درآمد، عدم تحرک و ضعف بخشهای تولیدی در جهت تولید کالاهای قابل رقابت در بازارهای بین المللی، عدم تشویق و حمایت از صنایع صادراتی و عدم بازاریابی برای کالاهای صادراتی، که دولت باید با تلاشی افزون تر از گذشته عوامل مؤثر در عدم توسعه صادرات کالاهای غیرنفتی کشور را مرتفع نماید. و این بودجه فاقد آنست. در پایان چند پیشنهاد را عرض می کنم: سازمان و تشکیلات اداری، اجرائی و قضائی کشور را اصلاح کنیم و این وظیفهء خود ارگانهای اجرائی است که با آوردن لوایحی مناسب با قانون اساسی وضعیت تشکیلاتی خود را تغییر دهند تا بودجهء کمتری بطلبند. مثلا قوه قضائیه که بودجه اش از سال 58 تاکنون 3 برابر شده است، باید با همکاری کمیسیون قضائی مجلس لایحه ای بیاورند به مجلس و به شورای نگهبان بقبولانند تا تأییدش را بگیرند و در نهایت بودجه اش اصلاح و کم بشود و بازدهی بیشتری داشته باشد و همچنین سایر وزارتخانه ها و ارگانهای اجرائی باید ساختار خود را تغییر دهند. البته اخیراً دولت در مورد وزارت کشاورزی و وزارت جهاد سازندگی تحرکی را از خود نشان داده است. برای اینکه اطمینان حاصل شود که اولا برنامه به طور جامع و مطلوب تهیه و تدوین میشود و ثانیاً در عمل مناسب و هر چه بیشتر مطابق با برنامه اجرا خواهد شد، ضروریست دو کار اساسی انجام شود: اولا باید سایر نظامها و سیستم ها را شناخت و در صورت لزوم آنها را مناسب و کارآمد طراحی کرد و نظامها و سیستمهای مرتبط با برنامه ریزی از این قرارند: نظام آمار و اطلاعات، بخش های اقتصادی، شامل حدود و شیوهء فعالیت و نقش بخشهای سه گانه دولتی- تعاونی خصوصی- منابع مالی غیر نفتی- نظام بودجه- نظام فنی و اجرائی- نظام نظارت و ارزشیابی-نظام اداری- نظام تقسیمات کشوری- ادارهء امور محلی و عدم تمرکز- حدود مالکیت- نظام شوراها- نظام توزیع- نظام بانکی- نظام تجارت خارجی- نظام امور قضائی که بدیهی است از نظر ارتباط بین نظام ها و سیستم ها هر کدام از این نظامهای فوق چه در تهیه و تدوین و چه در اجرای مطلوب برنامه، نقش و اثر قابل ملاحظه ای دارند. ثانیاً، چنانچه در شرایط زمانی تهیه و تدوین برنامه و امکان و یا فرصت تدوین و طراحی نظامها و زیر ساخت هائی که بدان اشارت رفت نبود لااقل ضروری است، اصول، ارکان و چهارچوب اصلی تمامی این نظامها و سیستمها طراحی و تصویب شود و ارتباطات اصلی آنها با یکدیگر مشخص و تعیین گردد؛ آنگاه کار تهیه و تدوین برنامه انجام پذیرد. 3- در کشور ما که اعمال رهبری و ارشاد اقتصادی باید بنحوی باشد که از نظر تأمین نیازهای اساسی جامعه و بالابردن نرخ رشد اقتصادی، سرمایه گذاریهای دو بخش عمومی و خصوصی یکدیگر را تکمیل و تقویت نمایند. به همین لحاظ در ایران دولت عملا در آن رسته هائی که یا احتیاج به سرمایه زیاد و اطلاعات خاص فنی و کادر متخصص ورزیده دارد که از عهده سرمایه گذاران خصوصی خارج است (مانند انرژی و فعالیت های زیربنائی نظیر امور راهسازی و ساختن بنادر و فرودگاهها و تأمین نیروی انسانی و توسعه فرهنگ و بهداشت) و یا در رشته هائی از صنایع که از لحاظ مصالح عمومی کشور لازم است کنترل آن در دست دولت باشد (مانند صنایع ذوب فولاد، ماشین سازی، پتروشیمی و نفت و غیره) حتماً باید اقدام به سرمایه گذاری کند و در مقابل بر اساس مفاد قانون اساسی برای بخش خصوصی، شرایط آزادی عمل سرمایه گذاری را در گروهی از فعالیتهای اقتصادی و خدمات تأمین نماید. سیاستهای صنعتی و تولیدی باید در جهتی باشد که بتوان بخش مهمی از تجهیزات و ابزار، تولید کشور و حجم وسیعی از کالاها و محصولات مصرفی جامعه را در داخل تأمین کرد. بدون ایجاد صنایع تبدیلی محلی، تلاش در جهت افزایش تولیدات معدنی، جز انتقال آثار صنعتی زا از طریق واردات کالاهای سرمایه ای نتیجه دیگری نخواهد داشت. محدود کردن صنعتی شدن کشور به استخراج مواد اولیه و کالاهای مصرفی، شرایط اقتصادی را متزلزل نگهمیدارد. ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی آهن، فولاد و نفت کاملا ضروری است، برای رسیدن به چنین هدفی ضروری است، با توجه به منابع نفت و گاز موجود کشور، صنایعی ایجاد و توسعه یابند که موجبات افزایش ارزش منابع ملی و در درجه نخست هیدروکربورها را فراهم ساخته و تولید محصولات و خدمات استراتژیک ضروری برای امر توسعه نظیر انرژی، فولاد، سیمان را افزایش دهند. (چقدر وقت مانده است؟). نایب رئیس- نیم دقیقه و در این مدت هر چه می خواهید بگوئید. قاضی زاده- در پایان چون دیشب را در مجلس بیتوته کردم و مطالعات زیادی داشتم برخورد کردم به یک داستانی که ذکر این داستان پایان بخش اظهاراتم خواهد بود و التماس دعایم. در قدیم که هنوز با همت تکنولوژی مدرن ماشینهای سواری و باری رنگارنگ نداشتیم و جاده های اسفالته با شیب ملایم هم در دسترس نبود، در همین تهران، جاده ای که به طرف شمیران می رفت در بعضی نقاط دارای شیب های تندی بود و ظاهراً گاری های دو اسبه در این جاده به حمل و نقل بار و مسافر مشغول بودند. گاه صاحب و راننده گاری، باری بیش از حد توان اسبها برگاری می بستند و راهی سفر شمیران می شدند (نایب رئیس- وقتتان تمام است) 2-3 خط دیگر از مطالبم بیشتر نمانده. در سراشیب های تند، اسبهای زبان بسته قدرت حمل بار را نداشته و ضرورتاً با شلاق راننده مواجه می شدند. در اثر ضربات شلاق چند قدمی دیگر به جلو می رفتند و باز می ایستادند، شلاق دوباره به کار می افتاد و این عمل تکرار میشد ولی گاهی بار آنقدر زیاد بود و توان نسبی کم که دیگر شلاق هم نمی توانست تأثیر زیادی داشته باشد، ولی راننده این حرفها را قبول نداشت و معتقد بود که اسبها باید با ضرب شلاق هم شده گاری را به جلو برانند، نهایتاً اسبها رفتار معقول و معمول خود را رها می کردند و با نیش و دندان و لگد به جان هم می افتادند. نتیجه نهائی کار این بود که بار مانده بود، اسبها مفلوک و بیچاره و ذلیل و دیوانه شده بودند، راننده و مالک گاری هم خسته و عصبانی و مأیوس و ورشکست شده بود. و کلام آخر من این است که: «چه دخلت نیست خرج آهسته تر کن» والسلام. نایب رئیس- موافق را دعوت کنید. منشی- اولین موافق آقای غلامرضا حیدری. غلامرضا حیدری- سلام علیکم و رحمة الله و برکاته. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم، لاحول و لاقوة الا بالله العلی العظیم. با سلام و درود فراوان بر ارواح پاک و مطهر تمامی شهدایمان و با سلام و درود فراوان بر تمامی خانواده های معظم شهداء ، اسراء و مفقودالاثرها و با سلام و درود فراوان بر امام عزیز و امت عزیز امام. بنده به عنوان موافق بودجه سال 66 تقدیمی به مجلس شورای اسلامی ابتدا یک سری مطالب کلی را خدمت شما عرض میکنم و بعد تحلیل ها و نتیجه گیری هائی را که به نظر بنده میرسد خدمتتان میگویم. در بودجه ای که مورد بررسی قرار میدهیم 3 پارامتر کلی وجود دارد: 1- درآمدها 2- هزینه ها 3- کسری بودجه. برای بررسی یک بودجه باید هر یک از این عوامل به دقت بررسی بشود یعنی باید دید که جهت گیری درآمدها و هزینه ها چگونه است. منابع تأمین درآمدها چگونه است. موارد هزینه های جاری. هزینه های عمرانی در چه جهتی است؟ و کسری بودجه ایکه بناچار به وجود میآید چگونه هزینه میشود. درآمدها: ما 3 نوع درآمد کلی داریم. درآمد نفت. درآمدهای مالیاتی و سایر درآمدها. در مورد درآمدهای نفت من با بررسی درآمدهای نفت درچند سال مختلف و نسبت آنها به درآمد کل کشور میخواهم نتیجه بگیرم که اتکاء ما نسبت به درآمدهای نفتی چگونه بوده. این را باید عرض کنم که یکی از نکاتی که بسیار حائز اهمیت است در بودجه این است که رقمهای بودجه با جهت گیری های لازم میتواند تحقق دهنده سیاستگذاریها و برنامه ریزهای کلی کشور باشد. یکی از شعارها و خواسته هائی که ما در این رابطه همواره طالب آن بودیم و در جهت آن صحبت ها و سمینارهای فراوان شده. این بوده که ما طوری حرکت کنیم که درآمدهای حاصل در کشور تا میتواند اتکایش به درآمدهای نفتی کمتر باشد. حالا ببینیم که ما در تحقق این هدف، این خواسته تا چه اندازه موفق بودیم. من از سال 56 خدمت شما عرض میکنم، سال 56 درآمد نفت 1590 میلیارد ریال بود. کل درآمد 2328 آنچه که باید دقت بشود این درصد است نسبت درآمدهای نفتی ما به کل درآمد در سال 56 ، 3/68 درصد بوده. سال 57، 59 درصد بود من دیگر درصدها را می خوانم فقط سال 58، 68 درصد. سال 59، 66 درصد. « 60، 58 درصد. « 61، 67 درصد. « 62، 64 درصد. « 63، 50 درصد. دقت بشود از سال 62 به این طرف ما تحقق این خواسته و در واقع آرزویمان را می بینیم که دارد نمایان میشود. سال 61 نسبت درآمدهای نفتی به درآمدهای کل کشور 67 درصد بوده سال 62، 64 درصد میشود 63، 50 درصد میشود 64، 44 درصد و 65 اگر نسبت به بودجه مصوب بگیریم 43 درصد میشود. البته خوب عملکرد بسیار از این کمتر بوده و 66 را 32 درصد می بینیم ملاحظه میشود که یکی از اهداف و برنامه های مهمی که می بایست در بودجه کشور و بودجه سالیانه کشور دنبال بشود برنامه ریزی بشود و در واقع یکی از ارکان اقتصادی کشور بوده عمل شده و این یکی از موفقیت های بزرگ ماست البته جهت تأمین منابع ارزی کشور از صادرات غیر نفتی به موازاتش جهشهای خیلی خوبی داشتیم بطوریکه می بینید در ده ماهه اول سال 65 حدود هفتصد میلیون دلار ما درآمد ارزی از طریق غیر نفت داریم که نسبت به ده ماهه مشابه سال قبلش، حدود 1/61 درصد رشد داشته و این در چند ساله بعد از پیروزی انقلاب بی سابقه بوده این از درآمدهای نفتی که می بینیم به دنبال آن خواسته آن سیاستگذاری کلی برنامه ریزی بوده و در این برنامه ریزی موفق هم بودیم انشاءالله به حول و قوه الهی بتوانیم با موفقیت هر چه بیشتر این راه را ادامه بدهیم با کمک مجلس محترم و همه خدمتگزاران دولت جمهوری اسلامی. موارد دیگری که ما درآمدها را کسب می کنیم مالیاتهاست یعنی در واقع درآمدهای مالیاتی که یکی از سالم ترین نوع درآمدهای یک کشور است. سال 56 کل درآمد مالیاتی 444 بوده درصدش نسبت به کل درآمد 19 درصد بوده من چون روی مالیات مشاغل هم می خواهم توجه خاصی داشته باشیم آن را هم درآوردم مالیات مشاغل بوده 11 تا نسبت آن به کل درآمد مالیاتی دو درصد بوده. سال 57 شده 27 درصد یعنی درآمد مالیاتی کشور نسبت به کل درآمدهای حاصله درکشور. سال 58، 21 درصد سال 59، 25 درصد سال 60، 30 درصد سال 61، 24 درصد سال 62، 28 درصد سال 63، 33 درصد. می بینیم که بخصوص از 62 به این طرف مرتب سیر افزایشی داشته (یکی از نمایندگان – مالیات مشاغل ؟) من کل درآمد مالیاتی را می گویم نسبت به کل درآمدهای کشور حالا مشاغل را هم می گویم (عربی – مشاغل 3/3 درصد بوده) نه من کل درآمد مالیاتی را عرض میکنم نسبت به کل درآمدهای کشور نسبت به کل درآمد مالیاتی 3 درصد است نه 33 درصد نه 33 درصد است کل درآمد مالیاتی نسبت به کل درآمد (عربی – شما از آقای دری بپرسید 3 درصد است نه 33 درصد). مالیات مشاغل را می بینیم، مالیات مشاغل در سال 56 بوده 11 تا، سال 57 بوده 9 تا، سال 58 بوده 8 تا، سال 59 بوده 9 تا، سال 60، 17 تا، سال 61، 22 تا، سال 62، 22 تا، سال 63 24 تا، 64، 36 تا، 65 یازده ماهه اش عملکردش بوده 8/50 می بینیم که البته کل درآمدهای مالیاتی یکی از ارقام مهمش مالیاتهای حاصله از فروش نفت، وارداتی هست که بر اساس فروش نفت است و ما درعین حال که می بینیم در سالهای اخیر در این زمینه پائین بوده اما در