جناب آقای رئیس جمهور از اینکه وقتی در اختیار من گذاشتید سپاسگزارم . در سفر دیروز حضرتعالی به استان خوزستان نزدیک به 1200 طرح مهم عمرانی مورد بهره‌برداری و یا عملیات اجرائی آن آغاز شد . سرمایه گذاری 10 هزار میلیارد ریالی دولت در استان خوزستان در کنار بازسازی و سازندگی ویرانه های ناشی از جنگ به نظر می‌رسد که چهره بسیار با نشاطی را به استان بخشیده‌اند. دیدگاه و ارزیابی حضرتعالی از سفر دیروز به استان چیست ؟

 بسم الله الرحمن الرحیم . ارزیابی من از آنچه که دیروز دیدم ، این بود که خوزستان بعد از جنگ از یک مرحله مشکلی رهائی پیدا کرده و وارد یک مرحله جدید و کاملاً نوی شده است . نه تنها ویرانیهای جنگ را ساختند ، بلکه کارهای بزرگ و جدیدی رادر آنجا انجام دادند که به کلی خوزستان را متحول می‌کند و همین حالا آثار تحول در این استان به چشم می خورد .دیروز از صبح زود که به آنجا رفتیم تا ساعت  19 شب تقریبآ یکسره به طرحهائی رسیدیم که به ثمر رسیده و یا افتتاح می شد و در همانجا طرحهای جدیدی را آغاز می‌کردند. ما به گوشه‌ای از خوزستان رفتیم و اگر می‌خواستیم به طرحهای مهمی که آنجا در دست اجراست سری بزنیم ، وقت زیادی لازم داشت و ضمنآ سفر ما کاملاً یک سفر کاری بود . در این سفر ما برنامه های ملاقات مردمی و ملاقات با مسئولان و شخصیتها را نداشتیم . چون در سفر قبلی همه این کارها را انجام داده بودم و فقط برای بررسی امور استان و قدردانی از زحماتی که آنجا کشیده شده است ، رفتیم.

در استان آماری که از گزارشهای مختلف بدست آمد این جوری بود که در حدود 1200 طرح کوچک و بزرگ در زمینه های گوناگون تمام شده بود و کاربهره برداری آنها شروع شده بود. البته ما فقط در چند جا حضور یافتیم و بقیه را در مراسم کلی برگزار کردیم . طرحهای جدیدی هم شروع شده که طرحهای مهمی هستند و در آینده ( تا دو سال دیگر ) شاهد بهره برداری از آنها خواهیم بود. در آمار این جوری مشخص شد که در حدود 450 میلیارد تومان کار به ثمر رسیده داشتند و همین مبلغ کار جدید شروع کردند. این نکته جالبی است  که وقتی کارها تمام می‌شوند متوقف نمی شوند و کار جدید شروع می گردد و این به معنای ادامه سازندگی است چون اینها که شروع شد از لحاظ کار جای طرحهای گذشته را پرمی‌کند. این تقسیم بندی که من از همه طرحهایی که افتتاح شد می‌کنم ، در همه بخشها بود ، مهمترین طرحها از لحاظ حجم در کشاورزی و پتروشیمی و برق و صنعت بود و صنایع ریز و کارهای کوچک عمرانی و خدماتی در همه جای استان پراکنده بود.

