مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی به ریاست آیت الله هاشمی رفسنجانی ( دوره سوم – جلسه 118 )

مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی.
صورت مشروح مذاکرات جلسه علنی روز چهارشنبه سی ویکم خردادماه 1368.
فهرست مندرجات:
1- اعلام رسمیت جلسه وتلاوت آیاتی از کلام الله مجید.
2- بیانات قبل از دستور آقایان: اسدالله بیات، عزت الله دامادی و قربانعلی صالح آبادی.
3- تذکرات نمایندگان مجلس به مسؤولان اجرائی کشور به وسیله آقای کروبی«نایب‌رئیس».
4- تصویب کلیات طرح الحاق یک بند به تبصره 29 قانون بودجه سال 68 کل کشور.
5- تصویب لایحه تشکیل دادگاههای کیفری 1 و 2 وشعب دیوانعالی کشور بر اساس اصل 85 جهت تعیین مدت آزمایشی.
6- بحث پیرامون کلیات طرح قانونی بیمه خدمات درمانی همگانی.
7- قرائت نامه عده ای از نمایندگان به محضر آیت الله العظمی اراکی.
8- پایان جلسه وتاریخ تشکیل جلسه آینده.
جلسه ساعت هفت وپنجاه دقیقه به ریاست آقای مهدی کروبی«نایب رئیس» تشکیل شد.
1- اعلام رسمیت جلسه وتلاوت آیاتی از کلام الله مجید.
نایب رئیس- بسم الله الرحمن الرحیم.باحضور 181نفر جلسه رسمی است.دستورجلسه را اعلام کنید.
منشی- بسم الله الرحمن الرحیم. دستور جلسه یکصد وهجدهم روز چهارشنبه سی ویکم خردادماه 1368 هجری شمسی مطابق با هفدهم ذیقعده 1409 هجری قمری.
1- دنباله رسیدگی به گزارش شور اول کمیسیون برنامه و بودجه در خصوص طرح الحاق یک بند به تبصره 29 قانون بودجه سال 1368 کل کشور.
2- گزارش کمیسیون امور قضائی وحقوقی درخصوص لایحه تشکیل دادگاههای کیفری 1 و2 و شعب دیوانعالی کشور بر اساس اصل 85 جهت تعیین مدت آزمایشی.
3- گزارش شور اول کمیسیون بهداری وبهزیستی درخصوص طرح قانونی بیمه خدمات درمانی همگانی.
نایب رئیس- تلاوت کلام الله مجید.     (قاری آقای خرمیان چندآیه از سوره ص را به قرار زیر تلاوت کردند.)
اللهم صل علی محمد وآل محمد.      اعوذبالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم. یاداود انا جعلناک خلیفه فی الارض فاحکم بین الناس بالحق ولاتتبع الهوی فیضلک عن سبیل الله ان الذین یضلون عن سبیل الله لهم عذاب شدید بمانسوا یوم الحساب. و ماخلقنا السماء والارض وما بینهما باطلا ذلک ظن الذین کفروا فویل للذین کفروا من النار. ام نجعل الذین آمنوا وعملوا الصالحات کالمفسدین فی الارض ام نجعل المتقین کالفجار. کتاب انزلناه الیک مبارک لیدبروا آیاته و لیتذکر اولواالباب  . و وهبنا لداود سلیمان نعم العبدانه اواب.     (صدق الله العلی العظیم. حضار صلوات فرستادند.)
2- بیانات قبل از دستور آقایان : اسدالله بیات، عزت الله دامادی و قربانعلی صالح آبادی.
نایب رئیس- ناطقین قبل از دستور را دعوت کنید.
منشی- بسم الله الرحمن الرحیم. ناطقین قبل از دستور آقای بیات از حوزه انتخابیه زنجان، آقای دامادی از حوزه انتخابیه ساری، آقای صالح آبادی از حوزه انتخابیه مشهد . که آقایان دامادی و صالح‌آبادی هر کدام 5 دقیقه صحبت میفرمایند. جناب آقای بیات بفرمائید.
اسدالله بیات- بسم الله الرحمن الرحیم.      انا لله وانا الیه راجعون.       با عرض تسلیت به مناسبت عروج ملکوتی امام عظیم امت اسلامی مخصوصاً به فرزند برومند آن امام عزیز وبزرگوار، حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای حاج احمد آقا خمینی . لازم است به این اصل اعتقادی باور کنیم که ارتحال امام عزیز و عظیم امت اسلام ثلمه ای ایجاد کرد که بدون تردید چیزی آن را جبران نخواهد کرد و مصیبتی در جهان اسلام به وجود آورد که مافوقها من مصیبه ودر پرتو آن تمام مصیبتهای گذشته اگر چه خیلی هم بزرگ بودند، فراموش شد و از یادها رفت. مصیبتی که در تاریخ بشریت مانند مصیبت بزرگ وعظیم رحلت خاتم الانبیاء صلی ا لله علیه وآله وسلم میباشد که با آن مصیبت تمام امت اسلام یتیم شد و درحقیقت دنیای اسلام و جهان و محرومان و مستضعفان داغدار و ماتم زده گردید. مصیبتی که دلهائی را غمگین و اندوهبار و دیدگانی را شاد وامیدوار ساخت. دلهای مظلومان تاریخ وبشریت که زیر یوغ ظلم وستم مستکبران شرق و غرب لگدمال و کوبنده شده اند و از هیچ نوع اذیت وآزار وتجاوز بر حریم آنان فروگذاری نکرده اند غمگین تر و اندوهگین تر شد.      و اما دیدگان ظالمان و متجاوزان وخفاشان که توان بروز وظهور در مقابل خورشید عدالت وصلابت امامت را نداشتند از غیبت خورشید فروزان استفاده کرده وزمینه فعالیت بیشتری را پیدا کردند وامیدوار به آینده خویش شدند غافل از اینکه امام اگرچه در ظاهر در کنار مردم و امت حضور ندارد واز دیده ها غایب وپنهان است ولی هدایت معنوی و روحی امت وانقلاب را در سطح وسیعتر به عهده دارد. وراهی را به سوی  امروزیان وآیندگان ترمیم کرده و میلیونها انسان عاشق پویندگان آن راه میباشند و آن راه و خط را ادامه میدهند ودر این مسیر مقدس آمادگی دارند مثل گذشته تمام امکانات مادی ومعنوی خودشان را به کار بگیرند واز آرمانهای مقدس و والای آن امام دفاع نمایند و بهترین گواه و شاهد صدق گفتار فوق حوادث گوناگونی است که پس از رحلت حضرت امام قدس سره در میهن اسلامی ما و در تمام جهان اتفاق افتاد وهمه عالم را غرق در ماتم وعزا ساخت ومیلیونها انسان دلباخته وعاشق و ازجان گذشته را متوجه عظمت ونقش رهبری و  امامت امت اسلام کرد وحقانیت راه را بیش از گذشته بر جهانیان روشن وآشکار ساخت وسیل خروشان عدالت خواهی و اسلامیت طلبی را در سراسرجهان به راه انداخت وعمق رابطه امت مظلوم اسلامی را با امامشان به وضوح نمایان و روشن نمود روی این تحلیل و محاسبه دقیق علمی واعتقادی واز باب رسالت تاریخی والهی که بردوش تک تک ماها قرار داده شده  است به نکاتی چند متذکر میشوم:
1- مقام رهبری و نقش رهبر درنظام اسلامی، با هیچ مقام وسمتی قابل مقایسه و سنجش نبوده ودر عرض آنها نمیباشد اساساً در نظام ولایت وامامت ملاک مشروعیت و حقانیت کل نظام اعم از تقنینی و اجرائی وقضائی همانا ولایت وامامت اسلامی است ودرخارج از محدوده ولایت وامامت هیچکدام از این کارها واعمال قانونی و مشروع نیست ونخواهد بود وبه همین جهت رابطه مقام رهبری با کل نظام وبدنه آن واقشار جامعه و همه وهمه رابطه هدایت وامامت و مرید ومرادی است و رابطه پدری وفرزندی است و رابطه حق وحقیقت وفضیلت است وهیچ کسی و گروهی حق ندارد خودش را به رهبری نزدیکتر از دیگران بداند ویا چنین زمینه ای را مشاهده نماید. چونرهبر ورهبری مانند خورشیدی است که هر فردی وگروهی وانسانی با توجه به ظرفیتها که دارد میتواند از تابش هدایت های آن بهره مند گردند زیرا رهبری وولایت تجزیه بردار نبوده و صنفی نمیباشد.
2- امروز با کمال خوشوقتی با توجه به اقدام اصولی وسریع خبرگان امت ا سلام، مسأله رهبری نظام الهی مشخص وشخصی ارزنده و صالح و شاگرد ومرید حضرت امام ودارای سوابق درخشان انقلابی وعالمی متعهد ودارای شرایط موجود برای رهبری نظام اسلامی در ا صل 109  قانون اساسی. مسؤولیت رهبری امت اسلام را به عهده گرفته وبر خلاف تحلیل شیاطین شرق وغرب و ایادی دخلی آنان ، تمام ملت با انسجام کامل پشت سر رهبری قرار دارند بر همه ما فرض وواجب است از این وضعیت تثبیت شده نظام با کمال جدیت حمایت وپشتیبانی نموده وبا اطاعت از مقام معظم رهبری مانند دوران حیات حضرت امام رضوان الله تعالی علیه، توطئه آنان را بر خودشان برگردانده وزمینه های اختلاف را منتفی و مرتفع سازیم و بعضی از خفاشان داخلی وخارجی که توان دیدن نور وحدت و انسجام را ندارند وبا القاء بعضی از شبهات و ایجاد بعضی از توهمات و خراب کردن بعضی از ذهنیتهای نورانی میخواهند در وحدت وانسجام ما خدشه وارد سازند بدانند که این آرزوی شیطانی را به گور خواهند برد.
3- ما نمایندگان مردم که بطور مکرر در پیامهاو سخنرانیها ودر وصیت نامه الهی وسیاسی حضرت امام قدس سره مورد عنایت وتکریم قرار گرفته ایم وبه این عنایت و تکریم افتخار میکنیم با توجه به اینکه بالاترین  نقش را در نظام الهی داریم در حراست از اصول انقلاب و خط اصیل امام و دفاع از خطوط ترسیم شده از ناحیه مقام ولایت وامامت، مسؤولیت بالاتری را بر عهده داریم. در موضع گیریها و تصویب کردن ها ورد کردنها ورأی دادنها و ندادنها و موافقتها ومخالفتها که در مرأی و منظر عموم قرار میگیرد و موج عظیمی را در جامعه به وجود میآورد، نقطه مرکزی ومحوری سخنان امام و مواضع حضرت اما بالخصوص مسائلی که در وصیت‌نامه الهی وسیاسی مطرح شده است و رهبر معظم ا نقلاب رضوان الله علیه روی آن تکیه کرده است،‌باید قرار گیرد.
4- رابطه مردم انقلابی با امامشان که رابطه انقیاد واطاعت و پذیرفتن ولایت الله بود و هست پس از رحلت امام عزیز و عظیم نیز باید حفظ شود و باقی بماند. مسأله بقا بر تقلید در فتاوای حضرت امام  برای ملت ما یک اصل است ونزدیکی به خط امام وحمایت از فکر وشیوه حضرت امام برای ما اصل است دفاع از محرومان و مستضعفان برای ما اصل ا ست کما اینکه تکیه روی اصل سیاست نه شرقی و نه غربی برای ما اصل است. آن مرجعی را ما میپذیریم در این مسیر قرار گیرد000 (نایب رئیس: آقای بیات وقتتان تمام است) و از امام به عنوان امام مسلمین و پیشوای انقلاب حمایت ودفاع نماید ودفاع از حزب الله واسلام ناب محمدی (ص9 را به عنوان اصل مسلم بداند. و در گفتار و کردار و شیوه عمل ودر تمام برخوردها این اصول را مد نظر قراردهد  و حفظ وحراست از این معنا را یک اصل انقلابی واسلامی میدانیم و از آن دفاع وحمایت میکنیم.
5- شرایط حساس انقلاب ونظام نوپای ما ایجاب مینماید مواظب شیطنتها وموذیگریها بوده و  از هر نوع برخورد تفرقه انگیز و یأس آور واختلاف آفرین بپرهیزیم وبا عملمان جامعه را به وحدت و یکپارچگی دعوت نموده و گمان نکنیم مردم در جریان کارها قرار ندارند وریشه‌های گندیده اختلاف را نمیشناسند و افراد خالص و ناخالص را از هم تمیز نمیدهند000
نایب رئیس- وقتتان تمام است.
اسدالله بیات- یک دقیقه دیگر اجازه بدهید. نه ، مردم ما درسایه رهبری امام فقیدمان آنقدر رشد سیاسی بالائی پیدا کرده اند و ریشه های نفاق ونیرنگ را میشناسند در برخوردهای اولیه پیروان راستین امام  و خط امام را از مدعیان پیروی به خوبی میشناسند وبرای هر کدام حساب خاصی باز مینمایند.       و در پایان لازم است متذکر شوم بر همه دست اندرکاران نظام اسلامی لازم است به عنوان سپاس وقدردانی از مردم فداکار وایثارگر کشورمان وبرای اطمینان بیشتر دادن به دوستداران انقلاب اسلامی در سراسر جهان روی خط اصیل حضرت امام تکیه نموده وبا تبیین اصول انقلاب و در اختیار علاقه مندان قرار دادن آنها با اراده مصمم  و قوی و منسجم، پشت سر مقام معظم رهبری به حرکت ودعوتمان ادامه داده وبا هشیاری عمیق تمام شیطنتها و توطئه ها را خنثی سازیم. والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته(احسنت).
منشی- آقای دامادی بفرمائید.
عزت الله دامادی- بسم الله الرحمن الرحیم. هر وقت و در هر جا که ره الهی باشد و مقصد ومقصود الله ، رهرو و یا رهروان همیشه زیر پوشش هدایت رهگشای حضرت پروردگار متعال، اندیشه های سالم، گفتاری پاکیزه و باهنجار، کرداری کارساز ورفتاری مطلوب خواهد داشت. این یک سنت خلل ناپذیر الهی ویک نوید تخلف ناپذیر آسمانی است.      وقتی همه کوشش و تلاش برای وصول به حق وتحصیل رضای الله مصروف گردد در جمیع ابعاد زندگی و شؤون گوناگون آن، راه و روشی انتخاب خواهد شد که به الله منتهی والله را خشنود ورهرو را خوشبخت مینماید. بر اساس لطف عام الهی خوب وخیر درهمه قرون واعصار وجود داشته ودادر اما همه انسانها درهمه عصرها توفیق ره یابی ودستیابی به آن را ندارند. در این مقطع از تاریخ دنیا خداوند متعال خواست امت بزرگوار ایران متحول گردیده روی به آو آورند به پلید و پلیدیها پشت کرده، یک باره و همگی درسراسر میهن اسلامی ایران خداجو شدند.خدای بزرگ هم آنها را در دامن پربرکت ا مام عظیم وعزیز قرار داد که به آنها عزت ، عظمت ، آزادگی ، آزادی واستقلال بخشید. بر اساس هدایت الهی این امت بزرگ وبزرگوار در این مقطع که از خلق گسستند وبه خدا پیوستندآن گفتند که باید میگفتند، آن کردند که باید میکردند، آن راهی رفتند که باید میرفتند. در نتیجه به آن رسیدند که باید میرسیدند. کیست که نداند کیست که نبیند کیست که معترف نباشد. رهبر کبیر انقلاب ایران، بنیانگذار جمهوری اسلامی، بنیان کن کاخهای ظلم وجور واستبداد واستعمار، در کوتاه مدت چنان امت بزرگ وبزرگواری تربیت کرد که علیرغم کوچکی جغرافیائی آن چشم دنیای بزرگ را پر کرده تمام افکار را به خود جلب نمود. و در مقابل دنیای استکبار والحاد ایستادند. ایران و ایرانی امروز از پرتو رهبری

روحانی والهی قائد عظیم الشأن خود یک پارچه نور است و میرود تا جهانی را نورانی کند. هر جا مستضعف ودر بند است بر او دل بسته وبه او اقتدا کرده با امید به او و خدای او، علیه زشتیها فریاد برآورده است.      دنیا دید علیرغم محاسبات شیطانی خود فهمید که ارتحال قائد عظیم الشأن مسلمین ، هم جهانسوز بود و جهانی را به آتش کشید ودر عین حال جهان ساز. فرزندان روحانی و خلف صدق وی که محصول نافع عمر پربرکت اویند در حالی که در آتش فراق پدر میسوختند چه با شکوه و چه با طمأنیه وچه بجا وچه به مورد بار دیگر آن گفتند که باید میگفتند وستاره ای دیگر را از آسمان رفیع فقه وفقاهت که همه شرایط در او هست به رهبری این امت برگزیدند، با این گزینش نه تنها تمام اقشار مختلف ایران را بلکه جهان را خوشحال کردند و دماغ دشمنان قسم‌خورده اسلام ومسلمین را به خاک مالیدند.      عزیزان! آیا این اقدام سریع وقاطع وهمه‌پسند و بجا که بیرون از  اختیار همه بود چیزی جز هدایت وموهبت الهی میتواند باشد؟       آری این خداوند متعال است که بار دیگر قدرت نمائی فرموده و نوری دیگر از خاندان عصمت وطهارت را که درایت، کفایت، لیاقت، امانت، صداقت، تدبیر و مدیریت او را امت دیده و سنجیده وباور دارد و با اطمینان خاطر به او بیعت نموده ودر مسندوالای الهی رهبری ملت شریف و بزرگوار ایران قرار داد.      آری به حقیقت انتخاب بسیار خوب حضرت آیت الله خامنه ای به رهبری امت از سوی نمایندگان محترم وخبیر وبصیر مجلس خبرگان انتخابی است الهی و رهنمودی است آسمانی که سعادت وتوفیق روزافزون ایران اسلامی وایرانیان را در پی خواهد داشت. و ترقی وتعالی را برای امت در امر معاش ومعاد مادی ومعنوی ببار خواهد آورد.      اینک وقت آن رسیده که ابرقدرتها و آنهائیکه به قلع وقمع انقلاب ایران امید بسته اند، خود بهتر از هر کسی میدانند که در این راه شوم چقدر سرمایه گذاری نمودند و چقدر نیرو مصرف کرده ند با دیدن این حرکت چشمگیر اخیر امت بزرگوار و مسؤولین محترم دریافت باشند که انقلاب اسلامی ایران صرفاً اسلامی و مورد حمایت «الله» و شکست ناپذیر است خداوند متعال که این امت و حکومت را در برابر آن همه سیل بنیان‌کن و حوادثی که به سویش سرازیر شده حفظ نموده ورشته های دشمن را پنبه کرده آنها با دریافت این حقیقت از دشمنی(نایب رئیس: وقتتان تمام است) و کارشکنی وسنگ اندازی دست برداشته وسعی کنند از روش خود تجدید نظر نمایند تا از نعمت انقلاب اسلامی ایران بهره‌مند شوند.     اکنون که رشته سخن به اینجا رسید بر خودم به نام یک نماینده واجب ولازم دانسته که از این همه احساسات پاک مردم که در سوگ امام آن همه فداکاری کرده اند، صمیمانه در این خانه امت تشکر کنم. (نایب رئیس: وقتتان تمام است) زهی آفرین بر شما ملت که تحلیلها و محاسبات دشمنان انقلاب اسلامی ایران را با این یک دلی وهمسوئی ، نقش بر آب کرده اید. آنها را از دستیابی و رخنه در صفوف امت اسلامی برای همیشه مأیوس و ناامید کرده اید، ایران را در کانون ثبات به جهانیان معرفی نموده اید. گرچه حوزه انتخابیه ام شهرستان ساری گوشه ای از میهن بزرگ ایران اسلامی است وبا این آب وخاک همنوا و همصدا بوده این مردم پاکدل و خوب حق شناس، دردآشنا، در عین اینکه از فقدان قائد عظیم الشأن میسوختند از نعمت انتخاب حضرت آیت الله خامنه ای دامت برکاته به رهبری امت، حسن استقبال نموده و یک صدا با رهبر منتخب خبرگان ملت بیعت نموده. من اگرچه بسیار کوچکم دست این ملت بسیار بزرگ حوزه انتخابیه ام را در مقابل این همه ایفاء وظیفه و انجام تکلیف، صمیمانه وصادقانه میبوسم واز آنها سپاسگزارم والسلام علیکم ورحمه الله.
مشنی- آقای صالح آبادی بفرمائید.
قربانعلی صالح آبادی- اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم. و به نستعین. نخست رحلت تجانگداز رهبر فقید انقلاب اسلامی امام امت، خمینی بت شکن را به عموم مردم ایران و مسلمین جهان به ویژه بیت معظم ایشان و خصوصاً جناب حجت الاسلام والسلمین سید احمد خمینی صمیمانه تسلیت عرض میکنم.      امام امت ، همان کسی است که از سالهای پیش واز حدود بیست سال پیش، رهبری یک نهضت بزرگ اسلامی را در کشور ما و در جهان به عهده داشت.      امام امت همان مرد بزرگی است که در تاریخ تشیع همانگونه که در این چندسال درخشیده است همواره در سالهای آینده ودر قرنهای آینده خواهد درخشید.      امام امت کسی بود که با استواری و قوت واصراری که داشت وبا رهبری ای که کرد بر این امت بزرگ یکی از بزرگترین پایگاههای امپریالیزم آمریکا را در این کشور که شاه بود، او را سرنگون کرد.      امام امت همان کسی بود که جمهوری اسلامی ایران را به کمک توده های میلیونی ملت ایران در این کشور مستحکم و تثبیت نمود.      امام امت همان کسی بود که سالیان دراز که افکاری بعضاً غیرانقلابی بر کشور ما و بر بعضی از مراکز علمی حاکم بود، ایشان با افکار و رهنمودهائی که دادند، یک اسلام نو ویک اسلام انقلابی ویک اسلامی که او نامش را اسلام ناب محمدی (ص) نهاد بر این کشور و بر دنیای اسلام عرضه نمود.      امام امت کسی بود که چهره کریه اسلام آمریکائی ، اسلام مرافهین، اسلام منافقین را افشاء نمود و به جای آن اسلام ناب محمدی(ص) و اسلامی که علی علیه السلام وپیامبر اسلام (ص) ارائه داده بودند او نیز همان را ترویج وتبلیغ نمود. هر چند که قدرتهای جهانی نمیخواستند عظمت وانقلاب اسلامی را باور کنند ولی رحلت جانگذار این بزرگ تشیع به آنها ثابت کرد که امام امت در تاریخ مسلمانان همچنان خواهد درخشید.     قدرهای جهانی از سالهای قبل، تحلیل میکردند ، که چنانچه امام امت از دنیا بروند، به زودی در ایران تشنج و درگیری واختلاف رخ خواهد داد وطولی نخواهد کشید که همه چیز در هم خواهد ریخت و آنها مجدداً به ایران بازخواهند گشت و یا عوامل آنها در کشور حاکم خواهند شد.     ولی وحدت وانسجام مردم ما، نشان داد که این توطئه آنها همانندتوطئه های دیگر آنها درهم شکست مردم و مسؤولین و خبرگان ملت با انسجام توانستند. یکی از مشکل ترین مسائل کشور را که آنها به آن امید داشتند و آن رهبری هست آن را به نحو احسن وشایسته ای حل نمایند. و حضرت آیت‌الله خامنه ای را به رهبری جمهوری اسلامی ایران برگزیدند. و درطی روزهای اخیر ما شاهد حمایتهای گسترده و بی دریغ تمام اقشار از جمله نمایندگان مجلس شواری اسلامی از رهبری ایشان بودیم. امیدواریم که ایشان همانند امام امت مانند پدری مهربان بر سر تمام جناحهای موجود در جامعه و به ویژه اقشار آگاه وجوان وجوانانی که از سالیان دراز ایشان را میشناسند وبه ایشان ارادت دارند بتوانند راه امام امت را ادامه دهند.     مطلب دیگری را که میخواهم عرض بکنم دررابطه با بعضی از حرکاتی است که متأسفانه باز هم در جامعه ما مجدداً آغاز شده روزنامه رسالت کماکان به طرح مسائل اختلافی میپردازد واین مسائلی را که این روزنامه مطرح میکند در واقع وحدت عمومی جامعه را شکننده و خدشه دار میکند وما امیدواریم که این روزنامه رویه چندین ساله گذشته خود را با توجه به شرائط نوینی که در کشور به وجود آمده تغییر بدهد و در کنار مردم ورهبری  حرکت نمایند.     مطلب دیگری را که به عرض ملت بزرگ ایران وهمچنین نمایندگان محترم میرسانم دررابطه با سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است. بنده به عنوان یک عضو کمیسیون سیاست خارجی که همه روزه مسائل خارجی را از طریق خبرها دنبال میکنم متأسفانه در قضیه سلمان رشدی کشورهای غرب بدترین برخورد را با رهبر انقلاب اسلامی و حکم ایشان داشتند و در رأس آنها کشور فرانسه وآلمان بود. اینها سردمدار کشورهایی بودند که سفرای کشورهای اروپایی را جمع‌آوری کردند و آنها را از ایران فراخواندند، مجدداً بعد از شکستی که در قضیه انسجام ملت ما خوردند با بدترین وضع با انقلاب اسلامی برخورد کردند واطلاعیه دادند به خاطر اینکه شرایط در ایران تغییر کرده ما مجدداً سفرای خودمان را برمیگردانیم. شرائط چگونه تغییر کرده؟ این بدترین توهینی است که به کشور ما میکنید. شرائط این است که وقتی که امام امت رحلت کردند در اینجا تمام ملت ایران یک صحنه عزدار شدند وشما خشنود شدید. متأسفانه وزارت خارجه باز هم قصد دارد که سفرای کشورمان را بفرستد مجدداً و آن هم شتابزده به فرانسه و آلمان.      ما از وزارت خارجه وتمام دست اندرکاران سیاست خارجه کشور میخواهیم تجدید نظر جدیدی در رابطه با دولت فرانسه ودولت آلمان وروابط فی مابین این دو کشور داشته باشد واز جناب آقای هاشمی رفسنجانی هم که هم اکنون

