سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در دیدار چند تن از یادگاران شهدا

بسم‌الله الرحمن الرحیم
واقعاً خوشحالم که شما فرزندان بعضی از دوستان و همکاران شهید را دست‌‌جمعی دیدم. مایل بودم ضمن آشنایی با شما، از خانواده‌ها هم بیشتر بپرسم. ولی چون فرصت نیست، فعلاً صرف‌نظر می‌کنم و ان‌شاءالله در ملاقات‌های بعدی در خدمت شما خواهم بود تا بیشتر از احوال خانواده‌ها بدانم.
بدون استثناء با پدران شما همکاری، رفاقت و سابقه دوستی واقعی داشتیم. یعنی دوستی‌هایی که در ضمن کار پیش آمد. مطمئناً پدران شما جزو بهترین خدمتگزاران اسلام، انقلاب و ایران بودند. استثنائی نمی‌بینم. ممکن است بعضی‌ها بیشتر و بعضی‌ها کمتر، ولی حقیقتاً خدمت‌های زیادی کردند.
شهادت حق آنها بود. ممکن است بعضی‌ها فکر کنند شهادت خسارت است. درست است که شهید حیات مادی ندارد، ولی واقعاً خسارت نیست. ارتقاست. شهادت سعادتی است که به همه نمی‌دهند. با صلاحیت‌هایی که افراد دارند، این سعادت نصیب آنها می‌شود و خداوند انتخاب می‌کند. «یتخذوا منکم شهدا» تعبیر روشنی در قرآن است که می‌فرماید: «خداوند از بین شما شهدایی را انتخاب و اتخاذ می‌کند.» با راه میان‌بر به جایی رسیدند که آرزو و غبطه همه ماست که به آنجا برسیم. البته اگر اینها می‌ماندند، با ادامه خدماتشان مأجور بودند. ولی تقدیر آنها این بود.
شهادت در مجموع برای جامعه خسارت نیست. ولی به صورت موردی می‌تواند خسارت وارد کند. ولی شهدا به خاطر آثار، الهام‌بخشی و سازندگی، نبود خود را جبران می‌کنند. خون شهید مثل مداد انسان‌های باسواد، عالم و ارشادگر در محدوده‌های مختلف انسان‌ساز است .
به هر حال این افتخار نصیب شما شد که فرزندان چنین شهدایی باشید. نمی‌خواهم از مقام فرزندان شهدای گمنام و کم‌نام کم بگویم. ممکن است آنها از جهاتی مقام‌های بالاتری داشته باشند که ما نمی‌شناسیم. کمتر شهرت داشتند. ولی فردفرد شهدا مقام بزرگی پیش خداوند دارند و ایران الان در سایه شهدا زندگی می‌کند.
در خانواده‌های شهدا باید دو سه مسئله مهم باشد: یکی اینکه جامعه باید خانواده‌های شهدا را بشناسد. چون شناسایی خانواده‌های شهدا بسیار تأثیرگذار است. مسئله دوّم این است که این اعتبار و آبرویی که در سایه شهادت‌ها به دست شما رسیده، باید مهم دانسته شود. ارزش بالایی در تاریخ دارد. این اعتبار، سرمایه‌ای است که خداوند داده است و خودش ضامن تداوم حیات شهداست. وقتی با آن شهرت از میان ما رفتند، همان شهرت مزید بر تأثیرگذاری‌ آنها می‌شود. کار شما قدری مشکل‌تر از خانواده‌های بقیه شهداست. چون چشم‌های زیادی به طرف شماست و باید آن اعتبار را حفظ کنید. به نفع شماست. اگر آن راه را نگه دارید و آن روح را درخود حفظ کنید و مقتضیات این موقعیت را بشناسید، هم اعتبار و قرب شما به خدا و هم تأثیرگذاری شما درجامعه بیشتر می‌شود.
مسئله سوم مسایل سیاسی و اجتماعی جامعه است. شما نمی‌توانید بی‌تفاوت باشید. به هر حال به غیر از اینکه مسلمان، انقلابی و علاقه‌مندید و هر انسانی نباید بی‌تفاوت باشد، انقلاب میراث خون پدران شماست و باید از آن پاسداری کنید. شیوه‌های آن را نمی‌دانم. هرکدام در هرجایی که هستید، راه‌های مخصوصی دارید.
قاعدتاً شما فرزندان شهدای نامدار باید نوعی ارتباط بین خود برقرار کنید تا شاید بتوانید همه فرزندان شهدا را زیرپوشش بگیرید و پیشتاز شوید تا کار فرهنگی، سیاسی و اجتماعی کنید که ارتباطات شما قوی شود. دیگران هم کم‌کم به شما می‌پیوندند. البته همان‌گونه که ارزش خون شهداست، شما باید فراجناحی باشید. چون پدران شما متعلق به یک جناح نبودند. شاید تفکراتشان به یک جناح نزدیک بوده باشد، ولی موقعیت شهادت آنها را از این جمع بالاتر می‌برد. باید فراجناحی عمل کنید. البته تعلقّات دینی، انقلابی و ایرانی مواردی است که باید موردتوجه بسیار باشد. با هم تعامل و همکاری داشته باشید و به دیگران کمک کنید. اسم پدران شما برای پیشرفت کارها سرمایه بسیار بزرگی است. مشروط بر اینکه اگر همکاری دارید، نامی را پیدا کنید که با تقدس شهدا بسازد.
الان می‌بینید که کشور ما هم افقی دارد که جای درنگ است. باید بیشتر مواظب باشیم. شاید برای بعضی‌ها فرق نکند. ولی برای امثال شما و همه خانواده‌های شهدا که برای انقلاب از فرزندان و پدران خود سرمایه‌گذاری کردند، بی‌تفاوتی در این شرایط آسان نیست.
به هرحال به نظر می‌رسد که با آهستگی و برنامه و پرهیز از اینکه ارزش‌های عمومی پدرانتان کانالیزه شود، همکاری خود را شروع کنید. ما هم وظیفه داریم به شما کمک کنیم. اینها بهترین دوستان و همکاران ما بودند. می‌دانیم یکی از راه‌های خوب این است که شما در برنامه‌های خود دارید.
والسلام علیکم و رحمه‌الله