در زمینه بازسازی جنگ ( بازسازی خرابیهای جنگ ) به نظر می‌رسد که تقریبآ همه چیز را بازسازی کرده‌اندو امید است که در پایان سال آینده ما کل کارهای بازسازی را انجام داده باشیم. البته کارهای ادامه داری مثل فاضلاب و چیزهائی از این قبیل خواهد ماند ، نه اینکه اصل آنها بازسازی نشده بلکه داریم آنها را توسعه می‌دهیم ؛ مثلاً در آبادان 90 کیلومتر فاضلاب بوده و بعد از این باید به 500 کیلومتر برسد. این توسعه همیشه ادامه دارد و متوقف نمی شود. شهر بزرگ می شود و فاضلاب توسعه پیدا می‌کند . در همه شهرها هم همینطور است . بازسازی مثل گذشته نیست بلکه شهرها را خیلی خوب ساخته اند. روستاها را بهتر از شهرها ساخته اند. روستاهای خوزستان خیلی محقر بوده‌اند ولی الان روستاهای آنجا مدرن و دارای آب ، برق ، بهداشت ، راه ، مدرسه و تلفن هستند و مطابق همه نیازهای زندگی امروزی ساخته شده‌اند . من حقیقتآ خوشحال شدم و آن لوح و مدال نشان سازندگی را به استاندار دادم که قبلاً قائم مقام مسئول سازندگی بازسازی بودند.

از این طرحها 200 طرح به بازسازی مربوط می شد که    افتتاح گردیدند. بخش دیگری از طرحها ( حدود 70 طرح ) به جهاد مربوط بود ، که عمدتآ برق و آب بود . حدود 270 طرح مربوط به مخابرات بود که یکی از آنها مرکز 20 هزار شماره‌ای است که در آبادان ساخته شده بود. تلفن سیار ، دیتا ودفاتر پست و مخابرات برای روستاها وشهرها و کد بین شهری با بیش از 40 میلیارد تومان سرمایه گذاری در این مدت کوتاه در استان ساخته شده است .

طرحهای فرهنگی فراوانی را دیدیم در حدود 200 طرح مربوط به خدمات شهری بود که طرحهای مهمی هم در میان اینها بود. یکی از این طرحها سامان دهی کارون در داخل اهواز است که طرح بسیار مهم و خوبی است . گفتند که رودخانه کارون را در داخل شهر اهواز مانند رودخانه زاینده رود در اصفهان خواهند ساخت .

20 طرح صنعتی داشتیم که کارخانه های به نتیجه رسیده آنجا افتتاح شد . یک کارخانه بسیار مهمی در میان اینهاست که برای لوله سازی و پروفیل سازی 600 هزار تن ورق می سازد و در همان کارخانه های فولاد اهواز شمشهای آنرا می گیرند و به ورق تبدیل می‌کنند . ما هم رفتیم و از این کارخانه بازدید کردیم . قبلاً هم این کارخانه را دیده‌ایم و یکی از بخشهای صنعتی که جداگانه باید روی آن تکیه کنیم ، کارخانه آروماتیک پتروشیمی بود . این کارخانه برای من زیبا بود و دلم می‌خواهد که مردم هم به اندازه من خوشحال شوند از این چیزهائی که عرض می‌کنم. اینکه خود کارخانه به ثمر رسید و یک میلیون تن محصولات ارزشمند که از نفتها بدست می آید ، کلی بر ثروت کشور افزوده می شود . این یک بخش کار است . بخش مهم آن این است که در تکنولوژی این کارخانه یک توفیق استثنائی بدست آمده است . قبلاً با شرکتهای خارجی قراردادی برای بازسازی این واحد بسته بودیم و قبل از انقلاب و جنگ 30 درصد این واحد ساخته شده بود . در جنگ تقریبآ منهدم شد و برای بازسازی آن قراردادی بسته شده بود و در این قرارداد  350 میلیون مارک به اضافه 100 میلیون مارک بهره مالی ( 450 میلیون مارک ) هزینه ارزی آن بود و 31 ماه وقت داده بودند که آنرا بسازند ولی به دلیلی انجام نشد . بعد مهندسان خودمان با پیشرفتهائی که در پتروشیمی داشتند گفتند که حالا با شرائط جدید کشور خودمان می توانیم آنرا بسازیم . سال گذشته در سفری که به بندر رفتم به ما گفتند و ما هم قبول کردیم و به آنها واگذار کردیم . گفتند ما با نصف زمانی که آنها وقت خواسته بودند و با نیمی از هزینه ای که آنها خواسته بودند اینجا را می سازیم . من هم آن موقع گفتم اگر چنین کار انجام دهید، ما هم نشان سازندگی را از طرف دولت به شما می‌دهیم . البته می‌دانستیم که می توانند ، چون نمونه های مشابهی در همان موقع در دست کار بود. این سفر را عمدتآ برای همین رفتم که از این جهت مهمترین طرح ما بود، اینها در مدت 15 ماه و با هزینه یک هشتم آنچه که شرکتهای خارجی می خواستند بسازند ، آنرا ساختند . هزینه ریالی آن زیاد شده است چون ساخت داخل است . 66 میلیون مارک در مقابل 450 میلیون مارک که بنا بود آن‌ها از ما بگیرند و در 15 ماه به جای 31 ماه طرح را ساختند و الان محصولات آن صادر می شود و یک ماه است که صادر می شود. اضافاتی هم داشته اند ؛ مثلاً بنا بوده که خوراک این طرح را از گازهای منطقه اهواز جمع آوری کنند و به آنجا منتقل کنند ولی اینها از نفتهای موجود پالایشگاه آبادان استفاده کرده اند که آن خوراک برای محصول دیگری که می خواهیم انجام دهیم می ماند. در همانجا سه طرح خیلی مهم را با هزینه ای نزدیک 70 میلیون دلار شروع کردیم که یکی از آنها پارازالین است که ژاپنیها در طراحی آن برای خودشان گذاشته بودند و می خواستند مواد محصول کارخانه بندر امام را به آنجا ببرند و به پارازالین تبدیل کنند و ارزش افزوده آنرا خودشان ببرند که این از خدعه های ژاپنیها در هنگام طراحی بوده است . آنها تصمیم گرفتند که خودشان این طرح را اجرا کنند و به ما گفتند که در ظرف 2 سال این طرح را اجرا کنند که در این سفر اجازه شروع آنرا دادیم .

