نماز جمعه تهران به امامت آیت الله هاشمی رفسنجانی

    خطبه اوّل:

بسْمِ‌اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

اَلْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ، وَالصَّلوةُ وَالسَّلامُ عَلی رَسُولِ اللَّهِ وَالِهِ الْأَ ئِمَّةِ الْمَعْصوُمینَ.

أَعُوذُ باللَّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ

إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یهْدی لِلَّتِی هِی أَقْوَمُ وَیبَشّرُ الْمُؤْمِنِینَ[1]

عِبادَاللَّه اُوْصیکُمْ بتَقْوَیَ اللَّه وَ اَتِّباعُ اَمْرِهِ وَ نَهْیه

 قبل از صحبت درباره توجّه به تقوا و وظایف اسلامی و انسانی، تأکید می‌کنم که همه سعادت‌ها در همین مسیر می‌گذرد.

 بحث قبلی من در خطبه‌های گذشته درباره قرآن بود، اما باز هم این هفته ناچار هستم بحث خاصّی را مطرح کنم، به دلیل اینکه اوّلین خطبه من در سال جدید است.

 من در پایان سال قبل و اول سال چون به نماز جمعه نیامده‌ام، لذا لازم می‌دانم که درباره شرایط کشورمان، انقلابمان، وضعیتمان در آستانه کارهای جدید سال نو به مردم گزارشی را ارائه دهم که این شیوه معمول من است و آنچه می‌فهمم در مقاطعی و به مناسبت‌هایی برای مردم توضیح دهم.  خطبه دوم را نیز درباره مسائل هفته و مناسبت‌ها ایراد خواهم کرد.

 درباره وضع کشور و انقلابمان با گذشت هجده سال، کافی است که نگاهی به سال گذشته داشته باشیم و مسائل مهم را مرور کنیم و جمع‌بندی از شرایط خودمان داشته باشیم و برای سال جاری مردم با آمادگی به استقبال مسائل مهم بروند.

 در شرایط فعلی با توجه به شرایط جهانی و گذشته انقلاب، باید خداوند را شکر کنیم که در این دنیای بسیار شلوغ و نابسامان این کشور امام زمان (عج) را، کشور اسلام و قرآن را، این انقلاب خدایی را، از شرهای فراوان بدخواهانش حفظ کرده و به‌صورت تحسین‌انگیزی انقلاب را به پیش می‌برد و ما واقعاً این‌ها را نمی‌توانیم به حساب زحمات خودمان بگذاریم. حتماً باید به حساب لطف و کرم خداوند و اراده و مشیّت الهی بگذاریم.

 حتماً باید به حساب لطف و کرم خداوند و اراده و مشیت [2]الهی بگذاریم که خواسته است در این زمان ایران اسلامی را به عنوان حجّتی برای مردم دنیا بخصوص کشورهای اسلامی این گونه که هست در تاریخ داشته باشیم. خوب، طبیعتاً و به حق، مردم کشور ما به اندازه‌ای که ما مسائل را می‌دانیم واقف نیستند و با این قاطعیتی که من حرف می‌زنم از لطف و کرم خداوند متعال، شاید برای همه آسان نباشد که قضاوت کنند؛ اما اگر بدانند آنچه را که ما می‌دانیم خیلی آسان به همین نتیجه خواهند رسید.[3]

 ما می‌دانیم که کشور مخروبه واقعی را از نظام شاهنشاهی تحویل گرفتیم. ظاهری داشت اما بنیان کشور متزلزل بود. هم از لحاظ سیاست، هم از لحاظ اقتصاد و فرهنگ و علم و فن، این‌ها همه ملاکهای مهم ترقی است و می‌دانیم که جنگ و شرایط انقلاب و خصومتهای عمیق کفر جهانی هم فشار زیادی را روی کشور ما آورده و باز هم می‌آورد. این شرایط در کشورهای دیگر نیست. پاکستان و ترکیه و عربستان چنین مشکلی ندارد، ولی اینجا چنین مشکلی را دارد. باز می‌دانیم با همه این شرایط، این کشور امروز از کشورهای مشابه خودش به لطف خداوند وضع بسیار بهتری دارد. من فقط فهرست وار اشاره می‌کنم. خوب، دیگر خودتان فکر کنید اگر تردید داشتید می‌توانید مطالعه نمایید.

 از لحاظ فرهنگی من در دنیا کشوری را نمی‌شناسم که بتواند از لحاظ عقاید الهی، در راه خدا بودن، در مسیر حق بودن، ملاحظه ظواهر و سنّتهای درست و روابط اجتماعی و انسانی که در جامعه ما هست، به پای مردم ما برسد. کافی است شما پایتان را از اینجا بیرون بگذارید هر جا بخواهید بروید و یا آشنا شوید خانواده‌ها را ببینید، روابط مردم را با دولتهایشان ببینید، شرایط اخلاقی مردم را ببینید، مسائل معاشرت زن و مرد را ببینید و خیلی چیزهای دیگری را که اینجا بحمداللّه نجات پیدا کرده و در جاهای دیگر مبتلا هستند.

 از لحاظ علمی وفنّی که زیربنای اصلی کار یک کشور در حال رشد است، کشوری که قبل از انقلاب ۱۵۰ هزار دانشجو داشت و بعد از انقلاب همان هم چون بنیه‌اش خوب نبود از هم پاشید. دانشگاه‌ها به عنوان «انقلاب فرهنگی» تعطیل شد و بسیاری از اساتید و معلمان ما از ایران رفتند، امروز با دهها دانشگاه معتبر با یک میلیون و سیصد هزار دانشجو و با دهها هزار استاد و مربّی و استادیار و با تجهیزات کامل بچه‌هایمان دارند درس می‌خوانند که این رقم باز رقم افتخارآمیزی است.

 از لحاظ فنّی تقریباً همه چیز وابسته به خارج بود و ما برای نصب یک کارخانه گرفته تا تعمیر یک کارخانه می‌بایست با مستشارهای خارجی کار می‌کردیم که امروز تقریباً همه چیز در کشور انجام می‌شود و ما آماده‌ایم که خدمات فنّی به کشورهای دیگر صادر نماییم.

 درحال حاضر در چندین کشور دنیا تحصیل کرده‌ها و متخصصین ایرانی طرحهای مهم را اجراء می‌کنند و افتخار می‌آفرینند.