زمینه مالیات مشاغل موفقیت چشمگیری داشتیم و سیر درآمدهای مالیاتی آثار اقتصادیش از هر جهت به ویژه از دیدگاه تورمی سالم ترین درآمد کشور محسوب میشود. یکی دیگر از ویژگیهای آن این است که چون مالیات را میتوان برداشتی از قدرت خرید توزیع شده. در جامعه دانست که دولت مجدداً آنرا به نحوی از انحاء در قالب هزینه های جاری و عمرانی خرج می کند نکته ای را که اینجا قابل توجه میدانم اینست که می بینیم که بخصوص در سال 65 یک مقدار همکاری بیشتر شده بانظام، با دولت خدمتگزار اقشار مختلف، من حتی کسانی را دیدم که در حالیکه نسبت به مالیات نظر منفی داشتند و حتی در مجلس می دیدیم به عنوان مخالف صحبت می کردند در سال 65 دیدیم که در جهت کسب مالیاتهای مشاغل انصاف این است به یک نسبتی تلاش قابل توجهی داشتند و ما می بینیم که به یک درآمد سالمی دست پیدا کردیم. در این رابطه تبصره 16 بند «ج» که در واقع یکی از بارزترین مصادیق مشارکت مردم در امور کشور هست می بینیم موفقیت های خوبی داشتیم و این نشانگر برنامه ریزی هست نشانگر سیاستگذاری هست و موفقیت در اجرای این برنامه ریزی و سیاستگذاری. سایر درآمدها آنرا هم اگر توجه بشود می بینیم که در حدی رشد قابل توجهی را داشته بطوریکه ما در سال 62 حدود 8 درصد بوده، (من نسبت به کل درآمدها می گویم) در سال 63، 17 درصد شده و در سال 64، 5/17 درصد شده و در 65 حدود 20 درصد شده و در این قسمت از عرایضم در زمینه درآمدها می بینیم که آن سیاست کلی، آن برنامه کلی که اتکاء هر چه کمتر به درآمدهای نفتی و کسب درآمد از طریق عوامل دیگر، پارامترهای دیگر درآمدی می بینیم که برنامه ریزی بوده و الحمدالله بالنسبه موفقیت هم داشتیم منتها همکاری بیشتر با نظام لازم است با دولت لازم است. در مورد هزینه ها، من در مورد هزینه ها آنچه را که بیشتر رویش بحث هست. عنایت هست هزینه های جاری دستگاهها و ردیف هاست. من یک سری از این هزینه ها را عرض میکنم بعد توضیح میدهم: سال 56، 1401. سال 57، 1329. سال 58، 1622. سال 59، 1649. سال 60، 1726. سال 61، 1878. سال 62، 2044. سال 63، 2093. سال 64، 2079. سال 65، 2024. سال 66، 2092 اگر توجه بشود می بینیم که به یک نسبت افزایش تورم که در کشور بوده و مسائل مختلف موجود درکشور و از طرفی رشد فزاینده هزینه های آموزشی چون هزینه های آموزش و پرورش، آموزش عالی، بهداشت و درمان در همین ردیف است اما تقریباً می بینیم که بخصوص از سال 62 به این طرف تقریباً هزینه های جاری را ثابت نگهداشته این نشانگر این است که در حذف موارد زائد دستگاههای اجرائی حرکت های خوبی شده البته بنده معتقدم که باز هم با برنامه ریزی های دقیق تر میشود اینرا کمتر کرد با ادغام بعضی از وزارتخانه ها درهم و البته خوب این مطلب بعدی یک مطلب خامی است به ذهنم آمده اما میتواند این به عنوان یک پیشنهاد باشد خوب عموماً ما یکی از نکاتی را که می دانیم می گوئیم که آقا در دستگاههای اجرائی اگر درصد کار مفید کارمندان را بگیریم یک مقدار کم است مطلوب نیست با همه زحمتی که خیلی از عزیزان در دستگاههای اجرائی تحمل می کنند این به نظر میرسد که شاید در بعضی از دستگاهها تورم نیروی انسانی در آنجا باعث کاهش درصد مفید کار میشود و به عنوان یک پیشنهاد میتوانند خیلی از این افراد را البته خوب تبصره هائی گذاشته شده هم سال 65 هم 64-66 که به این سمت دارد حرکت می کند، اما یک مطلب کلی البته عرض میکنم این یک پیشنهاد خامی است باید رویش کار بشود. این است که در خیلی از موارد ما میتوانیم اینها را حالا مسأله بازنشستگی و اینها نیست اصلا بگوئیم آقا شما حقوق و پایه تان را بگیرید تا زمان بازنشستگی برسد این از طرف دیگر کلی صرفه جوئی میشود اولا آن تورم نیروی انسانی کاهش پیدا می کند و با توجه به آن مطلبی که عرض کردم باعث درصد بالارفتن راندمان مفید کار میشود از طرف دیگر خوب خیلی از اضافاتی که گرفته میشود کم میشود وقتی فقط حقوق پایه داده بشود. یکی از اقلام مهم دیگر هزینه ها، هزینه های جنگ است سال 60، 331، سال 61، 417، همینطور می بینیم سیر صعودی داشته و این یکی از آن مواردی است خوب ما چکار میتوانیم بکنیم؟ معمولا یکی از اشکالاتی که به بودجه گرفته میشود میگویند آقا هزینه هایتان بالاست یکی از اقلام مهم هزینه ها، هزینه های جنگ است جنگی که عزت و شرف ما در گرو آنست بگوئید نجنگید بخواهیم زیر بار صلح تحمیلی برویم، البته در این رابطه مطالب زیاد است که چون من وقتم کم است در واقع مطالب زیاد است رد میشوم. مورد دیگر هزینه های عمرانی است در مورد هزینه های عمرانی من نکته ای را که حائز اهمیت میدانم اینست که ببینیم جهت گیری هزینه های عمرانی ما به چه سمتی است آیا هزینه های عمرانی ما به سمت کارهای سرمایه ای و پایه ای هست یا نه؟ ما در اقلام هزینه های عمرانی که توجه می کنیم، می بینیم که آنچه را که رشد فزاینده داشته در زمینه های آموزش عالی است و این برای ما بسیار مهم است بفرموده قائم مقام معظم رهبری ما که شعار استقلال میدهیم استقلال در زمینه وابستگی های اقتصادی صنعتی در گرو تربیت نیروهای انسانی هر چه ماهرتر و متخصص تر است و ما می بینیم که جهت گیری و سیاستگذاری و برنامه ریزی بودجه سالانه کشور در جهتی بوده که آموزش عالی ما هرچه بیشتر دارد رشد پیدا می کند چه در زمینه سطح کارشناسی، کارشناسی ارشد و دوره های دکترا این دوره های دکترا که در رشته های مختلف گذاشته میشود اینها پایه ای هست برای قطع وابستگی واقعی از بیگانگان. مورد دیگر در هزینه های عمرانی می بینیم که سمت گیری بودجه به سمت روستاهاست به سمت مراکز تولید روستاهای کشور که متأسفانه به فراموشی سپرده شده بود و آنچنان به فراموشی سپرده شده بود که شاید جزو آمار هم به حساب نمی آورند. برادران جهاد سازندگی جزوه خوبی را تهیه کردند و روند چندین ساله ای را از سال 54 به این طرف در رابطه با پولهائی را که در مناطق شهری کشور خرج شده و مناطق روستائی من دیگر آمار را نمیخوانم ملاحظه بفرمائید می بینید که رشد فزاینده ای داشته هزینه های عمرانی ما در مناطق روستائی که در واقع باید بگوئیم مناطق محروم کشور و این در واقع حرکت بسوی تحقق یکی از مهمترین آرمانها و ایده های انقلاب ماست یعنی حرکت بسوی عدالت اجتماعی. ما می بینیم با روند افزایشی هزینه های عمرانی در روستاها باعث افزایش درآمد روستائیان عزیز شدیم این یکی از بزرگترین افتخارات جمهوری اسلامی است در آماری که من از مرکز آمار برنامه ریزی وزارت برنامه و بودجه گرفتم می بینیم که در سال 65 ضریب جینی و حداکثر شکاف درآمدی تقریباً به اوج خودش رسیده بود به ترتیب 448/0 و 320/0 اینرا می بینیم در سالهای 62 و 64 کاهش پیدا کرده و ضریب جینی از 433/0 در سال 63 که اگر دقت کنیم می بینیم نسبت به سال 56- 448/0 بوده پائین آمده باز در سال 64 رسیده 427/0 و افت حداکثر شکافت درآمدی از 307/0 رسیده به 303/0 آن عزیزانی که توجه نمیکنند لااقل به آمار و ارقام مسأله بالا رفتن درآمد اقشار پائین جامعه بخصوص روستائیان عزیز که یکی از محورهای تولید کشور هستند آنقدر بدیهی است که هر یک از شما عزیزان در روستاهای حوزه انتخابیه تان به وضوح می بیند و آمار هم اینرا نشان میدهد و عدالت اجتماعی یکی از مهمترین آرمانهای انقلاب ماست شهید مطهری میفرماید اصل عدالت از مقیاس های اسلام است که باید دید چه چیز بر آن منطبق میشود عدالت در سلسله احکام است نه در سلسله معلولات. نه این است که آنچه دین گفت عدل است و بلکه آنچه عدل است دین میگوید این معنای مقیاس بودن عدالت است برای دین بعد از بحث های زیادی که استاد شهید میکنند در این زمینه میفرمایند اینکه بحث عدل را پیش آوردیم برای این بود که تأثیر بحث عدل را در تفسیر اصل عدالت اجتماعی بیان کرده باشیم و الان آنچه را که دنیای استکبار از انقلاب اسلامی ایران وحشت دارد موفقیت ما در همین راستا است. بنده به عنوان آخرین خبر و تحلیلی که از تحلیل گران غربی بدست آوردم آنها میگویند که آن ویژگی که از انقلاب اسلامی ایران منافع غرب را به خطر انداخته است تأکید بیش از حد این بنیاد گرایان اسلامی آنها ما را به عنوان بنیادگرایان اسلامی متهم می کنند میگوید تأکید بیش از حد این بنیادگرایان اسلامی بر جنبه هائی از اسلام است که بر عدالت اجتماعی و زندگی ساده و پاک به یکسان برای رهبران و مردم عادی تأکید دارند. آن عزیزانی که میگویند برنامه نبوده سیاستگذاری نبوده در بودجه پس این نتایج چیست؟ من وقتم رو به اتمام است مطلب زیاد داشتیم در این زمینه اما یکی از نکات دیگری که ما در هزینه های عمرانی که نشانگر سیاستگذاری و برنامه ریزی هست این است که ما می بینیم هزینه های اعتباری یعنی آن هزینه های سرمایه گذارهائی که قابل برگشت هست دارد یا به سمت استفاده از سیستم بانکی میرود یا به بسمتی میرود که بتواند از منابع درآمدی داخلی خودشان تأمین بکنند و در این زمینه من هم در مورد مالیاتها و هم در این مورد بانکها جا دارد که از مدیریت وزارت اقتصاد و دارائی و همه عزیزانی که در آنجا زحمت میکشند تقدیر و تشکر بشود. الان سیستم بانکی ما بجای اینکه بیآید صرفاً در بخش خدمات و واسطه گری و دلالی سرمایه گذاری بکند می بینیم رفته به سمت تولید به خصوص زمینهای کشاورزی آب و خاک مثل پتروشیمی اراک و خیلی از کارهای آبی که شما در جریان هستید دارند بر اساس سرمایه گذاریهای بانک دارد انجام میشود و یا استفاده از منابع درآمد داخلیشان. الان در زمینه برق ما یک جلسه ای داشتیم در کمیسیون نیرو با جمعی از اعضای محترم شورای اقتصاد از جمله برادر عزیزمان جناب حاج آقا عالی نسب آنجا نکته ای را عرض کردیم از ایشان سؤال کردیم که آیا بر اساس سیاست ضد تورمی ما در زمینه های همچون برق که در واقع پول همه ملت هست و اقشار محروم در آنجا سهم بسزائی دارند اینکه ما به سمتی برویم قیمت تمام شده مان را از مصرف کنندگان بالا که هفت درصد مصرف کنندگان خانگی بیش از حدود سی درصد برق کشور را آنها مصرف میکنند همان خانگی ها ما از آنها بگیریم این سیاست درستی است یا نه؟ ایشان تأکید داشتند که بسیار خوبست بر اساس سیاست ضد تورمی (نایب رئیس- وقتتان کاملا تمام شده) الان. در زمینه برق همین کار شده الان از ردیف های بودجه کم کردند تا انشاءالله از این طرف با ایجاد حداکثر بهره وری و کاهش هزینه ها که همانجور که برادر عزیزمان حاج آقا دری هم تذکر دادند بنده هم به عنوان یک خدمتگزار باز به دولت خدمتگزار این تذکر را میدهم بخصوص به وزارتخانه هائی که مربوط به کمیسیون خودمان هست وزارت نیرو، مخابرات خدا وکیلی تا آنجائی که امکان دارد سعی کنند که هزینه های زائد را حذف کنند. نکته دیگری که حائز اهمیت هست در زمینهء تحقیقات است، در زمینه پیشرفت تکنولوژی هسته ای هست که ما می بینیم که روند بودجه ما بخصوص در بودجه سال 66 به سمت تقویت هر چه بیشتر مراکز تحقیقاتی و پیشرفت ما در زمینه تکنولوژی هسته ای است همه اینها حکایت از این می کند که بودجه ما دارای برنامه ریزی خوبی بوده و سیاستگذاریهای خوبی بوده در جهت تحقق اهداف عالی انقلاب بخصوص برقراری اصل عدالت اجتماعی که دشمنان ما آنچه را که بیشتر از هر چیز الان از آن وحشت میکنند همین است والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته. نایب رئیس- جلسه برای تنفس یک ربع تعطیل میشود. (جلسه در ساعت 20/10 به عنوان تنفس تعطیل و مجدداً در ساعت 11 تشکیل گردید). نایب رئیس- بسم الله الرحمن الرحیم. جلسه برای ادامه مذاکرات رسمی است دنباله دستور را بفرمائید. منشی- دومین مخالف آقای صفری. لطیف صفری- بسم الله الرحمن الرحیم، صحبت های من بیشتر در مخالفت با نحوهء توزیع بودجه است که بنظرم اینطوری که باید با سیاست هزینه ای کل مملکت و دولت و بخصوص با سیاست جنگ آنطوری که باید این بودجه تلفیق داده نشده و مقدار معتنابهی از آن به طرحها و پروژه هائی اختصاص داده شده یا به هزینه هائی اختصاص داده شده که این هزینه ها در مقایسه با مسائل مستقیم جنگ و یا غیر مستقیم با جنگ و بخصوص مناطقی که مستقیماً درگیر جنگ هستند نه تنها در اولویت نیستند بلکه توجیهی هم برای اینکه این طرحها و پروژه ها الان انجام بگیرند در شرایطی که سیاست کلی مملکت و هدف اصلی بودجه سال 66 مشخص است که چه ارتباطی باید با سرنوشت جنگ و زندگی در جنگ مردم داشته باشد من نمونه هائی در این جا عرض میکنم که به نظر ما این بودجه آن طوری که باید با این سیاستها تلفیق داده نشده است. در شرایطی که الان در اثر حملات ددمنشانه دشمن بعثی بسیاری از خانه های مردم ویران شده و خیلی از مناطق صدمه دیده، آسیب دیده، خسارتهای زیادی به مردم وارد شده و طبیعی است که این مردمی که تمام بار جنگ را بار انقلاب را و بار هزینه های جنگ را عهده دار شده اند و مستقیماً در ادارهء جنگ و ادارهء مملکت و دفاع از انقلاب شریک هستند بین اینها باید اولویت بندی هائی بشود به نسبت مشارکت مستقیمشان در جنگ. لذا وقتی که ما می بینیم که در بودجه سال 66 نسبت و ردیف بودجه بازسازی مناطق آسیب دیده نسبت به پروژه های عمرانی دیگر در ردیف پروژه های صنعتی و حتی شرکتها و مواردی دیگر یک رقم ناچیزی هست و وقتی هم که برخورد می کنیم یا پیشنهاد می کنیم صحبت هائی که با برادران در کمیسیون بودجه داشتیم یا برادرهائی که از دولت آمده بودند پیشنهاداتشان را مطرح می کردند بهانه را، محدودیت درآمدها به نسبت هزینه ها بیان می کنند و در عین حال بهانه را بر این که ما اگر بخواهیم این را اضافه کنیم باید استقراض کنیم این به نظر ما قابل توجیه نیست مخصوصاً اینکه به نظر ما خیلی راحت و خیلی توجیه پذیر هست که ما حتی خیلی از پروژه های عمرانی مان که چند سال است این ها، ادامه دارد و هزینه های هنگفتی هم برایشان شده و وعده بعضی از آنها سال 64 داده اند که تمام بشود و وعدهء سال 65 داده اند که تمام بشود و حالا هم بعضی هایشان آنها اولویت به آنهائی دادند که سال 66 تمام بشود اینها اگر یکسال هم حتی عقب بیفتد و ما دست به استقراض هم از بانک نزنیم هیچ مشکلی به آن صورت پیش نمی آید که خانه آن روستایی یا خانه آن شهری یا مغازه آن شهروندی که در اثر بمباران وحشیانه دشمن از بین رفته بازسازی کنیم و یا اینکه خساراتی که بر آنها وارد شده جبران کنیم یا اینکه در پناهگاه سازی و پروژه هائی که جان مردم ایثارگر مملکت مان را بیشتر حفظ می کند و نگه داری میکند این پولها را خرج کنیم روی این اصل قسمت اول صحبت من در ارتباط با مخالفت با نحوهء توزیع ردیفهای بودجه است که بیشتر به آنهائی که در ارتباط با جنگ و خسارتهای جنگ هست باید توجه میشد که آن طوری که باید نشده، درست است که مثلا آقایان در کمیسیون این بودجه بازسازی را ترقی دادند و رسانده اند به 5 میلیارد در حالیکه ما معتقدیم که باید خیلی بیشتر از اینها توجه بشود با توجه به وسعت خساراتی که بر مردم ما وارد آمده مخصوصاً در شهرهای بمباران شده و مناطق آسیب دیده.مسألهء دیگر مسألهء درآمدهای ارزی است که در سال گذشته ده میلیارد گذاشته بودند برای بودجه درآمدهای ارزی که این رقم امسال آورده اند به 200 میلیارد در حالیکه سال گذشته همین مقدار هم ظاهراً آن طوری که باید تأمین نشده و این افزایش شاید یکنوع رقم غلوآمیز باشد چون در شرایطی که آن مقدار محدود در سال جاری تأمین نشده این مقدار زیادش هم مسلماً ممکن است تأمین نشود و باز مواجه بشویم با همین کسری بودجه یا متمم بودجه ای که در آخر امسال دولت آورد و مجلس محترم هم به آن رأی داد و مسلم تأثیر دارد روی پروژه ها و طرحهائی که تنطیم میشود با این نوع درآمدها، مسألهء بعدی بودجه جاری که اینهمه دولت و مجلس و مسؤولین مملکتی برآن تکیه دارند که باید بودجه جاری مملکت را از آن شتاب رشد خیلی بدی که داشته باز داریم و این را مهارش کنیم و حتی سال به سال یکی از نکات افتخارآمیزی که در بحث بودجه روی آن تکیه می کردند این بود که ما میخواهیم بودجه جاری مملکت را کم کنیم و این را بیشتر به عمران و به سازندگی و از این قبیل چیزها بپردازیم وتشکیلات اداری را محدود کنیم، در حالی که طبق آماری که دولت داده 240 میلیارد برای بودجه جاری داده و در کمیسیون ظاهراً این رقم افزایش پیدا کرده و به 290 میلیارد رسانده اند و این همآهنگ با سیاست کلی بودجه مملکت نیست و یکنوع رشد هست در بودجه جاری که این همه، همه تکیه دارند بر این که این باید مهار بشود و کسر بشود تا این که رشد پیدا بکند. مسأله بعد مسألهء بودجه شرکتها است و هزینه هائی که در شرکتها میشود. در نگاهی که ما به این لایحه بودجه انداختیم شرکتها بودجه ای معادل بودجه دولت دارند، دقیقاً معادل بودجه دولت یعنی 3913 میلیارد که این درحد آن بودجه دولت که این بودجه شرکتها با توجه به عدم کنترل اینها و آزادی عملی که در کارشان دارند تأثیر سوئی داشته بر جنبه های مختلف مملکتی از نظر تولید، از نظر نیروی انسانی، از نظر کاری، از نظر تورم، و از جنبه های مختلف زیرا این شرکتهائی که به این صورت دست اینها را آزاد گذاشته اند و در تأمین نیازهای خودشان بعدش هم بهانه کرده اند بر این که ارز صادراتی و ارز آزاد و این قبیل چیزها بدون این که محاسبه ای باشد که فلان شرکتی که تولید کننده مثلا کالا است به جای اینکه آن شعارهائی که داده میشد وداده میشود هنوز هم بر اینکه ما باید خطوط تولید را در کارخانجات مان و در مراکز تولیدمان به گونه ای تنظیم کنیم که از تولید اجناس لوکس و غیره ضروری جلوگیری بشود و هدایت بشود بر تولید اجناس ضروری و آن مایحتاجی که با زندگی در جنگ تلفیق دارد و ضرورت دارد ما می بینیم که نه تنها اینکار نشده بلکه به گونه ای راه باز شده برای آنهائی که میتوانند همین کالاها را تولید کنند و باز راه باز شده برای اینکه بتوانند این کالاها را بفروشند و کارخانجات کار می کند منتها عده ای پول کلان می گیرند و گویا قیمتها را به دلخواه خودشان بالا می برند به بهانه اینکه مثلا فلان وسیله زندگی لوکس مثلا تلویزیون رنگی و جارو برقی و امثالهم به ما با ارز صادراتی یا ارز آزاد موادش را وارد می کنیم و بعد هم همین را می دهند مثلا یک عده ای که پولدار هستند و وضعشان خوب است اینها را مصرف می کنند. این مسأله سبب شده که تورم در جامعه آزاد بشود و راه باز بشود برای آنهائی که استفاده های کلان و پول های سرسام آور بدستشان برسد و در عین حال آن خطوط تولیدی که باید در کارخانجات تقویت میشد و مایحتاج ضروری مردم را تأمین می کرد آنها هم رشد نکردند و بیم آن میرود که بدتر از اینهم بشوند چون آن ها کالاهای ضروری ارزان قیمتی که باید بدست مردم برسد چون سود ندارد برای صاحبان کارخانجاتی که دنبال سودهای کلان هستند، مخصوصاً در این شرکتها نمی تواند رشدی داشته باشد و در نتیجه اکثریت مردم که محرومین و مستضعفین جامعه هستند کلاه سرشان میرود و باز آنهائی که می خواهند در رفاه زندگی کنند و پول دارند و امکانات دارند آنها امکانات برایشان جور میشود و همین امر سبب میشود که در دولت هم تأثیر گذاشته بشود چون در دستگاههای اجرائی دولتی که کارشناسان مخصوصاً کارشناسان خبره شان را می خواهند با حقوق های محدودی که طبق قانون برایشان جدول بندی شده استخدام کنند در مقابل شرکتهای دولتی که دستشان باز است نمی توانند این جاذبه را ایجاد کنند که این کارشناس ها جذب بشوند و حتی تأثیر عکس هم داشته که تعداد زیادی از این کارشناسانی که در دستگاه های دولتی هستند جذب این مراکز تولیدی در شرکتها بشوند و یک حالت پوکی تخصصی در دولت دارد به وجود می آید،‌ در دستگاه اجرائی دارد به وجود می آید ضمن اینکه یک حالت تکیه بر سرمایه داری و کسب آزاد بدون کنترل در داخل این شرکتها دارد رونق می گیرد و هر کسی دنبال این است که با ارز صادراتی یا به بهانه ارز صادراتی و به بهانه ارز آزاد هر جنس لوکسی را تولید کند و بعد در بازار هم با قیمت کلان بفروشد و این جا پول کلان باز نصیب دلال ها و واسطه ها میشود در حالیکه در همین زمینه ارز کلان هم خیلی راحت میشود کنترل کرد و آن درصد میزان ارزی که مستقیم صرف این کالاها حتی این کالاها هم میشود میتوان این را محاسبه کرد و جلوگیری کرد از این تورم، از این گرانی های این اجناس و از این دلال بازی ها و واسطه بازی هائی که تأثیر سوء فراوانی گذاشته بر اقتصاد مملکت مخصوصاً برای مردم. مسألهء بعد ما مسألهء تبصرهء‌ 31 و تبصره های مربوط به وزارتخانه های نفت و نیرو است که ظاهراً تصمیم بر این شده است که این پروژه ها و طرحهائی که دارند باید از درآمدهای خودشان و این درآمدها هم از مجموعه پولی که از مصرف کننده ها می گیرند تأمین کنند. البته در این جا این که مسألهء کشاورزی و بعضی از اقلام تولیدی ازاین مستثنی شده در این تبصره ها نکته قوتی است اما اینکه ما بیائیم در مجموع حساب کنیم پروژه های بزرگی مثل نیروگاهها را و مثل پالایشگاهها را اگر از این راه و از گران کردن این خدمات برای مردم به خصوص در روستاها و مناطق مستضعف نشین شهرها اگر این گرفته بشود من فکر کنم که بارگرانی باشد به خصوص در این شرایطی که قشر کارمند جامعه ما با درآمد محدودی که دارد و گرانی هائی که در زمینه های مختلف زندگی برایش و برای عائله اش به وجود آمده قابل تحمل نیست ان شاءالله که من تصور می کنم باید در این قسمت با دقت بیشتری بشود و اگر اینطوری باشد یک منبعی میشود برای بالارفتن هزینه های عمومی مردم بخصوص در جاهائی که سالها است در انتظار مثلا تأمین آب، تأمین برق، یا تلفن و از این قبیل چیزها هستند ولی اگر بخواهند یک مرتبه قیمتش چند برابر بشود با توجه به اینکه قیمت تعرفه این نوع خدمات در سال گذشته هم گران شده و دو برابر شده اگر بخواهد باز هم گران بشود به بهانه اینکه ما میخواهیم پروژه های عمرانی مان را در حد خودکفائی خودمان انجام بدهیم برای مردم و به خصوص مردم محرومی که سالها در انتظار هستند قابل تحمل نخواهد بود. مسألهء بعد مسألهء تبصرهء 16 است که در سال جاری امیدی ایجاد کرده بود در دل مردم مناطق محروم بخصوص روستاهائی که در قسمتهائی از این بازپرداخت مالیاتها و گرفتن مالیاتها و اختصاص این به انجام پروژه های عمرانی در مناطق روستائی و شهرستانها ولو محدود ولی حرکتهای خوبی ایجاد شده و امیدی در دل کسانی که می خواهند با همیاری و خودیاری خودشان کار عمومی جامعه شان و پروژه عمرانی منطقه شان انجام بگیرد و بخصوص در زمینه های آموزشی و بهداشتی درمانی برنامه های زیادی دارند در استان ها و در شهرستانها برای اینکار که نقطه قوت این مسأله این بود که در بودجه سال جاری (سال 65) این تهران و مناطقی امثال تهران از این مستثنی شده بود که آقایان نیایند پولهای مالیاتها را به بهانه این که چیز کنند باز در شهرهای بزرگ ایجاد کنند که خودش نوعی مهاجرت را سبب می