طرح دیگر کارخانه آلافون است که مادر پتروشیمی در تولید محصولات است وهمچنینN.T.B  که محصول با ارزشی است و این کار شروع شد . در پتروشیمی بنا داریم که در سال آینده حدود 10 طرح مهم را در کشور آغاز کنیم . چون بهترین مزیت نسبی را پتروشیمی برای کشور ما دارد. البته این اجازه مجلس را می خواهد که در بودجه امسال به مجلس می‌رود . ما بودجه اینها را از بودجه عمومی نمی دهیم . این طرحها معمولاً به صورت ( by back ) عمل می شود و محصول آنرا برای پرداخت اقساط آن می گذراند. پول از خارج می گیرند و قرار می گذارند که وقتی کار انجام شد ، محصول آن را برای مدتی بابت هزینه ها بپردازند . پول همین طرحی که افتتاح کردیم ، یک ساله برمی‌گردد و محصول پارازالین کمتر از یک سال کل پول را برمی گرداند. قسمتهای بالای پتروشیمی هم این جوری هست .

یکی دیگر از کارهای خیلی مهم طرح‌نیشکر است که من به آن طرح خیلی علاقه  مند هستم و از جهات دیگر هم برای آن طرح اهمیت قائل هستیم . الان در محصول شکر به خارج وابسته هستیم و درهرسال 800 - 700 تن محصول وارد می‌کنیم . طرح نیشکر درست همین مقدار به ما شکر می‌دهد . 6- 5 سال هم روی این طرح کار کردیم و بیش از 100 میلیارد تومان تا بحال هزینه کرده‌ایم  و حالا این طرح به مرحله خوبی رسیده است . ما چند طرح مهم داریم که یکی به نام امیرکبیر است که ایستگاه پمپاژ آب آنرا افتتاح کردیم و 37 متر آب را از کارون در ثانیه به کانالها منتقل می‌کنند و در آن طرح 12 هزار هکتار را آبیاری می‌کنند . بقیه طرحها هم همین مقدار است . مجموعه این طرحها باید 800 هزار تن شکر به ما بدهد و  300 هزار تن کاغذ تأمین کند و مقادیر قابل توجهی و بیشتر از آنچه در طرح است خوراک دام ، نئوپان و صنایع جنبی دیگری - که در آنجا خواهد بود - تأمین کند که مجموعآ در حدود 2 میلیون تن محصول ارزشمند از طرح بیرون می آید و دهها هزار اشتغال ایجاد می‌کند ومناطق وسیعی از آنجا را به کشتزارهای پرثمر می‌کند . شما دیدید که خاک موجود آن زمین چه جوری است . این زمین را زمین درجه 5 می‌دانند و تقریبآ نامرغوب‌ترین زمین است ، آب شور است و زه خیلی بالاست چون ساحل کارون نزدیک دریاست . هیچ وقت کاشته نشده است و هیچ کس به یاد ندارد که در هیچ تاریخی اینها کاشته شده باشد و همه آن کویر نمک است . در سالهای گذشته آنها را تصحیح کردیم . در اعماق زمین زهکشهای زیرزمینی گذاشتیم و خاک را با آبیاری شستشو کردیم و خاکها همه شیرین شده است ، خیابان بندی و قطعه‌بندی شده و