در مسکو به سر میبرند میخواهیم که این را در آنجاهم مطرح بکنند و شیطنتهائی را که غرب در رابطه با انقلاب اسلامی انجام میدهند. به گوش جهانیان برسانند.     مطلب آخری که به سمع نمایندگان محترم میرسانم مسأله شورای محترم بازنگر ی قانون اساسی است. آنها که منصوب امام امت هستند و منصوب مجلس شورای اسلامی یکی از تصمیماتی که آنها (نایب رئیس: وقتتان تمام است) چشم یکدقیقه دیگر اجازه بفرمائید . یکی از تصمیماتی که ما شنیدیم در این شورا اتخاذ شده مسأله انحلال مجلس شورای اسلامی است در صورتی که رهبر صلاح بداند. این مسأله یکی از آن چیزهائی است که ما در طی ده سال گذشته در شیوه و روش امام امت آن را ندیدیم در حکمی هم که امام امت به هیأت بارنگری دادند، در هشت موردی که مطرح شده بود این مطلب نبود.      177 نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی امضاء کردند و خواستار تجدید نظر دراین رابطه شدند. (نایب رئیس: وقتتان تمام است) ملت، مردم ، نمایندگانی را که داخل مجلس میفرستند در واقع میخواهند اینها از جانب آنها تصمیم بگیرند واین مخالف رویه امام امت هست وقتی که نمایندگان احساس بکنند که میشود  آنها را منحل کرددر واقع مجلس لق میشود  و وقتی هم که (نایب رئیس: وقتتان تمام است) نود هفت نفر از نمایندگان محترم به امام امت نامه نوشتند. امام امت پاسخ دادند که ما قصد داریم به قانون اساسی برگردیم و به مجلس هم امام امت همواره بهاء میدادند ، مجلس را مرکز همه قدرتها ومرکز همه تصمیم گیریها میدانستند. بنده تقاضای عاجزانه دارم (نایب رئیس: وقتتان تمام است) از اعضای محترم شورای بازنگری که دراین تصمیم تجدید نظر بفرمایند. والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته.
3- تذکرات نمایندگان مجلس به مسؤولان اجرائی کشور به وسیله آقای کروبی«نایب رئیس».
نایب رئیس- تذکرات نمایندگان مجلس به مسؤولان اجرائی کشور.      آقای سید هاشم بنی‌هاشمی نماینده مشهد به وزارت کشور واستانداری گیلان در خصوص رفع جلوگیری از خروج پیله کرم ابریشم از استان گیلان.       آقای سید رضا اکرمی نماینده سمنان به شواریعالی قضائی در مورد تعیین و اعزام حاکم شرع برای دادگاههای کیفری 1 سمنان، گرمسار، دامغان ، مهدی شهر.   آقای سیدخلیل موشح نماینده بندر انزلی به وزارت راه وترابری در مورد روکش وآسفالت جاده اب کنار بندرانزلی به ضیابر، صومعه سرا.     به وزارت بازرگانی و سازمان غله درخصوص نامرغوب و سیاه بودن نان استان گیلان به خصوص  بخش خمام و بندر انزلی.      به وزیر کشور در مورد افزایش آرد مصرفی شهروندان خمام وبندر انزلی واز بین بردن صف نانوائیها و جلوگیری از بستن نانوائیها در شهرهای کوچک.      آقای ابوالفضل حسن بیگی نماینده دامغان به شورای مدیریت صدا وسیما در خصوص رفع بی تفاوتی صدا وسیما و تبعیض در رابطه با به نمایش گذاردن صحنه‌های پرشور مردم .      آقای مروت الله پرتو نماینده قیدار به وزارت جهاد در خصوص تحویل بی قید وشرط ماشین آلات راه سازی شرکت «دولت خواهان» به جهاد قیدار واحداث و ترمیم جاده های ذیربط جهادو جاده محمودآباد، نورآباد آزانبار، به وزارت کشور در مورد تعیین مسؤولین متعهد و خلیق در امور فرمانداری و بخشداریهای قیدا و حومه و به وزارت راه وترابری در مورد ترمیم آسفالت سجاس، قیدار، قیدار ، شیرنسیو و قیدار زنجان. آسفالت ابهر-قیدار، احداث جاده قیدار- بیجار و به وزارت نیرو در خصوص ترمیم آب بند روستاهای قره قوش. (سهرورد) و صالح آباد و کرشف، به وزارت نفت درمورد احداث پمپ بنزین در شهرک های زرین آباد و گراب ، تأمین ماد سوختی زمستانی روستائیان و حمامهای روستاها .      به ژاندارمری کل کشور در مورد ایجاد پاسگاه ژاندارمری در کرشف و سجاس وباشقشلاق و زرین آباد ، به شهربانی کل کشور در مورد ایجاد شهربانی در شهرستان قیدار.     به وزارت آموزش و پرورش در خصوص احداث تربیت معلم خواهران درگوجه ییلاق قیدار و تسریع در احداث مدارس حومه قیدا تذکر داده اند.
4- تصویب کلیات طرح الحاق یک بند به تبصره 29 قانون بودجه سال 68 کل کشور.
نایب رئیس- دستور را شروع کنید.
منشی- اولین دستور دنباله رسیدگی به گزارش شور اول کمیسیون برنامه وبودجه در خصوص طرح الحاق یک بند به تبصره 29 قانون بودجه سال 68.     دو مخالف  و دو موافق صحبت کرده‌اند . آقای عبدالله نوروزی به عنوان مخالف بفرمائید.
عبدالله نوروزی- بسم الله الرحمن الرحیم.
بر احوال آنکس به باید گریست    که دخلش بود نوزده خرج بیست.
بحثی را که خدمت خواهران وبرادران نماینده ومردم شریف دارم این هست که ما تنظیم امور اقتصادی مان را یک مقداری فراموش کردیم و فقط به روز مرگی میخواهیم اگر احیاناً مفری و منبع درآمدی حاصل شد بلافاصله بدون ضابطه ای و بدون پشتوانه ای و بدون ذخیره ای که روز مبادائی هم داریم خرجش بکنیم و چاله آن را بلافاصله میکنیم آن هم نه با یک شیوه حساب شده و بر اساس یک اقتصاد تنظیم شده واولویت بندی ضمن اینکه بنده هم تأکید  دارم و رد نمیکنم ضرورت تأمین وسیله نقلیه ای را که مردم پولشان را آوردند ریختند وبه اعتماد دولت جمهوری اسلامی و وزارتخانه های ذیربط میخواهند وسیله ای بگیرند هم کسب و کار بکنند وهم گردش اقصادی مملکت را . ولی در این رابطه چند تا مطلب را لازم هست که توضیح بدهم:      یکی اینکه همانطور که در ابتدای خود این طرح در توضیح آن مطرح شد، ما درآمد نفت را از یک مقطع زمانی رو به افزایش داشتیم وبعد از مدتی هم با سیاست بازی ریاکاران منطقه و دولتهای خودفروخته باز تقلیل قیمت پیدا کرد و ما یک روند صعودی استوار را روی درآمد نفت نمیتوانیم پیش بینی بکنیم که از محل آن بتوانیم ضمن اینکه هزینه های روزمره مان را رفع میکنیم به آینده قضیه هم که اگر اولویتهایی پیش آمد، اگر ضرورتهایی پیش آمد ، به آن برسیم . ما الان میدانیم که در بازار جهانی قیمت فرآورده های استراتژیک و ضروری بسیار گران هست و روند رو به رشدی دارد و ما وقتی میخواهیم ارزی تخصیص بدهیم برای تأمین این نیازمندیهای اولیه و قطعی مردم با تنگنا مواجه هستیم. حال بیائیم بر اساس همان اشاراتی که موافقین و مخالفین در روز گذشته توضیح دادند اولویت را ببینیم که تا چقدر این قضیه جا می‌افتد واشاره دیگری که برادرها داشتند که من به جزء نمیتوانم ولی در کل اگر بحث اقتضاء بکند باید به آن اشاره بکنم اینکه وزارت صنایع سنگین که الان ظاهراً هم برادرها از آنجا ، در جلسه علنی حضور ندارند ولی روند مدیریتی که بر این قضیه اعمال کردند بیش از دو میلیارد دلار تعهد کردند که وسیله نقلیه در اختیار مردم قراربدهند که با این دو میلیارد دلار میتوانستند چرخهای اقتصادی صنایع سنگین را به عنوان یک کار زیربنائی  و ریشه ای و بهر حال ایجاد یکسری نیروی مولد و محرکه که خودش تأمین کننده باشد در مملکت به وجود بیاورند . اگر این را صرف بساری از کارخانه ها مثل فرض بفرمائید موتورسازی ایدم تبریز، مثل جعبه دنده سازی وگیربکس سازی چرخشگر، مثل تراکتورسازی مثل بعضی از اقلام عمده ای که در مملکت نیاز دارد در طی این چند ساله اگر به روزمرگی نمیپرداختند ودر سالهایی که ما دقیقاً درآمد نفت مان بالا بود با یک شیوه عاقلانه و آگاهانه و علمی با قضیه برخورد میکردند یقیناً ما این تنگنا را که الان بهر حال به روزمرگی و به این سختی بیفتیم وهم جواب مردم را نتوانیم بدهیم هم چیزی در مایه برای اینکه سرمایه گذاری سنگین بکنیم تبصره 29 قانون بودجه سال 68 که در اسفند ماه آن همه بحثش شد پیامش چه بودکه ما بیائیم کارخانجات مولد را بگذاریم. ما در حالی که آنموقع ارز داشیتم ، امکان داشتیم، رابطه مان با دنیا بد نبود آنموقع سرمایه گذاری نکردیم و در اثر سوء مدیریت به یک نتیجه وجمع بندی نرسیدیم . الان به صورت روزمرگی و به حالت انفعالی باید قضیه را دنبال بکنیم. این را چه تضمینی وجود داد که ما از این به بعد هم

بیائیم وخوب انجام بدهیم بعد به قول و تعبیر برادری که اشاره ای داشتند در روز گذشته ما شرکت «سایپا» (حالا به عنوان مثال عرض میکنم) الان بر اساس گزارشی که گروه تحقیق وتفحص دادند نزدیک به دو میلیارد و پانصد میلیون تومان سوء استفاده آن قطعی شده که این دو میلیارد و پانصد میلیون تومان را اگر فقط همین مورد را بگیریم و بقیه تخصصها را کنار بگذاریم ، این را بر اساس درآمد ارزی وریالی تبدیل به ماشین بکنیم ببینید چند هزار دستگاه ماشین خارج از ضابطه بیرون رفته وتازه آن چیزی است که اینجا کشف شده که در دستور کار هفته آینده مجلس ظاهراً هست و ارائه خواهد شد انشاءالله تا قضایا روشن بشود ودانسته یا ندانسته دخالت وزارت صنایع سنگین در این امر محرز وقطعی است که بایستی در این رابطه هم اینها باز و روشن بشود.      و یک مطلب دیگری که موافقین محترم اشاره کردند دررابطه اینکه حالا کامیون هست، اتوبوس هست، در ترمینالها مسافر نیاز هست فلان واز این حرفها، سیاست نیاز به وسیله نقلیه عمومی را بایستی وزارت صنایع سنگین تدوین بکند یا دستگاه دیگری که مسؤولیت حمل و نقل کشور را به عهده دارد؟ مسؤولیت حمل ونقل را دستگاه دیگری باید اعلام بکند ووزارت صنایع سنگین به عنوان تولیدکننده برود و دنبال تأمین این وسیله، نه اینکه خودش سیاستگذاری بکند وبه تعبیر برادر موافق ما کامیون نایز داریم، اتوبوس نیاز داریم، مینی بوس نیاز داریم، اینها یقیناً خلط مبحث میشود و وقتی که قرار باشد تداخل در وظایف همدیگر آن هم به اصطلاح با شیوه های مدیریت یک مقداری اگر تعبیر غلطی نباشد زورمدارانه ویا نمیدانم فرض کنید ترفندهای سیاسی آنوقت این اشکال را پشت سر قضیه خواهد داشت. من چون وقت کم هست دیگر خیلی بحث نمیکنم بلکه فقط این اشاره را میکنم همه برادرها وخواهرهایی که الان در این مجمع هستند در جلسه علنی حضور دارند و میخواهند رأی بدهند به قلبشان و دلشان مراجعه بکنندو واقعاُ کلاه خودشان را قضای کنند تا چقدر اطمینان و اعتماد دارند که اگر این ارزی هم که اختصاص داده بشود برای این کار که حالا شیوه اینکه چه شد در مملکت یک دفعه این اولویت تجسم پیدا کرد و طرح‌کنندگان (که الان من البته لایحه وطرح را در دست ندارم) امضاء کنندگانش چه کسانی هستند که اغلب قریب به اتفاق ‌شان یقیناً با حسن نیت محض اینکار را کرده اند. ولی بعضیها بهر حال شاید با یک دید سیاسی قضیه رادیده اند ببینیم که به قلب‌شان مراجعه کنند چقدر وچه تضمینی وجود دارد که حالا پنجاه میلیون دلار یا به تعبیری این به عنوان مسأله اولی قضیه و بعدش مسائل بعدی آن و سالهای دیگر این در راستای درستش و توزیع عادلانه اش و تنظیم صحیح آن پخش خواهد شد و مشکل مردم را حل خواهد کرد. والسلام علیکم و رحمه الله.
منشی- آقای نوالله عابدی به عنوان موافق بعدی بفرمائید.
نورالله عابدی- بسم الله الرحمن الرحیم. میگوید:
من از بهر حسین در اضطرابم   تو از عباس میگویی جوابم
عرض کنم خدمت عزیزان بحثی که مطرح است اینکه گفته شده که اگر مازاد بردرآمد ارزی، درآمدی حاصل شد  به این مردمی که شما دیگر شاهد هستید چقدر برای این نظام دارند ارزش می‌آفرینند، چقدر برای این مملکت واقعاً دارند فداکاری میکنند کسانی که سالهای سال پولشان را داده اند یک خودرو بگیرند ، آن هم خودروهای سرمایه ای یک پول اختصاص داده بشود مشکل این برادران حل بشود. بحث این نیست که ما آن چیزی را که تصویب کردیم یعنی ده میلیارد و سیصد و چهارده میلون دلار ازاین بردارند بروند که من واقعاً اعتقاد بر این دارم که مجلس محترم میبایست در بودجه سال جاری یا سالهای گذشته این مسأله را پیش بینی میکرد چرا که ما مردم را000 ما یک قرارداد با مردم داریم واین قراردادمان را یک تعهد داریم واین تعهدمان را باید انجام بدهیم. حالا وزارت صنایع سنگین تخلف کرده؟  نمیدانم آنجا غارت صورت گرفته؟ نمیدانم بیت‌المال چپاول شده، آن مسؤول مربوطه اش را هم گرفته، این ربطی به مردم ندارد. مجلس محترم متخلفین را به شدت مجازات کند، دستگاه قضائی متخلفین را به شدت مجازات کند ومعنای این قضیه این نیست که ما چرخهای مملکت را از حرکت بازبداریم. این چیست که ما گروگان بگیریم بگوئیم چون فلان تخلف در فلان دستگاه اجرائی صورت گرفته بنابراین هیچ تضمینی وجود ندارد که ما این ارز را در اختیار دستگاه اجرائی قرار بدهیم و بگوئیم که این خودروها را بدهید. سیاستگذاری را نمیدانم فلان وزارتخانه، بکند. خوب کنند هیچکس مخالف با این قضایا نیست ولی به یک مسأله امروز همه ماها اعتراف داریم و آن این است که امروز از نظر حمل ونقل در کشور ما مشکل داریم. هم وزیر محترم راه به این مسأله اقرار و اعتراف دارد هم مجموعه هیأت دولت و هم مجموعه نمایندگان محترم مجلس. بنابراین بحث حمل ونقل، مشکل حمل ونقل میبایست در این مملکت حل بشود و ما نمیدانیم این همه ارزشهایی را که مردم برای نظام، برای کشور در دنیا دارند ایجاد میکنند ما، بی تفاوت از کنار مشکلات مردم بگذریم . حالا هم گفته شده که اگر ارزی مازاد بر درآمد کشور در مصوبه مجلس حاصل شد برای رفع این مشکل مردم در اختیار وزارتخانه مربوطه قرار داده بشود. خوب برادرها ما دو تا مطلب داریم، این دو تا مطلب را برادرها به آن توجه کنند. یکی اینستکه یک کار در مملکت بر اساس روند سابق اتفاق افتاده حالا یا غلط یا صحیح، بالاخره مسؤولین مملکت تصمیم گرفتند که به مردم ماشین بدهند، به مردم کامیون بدهند.این تصمیمی بوده که به وسیله دولت گرفته شد. مجلس هم بر این تصمیم اعتراضی نداشته در سالهای گذشته والا در بودجه سالهای گذشته این را محدود میکردند. همین که محدود نکردند دلیل بر این است که مجلس ودولت بر این قضیه اعتراض نداشتند چرا که در جای خودش هم مطلب درستی بوده، آنموقع میخواستند نقدینگی ها را در بازار جمع کنند. خوب نقدینگی را که میخواستند جمع کنند میگفتند یکی از راهها فروش سکه است یکی از راهها فروش کامیون است. که هم مشکل حمل و نقل را حل  کند وهم بتوانند یک مقدار نقدینگی جامعه را جمع آوری کنند. خوب این یک مطلب است که اتفاق افتاده حالا من کاری ندارم که آیا این درست انجام گرفته یا غلط انجام گرفته؟ یک تصمیمی بوده که توسط دولت گرفته شده واجرا شده ومردم آمدند با شما قرارداد  بستند. یک مطلب این است که مردم هم آمدند قرار داد بستند،  حالا این تعهد مردم چه باید بشود؟ آیا نظام در برابر تعهدی که ایجاد کرده است پاسخگو هست یا پاسخگو نیست؟ یا بگوئیم نه مردم بیخود آمدند  قرارداد بستند این را که ما نمیتوانیم بگوئیم برادرهای عزیز! شما شاهد بودید که همین مردم، همین مردمی که آمدند با شما قرارداد بستند درب فلان وزارتخانه تجمع کردند درب فلان شرکت تجمع کردند، از بانک وام گرفتند. مشکلات عدیده اقتصادی در زندگیشان وجود دارد. خوب ما باید یک تسهیلاتی را برای این مردم فراهم کنیم. این چیزی است که قرار تعهد داریم، این چیزی است که من نمیگویم که الان بیائیم یک چیز جدیدی را اجراء کنیم، بعد وزارتخانه ودولت را موظف کنیم که شما حق ندارید این سیاست را ادامه بدهید.این دست مجلس است ولی شما مجلس محترم ، نمایندگان محترم هنوز طرحی در مجلس آمده که وزارت صنایع سنگین یا دولت را مجبور کند، موظف کند که حق ندارد این سیاست را ادامه بدهد؟ شما که این کار را نکردید. بنابراین ما قرارداد و تعهدی که در برابر مردم داریم گروگان نگیرید. در ازای تخلفی که در بعضی از شرکتهای تحت پوشش وزارت صنایع سنگین صورت گرفته. وزرای صنایع سنگین باید بماند ولی افراد متخلفش باید بروند.  وزارت صنایع سنگین باید سیاست صنعت مملکت را مشخص کند و ادامه بدهد ولی افراد متخلفش باید بروند ومجازات بشوند. این معنا ندارد که ما بگوئیم تعهدی که نسبت به مردم داریم، تعهدمان را انجام نمیدهیم بخاطر اینکه فلان تخلف در فلان دستگاه اجرائی صورت گرفته. بنابراین ، این چیزی که آمده و کمیسیون برنامه وبودجه  هم تصویب کرده اینستکه مازاد بردرآمد ارزی اگر چیزی حاصل شد هر سه ماه یکبار در اختیار وزارت صنایع سنگین قراربگیرد برای انجام تعهداتی که نظام ، دولت مجلس در برابر مردم این را انجام بدهند چیز دیگری نیامده. اگرهم حاصل نشد، خوب انجام نمیشود ما میدانیم که الان بحمدالله وضعیت فروش نفت مان خوب است، قیمتها نسبتاً خوب است تصمیمی که اخیراً اوپک گرفت تصمیم به جایی بود اگر همین سیاست ادامه پیدا کند وهمین روند ادامه پیدا بکند ما مطمئن هستیم که حاصل خواهد شد به شرطی که همین روند ادامه پیدابکند. حالا ما فرض بر این میدهیم که اصلا تحقق پیدا نمیکند، حداقل مردم بدانند که مجلس ودولت در صدد حل مشکل مردم هست این را مردم بدانند در مجلس نمایندگانشان می‌نشینند ، آنجا هستند میخواهند مشکل  مردم را حل کنند ولی وقتی که دیدند نه تحقق پیدا نکرده

