جلسه: 60/2/10 - 30 April 1981

تقدیر از سردار قهرمان هوانیروز شهید شیرودی

شهادت این بزرگوار - که خوشبختانه موفق شدم در ملاقاتی در پادگان اباذر،این مرد بزرگ را درست بشناسم - غم انگیز است8.

از آن مجلس، خاطره‏ای برایم مانده است که دیروز خیلی زجرم داد. آن روز درپادگان اباذر در جلسه خلبانان هوانیروز شرکت کردم. [شهید شیرودی]سرپرست‏و سخنگوی آنها بود. او از اوایل جنگ کردستان تا امروز همیشه در میدان وصف مقدم بوده و هر جا خطری جبهه را تهید می‏کرد، شخصاً به مقابله‏می‏پرداخت، حتی روزی که عده‏آی ناجوانمرد، می‏خواستند پادگان اباذر رابرخلاف روال اصول نظامی تخلیه بکنند، شخصاً متعرض آنها شده و آنها راتهدید کرده و جلو سقوط پادگان را گرفته است. می‏گفت: من بارها با تلویزیون‏مصاحبه کرده‏ام، ولی چون [حرفم]به بعضی از فرماندهان غیرمکتبی بر می‏خوردحرف من پخش نشد« آن روز جمله‏ای گفت که به نظر من کلمه قصاری است که‏باید در تاریخ بماند خیال می‏کرد چون با من صحبت کرده است[حرفش ازتلویزیون]پخش می‏شود که باز هم پخش نشد. به من گفت: » از تو تعهد می‏گیرم،اگر خدمت امام رسیدی شکایت من را به ایشان بگو، بگو امروز در جبهه، مکتب‏می‏جنگد نه تخصص.، گفت:» به امام بگو تخصص، ارزش فراوانی دارد اما درخدمت مکتب اگر مکتب ترویج نشود، چیزی حافظ مملکت در درگیری باعراق نیست، من همین جمله را خدمت امام گفتم، خودم اشک ریختم و امام هم‏متأثر شدند ولی [تلویزیون] همین جمله را هم نقل نکرد با اینکه ضبط وفیلمبرداری شد. دیشب قسمت کوتاهی از آن را گفتند. من خوشحالم و نکته‏مثبتی برای من است که پیش از اینکه این مرد شهید بشود، نظر خودم را درباره اواظهار داشتم و در مصاحبه‏ای که از آن سفر برگشتم، گفتم که من در قیافه‏شیرودی، مالک اشتر را دیدم و خدا می‏داند که قصد اغراق نداشتم، واقعاً مالک‏اشتر را مجسم می‏کرد: ایمانش، ابهتش، شجاعتش، رشادتش و نفوذ کلامش درهمکارانش.

[t1]حرف که می‏زد همه همکارانش با همه وجودشان حرفهایش را تأییدمی‏کردند. او و دو نفر شهید همکارش، سهیلیان و کشوری حق عظیمی بر این‏کشور دارند و مقاومت غرب کشور تا حدود زیادی مرهون فداکاری این سه‏خلبان رشید و بزرگوار است. این مقدار صحبت من کافی نیست. من از صدا وسیمای جمهوری اسلامی می‏خواهم آثار او را پخش کند، برای اینکه آثار اوسازنده است و بسیاری از خلبانها را به راه می‏کشاند و حق خانواده و فامیل اواست که از این افتخارات مطلع باشند و مردم ما و مسلمانان جهان بدانند که بین‏خلبانان کشور ما چنین قهرمانان و مسلمانانی وجود دارد، و مالک اشتری درعصر فضا دوباره ظهور کرده است.

مسأله بعد روز کارگر است. افتخار جمهوری اسلامی ایران، این است که از بدوپیروی برای کارگر اهمیت شایسته‏ای قائل شد. این جمهوری، جمهوری حفظحقوق مستضعفان و کارگران است. به دور از تظاهر و ریا و برخلاف کسانی که‏ایده خودشان را حکومت کارگران گذاشته‏اند. (مدعیان حکومت پرولتاریا)امیدواریم با حمایت این مجلس عظیم‏الشأن و نمایندگان مردم و حمایت ملت، بتوانیم در آینده ثابت کنیم که اسلام پیش از هر مکتبی و هر ایده‏ای و هر حزبی وهر گروهی می‏تواند حقوق ضعفا و کارگران را که قشر اصلی جامعه و مایه افتخارانسان و بشریت هستند [تثبیت‏کند.] فردا روز کارگر را باید محترم بداریم وشعارهای توخالی گروهکهای چپ‏نمای دروغگو را روشن کنیم. بسیاری ازنمایندگان خواسته‏اند که در راه‏پیمایی شرکت کنیم و البته شرکت خواهیم کرد9.

