آیت الله هاشمی رفسنجانی درتکاپوی معاش همرزمان و خود

آیت الله هاشمی رفسنجانی درتکاپوی معاش همرزمان و خود

تاریخ : 1346 هجری شمسی

در این زمان شماری از دوستان هم ممنوع المنبر و ممنوع القلم می‌شدند که سنگینیِ بارشان احساس می‌شد؛  اینها خرج داشتند،  هزینه زندگی داشتند....  باید چاره‌ای می‌اندیشیدیم که این مشکلات هم به صورتی حل شود تا آن افراد به نحوی مشغول شوند و برای اداره زندگی‌شان فکری بشود؛  در عین حال نیاز به پوششی هم داشتیم، بالاخره باید معلوم می‌شد که ما چه می‌کنیم.  رژیم ما را زیر نظر داشت ... .  من خودم برای این که پوشش زندگی‌ام درست باشد،  گاهی قطعه زمینی می‌گرفتم و می‌ساختم، یکی دو سالی در آن زندگی می‌کردم،  بعد می‌فروختم،  با سودی قابل مـلاحظه و راهی برای امرار معـاش و کمک به نیازمنـدان هم‌رزم.  آن موقع کار زمین و ساختمان،  از کارهای سودآور بود.  اسم من هم در ساواک به این عنوان سر زبان‌ها بود. گاهی که با ساواکی‌ها برخورد می‌کردم،  به من می‌گفتند تو بساز و بفروش هستی!  گاهی منبری می‌رفتم که گزارش آن عصبانی‌شان می‌کرد. این منوچهری پیغام می‌داد که:  آن بنّا دیگر چه می‌گوید؟  خوب،  به این ترتیب،  هم زندگی را اداره می‌کردم و هم پوششی درست کرده بودم که تا حدی غلط‌انداز بود و معمولا افراد دیگری از هم‌فکران را هم شریک می‌کردم.  در طول حدود ده سال،  ده منزل و تعدادی مراکز تجاری ساختم و فروختم که مانع کنجکاوی و حساسیت بیشتر ساواک بود،  با پاره‌ای آثار مثبت دیگر ....

منبع: کتاب )هاشمی رفسنجانی(، دوران مبارزه ، زیر نظر مهندس محسن هاشمی، دفتر نشر معارف انقلاب، 1376