میگویند نظام ما. مجلس ما در فکر بود ولی دیگر کاری از دستش برنیامد. ولی ما بیائیم مخالفت کنیم بگوئیم که نه تعهداتتان را انجام ندهید به نظر من این کار درستی نیست. هر گونه تعهدی را که نظام در برابر مردم دارد باید به تعهدات خودش پایبند باشد. والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته.
منشی- آقای خیرخواه به عنوان مخالف بفرمائید.
کامل خیرخواه- بسم الله الرحمن الرحیم. نظر نمایندگان محترم را به عرایضی که تقدیمشان میشود جلب میکنم:       چند نکته دراین طرح وجود داردکه اگر ملحوظ نشود به نظر من هم در حق کسانی که پول را از سالها پیش پرداخت کرده اند ظلم خواهد شد و هم عنایت بفرمائید بار سنگین این مسؤولیت ناخودآگاه به گردن وبه کول مجلس می‌افتد.      نکته اولی که من باید اینجا عرض بکنم این است که آوردن این طرح به این شکل شاید شرعاً هم درست نباشد چرا؟ عنایت بفرمائید در این طرح متأسفانه یک قشر از طرفهای معامله مورد توجه قرار گرفت و بقیه مردم از نظر افتادند چه جهت دارد که ما فقط به کسانی که بابت کامیون ووانت پول پرداخت کرده اند حق آنها را احیاء بکنیم در حالی که جمع فراوانی با فروش فرش زیر پایشان وفروختن طلاجات زن وبچه‌هایشان پولی را تهیه کرده اند. و به حساب وزارت صنایع سنگین واریز کرده اند وحق آنها هنوز هم که هنوز است هیچ ملحوظ نشود، با کدام وجه شرعی؟ برادران وخواهران نماینده عنایت کنید از لحاظ شرع تمام است وقتی که ثمن یا مثمن قبض واقباض بشود یکی از این دو تا معامله شرعاً تمام است. شما اینجا آمده اید فقط یک قشر را گفته اید حقشان به آنها داده بشود و آن هم تازه من همین جا بگویم معلوم نیست با تصویب این طرح ،اصل آن درآمد تحقق پیدا بکند و در نتیجه این بنده های خدا به حقضان برسند. من در همین جا بگویم آن کسانی که پول پرداخت کرده‌اند گمان نکنند مشکل باید در مجلس حل بشود. این برادران مانند برادرمان آقای عابدی الان میفرمودند که من داغ حسین در دل دارم توغم حضرت عباس را هم می‌افزائی واقعاً شما همین کار را کردید چرا با وجود اینکه آن مشکل هنوز حل نشده بود یک مشکل دیگری را آوردید در مجلس و مطرح کردید؟ این بایستی در هیأت دولت مطرح میشد وآنجا بحث و بررسی میشد وتعهدی را که خود دولت پذیرفته بود به این تعهد عمل بکند. من اعلام میکنم مجلس ونمایندگان اگرهم این طرح تصویب نشد که مصلحت نیست تصویب بشود هیچ مسؤولیتی ندارند و بایستی این جواب مردم را از وزارت صنایع سنگین بدهد که چه مقداری ارزی به آن داده شده وچه اندازه از آن ارزهای اختصاصی را توانسته ماشین آلات تولید بکندوبعد در اختیار چه کسی قرار داده؟ این نکته اول که بهر حال از لحاظ شرعی ما نمیتوانیم قشری را ملحوظ کنیم واقشار دیگر را که نوعاً فقیر ومحرومند واین پول را هم پرداخت کرده بودند که وسیله ای داشته باشندبرخلاف تصور بعضیها که گمانشان این است آنها اکثر برای تفرج و تفنن در زندگی ماشین میخرند این طور نیست برادرها! مسأله حمل ونقل کالاها شاید به علت اینکه متولیانی دارد باهمه کاستیها که دراین زمینه وجود دارد بهر حال انجام میشود اما شما به فکر آن بدبختی بیفتید که فرش زیرپایش وطلای دست و گردن زنش را فروخته وقرض وقوله کرده واین پول را به حساب وزارت صنایع سنگین پرداخت کرده آنها را چکار میکنید شما؟ اینها همه واقعاً کسانی هستند برای تفریح وبرای تفنن در زندگی؟ این قسمت ا ول عرض من. و مسأله دومی که باید مورد توجه قرار بگیرد و خوشبختانه تذکر داده شده این است که با عنایت به اینکه صنایع سنگین در مسأله تولید ماشین تخلف آشکار کرده ومقداری ازاین ماشین آلات را در بازار به قیمت سیاه وگران عرضه کرده این را شما هنوز روشن نکرده. مسأله برای مردم مشخص نشده، در واقع میخواهید یک سوپاپ انفجاری را اینجا به وجود بیاورید و مسأله را به حاشیه بیندازید واز متن غافل بشوید .اجازه بدهید اصل مسأله روشن بشود آیا واقعاً ارز لازم را در اختیار وزارتخانه قرار دادندیا ندادند؟ اگر ندادند این ماشینها از کجا آمد آن طوری که برادرمان گفت آن مبلغ وحشتناک سوء استفاده شده واگر درست باشد واقعاً بایستی بجای اشک خون گریست که یک وزارتخانه بتواند این همه سوءاستفاده بکند قبل از روشن شدن اصل قضیه آیا ارزی اختصاص پیدا کرد از جانب دولت یا نه؟ و اگر نکرد ارز از کجا تحصیل شد و چرا در اختیار همین خریداران این وسایل نقلیه قرار نگرفت ولو به قیمت بیشتر، باید به بازار سیاه عرضه بشود؟ اینها باید روشن بشود تا تصمیم بگیریم و درنهایت من عرضم این است که از لحاظ رسیدگی به حقوق کسانی که پول را سالها پیش پرداخت کرده اند در نظر گرفتن یک قشر ونادیده گرفتن یک جمعیت بیشترند شرعاً درست است و نه اخلاقاً ما میتوانیم یعنی ما نمایندگان مردم مبتوانیم این کار را بکنیم نکته دوم خلاصه بگویم این مشکل را بایستی هیأت محترم دولت حل بکند. تعهدی که یک وزیر در برابر ملت داشته وپولهائی را از مردم گرفته بالاخره این تعهد بایستی عملی بشود و بجای اینکه طرح این مشکل را حل بکند که نمیتواند به نظر من حل بکند چون اصل تحقق درآمدهای فرضی یک چیز محتملی است معلوم نیست محققاً این درآمدها به دست بیاید یک توقع بیجائی را هم در مردم بوجود نیاوریم وبعدهم من بگویم بهر حال شما چه این را تصویب بکنید یا نکنید با آوردن این طرح متأسفانه یک مقداری مشکلات را خواه ناخواه به گردن شما خواهند انداخت واین بهانه به دستشان خواهد افتاد که چون مجلس موافقت نکرده یا موافقت کرده و بالاخره پول لازم در اختیار ما قرار نگرفته ما نتوانستیم کار را حل بکنیم. بهر صورت من مصلحت نمیدانم من حیث المجموع این طرح تصویب بشود و مخالف با این طرح هستم. والسلام علیکم.
منشی- آقای نورززاده ، موافق.
سید رضا نوروززاده- بسم الله الرحمن الرحیم. من ضمن تشکر از عزیزانی که موافقت خودشان را اعلام داشتند وعزیزانی که مخالفت داشتند ولی نه با در اختیار گذاشتند 50 میلیون دلار بلکه با سیاستهای وزارتخانه صنایع سنگین این دو تا مقوله جدا از هم است . من به عنوان عضوی از کمیسیون صنایع و معادن این را سؤال میکنم انصافاً کدام یک از شما عزیزان حاضر در مجلس در هر هفته یک ، دو و یا چندنامه نداریم که تقاضا میکنند از شما که ترتیبی بدهید که ماشینهائی را که پیش پرداخت برایش داده اند این مردم دریافت کنند. ضمن اینکه از آن مصیبتها و بدبختیهای خودشان هم در این نامه ها قید میکنند که دل هر مسلمانی را آزرده میکند. من عرضم این است که اگر ما بیائیم راجع به سیاستهای وزارت صنایع سنگین بکنیم که چرا مثلا در این چند سال گذشته بیش از دو میلیارد دلار را بجای اینکه بیاید اتومبیل به مردم بفروشد در زمینه سرمایه گذاریهای صنعتی این سیاست را اتخاذ نکرده. زنجیره های تولیدش را کامل نکرده؟ این یک بحث دیگری است که آقای عابدی ودیگر عزیزان بهر حال اشاره داشتند که خوب یک سیاست هم این بوده که ما بیائیم این کارها را بکنیم نقدینگی را جمع کنیم که البته آن مقوله اش، جای بحثش اینجا نیست. ما عرضمان این است که بهر طریقی دولت تعهد داده به مردم و مردمی که پول را به حساب وزارتخانه ریختند روی اعتبار نظام جمهوری اسلامی ریختند به حساب پیش فروش اتومبیل توسط یک شخص حقیقی یا حقوقی این کار را نکرده اند ما اینجا پیش بینی کرده ایم اگر اضافه درآمد حاصل از فروش نفت داشتیم اجازه داده میشود 50 میلیون دلار دراین زمینه هزینه بشود و آن هم دررابطه با اتومبیلهای سرمایه ای عزیزان! چرخهای اقتصادی مملکت در حال خوابیدن است عمده کالاهای کشاورزی به دلیل نبودن کامیون روی مزارع مانده و به مقصدهای اصلی خودش نمیرسد. شما کود شیمیائی را به دلیل نداشتن ماشین نمیتوانید به زارع برسانید ا گر با همین وضع پیش برویم همان طوری که ما زمزمه خریدن 500دستگاه اتوبوس دست دوم را از خارج شنیدیم قطعاً مجبور خواهد شد این نظام برای ما برود ماشین بیاورد، کامیون بیاورد، مینی بوس بیاورد، اتوبوس بیاورد. مگر میشود بدون ماشین در اینجا زندگی کرد؟ کلی از کالاهای ما روی کشتیها در بنادر میماند واین کشتیها به دلیل اینکه روی آب معطل میشوند کرایه شان را به صورت ارز از ما دریافت میکنند به دلیل اینکه ما نمیتوانیم کالاها را برسانیم واین خودش ضررهای جبران ناپذیری است که ما داریم تحملش میکنیم. ضمن اینکه اگر چنانچه ما این 50 میلیون دلار را گشایش بکنیم ما تولید کار میکنیم در جامعه مان. این کارخانه هایی را که شما می‌بینید اینها بهر حال سرمایه گذاری رویش شده، کلی نیروی انسانی در این کارخانه ها دارند کار میکنند والان حقوق بیکاری خودشان را دریافت میکنند. ما وقتی می‌بینیم این آقایانی که حواله در دستشان است میآیند. در وزارتخانه‌ها تحصن میکنند و یا بعضیهایشان احتمالا برخورد میکنند ، اینها ضربه های سیاسی است که بر پیکر نظام میخورد ما نمیتوانیم به این مردم به راحتی بگوئیم شما صرفنظر کنید از پولی که پرداخت کرده‌‌اید . من در زمینه حمل ونقل فقط یک جمله عرض بکنم همین پالایشگاه گاز سرخس که یکی از محصولاتش

گوگرد هست به دلیل نبودن کامیون انبارها مملو از گوگرد است و ما نمیتوانیم این را به بندر برسانیم، در حالیکه این پول نقد است این دلار است این ارزی است که من و شما دنبالش میگردیم. خیلی از روستاهای ما به دلیل اینکه ماشینهای موجود فرسوده شده اند از مدار خارج شده‌اند ، ضمن اینکه تردد این بندگان خدا با اشکال مواجه هست ، ما در زمینه خرید قطعات یدکی این روزها ارز را به نحوی از انحاء خارج میکنیم این ارزی را که وزارت بازرگانی میرود خارج میکند وقطعه یدکی میگیرد اگر بیاورید برآورد کنید به والله چیزی از این کمتر نیست ضمن اینکه ماشین مرتبی هم به مردم داده نمیشود. من در مجموع برای اینکه وقت را زیادنگیرم ازهمه خواهران وبرادران ارجمندتقاضا میکنم که به این رأی بدهند ضمن اینکه خطهای تولیدی در اینجا به چرخش درمیآید کالاهای سرمایه ای واتومبلهای سرمایه ای وارد مملکت ما خواهد شد در سیستم اقتصادی ما تأثیر مثبت خواهد گذاشت و آن جو بدبینی که مردم با اعتماد به نظام به حساب دولت پول ریخته اند از بین خواهد رفت والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته.
منشی- دولت صحبت کند.
محسن محمد علی زاده(معاون صنعتی وبهره برداری وزارت صنایع سنگین)- بسم الله الرحمن الرحیم.خدمت برادران عزیز عرض کنم که تعهداتی که الان از آنها صحبت میشود عمدتاً تعهدات سال 62 هست و63. آن موقع که این طرحها ایجاد میشد برای کارخانه های سازنده دقیقاً بر اساس برنامه های تولیدی سالهای قبلیشان بود یعنی به این ترتیب که هر کارخانه ای اصولا برای اینکه بتواند محصول خودش را بفروشد و از نظر نقدینگی در حقیقت کار خودش را بچرخاند نیاز دارد به اینکه حتی شده یک ماه دو ماه سه ماه، 6 ماه قبل پیش فروش بکند. این سبکی بوده که در زمان قبل از انقلاب هم بوده، بعد از انقلاب هم بوده منتها با توجه به اینکه امکانات ارزی فراهم بشود یا نشود معمولا این زمان پیش فروش کم یا زیاد میشود. زمانی این تعهد ایجاد شده که کارخانه‌های صنایع سنگین یعنی مجموعاً صنعت سنگین سهمیه ارزی معادل 4/2 میلیارد دلار داشته . یعنی بر اساس 4/2 میلیارد دلار درسالهای 62 و63 تولید خودرو در این کشور در حدود 4/1 الی 6/1 میلیارد دلار یک امر طبیعی بوده ودرسال 62 و 6 وقتی یک چنین منبع ارزی ویک چنین منبع ریالی روی این مسأله پیش بینی میشد و برنامه ریزی میشد هیچکس فکر اینکه سال 64 و یا 65 وضعیت ارزی از نظر درآمدهای نفتی دولت به وضع دیگری تبدیل بشود وامکان تدارک وتأمین قطعات یدکی واین حرفها نباشد، این اصلا مسأله ای بود که آن موقع به هیچ وجه به تصور نمی‌آمد در نتیجه برنامه ریزیهایی که آن سال شد برای 6 ماه بعدش این بودکه معمولا هم همین است اول سال کارخانه میآید به عنوان مثال یکی از این موارد، شرکت زامیاد است که تولید کننده وانتهای نیسان یا بنز خاور هست که تولید کننده کامیونهای مختلف بنز است. اینها میآیند معمولا برنامه ریزی میکنند درسال 10 هزار دستگاه. 15 هزار دستگاه میخواهد تولید کند. اول سال میآید بر اساس برنامه تولید مصوبی که به تأیید وتصویب مقامات بالایشان هم میرسد میآیند برنامه ریزی میکنند که اینها را بتوانند در طول سال تولید کنند وبفروشند. اعلام کردند، مردم آمده اند وام گرفته اند از بانک تا حد 3000 هزارتومان هم وام گرفته اند قرارداد را بسته اندکارخانه مراجعه کرده به بانک مرکزی که آقا بر حسب این ارزی که مشخص شده اند ارز بدهید تا من بروم قطعه یدکی وارد کنم بیایم تولید کنم گفتند آقا صبر کنید یک ماه دیگر، دو ماه دیگر، وضع ارزی مناسب نیست تا مانده به سال بعد تا مانده به سالهای بعد در نتیجه اثر این ماندنها مسأله رسید ه به جایی که الان بعداز 4 سال بعد از 5 سال مردم پول داده‌اند ریال داده اند قرارداد بسته اند کارخانه در حال ضرردهی است. این در حققت مسأله ای نیست که کارخانه این پول مردم را گرفته باشد به زخم دیگری زده باشد. کارخانه خودش در حال حاضر ازاینکه نمیتواند تولید بکند ومن خدمت برادران عرض کنم که در حال حاضر خودرو سازیهای ما زیر 20% ظرفیت کار میکنند. زیر 20% ظرفیت کار کردن یعنی ضرر محض. هیچ کارخانه ای در دنیا نمیتواند زیر 60% ظرفیت کار بکند وسودده باشد. سودده‌ترین کارخانه نقطه سر به سر تولیدش 60% است.چرا زیر نقطه سر به سر کار میکنند؟ چرا 20% کار میکنند. چون نمیتوانیم تأمین ارز بکنیم. در بودجه سال جاری ارز صنایع سنگین را فقط 90 میلیون دلار داده اند. یعنی بانک مرکزی با توجه به امکانات خودش توانسته فقط این قدر برای صنایع سنگین کنار بگذارد 90 میلیون دلار اصلا فقط اگر ما بخواهیم کارخانه خاور با تمام ظرفیت کار بکند بسنده نیاز ارزی کارخانه خاور را نمیتواند بکند که بتواند 15 هزار تا کامیونهای رنجهای مختلف سبک و سنگین را بدهد به مردم. در نتیجه من خواهش میکنم از برادران که مخالف یا موافق صحبت کردند و کلیه نماینده های محترم این مسأله را مد نظر داشته باشند که مسأله ندیدن و پیش بینی نکردن وسوء مدیریت واین حرها اصلا مطرح نبوده و نیست. طبق روال همیشگی و کار همیشگی که 6 ماه قبل پیش فروش میکردند کرده اند، موقع مراجعه که آقا بیا ارز بده تا بتوانیم مواد اولیه وقطعات را تأمین بکنم گفته اند نداریم، یک ماه بعد، دو ماه بعد ، 6 ماه بعد، نه اینکه به صنایع سنگین گفته باشد نداریم مجموعه مملکت از نظر ارزی درآمدهایش آمده پائین، نتوانسته وهیچ وقت هم این مسأله یک نقطه قطع نشده که آقا بگوئیم یا نمیتوانیم تحویل بدهیم تمام است که این هم عملی نیست د رحقیقت مااین مسأله را تأکید میکنیم این تعهدات نظام است، این تعهدات دولت است ، مردم که کارخانه ایران خودرو نمیشناسندمردم کارخانه خاور را نمیشناسند مردم همه اینها را پشت سرش در حقیقت دولت ونظام جمهوری اسلامی را میدانند و وقتی هم به کارخانه ایران خودرو مراجعه کنند میگوید آقا من خودم کارگرم را مجبورم اخراج کنم، کارگرم را مجبورم بکار کنم یا بیکار بنشنیم اینجا به او پول بدهم چون مواد اولیه ندارم. در نتیجه جواب آن هم مردم این است . حالا مسأله کارگر وبیکاری و اخراح واین حرفها را اصلا میگذاریم کنار. در حال حاضر ما برای تأمین تعهدات گذشته نزدیک به 300 میلیون دلار نیاز ارزی داریم که بتوانیم قطعات مواد اولیه را تهیه کنیم وتولید کنیم و در اختیار مردم بگذاریم 150 میلیون دلار برآورد شده بر اساس نظرات کمیسیونهای مختلف که فقط برای خودروهای سرمایه ای (آن هم نه با تعهدات دولت) خودروهای سرمایه ای مانند کامیونهای مختلف ، اتوبوس، مینی بوس، و وانتهای 2 تن که فقط و فقط در تعهد اشخاص حقیقی است.  یعنی تعهدات دولت را گذاشه ایم کنار شده. 150 میلیون دلار کمیسیون محترم بررسی کرده توانائی تأمین ارز را دیده وپیشنهاد 50 میلیون دلار داده که البته از نظر ما 50 میلیون دلار باز هم فقط خواهد توانست یک ششم مجموعه و یا یک سوم خودروهای سرمایه را بپوشاند از نظر تأمین نیاز، از طرف دیگر هم واقعاًخود آقایان مستحضر هستند که الان هر چه که کامیونهای مختلف و وانت تحویل شده مربوط به سال 63 و قبل از سال 63 است. تمام این کامیونهائی که می‌بینید این قدر نیازمند قطعه یدکی هستند، تمام این مسائل را که می‌بینیم که وقتی مشکلی برای آوردن گندم از بنادر ورودی00 ، شما وقتی گندم را ارز بگذارید بخرید از بندر بخواهید به داخل برسانید. به نانوا برسانید کامیون احتیاج دارید ، وانت احتیاج دارید این ها حمل ونقل عمومی میخواهند. شما سوخت دارید ، احتیاج به تانکرهای سوخت دارید، در حال حاضر هم ارگانهای مختلف با استفاده از ارزهای خودشان برای تأمین همین اقلام میروند از کانال ما یا از کانال خودشان اقدام میکنند برای تهیه و تأمین همین کامیونهای مختلف و تانکرهای مختلف منتها دیگر برای مردم که تعهد شده این را نمیتوانیم به مردم بگوئیم مثلا شما بیا ارز مورد نیاز ، قطعات مورد نیاز در اختیار ما بگذار تا بتوانیم کامیون را در اختیارت بگذاریم. بالاخره وقتی محصول کشاورزی در مزارع آماده شد بایستی برسد به شهر، بایستی گندم برسد به آسیابها، از آسیابها به سیلوها و مورد استفاده قرار بگیرد. الان ما 4 سال است برای مردم هیچ چیزی در مورد کالاهای سرمایه ای نتوانسته ایم به لحاظ اینکه ارزی نداشته ایم تحویل بدهیم. در طول 4 سال گذشته ما ارزمان از 4/2 میلیارد دلار که درسال 62-63 بوده آمده، سال بعد به 500 میلیون ، سال بعد به 230 میلیون ، سال بعد که پارسال بود به 70 میلیون ،امسال هم فعلا گفته اند 90 میلیون خواهیم داد. حالا من نمیدانم واقعاً از 90 میلیون هم چقدرش بتواند عملی بشود؟ خوب طبیعی است وقتی نیازارزی 4/2 میلیارد که از آن 6/1 میلیارد یعنی 1600میلیون دلارش مال خودرو هست جمعاً به وزارتخانه صنعتی 90 میلیون دلار ارز تخصیص بدهیم طبیعی است که یک دلار برای کامیون، برای اتوبوس مینی بوس نمیتوانیم بدهیم ما کل 90 میلیون را

