مصاحبه آیت الله هاشمی رفسنجانی درباره عملکرد شش ماهه دوم دولت
..طرحی برای تهیه زمین مناسب در سراسر کشور داده است کنار آن جاهایی که فشار روی مردم هست برای مردمی که می‌خواهند خانه بسازند که الآن شهرهای اقماری فراوانی یا شهرهای مستقل، در دست آمادگی است که خیابان بندی شده‌اند، آب آنجا رفته است، کانال بندی شده و برق، تلفن و همه چیز می‌برند. زمینها را به قیمت تمام شده، یعنی قرار ما این است که قیمت زمین از مردم گرفته نشود، مگر آن مقداری که دولت برای ایجاد فضای مناسب ایجاد می‌کند، و خرج پرسنلی که می‌کند، به این صورت، به آنهایی که می‌خواهند برای مصرف خودشان خانه داشته باشند، بدهیم. البته برای تهران هم پنج شهر را، اطراف تهران درنظر گرفته‌اند. دیروز، ما جلسه شورای عالی شهرسازی داشتیم که بررسی کنیم، ببینیم آنها را باید تصویب کنیم یا نه. دو سه ساعتی بحث شد به نتیجه نرسیدیم، یک جلسه دیگر باید بگذاریم. حدود یک میلیون و نیم جمعیت را می‌تواند آن طرحهایی که اینها دارند در خودش جای بدهد که به صورت شهرهای اقماری یا مستقل در منطقه تهران به وجود بیاید. بحثهایی است که از لحاظ فنی باید ببینیم که این مهار بشود یا نه. در آنجاهایی که تراکم جمعیت داریم تقریباً همه جا، اینها شهرک های اقماری یا مستقل دارند آماده می‌کنند. و بزودی هم ترتیب واگذاری این زمینها به دو شکل داده می‌شود. یکی کسانی که خودشان شرایط استحقاق دارند به آنها داده می‌شود، یا کسانی که بگیرند، بسازند و به کسانی که استحقاق خانه دارند، واگذار کنند که یکنوع بساز و بفروش است، یعنی انبوه‌سازی منتها این طور نیست که بگیرند به هر کس بدهند، به کسانی که خانه می‌خواهند، باید داده بشود که سیاستش را گفتند و خودشان هم باید بیشتر توضیح بدهند. و در این مهارشان می‌خواهند از بخش خصوصی و امکانات غیردولتی هم استفاده بکنند. کار عمده‌ای که ما اول از وزارت بهداشت و درمان خواستیم، سامان دادن به وضع دارو بود که خوشبختانه تولید دارو را به سرعت بالا بردند و الآن به ما گفتند: حدود 65% ما در تولید دارو و تجهیزات پزشکی رشد داشته‌ایم. البته من عمیقاً نمی‌دانم، ولی از طریق گزارشهایی که به من می‌رسد، می‌گویند 70% مشکلات این بخش را حل کرده‌اند ولی هنوز مشکلات حادی هم داریم که این یک قدری طول می‌کشد. ما هم تخت بیمارستان، هم بیمارستان و هم نیروهای مناسب کم داریم که در برنامه‌شان هست. حالا بعضی چیزهایی که اینجا به من گزارش داده‌اند، به اطلاع شما می‌رسانم، اتمام و افتتاح کارخانه داروسازی داملران در بروجرد، که کشور را از ورود داروهای دامی بی‌نیاز می‌کند. اقدام در مورد ورود داروهای اساسی و تجهیزات پزشکی، موافقت اصولی با تأسیس پنج دانشکده علوم پزشکی در استانهای کردستان، ایلام، لرستان، بوشهر ]و[ کهگیلویه، راه‌اندازی بخشهای پیوند کلیه در نقاط جدید برای ما دشوار بود و خرج زیاد ارزی داشت، گسترش مرکز تخصصی جراحی قلب، آماده‌سازی بعضی از مراکز در زمینه کارهای فوق‌تخصصی از قبیل پیوند مغز استخوان و حاملگی در افراد نازا، خرید تعدادی خوابگاه برای دانشگاههای علوم پزشکی در حدود 600 میلیون تومان، شروع و ساخت تعداد قابل توجهی خوابگاه در سراسر کشور که انصافاً دانشجوهای ما مشکل دارند و کار تحصیلشان و فشار مسأله خوابگاه برای