تفسیر آیات قرآن کریم – سوره ملک – آیه 11– کتاب تفسیر راهنما – تألیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

فَاعْتَرَفُوا بذَنبهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَاب السَّعِیرِ

این گونه به گناه خود اعتراف می کنند، پس لعنت بر اهلِ آتش افروخته باد.

1 - اعتراف کافران در دوزخ به گناه و تقصیر خویش درباره دین

فاعترفوا بذنبهم

2 - کیفر و عذاب دوزخ برای کافران، نتیجه و پیامد کوتاهی و تقصیرکاری خود آنان است.

فاعترفوا بذنبهم

3 - کافران دوزخی، مورد نفرین خدا و محروم از رحمت و لطف او هستند.

فسحقًا لأصحـب السعیر

«سحق» به معنای «بُعد» است و در این آیه، به جای لعن و نفرین به کار رفته است و مراد از آن، دوری از رحمت و لطف الهی می باشد.

4 - «سعیر»، از نام های دوزخ

لأصحـب السعیر

5 - دوزخ، جایگاهی به غایت گرم و دارای آتشی برافروخته و شعلهور است.

لأصحـب السعیر

«سعیر»، به معنای گرم و نیز آتش افروخته و ملتهب است. دخول «ال» کمالیه بر «سعیر»، بیانگر گرمای بی اندازه دوزخ و التهاب و برافروختگی شدید آتش آن است.

اقرار

اقرار به گناه 1

جهنم

سعیر 4; شدت گرمای جهنم 5; شعله آتش جهنم 5; صفات جهنم 5; نامهای جهنم 4

جهنمیان

محرومیت جهنمیان 3

رحمت خدا

محرومان از رحمت خدا 3

کافران

اقرار اخروی کافران 1; عذاب اخروی کافران 2; کافران در جهنم 1; کیفر اخروی کافران 2; محرومیت کافران 3

گناه

آثار گناه 2

لطف خدا

محرومان از لطف خدا 3

لعن خدا

مشمولان لعن خدا 3