داده ایم به تجهیزات سازی و ماشین سازیها وریخته گریها واین چیزها که صنایع مادر واساسی هستند وحتی برای آنها هم بسنده نکرده این میزان ارز در نتیجه این اصلا فارغ از همه مسائل یک تعهد نظام است یک سری تعهدات برای مردم واقعاً مستضعف نیازمند است. تمام زندگی را فروخته‌اند از بانک قرض گرفته اند وام گرفته اند. من عض میکنم 300 هزار تومان اغلب رفته اند قرض گرفته اند قرارداد بسته اند در ماه نزدیک به متوسط 30 هزار تومان بعضیها 20 هزار تومان بستگی به نوع وام بوده دارند قسط میدهند 4 سال است بدون اینکه کامیونی در حقیقت داشته باشند بدون اینکه کار بکنند و بدهند. خوب بالاخره جواب اینها را چه کسی باید بدهد؟ باید یک جائی این را قطع بکنیم حالا اعم از اینکه بگوئیم که آقا بیائید پولتان را بدهیم که اصلا همچو چیزی امکان پذیر نیست ، بعد از 4 سال که از قضیه گذشته واقعاً کسی که 100 هزار تومان داده به پیکان یا همینطور (پیکان هم حرفش نیست) کسی که 100 تومان داده به وانت نیسان آنجا 4 سال است پولش خوابیده والان همان وانت نیسانش نزدیک به 800 هزار تومان می‌ارزد خوب اصلا فارغ از همین مسأله بالاخره کاری که میخواهد با آن بکند. فعالیت اقتصادی که با آن میخواهد بکند زندگی اش را میخواهد بچرخاند چطور ما الان به این میتوانیم بگوئیم بیا پول 100 هزار تومانت را بگیر و برو؟ طبیعی است باید یک طوری این مسأله رارفع کنیم . حالا امروز به نحوی مقداری ارز تخصیص بدهیم تولید کینم در اختیارشان بگذاریم فردا 6 ماه دیگر یک سال دیگر هم به تدریح این کار را انجام بدهیم آن وقت در مورد بقیه هم باید یک فکری بکنیم که درمورد سواریها همین طور. ما الان اصراری روی سواری نداریم. البته شاید به کمیسیون محترم هم پیشنهاد بدهیم که در مورد بقیه میتوانند از ارزهای صادراتی اگر اجازه بدهند با توجه به اینکه محاسبه بکنیم ببینیم که اثرات جنبی واثرات دیگر اقتصادی اش به چه ترتیب است آنها را هم ناچار هستیم که به منابع ارزی نفت تکیه نکنیم و از منابع ارزی دیگر در مورد این مسأله اصلا فارغ از اینکه آیا این مسأله برنامه ریزی شده بوده، تعهدی بوده که مثلا مجلس در جریان بوده نبوده ببینید اصلا واقعاً00 درست است در مجموع تعهد نظام است ولی روال عادی فروش شرکتها از زمان قبل از انقلاب هم همین بوده که امروز شما پولی را به حساب می‌ریختید 2 ماه دیگر 3 ماه دیگر به شما اعلام میکردند که بیائید ماشینتان را بگیرید. اتفاقاً در سال 62-63 ما همین وضعیت را داشتیم 2 ماه 3 ماه حداکثر 6 ماه ما اتومبیلها را تحویل میدادیم به علت اینکه ارز در اختیار بود و قطعات تأمین میشد ودر اختیار گذاشته میشد. سال 63 تعهداتی که صورت گرفت اواخر 63 و 64 کم کم وضعیت ارزی برگشت وبه این ترتیب تعهدات روی دولت ماندمتأسفانه هم مرتب هر سال بدون اینکه تصمیمی روی این قضیه گرفته بشود قطع بشود، سال به سال زمان روی این مسأله اضافه شد و به نتیجه هم نرسید. بنابراین من خواهشم این است که با این مسأله به شکل یک تعهد نظام، به شکل یک تعهدی که به صورت شرعی ، قراردادی از طرف کارخانه ها که به صورت کارخانه های دولتی به عنوان نماینده دولت به عنوان نماینده نظام هستند با مردم انجام گرفته برخورد بکنند با موضوع وانشاءالله با رأیی که به این طرح میدهند فعلا مشکل بخش کوچکی از این مشکل را حل بکنند. همین طور که عرض کردم خدمتتان 50 میلیون دلاری که الان مطرح شده 50 ملیون دلار فقط یک سوم (150) میلیون دلاری است که مورد نیاز هست تا تعهدات خودروهای سرمایه ای که برای مردم، اشخاص حقیقی در تعهدمان هست بتوانیم اینها را تأمین کنیم موارد بعدی را هم احتمالا در همین جا مطرح خواهیم کرد و ا زحضور نماینده های محترم استدعا خواهیم کرد که به مسأله توجه داشته باشند و تأمین کننده تا انشاءالله این تعهد برای مردم اجرا بشود. یک مسأله را هم که من لازم است خدمتتان اشاره کنم مسأله بحثی است که روی اولویتها اینجا گفته شد ومیشود که آقا تراکتور اولویت دارد، رفتن روی سرمایه گذاریها اولویت دارد، رفتن روی کارهای دیگر اولویت دارد. در طول چند سال گذشته چرا نرفتند روی مسائل سرمایه ، سرمایه گذاری کنند؟ ببینید اصلا اتفاقاً شاید یکی از دلایلی که این مسأله الان عنوان میشود که آقا تعهد ما مانده این بوده که ما در طول 6-7 سال گذشته توجه به این داشتیم که اگر ارزی داریم و اگر ارزی دستمان میرسد بگذاریم در مورد طرحهایی که بتواند ارز برای خودرو را کم بکند. در حال حاضر اگر یک دانه کامیون سبک 20 هزار دلار الی 25 هزار دلار ارزش دارد علتش این است که در آن گیربکس وارد میشود ، علت آن این است که در آن اعضای اصلی وطولی شاسی وارد میشود. ما درطول سالیان گذشته رفته ایم در حد شاید 200-300 میلیون دلار سرمایه گذاری کرده ایم که در شرکت چرخشگر که مونتاژکننده موتورهای لیلاند بود بتوانیم گیربکس را تولید کنیم که در حقیقت با تولید کردن گیربکس در داخل اقلا ارزبری کامیون را 5-6 هزار دلار بیاوریم پائین. یا مثلا رفته ایم شرکت (ای-س- آ (I-C-A صنایع ریخته گری ایران در ساوه را راه انداخته ایم با همین ارز که بتوانیم اقلا موتوری که الان بلوک سیلندرش ریخته گری شده از خارج میآید و خودش در هر موتور نزدیک به 5 هزار دلار ارزبری است این را کم کنیم و درحقیقت از ارزبری کامیون کاسته بشود. یعنی اگر 25 هزار دلار برای یک کامیون در حال حاضر ارز میدهیم این 25 هزار دلار را کم کنیم به 10 هزار دلار که اقلا بتوانیم تعهدات را سریعتر انجام بدهیم ونقش ما هم در حقیقت نقش خودکفا کردن بوده نقش اضافه کردن قطعاتی که در داخل ساخته میشود به قطعات مونتاژی بوده. در نتیجه روی این مسائل هم اتفاقاً کار شده فکر شده ولی اینکه تراکتور را برویم الان با این پول بخریم تراکتو را موردش را در سهمیه ارزی وزارت کشاورزی دیده اند، د رحال حاضر هم از همان سهمیه استفاده میشود بر حسب نیاز آنها به صورت مجرد قضیه برآورد شده. من خدمتتان عرض کنم که ما د رحال حاضر 25 هزار دستگاه توان تولید تراکتور داریم 25 هزار دستگاه تراکتور هر کدام اقلا 6 هزار دلار در حال حاضر ارزبری دارد. شما این دو تا رقم را به همدیگر ضرب کنید 25 هزار ضربدر 6 هزار میشود 150 میلیون دلار فقط و فقط نیاز ارزی این کارخانه (البته تراکتور کامل نزدیک به 10 هزار دلار است 6 هزار دلار ارزبری فعلی تراکتور است) 150 میلیون دلار فقط برای راه اندازی تراکتورسازی تبریز شما احتیاج دارید که بتواند 25 هزار تراکتوردر اختیار کشاورزان بگذارد 50 میلیون به چه چیز تراکتور سازی میرسد؟ وزارت کشاورزی آمده اعلام نیاز کرده گفته آقا من 10 هزار تراکتور برای سال جاری میخواهم ارز مودر نیازش را هم دراختیار تراکتورسازی ایران قرار میدهد واز او هم میگیرد این مسأله در حقیقت قاطی نمیشود با اولویت کارهای دیگر، طرحهای دیگر این مسأله یک مسأله کاملا مجردی است 4 سال پول مردم گرفته شده به امید اینکه ارز تأمین بشود ، و قطعات تأمین بشود در اختیارشان گذاشته بشود. تأمین نشده الان بایستی بالاخره یک تصمیمی گرفته بشود آیا ارز بدهیم مواد اولیه تأمین بکنیم در اختیارشان بگذاریم یا نه ول کنیم حالا فعلا تصمیم نگیریم ببینیم چه میشود؟ به نظر من راه دوم که تصمیم نگیریم راه درستی نمیتواند باشد.      من توضیح بیشتر از این ندارم امیدوارم که آقایان چون قبلا بحث زیادی شده روی مسأله دقت کافی داشته باشندو انشاءالله با حسن نظری که روی این قضیه دارند برای حل مشکل مردم به آن رأی مثبت بدهند.
نایب رئیس- متشکر. آقای عبدالعلی زاده بفرمائید.
عبدالعلی زاده(مخبر کمیسیون برنامه و بودجه ) – بسم الله الرحمن الرحیم. من توضیح این نکته را لازم میدانم که کمیسیون برنامه و بودجه با این شکل برخورد موافق نیست که به صورت کاملا جد از کلان بودجه یک طرحی را بگویند برای این کار این پول را بدهید. معمولا روشی که پسندیده هست این است که کلان سنجی بشود وهمه چیز باهم دیده بشود واگر کشور دارای درآمدی مازاد بر آنچه که پیش بینی شده هست آن درآمد مازاد هم به صورت نیازهای کلان کشور یک جا دیده وسنجیده بشود وتوزیع صحیح بشود ولی به هر حال طرحی است تهیه شده و تقدیم مجلس گردیده ودر کمیسیون هم مورد بحث قرار گرفته وآن چیزی که بیشتر باعث شده کمیسیون به این طرح رأی مخالف ندهد وتصویب بکند اهمیت وضرورتی است که بخش حمل ونقل امروز در کشور دارد وخودش را نشان میدهد. دولت در برابر فشاری که بخش حمل ونقل برآن وارد کرده آمده تصویب کرده که 500 دستگاه اتوبوس از خارج خریداری بشود. خوب این چیزی است که یقیناً هیچ نماینده دلسوزی برای مملکت اینرا تأیید نمیکند که کارخانه اتوبوس سازی کشور تعطیل بشود ولی اتوبوس آماده آماده از خارج بیاید ولو اینکه بهتر هم باشد. ما ترجیح میدهیم که محصولات صنعتی با کیفیت پائین داشته باشیم ولی تولید دسترنج کارگر خودمان باشد، یک

ارزش افزوده ای د رداخل به آن اضافه شده باشد وساخت آن، هم منجر به رفع نیاز کشور بشود، هم منجر به مهارت فنی کارگرمان بشود و هم صرفه جوئی ارزی داشته باشیم. از طرف دیگر در خود مجلس ضرورت حمل ونقل آنقدر محسوس هست که نمایندگان محترم آمدند طرحی تهیه کردند که اجاز ه بدهید کارگرهای ایرانی که در شیخ نشینها هستند ، بتوانند با ارزی که آنجا بدست میآورند کامیون، وانت وماشین آلات نقلبه وارد مملکت بکنند. خوب اینها همه اش دلیل بر این است که مجلس و دولت هر دو دربرابر فشار بخش حمل ونقل دارند عاجز میماند و راههائی را باز میکنند که ماشینهای ساخته شده داخل مملکت بشود. خوب این به ضرر کشور است و اولی این است که کارخانه های ما کار بکنند، تولید محصول بکنند که بتوانند در طول تولید هم کیفیت تولیدات خودشان را بالا ببرند.     از طرف دیگر این طرح وقتی که ارائه میشود وبیرون هم منعکس بشود که یک طرحی در مجلس ارائه شده، رد یا تعیین این طرح خودش اثر روانی وجو خاص خودش را در خارج از مجلس و در جامعه دارد. به هر حال این یک طرحی است که به مجلس تقدیم شده ، دررابطه با تأمین قسمتی از ماشین آلاتی که متعهد شده اند به مردم وتزریق این ماشین آلات، تحویل این ماشین آلات به مردم و وارد شدن اینها در بخش حمل ونقل اثر مستقیمی در قیمتهای بازار آزاد، در قیمتهای فروش خودروها خواهد داشت ورد این طرح هم هر چند نه چیزی را کم میکند نه اضافه میکند ولی رد این طرح اثر منفی در جهت افزایش قیمتها خواهد داشت. بنابراین کمیسیون با در نظر گرفتن این ضرورتها و این نکته ها آمد و طرح را با تعدیل تصویب کرد. تعدیل اول این بود که خودروهای سورای را از طرح خارج کردند و روی تحویل دادن وتولید خودروهای بخش عمومی تکیه شد. اتوبوس، مینی بوس و کامیون و وانت‌بارهای پلاک قرمز خودروهایی هستد که مستقیماً در اختیار بخش عمومی هستند، در اختیار عموم مردم و مخصوصاً  طبقه ای هسند که خودشان ماشین سواری ویا امکانات شخصی ندارند. بعد سقف اعتباری موضوع را هم محدود کرد به لحاظ اینکه ولو اینکه تعهد از مبلغ 50 میلیون دلار در این بخش هم بیشتر باشد به سقف 50 میلیون دلار طرح را محدود کرد کمیسیون که بیشتر از این را ما در دید کلان میتوانیم رأی بدهیم که آیا موافق هستیم یا مخالف وهمان توضیحی که اول بحث عرض کردم که بایستی مشکلات مملکت بطور کلان و در کنار هم دیده بشوند، در این طرح این عمل نشده، بنابراین ما نمیتوانیم بگوئیم که کل نیاز این بخش و این طرح را تأمین بکنیم. لذا با سقف محدود 50 میلیون دلار این طرح را تصویب کردیم . از طرف دیگر خود این طرح یک شرط عمده ای دارد که توجه به آن شرط خودش حائز اهمیت است و من اعتقادم بر این است که این شرطی که اینجا هست این همه جو موافق و مخالف نمیخواست ووقت مجلس را نباید میگرفت آن هم این است که درآمد ارزی مازادی حاصل بشود برآوردی که ما در بودجه داریم ووضعیتی که الان درآمدهای ارزی ما دارد ما نمیتوانیم پیش بینی درآمد ارزی مازاد را لااقل در شش ماهه اول سال داشته باشیم وبه اعتقاد ما اگر دولت و وزارت نفت وهمه دست اندرکاران اقتصاد کشور دست بدست هم بدهند ودر شرائط فعلی بتوانند سقف درآمد ارزی را که درخود مجلس اضافه کردند و خود نمایندگان محترم آن روزهای بحث بودجه رأی دادند که این درآمد سقفش اضافه بشود این سقف تصویب شده درآمد ارزی حاصل بشود واقعاً کار بزرگی کردید و کمیسیون برنامه وبودجه احتمال اینکه درآمد ارزی مازادی را هم در این زمینه بدست بیآید حداقل در شش ماه اول سال منتفی میداند با اطلاعاتی که از وضعیت درآمدها دارد بنابراین خود بخود تکیه بر روی این طرح واین همه وقت گذاشتن و صرف این وقت روی درآمدی که احتمالا حاصل نخواهد شد و هزینه‌ای که انجام نخواهد گرفت خودش یک مقدار اتلاف وقت مجلس بوده.      از طرف دیگر اگر من توضیح دادم که ما اگر این طرح را رد میکردیم ولو اینکه تصویب این طرح به احتمال قوی درآمدی را در پی نخواهد داشت که  هزینه ای را داشته باشد ولی رد این طرح اثر تورمی خودش را در خارج از مجلس خواهد گذاشت.خود این نکته تذکری است به برادران وخواهران محترم که در حین سال چند بار از پشت این تریبون بنده عرض کردم که برخورد این چنین با بودجه سالانه درست نیست که ما در طول سال برداریم طرحی را بیآوریم برای اضافه کردن یک هزینه، برای کاستن یک درآمد یا به هر حلا به هم زدن بودجه ای که کلان مملکت را دیده وخود مجلس به آن رأی داده وتصویب کرده. خود این اثر تورمی دارد،‌ اثر رانی در بیرون دارد واین طرح از جمله آن مسائل است اگر رأی منفی بیاورد ورد بشود ، با توجه به اینکه عرض کردم ما پیش بینی نمیکنیم که هزینه ای را در پی داشته باشد ولی آن اثر تورمی را خواهد داشت به لحاظ این هست که کمیسیون با اعمال محدودیت خط زدن خودروهای سواری ، پائین آوردن سطح وتأکید بر شرط مازاد بودن درآمدهای ارزی این طرح را تصویب کرده و انتظار دارد که مجلس محترم هم با در نظر گرفتن این مسائل با این طرح برخورد بکنند. به هر حال به اعتقاد ما اگر دولت ارزی دارد ولو اینکه درآمد مازاد ارزی هم نباشد ارز از بخش سایر باشد از بخشهای دیگر باشد حتی ارز از بخش کالاهای اساسی باشد  که متأسفانه بر اساس برخوردهای مقطعی و فشارهائی که در بخش حمل ونقل وجود دارد به دولت وارد میشود ما می‌بینیم که تن میدهند به اینکه بروند خودرو ساخته شده بردارند بیاورند.ما تأکیدمان بر ا ین هست که این ارزها داده بشود به این کارخانه هائی که متعهد هستند در برابر نظام که خودرو تولید کنند و در برابر مردم متعهد هستند در برابر نظام که خودرو تولید کنند و دربرابر مردم متعهد هستند که به قراردادهایشان عمل کنند. خوب چه فرقی میکند که ما ارزی اگر داریم ولو از بخش دفاع،‌ولو از بخش کالاهای اساسی، از بخش سایر، از هر بخشی که هست ارزی که داریم این را بدهیم کامیون بخریم مثلا بدهیم به سازمان غله بگوئیم این دولتی است شما بروید استفاده بکنید خوب همین ارز را شما کمترش را بدهید این کارخانه برایتان خودرو بسازد بدهد به آن فردی که متعهد شده. خریدار این کامیون هست او را الزام بکنید بیاید برود برای غله اجاره کشی بکندو کار بکند، خوب ما چرا بیآئیم کاری بکنیم که هم مردم را سالها در انتظار میگذاریم. هستند مردمی که برای خرید کامیون واتوبوس از بانکها وام گرفته اند خود بانکها به اعتبار قراردادی که خریدار با کارخانه بخاطر کامیون بسته وام داده، هم بانکها الان در فشار هستند هم خود مردم در فشارند وهم کارخانه تعطیل است، بعد ما میآئیم ار بخش سایر یا از بخش ارز در اختیار نخست وزیری یا از ارز کالاهای اساسی یا از هر ارز دیگری که میدهیم 500 تا اتوبوس ساخته شده وارد مملکت بشود که فرض کنید در اختیار شرکت واحد تهران باشد. خوب شما اینرا بدهید اتوبوس ساخته بشود بدهند به کسی که خریده بیاید در شرکت واحد تهران مسافرکشی بکند  همانطور که این مینی بوسها الان دارند انجام میدهند. خوب ما این انتظار را از دول داریم که این برخورد را بکند از مجلس محترم هم، از نمایندگان عزیز هم این انتظار را داریم که در تهیه طرحها بیایند وتأکید بکنند که بخش حمل ونقل در داخل کشور تقویت بشود و اجازه اینکه بیایند از کارگرها به عناوین مختلف از خارج خودروهای ساخته شده وارد بشود این مشکل‌گشای بخش حمل ونقل ما نخواهد شد ما به هر حال مجبوریم برای اداره کشور در این مملکت کامیون تولید کنیم اتوبوس تولید کنیم وانت بار تولید کنیم و اگر با خودرو سواری مخالف هستیم بایستی جایش اتوبوس مسافرکشی در داخل شهر ما تولید کنیم ودر اختیار مردم قرار بدهیم به هر حال ما اعتقادمان بر این هست که نمایندگان محترم با عنایت به توضیحاتی که داده شده تصمیم مقتضی را اتخاذ بکنند. نظر کمیسیون این بود که تصویب این طرح با شرائطی که برایش پیش بینی شده میتواند اگر خیر چشم گیری هم نداشته باشد حداقل از زیانهائی که رد طرح میتواند در پی داشته باشد جلوگیری بکند. والسلام علیکم ورحمه الله.
نایب رئیس- رقم 185 نفر کلیات طرح به رأی گذاشته میشود موافقین قیام بفرمایند (اکثر برخاستند) تصویب شد.
5- تصویب لایحه تشکیل دادگاههای کیفری 1 و 2 و شعب دیوانعالی کشور بر اساس اصل 85 جهت تعیین مدت آزمایشی .
نایب رئیس- دستور بعدی.
منشی- رأی گیری برای تعیین مدت آزمایشی لایحه تشکیل دادگاههای کیفری 1 و 2 شعب دیوان عالی . آقای بیات مطرح بفرمائید.
اسدالله بیات- بسم الله الرحمن الرحیم. برادران میدانند که تصویب قوانین در قانون اساسی دو تا شیوه دارد: شیوه اول عبارت از این است که قانون یا به صورت لایحه یا به صورت طرح از طریق نمایندگان یا از طریق هیأت دولت مراحلی طی بکند وبیاید و در مجلس تصویب بشود این نوع قوانین، قوانین دائمی و همیشگی وعادی ومعمولی است ولی در قانون اساسی اجازه داده شده است بر اینکه طبق بعضی از ضرورتها مجلس میتواند حق قانونگذاری را