دانشجوها، مخصوصاً دانشجوهای دختر، واقعاً برای ما تأثرآور است، این برنامه‌هایی که اینها دارند ان‌شاءالله این مسأله را حل بکند، احداث 600 خانه بهداشت، ایجاد 150 مرکز بهداشتی، اینها این کارها را شروع کرده‌اند، ایجاد 150 مرکز بهداشتی و درمانی روستایی، ایجاد 50 مرکز بهداشتی درمانی شهری، ایجاد 30 آموزشگاه بهورزی، افزایش پوشش مایه‌کوبی به خصوص در زمینه بیماریهای دیفتری، کزاز، سیاه سرفه، سرخک، سل و فلج اطفال، در حدود 92% در روستاها و 85% در شهر که اینها کارهای بسیار اساسی بوده است که وزارت بهداشت و درمان الان دنبالش هست. یک چیزهای دیگری هم اینجا نوشته‌اند که اینها را خودشان باید توضیح بدهند. در آموزش عالی، اهّم فعالیتهایی که داشته‌اند، عبارت است از: تأسیس 33 دوره کاردانی، 31 رشته کارشناسی، 38 رشته کارشناسی ارشد و 13 رشته دکترا، اینها از نیازهای ضروری دانشگاههای ما و نیروهای ما هستند که الآن کمتر به خارج اعزام می‌کنیم، باید در داخل تأمین بشود و اینها کارهای مادر است. که موافقت کرده‌اند پنجاه مرکز تحقیقاتی، پژوهشکده، آموزشکده، دانشگاه و مرکز آموزشی تأسیس بشود. برای رشته‌های کارشناسی ارشد اعزام به خارج و دکترا 2709 نفر پذیرفته شده‌اند که اعزام بشوند. 1726 نفر از فرزندان شاهد را به دانشگاهها آورده‌اند و 579 نفر از داوطلبان نقاط محروم را در دانشگاهها پذیرفته‌اند، به خاطر اینکه یکی از مشکلات ما در مناطق محروم، نبودن نیرو است. نیروهای مناطق برخوردار، به مناطق محروم نمی‌روند، باید از خودشان نیرو بگیریم، سهمیه بدهیم، در دانشگاه تربیت کنیم که آنها در شهرهای خودشان بمانند. بیست هزار نفر از رزمندگان و ایثارگران را در دانشگاه، امسال پذیرفتیم که رقم قابل توجهی است. البته این، همه آنها نیستند. باید به ترتیب آنهایی که طبق قانون حق پیدا کرده‌اند وارد دانشگاه بشوند، آنها را وارد بکنیم و بودجه خوبی ما برای تجهیزات دانشگاه امسال دادیم، 82 میلیون دلار برای تجهیزات دانشگاه در همین مدت اخیر جذب کرده‌اند که آزمایشگاهها و وسائل آموزشی‌مان را تقویت بکنیم، و 15 میلیون دلار هم برای کتابهای علمی دادیم که در گذشته نمی‌توانستیم با این وسعت بدهیم که الآن اینها را دادیم و خریدند. البته بخشهای دیگری که کارهای مهمی را دارند انجام میدهند، وزارت کشور است که مسأله مبارزه با قاچاق را در این یکی دو ماه اخیر توسعه داده‌اند و ضربه‌های خوبی به قاچاقچیها زده‌اند برنامه‌ریزیهایی هم شده است که انشاءاللّه به گونه‌ای اینها را تضعیف کنیم که از این صورتی که الآن است که به صورت یک بلایی در کشور ما وجود دارند و دارند دسته‌دسته جوانهای ما و مردم ما را از زندگی سالم ساقط می‌کنند، اینها را ریشه‌کن بکنیم. این دو سه ماه اخیر کار روی روال بسیار خوبی دارد پیش می‌رود البته ما شرارتهایی از طرف استکبار جهانی داریم که نمی‌گذارند و به طور جدی مزاحمت می‌کنند که این کار موفق نشود. در کشورهای همسایه ما و یک قدری دورتر در منطقه خاور دور اینها را هم به امکانات مالی و هم امکانات سلاح مجهز می‌کنند، حتی تا آنجا که بتوانند اطلاعات به اینها میدهند، اینها را پشتیبانی می‌کنند یک حرکت مزاحم جهانی است که ریشه این در خود آنهاست که ثمره تلخ آن هم به خودشان می‌رسد. الآن در خود امریکا یکی از