خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1365/ کتاب «اوج دفاع»

شنبه 9 اسفند 1365  بعد از نماز، اخبار صدای آمریکا را گرفتم. در کاخ سفید آمریکا، زلزله‌ای شدیدتر از گذشته، بعد از پخش گزارش کمیسیون تاور به وجود آمده است. ساعت نه صبح از دزفول حرکت کردیم و ساعت یازده و نیم وارد گلف شدیم. گفتند قرار است امشب عملیات جدیدی آغاز شود. تا ساعت پنج بعد از ظهر گزارش‌ها را خواندم. آقای محسن رضایی آمد. مانور عملیات را توضیح داد. با اینکه خیلی به پیروزی مطمئن بود، به دلم نمی‌چسبید، ولی چیز بهتری هم به نظر نمی‌آمد. قرار شد اگر موفق بود، کربلای هفت اعلام شود. فرماندهان نیروی هوایی آمدند. گزارشی از وضع خودشان دادند و نیازها را مطرح کردند. نیازها جدی است و قدرت تأمین بسیاری از آنها را نداریم و خودشان هم می‌دانند.ساعت ده شب برای تماشای منظره میدان جنگ با همراهان به طرف خرمشهر رفتیم. حدود نود کیلومتر از جاده اهواز ـ خرمشهر را رفتیم. به جایی رسیدیم که صدای گلوله‌ها و نور آنها و جهش برق توپها و منورها را می‌دیدیم. حدود یک ساعت از روی خاکریز بلندی که در طرف راست جاده زده‌اند، به تماشای منظره میدان جنگ نشستیم. محافظان مدعی بودند که آنجا هم در برد توپخانه دشمن است. راضی نبودند که بیشتر بمانیم. برگشتیم و ساعت یک بامداد به گلف رسیدیم و خوابیدیم.امروز تبلیغات دشمنان این است که ما تحت فشار شوروی و در اثر مقاومت عراقی‌ها، عملیات کربلای پنج را خاتمه داده‌ایم. اعلان عملیات جدید وضع را عوض می‌کند. آقای ترابی اطلاع داد که نیروی زمینی ارتش، در صدد اجرای عملیات محدودی در جبهه شمال هستند. قبل از خوابیدن، از خط مقدم اطلاع گرفتیم. گفتند محور لشکر 27 و محور لشکر 8 نجف خوب است اما محور 25 کربلا روشن نیست. در بین ساعات شب، چند بار بیدار شدم و از وضع جبهه‌ها پرسیدم.