 کارهای بسیار بزرگی که در داخل کشور هیچ وقت مهندسین خودمان جرأت نمی‌کردند واردش شوند، امروز خود مردم دارند سدهای بزرگ، نیروگاه‌های بزرگ و پالایشگاههای بزرگ را با هزینه‌های بسیار ناچیز انجام می‌دهند.

 من در سفری که به تازگی به بندرعباس داشتم، در آنجا گفتند: این پالایشگاه بندرعباس که نزدیک به اتمام است، متخصصین خارجی چهارمیلیون دلار از ما می‌خواستند که فقط ماشین آلات آن را نصب کنند.

 در حال حاضر همین تحصیل کرده‌ها و متخصصین خود شما با هرینه‌های مختصر این کار را انجام می‌دهند. در حال حاضر صدها مورد از این قبیل کارها در کشور در حال اجراست.

 از لحاظ اجتماعی، کارهای عظیمی برای رفع تبعیضها و اجرای عدالت و کم کردن فاصله‌های قشرهای محروم و مناطق محروم، روستاها، شهرها اتفاق افتاده است و نیز بالا آوردن تحصیلات بچه‌های طبقات محروم تا سطوح عالی مدیریّت، دانشگاه‌ها و تحصیلات عالیه، شما خیلی نمونه پیدا خواهید کرد.

 روستاها که واقعاً مظلوم و محروم بودند و اصلاً کسی به آینده آنها فکر نمی‌کرد، اکثرشان امروز دارای مدرسه، آب، برق، تلفن، راه، درمانگاه بهداشت و...  هستند و اشتغال زا شده است و امروز ماندن و زندگی کردن مردم در روستا معنا پیدا کرده و یک ارزش شده است.

 مناطق محروم که به هیچ جا دستشان بند نبود، امروز همه چیزهایی که در شهرهای بزرگ کشور شما وجود دارد، در آنجا نیز وجود دارد. آموزشی که برای خیلی از مردم وجود نداشت، امروز بیش از ۹۷ درصد بچه‌ها را تا مرزها زیر پوشش گرفته و خانواده‌های بسیار محروم، بچه‌هایشان را در مدارس شبانه‌روزی که به خرج دولت ایجاد شده، تحصیل می‌کنند و در همانجا معاششان هم تأمین شده و تربیت می‌شوند و به دانشگاهها می‌روند و وضعشان از گذشته که این قدر مشکلات داشتند بهتر است، بطوری که در حال حاضر خودشان را آماده کارهای بزرگ و عالی کشور می‌کنند.

 زنانی که بجز عدهّ معدودی که آن هم به‌صورت نادرست، در بعضی جاها میدان به آنها می‌دادند، امروز به حساب می‌آیند و شما می‌بینید که حضور خانمها در مسائل اجتماعی، سیاسی، مدیریّت، مخصوصاً در تربیت و آموزش به کارهای بهداشت و درمان نیز در آنجاهایی که برای خانم‌ها مناسب‌تر است چگونه حضور پیدا کرده‌اند. خانم‌های ما امروز جزء مترقّی ترین زنان دنیا هستند، بدون آلودگیهایی که دیگران دارند.

 هر چه شما به طرف مسائل اجتماعی از این قبیل بروید، خواهید دید که کشور از کجا به کجا رسیده ست.

 در مسائل سیاسی هم در سیاست داخلی، هم در سیاست خارجی نمونه‌های آبرومندی را در این برهه از زمان داریم. به عنوان مثال در همین چند روز گذشته که انتخابات افتخارآمیز را اجراء کردیم و بیش از ۸۰ درصد مردم شما به میل خودشان و به خواست و اراده خودشان در یک جوّ سالم نظرشان را در صندوقها انداختند و اگر مقایسه کنید با شیوه‌های انتخاباتی که در دنیا دارد و ناامنیها و... ارزش سلامت اینجا را خواهید فهمید.

 این یک مانور عظیم سیاسی بود و قبل از آنها حضور مردم در روزهای قدس و ۲۲ بهمن نمونه افتخارآمیزی از حضور مردم در صحنه و حمایت مردم از نظام را به عرصه جهانی عرضه کردیم.

 در سیاست خارجی، تنها صدای حقّی که امروز دنیا می‌شناسند که در مسائل حسّاس جهانی موضع عادلانه می‌گیرد، صدایی است که از ایران اسلامی و از شما بلند می‌شود.

 در مورد مسأله فلسطین، همه بریده‌اند و این ظلم تاریخی غیر قابل تحمّل را می‌پذیرند، در حالی که ایران اسلامی حق را می‌تواند بگوید.

 در مسائل جهانی و زورگوییهایی که آمریکاییها و دیگران دارند و تحملهایی که در «شورای امنیّت» و «سازمان ملل» می‌شود و تبعیضهایی که در داشتن اسلحه و نیازهای بشریّت در مقررات جهانی وجود دارد، این جمهوری اسلامی است که حق را می‌گوید و جلوی هیچ ستمگری خضوع نمی‌کند و امروز شما می‌بینید که چقدر فشار روی ایران در خارج وجود دارد.

 ناجوانمردانه‌ترین تهمتها را به جمهوری اسلامی می‌زنند، به خاطر اینکه از مواضع حقّش عقب نشینی کند. متّهم می‌کنند به اینکه اسلحه اتمی می‌سازیم، اسلحه شیمیایی می‌سازیم، متهم می‌کنند که از تروریسم حمایت می‌کنیم.

 همین کارهایی که خودشان می‌کنند و ما انجام نمی‌دهیم به ما نسبت می‌دهند و به همین عنوان می‌خواهند ما را مجازات کنند. فشارها و ناحقّیها را بخوبی می‌بینند، ولی مقاومت را هم مشاهده می‌کنید. این جریان تحریمی را که آمریکاییها از سال قبل تا بحال تجهیز کردند در دنیا که هر جا می‌بینند یک کشوری، یک دولتی، یک شرکتی با ایران ارتباط دارد، ارتباطش را قطع می‌کنند.

