تفسیر آیات قرآن کریم- سوره الواقعه – آیه 6 – کتاب تفسیر راهنما – تالیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

فَکَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا

و [همچون] غباری پراکنده شوند،

1 - پاشیده شدن کوه های زمین و تبدیل شدن آنها، به غبار پراکنده در هوا در آستانه برپایی قیامت

فکانت هباء منبثًّا

«هباء» به خاک نرم مانند آرد گفته می شود و «منبث» به معنای پراکنده است.

2 - انهدام زمین و تبدیل کوه های آن به غبار پراکنده در فضا، امری قطعی و تردیدناپذیر

فکانت هباء منبثًّا

به کارگیری فعل ماضی «فکانت» در مورد آینده، در صورتی است که آن، آینده ای قطعی و غیرقابل تردید باشد.

زمین

انهدام زمین 2; فرجام زمین 2

قیامت

کوهها در قیامت 1; نشانه های قیامت 1

کوهها

انهدام کوهها 1; تبدیل کوهها به غبار 1، 2; فرجام کوهها 2