مسأله بعدی این است (چون خیلی چیزها در این دو سه روز اتفاق افتادنارچارم تذکر بدهم) که جمعی از برادران نماینده، نامه‏ای به وزارت کشورنوشته‏اند که پیش از اینکه من ابلاغ کنم به روزنامه رسیده و پخش شده است. طبق‏ماده 137 آئین نامه هر یک از نمایندگان، اگر تذکری به دولت و مقامات دارندمی‏توانند به رئیس مجلس بدهند و او موظف است در اولین جلسه، تذکرآنها راابلاغ کند. خودم هم این تذکر را داشتم و این تذکری همه جانبه است. خوشبختانه‏شورای نگهبان هم هست، این تذکر مربوط به انتخابات می‏شود. ما دچارسردرگمی شدیم و این مسأله باید حل بشود.

مملکت بازیچه اغراضی شده که ما باید درک کنیم سرنخ آن کجااست؟ مدتی‏است که مجلس شورای اسلامی، قانون انتخابات را تصویب کرده است و شورای‏نگهبان هم تأیید کرده است که بایستی انجام بشود. همه امکانات مهیا شده است.از وزارت کشور می‏پرسیم چرا انتخابات نمی‏شود، مجلس معطل است، مجلس‏لنگ است کارها لنگ است، کمیسیونها لنگ هستند؟ جواب می‏دهند که ازطرف رئیس‏جمهور به ما ابلاغ نشده است. چرا ابلاغ شده است؟ باید جواب این‏مطلب داده شود. شورای نگهبان تکلیف این مسأله را روشن بکند! قانون اساسی‏می‏گوید »رئیس جمهور موظف است« و زمان تعیین نکرده است چه وقت؟ اگرنکرد چه؟ اگر قانون لازم دارد، قانون قانون در فوریتی بیاوریم، وقت تعیین کنیم‏مگر می‏شود قانونی را مجلس تصویب کند و تا ابد ابلاغ نشود؟ وزارت کشور چه‏می‏کند؟ من از وزیر محترم کشور10 تقاضا می‏کنم اگر صدای من را می‏شنود،همین امروز تشریف بیاورند و توضیح بدهند که معضل انتخابات در کجا است؟چرا این همه نماینده که باید در مجلس باشند، نیستند؟ و چرا صندلیهای آنهاخالی است و چرا بخشی از کشور ما نماینده ندارد؟ اگر در مناطق جنگی هم بایدانتخابات برپا بشود و اگر هم نباید بشود نشود مسأله میان دوره‏ای مطرح است.طبق قانون انتخابات اگر میان دوره‏ای هم باید در یک روز انجام بشود، یک روزبشود، اگر هم نباید بشود هر جا که ممکن است فوری انتخاب بکنید مجلس رامعطل نکنید دارید می‏بینید برای رأی گیری باید از طرف راهروها نماینده جمع‏کنیم برای رسیدن به حدنصاب این نمی‏شود.

مسأله بعدی که یادداشت کرده‏ام بگویم، توطئه منافقان خلق است. خبری‏داریم که گروه بختیار، رضا پهلوی11، قاسملو12، نماینده عراق و نمایندگانی ازمنافقین خلق و گروههایی دیگر در آلمان در یکی از هتلها جمع شده‏اند و طرح‏توطئه ایجاد آشوب بزرگ رادر ایران ریخته‏اند. سابقه توطئه برمی‏گردد به آن‏روزهایی که موج عظیم رگبار تبلیغات به نام چماقداری به سر مردم ایران‏می‏ریخت که مردم را از صحنه بیرون کند. امروز نشان دادند که آنها می‏خواستندچماقداری کنند و نمی‏خواستند در مقابل خودشان نیروی مردمی داشته باشند.متأسفانه بعضی از مسئولان هم در این دام افتادند و حضور مردم را در صحنه‏تضعیف کردند. ولی دیگر مردم حوصله‏اشان تمام شده است! این نمی‏شود.

شورای عالی قضایی و مسؤولان امنیتی و اجرایی کشور و خود مردم که بیش ازهمه دلسوز این انقلاب و حافظ این انقلاب هستند باید وارد معرکه بشوند. اینکه‏هر روز مردم در ایام جنگ در چندین شهر کشور یا گارد قمه و داس و چکش وهفت‏تیر و هر چه که به دستشان می‏رسد به جان مردم می‏افتند و این آشوب را به‏پا می‏کنند، چه معنا دارد؟ می‏خواهند چه بگویند؟ و برای چه؟ و تا چه وقت؟

مسأله مهمتر، سالگرد شهادت استاد عظیم‏الشأن و متفکر عالیقدرمان وفیلسوف مبارز و رزمنده جهان اسلام، کسی که حق عظیمی بر حرکت فکری‏اسلامی این جامعه وحق عظیمی در تشکیل حکومت اسلامی دارد و کسی که همه‏عمرش را برای نجات و رواج اسلام خدمت کرد، استاد شهید مطهری13 است.به یاد این شخصیت عظیم و به شادی روح بزرگش، امروز در این مجلس ازنمایندگان محترم تقاضا می‏شود، فاتحه‏ای قرائت کنند.