شـرح :لوح در فرهنگ زبان فارسی به معنی (هر چه پهن باشد اعم از سنگ ، چوب ، پوست ، استخوان ، فلز که بر آن بنویسید) . قبل از اختراع کاغذ به وسیله ی چینی ها در ایران باستان خطاطی بر روی سنگ ، پوست رواج داشت که الواح سنگی در کوه بیستون نشانگر این مسئله است . بعد از ظهور اسلام که آموختن و نوشتن را برای اعراب به ارمغان آورد ، آنها نوشتن بر لوح های      گونا گون را از دیگران فرا گرفتند . پس از بعثت پیامبر اکرم (ص) کلام وحی به وسیله ی بعضی از اصحاب که حافظه ی قوی داشتند حفظ می گردید ، مدتی سپری شد تا آیات قرانی را بر الواح پوستی نوشتند ، بعد از رحلت پیامبر در زمان خلفای راشدین قرآن را جمع آوری و بصورت یک مجموعه (کتاب) در آوردند . قرآن شامل 114 سوره که 82 سوره ی آن در مکه نازل گردید که به سوره های مکی معروفند و 32 سوره در مدینه که به آنها سوره های مدنی می گویند ، قرآن اساس دین اسلام و مجموعه کلام خداوند است ، که دارای 30 جزو و در حدود 6236 آیه       ‍می باشد . قرآن در سال 1143میلادی برای نخستین بار از سوی شخصی انگلیسی تبار موسوم به روبرت  و به توصیه ی (پطرس مقدس) رئیس کلیسای کلونی در شرق فرانسه به لاتین ترجمه شد این ترجمه متاسفانه تحریف شده و غیر مستند بود ، اما مشهورترین ترجمه قرآن بوسیله جرج سیل انگلیسی در سال 1734 میلادی انجام گرفت . این هدیه لوحی از جنس پوست می باشد که سطح آن باسوره ی (قل اعوذ برب الفلق) خطاطی و توسط یکی از دوستداران رئیس جمهور هاشمی رفسنجانی تقدیم ایشان گردیده است .