 در مجلسشان مرض «سلسلة التحریم» افتاده که هر روز یک لایحه و یا طرح تحریمی را علیه جمهوری اسلامی تصویب می‌کنند. می‌بینید چقدر هم مؤثر است! مثل نسیمی که به قلّه دماوند بوزد. چه کاری می‌توانند انجام دهند این خیلی اقتدار و عظمت روحی و بنیه مستحکم اجتماعی و سیاسی و اقتصادی می‌خواهد که یک کشوری با این شرایطش بتواند در مقابل آن گردن کلفت تاریخ ما، ابرقدرت مغرور در همه صحنه‌ها مقابله کند. یک سال تحریم را بدون هیچ نتیجه‌ای پشت سر بگذارد. مثلاً فشار آوردن بر روی نفت که ما نفت نفروشیم. ما واقعاً یک بشکه نفت روی دستمان نمانده است، ما الان پیش فروش می‌کنیم. نفت، سه ماه آینده را فروخته‌ایم. این مواضع حق در سیاستهای خارجی، اعلام مواضع عادلانه در مسائل جهانی و منطقه‌ای و خم به ابرو نیاوردن در مقابل فشارهای ناجوانمردانه، این‌ها چیزهای کمی نیست که انسان بخواهد در دنیای امروز داشته باشد. شما می‌بینید که کشورهای بزرگ عقب نشینی می‌کنند و باز می‌مانند.

 این استحکامی است که خداوند در سایه قرآن و اسلام به شما داده است و در بعد اقتصاد واقعاً آنقدر توفیقات فراوان است که قابل شمارش نیست.

 همه چیز طیّ این چند سال عوض شده است، بعد از اتمام جنگ مردم به فکر خرابیهای کشورشان افتادند و در سایه غنای خود کشور و در سایه حضور مردم در صحنه که واقعاً حمایت بزرگی از مسؤولان کشور است ودر سایه تدبیرها و برنامه‌ها و سیاستهای کلّی و صحیح انقلاب، ما کارهای معجزه آسایی را توانسته‌ایم انجام دهیم.

 ما وارد کننده محصولات مصرفی نفت بودیم که به صادر کننده تبدیل شدیم، به کلّی وارد کننده مواد اوّلیه پتروشیمی بودیم که به صادر کننده تبدیل شدیم که امسال ۴۰۰ میلیون دلار صادر کردیم و همه کارخانه‌هایمان را هم تغذیه کردیم.

 مردم ما اصلاً از گاز استفاده نمی‌کردند، ولی امروز بیش از ۲۰۰ شهر ما و هزاران کارخانه ما از گاز، این نعمت خدایی که بی پایان است و برای صدها سال گاز کشف شده داریم استفاده می‌کنند.

 ما اصلاً در مسائل برق و انرژی، زندگی قابل اعتمادی نداشتیم. چیزی در کشور درست نبود، ولی امروز شما می‌بینید که به سراسر ایران برق رسانده‌ایم و تا کنار مرز هم خطوط گرانبهای انتقال برق را می‌بینید که پشت سر آن کارخانه‌های عظیم نیرو برق تولید می‌کنند، در زمستان به این سردی دیدید که مشکل کمبود برق وجود نداشت. در حالی که در گذشته به جز چند شهر که دارای برق بودند، همیشه خاموشی بود.

 در مورد مهار آبهای کشور شما امروز در هر گوشه‌ای که می‌بینید و رودخانه‌ای که در این کشور جاری است، سد بر روی آن بسته یا در حال بسته شدن است که بیش از ۱۳۰ سد در حال حاضر در دست کار داریم، این سدها را همزمان می‌سازیم و دهها سد را در حال مطالعه هستیم که مطالعه آنها طولانی است، در زمینه کشاورزی، اکثر محصولات وارداتی را خودمان تولید می‌کنیم، هنوز در چند محصول، واردات داریم که در برنامه طراحی شده و بخصوص در برنامه آبیاری تحت فشار و صرفه‌جویی در مصرف آب که انقلابی در کشاورزی است و با استفاده از شیوه نوین آبخوان داری که آبها را نگذاریم در هیچ فصلی ضایع شود خواهید دید که این کشور پهناور را تبدیل به یک مرکز مهم تولید محصولات کشاورزی خواهیم کرد. از دریا استفاده‌ای نداشتیم، ولی امروز بیش از 400 هزار تن ماهی را در بنادر صیادی عرضه می‌کنیم و در داخل کشور نیز طرح توسعه پرورش ماهی و میگو و سایر چیزها را داریم.

 در مسائل بهداشت و درمان امروز همه امراض صعب العلاج و بیماریهای پیشرفته و پیچیده که در سایر کشورهای دنیا انجام می‌شود، در ایران نیزانجام می‌شود و در ایران همه نوع بیماری قابل درمان است.

 وفورترین دارو در دنیا در ایران و ارزان‌ترین دارو در اختیار مردم است که متأسفانه مثل سیل از اطراف کشور به‌صورت قاچاق صادر می‌شود، همه چیز از خودمان است و بیش از ۹۷ درصد دارو مصرفی کشور را خودمان می‌سازیم، دکتر و دانشگاه از خودمان است. بیمه عمومی را تصویب کردیم و آن را به اجرا گذاشتیم و ما انتظار داریم بقیه مردمی که بیمه نشده‌اند، بیایند و بیمه شوند و ما خیالمان راحت شود که البته نزدیک به ۵۰ میلیون نفر الان مشکل بیمه‌شان حل شده و بیش از ۲۰ میلیون نفر از کارکنان دولت و نیروهای مسلّح با خانواده‌شان تحت پوشش هستند و ۲۲ میلیون روستایی نیز با بودجه دولت که در مجلس تصویب شده، امروز آماده اجراست که اگر مایل باشند بیمه شوند منتها چون روستاییان خیلی با بیمارستان سروکار ندارند و خیلی کُند می‌آیند.

 چند میلیونی از مردم شهری باقی مانده‌اند که آنهایی که فقیر هستند با هزینه‌ای که کمیته امداد امام بودجه‌اش را در نظر گرفته‌ایم می‌توانند بیمه شوند، آنهاییکه خودشان دارند می‌توانند بیمه شوند بیمه درمانی عمومی یکی از مهمترین شاخصهای سعادت و سلامت جامعه است که امیدوارم این را در یکی دو سال آینده در کشورمان تکمیل ببینم.

 در صنایع مخابرات و ارتباطات تا روستاهای دور افتاده رفته‌ایم، یک میلیون شماره تلفن در شهرها را نزدیک به ۶ میلیون شماره رسانده‌ایم که امروز در اکثر شهرها عرضه تلفن بیشتر از تقاضا شده است و به سرعت در حال توسعه است.

 صنایع کشور بحمداللّه آنقدر پیشرفته و خوب و عمدتاً بومی شده است که به عنوان یکی از صحنه‌های بسیار آبرومند نظاممان می‌تواند باشد. محصولات ما امروز در نمایشگاههایی که برپا می‌شود، نوعاً می‌درخشد. البته همه چیز خیر ولی موارد فراوانی است که می‌درخشد.

