شـرح :پیشینه راه آهن در ایران : اولین خط ریلی در اواخر دوره قاحاریه در سال 1259 هجری شمسی به طول 53 کیلو متر بین صوفیان و بندر شرفخانه در استان آذربایجان غربی و سپس راه آهن جلفا به تبریز به طول 146 کیلو متر ایجاد گردید .  بعد از انقلاب و آغاز عصر سازندگی شبکه راه آهن از گسترش چشم گیری بر خوردار شد بطوریکه با افتتاح راه آهن بافق به بندر عباس در 1373 و بهره برداری از راه آهن مشهد به سرخس در آخرین سال سازندگی راه آهن ایران به آسیای مرکزی ، ترکیه و اروپا و در جنوب به خلیج فارس اتصال پیدا کرد و از این رهگذر خدمات شایانی در امر حمل و نقل و ترابری ترانزیت کالا به عمل آمد که در خور تقدیر است .  در کنار توسعه راه آهن و در جهت خود کفایی اقتصادی کارخانه ساخت خطوط ریلی و واگن سازی بوجود آمد که نمونه ای از این واگن های از طرف مدیریت راه آهن دولتی به عنوان هدیه ،‌ اهداء شده است .  این هدیه در ویترین شیشه ای در اندازه های 50×150 به شکل مستطیل قرار دارد ،‌ قسمت زیرین ویترین چوبی و بقیه آن از مواد معدنی شیشه درست شده ، در داخل آن واگنی دارای 10 کوپه هر کوپه با گنجایش 6 مسافر قرار دارد ،‌ واگن مذکور از فلز ،‌ پلاستیک در رنگ های آبی و سفید ساخته گردیده و بر روی خط آهنی از جنس آلومینویم قرار گرفته است.  

این شئ ،‌ ساخت کارخانه واگن سازی پارس در تهران می باشد که وابسته به راه آهن ایران بوده و طول واگن یک متر و ارزش هنری آن درجه 2 است .