کانالهای آب در همه جا به سرزمینها آمده است و لوله کشی آبیاری انجام شده است و به سرعت دارند زمینها را آماده می‌کنند و خزانه برای کشت نیشکر تهیه شده است و از همان قلمه ها مزارع‌نیشکر را توسعه می‌دهند. ما آنجانیشکرهای قلمه‌ای را دیدیم و خودمان به مزرعه رفتیم و نحوه آبیاری آنجا را دیدیم و به عنوان نمونه یک نهال کاشتیم . آنجا کلنگ دومین کارخانه نیشکر را هم به زمین زدیم تا عملیات اجرائی آن آغاز شود. ماشین آلات داخلی و خارجی الان در آنجا ساخته شده‌است و در سه - چهار ماه آینده نصب ماشین آلات‌نیشکر شروع می شود و بطوری که گفتند هر دوماه یک ایستگاه پمپ راه می افتد . جالب این است آبی را که به این مزارع می‌دهند ، بعد از یکی دو کشت از طریق زهکش ها به صورت آب شیرین برمی‌گردانند ، چون زهکشها آب را به نقطه دیگری هدایت می‌کند . ما همانجا ، در آسمان از مزرعه دیگری بازدید کردیم که 25 هزار هکتار اکالیپتوس می‌کارند. ستاد مقیم خرمشهر آنجا را آماده کرده بود و آن هم طرح بسیار مهمی است . 25 هزار هکتار اکالیپتوس کاشته اندکه هر 7 سال یکبار درختان را می برند و دوباره درختها رشد می‌کنند. این درختهائی را که می برند ، هر هکتاری 300 هزار تن چوب می‌دهد که اینها به خمیر کاغذ با الیاف متوسط تبدیل می شود . در کنار همان مزارع هزاران هکتار استخرا برای پرورش ماهی آماده کرده اندکه مردم می‌روند این استخرها را هر هکتاری 5/1 میلیون تومان می خرند. ما همه چیز را آماده کرده ایم و آب هم روی استخرهاست . آنجا غذای ماهی هم تهیه می شود برای مردم خوزستان یکی از کارهای پرسود است و از جاهای دیگر می توانند بروند واین استخرها را بگیرند ، چون آب فراوانی آنجا هست و زمین هم هست .

با این طرح نیشکر که از سال آینده شکر آنرا خواهیم گرفت و به تدریج به ظرفیت می‌رسد ، من امیدوارم که کشورمان صادر کننده شکر ، کاغذ و نئوپان باشد . البته آنجا قابل توسعه است . بین خرمشهر و آبادان تا اهواز 300 هزار هکتار زمین بایر و مرده دارید که شور شور است . به همین شکل می شود همه زمینها را آماده کرد. الان 40 هزار هکتار آنرا به گروههائی از رزمندگان و جوانهای ایثارگر واگذار کرده ایم که آنها را به کمک دولت آماده می‌کنند، من می بینم که در سه چهار سال آینده از اهواز تا خرمشهر شما در میان نخلستانها و مزارع نیشکر مسافرت خواهید کرد که تقریبآ همه کارهای زیربنائی آن انجام شده است . منطقه ویژه اقتصادی خرمشهر و آبادان که قبلاً به تصویب رسیده بود ، کارش را شروع کردیم .