 صنایع بزرگ مثل پتروشیمی، فولاد، مس، آلومینیوم و صنایع مختلف نسّاجی و صنایع ماشین سازی و خودروسازی و اکثر صنایع ما در کشور الان سرمایه‌گذاری صنعتی شده و رو به توسعه می‌باشد و اینکه می‌بینید نیاز ارزی‌مان کم شده به این دلیل است، چون اکثر نیازهای خود صنایع، کشاورزی و معادن ما تأمین می‌کنند.

 ما اگر در سال ۷۰ با ۳۰ میلیارد دلار زندگی را گرداندیم، امسال در کمتر از ۱۲ میلیارد دلار بهتر از سال ۷۰ زندگی کردیم و دلیل آن این بود که نیازها را در داخل کشور همین صنایع و امکانات و دانشگاهها تأمین می‌کنند.

 مسأله مسکن که در این هفته ما سالگرد افتتاح حساب ۱۰۰ حضرت امام (ره) را داشتیم. در کشور ما اگر کمبود است بخاطر این است که ما احتیاط می‌کنیم که پول به جامعه زیاد تزریق نشود، مصالح ساختمانی به اندازه کافی وجود دارد، نیرو به اندازه کافی هست، زمین آماده و آب و برق و گاز به اندازه کافی وجود دارد. فقط احتیاط می‌شود که زیاد در جامعه پول تزریق نشود. مشکل مسکن امروز در کشور ما گره ندارد، البته اشکالاتی وجود دارد که مردم برخلاف سنّت رایج دنیا بیشتر از حدّ نیاز مسکن را بزرگ می‌گیرند که این اسراف گرایی است و مسأله نسبت اجاره در کشور ما خیلی پایدار نیست و بیشتر مردم به فکر مالکیّت هستند که در اکثر کشورهای دنیا از طریق اجاره مشکلات را حل می‌کنند و سرمایه‌گذاریها به آن سمت سوق داه می‌شود.

 در مسائل دفاعی اگر ما امروز اینقدر می‌توانیم محکم بایستیم و از آرمانمان دفاع کنیم، به خاطر این است که به بنیه دفاعی خودمان اعتقاد و اطمینان داریم و می‌دانیم نیروهای مسلح، ارتش، سپاه و صنعت صنایع نظامی‌مان را متناسب با نیازهای واقعی که در جنگ فهمیده‌ایم و لمس کرده‌ایم، آن‌ها را سازمان داده‌ایم و دشمنان ما می‌دانند چه قدرتی پشت سر این مردم است و این امّت است که با این استحکام می‌تواند در مواضع سیاسی و آرمانی خودش محکم بایستد و خم به ابرو نیاورد کهان شاء اللّه در خطبه دوم به دلیل بحث روز در این خصوص صحبتی خواهیم داشت.

 برای کارهای شهرسازی بیش از ۶۵۰ شهر امروز به سرعت خودشان را اصلاح می‌کنند که جنگ تقریباً همه این شهرها را مخروبه کرده بود که امروز عمدتاً با سطح قابل قبولی خودشان را می‌سازند. راههای کشور، اتوبان‌های فراوانی که در حال حاضر در دست احداث است، راه‌آهن وسیعی که به سرعت در حال توسعه است و ما به زودی جاده ابریشم را از طریق سرخس از مسیر راه‌آهن برقرار خواهیم کرد و جزء بخشهای بسیار خوب ماست. فرودگاه‌های فراوان، شهرهای متوسّط امروز دارای فرودگاه هستند و همه بخشها با سرعت مناسب در حال انجام است.

 بنیه کشور شما بحمداللّه کاملاً مستحکم است. من دو سه شاخص را عرض می‌کنم. ممکن است در این روزنامه‌ها و رسانه‌ها که گاهی اوقات می‌خواهند شعاری صحبت کنند و بلندگوهای خارجی که سیاست آنها تضعیف روحیه مردم ماست، گاهی حرفهای نامناسبی زده می‌شود؛ اما شما خیلی محکم هستید، ما امسال بودجه‌ای را که به مجلس داده‌ایم و تصویب شده، بزرگ‌ترین بودجه تاریخ ایران است. ۱۳۷ هزار میلیارد ریال که تجسّم این رقم برای مغزهای غیر ریاضی دان اصلاً آسان نیست و بودجه واقعی بدون کسر بودجه است، در سالی که گذشت، هم بودجه ریالی و هم بودجه ارزی‌مان بیش از آنچه در بودجه دیده بودیم بدست آمد.

 بودجه ریالی ۱۰۴ درصد بوده، یعنی ۴ درصد بیش از آن چیزی بود که مجلس و دولت تصویب کرده بودند و بودجه ارزی نزدیک به ۱۱۰ درصد بود، یعنی بیش از ۱۰ درصد بیشتر از آن چیزی که تصویب کرده بودیم، در سال جاری هم همین طور خواهد بود، یعنی واقعاً کشور بدون کسر بودجه و بدون مشکل ارزی و ریالی است، از لحاظ ارزی توازن بسیار خوب و مازادی به نفع ذخائر ما در کشور به وجود آمده که کاملاً کشور را به‌صورت طبیعی می‌گرداند، ۲ سال پیش بدبین‌ها تحلیل می‌کردند که در ایران و در آینده از لحاظ وابستگی ارزی چه خواهد شد.

 ما امسال بیش از ۵ میلیارد دلار مازاد ارز داشتیم، آنچه مصرف کردیم و آنچه تحصیل کردیم، تقریباً ۱۸ میلیارد دلار درآمد ارزی داشتیم و کمتر از ۱۳ میلیارد دلار هزینه ارزی داشتیم.

 تمام آن بدهی‌ها که خیال می‌شد نقطه ضعف ماست، تبدیل به نقطه قوّت ما شده است، آن هم در شرایط سیاسی فعلی که اوّلاً آن ارقام مبالغه آمیز معلوم شد که دروغ است و این رقم واقعی که نزدیک به درآمد یک سال ماست به‌صورت بدهی قطعی است که این هم مایه قدرت است و اگر روزی بخواهند ما را تحریم کنند آنهایی که با ما سروکار دارند بگویند نفت نمی‌خریم، جوابشان این است که پولتان را بیاورید و از نفت ببرید. آن سیاست درستی نبود که همیشه پولهای ما در بانک‌های آن‌ها باشد که هر وقت خواستند مسدود کنند و شما دیدید که مسدود کردند و هنوز ما پول مسدود شده در کشورهای خارجی داریم. چرا پول‌های آن‌ها در ایران نباشد که هر وقت مسأله‌ای بود یک طرفه نتوانند با ما برخورد کنند.

