تفسیر آیات قرآن کریم – سوره مریم– آیه91– کتاب تفسیر راهنما – تالیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدًا

[به این خاطر] که برای [خدای] رحمان فرزندی ادّعا کرده اند.

1- انتساب فرزندگزینی به خداوند، سخنی بس ناروا و سنگین برای جهان آفرینش

تکاد السموت یتفطّرن منه ... أن دعوا للرحمـن

«دَعَوا» به معنای «جعلوا» (لسان العرب). «أن دعوا» ضمیر «منه» (درآیه قبل) را تبیین می کند.

2- مبرّابودن خداوند از داشتن فرزند، با ذات هستی و اجزای آن عجین شده است.

تکاد السموت یتفطّرن ... أن دعوا للرحمـن ولدًا

3- «رحمان» از اسامی و اوصاف خداوند، و شناخته شده برای مردم عصر بعثت

أن دعوا للرحمـن ولدًا

4- فرزند داشتن خداوند، با گستردگی و فراگیری رحمت او بر همه موجودات، ناسازگار است.

أن دعوا للرحمـن ولدًا

گزینش وصف «الرحمان» (دارای رحمت گسترده و فراگیر) در ضمن عبارت «أن دعوا...» دلیل در آن کنجانده است; زیرا همه موجودات ـ از جمله فرزندهای پنداری ـ مشمول رحمت الهی اند و سنخیتی با رحمت آفرین ندارند تا فرزند و مجانس او تلقی شوند.

آفرینش:

آفرینش و تنزیه خدا 2

اسماوصفات:

رحمان 3; صفات جلال 2، 4

افترا:

افترا به خدا 1

خدا:

خدا و فرزند 2، 4; رحمانیت خدا 4; ناپسندی انتساب فرزند به خدا 1

مردم:

خداشناسی مردم مقارن بعثت 3