به کمیسیونها بدهد کمیسیون میتواند قانون تصویب بکند ولی به صورت آزمایشی و موقت از جمله قوانینی که طبق اصل 85 به کمیسیون امور حقوقی و قضائی ارجاع شده بود، لایحه تشکیل دادگاههای کیفری 1 و 2 است ولایحه تشکیل شعب دیوان عالی کشور اصل این لایحه در کمیسیون تصویب شده الان ما فقط در رابطه با زمانش طبق آئین نامه از مجلس نظرخواهی میکنیم. کمیسیون امور حقوقی وقضائی پیشنهاد میدهد این قانون واین لایحه به مدت پنج سال به صورت آزمایشی مجدداً به تصویب مجلس برسد. بنابراین الان تنها چیزی که مورد تقاضای دولت و تقاضای کمیسیون امور حقوقی و قضائی است عبارت از این است که لایحه تشکیل دادگاههای کیفری 1 و 2 و شعب دیوان عالی کشور این دو تا یعنی این لایحه که به صورت یک لایحه است که الان در خدمت عزیزان هست به مدت پنج سال یعنی این پنج سالش مورد تصویب مجلس قرار بگیرد. این اجمالا توضیحی است که ما در رابطه با این قضیه داریم.
منشی- آقای هراتی مخالف.
روحانی نیا- با چه مخالفت میکند؟
منشی- مخالفت با پنج سال.
بیات- آئین نامه را بخوانند ظاهراً تذکر ایشان 00
حسین هراتی- بسم الله الرحمن الرحیم. ما یک اصل شرعی داریم تحت عنوان عقاب بلابیان. در قبل که قوانین قضائی در مجلس تصویب میشد شور اول داشت شور دوم داشت از تریبون مجلس در سطح جامعه پخش میشد رسانه های گروهی اعلام میکردند و روزنامه ها ریز مطالبش را منتشر میکردند این سبب میشد که جامعه آگاهی داشته باشد وبداند فرد اگر مرتکب فلان جرمی شد چه مجازاتی برایش در نظر گرفته شده با توجه به اینکه متأسفانه ارجاع آن به کمیسیون طبق اصل 85 قانون اساسی رأی آورد و این هم بعد از اینکه ما مدت آزمایشی آنرا تعیین کردیم قطعاً ابلاغ میشود برای اجراو این اصل شرعی عقاب بلابیان در مورد این اجرا نشده لذا پیشنهاد بنده این هست که در ارتباط با این پنج سالی که برادرها به عنوان آزمایشی میخواهند تصویب کنند به این شکل بشود که قبل از اجرای این قانون کلیه مواد آن از طریق رسانه های گروهی به اطلاع عموم برسد وبعد از اینکه به اطلاع عموم رسید این قانون قابلیت اجرائی د راین رابطه داشته باشد والسلام .
اسدالله بیات- حاج آقا! یک تذکری لازم بود که آقای هراتی عنایت میکردند حق این صحبت را نداشتند آقای روحانی نیا که این تذکر را دادند تذکر بجائی بود برای اینکه در اینجا فقط زمان مطرح است ومن ماده اش را هم میخوانم که جناب آقای هراتی عنایت کنند: ماده 59 که در ذیلش آمده : «هنگام طرح تعیین مدت در جلسه علنی درصورتی که پیشنهاد دیگری نباشد نسبت به پیشنهاد کمیسیون بدون مذاکره رأی گیری میشود. » اینست که برادرمان صحبتشان خلاف آئین‌نامه است.
نایب رئیس- اشکال شما وارد است.
هراتی- چرا لوحه موافق و مخالف را نصب کردید؟
اسدالله بیات- این کج سلیقگی اداره قوانین است. نباید اصلا نصب بکنند. اگر برادران پیشنهاد یدگری نداشته باشند این نص آئین نامه است.
عده ای ازنمایندگان- حالا که نصاب نیست لایحه بعدی را مطرح کنید.
نایب رئیس- بعدی طولانی است شور اول طرحی است که دررابطه با بیمه از کمیسیون بهداری عده ای هم ثبت نام کرده اند که مخالف و موافق صحبت کنند اینجا باید رأی گیری کنیم از این مرحله عبورکنیم و بگذریم.       رقم 180 نفر لایحه به رأی گذاشته میشود موافقین قیام بفرمایند (اکثر برخاستند) تصویب شد.
6- بحث پیرامون کلیات طرح قانونی بیمه خدمات درمانی همگانی.
نایب رئیس- دستور بعدی را مطرح کنید.
منشی- دستور بعدی گزارش شو اول کمیسیون بهداری وبهزیستی در خصوص طرح قانونی بیمه خدمات درمانی همگانی مخبر کمیسیون بهداری بفرمائید.
دکتر غلامحسین آقائی (مخبر کمیسیون بهداری وبهزیستی )- بسم الله الرحمن الر حیم. گزارش از کمیسیون بهداری وبهزیستی به مجلس شورای اسلامی.      طرح قانونی بیمه خدمات درمانی همگانی به شماره ترتیب چاپ 215 که جهت بررسی به این کمیسیون به عنوان اصلی ارجاع گردیده بود در جلسات متعدد با حضور نمایندگان محترم دولت و با توجه به نظرات وزارتخانه‌ها و صاحبنظران و کمیسیونهای فرعی مورد بحث وبررسی وتبادل نظر قرار گرفت ونهایتاً در جلسه مورخ 14/12/67 با اصلاحاتی به شرح زیر به تصویب رسید.     اینک گزارش شور اول آن تقدیم مجلس شورای اسلامی میگردد.            رئیس کمیسیون بهداری وبهزیستی- دکتر حسین فروتن
مسأله بیمه خدمات درمانی همگانی مسأله ایست که از سال 62 و 63 در وزارت بهداری آن زمان و وزارت بهداشت فعلی مطرح بوده بر اساس قانون اساسی، دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است خدمات درمانی مورد نیاز را برای مردم تأمین بکند. حالا با مشارکت مردم و به صورت بیمه و غیره. اصل این است که خدمات درمانی تأمین بشود حالا به هر صورتی که ممکن است یعنی کسی که از نظر مالی امکانات ندارد این نباید به علت فقر مالی محروم باشد از خدمات درمانی وبه علت مشکلاتی که درمان مملکت الان دست به گریبانش هست وسالها است که دست به گریبان بوده در خود وزارتخانه هم این مسأله مطرح بود که یکی از بهترنی راه حل ها برای وارد شدن به مرحله حل مشکلات ایجاد بیمه خدمات درمانی همگانی هست پس برای وارد شدن به مرحله حل مشکلات درمانی یکی از بهترین و مؤثرترین قدمها، بیمه خدمات درمانی همگانی است و بر همین اساس هم بود که درقانون تشکیل وزارت بهداشت مجلس دوم را موظف کردند که لایحه بیمه خدمات درمانی همگانی را به دولت بدهد ظرف مدت یک سال. وزارتخانه ها هم ظرف مدت 6 ماه لایحه ای به عنوان بیمه خدمات درمانی همگانی تنظیم کرد و درهمان سال به دولت داد با دیدی که در دولت ایجاد شد که ما بیائیم پوشش تأمین اجتماعی را به طور کل از کارافتادگی بی‌سرپرستی ومسائل دیگری که به تأمین اجتماعی مربوط میشود همه را یک جا ببینیم این را برگرداندندبه امید اینکه بشود یک جا دیده بشود. تا اینکه مجلس سوم کار خودش را شروع کرد در اینجا با صحبتهایی که با وزارتخانه بود بالاخره به صورت طرح بیمه خدمات درمانی همگانی تنظیم و ارائه شد ما در تنظیم این طرح چند اصل را مد نظر قرار داده بودیم:‌یک اصل این است که ما طرح را طوری تنظیم کنیم که مشکلات درمانی فعلی مملکت بشود از طریق این طرح درمان بشود مشکلات درمانی متعدد است وهمه خبر دارید کیفیت درمان نحوه درمان مسأ‌له روز مملکت هست کمبود نیروی انسانی و کمبود امکانات و تجهیزات تخت بیمارستانی از مشکلات دیگر درمان هست. عدم کنترل بر روی مصرف دارو و چگونگی مصرف دارو از مشکلات دیگر هست عدم کنترل بر روی قیمتی که در بخش خصوصی برای درمان منظور میشود باز از مشکلات هست. و اینکه ما حمایتهایی را که موظفیم به عنوان دولت از طبقه مستضعف و محروم داشته باشیم نمیتوانیم اعمال بکنیم یعنی تلاش وزارتخانه هم این است که واقعاً محرومین را از درمان ارزانتر یا رایگان بهره‌مند کند ولی به علت کمبود امکانات واعتبارات و از طرفی اشکالی که در تشخیص درجه محرومیت و استضعاف است در عمل ما می‌بینیم که با تلاشی که شده حالا یک تعدادی از طریق کمیته امداد امام ، از طریق بنیاد شهید یا مراجع دیگر تحت پوشش هستند ولی این جوابگوی کل جامعه نیست و ما فشاری که الان بر مردم از بایت درمان وارد میشود داریم می‌بینیم که طرف مجبور است برای درمان بچه اش فرش زیر پایش را هم بفروشد این واقعیتی است که مشاهده میشود. پس ما یکی از اصولی که در طرح به آن توجه باید میکردیم اینکه یک سیستمی را پیش‌بینی کینم که اعتبارات دولت و آن کمکی که دولت میکند به درمان مملکت ، اینرا ما اختصاص بدهیم به طبقه محروم ومستضعف به مراتبی که دارند.      اصل دوم اینکه ما بیائیم بر درمان نظارت داشته باشیم یعنی طرح را طوری تنظیم کنیم که نظارت دقیق بر کیفیت درمان داشته باشیم یعنی هر پزشکی به خودش اجازه ندهد هر چیزی را دلش میخواهد در نسخه بنویسد وبدهد حالا این مریض خوب میشود، نمیشود این را دیگر از نزدیک دیدیم که بعضی از پزشکان متأسفانه یک چنین روشهای غلطی دارند که معاینه دقیقه نمیشود و از نظر علمی نسخه های مورد تأییدی نمی‌نویسند، باید طرح طوری تنظیم بشود که این حالت را هم بتواند حفظ کند و بعد مسأله دیگر اینکه از نظر مالی طرح طوری تنظیم بشود که بار بیشتری به دوش دولت وارد نکند. یعنی همین کمکی که دولت میکند همین اعتباری که دولت الان به عنوان درمان مصرف میکند اینرا بگذاریم به عنوان کمک به طبقه محروم و مستضعف وبقیه نیاز درمان را از افرادی که تمکن مالی دارند تأمین بکنیم واینها هزینه درمان خودشان را

بپردازند. اما تحت پوشش بیمه که از نظر قیمت کنترل شده هست و ارتباط مالی بین پزشک و بیمار قطع بشود که جلو اجحافات گرفته بشود این هم یک اصل بود و بعد مسأله مشکل دارو که الان یکی از مشکلات مهم درمان درآمده و باید یک طوری این هم حل بشود که ما دراین طرح بیمه اینرا اصل قرار دادیم که این مشکلات را حل بکنیم . بر این اساس یک گروه کاری در کمیسیون بهداری وبهزیستی تشکیل شد از وزارتخانه های مختلف نمایندگانی دعوت شدند جلسات متعددی تشکیل شد و منجر شد به آن پیش نویس اولیه که ما تقدیم مجلس کردیم در تماسهائی که با کمیسیونها داشتیم با کمیسیون برنامه وبودجه و دارائی ، ایراداتی بر پیش نویس اولیه گرفته شد که ما در همان بررسی اول در کمیسیون بهداری این ایرادات را یک مقدار بسیاری زیادی حل کردیم و بالاخره آن چیزی که الان تقدیم مجلس محترم شده به عنوان شور اول چیزی است که مورد نظر مشترک کمیسیون بهداری و وزارت بهداشت ودرمان هست فقط 000 از نظر تصویب کلیات طرح من فکر میکنم هیچ جای شبهه ای نباشد چون خود مجلس محترم مجلس دوم ، وزارتخانه را موظف کرده بوده که به صورت لایحه بیمه خدمات درمانی همگانی را به مجس ارائه بکند. پس بنابراین این خواست خود مجلس است و قاعدتاً باید این طرح به صورت یک شوری بررسی میشد. ولی به هر حال چون روال این بود حالا مطرح میشود اکثر برادرهایی که من خدمتشان بودم صحبت میکردیم با کلیات مخالفتی ندارند فقط روی بعضی از مواد اعتراضی داشتند که مهمترین بحثش به ماده 7 برمیگردد. من اینرا لازم است یک توضیحی بدهم که برادرهای مخالف توجه داشته باشند  که ما برنامه مان چیست و چرا این ماده 7 را به اینصورت آوردیم؟ اگر حالا باز رهنمودی بود در مخالفت هایشان میدهند ما هم در خدمتشان هستیم انشاءالله برای شور دوم اگر در مجلس محترم تصویب بشود. برای انیکه ما این پول را از افراد متمکن بگیریم دو تا راه بیشتر نبود یعنی دو تا راه هست که دردنیا اعمال میشود: یک راه این هست که میآیند میگویند آقا هزینه درمان سرانه اینقدر ریال میشود شما سال به سال اگر میخواهید بیمه بشوید باید بیائی اینرا بپردازی واز بیمه استفاده بکنی این یک راه بود. و یک راه اینکه ما سرانه حساب کنیم در کل چقدر میشود. بعد چقدر کمک دولت بوده که تا به حال به صورت اعتبارات جاری میداده اینها را کنار بگذاریم. مابقی اش را با روشهایی به عنوان غیر مستقیم حالا دیگر نگوئیم مستقیم بیا بپرداز، غیرمستقیم با یک سیاستهایی بگیریم بحث های زیادی شد این دو روش بحثهای کارشناسی روی آن شد و در بررسیهای اولیه ما به این رسیدیم که ما بیائیم این روش را به صورت ماده 7 پولش را از این طریق تأمین بکنیم. من خدمت مخالفین محترم عرض میکنم که ما اصلا حساسیتی روی این ماده نداریم. چون این طرح، طرحی نیست که ما بعداز شور اول بلافاصله مثلا ظرف یکماه یا دو ماه بتوانیم تصویبش کنیم بدهیم برای شور دوم بیاید. حداقل 4 یا 6 ماه روی این باید کار بشود. قرارها گذاشته شده که انشاءالله شور اول اگر تصویب شد یک گروه کاری تشکیل بشود، از وزارت بهداشت، کمیسیون بهداری، کمیسیون دارایی، برنامه وبودجه و وزارتخانه های دیگری که دراین کار دست دارند یک گروه کار بایستی تشکیل بشود ودقیق تمام مراحل اجرایی این طرح دیده بشود. روی کاغذ بیاید حتی سیستمها را ما باید برویم از نزدیک ببینیم که چه نقاط ضعفی و قوتی دارند و و بهترین روشی که مناسب هست برای ما آنرا انتخاب کنیم بیاوریم بدهیم که این قطعاً وقت میگیرد، بنابراین من باز برای مخالفین محترم تکرار میکنم که ما در مورد ماده 7 الان اصلا حساسیتی نداریم وحاضریم هر رهنمودی دارند بشنویم وانشاءالله آنچه که به خیرو صلاح مملکت است انجام بدهیم. من حدسم این است که به صورت بسیار محدودی مخالفتهایی به این بشود که ما الان بیمه رایج مان مشکلات بسیاری زیادی دارد، کمبود نیروی انسانی وکمبود امکانات داریم وازاین مسایل عنوان بشود.      بیمه موجود را ما اشکالاتش را میدانیم و برهمین اساس هم بود که کمیسیون بهداری شروع کرد آهسته آهسته بیمه موجود را رو به بهبود بخشیدن و طرحی که شور اولش تصویب شد و الان شور دوم در کمیسیون مطرح است به همین منظور بود . که ما بیائیم مشکلات فعلی بیمه را حل کنیم یعنی مشکلات فعلی بیمه یک چیز غیرقابل حلی نبود. قابل حل بود ولی به علت مسایلی که پیش آمده بود این اشکالات پیش آمد که ما راه حل برایش پیدا کردیم و اینطور که  آقای غرضی مسؤول محترم سازمان تأمین اجتماعی میگفتند جلو بعضی از برادرها. گفتند از زمانی که طرح تأمین اجتماعی قسمتی که مسؤولیت تأمین اجتماعی به خودش واگذار بشود. در شور اول تصویب شده کیفیت کار در بیمارستانها عوض شده یعنی ما تحول را بلافاصله پس از تصویب شور اولش در بیمارستانها شاهد بودیم ودر پذیرش پزشکان نسبت به بیماران بیمه‌ای اینها را لمس کردیم و پرداخت پول هم با همکاری وزارت بهداشت به راحتی هم انجام شده. الان حجم زیادی از مشکلات بیمه برطرف شده انشاءالله بزودی خبرهای خوب بیشتری به مجلس خواهد رسید. پس ما نیائیم مشکلات فعلی بیمه ها را به این طرح نسبت بدهیم . چون آن مشکلات مخوص به خودش بود و کمیسیون هم دنبال حل کردن آنها هست وانشاءالله حل خواهد شد.      مسأله دیگر ، مسأله کمبود نیروی انسانی است . ما طرح را آمدیم با مشورت وزارتخانه و دیگر برادرهای کمیسیونها ده ساله کردیم . یعنی دهسال پیش بینی کردیم که شروع بشود آهسته آهسته جلو برود و بعد در پایان ده سال است که ما میتوانیم ادعا کنیم بیمه مطلوب خواهیم داشت. و این دهسال را برای این گذاشتیم که بتوانیم کمبود امکانات ونیروی انسانی را تأمین بکنیم. نیروی انسانی، پزشک الان ما درسال حدود 2500 تا فارغ التحصیل داریم که بتدریج زیاد میشود و یکی ، دو سال آینده به 4000 تا 5000 نفر درسال میرسد. ما روی این حساب کردیم و بر همین اساس طرح سرباز پزشک را ما صحبت کردیم که خوشبختانه خود وزارتخانه هم از طرف دولت به صورت لایحه به مجلس آوردند. یعنی این یکی از قدمهایی هست که کمیسیون فکر میکند لازم است برداشته بشود برای حل مشکلات درمان مملکت . اگر این لایحه تصویب بشود. ما درعرض سه یا چهار سال میتوانیم نیروی انسانی که برای پوشش درمانی برای تمام روستاهایمان نیاز داریم تأمین بکنیم. طرح شبکه بهداشتی و درمانی را ما داریم برای روستاهایمان که هر 10 هزار نفر زیر پوشش مرکز بهداشتی ودرمانی با 2 پزشک قرار میگیرند و ما بعداز 3 یا 4 سال اگر اعتبار داشته باشیم که مراکز بهداشتی ودرمانی مورد نیاز را بسازیم، تمام این روستاها را میتوانیم زیر پوشش پزشک ببریم . از نظر پزشک متخصص هم ما الان اشکالمان در توزیع عادلانه است پزشک متخصص زیاد است یکی در توزیع عادلانه است . یکی در کمبود تخت بیمارستانی که باز این مسأله سربازی به توزیع عادلانه کمک میکند و تعهداتی که الان گرفته شده از رزیدنتهائی که الان دارند فارغ التحصیل میشوند، انتظار میرود که در چندسال آینده ما بتوانیم مشکلات تخصصی را در شهرهای کوچک هم انشاءالله برطرف کنیم. میماند مسأله تخت بیمارستانی که اینجا یا باید دست نیاز به طرف دولت دراز میکردیم واز اعتبارات دولتی کمک میگرفتیم یا میآمدیم میگفتیم خود مردم اعتبارش را تأمین بکنند و پول بدهند بیمارستان ساخته بشود واستفاده بکنند که ما فکر کردیم که روش دوم مناسب است واین روش دوم را به کمک بیمه میتوانیم اجراء بکنیم یعنی از هر کسی سرانه بگیریم چون هر کس که پول میدهد همان سال هم مریض نمیشود ممکن است از کوچکی نفری هزار تومان در سال بر فرض بگیریم بعد این 10-15 سال اول مریض نشود یا کم مریض بشود مصرف نکند سنین کهولت به بیمارستان نیازپیدا بکند. اکثراً اینجوری هستند از محل این صرفه‌جوئی‌هائی که رزرو نگهداری میشود برای آن روز ما میتوانیم برای اینها بیمارستان بسازیم و تخت بیمارستانی جدید تأسیس کنیم ضمن اینکه بخش خصوصی هم حالا چون بیمه هستند تشویق میشود به اینکه در نقاط محروم وجاهایی که تخت بیمارستانی کم هست برود وبیمارستان دایر کند چون یکی از اشکالات این است که میگویند مردم مثلا سیستان و بلوچستان پول ندارند که بدهند ما برویم بیمارستان خصوصی باز کنیم ولی وقتی مسأله بیمه مطرح شد حالا بخش خصوصی هم برایش جاذبه هست که آنجا برود و فشار هم روی مردم دیگر نیست و دولت هم برایش چون هزینه ای که به بیمارستانهای دولتی میدهد کمتر از بخش خصوصی است باز صرف میکند که اگر خواست دولت سرمایه گذاری کند بکند، اگر خواست بخش خصوصی سرمایه‌گذاری بکند بخش خصوصی هم سرمایه گذاری بکند. بنابراین از این ابعاد ما نیروی انسانی را فکر میکنیم طی این ده سال انشاءالله با برنامه هایی که هست برطرف بشود و کمبود تخت بیمارستانی هم طی این دهسال انشاءالله برطرف بشود ما بتوانیم به استانداردهای بین المللی برسیم.       مسأله کنترل دارو و کنترل کیفیت درمان را هم تنها از طریق اجرای بیمه میشد کنترل کرد که ما در اینجا دیدیم یعنی سیستمی را پیش بینی کردیم در آن گروههای کارشناسی که داشتیم سیستمی پیش بینی شده که دقیقاً نسخه ها کنترل