شود و اصلا یکی از عوامل مهم مهاجرت همین وجود خدمات و امکانات رفاهی در شهرها است که ما می بینیم به صورت واقعاً فاجعه آمیزی چقدر از تولیدکنندگان ما به شهرها و مخصوصاً به تهران مهاجرت کرده اند و چقدر بارگرانی بر دوش دولت گذاشته اند در تأمین هزینه های زندگی اینها که تولیدکننده تبدیل به مصرف کننده شده و مصرف کننده ای که آن وقت نان ارزان هم به او میدهند و امکانات ارزاق هم به همین صورت از قبیل مواد غذایی و اینها که باز به نسبت روستائی بیچاره محروم شده که البته این جای گلگی خودش را در مسأله دیگری دارد ولی خود همین مسائل سبب میشودکه مهاجرتها روند بیشتری به خودش بگیرد و شتاب بیشتری به خودش بگیرد و آینده خوبی نخواهد داشت. در حالی که امسال در همین بودجه سال 66 برای تهران هم این استثنا را برداشته اند و گذاشته اند که مقداری از تبصرهء 16 خرج بشود. من فکر کنم این بهانه ای خواهد بود که باز امکانات بیشتری در تهرانی که این همه امکانات و درآمدهائی در زمینه های مختلف و مالیات های مردم و مالیاتها و نمیدانم درآمدهای شهرداری و امکانات و خدمات و دولت و کمک های مختلفی که از جنبه های مختلف برایش میشود ما باز بیائیم همین مجرای خیلی ناچیزی که در زمینه مالیات است این را هم باز کنیم که در تهران مصرف بشود و این 800 میلیونی که گذاشته اند به نظر من زیاد خواهد بود و خوب بود که مثل سال 65 عمل میکردند. مسأله دیگر، مسأله ای است که در لایحه پیوست بودجه است. ظاهر قضیه این است که پول به تهران داده نمیشود برای خدمات عمرانی در حالی که ما می بینیم که هزینه های کلانی میشود در همین تهران به بهانه های مختلف استادیوم سازی و گودپرکنی و فضای سبزسازی و از همه مهمتر همین مسأله متروی تهران است که ظاهر قضیه این است که ما از درآمدها و از این پول مردم این کار را می کنیم در حالی که هزینه های ارزی این از کجا تأمین میشود؟ و اگر مسأله استقراض است و میخواهند یک مقداری وام بگیرند چرا این وام هائی که یک نوع استقراض است و خودش مایه کلی تورم در جامعه میشود چرا باید صرف پروژه کلان و پر هزینه ای این طوری کرد و چرا صرف هزارها پروژه عمرانی در سطح روستاها ودر سطح شهرهای کوچک نکرد که خودش عامل اصلی در بازگرداندن مهاجرین به روستا و مراکز تولید است در حالیکه این عمل خودش یک نوع جاذبه جدید و لوکس است برای این که باز هم مردم به تهران و شهرهای بزرگی که امکانات رفاهی دارند مهاجرت کنند. بنابراین، خوب است که در بحث بودجه و در تنظیم بودجه ای که میشود این مسائل را به بهانه اینکه توی ردیف بودجه نیامده و مردم خودشان کمک نمی کنند و از طرفی هم می بینیم که عمق قضیه چقدر است و وسعت کار چقدر است و در عین حال نیاز جامعه چقدر است این را نیاورند و اینها را تنظیم کنند و تقسیم کنند که ما به جای اینکه یک تهران داشته باشیم میتوانیم با همین کارها، با تقسیم همین هزینه های پروژه ها، صدها شهرآباد و شهرک آباد داشته باشیم که مردم حداقل آن شوق آمدن به تهران و استفاده از مترو و امثال متروی تهران را از سرشان بدر کنند و در آنجا این امکانات برایشان تأمین بشود. میشود مدارس را، بیمارستانها را، راهها را، همه چیز را از همین پولها تأمین کرد، حالا قرض می کنید، خوب قرض کنید آنها را بدهید و باز هم از درآمدهایشان بگیرید. چون اثر تورمی دارد، درست است که در بودجه مملکت هم نیامده است.مسأله دیگر مسأله باز خدماتی است که به شهرها در دولت داده میشود و بودجه اش در اینجا تنظیم می شود و در اینجا تأمین میشود. مثلا برای وارد کردن گوشت در اینجا از بوجه مملکتی گوشت وارد میشود ولی گوشت 25 تومانی را ما وقتی که می بینیم فقط در تهران توزیع می کنند. خوب، این خودش باز یک نوع تبعیض است در توزیع امکانات، در توزیع بودجه و یا امکانات دیگری از همین قبیل، مسأله دیگر مسأله بودجه جنگزدگان است که بنیاد امور مهاجرین در مجموعه مهاجرینی که از آغاز جنگ تحمیلی داشته و تعداد خانوارش مشخص است این در سال گذشته بودجه ای که برایش تنظیم شده بود و در حد همین بودجه ای است که در سال 66 گذاشته شده است کم آورده و نتوانسته خدمات آنها را بدهد، تازه امسال با این بمباران ها و مهاجرت های جدیدی که پیش آمده و دستورالعملی که دولت داده در خدمت رسانی مهاجرین رقم عمده ای بر هزینه های جنگزدگان اضافه شده حالا مجلس محترم باید توجه بفرماید و کمیسیون محترم بودجه باید عنایت بیشتری می داشتند اینها که در سال گذشته نتوانستند با تعداد معدودی هزینه زندگی جنگزدگان را تأمین کنند و این بودجه کم آمد حالا که این تعداد به مقدار معتنابهی زیاد شده و هزینه ها هم بالا رفته چطور می توانند با همان بودجه محدود ضمن اینکه یک مقداری هم تورم در تأمین هزینه ها ایجاد شده تأمین کنند؟ بنابراین به نظر من باید تجدید نظری هم در مورد تأمین بودجه صحیح و متناسب برای بنیاد مهاجرین بشود. مسأله بعد، مسأله آموزش و پرورش است که بیشتر در کمیسیون و در دولت متأسفانه با آموزش و پرورش با دید بودجه جاری و مصرفی برخورد میشود. در حالی که اصل تولید در جامعه ما و اصل سازندگی و تولید در هر جامعه ای مربوط به آموزش و پرورشش میشود و در اینجا با وجود نیاز فراوانی که ما به فضای آموزشی داریم با وجود نیاز فراوانی که جامعه ما به معلم و تربیت معلم دارد ما می بینیم که عنایتی که باید نشده و در حد محدودی نگه داشته شده در حالی که اصل این اولویت آموزش و آموزش و پرورش در جامعهء ما کمتر از اولویت جنگ در سازندگی نیست. آخرین مطلبی که من عرض می کنم در ارتباط با بودجه، این است که دولت باید، و مجلس هم به نوبهء خودش یک دستگاه نظارتی بر اجرا و هزینهء این بودجه هائی که اختصاص دارد به صورت فعال داشته باشد، هم از نظر آنهائی که زمان بندی می شوند (نایب رئیس- حدوداً وقت شما تمام است)که مثلا این بودجه ای که برای پروژه هائی که می گویند آخرین سال تکمیل آنها است و رسیدن به بهره برداری که ما می بینیم که خیلی از اینها از بیمارستانها، از راهها، از حتی مراکز آموزشی این ها سالش هم تمام میشود ولی خودش به بهره برداری نمی رسد. حتی پروژه های تولیدی مثل کشت وصنعت ها و این قبیل چیزها… این است که اگر کنترل بشود و بازخواست بشوند کسانی که این تعهدات را به عنوان مسؤول اجرائی میدهند ولی در عمل موفق نمیشوند من تصور می کنم که اثر فراوان خواهد داشت در بهبود و سلامت کار اجرائی و صرفه جوئی در هزینه ها و زودتر به نتیجه رسیدن این کارها با این که بعضا گزارش هائی میرسد در این که بودجه های کلانی بیشتر از آن چیزی که لازم هست مصرف میشود در ساختن نیروگاهها، در ساختن پروژه های ساختمانی، همین شهرک سازی ها و (نایب رئیس-آقای صفری تمام بفرمائید) این قبیل چیزها که اگر کنترل بشود و بازرسی بشود خیلی به سلامتی کار نزدیکتر میشود و جلوگیری میشود از سوء استفاده ها و از زیرکار در رفتن ها، از تعطیل کردن های بی مورد و از مصرف کردن های بی مورد که حتی متأسفانه می شنیده ام که در بودجه سال جاری مختصری هم که اختصاص داده بودند در سالهای گذشته به بازرسی دستگاه قضائی این بودجه را هم کم کردند که اگر این درست باشد دیگر شاید فاجعه ای باشد چون اگر کنترلی نشود بر مصرف و کنترلی نشود و دقتی نشود بر نحوهء اجراء و مصرف بودجه مملکت راه برای کسانی که هدف سوء استفاده و یا به مصرف درست نرساندن بودجه داشته باشند باز میشود و این صدمه دارد برای بودجه مملکت ان شاءالله که برادران در پیشنهادهائی که داده میشود توجه بیشتری داشته باشند مخصوصا به مسأله نظارت و بازرسی والسلام علیکم و رحمة الله. نایب رئیس-متشکر، موافق. منشی-آقای مرتضی رضوی موافق. مرتضی رضوی- بسم الله الرحمن الرحیم، الحمدالله رب العالمین الصلوة والسلام علی رسول الله، وآله الطیبین الطاهرین. سال گذشته هم بنده به عنوان موافق صحبت کردم امسال هم باز به عنوان موافق علتش چیست،؟ (معماری –سال آینده هم همینطور) سال آینده نه، این طور نمیشود ان شاء الله، مسائل اساسی حل میشود. موافقت من به این معنا نیست که این بودجه هیچ نقصی و اشکالی ندارد و یک بودجهء لایق اسلام و انقلاب اسلامی و کشور اسلامی و دولت اسلامی و عمران اسلامی و عدالت اجتماعی اسلامی هست. نه، عرض بنده این نیست، عرض بنده این است که بودجه وقتی که نوشته میشود، همیشه معلول است و موافقت و مخالفت هائی که رویش میشود این موافقت و مخالفت با معلول است حالا تشخیص بنده این است با تشکر از همه برادرهائی که روی بودجه کار کرده اند از موافقین و از مخالفین، تشخیص بنده این است، این مخالفت ها و این موافقت ها این بحث ها، همه اش مشغول شدن به معلول است، علت چیز دیگری است. بودجه نویسی شبیه یک ساختمان است که قبل از ساخته شدن نقشه میخواهد، زمین می خواهد، وسعت زمین می خواهد، روی هوا نمی شود ساختمان ساخت، روی دریا نمی شود ساختمان ساخت، این است. موضوع اساسی این است که اصول و پایه های اقتصاد اسلامی که این انقلاب می خواهد، این اسلام می خواهد یا این نهضت ما می خواهد یا باید بشود بر مبنای همان فقه سنتی هنوز در یک سری از اصولش اتفاق نظر به عمل نرسیده است، اگر در تئوری هم اتفاق نظر بوده باشد در مرحله عینیت خارجی این توفیق حاصل نشده است. پس در چنین کشوری با این مشکل اساسی بودجه نویسی. بهتر از این نمیشود. بعضی از موافقین تکیه می کنند بر این که ما چون در حالت جنگیم، پس این بودجه خوب است. عرض می کنم، به فرض منهای جنگ باز هم شما نمی توانستید یک بودجه سالم و کامل و در خور این انقلاب بنویسید برای اینکه مسأله، مشکل در بعضی از اصول بینش ها است و تا این اشکال حل نشود یک بودجه قابل میل این انقلاب اشتهای این انقلاب نمیشود نوشت. ماها عادت داریم لطف کنند برادران نماینده و خواهران محترم در قاموس فکری، مثل اینکه انتقاد از همه جا جایز است مثلا انتقاد بشود از قوهء قضائیه، انتقاد بشود از قوهء اجرائیه، انتقاد بشود از مقام ریاست جمهوری، انتقاد بشود از همه چیز، ما این طور فکر می کنیم از همه چیز میتوانیم انتقاد کنیم جز مجلس. این نمیشود و یکی از کارهائی که باید بکنیم نمیکنیم انتقاد از مجلس است که اگر انتقاد کنیم فوراً می گویند این تضعیف مجلس است. این مجلس است که کمیسیون برنامه و بودجه اش بودجه ای کار میکند نه برنامه ای. برنامه تا مشخص نشود بودجه یعنی چه؟ تفکیک بودجه از برنامه محال است، نمیشود. وقتی که برنامه نداریم، وقتیکه کمیسیون ما نمیتواند یا توانائی اش را ندارد یا اتفاقش را ندارد یا هماهنگی اش را ندارد نمیتواند. وقتی که برنامه مشخص نیست، تکلیف مشخص نیست و کمیسیون از مشخص کردن این تکلیف عاجز است حالا مخالفت و موافقت روی تقسیم بودجه بین استان ها، اختصاص ها، نحوه هزینه ها معنا ندارد. کمیسیون اقتصاد و دارائی ما که نمیتواند مالیات را بعد از آن فرمان امام که مالیات عنوان اولی است به طوری تنظیم کند، تمام کند بیاورد. بالاخره نظر من این است حالا غلط است درست است هیچ حرفی نداریم. نتوانسته تا حالا قانون مالیات را تمام کند. وانگهی تمامی صندوق های قرض الحسنه را از مالیات آن طوری که خود اعضاء میگویند معاف کرده. یعنی چه؟ حسینی شاهرودی- آقای کروبی! این حرفها که ایشان میزنند هیچکدامش مستند نیست، درست هم نیست، هم لایحه مالیاتی تمام شده و هم صندوق های قرض الحسنه از مالیات معاف نشده است. من اینها را تکذیب میکنم. نایب رئیس-بلی بفرمائید. رضوی- من از اینجا بگویم مردم بشنوند. آقای رئیس کمیسیون حرفهای مرا تکذیب کردند. ببینید! ایشان فرمودند تمام شده امروز. امروز تمام شده به جلسه علنی که نیامده، حوصله انتقاد را داشته باشید. بعد خود اعضای کمیسیون گفته اند عفو شده صندوق های قرض الحسنه از مالیات. ما برادرانه بحث داریم جناب آقای حسینی هیچ کینه و غرض هم نیست آن که شما میفرمائید من آمده ام اینجا بلندتر بگویم و همه مردم هم بشنوند، در مطبوعات هم بیاید. امروز تازه آمده یک انقلاب به این بزرگی حالا قانون مالیاتش تازه میآید. از آن طرف از آن آقای متدین، بخدا قسم عقیده ام است متدین سرمایه دار میلیونر، متدین است و آدم خوبی هم هست دعوت می کنیم بیا و نظریه ات را بده و در مورد مالیات نویسی به من کمک کن چه طوری بگویم به مجلس کمک کن. اساس این مسأله اشکال دارد یک. 2- چرا از کارگران؟ از آن کشاورزان دورافتاده سیاه سوخته زیر آفتاب خرمن دعوت نمیشود؟ حسینی شاهرودی- چرا شعار میدهید. رضوی- آقا اجازه بدهید دیگر من شعار میدهم اینجا مگر آزاد نیستم شعار بدهم؟ (نایب رئیس-آقای حسینی ببینید…) بنده انتقادم از مجلس است به عنوان عضوی از مجلس، به عنوان فردی از مجلس عرض میکنم (نایب رئیس-آخر، شما دارید خلاف بودجه صحبت میکنید. از شما بعید است) مجلس ما در انجام وظایفش میخواهد بکوشد نیت دارد، تقوی و ایمان هست ولی در پیشرفت ضعف داریم. علتش چیست؟ همه چیز را از من نخواهید. خودتان ببینید چیست؟ این وضعیت مالیاتی که تا امروز تکلیفش مشخص نشده شما میگوئید یک بودجه با شکل و شکیل و کاملا مرتب و بدون عیب و اشکال نوشته بشود تا مالیات تکلیفش روشن نشود آقای نادی نمیتواند بودجه بنویسد، از کمیسیون میآید خودش مخالفت میکند. شمردن اعداد و ارقامی که آقای نادی دارند و آن روز هم شمردند چه معنا دارد؟ ما مثل یک کشور برخورد می کنیم که گویا یک روال مورد قبول خودمان را از اول داشتیم، داریم کشور را اداره میکنیم. نه ما کشور اداره… یعنی وظیفه مان این نیست ما وظیفه مان قبلا تعیین تکلیف و روشن کردن محورهای اساسی و اصولی است سپس راه رفتن روی آن محورهای اساسی و اصولی. بنده عرض نمی کنم بر مبنای عقاید من کار بشود. نه، این را ندارم. میگویم از بلاتکلیفی این مجلس این کشور را در مسائل اصول اقتصادی از بلاتکلیفی در بیاورد. حالا نعوذبالله به راست میرود، به چپ میرود روی خط وسطی می ایستد من کاری ندارم. مادامی که این بلاتکلیفی در ابعاد اصلی هست، مخالفت با بودجه یعنی چه؟ موافقت با بودجه یعنی چه که خودم به عنوان موافق بحث می کنم. اینها چه معنائی دارد؟ باید این ها را روشن بشویم.مطلب بعدی.نایب رئیس – بالاخره شما جزو موافقین ثبت نام فرمودید و در موافقت هم باید صحبت بفرمائید. رضوی-بلی من موافقم،بلی بهتر از این بودجه نمیشود نوشت با این شرایط. نایب رئیس – یک جوری که نتیجتاً مخالفت نشود.رضوی- حدود فعالیت بخش خصوصی در امور اقتصادی یه شکل یک قانونی، طرحی یا لایحه ای آمد اینجا رد شد دیگر هیچ کسی در فکر این نیست که معین کند بخش خصوصی چه کاره است در این کشور، بخش عمومی چه کاره است؟ رودخانه زنجان را، زنجان رود را. آقای وزیر پشت همین تریبون گفت ما داده ایم به مثلاً سازمان اقتصاد اسلامی که آباد کند. یک مسأله فقهی سنی و شیعه، همه معتقدند رودخانه و مسیل رودخانه، نه مسیر. مسیل رودخانه از جاهائی است که هرگز تحت مالکیت بخش خصوصی نمیرود. برخلاف اجماع فقه اسلام با چندین شعبه و مذهب اسلامی این کار را دارند خدا بیامرزد پدر آقای لطیف صفری را تمام دستگاهها ماشین آلات کشاورزی کشور میرفت زیر سیطره سازمان اقتصاد اسلامی که به نماینده وزارت دارائی گفتم اگر فردا دو روز اعتصاب پولی بکند این سازمان، جریان پول کشور چه میشود؟ گفت می شکند. ماشین آلات کشاورزی را هم میدادند به اینها که با دور روز اعتصاب پدر کشاورزی را در بیاورند. در کشوری که اطاق بازرگانی‌اش هنوز قانون ندارد، بی قانون کار میکندو در کشوری که یک دولت اقتصادی سازمان اسلامی است، یک دولت اقتصادی اطاق بازرگانی است، یک دولت اقتصادی هم دولت میرحسین موسوی است نایب رئیس- این جوری نیست آقای رضوی! یکی از نمایندگان- مطالب ایشان ربطی به بودجه ندارد آقای کروبی! نایب رئیس- سازمان اقتصاد اسلامی در مقابل اقتصاد کشور چیست آخر. این جوری نیست آقای رضوی، این نحوه نیست، رضوی- چه این طوری نیست؟ بودجه نویسی باید بر مبنای اطلاعات، معلومات از اقتصاد کشور بشود. نایب رئیس- شما نتیجتاً فرمایشاتتان به صورت مخالفت میشود یعنی نتایج، نتایج مخالفت است. دهقان- آقای رضوی!شما مخالف هستید. رضوی- غیر از آقای رئیس هیچکس حق صحبت کردن را شرعاً ندارد. نایب رئیس- بفرمائید خواهش میکنم – شما اولا حول و حوش بودجه صحبت کنید و نقطه قوت های بودجه. شما در موافقت بودجه دارید صحبت می کنید… رضوی- در بودجه صحبت می کنم جناب آقای کروبی. نایب رئیس- همین طور که آقای حیدری آمدند فرض نقطه قوت های بودجه را گفتند. شما از ابعاد دیگر از راه های دیگر راجع به نقاط قوت بودجه بفرمائید. رضوی- آقا! شما این حق را از من نمیتوانید بگیرید من در بودجه حرف می زنم . نایب رئیس – برادر من! سازمان اقتصاد… حالا من میدانم اقتصاد است ولی چه ربطی به بودجه دارد؟ رضوی- چرا کل کشور از سازمان اقتصاد اسلامی دفاع می کند؟ نایب رئیس – شما میخواهید راجع به اینکه بودجه خوب بسته شده، برنامه ریزی دارد چنین است، راجع به این صحبت کنید. رضوی- پس اجازه بدهید بحث کنم. حالا تهدید به محاکمه هم شدم بشود. نایب رئیس- بفرمائید. رضوی- ببینید! یک خانه، بودجه نویسی برای یک خانواده وقتی ممکن است که تصمیم گیرنده یکی بشود. وقتی که یک مؤسسه از یک طرف می کشد، یک مؤسسه دیگر از یک طرف می کشد، دولت هم یک طرف مسأله است، بودجه نویسی مشکل است. من میگویم در این شرایط این بودجه بهترین بودجه است. توجه میفرمائید؟ بحثم در بودجه است. یک مسأله فقهی عرض میکنم. میگویم آقایان! در رابطه با بودجه میگویم این سازمان ها در بودجه تأثیر دارد. این سازمان ها در بودجه نویسی، در برنامه ریزی، در جریان پول کشور، در جریان اقتصاد کشور تأثیر دارد، لطف بفرمائید شما را به خدا این مربوط به بودجه است. بنده میگویم در این شرایط بهتر از این نمیشود نوشت. یک مسأله فقهی دیگر : یک مؤسسه غیرانتفاعی اجازه بدهید ببینید عرضم چقدر مربوط به بودجه است.1-یک مؤسسه غیرانتفاعی از عقود نمیتواند باشد از ایقاعات است. 2- یک مؤسسه غیرانتفاعی از عبادات است نه از معاملات. معاملات نیست و فقه ما در بحث تعاون گفته شد نظریات ائمه در معاملات امضائی است و نظریات ائمه طاهرین در عبادات تأسیسی است. اصلا اسلام نظریه اش در عبادات تأسیسی است به این معنا. در عبادات بنده میخواهم یک نماز 5 رکعتی مستحب بخوانم اجازه دارم یا نه؟ میگوید نه، حق نداری. یک نماز مستحب 3 رکعتی میخوانم میگوید اجازه نداری. عبادت فقط از همان طریق و به همان نوعی است که شرع تعیین کرده است. از آن خارج نمیتوانی بشوی.در معاملات چرا. عقد تعاون در قدیم نبوده حالا میتواند بوده باشد. نوشتن قانون کارگر که خارج از عقد شرکت، عقد مضاربه، عقد مزارعه باشد؟ بلی ، میشود. اما در عبادات حق تأسیس هیچ باب جدید نداریم، بدعت است. مؤسسه غیرانتفاعی فقهای محترم!کسانی که در این کشور با فقه سروکار دارید!مؤسسه غیرانتفاعی در اسلام نداریم مگر اینکه وقف بشود و اگر وقف شد باید برود زیر نظر اوقاف. پس یک سری مؤسسه غیرشرعی در این کشور که از نظر فقهی اشکال دارند در جریان اقتصاد کشور تأثیر دارند، در کشاورزی کشور تأثیر دارند، در همه چیز کشور تأثیر دارند اینها چقدر مسؤولیت دارند در تنظیم بودجه؟ بحث اینجا است. چقدر از شریان اقتصادی این کشور را به عهده گرفته که کمبودها را اصلاح کند؟ موضوع اینجا است. اما آن اول فرمود آب و برق برای فقرا مجانی. چشم ، آن وقت مجلس نداشتیم حالا مجلس داریم. حالا این کار را باید مجلس انجام بدهد. این را ما باید انجام بدهیم . ما مثل این که سوار یک قطاریم که راه افتاده میرود نه بابا، انقلاب شده است بنا است قطار را بسازیم و بعد به راهش بیندازیم. حالا وقتی که دو، سه کلمه آدم حرف میزند از هرطرف صدا میآید که چه شده است. خارج از موضوع است. کجا خارج از موضوع است؟ بودجه یک بحث اقتصادی است. در همه ابعاد اقتصاد کشور باید فکر بشود. به وزارت صنایع میگویند چرا دادی واردات را به اختیار فلان صندوق،‌ میگوید اینها آدم های خیرند. حالا از روزنامه از گفته یکی از نمایندگان محترم میخوانم ببینید چه میگوید. « وقتی واردات و توزیع در دست دولت است چگونه اجناس سر از بازار آزاد درمیآورد؟» میگویم آقای نماینده محترم، برادر عزیز! واردات دست دولت است در این مملکت؟ پس آن وقت این سازمان هائی که اسم بردم چه چیز وارد می کنند؟ حالا چه بگویم؟ خاکی که به سر من شده در مسائل اقتصادی از همین واردات سرمایه داری است . چرا اصل 44 به اجرا در نمیآید؟ چرا ؟ چرا تکلیف تجارت خارجی روشن نیست تا تکلیف دولت روشن شود. تا تکلیف بودجه روشن بشود. چرا؟ چه کسی مسؤول اجرای اصول قانون اساسی است؟ چرا من هر روز تهدید میشوم به محاکمه؟ مگر چه شده؟ حرفی غیر از اینکه امام فرموده این دولت خوب است موفق است والله موفق است، ما شخص نداریم، ما حمایت از شخص نداریم. ما مگر خون شهدا را فدای یک نفر، 2 نفر، 3 نفر می کنیم؟ ما راه امام را رفته ایم، این دولت موفق است، بودجه هایش هم موفق بوده، هیچ کسی نمیتوانست، حالا نمیگویم محال است اما هیچ کسی نمیتوانست در این بلاتکلیفی بیاید باز هم تکلیف ها را یک سروسامانی بدهد. چه مخالفت هائی با این بودجه، کارهائی که خودمان، خودم را میگویم به عنوان یک نماینده، معذرت میخواهم از مجلس فکر تضعیف ندارم مجلس بالاخره باید این کشور را اداره کند و این کشور را تکلیفش را روشن کند اما کارهائی که مجلس نکرده چرا این را میآید در کارهای دولت جستجو میکند؟ کارهای دولت هم معلول این مجلس است، بودجه هم معلول مجلس است. والسلام علیکم و رحمة الله. (چند نفر از نمایندگان- احسنت، احسنت) نایب رئیس- بسیار خوب، متشکر، مخالف بعدی آقای خلخالی است. خلخالی- بسم الله الرحمن الرحیم. غرض از مخالفت تضعیف دولت نیست، بلکه یادآوری بعضی از جریانات است که دولت در آن زمینه اگر قصوری کرده،‌کوتاه آمده بعد از این جبران کند نه اینکه باز کوتاه بیاید. امام امت هم فرمودند به اینکه انتقاد بکنید انتقاد سازنده واقعش هم همین است غرض و مرضی در کار نیست. ما از این دولت حمایت می کنیم. دولت خدمتکار بوده، دولتی بوده که در مواقع بحران به درد این ملت خورده و در جنگ قدم های خوبی برداشته و دلسوزانه کار کرده، اینها جای هیچ شبهه ای نیست و خود امام امت وقتی که میفرمایند دولت خدمتگزار دیگر مسأله تمام است. اما اینجا بحث ها باید به صورت بحث های طلبگی باشد دو نفر طلبه با هم مباحثه می کنند و داد و قال می کنند، بعد هم با هم رفیق اند و کتابهایشان را برمیدارند و باهم می روند سر یک سفره می‌نشینند غذا می خورند اینجا مسأله همین است من از اصل سوم قانون اساسی یک فرازی میخوانم ایجاد محیط مساعد برای رشد فضائل اخلاقی براساس ایمان و تقوا و مبارزه با کلیه مظاهر فساد و تباهی همه ما این اصل را و جزء جزء کلمات این اصل را کاملا می شناسیم ولی متأسفانه مظاهر فساد با دست عوامل استعمار، استکبار گسترش پیدا میکند با حجاب ها بعض موقع بدحجاب میشوند و بدحجاب ها کار را بدتر می کنند جریانات پانکی گری، پارک ملت و از این قبیل. الحق و الانصاف دولت در این زمینه ها کوتاه آمد. بالا بردن سطح آگاهی های عمومی در همه زمینه ها و با استفاده صحیح از مطبوعات و رسانه های گروهی و وسائل دیگر راجع به آموزش و پرورش راجع بع تربیت بدنی رایگان برای همه در تمام سطوح و تسهیل و تعمیم آموزش عالی ولی شما ملاحظه می کنید که این نسل جوانی که با خلوص نیت در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار دارد، دولت آن جوری که شاید و باید به خواسته های انسانی و قانونی و شرعی این جوان ها رسیدگی نکرده است. دولت در این زمینه خیلی کوتاه آمده. آقایان محترم ! در آینده ما به این جوانها احتیاج داریم. به این دانشگاهی ها، به این دبیرستانی ها همین جوری که پدران اینها در مقابل گلوله های نظام اهریمنی سینه سپر کرده اند در آنده ما به این جوانها احتیاج داریم ، حالا هم احتیاج داریم . ولی شما می بینی من دیگر خیلی به جزئیات نمی پردازم جوانها خواسته دارند، ورزشگاه می خواهند میدان میخواهند، فضای سبز در شهرستان ها میخواهند، بازی شرعی میخواهند، همه افراد جمعیت را نمیتوانید با دعای کمیل و قرآن و اینها البته آن هم جای خود دارد ولی دولت در این زمینه ها خیلی کوتاه میآید. درباره مسأله جنگ باید بگویم اگر جنگ در اولویت است اولویت در اینجا به معنای لزوم است. به معنای وجوب است نه اینکه اولویت استحبابی است. ما همه امکاناتمان را باید در اختیار جنگ بگداریم و همه بودجه هایمان را همین جوری که همه خانه هایمان را برای جنگ بگذاریم و همه بودجه هایمان ار همین جوری که همه خانماهایمان را برای جنگ و برای پیشبرد این جنگ تحمیلی مصرف می کنیم بودجه مان هم باید این جوری بوده باشد. ولی متأسفانه در این لایحه بودجه از آن مقداری که دولت گذاشته بوده 23 میلیارد اضافه کرده اند و این خیلی ناچیزاست خیلی کم است. ما اگر میگوئیم باید جنگ را از پیش ببریم و می بریم باید ابزار و اسباب و ادوات و لوازم این کار را تهیه کنیم باید با همه امکانات مان همین جوری که امام میفرماید همین جوری که جهاد سازندگی اقدام میکند دولت و بودجه و برنامه ما باید برای پیشبرد جنگ بوده باشد. این کلمه را باید خیلی جدی بگوئیم نه اینکه در این مسأله کوتاهی بشود. بودجه های عمرانی در کمیسیون بحث شد راجع به جنگ باید در درجه اول امکانات موجود در کشور را حفظ کنیم و اگر چیزهائی که دشمن ما میآید آنها را تخریب میکند آنها را بازسازی کنیم منباب مثال دشمن ما میآید یک کارخانه اساسی را یا یک برف را یا یک تلمبه خانه را میزند ما باید در درجه اول کاری بکنیم پدافند غیرعاملمان فعال لوده باشد غیرمستقیم حتی المقدور جلو این تخریب را بگیریم و اگر آمد، تخریب شد خرابی آن را در اولویت قرار بدهیم نه اینکه این مسأله را رها کنیم و برویم سراغ یک مسائل عمرانی دیگر. در اینجا د رهمین مسأله بودجه مان طرح های عادی که بودجه ای معین به آنها اختصاص پیدا کرده . دوم طرح های عمرانی 2و3و4 ساله داریم. سوم طرح های مهم داریم. چهارم طرح های جدید که در پیش گرفته شده. شما ملاحظه کنید اولا درباره طرح های عمرانی 2و3 ساله به ارقام بودجه درباره استقراض از بانک وقتی که توجه کنید می بینیم تصویب کرده اند که اگر بودجه امسال کافی نشد از بودجه استقراضی مان و ارقام را زیاد، یعنی به طور کذبی، غیر واقعی نشان میدهد و نباید این کار را کرد. خوب شما ملاحظه می کنید ما که میگوئیم مسأله جنگ یک مسأله در اولویت است بودجه ارزی نسبت به این طرح های عمرانی در خارج مصرف میشود برای آوردن بیل مکانیکی ، بولدوزر،گریدر مثلا جرثقیل از این جور چیزها. خوب، مسلماً از بوجه جنگی کشورمان کم میشود. شما یک طرف قصه را بگیرید ما باید تمام همت مان، تمام کوششمان باید درباره جنگ بوده باشد اگر به چیزهای دیگر رسیدیم که رسیدیم اگر نرسیدیم آنها را باید بزنیم به کنار. در تبصره 3 دولت 55 میلیارد ریال وام در بودجه گذاشته شده که من عین تبصره 3 دولت را دیگر نمیخوانم، آنجا ارقام را بیشتر کرده خوب از بابت همین تبصره 3 دولت شما ملاحظه می کنید بالاخره استقراض در حدود 30 میلیارد ریال روی این استقراض ها اضافه میشود که خوب، قهراً ارقام را می برد بالا شما همه تان در این مسأله شریک بودید غصه خوردید تصویب کردید راجع به اراضی کشت موقت و اینها… این تبصره در سال 1366 برابر 30 میلیارد ریال با اینکه دولت گذاشته بوده 55 میلیارد ریال 25 میلیارد ریال را اینجا زده اند شما هم میتوانید بگوئید که خوب، کم کرده اند این جورها نیست این یک خسارتی است برای خاطر اینکه به رعیت ها، به بیچاره ها، به کشاورزان، به مستضعفان، به مستمندان که میخواهید قرض بدهید خوب، قهراً ندارید بدهید و درآمد اینها کم میشود. این که دیگر مربوط به بودجه دولتی نیست خودتان از بانک … طرف بانک است دولت نیست بودجه دولت هم نیست.طرف بانک است شما از بانک واسطه میشوید فلان رعیت پول را میگیرد خرج میکند و بعد هم خودش پرداخت میکند. خوب، شما امسال 10 هزار تومان از بانک بگیرید بهتر کار می کنید تا بیائید 2 هزار تومان بگیرید خوب خرجش ، رفتنش، کرایه ماشینش، آمدنش در شهر معطل شدنش ، در مسافرخانه چرا کار این عام المنفعه ای را شما آمدید 25 میلیارد کم کردید از این جریان. ببینید حداکثر تسهیلات اعتباری 30 میلیارد ریال به ترتیب 17 میلیارد در بخش کشاورزی و صنایع روستائی یک میلیارد و 700 میلیون تومان. شما ملاحظه می کنید با این یک میلیارد و 700 میلیون تومان میخواهید بعد از جنگ کشاورزی را در اولویت قرار بدهید؟ این را چه کسی از شما باور میکند؟ چه وقت این جوری شده که کشاورزی را ما در اینجا در اولویت قرار بدهیم شما بودجه جنگ … باید بودجه منظم ما، آقای مخالف مسأله ای را صحبت کردند و برنامه ای هست و بودجه ای هست و از این حرف ها. من جواب شرعیش را میدهم، رودخانه اطراف.. مسیر، مسیل هم بگوئی همین است. رودخانه وقتیکه بالا میآید آبش به همه جا میرود. به فتوای همه علماء اسلام این معدن، این نمیدانم سیف البحار، کنار دریاها، نمیدانم تپه ها، جنگلها مسیر رودخانه ها را دولت اسلامی میتواند به این بخش خصوصی اجازه بدهد. مگر دولت پول خودش میگیرد دیگر هیچ کس کار نکند، خوب فقیه میتواند اجاره بدهد. چرا باید این مسأله را ما نگوئیم، عکسش را بگوئیم؟ اصلش مال دولت است، دولت اسلامی است.اما دولت اسلامی فلان معدن را هم میتواند به بخش خصوصی اجاره بدهد، فلان تلال را فلان سیف البحار را ، فلان چیز را، خوب میتواند اجاره بدهد. اینکه جزو مسلمات فقه ما است که مسأله را در اینجا عوضی می گوئید درباره 17 میلیارد شما توجه داشته باشید که کشاورزی از اولویت افتاده 5 میلیارد ریال درباره بخش صنعت، خوب حالا بگو که صنایع سنگین که دست مردم نیست 5 میلیارد، یعنی 500 میلیون تومان به این بخش خصوصی، آنهائی که صنایع دستی دارند، گلیم بافی دارند، این کجای مشکل اینها را حل می کند؟ شما را به خدا حقش نبود که این 5 میلیارد را اقلا بیائید 50 میلیارد. بابا در بانک پول مانده، خوب بده به این رعیت یک خرده بیشتر کار بکند دیگر. و این راست و حسینی اش را چرا عمل نمیکند؟ لفمه را دور سر میچرخانی که مردم نمی فهمند که موافق چه میگوید، مخالف چه میگوید. یک کسی هم میاید اینجا بلندگو را دست میگیرد به عنوان موافق عنوان میکند، مخالف میشود، بعد مخالف صحبت میکند، موافق میشود. من از قضا داعی دارم همه حرفهایم مخالف از کار دارد. من داعی ندارم که امروز موافق صحبت کنم. درباره این 5 میلیارد ریال بود«و یا قانون اراضی کشت موقت مصوب 7/8/65 مجلس شورای اسلامی زمین دریافت داشته و یا صاحب زمین میشوند، اختصاص می یابد که بر اساس معرفی هیأتهای هفت نفره در اختیار آنان قرار بگیرد». در حدود سه میلیارد. یعنی 300 میلیون تومان اختصاص داده اند. حالا ممکن است من اشتباه کرده باشم. خوب آخر با این 300 میلیون شما که این همه داد و یرقان اینجا خوردید و دو سوم هم رأی آورد. آخر این بدبخت بیچاره که 300 میلیون تومان میخواهید به تمام رعیت های ایران بدهید،اینها پس کی میخواهند مالک بشوند؟ آخر یک خرده بیشتر بکنید، گفتم این مربوط به دولت نیست، تحمیل بودجه مملکت هم نیست، این یک چیز اضافی است. یعنی شما واسطه میشود از بانک، مردم قرض بگیرند. بابا بعضی ها هستند، خدا میداند راه و چاهش را بلندند، میروند یک میلیون 10 میلیون 50 میلیون، من ارقام دارم. قرض میگیرند، ضد انقلابند در خارج و داخل فعالیت می کنند. بیائید این بودجه این مستضعفان را که میخواهند قرض بگیرند بیشتر کنید. در این باره من حرف زیاد داشتم. مسأله ای که درباره (نایب رئیس بنابود کوتاه صحبت کنید. حدود بیست دقیقه شده) بیست دقیقه بعداز ظهر تازه اذان است، بگذارید یک پنج دقیقه من با اجازه شما که وقتم هم هست صحبت کنم . شما که اولش را اجازه دادید، آخرش را دیگر نمیخواهید اجازه بدهید؟ عرض کنم که من درباره قوه قضائیه میخواهم صحبت کنم، آقایان محترم ! قوه قضائیه خیلی کوتاه آمده، ( نایب رئیس-خوب، این بحث را اول بکنید) آن اوایل امر که بعضی موقع در دادگاه‌ها بنده و امثال بنده بودیم، حالا آن کارهای ما تقریباً این جوری شده که این ضد انقلابها راجرم حساب میکنند، میگویند که باید بیائی توضیح بدهی که به چه مناسبت ، مثلا چه شده ، چه شده ، چه شده و این حرفها ( نایب رئیس- آقای خلخالی! در مخالفت بودجه صحبت بفرمائید نخ مخالفت با دستگاه قضائی) بلی، این مسأله را توجه داشته باشید شما در روزنامه ها و در جراید میخوانید که ، مصاحبه هم میکنند، آقایان شورایعالی قضائی چه قدر گرفته شده ، قضات چه میکنند، بیلان میدهند، 2 میلیارد، 10 میلیارد، 20 میلیارد، یک شاهی برای نمونه از این میلیارها جزو این بودجه امسال نیامده است. دولت باید بیاید جواب بدهد که این همه که دارید برف انبار می کنید برای اینقدر گرفتیم ، اینقدر جریمه کردیم، اینقدر چه شده، کجا بوده ؟ گفته که با این همه که خوردیم و خوابیدیم و اینها خوب هیچ چاقی درما دیده نمیشود، معلوم نمیشود که این جوری نبوده است. عرض کنم که شما ملاحظه می کنید مواد مخدر در این مملکت بیداد می کند، من نباید در این جریان صحبت کنم.من از همه نمایندگان مجلس متشکرم که دوباره نوشته بودند، مثلا ما را پیشنهاد کرده بودند. ( نایب رئیس- آقای خلخالی در موضوع صحبت بفرمائید ) ولی درباره همین مسأله مواد مخدر دولت خیلی کوتاه آمده است. شما نگاه کنید هجده میلیارد برای کمیته گذاشته اند ، 65 میلیارد برای ژاندرمری، 65 میلیارد برای شهربانی ، ولی قاچاقچی ها فعالند، هرچه که دلشان میخواهد وارد می کنند، شاید ارزان تر از نخود و لوبیا مواد مخدر در این مملکت توزیع میشود، آقای نماینده باختران اینجا نشسته است، 70 هزار نفر معتاد در باختران داریم، 40 هزار معتاد در خود زنجان داریم ، شما این مسائل را چرا حل نمیکنید، چرا دولت در این بازه مسامحه میکند؟ والسلام علیکم و رحمعه الله و برکاته . نایب رئیس- بیست و دو دقیقه صحبت کردید چه قدر در رابطه با مخالفت با بودجه بود؟