س) جناب آقای هاشمی، هدف از بازدیدتان را بفرمایید. ضمن اینکه توضیح بفرمایید با توجه به تجربهای که شما سالیان فراوان دارید، پارکهای فناوری چه نقشی میتوانند در شرایط اقتصادی فعلی کشور داشته باشند؟
ج) بسم الله الرحمن الرحیم، طبق چشم انداز 20 ساله که به عنوان سیاست کلی در مجمع تهیه کردیم و رهبری تأیید و ابلاغ کردند، از آن به بعد، باید توسعه کشور، دانش بنیان باشد. یعنی محور حرکتها باید دانش بنیان باشد. این نوع کارهایی که اینجا دیدم، دانش بنیان واقعی هستند. توجه ما تا این حد نبود. البته اینها تقریباً همزاد با کار ما هستند. خودشان شروع کرده بودند. یعنی همزمان با بحثهای ما در مجمع تشخیص مصلحت برای چشمانداز، اینها کارهایشان را آغاز کرده بودند.
میخواهم بگویم این سیاستهای کلی، از طرف رهبری اعلام شده که 20 سال طول میکشد و الان هفت تا هشت سال آن گذشته است. البته در زمان دولت آقای احمدینژاد بود که ایشان تقریباً وارد این کار نشد. ولی از این نمونهها، هر چه باشد، در آن فاز میگنجد. باید آینده کشور را اینگونه پیش ببریم. خودمان محقق باشیم، خودمان طراحی کنیم، خودمان دانش آن را داشته باشیم و خودمان به تولید برسانیم. البته ممکن است این وسط موادی باشد که باید از خارج بیاوریم. یا ماشین آلاتی را از خارج بیاوریم. اینها برای ما مهم نیست. مهم این است که طراحی، عالمانه و از داخل باشد. این دو سه نمونهای که امروز دیدیم، اینگونه هستند.
در این لحظه، مدیر یکی از شرکتهای دانش بنیان که آیتالله هاشمی رفسنجانی از آن بازدید کرده بود، گفت: یک مشکل داریم. جالب است که برای شما بگویم. در چند ماه گذشته، درخواستهایی را از طرف شرکتهای خارجی داشتیم، مثلاً از کره، مالزی و سنگاپور برای کالاهای ما تقاضا داشتند. چون واقعاً قابلیت عرضه دارند. متأسفانه به یک نکته برمیخوریم و میبینیم که مصرفکننده نهایی این تولیدات شرکتهای داخلی خودمان هستند. مثلاً در پروژه کنگان.
ج) یعنی آنها با کمی تغییرات میسازند و به ایران میآورند؟
س) بله، طرف خارجی از ما میخرد و به شرکتهای بهرهبرداری داخلی میفروشد. این مصیبت بزرگی است. مثلاً پروژهای که پتروشیمی امیرکبیر یا شرکت نفتخیز جنوب، برای توسعه خوراکش دارد، پمپی که میخواهد از ما بخرد، توسط یک کرهای میخرد. یا مثلاً در طرح توسعه کنگان، یک شرکت کرهای مجری پروژه است. اما به جای اینکه وسایل را از تولیدکننده داخلی بخرند که خدا میداند با حداقل حمایتها رشد کردهاند، با واسطه یک کشور خارجی از من میخرد و در پروژه داخل کشور نصب میکند.
اینها مشکل شرکتهای دانش بنیان است.
ج) مجمع تشخیص، سیاستهای کلی را نوشت که آن سیاستها، تبدیل به قانون شدند. الان قانونها وجود دارند. یعنی ما سیاستها را طراحی میکنیم. البته الان بر حسن اجرای آن سیاستها نظارت میکنیم. یعنی وقتی باید اجرا شود، نظارت میکنیم. باید مشکلات را به ما منعکس کنند تا بررسی کنیم که مشکل از کجاست.
س) کارهای ما را لوکس میدانند.
ج) یعنی چه؟
س) یعنی میگویند تولیدات شما عاریتی است. در حالی که در خراسان 138 شرکت دانش بنیان داریم که خیلیها امروز منتظر بودند که حضرتعالی برای بازدید آنها بروید.
ج) برنامه را به من نگفته بودند.
س) حالا که تشریف دارید، پیشنهادی را عرض میکنم. چقدر خوب است که در استانها، مثلاً همین استان خراسان، 10 شرکت کار کنند. 15 سال پیش در خراسان فقط صنایع غذایی داشتیم. یک یا دو نفر وارد حوزه قطعات خودرو شدند که چون خوب بود، بقیه الگو گرفتند و توسعه پیدا کرد.
ج) اگر میخواهید مبنای درستی کار را بفهمید، درباره سرمایه همین شرکتها تحقیق کنید که الان از خارج متقاضی دارند. تعدادی از جوانان تحصیلکرده بودند که مدتها نشستند و تحقیق کردند و تحقیقات خود را به نتیجه رساندند. سرتاسر این مدت طولانی 12 میلیارد تومان پول خرج کردند و الان چندین برابر آن از طریق فروش تولیدات به دست آوردند و میآورند. معنای شرکت دانش بنیان این است که در پایه و اساس از عقل و دانش استفاده شود.
الان در دانشگاه آزاد اسلامی 800 شرکت دانش بنیان داریم. اساس کار ما تحقیقاتی است که دانشجویان و استادان کردند و اکثر آنها دارند در بایگانیها خاک میخورند. میخواهیم همه آن تحقیقات را تجاریسازی کنیم.
س) ما هم در استان چنین امتیازاتی داریم. حتی مرکز رشد قوچان و اینجا را به راه انداختیم. از همه شرکتهای دانش بنیان دعوت کردیم که الان در سالن منتظر شما هستند.
ج) میگویند کسی در سالن نیست؟
س) هستند. تا 5 دقیقه دیگر همه در سالن حاضر میشوند.
ج) میآیم و کمی با آنها صحبت میکنم.