 طلای بسیار قابل توجهی ما از این مازاد ارزی تهیّه کردیم که امروز جزء ذخایر مطمئن پشتوانه اسکناس ماست و ذخایر ارزی مطمئن که خارجیها هم با همه دشمنی که دارند مجبورند اعتراف کنند که وجود دارد.

 کارهایمان را خودمان انجام می‌دهیم، تمام آنچه در بودجه تصویب شده تحقق یافته است، معنای آن صد در صد نیست، ممکن است بعضی از جاها به موانع برخورد کند و در بعضی از جاها جلوتر باشد. ولی در مجموع، کلّ بودجه به خوبی اجرا شده و برنامه دوم یک برنامه کاملاً واقع بینانه‌ای است که ما سال دوم آن را شروع کرده‌ایم و خواهید دید که چه اتفاقی خواهد افتاد.

 در سال جاری شما شاهد به ثمر رسیدن طرحهای بسیار بسیار مهم و سرنوشت ساز کشورتان هستید که نتیجه سالها صبر و تحمل است که اولین آن را در بندرعباس و در روزهای اول سال افتتاح کردم. در پالایشگاه گاز سرخون و در همان استان کوچک، ما نزدیک به ۵۰۰ میلیارد متر مکعب گاز کشف شده داریم که چاهها وتصفیه‌خانه‌ها و پالایشگاههازده شده و الان به دو استان کرمان و هرمزگان می‌رسد و در آینده به شبکه سراسری متّصل می‌شود.

 در همان جا حدود ۱۷ تاقدیس دیگری کشف شده که ممکن است تریلون ها متر مکعب گاز را در آینده اعلام کنیم.

 البته در اکثر نقاط کشور شما این منابع عظیم وجود دارد. شما به زودی شاهد افتتاح کارخانه‌های مهم پتروشیمی در تبریز، بجنورد و در بندر امام خواهید بود، به زودی خبر افتتاح پالایشگاه بزرگ بندرعباس را که بسیار پیشرفته و گرانبهاست را خواهید شنید، به زودی خبر افتتاح چندین کارخانه مهم و بزرگ تولید سیمان را در سال جاری خواهید شنید. هریک از کارخانه‌ها دو سه هزار تن در روز تولید خواهند کرد. به زودی خبرهای افتتاح سدهای بزرگ در هر چهل و پنج روز یک سد در سال جاری را خواهید شنید که هریک از آن‌ها سال‌ها بر روی آنها وقت و پول خرج شده است.

 خبر افتتاح کارخانه عظیم اسفراین را خواهید شنید. در اصفهان طرح‌های بزرگ ذوب آهن، فولاد آلیاژی که آرزوی کشور بود، در یزد و اصفهان افتتاح خواهد شد که تمام این نیازهای صنایع نظامی و حسّاس صنعت داخل کشور را از این طریق تأمین خواهد کرد و این یکی از بزرگترین کارخانه‌های فولاد آلیاژی دنیا خواهد بود.

 خداوند نگهدار شما مردم خوب باشد که با پشتیبانی و صبر و درک درست چنین فرصتی را دادید که نظام شما، دولت شما، مجلس شما بتواند با برنامه‌ریزی کارهای کشور را به گونه‌ای انجام دهند که امروز در مقابل ابر قدرت کینه توزی مثل آمریکا بتوانند با این استحکام مقاومت کنند و حرفی که می‌فهمند به دنیا عرضه کنند.

 مسأله دیگری که مایل هستم توضیح دهم، مسأله گرانی است که این روزها به خصوص اول سال یک مقدار مردم ما را آزرده است. شما در جریان باشید، البته در کلّ قبول دارم که یک مشکلی الان در کشور ما به عنوان مشکل گرانی و توّرم وجود دارد که بعضی از مردم را رنج می‌دهد، طبقه کشاورز و کاسب و تولید کننده معمولاً خودشان را با قیمتها منطبق می‌کنند، ولی مزد بگیرها و بیکاره‌ها واقعاً مشکل دارند.

 ما با همه وجودمان برای حلّ این مسأله تلاش می‌کنیم، در عین حال هنوز مشکل داریم، چیزهایی هست که باید انجام شود. هرچند ممکن است عوارض نامطلوبی داشته باشد و فقط آگاهی مردم را لازم دارد که همین روزها، این مسأله هست. ما یک مشکل به نام ارزانی سوخت در کشورمان داریم؛ یعنی رنجی که امروز کشور شما از ارزانی می‌برد بیشتر است از رنجی که از گرانی می‌برد.

 این نمی‌شود که بنزین در ایران مثلاً ۱۰ تومان باشد ولی در ترکیه ۲۰۰ تومان باشد، نمی‌شود گازوییل در اینجا ۲ تومان باشد، آنجا ۱۶۰ تومان باشد.

 این جور چیزها خطرناک است حسن نیست. عیب است، نمی‌دانید چقدر از همین مواد سوختی از اطراف کشور توسّط قاچاقچیان بیرون می‌رود. اگر کسی یک حلب ۲۰ لیتری بنزین را به ترکیه برساند، ۲۰ تا ۱۷۰ تومان می‌خورد. یک کامیون که از اینجا می‌رود، اگر باکش را از بنزین پر کند. آن طرف مرز که رسید یک رقم بزرگی را برده است. این حالت در جنوب کشور هم هست. شما اگر به امارات و کویت هم بروید، بنزین به قیمتهای رایج ۱۰۰ تومان است. این وضعیت را با یک حرکت نمی‌شود حل کرد که باید بتدریج آن را حل کنیم.

 در طیّ یک برنامه ده ساله سالی کمی اضافه کنیم، البته همیشه این فاصله خواهد بود ما امسال یکبار بنزین را اضافه می‌کنیم آن هم ۳ تومان ولی ترکیه سه بار گران کرده و هر بار هم ۳۰ تا ۴۰ درصد؛ یعنی نزدیک ۶۰ تا ۷۰ تومان بنزین گران شد. سال آینده هم همین خواهد بود.