‌خودتان بفرمائید. صادق خلخالی – من اگر یک ربع صحبت کردم، خدا میداند بیست دقیقه اش درباره بودجه بود. نایب رئیس- جلسه به عنوان تنفس برای نماز تعطیل میشود و ساعت 5/2 بعداز ظهر شروع میشود. ( جلسه در ساعت 15/12 به عنوان تنفس تعطیل و مجدداً در ساعت 45/14 تشکیل گردید.) نایب رئیس- بسم الله الرحمن الرحیم ، جلسه برای ادامه مذاکرات رسمی است، دنباله دستور را بفرمائید. منشی- سومین موافق آقای هادی غفاری. هادی غفاری- اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله و الصلوة والسلام علی رسول الله و علی آله آل الله و لعنة الله علی اعدائهم اعداء الله. بحث بودجه کل کشور در سال 1366 مطرح است. من یک بخشی را به عنوان یادداشت های خودم خدمتتان عرض می کنم، یک بخش هم اگر فرصت شد و از وقت من باقی ماند. دو سه نفر از برادران اظهاراتی فرموده بودند که به آن اظهارات باید پاسخ بدهم. من در اول صحبتم چهارچوبه وقتم را خدمتتان عرض می کنم . در سه بحث خدمت شما هستم : یکی شمای کلی بودجه هست. دوم بحث وام خارجی است. سوم هم تذکراتی به دولت محترم در رابطه با بودجه سال آینده. در مورد شمای کل بودجه برادران و خواهران مان این سه بحث را از من می شنوند. بحث اول مان صحبت پیرامون این بحث، متناسب بودن بودجه هست. بحث دوم پیرامون درآمدها است. بحث سوم پیرامون هزینه ها. من از بحث بودجه مناسب و طبیعی شروع می کنم . به نظر من حداقل پنج زمینه باید بحث بشود در زمینه های بودجه ای که مناسب و طبیعی است. بک درآمدها و هزینه‌ها باید با هم بخواند 2- درآمدهای ناشی از سرمایه های ملی صرف سرمایه گذاری ملی بشود. 3- درآمدها واقعی باشد.4- با سمت‌گیری و جهت گیری کلی کشور همسو و دارای آهنگ واحد باشد. 5- بخشی از یک برنامه پنج یا ده ساله باشد که اصطلاحاً به آن گفته میشود بودجه برنامه ای همه اینها درست است و من هم اعتقاد دارم که یک بودجه سالم، درست طبیعی باید حداقل این پنج شرط را داشته باشد. اما این اصل را فراموش نکنیم که طبیعی ترین بودجه در طبیعی ترین شرایط نوشته میشود. انتظار داشتن یک بودجه طبیعی در شرایط غیرطبیعی و احیاناً بحرانی ، این یک انتظار غیر معقولی است . بنابراین قسمت اول بحث مان که بگوئیم درآمدها میخواند یا نمی خواند . درآمدهای ناشی از سرمایه های ملی صرف سرمایه گذاری های ملی شده یا نشده، درآمدها واقعی است یا واقعی نیست، اینها مطرحند و درستند و باید هم مطرح بشود و خیلی واقعی است یا واقعی نیست ، اینها مطرحند و درستند و باید هم مطرح بشود و خیلی حساسیت خوبی است که مجلس محترم دارد به این مسائل ولی این اصل اولی را فراموش نکنیم که یک بودجه عادی و طبیعی در شرایط عادی و طبیعی بسته میشود. اضافه کنم به این بحث دو عارضه را که این دو عارضه به شدت وضعیت بودجه بندی ما را در کشور مختل میکند و انصاف این است که مختل میکند. 1- جنگ و آثار ارزی و ریالی آن و هزینه هائی که از این طریق بر کشور میآید. هم در جاری، هم درعمرانی که من ریز آن را خدمتتان خواهم گفت. بر روی بودجه کل کشور.2- مسأله نفت و تنشی که ممکن است یا ایجاد آن در کل یک کشوری که متکی به نفت است بحران ایجاد بکند. بالطبع وقتی در نفت ما دچار تنش شدیم در مسأله وارداتمان ، سرمایه گذارییهای ملی مان ، مالیات سان، حتی صادرات بخش خصوصی مان و بخش های غیر دولتی مان نوسان خواهیم داشت و این طبیعی است. من در اینجا وارد بحث درآمدها نمیشوم چون در بخش درآمد خدمتتان صحبت خواهم کرد. فقط من کلی و چهارچوبه خارجی یک بودجه را خدمتتان عرض کردم . حالا میرسیم به هزینه هائی که در کل این بوجه (باز به عنوان کلی عرض میکنم، به ریز ارقام الان کاری نداریم ) به عنوان یا به دلیل اعتقادات اسلامی ما یا به دلیل تعهد ما به قانون اساسی ماموظف و مفتخر به پرداخت آن هستیم . مثلا آموزش و پرورش، آموزش و پرورش را برابر قانون اساسی ما باید رایگان عمل بکنیم. در حالیکه در بسیاری از کشورهای دنیا میتوانند رقم های کلانی را در مسائل درآمد و هزینه شان به اصطلاح پاس بکنند. با هم ببینند، در همین مسأله آموزش و پرورش‌شان. یک رقم ساده ای را شما نگاه کنید، آموزش و پرورش و نهضت سواد آموزی مبلغی حدود 660 میلیارد ریال از بودجه عمومی دولت را به خودش اختصاص میدهد. بهداشت و درمان 230 میلیارد ریال دانشگاههای وزارت علوم و علوم پزشکی ، کمیته امداد، طرح شهید رجائی ، سازمان تبلیغات اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم و خرجهای ریز و درشت دیگری که ما ماظفیم به این خرجها البته دارم میگویم موظفیم و مفتخریم که این پولها را هم دارم هزینه میکنیم در چهارچوب کلی بحث بگویم مهم این است که ما در بحران نفت، در عین حال میخواهیم به این وظایف مان هم قیام کرده باشیم. یعنی نمیگوئیم ماچون بحران جنگ داریم. بحران نفت داریم، بفرمائید هر کسی پول دارد درس بخواند، به ما چه کسی پول ندارد درس نخواند هر کسی پول ندارد ، برود یک فکری بکند،در مساجد مثلا برای خودشان صندوق بگذارند، پول جمع کنند. ما نمیتوانیم . مهم این است که ما در اندرون یک بحران، نه بحران، شرایط نوینی است که ما به هر حال در آن شرایط به خواسته خودمان یک بخشش، اینک که ما مقاومت داریم می کنیم ، این بخشش دیگر به خواسته خود ما مربوط میشود. ما الان به دلیل پایبندی مان به ارزشهایمان با این شرایط نوین روبرو هستیم. منتها مسأله این است که ما نخواسته ایم به دلیل وجود چنین شرایط نوینی خیلی از کارها را رها بکنیم، رها نکرده ایم نه تنها پذیرفته ایم بلکه از آن داریم دفاع هم می کنیم. در داخل بودجه اولین بحث مان مسأله درآمدها استو من درآمد سه ساله نفت را مرور میکنم. ، 1364 قطعی، عملکرد 7/1188 میلیارد ریال، 1365، 1490 میلیارد ریال ( که ما ناچار شدیم همین دیروز اصلاح بکنیم) و برای سال 1366، 700 میلیارد ریال. مالیاتها، بک بحثی است که بعد از این بحث مطرح خواهد شد. اما من قبل از آنکه داخل مالیات بروم در داستان نفت این را عرض بکنم. ما مواجه شدیم با یک توطئه عظیم جهانی علیه ما، علیه انقلاب اسلامی، به نام توطئه کاهش قیمت نفت. توطئه کاهش قیمت نفت یقیناً و صددرصد برای درهم پیچیدن ، شکستن و جمع کردن بساط انقلاب اسلامی و حرکت اسلامی در دنیا علیه ما طرح ریزی و برنامه ریزی شد. با توجه به تکیه ای که ما بر نفت داشتیم ، احساس این بود که اینها خواخد توانست ما را در تنگنا بگذارند، در مضیقه بگذارند و در این مضیقه با ما خلاصه حسابی به حساب کشی بپردازند و ما را به زمین بزنند. من در عین حال بگویم با وجود اینکه ما در درون چنین مخمصه ای بوده ایم. اولا هیچگاه مثل بعضی از کشورهای کم لطف و همسایه‌مان نفت مان را به ثمن بخس در بازار حراج نکردیم و چوب حراج به این سرمایه ملیمان نزدیم ، نریختیم در بازار پنج دلار و شش دلار و چهار دلار. چوب الحراج به آن زده باشیم. این کار را ما نکردیم . دوم ما به دلیل اینکه به اوپک احترام خاص خودش را قائل بودیم، از مصوبات اوپک تخلف نکردیم. ما میتوانستیم، دست مان هم باز بود ولی ما اهل این کار نبودیم ما اگر یک روزی معتقد می بودیم که نمیخواهیم عمل بکنیم هم صریح اعلام میکردیم. این در حالی بود که هم معتقد بودیم و هم عمل کردیم و به اعتقادمان هم وفادار ماندیم و دنیا دید که ما در شرایط اقتصادی ویژه‌مان هم حتی تخلف از مصوبات اوپک نکردیم. چون میدانید این را الان دنیا با دمش گردو خواهد شکست اگر بتواند اوپک را به هم بزند. و من امیدوارم، این جمله را میگویم که : امدوارم که کشورهای عضو اوپک مخصوصاً شیوخ منطقه این را بدانند که دفاع ما از اوپک، دفاع از حیثیت کشورهای صادر کننده نفت است ما میخواهیم چنین کشورهائی که این جور نفت شان دارد بازار استکبار را گرم نگه میدارد، ورشکست نشوند، البته غرب مایل است. تو سر مابزند و به هر شکلی، به هر گونه ای که میشود ما را بشکند و از اوپک هم بدش نمیآید که یک دفعه بپاشاند و داغانش بکند. خوشبختانه موضع گیریهای مسؤولین نظام جمهوری اسلامی ایران در اوپک و غیراوپک، در کنفرانسهای متعدد در دفاع از حیثیت اوپک و مصوبات اوپک جای بسی خرسندی در این زمینه است. یک مسأله دیگری که در مورد نفت من باید عرض کنم خوردن محکم توسر دلار بدبخت بود. آمریکا شعار میدهد کهدلارش را خودش ارزان کرده و این 180 درجه خلاف واقع است. برای اینکه شکست بهای دلار قبل از آنکه یک شکست اقتصادی یا سقوط اقتصادی باشد، بی شک یک شکست سیاسی هست، اگر آمریکا راهی داشت که میتوانست از طریق رفتن آن راه دلارش را از شکستن در بازارهای جهانی نگه بدارد، به هیچ قیمت حاضر نبود دلارش را در برابر پولهای دیگر دنیا تنزل بدهد و چون نفت و بسیاری از خریدهای ما همان جور که به دلار است به غیر دلار هم هست، خیلی وقت ها ما با پولی غیر دلار قرارداد بستیم. اما دلار نرخش پائین آمده، ما ناچار می بایست خلاصه آن مقدار پائین آمده را جبران بکنیم و این طبیعی است که از ما پول میبرد. آمریکا الان شما می بینید که دلارش چه قدر تو سرش خورده است. در بازار بورس می بینید که دلار به یک شکل متزلزلی درآمده، خودشان قیافه میگیرند، کارشناسانشان و گاهی کنگره شان قیافه میگیرند که ما خودمان این کار را کردیم برای اینکه بتوانیم محصولاتمان را بفروشیم، جذب دلار بکنیم. نه این نیست ، خود آمریکا میتواند که اگر راهی میداشت که میتوانست از آن راه افتضاح اقتصادی و سیاسی خودش را جبران بکند ، قطعاً این کار را نمیکرد و الان مردم آمریکا بدانند که این سقوط ارزش دلار به دلیل بی عرضگی هیأت حاکمه آمریکا است مردم آمریکا این را باید بدانند که سقوط قیمت دلار امروز در دنیا، این یک برگ برنده نیست، درست برعکس، برگ بازنده ای است که آمریکا اینک در خجالت زدگی ناچار است بلوف بزند و به مردمش دروغ بگوید تا قدری جلو معرکه را بگیرد بنابراین بخشی از درآمدهای ما هم که اتکاء به نفت و دلار دارد، به این شکل طبیعی است که کمتر تأمین خواهد شد. بحث مالیاتها، دومیت بحث درآمدی ما است. ما در مسأله مالیاتها سعی کردیم که ارقام را به واقعیت ها نزدیک تر بکنیم،1131 میلیارد قبلی به 1123 میلیارد ریال تقلیل یافته . یعنی ما 7 میلیارد در کمیسیون کم کردیم، مالیات را کم کردیم ، در عوض دو کار عمده کمیسیون کرده ، که این دو کار عمده برای اولین بار در کمیسیون بودجه انجام میگیرد و من به سهم خودم از برادران بزرگوارمان در کمیسیون بودجه تشکر می کنم.هر چند که خود دولت هم به گونه ای چون مایل بود کسانی او را هل بدهند به این سمت و اینک کمیسیون این تحریک را انجام داده، آنها هم به نوعی تشکر کرده اند.1- اینکه شرکتهای غیردولتی که تحت عنوان اشخاص حقوقی غیر دولتی هر سال فقط اسمشان میآمد و ما نمی فهمیدیم چه کار کرده اند، چه کار نکرده اند که حدود هفتاد شرکت باشند، ما امسال موضفشان کردیم که اینها با اسم و رسم و خصوصیات بیایند و مالیات پرداختی خودشان را برای ما مشخص بکنند که این اشخاص حقوقث غیردولتی بالاخره چه قدر باید بدهند؟ ما قبول نداریم که یک اسم فقط بیاید و بگجویند در دل کل مالیاتها است.