میشود کیفیت تجویز ارو توسط پزشک کنترل میشود و در سوابق مریض نگهداری میشود اگر در زمانی پزشک معلوم بشود که نسخه ناصحیحی خدای ناکرده نوشته ویا تشخیص غلطی داده این در سوابق هست و بعداً بروز میکنند که میشود پیگیری کرد. شرایط فعلی که هر کسی روی هر کاغذی میتواند نسخه ای بنویسد برود داروخانه داروخانه هم بدهد وبعد برود اصلا هیچ اثری از این نماند و هیچ سندی نباشد آن نسخه برای اینکه حق مریض گرفته نشود یا از پزشک دفاع بشود این وضع را به وجود آورده که می‌بینیم چه عوارضی پیش میآید خیلی شکایتها از پزشک هست و خیلی جاها هست که شکایتها نسبت به پزشک بیمورد است و ممکن است ظلمی بشود که ما دراین طرح بیمه این را مد نظر قرار دادیم وانشاءالله اعمال میشود و اینرا من خدمت نمایندگان محترم عرض میکنم از زمانیکه این طرح تصویب بشود و شروع به اجراء بشود شما قطعاً در مصرف دارو کاهش شدید خواهید دید، در کیفیت درمان بهبود خیلی زیادی خواهید دید چون پزشک احساس میکند حالا نسخه اش یک جایی کنترل میشود، شما قطعاً پزشکانی که وقتی مریض از راه وارد میشود چشم بسته نسخه را دستش میدهد دیگر در اینجا نخواهید دید و کم خواهد شد با شدت البته لازم است که آن سالهای اول یکی دو مورد دیده بشود، گزارش بشود تذکر به پزشکان بدهیم سفارش بشوند جلسات متعدد باید گذاشته بشود سمینار گذاشته بشود از پزشکها یک کار فرهنگی در سطح جامعه بشود چون طرح، یک حرکت جدیدی است که در جامعه میخواهد ایجاد بشود، بنابراین، این کارها هم میشود. در کل انشاءالله حدس اینست که برآوردی میشود که تحول خوبی را ما در درمان خواهیم داشت. بنابراین من خواهشم این است که مخالفین محترم این نکات را درنظر داشته باشند و بعد در مخالفتهایشان رهنمودهایی اگر دارند باز خواهشم این است که اولا بگویند با کلیاتش موافقند یا مخالف که قطعاً همه خواهند گفت با کلیات مواققند مگر حالا مواردی باشد که به نظر آنها کلیات را هم زیر سؤال ببرد. اول خواهشم این است که بگویند با کلیات موافقند یا مخالف وبعد به چه دلیل و بعد اگر با کلیات موافق هستند مواردی را که به نظرشان میرسد که باید روی آن کار بشود اینها را به عنوان مخالف میتوانند بگویند ما هم قطعاً در خدمتشان خواهیم بود. اما این نکات را در نظر داشته باشند که اگر ما بخواهیم مشکل بیمه الان حل بشود، این مشکلات فعلی که دیگر مسأله ندیدن دفترچه بیمه نباشد کسی که دفترچه دستش هست پزشک نگوید نمی‌بینمت بیمه ای را نمی‌بینم. مسأله ویزیتهای ناجور وسریع پزشکها دیگر کمتر دیده بشود. مصرف داروی بیهوده کمتر بشود بیمارستانهای دولتی بهتر و مشتاق‌تر مریض را بپذیرند چون باز این را من خدمتتان سوابقی عرض میکنم در بیمارستانهای خصوصی اجحاف به مستضعفین و محرومین کمتر بشود. بازار آزاد دارو از بین برود و کمبود تخت بیمارستانی از بین برود راه حلش به نظر ما بیمه همگانی رسیده . در مورد فعالیت بیمارستانهای دولتی من خدمتتان عرض میکنم یک طرحی را آزمایشی در یکی از شهرستانها اجرا کرده اند (شهرستانهای بزرگ) یکی از بیمارستانها را میآیند به آن صورتی که ما د رطرح دیدیم فعالش میکند. آماری که به ما داده بودند قبل از اینکه این طرح اجراء بشود ، اشغال تخت این بیمارستان 61 درصد بوده یعنی 40 درصد تختهای بیمارستان غیرفعال بوده. ما 8 هزار تخت خصوصی و 60 هزار تخت دولتی داریم. اگر در یک شهر فعال که از نظر بهداری منطقه هم فعال بوده تخت بیمارستانی 40 درصد خالی باشد یعنی 24 هزار تخت بیمارستانی اینرا به جاهای دیگر تعمیمش بدهیم 24 هزار تخت بیمارستانی غیر فعال و نیرویش چون اینها همه پرسنل دارند ما خواباندیم گذاشتیم کنار، دستش نمی‌زنیم حالا اشکالاتی هست نحوه هزینه کردن پولها مسایلی که ما نمیخواهیم الان وارد آن بشویم که باید در طرح این اشکالات برطرف بشود. تازه این 61 درصد در حالتی است که طرحهای تشویقی هم اعمال میشده وبه گفته مسؤولین خود بیمارستان میگفتند 50درصد ارائه خدمات در ساعات بین (نایب رئیس: شما ممکن است بعد اشکالات را هم بخواهید جواب بدهید آنوقت، وقتتان کم میشود بخواهید صحبت کنید وقت دارید ولی آنوقت وقت آخرتان کم میشود، هر جور صلاح میدانید) به هر حال با اجرای این طرح میرسد به 77 درصد اشغال تخت آن خالی اش هم به خاطر اینکه مریض نبوده اینها دربدر دنبال مریض بیمه ای میگشتند و مریض بیمه ای نبوده وسر مریض دعوا بوده که گفتیم اجازه بدهید مریض غیر بیمه ای هم بپذیرند و قطعاً درصد اشغال تخت به بالای 90 درصد میرسد یعنی در عمل هم یک چنین تجربه ای ما ازاین طرح داریم . حالامن انشاءالله برای بحث بعدش در خدمت مخالفین عزیز هستم.
نایب رئیس- خیلی متشکر، برای اینکه موافق ومخالف بحثشان را شروع کنند چون ساعت ده وربع است تنفس میدهیم انشاءالله زودتر تشریف بیاورید استدعا میکنم سر وقت تشریف بیاورید جلسه برای تنفش تعطیل میشود.     (جلسه ساعت 15/10 به عنوان تنفس تعطیل ومجدداَ ساعت 55/10 تشکیل گردید. )
نایب رئیس- بسم الله الرحمن الرحیم. جلسه برای ادامه مذاکرات رسمی است دنباله دستور را بفرمائید و از مخالفین و موافقین دعوت بفرمائید
منشی- طرح قانونی بیمه خدمات درمانی همگان مطرح بود، آقای عباس عباسی مخالف.
عباس عباسی- بسم الله الرحمن الرحیم. «کسراب بقیعه یحسبه الظلمان ماء» چون مخبر محترم کمیسیون فرمودند (ظاهراً این جور من برداشت کردم) که نظرشان را از اول بگویند. من با اصل این طرح وکلیات این طرح مخالفم . اما دلایل مخالفت : من در حدود 7 مورد اشکالی که به نظرم رسید یادداشت کرده ام و عرض میکنم:       اول اینکه این بیمه ویا این طرح ، خارج از برنامه کلان دولت هست واین صحیح نیست که ما از طرفی برنامه کلان دولت در دستور کار داشته باشیم وبعد جدای از آن ودر حاشیه طرحهای این چنینی وارد دستور مجلس بکنیم که معلوم نیست آیا منطبق با برنامه کلان خواهد بود یا نه ویا به عکس شاید متضاد خواهد بود. چون درآمدها و امکانات، سرمایه گذاریها، منابع مالی ودر کل سیاست کلی دولت در آن برنامه مشخص خواهد بود اعم از درمانی فرهنگی و دیگر امور واین خود قطعه قطعه کردن برنامه کلان دولت است.      موضوع دوم: این که ما از نظر امکانات همان جور که خود برادران فرمودند در سطح بسیار نازلی قرار داریم چه امکانات مالی ویا نیروی انسانی ویا تجهیزات. ممکن است به خاطر اسم خوب و قشنگی که این طرح دارد، رأی هم بیاورد ولی برادران لایحه تقسیمات کشوری را مد نظر داشته باشند که بعد از گذشت چند سال از تصویب آن تازه دهداریها تأسیس شده آنهم نه در همه جا نه با امکانات لازم، بقیه کارهای تقسیمات کشوری همچنان به خاطر عدم امکانات مانده در حالیکه امکانات مورد نیاز تقسیمات کشوری با این طرح قابل مقایسه نیست واین اجراء نخواهد شد با این امکاناتی که ما داریم وتنها امیدی ایجاد میکند که بعد سلب اعتماد خواهد بود.      موضوع سوم که کراراً بنده اینجا عرض کرده ام قانون بیمه موجود قانون خرابی است قانون غیر منطبق با جامعه ونظام ما است، سوابق تأسیس بیمه در ایران وسوابق قوانین مربوطه آن را برادران دارند. چیزی که انطباق ندارد با جامعه ما تا آن قانون عوض نشود این هم فرع برآن است واینهم خراب خواهد شد و غلط از آب درخواهد آمد. مشکل ماده 3 و 4 که فرمودند تنها مشکل ماده 7 است خیر، ماده 3 این است که ما هزینه سرانه بیمه را هر 5 سال یکبار مینگریم و کم وزیاد میکنیم. با وضعیتی که ما داریم که تورم را نمایندگان محترم بهتر از من میدانند چه وضعیتی دارد 5 سال یکبار به کجا میرسد، چه دردی را دوا میکند به خصوص که به اصطلاح زمان اجرای کامل این طرح را دهسال گذاشته اند از امروز که تصویب شد و شور دومش هم مثلا یکسال بعد تصویب شد. دهسال برای اجرای کامل گذاشته اند پس سال برای تعدیل یا بازنگری هزینه سرانه خوب این چه خواهد شد، به کجا مرتبط است، چه ارتباطی با هم دارد؟ وماده چهارم اینکه تنها داروهایی باید نوشته بشود در نسخ پزشکی که در دفترچه های بیمه منعکس شده باشد ویا نسخ به اصطلاح ویژه . اول اینکه امراض یکسان که نیست و جسمها و بدنهای اشخاص مریض هم که از نظر استعداد برای مصرف نوع دارو یک استعداد و یکنواختی ندارند که ممکن است یک دارو، برای یک مریض یا یک جسم خاص سازش داشته باشد در حالیکه همان مرض در جسم دیگری آن دارو را نپذیرد. این را میخواهند به عنوان کاهش مصرف دارو، این که کاهش مصرف دارو نیست این بیمار نگهداشتن بیمار است . بعد نسخ ویژه ، این خودش بهترین دریچه یا بزرگترنی درب فرار است. هر کس مراجعه کرد با پزشک دوست شد ، آشنا شد، پارتی ای این ، رابطه ای با مرکز درمانی داشته باشد نسخه ویژه برایش مینویسد این که کاری ندارد. در حالیکه مریض دیگری میآید با همان مشخصات ولی چون آن وضعیت را ندارد از نسخه ویژه استفاده نخواهد کرد، بنابراین ، این طرح نه ماده 1 یا 2 یا چند تا از آن، تبصره ماده 2 هم خراب است. بیمارستانهای خصوصی ویا بیمارستانهای خیریه افرادخیری جمع شده اند

یک مرکز د رمانی تأسیس کرده اند خودشان از جیب دارند پول میدهند آقایان موظفشان میکنند که اینرا باید مصرف کنید دست امور خیریه، بنیادهای خیریه را باز بگذارید . بنیاد خیریه یعنی غیرانتفاعی دولت باید نظارت بر حسن جریان داشته باشد. آنجا خدای نخواسته تبدیل به یک باند منحرفی نشود تبدیل به یک لانه فسادی نشود نه اینکه بیاید روی سرش وکارهایش را محدود بکند. ماده 7 که مخبر محترم فرمودند  ما رویش حساسیت نداریم(نایب رئیس: وقتتان تمام است ده دقیقه صحبت فرمودید) اجازه بدهید من فشرده عرض بکنم تمام است درست هم میگویند نباید هم حساست باشد برای اینکه این ماده 7 قابل اجراء نیست، به درد نمیخورد احاله به محال یا احاله به مجهول است. یکی از موارد تأمین منابع مالی اش همان مالیات بر ارزش افزوده است که در مجلس مسکوت مانده وانشاءالله در دوره بعد که بیاید یعنی مبحث بعد که بیاید رد خواهد شد. بعد شما ببینید 20 درصد مشاغل فلان وفلان وفلان افزوده مالیاتی داشته باشد. مالیات موجود مردم را یک مقدار نگران کرده دیگر بیا هی مالیات افزوده واین به جای ضد تورمی بودن تورم زاست ، گرانی آور است ، نرخها را بالا میبرد. بعضی ازمالیاتها را صددرصد افزوده اند، آخر کجای کشور، کجای دنیا یکدفعه مالیات را صددرصد افزایش میدهند؟ و این چه کمکی به مستمند و مستضعف است ؟ میگوید از متمکنین میگیریم . مگرشاخص هست ومشخص است که متمکن کیست؟ اسلام گفته بابا هر کس تمکن داشته باشد خرج سالش را کنار گذاشته باز هم اضافه آمد 20 درصد بدهد. دیگر متمکن واینور وآنور ، زکاتش هم همین است. میگوید باید اینقدر بدهد. حالا 10 هزار من گندم یا 2 هزا رمن گندم دارد. و بدترین ماده این طرح ماده 7 است و جان این طرح هم همین ماده 7است . ماده 7 هم امکان اجراء ندارد، امکان وصول نیست و به جای اینکه دردی را دوا بکند ودرمانی را به جامعه بدهد، واقعاً دردها را افزایش میدهد اصلا طرح این ماده 7 خودش افزایش تورم را دربر دراد و من نمیدانم تحت چه عنوان وبا چه دیدی این چنین طرحهایی را آقایان ارائه میدهند واز همه گذشته امکان اجراء هم نیست. ما امروز 12 میلیون دفترچه بیمه داریم فردای این طرح که دهساله است حدود 65 میلیون خواهیم داشت. همین الان سازمانهای دولتی دفترچه ‌های بیمه را نمیپذیرند ، قبول نمیکند، فردا که 65 میلیون شد00 بنابراین بنده با کلیات این طرح مخالفم واین نیست که قانون اساسی همه را بگردن دولت انداخته . دولت موظف است این امکانات را فراهم کند و من مخالفم.
نایب رئیس- من استدعا میکنم آقایان بعدی رعایت وقت را بفرمایند .
منشی- موافق آقای روحانی نیا.
رمضان روحانی نیا- بسم الله الرحمن الرحیم. مستحضرید که اجرای قانون چیزی جز اجرای قانون اساسی نیست وقتی که شما در اصل سوم قانون اساسی دولت را مکلف کردید به بیمه همگانی وبعد درسال 64 که این مجلس قانون وزارت بهداشت ودرمان را مینوشت ورأی میداد ،در ماده 4 صراحت دارد که وزارت باید لایحه ای بیاورد که بیمه درمان همگانی را عملی کند. بنابراین آنچه که امروز بر مجلس میگذرد در حقیقت اجرای قانون اساسی و اجرای مصوبه مجلس درسال 64 است. یعنی بالاخره چه بخواهیم چه نخواهیم مجلس یکبار رأی به بیمه همگانی داده است. دولت را مکلف کرده است به آوردن لایحه. چه شده است که دولت نیاورده است و به صورت طرح آمده است؟ من عرض میکنم وزارت بهداشت ودرمان این لایحه بیمه همگانی را تهیه میکند ، به هیأت دولت میآورد بعد روی مسأله مالیات ودرآمد و وزارت بهداری واین مسائل که پیش میآید آنها به توافق قطعی نمیرسند مسأله تأخیر می‌افتد، منجر به این میشود که کمیسیون بهداشت و درمان خودش اقدام به این کار میکند. منتها با هماهنگی و موافقت وزارت بهداشت ودرمان. این فلسفه وتاریخچه این ، هیچکس با بیمه همگانی مخالفتی ندارد زیرا یک خدمت اصیل اسلامی است. تمام دعوا بر سر این است که آیا در شرایط فعلی امکان اجرای بیمه همگانی در مملکت داریم یا ناریم؟ تمام بحث اینجاست. متولی قضیه دو کس است
1- جنبه مادی وهزینه درآمدی مسأله است.
2- مسأله اجرائی این طرح است.
رسماً وزارت اقتصاد ودارایی نوشته است که با ا ین طرح و روش امکان جذب درصد بسیار بالایی از هزینه اجرای این طرح امکان پذ یر هست بنابراین مسأله اقتصادی را آنها رسماً قبول کرده اند و پذیرفته اند. مسأله اجرائی آن را معاون پارلمانی وزارت بهداشت ودرمان پذیرفته است و میگوید این طرح برای ما قابل اجراست. میماند آنچه که آقایان دارند  اشکال میکنند. من به نظرم میآید جناب آقای عباسی حضرت عباسی این طرح را درست دقت نفرموده اند اصلا آن چیزهائی که ایشان میفرمودند ، در اینجا نیست. ایشان میفرمایند بودجه اش کجا است؟ من عرض میکنم دربرنامه پنجساله خودش پیش بینی کرده اند. میگوید این بودجه ندارد، میگوید وضع بیمه فعلی مطلوب نیست. ما هم نمیگوئیم وضع بیمه فعلی مطلوب است، ما هم نمیگوئیم وضع بهداشت و درمان فعلی مطلوب است. دقیقاً این درمانی است برای همین دردهائی که شما اشاره فرمودید. یعنی تنها آنچه که شما فرمودید دردها را میشمارید، راه درمان درازمدت وکوتاه مدتش آنچیزی است که در کلیات این طرح پیش بینی شده است .      نکته جالب این است آقای عباسی میفرمودند که یک داروهای مخصوصی میدهند ممکن است مریض وبیمار نخورد. جناب آقای عباسی! داروهای مخصوص نیست نسخه های مخصوصی است که روی آن نسخه ها هر نوع دارو نوشته میشود. ایشان نسخه های مخصوص را به جای داروهای مخصوص عوضی گرفته اند نسخه‌های مخصوصی است که با ماشینهای کامپیوتری خوانده میشود برای کنترل کردن داروها ودرمانها ودکترهائی که هست.      اجمال قضیه، در کلیاتش تردیدی نیست به صلاح وصحت است ویکی از بهترین قدمهائی که دراین مجلس سوم انشاءالله میتوانند بردارند همین بیمه درمانی همگانی است .امیدواریم خداوند به مسؤولین اجرائی توفیقی بدهد که بتوانند این قانون اجرا وعملی کنند. و مثالی که زدند وگفتند که مثل وزارت کشور، تقسیمات کشوری مگر آنجا شکست خورده است؟ در تقسیمات کشور، دهداریها، دهستانها، بخشداریها را مجلس تصویب کرد، شکست نخورده است ، دارد به تدریج پیش میرود و بالاخره علی ایحال باید مجلس تصویب میکرد و به تدریج هم باید وزارت کشور اجرا میکرد، بیمه همگانی را هم باید مجلس تصویب بکند به تدریج هم انشاءالله خداوند تبارک وتعالی توفیق اجرایش را خواهد داد.والسلام علیکم ورحمه الله.
منشی- مخالف بعد آقای دکتر شهرزاد.
دکتر محمد کریم شهرزاد- بسم الله الرحمن الرحیم. بنده از برادران وخواهران عزیز با توجه به اهمیت قضیه اولا خواهش میکنم این بحث را دقیقاً دنبال بفرمایند چون الان تمام میشود و جلسه بعد تصمیم گیری میشود و بعد بنده به عنون یک طبیبی که 14 سال ، به عنوان رزیدنت ، طبیب عمومی ، متخصص وعضو هیأت علمی در نظام درمانی کشور کار کرده ام، شاید عرایضم برای شما مفید باشد که اگر بخواهید حتی به این طرح رأی مثبت بدهید بخشی از سؤالاتی را که بیرون بیماران ، پزشکان یا مسؤولین دست اندر کار درمان قطعاً از شما خواهند کرد، اینها را به هر حال بشود جواب داد.      نکته اصلی که وجود دارد در مجلس کار ما این نیست که آرمانها را بیان بکنیم. آرمانها در قانون اساسی ودر خطوط کلی انقلاب، آنجا بیان شده. کار ما وهنر اصلی ما در اینجا این است که این آرمانها را با یک مکانیزمهای مشخصی به برنامه تبدیل بکنیم این یک مطلب. مطلب بعدی این است که اگردر رابطه با مشکلات مردم، شعارها و برنامه ها و مسائلی را مطرح بکنیم که در جریان عمل قادر به اجرای آنها نباشیم خطر عمده ای به وجود میآید که آن کل نظام را تهدید میکند وآن بی اعتماد شدن توده های مردم به کلیت نظام ومسؤولین است .      بنده همانطوری که برادرهای دیگر هم اشاره فرمودند با بیمه همگانی وبا این مسأله ای که الان نظام درمانی کشور دچار اشکالات اساسی هست هیچ دراین بحثی نیست. چون خودم حداقل یک عضو جامعه پزشکی با این قضیه درگیر هستم.     نکته دیگر در این بررسی این طرح. بینشهای خاص اقتصادی نبایستی مورد نظر قرا ربگیرد یعنی بحث مسائل بخش خصوصی ودولتی واینها00 خیر،‌ قضایا اینها نیست، من به دنبال فرمایشات مخبر محترم کمیسیون خیلی خلاصه یک تصویری از وضع فعلی درمان کشور با آمار وارقام، خدمت برادرها عرض میکنم:      در استان تهران. نسبت تعداد جمعیت به یک نفر پزشک 1043 هست وبه ازاء ده هزار نفر 27 تخت داریم .

