تفسیر آیات قرآن کریم – سوره هود – آیه ۲۵ – کتاب تفسیر راهنما – تالیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَی قَوْمِهِ إِنِّی لَکُمْ نَذیرٌ مُّبینٌ

و هر آینه فرستادیم نوح را به سوی قومش ، [او گفت:]«همانا من شما را اخطار کننده ای روشنگرم»;

1ـ نوح(ع) ، از پیامبران و رسولان الهی است.

و لقد أرسلنا نوحًا

2ـ رسالت نوح(ع) محدود به قوم خودش بود.

و لقد أرسلنا نوحًا إلی قومه

3ـ نوح(ع) پس از انتخابش به رسالت ، پیامبری خویش را به مردم اعلام کرد.

إنی لکم نذیر مبین

4ـ نوح(ع) خویشتن را برای مردمش ، پیامبری هشدار دهنده و انذارکننده خواند.

إنی لکم نذیر

5ـ نوح(ع) وظیفه دار رساندن پیامهای الهی به مردم ، با بیانی روشن و صریح

إنی لکم نذیر مبین

6ـ توجه دادن مردم به فرجامهای ناخوشایند و ترساندن آنان از عاقبتهای نامیمون ، از وظایف پیامبران الهی

إنی لکم نذیر مبین

7ـ «عن أبی عبدالله(ع) إنه قال: کان اسم نوح عبدالغفار و إنما سمی نوحاً لأنه کان ینوح علی نفسه;(1)

از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود: نام حضرت نوح ، عبدالغفار بود و اینکه نوح نامیده شد ، برای این بود که بر خویشتن می گریست».

انبیا:

انذارهای انبیا 6; رسالت انبیا 6

تبلیغ:

روش تبلیغ 5; صراحت در تبلیغ 5

رسولان خدا: 1

روایت: 7

فرجام:

انذار از فرجام شوم 6

نوح(ع):

ابلاغ رسالت نوح(ع) 3; انذارهای نوح(ع) 4; برگزیدگی نوح(ع) 3; تبلیغ نوح(ع) 3; رسالت نوح(ع) 5; روش تبلیغ نوح(ع) 5; فلسفه نامگذاری نوح(ع) 7; محدوده رسالت نوح(ع) 2; مقامات نوح(ع) 1; نبوت نوح(ع) 1; نوح(ع) و قوم نوح 4

پی نوشت ها :

1. علل الشرایع ، ص 28 ، ح 1 ، ب 20; بحارالأنوار ، ج 11 ، ص 286 ، ح 4.