تفسیر آیات قرآن کریم – سوره یس – آیه 37 – کتاب تفسیر راهنما – تألیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

وَآیَةٌ لَّهُمْ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ

و شب برای آنان نشانه ای است [از قدرت ما ]که پوشش روز را از آن می کَنیم، پس آن گاه آنان به تاریکی در می آیند.

1 - شب، آن گاه که روشنایی روز از آن رفته باشد، از آیات بزرگ خداوند و از نشانه های قدرت او است.

و ءایة لهم الّیل نسلخ منه النهار

«سلخ» (مصدر «نسلخ») در اصل به معنای ازاله پوست حیوان است و در آیه شریفه، کنایه از اخراج و ازاله روشنایی روز از شب است. جمله «نسلخ منه...» یا استئناف بیانی است و یا حال برای «اللیل» می باشد. گفتنی است تنکیر «آیة» بر تعظیم دلالت دارد.

2 - با رفتن روشنایی روز، اهل زمین ناگهان در تاریکی فرو می روند.

الّیل نسلخ منه النهار فإذا هم مظلمون

3 - نظام حاکم بر شب و روز و توالی نور و ظلمت بر زندگی اهل زمین، به تقدیر و تدبیر خدا است.

و ءایة لهم الّیل نسلخ منه النهار فإذا هم مظلمون

آیات خدا

آیات آفاقی 1

تاریکی

عوامل تاریکی 2

خدا

آثار تدبیر خدا 3; مقدرات خدا 3; نشانه های قدرت خدا 1

روز

فواید روز 2

شب

تتابع شب و روز 3; شب از آیات خدا 1