حتماً برای نقد باید آنچه را ضد انقلاب بالا آورده است دوباره بلعید؟ مثلاً نمی‌توان به صورت کارشناسی حرف زد، مقاله نوشت سخنرانی کرد و حتی شعار داد؟ آیا واقعاً در میان رفقای ما تا این حد کارشناس و کاربلد حوزه‌های مختلف کم است که باید با فحاشی و تهدید نقد کنیم. آن هم این چنین شکلی از نقد که چنین اتهامی را متوجه انقلاب می‌سازد؟

همه ما چه اصلاح طلب و چه اصولگرا به حسن روحانی نقدهایی داریم هر کدام از زویه دید و باور خودمان، هر کس دیگر هم بود همین نسبت میان ما و رییس جمهور مستقر برقرار بود. مگر در زمان سیدمحمد خاتمی غیر از راستگرایان، همین جریان چپ در موارد متعددی منتقد او نبود؟ یا مگر در زمان محمود احمدی نژاد غیر از اصلاح طلبان، همین رفقای منتقد آقای هاشمی و روحانی معترض برخی کارهای احمدی نژاد نبودند؟

هدف حتماً زیر سؤال بردن نقد و نقادی رییس جمهور مستقر نیست که صد البته باید حسن روحانی را نقد کرد و او هم به هیچ وجه حق ندارد از نقد و نقادی برنجد. مساله اساسی بر سر نحوه نقد است.

اصلاً چرا اینقدر موضوع را سخت و پیچیده می‌کنیم؟ چه راهی بهتر از اینکه ما رهبر معظم انقلاب را الگوی زیست سیاسی خود کنیم. مداقه کنیم که حضرت ایشان چگونه با حسن روحانی و دولتش مواجه شده‌اند. ایشان هر جا لازم بوده که دولت و رییس جمهور را نقد کنند بسیار کارشناسی و با نگاه کاملاً مسلط و علمی که حتماً ماحصل مطالعه دقیق در امور و کسب اطلاعات دقیق است این کار را انجام داده و تذکرات راهگشایی به دولت داده‌اند. هر جا هم که لازم بوده در کنار این نقدها به حمایت قاطعانه از دولت پرداخته‌اند. چرا ما اینگونه نباشیم؟ چرا ما وقتی می‌خواهیم روحانی را نقد کنیم اینگونه عمل نمی‌کنیم؟ چرا آنجایی که برای نظام و انقلاب لازم است و هنگامه حمایت فرا می‌رسد به دلایل سیاسی سر در لاک خود می‌بریم.

مگر غیر از این است که شیخ حسن روحانی رییس جمهور ایران و رییس جمهور نظام است؟ پس چرا با او چنین برخورد می‌کنیم؟ چرا او را تهدید به سرنوشت هاشمی رفسنجانی می‌کنیم؟ چرا از هاشمی یک چهره ضد انقلاب و معاند ساخته‌ایم و به روحانی هشدار می‌دهیم شبیه او نشود؟

واقعیت این است که هاشمی جزوی از تاریخ انقلاب اسلامی است، برای این انقلاب کارهای فراوانی هم کرده است. حتماً هم به او نقدهایی جدی در مورد برخی تصمیمات در ادوار مختلف وارد است، اما بهتر است همین حالا توهین و تهمت به متوفی را تمام کنیم.

هاشمی هاشمی است و روحانی. بیایید این بازی زشت را همین امروز تمام کنیم.
نه «استخر فرح»، قبری که برای همه یک اندازه است در انتظار همه ماست. خدایی هست و روز محاسبه در پیش؛ همین دنیا کاری کنیم که خدا ما را بیامرزد. «وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلآ اللَّه

گردآوری: گروه خبر سیمرغ ، seemorgh.com/news
منبع: نامه نیوز