 ما باید شبکه برقمان را به منطقه وصل کنیم. اصلاً برق‌ها امروز در یک کشور محدود نمی‌ماند. ما الان داریم آماده می‌شویم از یک طرف شبکه برق را به ترکیه و ارمنستان و آذربایجان و از طرف دیگر به ترکمنستان وصل کنیم تا بتوانیم در شرایط نیاز تبادل انرژی کنیم.

 قیمت برق در داخل و قیمت خارج اصلاً قابل قیاس نیست. آن‌ها با گازوییل ۱۶۰ تومانی برق تولید می‌کنند و این طرف با گازوئیل ۲ تومانی یا با گاز تقریباً مجّانی برق تولید می‌کنیم. لذا این قیمت باید به تدریج اصلاح شود. به علاوه اسراف این روزها بحث اسراف به لحاظ تأکیدی که رهبری در پیام نوروزی کردند، بحث جدّی کشور ما است. بدترین نوع اسراف، البته آقایانی که بحث از اسراف می‌کنند نمی‌آیند وارد جزییات شوند. بلکه موعظه یا نصیحت می‌کند. این حرف باید جزیی شود. چه اسرافی امروز بدتر از این است که ما روزانه میلیونها لیتر بنزین، گازوییل، نفت سیاه و گاز را همین جوری بسوزانیم و دود هوا کنیم. در مقابل این اسراف نه می‌توانید به خدا جواب بدهید و نه به بنده خدا. این هم یک عامل مهمش ارزانی است. وقتی که شما یک شیشه آب تصفیه شده را امروز در کشورهای مجاور می‌بینید ۱۵ تومان، ۲۰ تومان و بیشتر می‌خرند، همین آبهایی که از دماوند و چهارمحال و بختیاری که ما به آن طرف مرز می‌بریم.  البته ما قصد نداریم شوک وارد کنیم، اما بتدریج این اتفاق باید بیفتد.

 یک مشکل دیگر ارزانی بی حساب آرد است. بالاخره این متعلق به شما است. متعلق به دولت و مجلس که نیست. ما الان از کشاورز گندم کیلویی تقریباً ۴۵ تومان می‌خریم و تبدیل به آرد می‌کنیم و به خیلی از نانواها می‌دهیم. البته ما نمی‌خواهیم به نان دست بزنیم. یک چیزهایی است که مجلس و دولت با هم نشسته‌اند هماهنگ کردند که بتدریج در برنامه بیاید.

 همه مطلع باشید. هر سال ۲۰ تا ۲۵ و ۳۰ درصد چند قلم از این کالاها بتدریج باید گران شود و به طرف اصلاح برود. البته این درآمدی برای ما ندارد و شما فکر نکنید که اگر بنزین گران شود یک چیزی جیب دولت می‌رود. این مقدار هزینه اضافی ما است. ما طبق قانون و حق باید مزد، مزدبگیران را اضافه کنیم و امسال هم دیدید بین ۲۰ تا ۳۰ درصد حقوق را اضافه کردیم، خوب مزد کارگر هم که اضافه شد، همین هزینه به هزینه‌های تولید ما اضافه می‌شود. ما سودی نمی‌بریم که اگر اضافه نکنیم باید از بیت المال برداریم و همین هزینه‌های اضافی را نیز باید بپردازیم. این مقداری که به این چند قلم کالا اضافه می‌شود، تقریباً تفاوت هزینه‌هایی است که پارسال و تا امسال داشته است. حالا با کمی تغییر این را کسی نباید انتقاد کند؛ اما در کنار این نیز کارهای نادرست می‌شود که ما باید جلوی آن را بگیریم که در ایام عید نمونه‌هایی از آن را دیدید.

 ضمناً سیاستی که در تنظیم بازار است، این است که ما ببینیم که این بالا بردن مزد و بالا بردن قیمت سوخت چه مقدار روی محصولات فرعی اثر می‌گذارد. به همان اندازه مشخص کنیم و بگوییم شما می‌توانید به همین اندازه قیمت محصول خود را بالا ببرید که بتدریج همین کار انجام می‌شود؛ اما من باز می‌بینم که در این وسط می‌تواند خلافها و سوء استفاده‌هایی بشود؛ اما سیاست کلی جلوگیری از این‌ها است و نباید مسایلی که به حق باید در کشور اجرا شود و مسایلی که به حق باید جلوگیری شود این‌ها مخلوط به هم بشود. کار هم کار آسانی نیست. ما همان سیاست اعلام شده تنظیم بازار را ادامه می‌دهیم. در سال گذشته موفق شدیم چندین فروشگاه بزرگ در چند جای کشور تأسیس کنیم که زیربناها آماده شده و امسال و سال آینده بسیاری از این‌ها به بهره‌برداری می‌رسد. این فروشگاهها تا حدودی مشکل را کم می‌کند، ولی ما منکر وجود نابسامانیهایی در توزیع که خیلیها هم به دولت مربوط نیست، نیستیم؛ اما سیاست، سیاست جلوگیری است که من امیدوارم سال ۷۵ همان سطح تورّمی که در قانون برنامه و بودجه مشخص شده، بتوانیم روی همان سطح بایستیم و بتوانیم با برنامه مسائل را جلو ببریم و این توضیحاتی که درباره وضع کشور از لحاظ سیاسی، فرهنگی، علمی و فنیّ، اجتماعی و اقتصادی عرض کردم، می‌توانید مطمئن شوید که در سایه اسلام و قرآن امروز شما قدمهایتان در جای محکمی قرار گرفته و آینده بهتری برای کشورتان خواهد بود.

بسْمِ‌اللَّهِ الرَّحْمنِ الرّحیم

اِذاجاءَ نَصْرُاللَّهِ وَالْفَتْحُ/ وَ رَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فی دینِ اللَّهِ اَفْواجاً/ فَسَبِّحْ بحَمْد رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ اِنَّهُ کانَ تَواَّبًا.

    خطبه دوّم:

بسْمِ‌اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

اَلْحَمْدُ ِللَّهِ رَبِّ اْلعالَمینَ، وَالصّلوةُ وَ السَّلامُ عَلی رَسُولِ  اللَّهِ وَ عَلی عَلِیٍّ أَمیرِاْلمُؤْمنینَ وَ عَلی الصِّدّیقة الطّاهِرة وَ  عَلی سبْطَیِ الَّرّحْمَةِ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ  الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدبْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ موُسَی بْنِ  جَعْفَرٍ وَعَلِیِّ بْنِ مُوسی وَ مُحَمَّدبْنِ عَلِیٍّ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ ألْخَلَفِ اْلهادی اْلمهْدیّ (عج)

 با توجه به اینکه خطبه اول طولانی شد و با اینکه فهرست وار حرف زدم. سعی می‌کنم، خطبه دوم را بطور کوتاه عرض کنم.