چون خرمشهر در گذشته بندر خیلی فعالی بوده است ، زندگی بسیاری از مردم از طریق تجارت و بازرگانیهای خارجی بوده است . آن منطقه می خواهد جایگزین وضع سابق شود ، منتها با جهت‌گیری تولید که صنایع را در آن منطقه داشته باشیم و صادرات جای واردات را بگیرد چون شرائط  کشور ما با گذشته فرق کرده است و در گذشته بیشتر با واردات زندگی می‌کردیم .

بخش دیگری از کارهای ما به آب و فاضلاب و برق مربوط بود که ما از نیروگاه بسیار عظیم رامین بازدید کردیم . این نیروگاه بزرگترین نیروگاه فعلی کشور است . 6 واحد بزرگ دارد که واحد چهارم آن با حضور ما راه افتاد و واحدهای پنجم و ششم آنرا دارند ،تکمیل می‌کنند و از تکنولوژی شوروی سابق استفاده می‌کنیم و با روسها همکاری می‌کنیم . این واحد خیلی عظیم است و همانجا کار تأمین آب شرب اهواز که یک نیاز جدی مردم آنجاست ، شروع شده که ان‌شاءالله بتوانیم انجام آنرا با حمایت دولت تسریع کنیم و آب کافی را زودتر به مردم برسانیم . مردم در تابستانها خیلی به آب نیازمند هستند و آب کارون به صورت فعلی قابل استفاده نیست و آلوده می شود باید آب سالمی در اختیار مردم بگذاریم که آن کار هم شروع شده است .

در جلسه ما دو لطیفه پیش آمد که جالب بود . در مراسم گفتند که در خوزستان در تمام دوران قبل از انقلاب 19 کتابخانه ایجاد شده و دیروز که ما آنجا بودیم 19 کتابخانه افتتاح شد . چند روز قبل - در هفته کتاب 10- کتابخانه دیگر افتتاح شده بود و حدود 30 کتابخانه در همین چند روز افتتاح شد که به اندازه تمام دوران قبل از انقلاب است . همچنین گفتند که قبل از انقلاب در خوزستان 60 هزار شماره تلفن بوده و دیروز 67 هزار شماره تلفن افتتاح شد ، البته آنجا طرحهای مهمی هست که در آینده خوزستان قابل توجه است . ما در آنجا پنج تا شش دستگاه بزرگ سد را می‌سازیم که عبارتند از : سد زهره روی رودخانه زهره ، سد خیرآباد ، سد مارون ، چهار سد روی کارون و سد رود کرخه که تنها 7 میلیارد متر آب را ذخیره می‌کند و گویا دوازدهمین سد دنیاست . این سد بسیار پربرکت است به خاطر اراضی فراوانی که در زیر دست آن سد هست و بقیه سدها نیز همین وضعیت را دارند.کارخانه‌های بزرگ سیمان ساخته می شوند و بزودی افتتاح خواهد شد.

طرحهای عظیم توسعه الان در خوزستان اجرا می شود و حق آن استان است چون آنجا جای پربرکتی است و آب و زمین و هوائی دارد که دوباره درسال می شود محصول برداشت کرد و نیروی انسانی فراوان و امکانات بندری ، راه آهن و فرودگاههای متعددی در آنجا هست که ان‌شاءالله آینده بهتری خواهد داشت .

از کارهای مهمی که مانده بود و حالا شروع می شود کار سامان دهی رود کارون است . مردم ما کارون را می‌شناسند . در زمانهای قدیم هم کشتیرانی مسائل ساده آن زمان در آنجا بوده است . در سفر قبل تصمیم گرفتیم که کارون را سامان دهی کنیم و اعتباری در نظر گرفتیم که مطالعه شده است و آماده شده است و کار ساماندهی شروع می شود.