مهمترین مشکلات مردم امریکا، مواد مخدر است که رئیس جمهور و خانواده رئیس جمهور مجبور شدند خودشان وارد میدان بشوند. الآن در کلمبیا، شما می‌بینید، به یک مسأله سیاسی دارد تبدیل می‌شود. با اینکه این آثار تلخ به خودشان برگشته است، ولی ما می‌بینیم اینجا مسئله قاچاق را با مسائل سیاسی با هم مخلوط کرده‌اند. گروهکهای سیاسی ضد انقلاب که نوعاً، اصلاً زندگی‌شان را کشورهای استعماری و به خصوص امریکا دارد تأمین می‌کند، اینها پشتیبان جریانهای قاچاق هستند و اصلاً با هم مخلوط شده‌اند. یعنی آنها در پوشش قاچاق، با درآمدهای قاچاق و با کمکهای استکبار جهانی به جان مردم افتاده‌اند. همین هایی که به اسم مبارزه برای مردم، جوانهای مردم را جذب می‌کنند. و وزارت کشور، وزارت اطلاعات و نیروهای امنیتی ما دنبال این جریان هستند که انشاءاللّه بتوانند در یک دوره مطلوبی این شرارتها را کم بکنند و انشاءاللّه ریشه‌کن بکنند.
نکته دیگری که اینجا باید عرض بکنم، مسئله دفاع و امکانات دفاعی ماست که وزارت دفاع در بُعد صنایعش متولی است. در بخش میدان و صف نیروهای مسلح هستند که آنها کارشان را دارند ]در بخشهای[ هم کارهای مهندسی رزمی، آموزشها و مانورها و مهیا بودن برای دفاع و بازسازی ابزارشان به خوبی انجام میدهند. صنایع نظامی برای کشور ما یک کار جدی، اساسی و مادر است. ما در جنگ این را فهمیدیم ]و[ لمس کردیم. می‌دانستیم ]ولی[ لمس کردیم که یک کشوری که در معرض خطر هست، نمی‌تواند به امید دیگران دفاعش را شکل بدهد. دفاع کشور باید در درون خودش باشد و مهمترین عنصر، اینجا صنایع نظامی است و لذا ما بهای زیادی در برنامه دولت به صنایع نظامی دادیم. صنایعی که در جنگ فهمیدیم ضرورت دارد الآن بهتر از کشورهای پیشرفته می‌دانیم که چه اسلحه‌ای مؤثرتر است. سلاح شناسی و اطلاع از کاربرد سلاحها در این دوران جنگ برای ما یک تجربه بسیار با ارزشی شد که الآن در آرشیوهای ما وجود دارد. بر اساس آن، ما صنایع نظامیان را شکل دادیم. اینکه من به شما بگویم و مردم توقع داشته باشند که بگویم ما چه چیز ساختیم و چقدر ساختیم، این توقع به جایی نیست، چون از اسرار کشور شماست و شما راضی نیستید که آنها بدانند. فرزندان شما کار خودشان را دارند می‌کنند. آن چیزهایی که ما احساس کردیم نقاط ضعفمان است، آنها را تا یک مقداری جبران کردیم یا داریم می‌کنیم. آنچه را که فکر می‌کنیم در جنگ نقطه قوت است و دست ما را بالا می‌برد بهای بشتری به او دادیم. و پیشرفتهای ملموسی هم داشتیم که انشاءاللّه در آینده خواهید فهمید. امیدواریم که جنگی پیش نباید که ما اینها را به کار بگیریم،ولی اگر باز هم دشمن شرارت بکند، خواهد دید که اینجا، در این مدت فراغت از جنگ، فرزندان اسلام کار شایسته‌ای را انجام داده‌اند و ما بر اساس اصل اسلامی آمادگی برای جلوگیری از جنگ، خودمان را آماده می‌کنیم. البته این هزینه گزافی را می‌برد. مردم ما هم راضی هستند که ما بخشی از رفاهیات آنها را کم بکنیم و به مسأله بنیانی و دفاعشان بپردازیم که این کار را داریم می‌کنیم. نیروهای مسلح ما و کسانی که باید این سلاحها را به کار بگیرند، آنها هم انشاءاللّه کار خودشان را به خوبی انجام میدهند. و خوشبختانه الآن فرماندهی مؤثر رهبری انقلاب که فرماندهی کل قوا هستند، روحیه نیروهای نظامی