 در مناسبت‌های هفته، اولین مناسبت درباره حج است که امروز بخشی از مردم خوب ما توفیق حضور در کنار بیت اللّه الحرام و حرم ائمّه و پیغمبر را دارند. ما از خدا می‌خواهیم که به آنها توفیق و سعادت و سلامتی بیشتر عنایت کند و آنها پیام‌آور خوبی از سوی جمهوری اسلامی باشند و بتوانند با حضور خوبشان در آنجا در وحدت و انسجام و ارتباط جهانی اسلامی سهمی داشته باشند و امیدواریم روزی بیاید که ما شاهد برگزاری حجّ ابراهیمی آن طوری که ما از اسلام می‌فهمیم باشیم و بتوانیم نقش مسلمان واقعی را در موسم حج ایفا کنیم. گرچه ما همیشه سعی می‌کنیم آنقدری که تکلیف الهی است و برای ما ممکن است وظایفمان را انجام دهیم.

 مسأله دیگر مسأله انتخابات مرحله دوم است. ما باید از مردم و از مسؤولان اجرایی انتخابات در مرحله اوّل تشکّر کنیم که انصافاً آبرومندانه و مایه افتخار و عظمت کشور بود و دشمنان عنود ما هم تا حدودی به خوبی انتخابات و حضور مردم در صحنه، آزادی‌هایی که در اینجا خیلی روشن بود، اعتراف کردند.

 البته ممکن است نقاط ضعفی هم از نظر بعضیها وجود داشته باشد که امیدواریم بگونه‌ای بتوانیم این مسائل را روشن کنیم تا این نقاط ضعف هم آنهایی که نقدی دارند قانع شوند و ان شاء اللّه مرحله دوّم با توجه به مرحله اوّل بهتر اجرا شود.

 معمول دوره‌های گذشته این بوده که در دوره‌های دوّم کمتر شرکت می‌کردند. چون آن حرارت و گرمی و هیجانی که در مرحله اول وجود دارد معمولاً در مراحل بعدی نیست. ما تقاضایمان این است که مردم خردمندانه با این مسأله برخورد کنند و توجّه داشته باشند که رأی آنها سرنوشت ساز است. نماینده‌ای که با رأی بیشتر به مجلس می‌رود، پشتیبانی و دلگرمی بیشتری احساس می‌کند و چون دوره نسبی است، هر رأی ممکن است از مرحله اول تأثیر بیشتری داشته باشد. به علاوه فرقی ندارد، ما به هر دلیلی که در مرحله اوّل حاضر شدیم، به همان دلیل هم باید در مرحله دوّم حاضر شویم که در اینجا دو نکته یکی به خارجیها و یکی به خودمان باید عرض کنم.

 در مورد خارجی‌ها که معمولاً تحلیل‌های آبکی و عوام فریبانه و گاهی هم موذیانه‌ای می‌کنند، انتخابات ایران را یک جوری دسته بندی می‌کنند. گروه‌های محافظه کار و سنّتی و میانه رو و تندرو یک تحلیلهایی می‌کنند که هدف آنها این است که بین ما تفرقه بیندازند و کسانی که دل خوشی از این انقلاب ندارند آنها را به یک نحوی به آینده امیدوار کنند.

 خارجی‌ها اشتباه فکر می‌کنند، البته من فکر نمی‌کنم که این‌ها واقعاً اشتباه می‌کنند، می‌فهمند، ولی عمداً اینگونه تحلیل می‌کنند. من به آنها هم می‌گویم. این‌هایی که در انتخابات شرکت کرده‌اند، همه‌شان با آن اهدافی که شما فکر می‌کنید و این سوسویی که دلتان برای بعضی از چیزها می‌زند، با آن اهداف شوم شما مخالفند و این مردم چهارچوب انقلاب، ما برای اسلام برای ایران در سایه رهبری و در چهارچوب نظام انقلابی و قانون اساسی در خدمت اسلام و انقلاب بودند و در ایران هرکس پیروز شود، شما خارجیها طَرفی از آن نمی‌بندید. آنچه مهم است برای ما تبلور افکار مردم ما است و مردم‌مان را هم می‌شناسیم و می‌دانیم آنها غیر از انقلاب و صلاح ایرانی فکری نمی‌کنند. حالا شما هر تحلیلی برای خودتان دارید، می‌توانید باز هم تکرار کنید، اما بدانید که اشتباه می‌کنید، اگر روی این تحلیلهایتان حساب می‌کنید باید این تحلیلها را اصلاح کنید.

 یک نصیحت برادرانه هم به کسانی دارم که در صحنه انتخابات باشید و با رقابتهایشان میدانی به مردم دادند که مردم حق انتخاب داشته باشند. متأسفانه گاهی دیده می‌شود که در رقابتها همدیگر را متّهم می‌کنند. آن‌هایی که ناحق است و این نباید باشد. در یک محیط اسلامی ما چنین انجام می‌دهیم. ما چنین برنامه‌ای داریم کارهای مثبتی که داریم، بگوییم. مردم می‌فهمند اگر این حرف مفهومی داشته باشد و در مورد دیگران صدق نکند. خیلی بد است که ما برادران یا خواهرانی را که از مسیر و مراحل گزینش عبور کردند و وارد صحنه شدند، صلاحیّت آن‌ها اعلام شده بیاییم همدیگر را متهم کنیم. این اخلاق نه اسلامی و نه منطقی است. آدم هم بعدش پشیمان می‌شود، یک چیزی به کسی بگوید بعد این کینه می‌شود و در دل دیگران می‌ماند و در مجلس می‌روند آن وقت به هم می‌پرند. اگر بیرون باشد کارشکنی می‌شود. به هر حال اخلاق اسلامی و انقلابی و شعور و خرد کشور داری و مدیریّت ایجاب می‌کند که ما سعی کنیم در اینگونه برخوردها و رقابتها همدیگر را خراب نکنیم و بتوانیم بعد از انتخابات با هم صمیمی‌تر و همکارتر در همه شرایط باشیم. البته این‌ها در ایران بسیار ضعیف است و قابل مقایسه با آنچه در دنیا هست، نیست. بسیاری از مسائل اخلاقی در اینجا مراعات می‌شود که در جاهای دیگر نمی‌شود. ولی باز آدم نمونه‌هایی می‌بیند که دلش نمی‌خواهد این‌ها هم باشد.

