حسین عبداللهی مدیر مسئول

چهار سال از رحلت جانسوز آیت الله هاشمی‌رفسنجانی می‌گذرد؛ چهار سالی که خلأ وجودی او برای همگان روشن شد و نشان داد که حضور آن مرد حکیم و آینده‌اندیش در میدان‌های بحران تا چه حد برای انقلاب، کشور و مردم مغتنم بوده است.

 آیت الله که عمری علم مبارزه را بر دوش می‌کشید و از شکنجه‌گاه‌های ساواک تا بالاترین مدارج قدرت و مسئولیت در پی آبادی و آزادی و استقلال کشور بود، با عزم و دانشی سترگ تاثیرات شگرفی در تاریخ ۵۰ ساله اخیر ایران از خود به‌جا گذاشته که هرگز فراموش‌شدنی نیست. به جرات می‌توان گفت که وی جایگاه ویژه‌ای در تاریخ ایران زمین به خود اختصاص خواهد داد و برای همه دلسوزان واقعی و شخصیت‌های مسلمان و اصلاحگر سرمشقی عینی و الگویی مثال‌زدنی، نه‌تنها در ایران بلکه در جهان اسلام خواهد بود.

 آیت الله هاشمی شخصیتی جامع و بلندنظر داشت که در هر شرایطی به اقتضای زمانه باهوش و استعداد ذاتی خود نقشی بی‌بدیل ایفا می‌کرد و هرگز دچار افراط و تفریط نشد. او حتی در دوران مبارزه علیه دیکتاتوری شاهنشاهی دچار عملکرد و نگرشی تک‌بعدی نشد و مبارزه را برای مبارزه نمی‌خواست. تلاش مجاهدانه او معطوف به اهداف بلند در جهت اعتلای کلمه اسلام و استقلال واقعی کشور، رفاه مردم و فراهم ساختن زمینه تسلط آنان بر سرنوشت خویش بود و افزون بر وجوه سلبی برای برداشتن مانعی بزرگ چون رژیم وابسته پهلوی دارای ابعاد متقن ایجابی هم بود که از دل آن جمهوری اسلامی بر پایه خواست و اراده مردم بیرون می‌آمد.

 ابعاد شخصیتی آن فقید فرزانه به سرعت وی را در زمره نزدیک‌ترین شاگردان حضرت امام و استوانه‌های انقلاب قرار داد و اغراق نخواهد بود اگر بگوئیم بعد از امام راحل این آقای هاشمی‌رفسنجانی بوده که در همه عرصه‌های انقلاب حضوری مؤثر و تصمیم‌ساز داشته و تاریخ انقلاب مشحون از نقش پررنگ وی خصوصاً در بزنگاه‌های سرنوشت‌ساز است.

تثبیت حکومت برآمده از انقلاب مردمی سال ۵۷، دفع شر منافقین، مدیریت جنگ و دفاع جانانه از مرزهای کشور و انقلاب، ورود شجاعانه به مقوله پایان جنگ، تلاش مؤثر و تعیین‌کننده در جانشینی حضرت آیت الله خامنه‌ای، بعد از رحلت امام خمینی، آغاز دوران سازندگی و رسیدگی همه‌جانبه به زیرساخت‌های منهدم شده کشور و مدیریت فضای عمومی برای دوری از افراط‌گرایی تا واپسین لحظه‌های عمر در کارنامه بلند بالای او ثبت و ضبط است.

 اتفاقاً همین کارنامه درخشان و خیره‌کننده است که حتی پس از فقدان او همچنان از خود اثر می‌زاید و مخالفانش همچنان در پی کمرنگ کردن آن هستند. آنان از دفاع مقدس بسیار می‌گویند ولی ناشیانه گاهی از نشان دادن یک عکس از فرمانده جنگ طفره می‌روند، آبادانی کشور را مورد اشاره قرار می‌دهند ولی دوران مشعشع سازندگی را از یاد می‌برند، مردم‌سالاری را افتخار کشور معرفی می‌کنند ولی از نقش او در تثبیت جمهوریت نظام خصوصاً در اواخر عمر شریفش عامدانه غفلت می‌ورزند. اگر امروز عده‌ای از اقتدارگرایان عزم خود را برای قبضه همه ارکان قدرت جزم کرده‌اند به جای خالی او می‌نگرند و عرصه را برای تضعیف هرچه بیشتر مردم‌سالاری دینی فراخ می‌یابند.

 آنان خلأ وجودی یار دیرین حضرت امام را مغتنم شمرده‌اند و نهیب زننده و فریادکننده علیه انحراف از آرمان‌های انقلاب را غایب می‌بینند. اما به‌رغم همه تلاش‌ها و قدرناشناسی‌ها راه و نام آیت الله هاشمی همچنان الهام‌دهنده است و تا این خط روشن انقلاب و مردم‌سالاری زنده است، نهضت آبادانی و آزادی و استقلال کشور زنده خواهد بود. مردم هرگز فریادهای دلسوزانه ناشی از عمق بینش و آینده‌نگری‌اش را فراموش نخواهند کرد. خطبه‌های عالمانه و روشنگرانه‌اش هنوز در عمق وجدان‌های بیدار شنیده می‌شود و راه درست و اصولی را نشان می‌دهد. امروز نه‌تنها معتقدان به راه و منش آیت الله فقید باید در حفظ آثار و روش و منش او کوشا باشند که همه دوستداران انقلاب و طرفداران سربلندی و توسعه همه‌جانبه کشور در نشر افکار آن بزرگمرد زمانه از کوشش دست بر ندارند.

وحدت و همدلی و دوری از تفرقه و دشمنی میان یاران انقلاب و اجتناب از افرط‌گرایی و تمسک به عدالت اجتماعی از جمله اصول فکری و عملی آیت الله هاشمی‌رفسنجانی است. تعامل مثبت و عزتمندانه با جهان و کوشش درجهت شکوفایی اقتصاد و فقرزدایی از طریق جامعیت تأمین اجتماعی سرفصل‌های دیگر اعتقادی او در مدیریت کشور بوده که باید مکرراً به آنها پرداخت.

 انقلابی بزرگ ما که اکنون در میان ما نیست در مقاطع بسیار مهم و حساس با ورودی شجاعانه و تصمیم‌ساز مانع از غلتیدن کشور به جنگ شد و از این بابت دینی بزرگ به گردن همه ما دارد که نباید آن را از یاد ببریم. قدرشناسی از این خدمات تاریخی به کشور آن است که همه دلسوزان و شخصیت‌های متنفذ همین راه را ادامه دهند و در هر مقطعی از درگیرشدن ایران عزیز به مخاصمات دشمن‌خواه جلوگیری کنند. ایران‌ستیزان هم بر خلأ وجود آن عالم ربانی طمع کرده تلاش عملی از خود نشان می‌دهند که ایران را به کام جنگ بکشانند و سرمایه‌های عظیم مادی و معنوی کشور را در چاه ویل درگیری بی‌انتها فرو افکنند.

 اگر بر تدبیر و درایت و آینده‌نگری آن فقید فرزانه ایمان داریم ما هم باید این خواست رذیلانه ایران‌ستیزان را با بن‌بست قطعی روبه‌رو سازیم. نام و یاد و راه هاشمی با اعتدال و میانه‌روی و پرهیزاز افراطی‌گری همیشه در میان ما زنده خواهد بود.