را اوج داده است و خود ایشان کاملاً به مسائل سپاه، ارتش و بسیج مراقبت دارند و کاملاً رسیدگی می‌کنند که ما آینده وضع دفاعیمان متناسب با نیازهای انقلاب باشد. سایر وزارتخانه‌هامثل وزارت نیرو آمارشان الآن به دست من نرسیده است ولی من مطلع هستم که وزارت نیرو کار بسیار خوبی کرده است. الآن شما دیدید ما در زمستان، خاموشی جدی و موذی نداشتیم، البته خاموشیهای موضعی داشتیم، ولی مهم نبود. نزدیک به تمام نیروگاههای آسیب‌دیده را بازسازی کرده‌اند، نیروگاههای در دست ساختمان وجود دارد که خوب پیش می‌رود که ان‌شاءالله آن طرحها به ثمر برسد. ما از انرژی دستمان عقب نیست ]بلکه[ جلو خواهد بود. در برنامه به گونه‌ای هست که ما مشکلات سالهای گذشته را نداشته باشیم. سالهای گذشته عمدتاً در اثر بمباران نیروگاهها، مقداری از آنها خارج از مدار بود که با مخارج هنگفتی اینها را در مدار آوردیم. برای مهار آبها و این چیزها هم برنامه‌های خوبی داریم که شما شنیده‌اید. آموزش و پرورش الآن همت خود را روی ساختن فضاهای آموزشی گذاشته است که خیلی ما کمبود داریم. در تهران، امسال، 3000 کلاس اضافه می‌شود که رقم خوبی است و برنامه‌ای هم که برای آینده داریم، چیز بیشتری است. برای رساندن به موقع کتابهای درسی، لوازم‌التحریر و غیره هم برنامه خوبی دارند. برای رفاه معلّمها هم برنامه‌هایی درست کرده‌اند. معلمها از قشرهای محروم و زحمتکش جامعه هستند، که چون عده‌شان خیلی زیاد است، کوچکترین قلمی که نسبت به آنها بدهیم، یک بار مالی بزرگی را برای دولت می‌آورد، هیچ وقت یک کار بزرگ نشده برای آنها بکنیم. در این برنامه برای آنها پیش‌بینی‌هایی شده ولی طول می‌کشد تا آنها به حق اجتماعی و واقعی که دارند برسند، ولی آموزش و پرورش حسابی دنبال آن است.
وزارت راه، امسال 30% حمل کالا اضافه شده است، یعنی بدون اینکه ما ماشینی بخریم، چون ماشین، جدید ما در این دوره نخریدیم بیاوریم 30% کالا بیشتر حمل کرده‌اند که این رقم قابل توجهی است. در بنادر ما الآن رسوب کم داریم. کشتی روی آب که دموراژ می‌دادیم کمتر داریم، البته فکر می‌کنم 4 و 5 تا داریم ولی خیلی کم شده، به خاطر این که بار هم امسال زیادتر شده است. برای راه‌آهن، راه‌آهن بافق ـ بندر عباس تا سیرجان آماده افتتاح شده که به زودی افتتاح آن را می‌فهمید که در آینده خیلی شبکه مؤثری است مخصوصاً برای حمل مواد معدنی و کارخانه‌های بزرگی مثل اهواز و اصفهان که معادن گل‌گهر و چادر ملو و چیزهای دیگر که در آینده به کار می‌افتد و مخصوصاً وقتی که به بندرعباس وصل می‌شود، بار سنگینی از مشکلات حمل ونقل را می‌تواند حمل بکند، بر روی آن دارند کار می‌کنند. امیدواریم که یکی از کارهای مؤثر ما، البته بزودی نتیجه‌اش چند روزه نیست، این باشد که بتوانیم در آینده حمل و نقل کشور را سر و سامان بدهیم. بدون شبکه درست حمل و نقل، ما نمی‌توانیم اقتصادمان را فعال بکنیم. همین حالا، ما یک ستاد داریم، جاهایی که احساس می‌کنیم که کمبود وجود دارد، جا به جایی می‌کنیم. مثلاً، یکروز می‌بینیم باید گندم را بیشتر حمل کنیم، یک روز می‌بینیم برنج، سیمان، نفت را، تمام اینها ]که[ به نقطه بحرانی می‌رسد، این ستاد، بخشی را از این جا برمی‌دارد به آن طرف می‌برد، الآن این جوری حل می‌کنیم. صنایع سنگین طرح خوبی