در استان کهکیلویه وبویراحمد به ازاء 10847 نفر، یک طبیب داریم وبه ازاء 10 هزار نفر، 7 تا تخت . از سال 56 به بعد میزان مصرف دارو در کشور، به صورت غیرعلمی و غیر استاندارد از 27 میلیارد ریال به 6/106 میلیارد ریال رسیده یعنی بطور متوسط سالیانه 14% افزایش رشد داشته. مصرف سرانه دارو در کشور ما رقمی بین 28 تا 32 دلار است که این نه با کشورهای در حال توسعه این جور درمیآید ونه در کشورهای پیشرفته واین درحالی است که قیمت دارو در کشور ما یک پنجم تا یک سوم نسبت به کشورهای مختلف است هیچ نوع نظام کنترل کمی و کیفی عملا در نظام درمانی ما وجود ندارد. یعنی ما یک تشکیلاتی داشتیم به اسم نظام پزشکی آن به صورت بلاتکلیف الان درآمده، لایحه اش برگشته هیچ فکری برای این قضیه تا حالا نشده واینها روشن است خود نمایندگان محترم مسائلی که خودشان داشتند دررابطه به خانواده شان یا  کسان دیگر، این خیلی روشن است که در کشور چه میگذرد. حالا آمارهای زیادی هست که 5/32% ما از کل مصرف داروئی مان آنتی بیوتیک هست که این یک فاجعه بزرگ است از نظر علمی در سطح جهان. از 7865 نفر متخصص ، 5/57 درصدش در تهران است، 50% داروسازان کشور در تهران است، 48% دندان پزشکان کشور در تهران است. هیچ نوع سیستم بازآموزی نه برای اطباء ونه برای بیماران وجود ندارد. برادران عزیز پزشک استحضار دارند که ما با آموزش دادن به بیماران میزان بستری شدن آنها را بتوانیم کاهش بدهیم به خصوص بیمارانی مثل دیابت وغیره00 بین 15 تا 20 میلیون نفر مردم را بیمه کردیم یعنی در واقع تقبل کردیم به آنها خدمات برسانیم اما در عمل این کار انجام نیگیرد. دفتر را به آنها دادیم از حقوق آنها کم میکنیم . آنجا میروند و هیچ جائی مکلف نیست که این افراد راببیند. حالا دراین رابطه بنده دو تا  مثال مشخص میزنم: یک مثال عمومی و یک مثالی که بیشتر همکاران پزشکم شاید مخاطب آن مثال دوم باشند.      ما در یک جاده ناهموار پر از سنگلاخ وپرخطر میخواهیم به راننده بگوئیم که شما با حداکثر سرعت برو وبه فلان هدف برس، حتماً این ماشین واژکون میشود. باید اول  جاده را صاف بکنیم. این مسائلی که بنده عرض کردم اینها الفبای نظام پزشکی کشور است. شما در هیچ کجای دنیا چه بلوک شرق وچه بلوک غرب نمی‌بنیید هیچ جائی پاسخگو نباشد که ما اگر یک مشکل کمی وکیفی داشته باشیم به کجا باید مراجعه بکنیم.     اما برای برادرهای پزشک. وقتی که یک بیماری را میخواهمی یک عمل جراحی بزرگ رویش انجام بدهیم این را از حالت شوک درمیآوریم، کم خونی اش را معالجه میکنیم، مریض را پایدار میکنیم اگر این کار را نکنیم. جنبه های مختلفش را نگاه نکنیم، این مریض روی تخت عمل می‌میرد وبیرون نمیآید.      بنابراین بحث سر این نیست که مشکلات درمانی وجود دارد بحث سر این است که این طراحی که داده شده اصولا نمیتواند به این اهداف برسد. برای مثال بنده این قسمت اول را میخوانم قطعاً این طرح یک طرح ارشادی وآرمانی نیست چیزی هم نیست که دولت را مکلف کرده باشد که شما قانون بیاورید، وارد ریزه کاریها شده اگر ما طرح میدهیم وجنبه کارشناسی دارد، باید راههای رسیدن به آن هدف را دققاً از نظر کمی مشخص بکنیم مثلا فرمودند «در مرحله اول ارتقاء کمی و کیفیت وضعیت موجود بهداشت ودرمان و تهیه الگوی مناسب وایجاد زمینه های اجرائی مناسب برای اجرای بیمه درمانی همگانی ظرف دوسال000» خیلی خوب بحث سر این است وقتی که مرحله اول را ما میخواهیم انجام بدهیم، کلی مسأله داریم. الگوی مناسب چه هست؟ چگونه باید کیفیت وکمیت بالا برود؟‌چگونه باید بیمه شده های موجود ما ضامن بشویم در مقابل پولی که از آنها میگیریم همه اینها لاحیه میخواهد شما چگونه 5/75% طبیب متخصص را که در تهران متمرکز شده اند وهنوز هم این روند ادامه دارد ما اینها را میخواهیم جابجا بکنیم. فرض بفرمائید ما امروز در استان کهکیلویه وبویراحمد آمدیم ما اینها را بیمه کردیم و یک دفتر هم دستشان دادیم، خوب اینها میخواهند کجا بروند؟ بلند بشوند وبه تهران بیایند؟ بنابراین عرض ما این است ، این جاده ناهموار است البته حالا ما چرا ده سال میگذرد ، به اینجا رسیده ایم وخیلی چیزهای ساده را خوب هر روز طرحهای مختلف دادیم یک روز گفتیم میخواهیم نسخه های تمبردار بدهیم، یک روز گفتیم که میخواهیم طب ملی بکنیم یک روز دیگر چه گفتیم چه گفتیم 000 نیائیم دوباره این کار را انجام بدهیم. اگرامروز کیهان واطلاعات یک تیتری زد که مجلس بیمه همگانی تصویب کرد،‌ خوب مردم به هر حال از ما جواب میخواهند، آن بیمه‌شده ای که دفتر دستش هست میگوید آقا، الان از من پول کم میکنید،  شما جواب من را بدهید خوب لابد خواهیم گفت که خیلی خوب اعتبارنداریم ومسائل دیگر000 حالا اگر بخواهم وارد جزئیات این بشوم، وقت کم است، مثلا یک نکته ای در این بخش تأمین اعتباراتش اشاره شده، مسأل مالیات بر سیگار است . اصلا ما مخالف مصرف سیگار هستیم. سیگار، برونشیت، سرطان ، اختلال محیط زیست، بعد ما میآئیم یکی از منابع اعتباری مان را برای بیمه همگانی، مالیات بستن بر سیگار قرار میدهیم. به تمام این درآمدهائی که در اینجا اشاره شده ، همه درآمدهای خیالی هست. ما الان اگر امروز بخواهیم 55 میلیون را بر اساس 120 تومان در ماه بیمه بکنیم که حداقل بیمه سرانه برای یک نفر هست 75 میلیارد تومان ما پول لازم داریم، بخشی از ین هم ارزی است. تعویض دریچه، دیالیز، عرضم به حضورتان پیسمیکر ((Pace-maker چیزهای مختلف ، اینها ارزبر هست، با فرض اینکه جمعیت ثابت بماند چگونه ما الان داریم برای سالهای آینده فرض بفرمائید، 5 سال، 10 سال آینده که جمعیت ما 55 میلیون ، به اضافه بیست وچند میلیون اضافه هست، بدون اینکه آن پارامترهای مشخص در اختیارمان باشد ، ما یک برنامه‌ریزی اینجوری داریم انجام میدهیم. شما ملاحظه بفرمائید تمام این قسمتهایی را که مطالعه میفرمائید هیچکدامش یک مکانیزم اجرائی مشخصی را که ما بتوانیم در مدت معینی ، به یک هدف مشخصی برسیم و مجلس به عنوان دستگاه قانونگذار و ناظر ، از دستگاه اجرائی توضیح بخواهد که شما چرا به این نقطه نرسیدید؟ هیچ چیز وجود ندارد. مالیات بر ارزش افزوده 20% مالیاتهای زیر و بعد آنجا هم گفته ظرف 3 ماه00 (نایب رئیس: آقای دکتر! وقتتان تمام شده ویک دقیقه هم اضافه صحبت کردید) چشم، وبعد آنجا گفته شده که ظرف 3ماه آئین نامه این تهیه خواهد شد. یک طرحی که بار مالیاتی دارد، مسائل مالی دارد،‌نیروی انسانی وچیزهای مختلف دارد، ما با این سرعت میخواهیم این کار را انجام بدهیم . حالا من البته از کمیسیون محترم تشکر میکنم چون ماده اول پیش نویس اولیه‌اش گفته بود که وزارت بهداشت ودرمان موظف است ظرف 6 ماه کلیه آحاد ملت ایران را بیمه بکند.      مطلب دیگر این است که مگر ما نمیخواهیم برنامه ریزی بکنیم؟ چگونه ممکن است که ما مسأ‌له درمان را که جنبه های مختلف دارد از کل سیستم برنامه ریزی جدا میکنیم، مگر این با تربیت نیروی انسانی رابطه پیدا نمیکند؟ مگر با دانشگاهها رابطه پیدا نمیکند؟ مگر با درآمد ارزی رابطه پیدا نمیکند؟ ما اگر بخواهیم بیائیم به این جدا توجه بکنیم قطعاً در جریان عمل دچار اشکال میشویم البته ممکن است این مطلب در ذهن برادرها وخواهرها بیاید که خوب چه باید کرد؟ حالا دست روی دست بگذاریم . خیر، ما حرکت را باید از 00 (نایب رئیس: آقای دکتر شهرزاد وقتتان تمام است ) بلی، الان مطلبم را تمام میکنم . از به وجود آوردن یک ارگان نظارتی شروع بکنیم تا امکانات بالقوه و بالفعل مان دستمان بیاید وتدریجاً راه برای ما هموار بشود، اگر نه این طرح فقط یک آرمان است ، این هم درقانون اساسی مطرح است. والسلام علیکم و رحمه الله.
منشی- موافق بعد آقای دکتر راه چمنی .
دکتر راه چمنی- بسم الله الرحمن الرحیم. من محور صحبتم را با دو قضیه شروع میکنم اول یک مختصری روی کلیات این قضیه ومسائل پزشکی و بعد هم جواب مخالف را میدهم . به خصوص نمایندگان محترمی که جدیداً تشریف آورده اند من خواهش میکنم توجه داشته باشند چون من دوره دوم هم بودم یک سری مسائلی دررابطه با دیدگاههایی که در پزشکی وجود دارد، بحث شده. بطور کلی سه تا طرح تفکر در جامعه پزشکی وجود دارد. البته در سطوح حوزه علمیه وجاهای دیگر هم این مسائل مطرح است:      یک طرز تفکر این است که ما بیائیم جامعه پزشکی را آزاد بگذاریم، بخش خصوصی کلا مسؤول ارائه خدمات درمانی وبهداشتی در کشور باشد ودر مناطقی که بخش خصوصی نمیرود خدمات ارائه بدهد دولت به عنوان یک اضطرار برود آنجا خدمات ارائه بدهد. با این طرز تفکر اگر ما بخواهیم عمل بکنیم یعنی تمام بیمارستانهای دولتی ومراکز درمانی دولتی را باید به بخش خصوصی واگذار بکنیم، دولت حق ندارد کار درمانی بکند بعد نتیجه اش چه میشود؟ نتیجه اش این میشود که بیماری که پول دارد میتواند درمان بگیرد ولی بیماری که پول ندارد نمیتواند درمان بگیرد. حالا اینهائی که معتقد به این طرز

تفکر هستند میگویند دولت بیاید برای اینهائی که مستضعف هستند یعنی حدود 80-90 درصد جامعه به طبیب ماهی 400-500 هزار تومان پول بدهد که بخواهداینها را ارائه بدهد. این یک طرز تفکری است که در جامعه وجود دارد. بنابراین بحثهای اساسی مخالف و موافق هم روی این محورها میگردد یعنی بحث زیاد روی این قضیه بیمه نست، بیمه یکی از این محورها است.     طرز تفکر دیگر این است که ما بیائیم تمام این قضیه را دولتی بکنیم. یعنی بخش خصوصی در این کشور وجود نداشته باشد بخش دولتی وجود نداشته باشد همه بیمارستانهای بخش خصوصی را بگیریم، تعاونی را بگیریم، خیریه هر چه هست اگر بنیاد شهید بیمارستان دارد، همه اینها رابگیریم و دولتی بکنیم به طبیب یک پول ویک حقوق مشخصی بدهیم ، حق هم نداشته باشد مطب داشته باشد ومثل سیستم‌هائی که در کشورهای سوسیالیستی وجود  دارد. این هم یک طرز تفکری است. خوب طبیعی است که ممکن است یک مقدار همه مردم بتوانند خدمات بگیرند ولی عملا چون روح رقابت وجود نخواهد داشت، کیفیت خدمات پائین میآید. این هم یک طرز تفکر غلطی است ، بنده به این قضیه هم اعتقاد ندارم.      طرز تفکر سومی که وجود دارد، بین اینها است: هم بخش دولتی وهم بخش خصوصی وهم بخش تعاونی وخیریه کار بکنند. منتها دولت به عنوان متولی مردم حق نظارت و حق کنترل دو بخش دیگر شامل بخش دولتی ، بخش خصوصی وبخش خیریه را داشته باشد. این طرز تفکر اگر قابل اجرا باشد، بهترین شیوه است .با این طرز تفکر خوب طبیعی است که دولت برای اینکه بخواهد این کار را بکند لازمه اش این است که همه جامعه را به صورت بیمه دربیاورد. بیمه همگانی یکی از این راههائی است که دولت بتواند این طرز تفکر را انجام بدهد. حالا برادرهائی که مخالف صحبت میکنند، میگویند ممکن است که مثلا پولش اشکال داشته باشد، دولت بودجه نداشته باشد. بنده این را قبول دارم. ممکن است فرض کنید در این ظرایط کشور، پول آنقدر نباشد، آن وقت اینها قابل اصلاح است. اینها میتوانند در شور دوم پیشنهاد اصلاحی بدهند ومنابع دیگری تأمین کند ولی اساس طرز تفکر را زیر سؤال نبرند. بیمه همگانی یعنی اجرای بخش سیاست درمانی که از ارائه خدمات ، توسط دولت ، توسط بخش خصوصی وتوسط بخش خیریه با کنترل ونظارت دولت متشکل باشد. حالا اگر ما این بیمه را اجریش نکنیم، آقایان چطوری میتوانید این بخش خصوصی را کنترل بکنید؟ خوب بخش خصوصی وقتی که خدمات را گران میدهد و از مردم پول زیاد میگیرد، در کنارش ما طبیب دولتی در بخش دولتی داریم، ما که نمیتوانیم به اندازه بخش خصوصی به یک طبیب دولتی پول بدهیم. طبیبی که ماهی پانصدهزار تومان درآمد دارد ویک عمل جراحی قلب میکند و120 هزار تومان میگیرد، چطور دولت میتواند 120 هزار تومان در یک بخش دولتی پول بدهد؟ طبیعی است با حقوق 15 هزار تومان ، 60 هزار تومان فوقش، طبیب نمیرود در بخش دولتی کار بکند. اگر در کشور یک سیاست کلان وکلی باشد وتحت عنوان بیمه درمانی همگانی ،همه اینها را زیر پوشش خود بگیرد همه مردم دفترچه داشته باشند یا نسخ ویژه داشته باشند پیش طبیبی رفتند چه بخش خصوصی و چه بخش دولتی ، یک نرخ بگیرد، در کشور دو نرخی نباشد منتها بخش خصوصی را هم آزاد میگذاریم و نمیگوئیم تو کار نکن، کار کن، منتها سیاستهای دولت را رعایت بکن، نرخهائی که دولت میدهد آنها را رعایت بکند و از دولت پول بگیرد. بعد طبیعی است که برای اینکه به بخش خصوصی هم بتوانیم پول پرداخت بکنیم ، آمد یم در این بخش یک صندوق بیمه گذاشتیم وگفتیم که این صندوق بیمه با تمام بخشها قرا رمیبندد (بخش دولتی. بخش تعاونی وخیریه وبخش خصوصی) ارائه خدماتی که دادند در مقابلش پول میدهد، طبیب پول میگیرد وخدمات ارائه میدهد . منتها این پول را از مریض نمیگیرد ، پول را از دولت میگیرد این فرق میکند با این قضیه بیمه ای که الان وجود دارد. برادرمان میگویند ما 15 میلیون بیمه کرده ایم و می‌بینید که دفترچه 000 علت این که دفترچه را نمی‌پذیرند ، بحث سر این قضیه است که شما در کنارش یک بخش آزاد دارید . شما اصلا نمیتوانید آنرا کنترل بکنید ولی اگر همه در یک قالب باشد، طبیعی است که این دفترچه بیمه را میپذیرند، همه بیمه هستند وهیچ مشکلی هم ایجاد نمیکند.      بحثهائی که آقای دکتر شهرزاد کردند، بحثهای خوبی است ما هم به این قضیه معتقدیم ، ما هم معتقدیم توزیع عادلانه پزشک وجود ندارد، به ازاء هر 17 هزار نفر درایران یک پزشک داریم ولی در تهران به ازاء 800-900-1000 تا یک پزشک داریم. بنابراین ، این مسأله را ما قبول داریم ولی راهش اینجا نیست. . اگر این بیمه اجرا بشود و طبیب آن حقوق وآن درآمدی که در تهران دارد، در ایلام داشته باشد، طبیعی است که در ایلام آن طبیب میماند ، به تهران نمیآید.  ولی اگر درآمد یک طبیب در ایلام و یا در سیستان وبلوچستان یا خاش و چاه بهار ویا فرض کنید جنوب خراسان، 60 هزار تومان باشد ولی همین طبیب با همین تخصص درتهران 500 هزار تومان درآمد داشته باشد، خوب طبیعی است مرض که ندارد که آنجا بماند، به تهران میآید. بنابراین یکی از سیاستهائی که ما در جهت توزیع عادلانه پزشک باید داشته باشیم. باز هم به این بیمه درمانی کمک میکند.     موضوع بعدی که آقای دکتر مطرح کردند، بحث کنترل کیفی وکمی بود. خوب ما هم به این قضیه معتقدیم باید یک نظامی وجود داشته باشد که از نظر کمی وکیفی کنترل بکند واین هم وجود ندارد و تنها راهی که وجود دارد همین بیمه درمانی است برای اینکه همه را تحت قالب همین بیمه میشود کنترلشان کرد.     بحثهای دیگری که در این مسأله وجود دارد مسأله مالیات بر سیگار است، ببینید! تعارف نداردهمه اینها شعار است . میشود در جامعه ایرانی، سیگار را قطع کرد؟ یعنی واقعاً میشود در همین مجلس بیائید به نماینده ها بگوئید سیگار نکشید. مگر میتوانید چنین کاری را بکنید که اصلا سیگار نکشند نمیشود راحت بگوئیم که سیگار نکشید.     بحث دیگری که آقای عباسی فرمودند که بحث در قالب برنامه کلان ، خوب بلی. برنامه کلان مگر چیزی جز این است؟ خوب برنامه کلان هم سیاستگذاریها است، یکی از این سیاستها هم همین بیمه درمانی همگانی است. ولی شیوه قانونی‌اش باید اینجا مشخص بشود. ما در دوره دوم دولت را موظف کردیم که ظرف 6 ماه بردارد لایحه بیمه درمانی همگانی را بیاودر، دولت حالا مشکلات داشته ونتوانسته بیاورد و یادر راه بود وحتی من شنیدم که لایحه اش در هیأت دولت بوده واین طرح آمده وروی این طرح اگر دولت نظراتی دارد خود لایحه خودش را در شور دوم بیاورد در کمیسیون وبگوید این لایحه را به جای این طرح بگذارید و ماهم حرفی ناریم وبحث ماسر این است که بالاخره اصل 29 قانون اساسی یک روزی در این کشور باید اجرا بشود. آن هم بیمه درمانی همگانی است .اگر اشکال روی این است که بار مالی دارد، پولش ممکن است گیر نیاید برادرها در شور دوم پیشنهاد اصلاحی بدهند و  هر گونه پیشنهاد بدهند ما در خدمتشان هستیم ودر کمیسیون اصلاح میکنیم و فکر هم نمیکنیم مشکلی اینقدر داشته باشد. والسلام علیکم و رحمه الله وبرکاته.
منشی- آقای دکتر امین لو مخالف.
دکتر امین لو- بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن اظهار تشکر از طراحان طرح که توجه خاصی به وجود مشکلات عدیده درمان. سبب شده که به فکر چاره بیفتند و طرحی را بیاورند . ولی طرح پیشنهادی به دلایلی که ذیلا خواهم گفت قابل اجرا نیست. و درصورت تصویب نه تنها مشکلی را حل نخواهد کرد، بلکه معضلاتی را به وجود خواهد آورد  که بدتر وخطرناکتر از مشکلات موجود است.       واما اشکالات:     اولین اشکالی که به طرح وارد است ، عدم امکانات موجود برای اجرای طرح است . نمایندگان محترم ملاحظه بفرمایند که اصولا قوانینی که زمینه اجرائی دارند به مثابه برنامه است که دراختیار قوه مجریه قرا رمیگیرد تا به کارگیری ابزارهایی که در اختیارش هست، آن را اجراء کند. قانونی موفق است که در آنجا برنامه وابزار باهم مطابقت داشته باشند. یعنی ابزار برای اجرای طرح کفایت بکند ومتأسفانه در سابق هم قوانینی بوده ووضع شده که در آنجا برنامه با ابزار مطابقت نداشته وبا شکست مواجه شده واین طرحی هم که امروز مطرح است یکی از آن موارد است. نمایندگان محترم! پیامی که این طرح دارد ما میخواهیم فعلا 55 میلیون جمعیت موجود را با رشد 4/3% که درسالها ی بعد00(البته خود طرح برای ده سال دیگر هم پیش‌بینی شده مسلماً جمعیت خیلی بیشتر ازاین را شامل خواهد شد.) میخواهیم 55 میلیون جمعیت وآن اضافه جمعیت را بیمه بکنیم. در حالی که مجموع پزشکان موجود طبق آماری هم که آقای دکتر شهرزاد ارائه فرمودند در حدود 20

