تفسیر آیات قرآن کریم- سوره القمر – آیه 20 – کتاب تفسیر راهنما – تالیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

تَنزعُ النَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ

که مردم را از جا می کند [و می کشت ]چنان که گویا تنه های نخل ریشه کن شده بودند.

1 - شدت بادهای عذاب، موجب برکنده شدن قوم عاد از زمین

تنزع الناس کأنّهم أعجاز نخل منقعر

2 - اجساد قوم عاد، پس از عذاب، همانند نخل های ریشه کن شده از اعماق خاک

تنزع الناس کأنّهم أعجاز نخل منقعر

«عجز» (مفرد «أعجاز»)به معنای تنه و «منقعر» به معنای کنده شده از ریشه است (مختارالصحاح).

3 - قوم عاد، مردمانی تناور و بلند قامت بودند.*

کأنّهم أعجاز نخل منقعر

تشبیه قوم عاد به «نخل» می تواند نظر به مطلب بالا داشته باشد.

4 - شدت بادهای عذاب، موجب بیرون کشیده شدن قوم عاد از حفره ها و پناهگاه هایشان *

تنزع الناس کأنّهم أعجاز نخل منقعر

برداشت یاد شده بنابراین نکته است که واژه «منقعر»، نظر به حفره ها و پناهگاه هایی داشته باشد که قوم عاد برای زندگی یا فرار از شدت باد، حفر کرده و مانند ریشه های نخل، خود را در اعماق آن پنهان کرده بودند.

5 - کوبندگی عذاب، موجب جدا شدن سرهای قوم عاد *

کأنّهم أعجاز نخل منقعر

تعبیر «أعجاز» (تنه ها) ممکن است اشاره به این داشته باشد که اندام قوم عاد، بدون سر بر زمین افتاده بود; همچون تنه نخل هایی که قسمت بالای آن بریده شده و تنها پایین آن، مانده و از ریشه کنده شده باشد.

تشبیهات قرآن

تشبیه به درخت خرما 2; تشبیه جسد قوم عاد 2

قرآن

تشبیهات قرآن 2

قوم عاد

بلندقامتی قوم عاد 3; جدایی سرهای قوم عاد 5; شدت عذاب قوم عاد1، 4، 5; صفات جسمانی قوم عاد 3; ویژگیهای عذاب قوم عاد1، 4، 5