 مسأله دیگر روز ما، تأسیس بنیاد مسکن است که با ابتکار حضرت امام به وجود آمد و طیّ سالهای گذشته در روستاها و نقاط محروم و جنگ زده خیلی خدمت کردند و کاش فرصتی بود و من یک قدری آمار کارهای این‌ها را می‌گفتم. البته یک مقداری از آن را خودشان اینجا فرمودند، اما بیش از این‌ها است.

 هزاران خانه در روستاهای جنگ زده ساختند، هزاران مسکن را در روستای مخروبه از سیل ساختند، هزاران طرح با ارزش مادیّ و اصلاح روستاها را دارند اجرا می‌کنند. انبوه سازی خانه‌های کوچک برای طبقه مستضعف را دارند که ان‌شاءاللّه با برنامه‌هایی که امسال هست و با توصیه‌هایی که رهبر عزیز انقلاب چند روز پیش کردند، بتوانیم این بخش را هم تقویت کنیم و یک مشکلی را که در کشور ما وجود دارد، به نام مشکل مسکن بتوانیم حل کنیم که ما فکر می‌کنیم با حدود یک میلیون مسکن مشکل مسکن در کشور ما به کلی برطرف می‌شود و همراه روز خواهیم شد.

 مسأله دیگر ما که در روزهای آینده داریم روز ارتش است که باید به آن خیلی بها بدهیم. برادران ما در نیروهای مسلّح حق بسیار عظیمی به کشور ما دارند این‌ها ما را از یک دوره بسیار خطرناکی نجات دادند. هم ارتش هم سپاه و هم بسیج و نیروهای دیگر مردمی و امروز هم استوانه بسیار با ارزشی برای اعتماد و آرامش و استحکام کشور است و سهم بزرگی در سازندگی دارند.

 الان در اکثر استانها ما طرحهای بزرگی داریم که برادران نیروی نظامی و انتظامی ما به عنوان پیمانکار دارند اجرا می‌کنند و از امکانات، ماشین آلات و امکانات مهندسی‌شان دارند بهره می‌گیرند که این خیلی به توسعه و سرعت کار ما کمک می‌کند و ما هم دعا می‌کنیم که ملت ما هم واقعاً قدر آنها را می‌دانند و پشتیبانی می‌کنند از دوران جنگ مثل آنها در جبهه حضور داشتند و امروز هم آنها را مثل خودشان در صحنه‌های سازندگی می‌بینند.

 آخرین مسأله، متأسفانه مسأله لبنان است. تجاوز شوم و بی‌شرمانه اسرائیل به لبنان که مایه ننگ بشریّت و به خصوص برای جهان اسلام است. اسرائیل با آن همه امکاناتش از عهده چند نفر مجاهد مبارزی که برای بیرون کردن اسراییل از خاکشان جهاد می‌کنند، عاجز است. در خطّ مقدم آسیب می‌بیند و با هلیکوپترهای جنگی و هواپیما می‌آید و به شهر حمله می‌کند. بیروت، بعلبک و بیمارستان را بمباران می‌کند، بمبارانی که در نهایت نامردی است و نهایت ضعف در مقیاس برخورد درست مسلّحانه. مثل کارهایی که عراقیها می‌کردند، یک وقتی که ما یک جایی پیشرفت می‌کردیم، آن‌ها به دزفول موشک می‌زدند. حالا مردم دزفول در خانه‌هایشان باید موشک بخورند چون رزمندگان در جبهه‌ها پیروز شدند، عین این دارد در آنجا اتفاق می‌افتد. شرمندگی از آن است که این حادثه شوم در آنجا اتفاق افتاده، در «سازمان ملل» فقط اظهار تأسف می‌شود. آخر کسی که مسؤول این مسائل در دنیا هست با ابراز تأسف نسبت به مسأله به این مهمّی اکتفا می‌کند.

 آمریکا به جای اینکه به اسرائیل حمله کند به مقاومت لبنان حمله می‌کند و می‌گوید؛ این‌ها اسراییل را تحریک کردند. این‌ها می‌گویند قطعنامه «سازمان ملل» اجرا شود. سازمان ملل قطعنامه صادر کرده و گفته اسراییل باید از جنوب لبنان بیرون برود که فرانسه همین دیشب این را قبول کرد و گفت؛ ما این را قبول داریم؛ ولی آمریکا می‌گوید این‌ها تحریک کرده‌اند.

 مردم لبنان مبارزه می‌کنند که قطعنامه سازمان ملل اجرا شود. اسراییل می‌آید و خانه‌های این مردم را بمباران می‌کند. آمریکا می‌گوید تقصیر حزب اللّه است، با این منطق آمریکا می‌خواهد سردمدار نظم نوین جهانی باشد. با این زورگویی و تبعیض و بی عدالتی.

 و تأسّف دیگر ما از دنیای اسلام و کشورهای عربی است که در چنین مسأله به این مهمّی اینگونه کوتاه آمدند و ضعف نشان دادند. این یعنی چراغ سبز نشان دادن به اسراییل که هر کشور اسلامی و عربی را که خواست برود بمباران کند. از نمونه‌های کوچک درست می‌شود و به جاهای بزرگ می‌رسد که قبلاً هم همین گونه بوده است.

 دنیای اسلام باید امروز عزادار می‌بود و دنیای اسلام امروز لازم بود در دنیا هیجان ایجاد می‌کرد، کشورهای عربی باید امروز داد و فریادشان را به گوش فلک می‌رساندند که یک کشور متجاوزی بدون هیچ مجوّزی به یک کشور بی‌دفاعی مثل لبنان به یک شهر بی‌دفاعی مثل بیروت حمله کند و وسط شهر بیروت مردم را در ماشینهای خود به گلوله ببندد، آخر کدام جنگی در دنیا اینگونه است. کدام وحشی این جور عمل می‌کند که این واقعاً مایه تأسّف است و ما امیدواریم خداوند آن غیرت اسلامی را که باید همه مسلمانان داشته باشند به مسلمان‌ها عطا بفرماید.

أَعُوذُ باللَّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ

بسْمِ‌اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ/ اَللَّهُ الصَمَدٌ/ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یوُلَدْ/ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَد