تفسیر آیات قرآن کریم- سوره النجم – آیه 59 – کتاب تفسیر راهنما – تالیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

أَفَمِنْ هَذَا الْحَدیثِ تَعْجَبُونَ

پس آیا از این سخن تعجّب می کنید؟

1 - توبیخ مشرکان از سوی خداوند، به خاطر باور نداشتن حقایق وحی و وعده های الهی

أفمن هـذا الحدیث تعجبون

2 - مطالعه در مظاهر قدرت و تدبیر الهی، ازمیان برنده هرگونه استبعاد و اعجاب انسان، نسبت به حقایق وحی

أفمن هـذا الحدیث تعجبون

«فاء» تفریع می رساند که اگر توجه کامل به مفاد آیات پیشین ـ که بیانگر قدرت و تدبیر الهی بود ـ مبذول شود، زمینه ای برای استبعاد و ناباوری باقی نخواهد ماند.

3 - قرآن، سخنی نو و در عین حال به دور از مطالب نامعقول و غیرقابل قبول

أفمن هـذا الحدیث تعجبون

مشارالیه «هـذا»، می تواند قرآن باشد. در این صورت واژه «الحدیث» اشاره به نو بودن آن دارد. نفی اعجاب و استبعاد ـ که از استفهام توبیخی استفاده می شود ـ می رساند که قرآن در اوج نو بودن، منطقی و قابل درک و فهم است.

4 - ناباوری بی جای کافران نسبت به نزدیک شدن لحظه به لحظه قیامت

أزفت الأزفة ... أفمن هـذا الحدیث

در صورتی که «هـذا» اشاره باشد به آنچه در آیات پیشین درباره نزدیکی قیامت و وعده ها و عیدهای الهی بیان شده است، برداشت بالا استفاده می شود.

5 - «فی المجمع: یعنی بالحدیث ما تقدم من الأخبار، عن الصادق(ع);(1)

از امام صادق(ع) درباره «أفمن هـذا الحدیث تعجبون» روایت شده که مراد از «حدیث» همان اخباری است که در آیات پیشین گذشته است (اخبار قوم عاد، ثمود، قوم نوح و المؤتفکة)».

ایمان

زمینه ایمان به وحی 2

تعقل

آثار تعقل در تدبیر خدا 2; آثار تعقل در قدرت خدا 2

خدا

سرزنشهای خدا 1; سرزنش مکذبان وعده های خدا 1

روایت 5

قرآن

عقلانیت قرآن 3; قصص قرآن 5; نوآوری قرآن 3; ویژگیهای قرآن 3

قیامت

استبعاد قیامت 4

کافران

بینش کافران 4

مشرکان

سرزنش مشرکان 1

وحی

سرزنش مکذبان وحی 1

پی نوشت ها :

1. مجمع البیان، ج 9، ص 277.