ماجرای پلاکارد :

در ابتدای مراسم دو نفر از افراد حاضر در جلسه، تابلویی با شعار «ای که مذاکره شعارت ، استخر فرح در انتظارت» در دست گرفتند که بلافاصله توسط افراد برگزار کننده جلسه مورد برخورد قرار گرفت و آن تابلو پاره و جمع آوری شد.

حتی سخنران اولیه جلسه از تریبون اعلام کرد که با شعارهای انحرافی تجمع را به حاشیه نبرید.

این مراسم برای مطالبه از سران ۳ قوه برای حل مشکلات معیشتی مردم برگزار شده است که همه طلاب از این حرف با شعار خود حمایت کردند.

اما همان تابلو باعث شد برای این تجمع باشکوه حاشیه سازی شود.

چند برداشت می تواند از این پلاکارد داشت ؛ بعضی از آنها را بیان می کنیم :

۱-  منظور پلاکارد این بوده که پیمان بستن با عهد شکن عاقبتی خوبی ندارد .

۲- یا می تواند منظورش این باشد که مثل جوانانی که در شرایط بد جنگی و دفاع از وطن جان خود را از دست دادند، فیض شهادت را نخواهید چشید و در تجملات و اشرافی گری خواهید مرد . یعنی در ثروت خود غرق می شوند .

۳- می تواند منطورشان این باشد که در صورت مذاکره وضعیت بدتری پیدا می کنید و با وضع بدی خواهید مرد :

مثل یاران مختار که با مذاکره در برابر مصعب تسلیم شدند و بعد از کشته شدن مختار آن شش هزار نفر را هم در قصر گردند زدند.

اما در این زمان بدترین حالتی که می توان فرض کرد را برداشت نموده اند.

آیا این یک تهدید به حساب می آید ؟ آیا مخاطب این شعار رئیس جمهور منتخب مردم ایران بوده؟

در ضمن رئیس جمهور تنها کسی نبوده که خواستار مذاکره با آمریکا باشد؛ اتفاقا رئیس جمهور سخنرانی واضحی در رابطه با مذاکره با آمریکا بیان نکرده و مطمئن هستم منظور این طلبه ها شخص رئیس جمهور نبوده ، ولی برخی از افراد که بر خلاف دستور رهبر انقلاب دم از مذاکره می زنند، احساس خطر کرده و این پیغام را منتسب به رئیس جمهور محترم و منتخب مردم می کنند، تا در این وضعیت جنگ اقتصادی حاشیه سازی نمایند.

خداوند در قرآن می فرماید: «ان شر الدواب عند الله الذین کفروا فهم لا یؤمنون* الذین عاهدت منهم ثم ینقضون عهدهم فی کل مره و هم لا یتقون* فاما تثقفنهم فی الحرب فشرد بهم من خلفهم لعلهم یذکرون* و اما تخافن من قوم خیانه فانبذ الیهم علی سواء ان الله لا یحب الخائنین* و لا یحسبن الذین کفروا سبقوا انهم لا یعجزون؛ بی تردید، بدترین جنبدگان نزد خدا کسانی هستند که کافر شدند پس آنها ایمان نمی آورند* همان کسانی که از ایشان پیمان گرفتی، ولی هر بار پیمان خود را می شکنند و هیچ پروا نمی کنند* پس اگر در جنگ بر آنان دست یافتی با (تاختن بر) آنان کسانی را که پشت سر آنهایند متفرق ساز، باشد که عبرت گیرند* و هرگاه از قومی بیم خیانت (در پیمان) داشتی، تو هم مثل خودشان پیمانشان را لغو کن، چرا که خداوند خائنان را دوست نمی دارد* و کافران گمان نکنند که جلو افتاده اند؛ آنان هیچ وقت نمی توانند (خدا را) عاجز کنند.» (انفال/ ۵۵-59)

سایت https://news.ishahr (استخر)