دارد و از ما هم ارز حسابی امسال، برای تولید تعداد فراوانی کامیون، اتوبوس و مینی‌بوس گرفته است که ما قرار است اینها را با قیمت دولتی بدهیم. بعضی از کالاها را ]که[ ما در آینده باید با ارز 7 تومانی به مردم بدهیم، من‌جمله اینهاست. اینها چیزهایی است که نمی‌شود گران کرد، و به اندازه کافی هم باید تولید بکنیم مثلاً تراکتور، کمباین، تمام ابزار کشاورزی، کود شیمیایی، سموم، چیزهایی که مربوط به کشاورزی است، عمدتاً آبیاری، حمل و نقل، حمل و نقل عمومی نه خصوصی، اینها را با ارز دولتی باید در اختیار مردم بگذاریم. به نظر می‌رسد در سال آینده و از همین حالا هم شروع شده، صنایع سنگین یکی از پرکارترین بخشهای ما باشد، برای اینکه این مشکلات حمل و نقل و کشاورزی را بتواند سامان بدهد. از همین حالا هم تحویل آن را شروع کرده‌اند ولی در سال جدید، این چیزها را خواهیم داشت. در وزارت بازرگانی عمدتاً الآن تلاش متمرکز بر این است که مسائل صادرات و واردات را حل بکنیم. یکی از مشکلاتی که ما وارث آن هستیم، بروکراسی است که در صادرات و واردات داریم، مثل مسائل گمرکی و مقررات. الآن صنایع ما اگر بخواهند چیزی بخرند، از امروز که بخواهند شروع بکنند تا از مسیرهایی که باید عبور بکنند، به موادشان برسند، مدت زیادی طول می‌کشد که این مشکل واردات است. کسانی که چیزی تولید می‌کنند و می‌خواهند صادر بکنند، حسابی خسته می‌شوند و سرمایه‌شان مدتی معطل می‌شود تا اینکه به بازار برسد. طرحهای خوبی وزارت بازرگانی درست کرده، که بعضی از آنها را شروع به اجرا کرده‌اند. بعضی از آنها برای تصویب در دولت است، که بعد از اینکه اینها تصویب شد، ما یک روند سالمتری خواهیم داشت. روی پیمانهای ارزی دارند کار می‌کنند که یک امتیازاتی به صادرکننده بدهیم تا آنها با علاقه بیشتری دنبال کارشان بیایند. ما اگر صادراتمان را با آن رقمی که در برنامه پنج ساله دیدیم، نتوانیم اجرا بکنیم، خسارت می‌بینیم. کشور را ما باید از درآمد نفت نجات بدهیم. درآمد نفت باید باشد ولی عمدتاً صرف سرمایه‌گذاری بشود نه ]اینکه[ مصرف بشود. ما نفت را بفروشیم، بیاییم کامیون کنیم یا ماشین سواری کنیم که مردم سوار بشوند، این مسأله درستی نیست. لذا ما فکر می‌کنیم که بیشتر باید به سمت تسهیل صادرات برویم که وزارت بازرگانی و وزارت اقتصاد و دارایی دنبالش هستند. گمرکات را همین طور که می‌دانید و مطلع هم هستید تا حدود زیادی ما کارش را سبکتر کردیم، و الآن جنسها در گمرک کمتر رسوب می‌کند. فرودگاهها، مخصوصاً آنهایی که بین‌المللی است و با خارج ارتباط دارد، رفت و آمد را تسهیل کردیم. الآن در فرودگاه مهرآباد که یک روزی برای ما یک چهره زشتی بود چون هر کس وارد می‌شود، اولین جایی که برخورد می‌کند با کشور ما در فرودگاه بود، سختگیریهایی بی‌مورد می‌شد و ارگانهای متعددی که آنجا بودند، هر کسی به یک جور می‌بایست مسافر را کنترل کند، این زحمت بود و وضع خوبی نداشت، تا حدود زیادی مشکلات آنجا حل شده است، الان مردم راحت رفت و آمد می‌کنند، البته باید از این هم راحت‌تر بشود. گمرکات اطراف کشور هم الآن وضعش این طوری است ولی از این هم باید بهتر باشد که داریم بر روی آن کار می‌کنیم. اگر ما با این تدبیرها بتوانیم این جریان سخت ورود و خروج کالا را کنترل بکنیم و یک مسیر سالمی به آن بدهیم، این تأثیر زیادی می‌تواند در زندگی مردم، هم در تولید، هم در توزیع و هم تجارت و کارهای عمرانی ما داشته باشد. البته وزارت خارجه در این مدت خوب فعال بوده است. همین حرکت سیاسی که در ابتدا عرض کردم، در دنیا بسیاری از بافته‌های ضد انقلاب و دشمنان ما را خنثی کرد که از ابتکارات وزارت اطلاعات بود، دارد انجام می‌شود.
