تفسیر آیات قرآن کریم – سوره البروج– آیه 14– کتاب تفسیر راهنما – تالیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ

و او است آمرزگار و دوست دارِ [مؤمنان].

1 - خداوند، «غفور» (بسیار آمرزنده) و «ودود» (با محبت) است.

و هو الغفور الودود

2 - خداوند، مؤمنان نیکوکار را از گرفتاری به عذاب مصون داشته و با آنان مهربان است.

إنّ الذین ءامنوا و عملوا الصـلحـت ... و هو الغفور الودود

«غفر» (ریشه «غفور»); یعنی، پوشاندن لباسی که شخص را از آلودگی ها محفوظ دارد و غفران خداوند، ایجاد مصونیت از عذاب برای بندگان است (مفردات راغب). جمله «هو الغفور» در ارتباط با «إنّ بطش...» ـ که تهدید کافران بود ـ نویدی به مؤمنان و بیانگر مصونیت آنان، از گرفتاری به دام عذاب است.

اسماوصفات

غفور 1; ودود 1

خدا

مهربانی خدا 2

صالحان

مصونیت صالحان 2

عذاب

مصونیت از عذاب 2

مؤمنان

مصونیت مؤمنان 2