ما این را قبول نداریم. ما باید بدانیم که به ریز، این هفتاد شرکت چقدر پول میدهند. بخش دومی که باز کار کمیسیون است و برای اولین بار در تاریخ کشور دارد انجام میگیرد، مالیات شرکتهای دولتی است. شرکتهای دولتی هر سال بودجه شان همین جوری میآمد به دولت، بعد هم به مجلس، بعد هم به کمیسیون عیناً میآمد برمیگشت، من اشاره بکنم، به داستان از یک طرف بسیار غم انگیز، از یک طرف هم البته امیدوار کننده. به داستان تأسیس شرکتهای دولتی، تأسیس شرکتهای دولتی به دو منظور در ایران ژ. در زمان شاه به وجود آمد. اول اینکه شاه بدش نمی آمد که البته در عین نوکری کردن در داخل کشور هم خودش بالاخره حیثیت خودش را که دوست داشت و میخواست یک نوعی ، یک پول حساب شده ای، یک درآمدی برای خودش و برای اداره مجموعه اش داشته باشد، امیدوار بود که از طریق شرکتهای دولتی که ایجاد میکند، بتواند یک درآمد کلانی داشته باشد که لااقل یا حداقل در برابر مخالفینش که مدام میگویند اقتصاد وابسته ، وابسته ، وابسته ، بتواند ادعا بکند که در درون کشور پولی دارد که این پول از شرکتهای دولتی اش به دست میآید. دوم اینکه بسیاری کارهائی را که باید در کشور انجام میشد و نیاز به سرمایه گذاری های بالائی داشت که معمولاً اشخاص نمیتوانستند این سرمایه گذاریها را انجام بدهند دولت میآمد این کار را میکرد. الان من به عنوان کسی که در مسائل شرکتهای دولتی کار کرده ام و عدد و رقم می فهمم و این را هم ادعا می کنم که سرک میشود و کار کرده ام و بخشی از وقتم را گذاشتم در حدی که بتوانم اظهار نظر کنم ، خودم را شایسته میدانم اگر دولت محترم به شرکتهای دولتی اشت توجه بکند، یله و رها نیندازد و معلوم باشد ، حساب ذخل و خرج ، مالیات سهم دولت، سهم کارخانه، اینها مشخص باشد، ما بسیار خواهیم توانست از شرکتهای دولتی سود داشته باشیم، می ترسم ادعا بکنم که رقمی مثلا در حد اداره خود کشور. شرکتهای دولتی ما، انصاف این است که اگر مدیر متدین ، متعهد، متخصص که دولت بر او اشراف داشته باشد، داشته باشیم میتوانند خیلی خوب کار بکنند. به عنوان نمونه ما امسال دولت را موظف کرده ایم که به شرطی بودجه شرکتهایش را می پذیریم که ریز ارقام ارائه شده از طرف شرکت های دولتی امضاء مجمع عمومی باشد. مجمع عمومی بعضی از شرکتها یک وزیر، دو وزیر، سه وزیر، چهار وزیر، شش وزیر، هفت وزیر ، اینها باید بدانند کارشناسانشان در وزارتخانه هایشان مطالعه بکنند، بال، پائین خدای ناکرده من معتقد نیستم. شما میدانید که ما داریم از این دولت دفاع می کنیم. اما ارقام را اگر شما حتی به برادرتان اعتماد بکنید، ممکن است بر اثر عدم نظارت دائمی شما پولها این وسط، من نمیگویم کسی بخورد، ولی به دلیل عدم مدیریت و عدم اشراف ممکن است حتی در حساب دخل و خرج خانه خودمان دچار اشکال باشیم چه برسد به این دولت و این جدی حرف درستی است، دولت در دولت. به این شرکتهای دولتی که خودش یک پا دولتی است که خلاصه هم بخش عظیمی از مایه کشور را دارد به خودش اختصاص میدهد، شما نگاه کنید حدود پنجاه درصد از بودجه کل کشور، بودجه شرکتهای دولتی است که اینها میتوانند بسیاری از کارها را حتی سرمایه گذاری بکنند و سوآور بکنند، من امیدوارم دولت روی این حرف ما جدی بیندیشد که میگویند خوب نمیتواند اداره بکند. باید نشان بدهد. یا نعوذبالله آن طرفش هم هست، نشان بدهد آن طرف که میتواند اداره بکند به حدی که سودهایش به خزانه کشور بیاید یا نستجیب بالله از اداره شرکتهای دولتی درمانده است شرکتهای دولتی اگر تحت اشراف باشند خودشان رقم عمده ای از درآمدهای این کشور را تشکیل می دهند. من دیگر خیلی داخل این بحث نمی شوم. مالیات شرکت های دولتی هم 3880 میلیارد ریال. می رسیم به هزینه ها: در باب هزینه ها اولین محور جنگ را داریم. من یک مقدار اجازه می خواهم که با وسواس نگاه به یادداشتهایم بکنم آمار را که صلاح نمی دانم (حداقل به تشخیص خودم ) آن آمار را نگویم و آنهائی را که بی مسأله است خدمتتان عرض بکنم. ما در جنگ دو تا هزینه داریم: 1- هزینه های جاری2- هزینه های عمرانی، هزینه های جاری جنگ هزینه های جنگ قبلا تا سال 64 حدود 430 میلیارد ریال را تشکیل می داد. ما امسال آمدیم در کمیسیون 230 میلیارد هم به هزینه های جنگ افزایش دادیم . اولویت را به جنگ دادیم اولین و اساسی ترین مسأله ما جنگ بود در عین حال که این تصور را قبول نداریم که همه دستگاهها را تعطیل بکنید بیائید روی جنگ،‌این را هم ما قبول نداریم. ما می گوئیم در حد معقولی که می توان به جنگ سرمایه گذاری کرد روی جنگ باید سرمایه گذاری کرد و نباید خست نشان داد. در عین حال که ما دستگاههای صنعتی مادر و بزرگ و مهم و عمده مان دارد کار می کند درعین حال 230 میلیارد ریال به بودجه جنگ اضافه کرده ایم 660 میلیارد ریال برای جنگ اختصاص دادیم. هزینه های عمرانی جنگ که من دیگر ریزارقام نمی گویم درکجاها باید سرمایه گذاری بکنیم: 1- طرحهای ضروری مربوط به جنگ . 2- پدافند غیرعامل‌. 3- پناهگاهها و بازسازی. در سال قبل 75 میلیارد ریال پیشنهاد بوده امصال پیشنهاد دولت 62 میلیارد ریال بوده ما در کمیسیون از 62 میلیارد ریال به 118 میلیارد ریال رسانده ایم هزینه های ارزی جنگ هم چون چاپ شده بود در این مجموعه عرض می کنم. هزینه های ارزی جنگ 300/2 در سال قبل بوده امسال دولت 2 میلیارد دلار، ما کردیم 8/2 میلیارد دلار ( البته از جاهای دیگری هم می توان خرج نمود) که من عرض نمی کنم اما جاری غیرجنگ، می رسیم به جاری غیرجنگ. ما تا آنجا که امکان داشته شهادت می دهم تا آنجائی که امکان داشته در کمیسیون روی هزینه های غیرجنگ فشار را تا آنجا که امکان داشته آوردیم، حتی به حدی که از کمیسیونهای مربوطه دولت آمدند گفتند آقا این مقدار ارقامی که شما کم کردید فصل 2 این سبب می شود که اصلا کار بدتر از آن میشود که خود شما می خواهید یعنی کارمند است بیکار که ما ناچار شدیم یک مقداری در فصل دوم دست را یک ذره باز بکنیم یک رقمی را بیش از آنچه که قبلا تصویب کرده بودیم دوباره تصحیح بکنیم. منتها ما مخارجی داریم که اولا عیناً و حتی بیش از آنچه که دولت آورده باید بگذاریم . کجاها؟ آموزش و پرورشی، آموزش عالی، دانشگاههای وابسته به وزارت علوم تحقیقات ، که من نظرم این است اینجا هم الان عرض می کنم برادران ما در هیأت دولت هم بشنوند که شخصاً هم در کمیسیون و هم اینجا عرض می کنم من مصر هستم و معتقد هستم که یکی از جمله نیازهای شدید این دوره ایجاد یک وزارتخانه کامل تمام عیار بنام وزارت تحقیقات است ما باید تمام تحقیقاتمان را از سراسر کشور جمع بکنیم در زیر سیطره یک وزارتخانه از تحقیقات پراکنده ای که خیلی وقتها می دانید دیگر چند باره کاری انجام می شود بکشیم آنجا. اما مشکل هزینه فراوان در مسأله هزینه های جاری غیرچنگ این است که با بودجه نمی توانیم کارمند را و تعداد کارمند را جابجا بکنیم.شما باید قانون داشته باشید، ساختار اداری کشور را تغییر بدهید، آن وزارتخانه هائی که کار تکراری می کنند ادغام بکنید همین خبری که از هیأت دولت دارید که ان شاء الله به مجلس می آید(اکرمی – آمده است) آمده الحمدلله، «ادغام وزارت کشاورزی و جهاد». ما دستگاههائی داریم در کشور چند کاره انجام می شود. یک خرید را این وزارتخانه می رود ، نفس همان خرید را وزارتخانه دیگری انجام می دهد. یک پروژه را یک وزارتخانه انجام میدهد نفس آن پروژه را یک وزارتخانه دیگری شبیه آن را در همان زمینه واحد انجام میدهد. اینها دیگر قانون می خواهد اینها دیگر به هیأت دولت مربوط نیست. اینها به ما مربوط است که ما بیائیم مسأله تشکیلات اداری کشور را مسأله تورم کارمند را که من شهادت می دهم ما در این کشور از مجلس مان بگیرید تا همه گوشه و کنار ایرانمان ما تورم کارمند داریم . باید یک فکری برای این تورم بکنیم ما باید بیائیم دستگاههائی را که کارهای مشابه انجام می دهندمعقول، منطفی و جدی برایش فکری بکنیم و این پولها را دیگر اینجا خرج نکنیم جای دیگر خرج کنیم . بنابراین اینجا بیائیم بگوئیم آی هزینه جاری ما زیاد شده بسم الله. این مقدار شما کارمند دارید یا بیرونش کنید بگوئید آقا پول نداریم برو، یا این را بگوئید یا اگر برو نمی گوئید و نخواهید گفت اجبار دارید که حداقل معیشت و نان شب او را فراهم بکنید. شما قانون گذراندید برای عیدی کارمند، قانون دارید برای کمک عائله مندی باید این کمک عائله مندی را پرداخت بفرمائید همان که در لایحه اصلاحیه دیدید که 15 میلیاردش مال کمک عائله مندی بود( یکی از نمایندگان – عیدی بود) متشکرم 15 تا عیدی بود و 50 تای آن هم کمک عائله مندی بود اینجا هم داریم در این بودجه این را باید پرداخت بفرمائید.(نایب رئیس- آقای غفاری وقتتان تمام است). یک دقیقه اجازه بدهید مطالبم را جمع بندی کنم. ما در بخش طرحهای کشور در این دفترچه ای که شما دارید می بینید در این دفترچه طرحهای کشور اولا مهم و عمده را جدا کردیم در قسمت سوم آوردیم طرحهائی را که تا سال 66 تمام خواهد شد آخر سال 66 در قسمت اول طرحهای 2 ساله در قسمت دوم بقیه طرحها را که البته ممکن است مهم باشند ولی نه به آن حدی که جزء طرحهای مهم وعمده بیاید اینها را هم در بخش چهارم آوردیم البته ما تبصره را گذاشتیم که ملاحظه فرمودید در این تبصره شما می بینید که دست اولت باز است هر مقدار که از کار پیشرفت داشته باشد آن 100 بود ما کردیم 150 میلیارد. باز گذاشتیم که بتواند انجام بدهد. من دیگر به این ریزها که اینجا داریم نمی رسم . از این صفحه ریز می گذریم در رابطه با طرحهای عمرانی در تبصرة 16 شما بند ب و بند ج را دارید در بند ب دولت موظف است منتها رقمی که دولت آورده بود 10 میلیارد بود ما در کمیسیون 100% افزایش دادیم کردیم 20 میلیارد ریال وقتی که بخشی از هزینه را مردم پرداختند دولت موظف باشد و پرداخت بقیه و در بند ج هم مسألهع مالیاتها را که برای کارهای عمرانی اختصاص می یابد از 20 میلیارد به 25 میلیارد آوردیم. من خیلی سریع و تند به دوستانی که گله دارند که سرمایه گذاریها کجا خرج شده تند تند این ارقام را می خوانم . فقط در بخش صنعت این ارقام افزایش داشتیم در برابرش کاهش اما ارقامی که در 8 ماهه سال جاری افزایش داشته شیر و لبنیات 4% افزایش سرمایه گذاری الیاف و پلی استر 6/16% ، نخ نایلون 5/12% تخته چند لایه 39% انواع داروها بین 4-9% آمپول 41% کپسول 18% قرص 12%سیمان 11%در برابر اقلام هم کم کردیم که البته طبیعی است صدای عده ای در می آید . تولید چرخ گوشت. 8% یخچال فریزر 42% لامپ تصویر تلویزیون 53% تلویزیون و احیاناً و اکثراً رنگی 20% اینها را کاهش دادیم اما مثلا رادیو که مصرف بیشتری داشته فقط افت 2% را ما داشته ایم . مسأله اولویت دادن به کالای صادراتی تا جائی که ارز تنخواه گردان گذاشتیم هم ملاحظه فرمودید بحث یک دقیقه ای برای خاتمه بحث خودم دارم و آن مسأله وام از خارج است. ما با هر شکلی بود با هر سیلی به صورت زدنی بود توانستیم قدرتمند و استوار بایستیم و آبروریزی را که دنیا راه انداخته ما را نیندازیم من این ارقام را خدمتتان سریع می خوانم آمار سال 85 آرژانتین ( اینها بدهی خارجی است آقایان بدهکاران خارجی است) آرژانتین 8/50 ارقام به میلیارد دلار است بولیوی 4، برزیل 3/107، شیلی 0/21 کلمبیا 3/11 کستاریکا2/4، اکوادر 5/8 ساح عاج 8. جامائیکا 4/3 مکزیکو99 میلیارد دلار بدهی خارجی دارد (‌نایب رئیس- آقای غفاری وقت گذشت ) اجازه بفرمائید این ارقام را هم بگویم . مراکش 14، نیجریه 3/19 پرو 4/13 فلیپین 8/24 اروگوئه 6/3 و ونزوئلا 33 یوگسلاوی 6/19 ، این کشورهائی که خدمتتان خواندم بین سال 85 تا 87 یعنی ظرف دو سال من ریز نوشتم به ریز دلار ولی به آن دیگر نمی رسم مجموعاً بگویم این 17 کشور که خواندم امسال که گذشت یعنی برای سال 85 که هیچ 86 و 87 ظرف دو سال باید 9/106 میلیارد دلار فقط بهره بدهی های خارجی شان را بدهند. زنده باد انقلاب اسلامی و درود بر انقلاب 0