خاطرات روزانه آیتالله هاشمی رفسنجانی؛ سال1371؛ کتاب رونق سازندگی
سهشنبه 27 مرداد 1371 /18 صفر 1413 / 18 آگوست 1992
ساعت هشت ونیم صبح به دفترم رسیدم. کارهای پنج روز سفرم انباشته شده بود که عمده وقت امروز را گرفت. با [آقایان احمد حمود جابرالصباح و بدر جاسم الیعقوب]، وزیران کشور و اطلاعات کویت ملاقات داشتم. پیام تشکر امیر کویت را آورده بودند. برای حذف صدام و اجرای تصمیمات شورای امنیت [سازمان ملل] استمداد کردند.
دکتر حبیبی [معاون اول رییسجمهور] برای امور جاری کشور و گزارش امور در روزهای سفرم آمد. جمعی از آزادگان آمدند. آقایان [علی اکبر] ابوترابی، [نماینده ولی فقیه در امور آزادگان] و [عباسعلی] وکیلی، [رئیس ستاد رسیدگی به امور آزادگان] گزارش دادند و من برای آنها صحبت مفصلی نمودم.[1]
از ظهر تا شب، یکسره کارهای عقب مانده را انجام دادم و به روز رساندم. خبر دادند که خانواده از مشهد نمیآیند، لذا شب به خانه نیامدم و در دفترم خوابیدم.
[1] - آقای هاشمی با یادآوری نگرانی مسئولان نظام و مردم در دوران تلخ اسارت اظهار داشت: «پس از آتشبس که بیش از هر چیز ما را رنج میداد، وجود شما انسانهای شریف بود که در اسارت دشمن قرار داشتید که با الطاف الهی و حُسنتدبیر رهبر انقلاب، زمینه خوبی فراهم شد تا گام بهگام بهاهداف مورد نظر و تحقق خواستههای به حقمان نائل شویم. برادران آزاده، دوران اسارت را بهگونهای سپری کردند که آبرو، حیثیت و شرافت و موقعیت انقلاب اسلامی حفظ شد و امروز صحنه درخشانی از تاریخ انقلاب را صبر و بردباری این عزیزان در دوران دشوار اسارت تشکیل میدهد و وجود شخصیتهای بزرگی در جمع اسرا به تحقق این مهم کمک کرد. مسئولان نظام در قبال آزادگان و مجموع ایثارگران، مسئولیت خطیری دارند. دولت در حد توان و مقدورات، وظایف خود را نسبت به آزادگان با عشق و علاقه انجام داده که البته این کافی نیست. حضور جمعیت انبوهی از رزمندگان و آزادگان، به عنوان نیروهای مخلص و کارکشته در جامعه، الهام بخش و تأثیرگذار است. یکی از مهمترین کارهای ایثارگران، اشتغال به تحصیل است که موجب جذب بخش مهمی از این نیروهای مؤمن در ردههای بالای کشور خواهند شد. با تحصیل، تحقیق و رشد فکری، رسیدن بهمراتب بالا و استراتژیک امکانپذیر خواهد بود.»