تفسیر آیات قرآن کریم- سوره القمر – آیه 39 – کتاب تفسیر راهنما – تالیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

فَذُوقُوا عَذَابی وَنُذُرِ

پس بچشید عذاب مرا و اخطارهای مرا.

1 - حقارت و زبونی قوم لوط در پیشگاه الهی

فذقوا

خطاب استهزاآمیز الهی به قوم لوط، هنگام گرفتار شدن آنان به عذاب، بیانگر مطلب یاد شده است.

2 - آگاهی یافتن قوم لوط به این حقیقت که عذاب نازل شده بر آنان، همان است که به آن هشدار داده شده بودند.

فذوقوا عذابی و نذر

3 - قوم لوط، مورد هشدارهای مکرر نسبت به عذاب الهی

فذوقوا عذابی و نذر

«نذیر» (مفرد «نذر») مصدر و به معنای انذار است. بنابراین به کارگیری «نذر» به صورت جمع، بیانگر آن است که قوم لوط از پیش به صورت مکرر، نسبت به خطر نزول عذاب بر آنان، هشدار داده شده بودند.

انذار

انذار از عذاب 3

قوم لوط

انذار قوم لوط 2، 3; تاریخ قوم لوط 1، 2; ذلت قوم لوط 1; عذاب قوم لوط 2; علم قوم لوط 2