تفسیر آیات قرآن کریم- سوره القمر – آیه 43 – کتاب تفسیر راهنما – تالیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

أَکُفَّارُکُمْ خَیْرٌ مِّنْ أُوْلَئِکُمْ أَمْ لَکُم بَرَاءةٌ فِی الزُّبُرِ

آیا کافران شما (اهل مکّه) از اینان [که نابودشان کردیم ]بهتراند، یا برای شما در کتاب های آسمانی امانی هست؟

1 - کافران هر عصر، در معرض عذاب الهی بدون هیچ امتیاز بر پیشینیان خود

أکفّارکم خیر من أُولـئکم

2 - مشرکان عصر پیامبر، در پلیدی و استحقاق عذاب، همچون کافران هلاک شده پیشین (قوم های عاد، ثمود، لوط و فرعونیان)

أکفّارکم خیر من أُولـئکم

3 - هشدار خداوند به کافران، نسبت به نداشتن گواه آسمانی بر آزادی مطلق از مسؤولیت و مؤاخذه

أم لکم براءة فی الزّبر

4 - کافران در نهاد خویش، گرفتار خودبینی و احساس امنیت دروغین *

أم لکم براءة فی الزّبر

از پرسش انکار آمیز خداوند، چنین استفاده می شود که کافران ـ دانسته یا ندانسته ـ امتیازی برای خویش می پنداشتند تا خود را در گرایش به کفر، محق جلوه دهند.

5 - اقتدار و شکوه تمدن های گذشته تاریخ، بی تأثیر در پیشگیری از عذاب الهی از آنان

أکفّارکم خیر من أُولـئکم

تعبیر «أکفّارکم خیر...» تعریض بدان دارد که اقوام پیشین، به رغم اقتدار مادی شان، نابود شدند و شکوه و قدرت آنان نتوانست از عذاب الهی در حق آنان، جلوگیری کند; شما (کافران) که جای خود دارید.

اقوام پیشین

بی تأثیری قدرت اقوام پیشین 5; پلیدی اقوام پیشین 2; تاریخ اقوام پیشین 2; تمدن اقوام پیشین 5; عذاب اقوام پیشین 5

خدا

عذابهای خدا 1; هشدارهای خدا 3

عذاب

اهل عذاب 1، 2

کافران

احساس مصونیت کافران 4; تکبر کافران 4; عذاب کافران 1; گواه آسمانی کافران 3; مؤاخذه کافران 3; مسؤولیت کافران 3; هشدار به کافران 3; هماهنگی کافران 2

مشرکان

پلیدی مشرکان صدراسلام 2