سامان دهی به این معناست که مسیر اصلاح می شود و مقداری از اراضی از آب گرفته و لایروبی می شود در حدی که کشتیهای کوچک بتوانند تا شمال خوزستان بیایند. خوشبختانه وضع لایروب هم خوب است چون بهمنشیر هم بخاطر اینکه در جنگ بوسیله مواد محترقه و چیزهای دیگر آلوده شده بود مثل کارون لایروبی داشته و ما از طرح لایروبی بهمنشیر بازدید کردیم . جهاد آنجا لایروبی می‌کند . دو لایروب نیرومند و مدرن به قیمت 15 میلیون دلار خریده ایم که اینها هرکدام ساعتی 2 هزار متر لای بیرون می آورند . آنجا 5/12 میلیون متر باید لایروبی شود و با این کار عمقی برای بهمنشیر ایجاد می شود که کشتیهای 6- 5 هزار تنی می توانندآنا پهلو بگیرند . ضمنآ با این کار منبع عظیم آب شیرین هم برای اطراف بهمنشیر بوجود می آید و بازار طرح آبرسانی به نخلستانها بازدید کردیم که آن هم طرح بسیار عظیمی است که وزارت نیرو آنرا اجرا می‌کند و مردم تا آینده دور نگران شور شدن آب اروندرود وبهمنشیر نخواهند بود ، چون آب از بالا دست برای آنها می‌رسد.

در بخش صنعت همواره تأکید حضرتعالی براین بود که صنایع تبدیلی در زمینه کشت دانه‌های روغنی و تبدیل آن به فرآورده های روغنی ، در این زمینه ظاهرآ کاری انجام شده است و طرحی شروع به اجرا شده است .

 بله ، شما به یاد من آوردید. آنجا یک کارخانه ساخت روغن و روغن کشی از دانه‌های روغنی شروع شد که اتکا آن طرح را اجرا می‌کند و خیلی کار مهمی است .الان در حدود 700 هزار تن روغن خام وارد می‌کنیم و تبدیل به روغن مصرفی می‌کنیم . اگر بجای روغن دانه وارد کنیم مثلاً: سویا، آفتابگردان یا چیزهائی از این قبیل را وارد کنیم و تبدیل به روغن خام کنیم ، مقادیر زیادی صرفه جوئی ارزی داریم که این کار هم در خرمشهر شروع شده است . کارخانه‌ای چندتنی شروع شد. نکته جالب این است که این دانه های روغنی را بازهم باید از خارج وارد کنیم . ولی بعد معلوم شد که خوزستان بهترین موقعیت را برای تولید سویا، آفتابگردان ، دانه های روغنی دیگر و حتی زیتون دارد که اگر ما برای شمال خوزستان برنامه ریزی کنیم که برنامه ریزی کرده ایم و در مسجد سلیمان ، اندیمشک و در تپه ماهورها و در دشتها هم سایر محصولات را بکاریم ، حدود 200 هزار شغل در کشت دانه های روغنی ایجاد می‌شود که هم ما را از بیکاری نجات می‌دهد - که در بعضی جاها بیکاری هست - و هم ما را از لحاظ محصولات مورد احتیاج کشور بی نیاز می‌کند . صنعت آن در ایران هست و الان کارخانه های روغن کشی برای دانه های روغنی و زیتون داریم ، منتها کم هستند . یکی از کارهای خیلی خوبی که دیروز در آنجا دیدیم و من مدتها روی آن تأکید داشتم و حالا به نتیجه رسیده است . این کارخانه دو مرحله ای است اول دانه وارد می‌کنیم و بعد روغن را تولید می‌کنیم .

