پیام آیت الله هاشمی رفسنجانی به مناسبت کاربرد سلاح شیمیایی در جنگ توسط ارتش عراق
مخاطب: رؤسای پارلمانهای کشورهای جهان
مناسبت: کاربرد سلاح شیمیایی در جنگ توسط ارتش عراق
تاریخ: چهارده فروردین 1363
پیام به رؤسای پارلمانهای کشورهای جهان
بیشک مطلعید که در هفتههای اخیر، حاکمان عراق در سطح وسیع و بیسابقهای از انواع سلاحهای شیمیائی و گازهای سمی، علیه مردم و نیروهای رزمنده جمهوری اسلامی ایران استفاده کردهاند؛ گر چه کارشناسان سازمان ملل متحد و شورای امنیت در گزارش و اظهارنظر درباره این فاجعه عظیم، دچار محافظهکاری و کمبود شجاعت و صراحت لازم بودهاند ولی با توجه به شواهد و مدارک کافی به بخشی از واقعیات وحشتناک - علیرغم کارشکنی شیاطین - اعتراف کردهاند و مردم جهان را به فاجعهای که بشریت را در معرض خطر جدی قرار داده است، توجه دادهاند و رسانههای جمعی غرب، تحت فشار افکار عمومی، برخلاف موضع یک طرفه گذشته خود - که نسبت به انقلاب ما خصمانه و مغرضانه بوده است - به اجبار گوشهای از جنایت هولناکِ جنایتکاران جنگی عراق را فاش کردهاند.
گرچه موذیانه تلاش دارند که با اضافه کردن تهمتها و تکرار ادعاهای نادرست دشمنان ما از حدت و شدت و قبح و زشتی جنایت بکاهند. حقیقت این است که انبوه مجروحان و مصدومان ملت ما - که بیمارستانهای چندین کشور جهان آنها را تحت معالجه دارند - جنازههای مطهر شهدای ما که از بیمارستانهای سراسر جهان به طرف فرودگاهها تشییع میشوند و اظهار نظر برخی از اطباء و دانشمندان منصف و بی طرف دنیا و بمبهای سمی عمل نکرده عراق که در پشت میداهای نبرد باقی مانده و قطعات بمبها و راکتهای منفجر نشده بعثیهای عراق و بوی تند و متعفن مواد سمی منتشر شده و باقی مانده در فضا و زمینهای کشور مظلوم ما، که اخیراً مورد مشاهده خبرنگاران خارجی قرار گرفته، آن چنان ادله و شواهد و قرائن و اسناد محکم و تردید ناپذیری به جهانیان عرضه کرده که هر کس بخواهد چشم خود را ببندد و این حقایق را نادیده بگیرد و یا منکر شود، اعتبار و آبروی خود را از دست داده است.
جمهوری اسلامی ایران، با اینکه از لحاظ فنی و علمی، برای تهیه و کاربرد این گونه سلاحها از دشمن عراقی خود امکانات بیشتری دارد، به خاطر تعهد نسبت به اخلاق اسلامی و انسانیت و موازین بینالمللی، تاکنون به فکر استفاده از سلاحهای ممنوع برنیامده و دست به عمل مقابله به مثل هم که از حقوق پذیرفته شده است، نزده است و هنوز هم با اینکه نزدیک به سه هزار مجروح و معلول و بیش از چهل شهید در نتیجه بمبارانهای شیمیائی دارد، صبر میکند و بر این تعهد پای میفشارد و به حق، انتظار دارد که انسانهای وارسته، قدر و ارزش این صبر و تحمل و پایبندی به اصول را درک کنند و برای تشویق رهروان راه حق و تنبیه جنایتکاران، مراتب حقشناسی و سپاس از حق جویان و تنفر از تبهکاران را ابراز دارند.
با توجه به اینکه، گزارشات واصله حاکی از آن است که رژیم عراق برآن است تا در آینده از سلاحهای شیمیائی، در سطح وسیعتری استفاده کند، بر این اساس از نمایندگان آن مجلس محترم، انتظار داریم که صدای ما را به گوش مردم خود برسانند و از دولت کشور خویش بخواهند که بانگ اعتراض را بهمنظور محکوم کردن این جنایت، برای جلوگیری از توسعه این بدعت شوم، بلند کنند. جنایتی که هیتلر و موسولینی، هنوز در افکار عمومی نسلهای بعد از جنگ، آلوده آن هستند و تا ابد، دامان آنها از ننگ آن پاک نخواهد شد.
سزاوار نیست که دنیای امروز، خطر توسعه سلاحهای سمی و میکروبی خطرناک را که هر لحظه آن را تهدید میکند، از جرم پیروان هیتلر و موسولینی چشم بپوشند و با اغماض و یا تشویق، امنیت نسبی موجود را از این نسل و نسلهای آینده بگیرد.
با اظهار امید و انتظار توجه بهتر و بیشتر به پیامد گستاخیهای عفلقیهای عراق، پیامم را پایان میدهم.