بسم الله الرحمن الرحیم
انالله و انا الیه راجعون

دیروز و در عین ناباوری همه، خورشید وجود یکی از یاران وفادار و صدیق امام امت غروب کرد؛ هاشمی رفسنجانی مردی از تبار اخلاق، مروت، جوانمردی، فداکاری، ایستادگی و پایمردی بود. خورشید وجود فردی غروب کرد که شصت سال تمام مشغول نورافروزی، روشنگری و هدایت مردم به عقلانیت، اخلاق و اعتدال بود.
مردان بزرگ عمری به دارازی تاریخ دارند و آثار آنان تا ابدیت جاودان می‌ماند. هاشمی تحلیلی درست از دین و دنیا داشت و هیچ‌گاه به بیراهه نرفت.
او دانشگاه ادیان و مذاهب را به نیکی می‌شناخت و همیشه آن را می‌ستود و از آن تجلیل می‌کرد و همیشه تلاش داشت یک همکاری علمی با دانشگاه شروع کند.
هاشمی در کهن‌سالی هم‌فکری جوان داشت و وحدت مسلمین و گفتگوی ادیان از شالوده‌های اساسی فکر او بود. در عمر خدمت خود در مجلس و ریاست جمهوری خدمات ماندگاری به حوزه‌های علمیه کرد؛ برای روحانیت ارزشی ویژه قائل بود؛ به روحانیت خود افتخار می‌کرد؛ امام را همه‌چیز خود می‌دانست و تا آخرین لحظه به مقام معظم رهبری وفادار ماند؛ از ناملایمی‌ها نهراسید و شکیبایی خود را هیچ‌گاه از دست نداد.

یاد و نام او گرامی باد!
سید ابوالحسن نواب