 در بخش اجتماعی و رفاه شهری شاهد بهره برداری از طرحهای عمده‌ای بودیم ، تعداد طرحها چقدر بوده و برای اجرای این طرحها چقدر هزینه شده است ؟

گفتند که تعداد آنها بیش از 200 طرح بود که از طرف معاون وزیر کشور اعلام شد که مبلغ سرمایه‌گذاری آن الان یادم نیست ، شاید 28-27 میلیارد تومان بود . به هر حال طرحهای زیباسازی شهرها و ساختن بلوارها و پارکها و کتابخانه های شهری و این چیزها را شهرداری ها دارند ، اجرا می‌کنند و وصول یک نوع عوارض برای انجام اینگونه کارها اجازه داده شده است . یکی از کارهای روستائی که شروع شد و سند آنرا به چند روستائی دادیم تهیه سند منگوله دار برای املاک روستائی است که تا بحال در کشور مرسوم نبوده است و مدتی است که وزارت مسکن و اداره ثبت اسناد این کار را شروع کرده اند. اولین نقطه ای که به نتیجه رسید در روستای جدید خرمشهر بود که اسناد آنرا به روستائیها دادیم و این کاری خوب و ضروری برای روستائیان بود.

به نظرم ما تا بحال موفق شده ایم بخشی از حقوقی که مردم خوزستان به خاطر مشکلات زمان جنگ از آن محروم بوده‌اند ، ادا کنیم . من امیدوارم که از این به بعد هر روزی که می گذرد مردم خوزستان شاهد دستاوردهای جدیدی از سازندگی در استان باشند و خوزستان را که حقیقتآ استعداد دارد تبدیل به یک منطقه نمونه در کل منطقه خلیج فارس کنیم . بخصوص که خوزستان جائی است که به تعبیر آن فرزند شهید که به استقبال ما آمده بود و خیر مقدم می‌گفت ، خیلی استعداد دارد . ایشان تعبیرهای جالبی می‌کرد ؛ استان طلای سیاه به خاطر نفت و استان طلای سبز به خاطر مزارع بسیار خوب و کشاورزی موفقی که دارد و استان طلای آبی به خاطر رودهای پرآب خوزستان و مهمتر از همه معدن طلای انسانی است که این طلا سینه ها و استعدادهای جوانان است . مجموعآ استان بسیار مستعدی است اما مورد بی مهری رژیم گذشته بوده و در جنگ هم آسیب زیادی دید ، مخصوصآ شهرهای خرمشهر و آبادان که برای مافوق‌العاده پرارزش هستند . منابع نفت وگاز فراوان ، بنادر بسیار خوب ، شیلات بسیار خوب و نیرومند و هرچه که مایه پیشرفت کشور است ، در خوزستان هست .

چیزی که هیچوقت نباید در تاریخ ما فراموش شود حقی است که نیروهای مسلح ما در خوزستان وهمچنین همه کشور و مناطق غربی دارند. آنجا وقتی که سوابق دوران دفاع را فراموش نکنیم آنها را نگه داریم ، خوب می‌توانیم لمس کنیم که نیروهای مسلح چه کرده اند ، سپاه ، ارتش ، بسیج و خود مردم خوزستان و سایر جاها و این مناطق با ارزشی که من اشاره کردم و منابع زرخیز نفت وگاز و آبهای باارزش و زمینهای با ارزش را اینها حفظ کردند. دشمن خیلی تلاش داشت که این بخش را از دست ما بیرون بیاورد یا لااقل نگذارد ما اینجا را آبادکنیم . ما نباید فراموش کنیم که اینها بودند که این هدیه را به ما دادند و این افتخار را برای ما ثبت کردند و همچنین نیروی انتظامی که الحق برای تأمین امنیت منطقه تلاش کردند که می توانیم تا کنار مرز عراق و تا اعماق آبهای خلیج فارس کارهای بسیار بزرگ را انجام دهیم . ما مرهون همین تلاشهای نیروهای امنیتی و اطلاعاتی هستیم که خداوند به اینها توفیق دهد که این نقطه حساس را همیشه همین طور حفظ کنند.