تفسیر آیات قرآن کریم – سوره التکویر– آیه 14– کتاب تفسیر راهنما – تالیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ

[آن روز] هر کسی آنچه را حاضر کرده است، خواهد دانست.

1 - قیامت، روز آگاهی انسان ها به کردار دنیایی خویش و آثار و نتایج آن

علمت نفس ما أحضرت

2 - مشاهده کردارها در عرصه قیامت، در گرو پیدایش حوادثی تحوّل آفرین در نظام جهان و پدیدار شدن رخدادهایی در صحنه قیامت

إذا الشمس ... و إذا ... و إذا ... علمت نفس ما أحضرت

آیه شریفه، جواب حرف شرط «إذا» است که از آغاز سوره تکرار شده است.

3 - حاضران صحنه قیامت، دارای قدرت درک و شناخت

علمت نفس

4 - حاضر بودن کردار در قیامت، مستند به خود انسان ها است.

علمت نفس ما أحضرت

5 - کردارهای دنیایی انسان، تعیین کننده فرجام اخروی او است.

علمت نفس ما أحضرت

خبردادن از علم انسان به کردار خود در قیامت، هشدار به بازتاب اخروی آن کردار است.

6 - ورود هر انسان به بهشت یا جهنم، سزای کردار او است.

و إذا الجحیم سعّرت . و إذا الجنّة أُزلفت . علمت نفس ما أحضرت

7 - اطلاع بر پرونده اعمال، راهی برای آگاهی انسان در قیامت بر کردار خویش

و إذا الصحف نشرت ... علمت نفس ما أحضرت

آفرینش

آثار تحولات آفرینش 2

انسان

انسان ها در قیامت 3; درک اخروی انسان ها 3; علم اخروی انسان ها 1

بهشت

موجبات بهشت 6

جهنم

موجبات جهنم 6

عمل

آثار اخروی عمل 5; آثار عمل 6; حضور اخروی عمل 4; منشأ احضار عمل 4

فرجام

عوامل مؤثر در فرجام اخروی 5

قیامت

آثار قیامت 2; تحقق نشانه های قیامت 2; رؤیت عمل در قیامت 2; ظهور حقایق در قیامت 1; علم به عمل در قیامت 1; منشأ علم به عمل در قیامت 7; ویژگیهای قیامت 1

نامه عمل

آثار علم به نامه عمل 7