هزار نفر مجموع پزشکان متخصص وعمومی ، تعداد تختها هم 70 هزار تخت و پتانسیل افزایش تخت بیمارستانی با وضع موجودی که فعلا داریم وهمچنین پتانسیل افزایش تعداد پزشک با وضع موجودی که داریم خیلی خیلی کمتر از رشد این جمعیت است.     و با ملاحظه اینکه  یک قسمت از این امکانات در اختیار آموزش پزشکی هست از موافقین طرح و طراحان طرح میخواهیم به این سؤال ما جواب بدهند که با این امکانات محدود چگونه میتوانند جوابگوی 55 میلیون جمعیت موجود با نرخ 4/3% رشد را داشته باشند؟ مگر نه این است که ما الان نمیتوانیم جوابگوی پانزده میلیون بیمه ای کارگر وکارمند باشیم؟ مگر همین مسأله نبود که چند روز پیش یا چند ماه پیش، مشکلاتی از نظر خدمات درمانی کارگران داشتیم ودر مجلس مباحث مختلفی در این مورد ایجاد شد؟ البته اینکه الان ما نمیتوانیم خدمات درمانی ارائه بدهیم ، اشکال در قانون نیست. بلکه اشکال ما در امکاناتمان هست با تصویب این طرح، نه تنها بیمه شدگان جدید، نمیتوانند از امکانات بیشتری برخوردار بشوند بلکه آنهایی هم که قبلا بیمه شده اند، مسلماً وضع آنها هم بدتر خواهد شد وشاید طر ح این سؤا ل هم دراینجا بیمورد نباشد با اجرای این طرح چه امکاناتی به مملکت اضافه میشود که بتواند طول صفهای چندصدنفری روزانه درمانگاهها را ، طول نوبتهای چندماهه مطبها را و نوبتهای چندین ساله بعضی از بیماستانها را کمتر کند، فقط ما میخواهیم ببینیم با این طرح چه امکاناتی اضافه میشود؟       و اما دومین اشکال مغایرت عنوان طرح است با هدف و محتوای طرح. در عرف وحقوق بین المللی بیمه یک تعریف خاصی دارد که حداقل 4 تا عامل در آن هست: بیمه شونده، بیمه کننده وحق بیمه و موضوع بیمه. آنچه که فقط در این طرح هست فقط یک چیزش تعریف شده آنهم موضوع بیمه است در مورد سه قسمت دیگر هیچ تعریف خاصی در این طرح ما ندیدیم واگر به این طرح بیشتر دقت بکنیم در حقیقت از بین بردن آن بیمه درمانی موجود است آن که الان هم موجود است میخواهیم آن را از بین ببریم چون میخواهیم مقداری مالیات بگیریم ودر مقابلش عامة مردم را بیمه کنیم آیا در وضع موجود هم بالفرض اگر بیمه را کان لم یکن بکنیم ومالیاتی بگیریم ومردم را درمان بکنیم غیر از محتوای این طرح خواهد بود؟ جوابی که در قبال این سؤال به ذهن بنده میرسد این است که با اجرای این طرح ، بیمه حذف میشود فقط هدف این است که یک مالیات اضافه ای از مردم بگیریم.     و اما سومین اشکال: سوق دادن نیروهای تخصصی و پزشکان بطور اعم از روستا به شهر است . از معایب مهم این طرح که در عمل با آن روبرو میشویم این است که پزشکان را از محیط به مرکز میآورد یعنی از شهرستانها به تهران. توجه نمایندگان شهرستان رابه این نکته معطوف میکنم ودلیلش هم خیلی واضح است با افزایش بیمه مسلماً در مراکز پرتراکمی مثل تهران، عوامل اجرائی مجبورند برای اینکه از نارضایتیها جلوگیری کنند، مجبورند پزشکان را از اطراف به مراکز بیاورند چون صدا واعتراضی که درشهرهای بزرگ میشود، بیشتر به گوش مسؤولین امر میرسد وپزشک از روستا به شهر میآید و در نتیجه سر روستائی باز هم بی کلاه خواهد ماند.       از طرف دیگر با اجرای این طرح دولت مجبور خواهد شد پزشکان زیادی داشته باشد چون فعلا هم ندارد مجبور خواهد شد از پزشکان وارداتی استفاده بکند. من از نمایندگان میپرسم جای پزشکان وارداتی کجا است؟ مسلماً روستا پس بنابراین با اجرای این طرح آن تعداد معدود پزشک ایرانی هم که فعلا در شهرستانهای کوچک ودر روستاها هست با اجرای این طرح آنها هم به مراکز، به تبریز به تهران وبه شهرهای بزرگ خواهندآمد ودر نتیجه روستاها باز هم با همان پزشک های وارداتی میمانند.      چهارمین اشکالی که این قانون دارد. تعدد قوانین و سرگردانی مردم است قانونی دیروز وضع کردیم که سیستم درمان آموزشی را متحد کردیم. (البته در دور ه دوم تصویب شده بود) سیستمی را پیاده میکند به نام سیستم گسترش شبکه که الان در حال اجراء است ، هزینه های زیادی هم دراین مورد خرج شده. امروز میخواهیم قانونی وضع کنیم ونمیدانیم تکلیف آن سیستم گسترش شبکه که فعلا شروع شده چه خواهد شد؟ فردا هم در قالب برنامه پنج ساله مسلماً یک قانون دیگری وضع خواهیم کرد واین قانونی که امروز وضع میکنیم تکلیفش معلوم نخواهد شد. چرا هر روز برای این ملت یک قانونی وضع میکنیم؟ بیایند یک قانونهای باثبات تری وبالاخره تکلیف این ملت را هم معلوم بکنیم. واما اشکال پنجم، مغایرت طرح است با عدالت اجتماعی. مسلماً امکانات درمانی که فعلا هم درشهرها وجود دارد، در شهرهای کوچک یا روستاها وجود ندارد، و آنچه که در این طرح پیش‌بینی شده است! امکانات درمانی موجود برای همه یکسان ولی از نظر تأمین مالی از همه میخواهد به طور یکسان پول بگیرد، ولی امکاناتی که میخواهد به مردم ارائه بدهد مسلماً در شهرها خیلی خیلی بیشتر خواهد بود.      ششمین اشکالی که این طرح دارد افزایش هزینه های جنبی است . در اجرای هر طرح معمولا دو نوع هزینه هست : یکی هزینه هایی که مستقیماً به خود طرح مربوط است . یکی هزینه هایی که به طور غیرمستقیم با طرح ارتباط پیدا میکند. هر چه ما از هزینه‌های غیرمستقیم کم بکنیم هزینه‌های مستقیم را بالا ببریم آن طرح موفق تر است و برعکس. در این طرحی که فعلا ارائه شده هزینه های غیرمستقیم خیلی خیلی بالا میرود.برای اینکه برای پنجاه وپنج میلیون نفر میخواهیم دفترچه بیمه چاپ کنیم یا اینکه اوراق اوراق کامپیوتری بدهیم. دفاتر آماری پرسنل جمع آوری اطلاعات وگزارشات ماهانه وخیلی خیلی چیزهای دیگر وشما خودتان از این مجمل حدیث مفصل را بخوانید.      و اما اشکال هفتم . که شاید بدترین قسمت این طرح هست. منبع تأمین درآمد هست. فقط لطفاً به صفحه چهار و ماده 7 دقت کنید، و همین عامل به تنهایی ممکن است ومیتواند این طرح را رد کندبرای ملتی که این همه بار سنگین را، بار سنگین گرانی را به دوش میکشد، میخواهیم با وضع مالیاتهای جدید آن هم دربعضی جاها با افزایش نرخ بیست درصد در بعضی جاها صد درصد ، ممکن است گفته بشود، در فلان کشور خیلی خیلی مالیات از این بیشتر گرفته میشود، درست است، منتها آنها قدم به قدم جلورفتند، اجازه بدهید ما هم قدم به قدم و پله پله برویم . قانون مالیات جدید تازه از اول سال 68 میخواهداجراء بشود. امروز هنوز دو ماه از آن نگذشته میخواهیم یک قانون دیگری وضع کنیم وآنرا تغییر بدهیم. با اینکه هنوز قانون تعاون ملی که خیلی هم حالا نمیدانم موفق بوده یا ناموفق؟ هنوز (نایب رئیس: وقتتان تمام است) بله، دو دقیقه اجازه بدهید مرکبش خشک نشده یا اینکه سیگار را مگر دو ماه پیش نبود گران کردید الان میخواهید صددرصد قیمت آن را گران کنید. یا آب وبرق، مگر نیازهای اولیه این ملت نیستند. فکر نمیکنیم که حتی افزایش یک ریال به بهای برق ویا یک ریال افزایش آب چه انعکاس سیاسی اجتماعی در جامعه خواهد داشت؟ یک روز هم مژده بدهید به مردم که یک ریال پول برق را میخواهیم ارزان کنیم ببینید چه اثراتی در کل جامعه خواهد داشت. البته دلایل دیگری هم بود. منتها ریاست محترم مجلس تذکر دادند و من بهیچوجه تصویب این قانون را به صلاح این اجتماع نمیدانم و مخالفت صریح وآشکار خودم را اعلام میکنم. انشاءالله تا روز یکشنبه هم از یاد دوستان نرود. والسلام علیکم ورحمه الله.
نایب رئیس- موافق صحبت کند.
منشی-آقای علاء موافق بفرمائید.
عین الله علاء- بسم الله الرحمن الرحیم. برادران وخواهران توجه بفرمایند که این طرح یکی از طرحهای بسیار اساسی وبلندنظام جمهوری اسلامی میتواند باشد ومیتواند بسیاری از مشکلات ما را رفع بکند. من از قانون اساسی شروع میکنم که اصل 29میگوید: «مردم باید از تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی ، بیکاری، پیری ، از کارافتادگی همینطور میاید 000 به خدمات بهداشتی ودرمانی و مراقبتهای پزشکی به صورت بیمه وغیره تأمین بشوند ودولت این کار را بایدانجام بدهد». در قسمت آخر اصل بیست ونهم میگوید : «دولت مکلف است  طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی ودرآمدهای حاصل از مشارکت وحمایتهای مالی فوق را برای یک یک افراد کشور تأمین بکند.» همه برادران وخواهران حاضر د رجلسه متفق القولند که بالاخره این نظام باید مشکل مردم را دررابطه با مسأله بهداشت ودرمان حل بکند. همه برادران مخالف هم بر این نظر متفق القولند. اما چرا وقتی یک طرحی این چنین مطرح میشود ما بلافاصله نقاط منفی آن را در نظر میگیریم بدون اینکه سعی کنیم آن نقاط منفی را از بین ببریم وخودمان به حساب در پالایش این قانون واین طرح همت بکنیم. مسلماً کاری به این بزرگی وبا اهمیت مشکلات فراوانی را دارد واین مشکلات را باید دست به دست هم بدهیم وحل بکنیم ما الان پانزده میلیون نفر را تحت پوشش بیمه داریم، حدود بیست وپنج میلیون نفر را از طریق شبکه های بهداشتی و

درمانی تحت پوشش داریم که اینها هم باید بیمه بشوند. چقدر میماند؟ ده میلیون نفر در شرایط فعلی خودمان. حالا تا ده سال دیگر. پانزده میلیون نفر جمعیت اضافه بشود. این پانزده میلیون را برادران در همین جا نایستند و ببینند پانزده میلیون در ده سال دیگر اضافه میشود. ما برنامه ریزی بلندمدت ومیان مدت داریم واز امکانات بالقوه اقتصادمان میخواهیم استفاده بکنیم. میخواهیم رشد وتوسعه اقتصادی داشته باشیم. میخواهیم عقب افتادگیها را در ظرف این مدت ده سال و بیشتر حل بکنیم . ما باید حرکت بکنیم وبه جلو برویم. الان رشد ما شاید منفی باشد، رشدمان درست نیست، خوب نیست برادرمان از وزارت صنایع سنگین آمدند گفتند زیر بیست درصد داریم کار میکنیم باید از همه اینها استفاده بهینه بشود. اگر قرار باشد اینجا بایستیم و با آنچه که داریم الان وبخواهیم آینده شصت وپنج میلیون جمعیت را بگیریم و ببینیم که نمیتوانیم اداره بکنیم این حرف، حرف درستی نیست. ما دوهزار وپانصد نفر پزشک هر ساله الان داریم تعلیم میدهیم با توجه به برنامه‌ای که گفتند از دو سال بعد پنج هزار نفر هر ساله میشود در ظرف این مدت حساب بکنید چهل هزار پزشک جدید وارد میشود وبه هر حال بیشتر باید همت بکنیم که این مشکلات را رفع بکنیم. اگر قرار باشد بنشینیم همین جا وبگوئیم این نمیشود، این گران درمیآید، این هزینه دارد، این هزینه جنبی دارد. خوب معلوم است. یعنی هیچ. اصلا از برادران پزشک ما ایراد گرفتن، به نظر من یک کمی ثقیل برای ما میاید که چرا ننشستند و این ایرادهایش را رفع بکنند. آنها بایستی مشکل مردم را از نظر بهداشتی ودرمانی بیشتر توجه داشته باشندو حل بکنند  و مسائل مختلفی که دراینجا گفته میشود. مسأل مالی است که من بیشتر میخوهم تکیه روی مسأله مالی بکنم. با هزینه هایی که امروز برای همین تعداد از جمعیت مان که زیر پوشش هستند، کارشناسان وقتی کار کردند، دیدند هزار تومان حدوداً برای هر نفر در سال هزینه دارد که با توجه به پنجاه میلیون جمیعت شما الان در نظر بگیرید، این هزار تومان یک رقمی حدود پنجاه میلیارد میشود، ببینید الان در بودجه جاری دولت چقدر از این را خود دولت تأمین میکند. در همین جا که تازه ایستادیم و با درآمدهای خیلی کمی که داریم دولت را تأمین مالی میکنیم، چقدر کمک میکند و میماند حدود نصف این را ما میخواهیم تأمین بکنیم و تنها راهش هم راه مالیات است ما همه اش شعار میدهیم که مالیات نباید بگیریم، مالیات زیاد گرفتیم، هنوز قلم مالیات خشک نشده ، هزینه های مملکت از راه پرداخت هر یک از افراد، سهیم شدن هر یک از افراد در پرداخت آنها باید انجام بشود. هزینه خود مردم است به وسیله خود مردم باید انجام بوشد وبا تمکن هم هست که برادرمان آقای عباسی گفتند که تمکن چطور بفهمیم . این قانونی که خود ما وضع کردیم وقانونی که داریم تمکن از راه درآمدها است . هرساله درآمدهای افراد پس از کسر هزینه هایشان قوت وتوانائی پرداخت آنها را برای پرداخت مالیات نشان میدهد. ما از این راه باید مالیات بگیریم. پس در نتیجه آنچه که الان مورد نظر هست این است که ما از راه مالیات باید تأمین بکنیم وحساب هم نکنیم که مالیاتمان الان کم است و مردم در حال تورم هستند ودارد فشار به آنها وارد میشود. برادران! این تورمی که امروز ما داریم و می‌بینیم که مالیاتها منتقل میشود به مصرف کننده ، اشکالش ، اشکال اقتصادی است یعنی چون کالا به اندازه کافی نیست وکالای جانشینی وجود ندارد. فروشنده تحمیل میکندمالیات را. آیا ما درسالهای آینده باید همینطور باشیم آیا هیچ برنامه ای برای افزایش درآمدهایمان، افزایش کالاهای مصرفی‌مان واساسی و مورد نیاز مردممان نداریم؟ آیا کالاهای جانشینی دیگر نباید داشته باشیم باید در همین شرایط باشیم؟ پس برنامه ریزی پنجساله ودهساله مان چه میشود؟ پس استفاده از امکانات بالقوه اقتصادی مان چه میشود، پس این همه امکانات کشاورزی و آب وخاک که داریم این همه سرمایه‌هایی که الان در کارخانه ها نیمه کاره هست، داریم و استفاده از آنها نمیکنیم، اینها رانباید کار بزنیم. اینها را اگر ما کار بزنیم، با برنامه هم شروع بکنیم میزان کالاهای مورد نیاز مردم از حد ضروریشان هم بیشر میشود ودر نتیجه امکان انتقال مالیات خیلی کم میشود و به فرض هم که امکان ا نتقال باشد و تورمی از این راه باشد. شما ببینید میزان هزینه هایی که مردم برای تأمین خدمات درمانی شان امروز دارند میپردازند بدون برنامه چقدر است و چه باری بر مملکت اضافه میکند، آن وقت شما بیائید این را برنامه ریزی بکنید با برنامه ریزی در زمینه بهداشت، داروها واستفاده بهینه از نیروهای پزشکان ، آن وقت ببینید که چقدر تفاوت هست که این پول بیاید از طریق انتقال مالیات تورم ایجاد بکند وآن تورمی که از آنجا هزینه های مردم را شما کم میکنید، آن را هم در نظر بگیرید پس در نتیجه ما ترس ازاین نباید داشته باشیم که مالیاتمان تورم ایجاد میکند و آن چیزهایی که برادران در ماده 7 یا در بندهفت این گفتند مشکلاتی هست که باید رفع بشود. از جمله ارزش افزوده است که حذف شده ، خود به خود آن حذف میشود و یا اگر آب وبرق هست، آب وبرق برای مردم محرومی که حداقل استفاده را میتوانند بکنند معاف است،‌یعنی تا یک چند کیلوواتی که حساب شده هست ، چند کیلووات آب یا برق معاف از مالیات است وآنچه اضافه میشود مسلماً باید اضافه بشود. شما ببینید دولت اگر هرچقدر هم برق تولید بکند، آب تولید بکند اگر جلو این را از طریق نرخهای تصاعدی نگیرد هرز میرود وهدر میرود  وسرمایه های مملکت از بین میرود. این هم اگر یک ریال فرض کنید در آن موقع اضافه بشود ، اشکالی تولید نمیکند مضافاً بر اینکه اصلا شما آب و برق را قطع بکنید، چیزهای دیگر را قطع بکنید اگر میدانید که اشکال دارد. منابع دیگر را کشف بکنید وبیاورید. این مشکلی نیست که ما بخواهیم این طرح را از بین ببریم و بگوئیم که این طرح ، طرح درستی نیست. طرحی است که دقیقاً بر اساس قانون اساسی است. دقیقاً مشکل همه مردم را حل میکند، تعدیل پزشک در سطح کشور انجام میدهد واین ناراحتی‌ها و مشکلاتی که الان در وضعیت پزشکی مملکت هست را حل میکند به هر حال باید طرح داده بشود و طرح بزرگی هم باید داده بشود. ما از بس که روزمرگی کار کردیم واز بس که طرحهای بزرگ را ندیده ایم ونخواسته ایم تصویب بکنیم . میترسیم از اینکه یک طرح به این بزرگی فردا اگر درعمل ا شکال تولید بکند، چه بکنیم؟ خوب اگر یک کسی هم چشمش ناراحت است ، میخواهد برود پزشکی و عمل بکند. پزشک بگوید که میترسم که کور بشود خوب پس اصلا نبایستی عمل بکند.خوب کار بزرگ را باید انجام بدهیم درعمل هم اینکار را بایستی یواش ، یواش اشکالات آن را رفع بکنیم تا درست بشود. این طرح ده ساله است. در واقع همزمان با برنامه ده ساله توسعه اقتصادی فرهنگی کشور ما (نایب رئیس: وقتتان تمام است )است. پس در نتیجه باید از این بترسیم واین طرح ده ساله که کم کم قابل اجراء است هماهنگ با رشد اقتصادی و توسعه اقتصادی برنامه پنج ساله وه ساله مان انجام خواهد شد. والسلام علیکم.
نایب رئیس- یک مقداری از بحث مخالفین و موافقین مانده که طبعاً بعد بحث کمیسیون و دولت است. دنباله بحث میماند برای جلسه آینده.همین راجع به مخالفین وموافقین عرض کنم، مخالفین سه نفر سی دقیقه صحبت کردند وموافقین هم بیست وشش دقیقه صحبت کردند. در بحثهای بعدیشان که میخواهند نوبت به همدیگر بدهند. اگربخواهند دوستان دیگرشان صحبت کند ، باید یک جوری کنندکه پنج دقیقه ای صحبت کنندکه بتوانند دوسه نفر یگر صحبت کنند. اگر رعایت این کار را نکنند یک نفر میتواند صحبت کند، نفر بعد هم  پنج دقیقه میتواند. ولکن اگر پنج دقیقه، پنج دقیقه اش کنید، سه نفر میتوانند صحبت کنند وهمینطور آقایان دیگر. موافقین هم همینطور، عده‌ای دیگر هم مانده اند. اگر تمام صحبت نکنند، ممکن است که دیگران هم بتوانند صحبت کنند. به هر جهت دنباله بحث میماند برای جلسه بعد چون میآیند میگویند میخواهیم صحبت کنیم از این جهت من این توضیح را دادم که بدانید.
7- قرائت نامه عده ای از نمایندگان به محضر آیت الله العظمی اراکی.
نایب رئیس- نامه ایست که قرائت میشود.
منشی- بسم الله الرحمن الرحیم. یک نامه با امضاء صدو سی وهشت نفر از نمایندگان رسیده که قرائت میشود.
محضر مبارک شیخ الفقهاء والمجتهدین مرجع تقلید بزرگوار حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ محمدعلی اراکی دامه برکاته العالیه.       سلام علیکم.       احتراماً ما نمایندگان مجلس شورای اسلامی ارتحال جانگداز امید مستضعفین جهان رهبر کبیر انقلاب اسلامی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت الله العظمی امام خمینی رضوان الله تعالی علیه را که ضایعه ای بس عظیم وجبران ناپذیر برای مسلمین جهان به ویژه امت قهرمان وشهیدپرور ایران بود را به حضرت مستطاب عالی که از یاران با وفا ودوستان دیرینه پدر عزیز وقهرمان ما حضرت امام خمینی قدس سره الشریف بوده وهستید تسلیت عرض نموده و خداوند تبارک وتعالی را سپاسگزاریم که با استناد به فتوای حضرت مستطاب عالی موفق به بقاء در تقلید نسبت به همه مسائل از معظم له گردیدیم و لازم میدانیم که از آن مرجع

عظیم الشأن وعالم والامقام ومخلص وزاهد ومتقی به خاطر تأییدات بی شائبه ای که از حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران فرموده اید و نظام جمهوری اسلامی ایران را که دستاورد رهبر کبیر انقلاب اسلامی بوده و نثار خون پاک هزاران نفر از بهترین وعزیزترین فرزندان این مردم وفادار به اسلام وامام شکل گرفته است را، یاری وحمایت فرموده اید، تشکر وقدردانی نمائیم . بقاء وجود شریف وسلامت وسعادت حضرت مستطاب عالی را که موجب تسلی خاطر رهروان راه امام عزیز است ، از خداوند بزرگ مسألت مینمائیم ودعای خیر آن مرجع بزرگوار را در انجام وظایف قانونی وشرعی خود خواهانیم .
        صد وسی وهشت نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی
نایب رئیس- اسامی غائبین ودیرآمدگان را قرائت کنید.
منشی- اسامی غائبین غیر موجه جلسه دیروز ، آقایان: سید حسن الحسینی ، محمد رضا باهنر، جاسم جادری،‌اسدالله جامی، جواد حسین زاده، احمد خارستانی ، نبی الله راجی، بخشعلی رحیم‌نژاد، صالح روحانی زاده، محمد مهدی رهبری املشی، ارسلان صفائی پور، خسرو ضیاءپور، هادی غفاری،‌ نادر کاووسی، حسین کمالی ، کریم ملک آسا، سید عبدالرسول موسوی ، مهدی مهدی‌زاده، سید فخرالدین هاشمی،       غائبین غیر موجه امروز آقایان: محمدرضا باهنر، داود توحیدی،‌ جواد حسین زاده، صالح روحانی زاده، سید جلیل سیدزاده، خسروضیاء پور، احمد طه، هادی غفاری، نادر کاووسی ، محمد مجد آراء ، کریم ملک آسا. سید فخرالدین هاشمی.       اسامی تأخیر کنندگان امروز آقایان: هدایت الله آقائی (بیست دقیقه)، سید حسن الحسینی(سی وهفت دقیقه)، محمد رضا بهزادیان(بیست ودو دقیقه)، محمد رضا بهمئی(بیست وسه دقیقه)، بیت الله جعفری لور (بیست ونه دقیقه)، جانشا دانش(سی وچهار دقیقه)، سعید رجائی خراسانی (بیست ونه دقیقه)، محمد سلامتی (هفده دقیقه)، ذبیح الله صفائی(دوازده دقیقه)، رضا عبداللهی(بیست ویک دقیقه)، اسماعیل فردوسی پور(شانزه دقیقه)، فریدون قاسمی (پنجاه ودو دقیقه)، علی مثبت فاضل همدانی (نوزده دقیقه)، یونس محمدی(پنجاه و دودقیقه)، سید نورمحمد محمودیان(بیست وسه دقیقه)، قاسم مهرزاد صدقیانی(نوزده دقیقه)، حسین نجفی ثانی(نوزده دقیقه)، محسن نوربخش(چهل و شش دقیقه)، اعضای کمیسیون کار در ژنو هستند ولی به ما تذکر نداده اند که مأموریت رفته اند.
8- پایان جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده .
نایب رئیس- ختم جلسه اعلام میگردد. جلسه بعدی صبح یکشنبه هفته آینده ساعت هفت ونیم. (جلسه ساعت 05/12 پایان یافت). نایب رئیس مجلس شورای اسلامی-مهدی کروبی