دیماه یادآور روزهای غمگینی است؛ روزهایی که ایران اسطوره صبر و تدبیر را از دست داد و به سوگ آیتالله هاشمی رفسنجانی نشست. از ۱۹ دی ۹۵ تا امروز موارد زیادی بوده که حتی اصولگرایان و منتقدان گفتند و میگویند که کاش آیتالله هاشمی بود یا میگویند اگر هاشمی زنده بود، راهکاری برای حل مشکلات داشت. اما واقعیت این است که آیتالله هاشمی ۴ سال است که رحلت کرده و تنها یاد و یادگاریهایش باقی مانده است. البته اندیشه آیتالله هاشمی زنده و باقی است.
ازجمله افرادی که در نشر این اندیشه و تحقق اهداف آیتالله هاشمی تلاش میکند، محسن پسر ارشد آیتالله است که همانند پدر هیچگاه اسیر جوسازی مخالفان اعتدال و اصلاحات نشده و نمیشود؛ بلکه به آنچه عمل میکند که به اعتقادش در راستای منافع ملی و خواست مردم است. بسیاری آگاه هستند آیتالله هاشمی با دوراندیشی و تدبیری که داشت، در وصیتنامه به آنها پرداخته است؛ اما بدخواهان اعتدال و اصلاحات تمایلی به علنی شدن این موارد نداشتند؛ بنابراین از همان روز نخست رحلت آیتالله به شایعهپردازی درباره وصیتنامه پرداختند تا جایی که فاطمه هاشمی، دختر ارشد آیتالله برای پایان دادن به شایعات دلواپسان عنوان کرد که وصیتنامه پیدا نشده است.
او توضیح داده بود: «در مسائل خانوادگی من خیلی به پدر نزدیکتر بودم، حتی بعد از وفات ایشان محسن از من پرسید که میدانی وصیتنامه پدر کجاست؟ه من گفتم باید یا در گاوصندوق خانه یا گاوصندوق و چند کشویی که در مجمع داشتند، باشد. در این گاوصندوقها هم برخی پروندهها و مطالب مهمی را نگه داری میکردند. اما وقتی به دفتر ایشان در مجمع مراجعه شد، هیچکدام از آن پروندهها نبود.»
اما محسن هاشمی دوشنبه در برنامه جهانآرا به این وصیتنامه اشاره کرد و به بیان اطلاعاتی درباره آن پرداخت. محسن هاشمی گفت: «وصیتنامه مرحوم هاشمی را که صد و خردهای صفحهای هم بود و خطاب به رهبر انقلاب نوشتهشده بود، تحویل ایشان دادم که اگر صلاح بدانند، خودشان منتشر خواهند کرد.»
وی افزود: «من قبلاً هم گفتهام مرحوم هاشمی وصیتنامهای داشتند که قدیمی بود و قسمتی از آن را در تلویزیون خواندم؛ اما متن قوی صد و خرده صفحهای را ایشان در تقریباً ۴ یا ۵ سالی بود مینوشتند که قرار بود به وصیتنامه جدیتری تبدیل شود.»
وی افزود: « این وصیتنامه چون خیلی از مواردش مربوط به مقام معظم رهبری بود، من این را خدمت مقام معظم رهبری دادم و ما الآن متنی غیرازآن نداریم. البته این متن تکمیل و بازنویسی نشده بود. متنی بود که مباحث زیادی در آن مطرح شده بود که من خودم شخصاً بردم دادم خدمت مقام معظم رهبری که اگر صلاح دیدند، خودشان میتوانند منتشر کنند و اصلاً به ایشان هم نوشتهشده بود.»