تفسیر آیات قرآن کریم – سوره الفجر– آیه 29– کتاب تفسیر راهنما – تالیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

فَادْخُلِی فِی عِبَادی

پس به میان بندگان من در آی.

1 - خداوند، با دعوت از صاحبان دل آرام و خشنود، آنان را به جمع بندگان خاص خود بار می دهد.

فادخلی فی عبـدی

2 - بندگی خالص خداوند، مایه رسیدن به مقامی والاتر از رتبه انسان های مطمئن، راضی و مورد پسند خداوند

فادخلی فی عبـدی

انتساب بندگان به خداوند در «عبادی»، انتساب تشریفی است و این که به صاحبان دل آرام، اذن ملحق شدن به آنان داده می شود، بیانگر برتری رتبه آنان است.

3 - رسیدن به مقام اطمینان، رضایت از کارهای خداوند و مورد پسند خدا بودن، از نشانه های رسیدن به مقام عبودیت است.

یـأیّتها النّفس المطمئنّة ... راضیّة مرضیّة . فادخلی فی عبـدی

حرف «فاء»، برای تفریع ما بعد بر قبل است.

4 - همنشین شدن با بندگان خالص خداوند در قیامت، حرکت به سوی او و بهره مندی از جلوه های ربوبیت او است.

ارجعی إلی ربّک ... فادخلی فی عبـدی

از معانی حرف «فاء»، تفصیل بعد از اجمال است و این آیه، رجوع به پروردگار را با تفصیل بیشتری بیان می دارد.

اخلاص

آثار اخلاص 2

بندگان خدا

تقرب بندگان خدا 1

تقرب

زمینه تقرب به خدا 4; عوامل تقرب 2

خدا

دعوتهای خدا 1; رضایت از افعال خدا 3; رضایت خدا 2، 3; زمینه ربوبیت خدا 4; نشانه های ربوبیت خدا 4

عبودیت

اخلاص در عبودیت 2; نشانه های عبودیت 3

مخلصان

مقامات مخلصان 2; همنشینی اخروی با مخلصان 4

مقام اطمینان 3

مقام رضا 3

مقام عبودیت 3

نفس راضیه

دعوت از صاحبان نفس راضیه 1; مقامات صاحبان نفس راضیه 2

نفس مرضیه

دعوت از صاحبان نفس مرضیه 1; مقامات صاحبان نفس مرضیه 2

نفس مطمئنه

دعوت از صاحبان نفس مطمئنه 1; مقامات صاحبان نفس مطمئنه 2