تفسیر آیات قرآن کریم – سوره یس – آیه 28 – کتاب تفسیر راهنما – تألیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

وَمَا أَنزَلْنَا عَلَی قَوْمِهِ مِن بَعْدهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ السَّمَاء وَمَا کُنَّا مُنزلِینَ

و بعد از او هیچ سپاهی از آسمان بر قوم وی [برای هلاکتشان] نازل نکردیم و چنین نبوده ایم که [سپاهی] نازل کنیم.

1 - خداوند، هیچ لشکری از آسمان (فرشتگان)، برای عذاب کردن و به هلاکت رساندن مردم انطاکیه نفرستاد.

و ما أنزلنا علی قومه من بعده من جند من السماء

مفسران برآنند که مقصود از «جند من السماء» (لشکر آسمانی) فرشتگانند. جمله «و ما أنزلنا علی قومه...» استئناف بیانی است; یعنی، پاسخگوی این سؤال است که پس از شهادت حبیب نجار، مردم انطاکیه به چه سرنوشتی دچار شدند؟

2 - نفرستادن لشکری از آسمان (فرشتگان) برای عذاب و نابودی مردمان گذشته، از سنت های الهی است.

جند من السماء و ما کنّا منزلین

3 - نابود کردن جوامع محکوم به فنا، امری آسان برای خدا و او بی نیاز از لشکر آسمانی است.

جند من السماء و ما کنّا منزلین

تأکید خداوند بر نفرستادن هیچ لشکر آسمانی و نیز عذاب و نابود کردن انسان های محکوم به فنا تنها با یک صیحه ـ که در آیه بعد آمده است ـ می تواند بیانگر برداشت یاد شده باشد.

امتها

سهولت هلاکت امتها 3

انطاکیه

تاریخ انطاکیه 1

خدا

بی نیازی خدا 3; سنتهای خدا 2; قدرت خدا 3

ملائکه

رد نزول ملائکه عذاب 1، 2; ملائکه عذاب 3