امیدواریم در آینده هم توفیقات بیشتری پیدا کنیم. الان فعالیت عمده وزارت خارجه روی قطعنامه 598 متمرکز است، که اینجا برای ما یک نقطه سرنوشت سازی است. ما به تنهایی داریم مقاومت می‌کنیم که حق ملتمان را حفظ کنیم. آن زحماتی که رزمندگان ما کشیدند و خونهای شهیدان بزرگوار ما که برای حفظ انقلاب ریخته شد، از آنها پاسداری بکنیم که دشمنان نتوانند از ما امتیاز بگیرند ]و[ ما به حق ملتمان و دفاع از انقلابمان بتوانیم بپردازیم. وزارت خارجه الآن متولی این مسئولیت بزرگ است که به خوبی هم دارد انجام می‌دهد. بقیه ارگانهایی هم که من اسمی از آنها نبردم، هر کدام در حد خودشان کارهای خودشان را دارند می‌کنند. من حالا آخر بار خلاصه گیری بکنم، من مجموعاً به آینده مادی این کشور که دشمنان ما به عنوان نقطه ضعف برای ما همیشه معرفی می‌کنند، خوش‌بین هستم. آینده معنوی روشن‌تر است، یعنی ما همین حالا دستاوردهای انقلابمان از لحاظ معنا در حد مطلوب است و از این هم پاسداری خواهیم کرد و نخواهیم گذاشت که در داخل یا خارج، کسی به این دستاوردها دستبرد بزند. آینده مادی را زیر سؤال برده بودند، یعنی گفته بودند ممکن است اسلام برای انقلاب فرهنگی مناسب باشد اما برای سازندگی متناسب با این زمان نمی‌تواند حرکت بکند. ما این را قبول نداریم و من واقعاً به عنوان کسی که تقریباً همه اطلاعات کشور را کم‌وبیش دارم و میدانم داریم به کجا می‌رویم، خوش‌بین هستم. این کشور شما می‌تواند یک کشور آزاد، مستقل و آباد باشد. ایران می‌تواند، با تلاش مردم و مسئولان ما گلستان باشد. ما منابع کافی مادی در کشورمان داریم، انسان به اندازه کافی ]و[ استعدادهای بسیار خوب در کشورمان داریم، حسن‌نیت در مدیران کشور به اندازه کافی هست و روند هم بحمداللّه خوب است و اتحاد و یکپارچگی در کشور ما حاکم هست. از بعد سیاسی، علی‌رغم تبلیغاتی که می‌کنند ]و[ می‌گویند اینجا منازعه و کشمکش سر قدرت است و بحثها و جدلها، اینها تمامش دروغ است. یعنی واقعاً در کشور نیروهای مردمی و دست‌اندرکار بر سر اصول، آرمانها و راهها هیچ اختلاف جدی ندارند. این مقدار مشاجره‌ای که در کشورما هست، مثلاً شما می‌بینید در مجلس بحثهای تندی می‌شود، یا در مطبوعات یا صدا و سیما می‌شود، این مقدار کمترین چیزیست که در یک محیط سالم سیاسی باز می‌تواند باشد. مگر می‌شود یک کشور آزاد باشد و مردم بتوانند حرفشان را بزنند، نماینده بتواند حرفش را بزند ]و[ تریبون دستش باشد، روزنامه بتواند بنویسد و هیچ اختلاف نظر نباشد. مگر مردم محصول یک کارخانه هستند که همه مثل هم در بیایند و مثل هم فکر بکنند. خب اختلاف نظر وجود دارد، این اختلاف نظرها مفید است، یعنی مردم ما هیچ وقت نگران نباشند اگر می‌بینند در مجلس، یک نماینده‌ای به یکی دیگر می‌پرد یا در مطبوعات چیزی می‌گویند یا از دولت انتقاد می‌کنند، اینها نگرانی ندارد. اینها نقاط قوه ماست، نقاطی است که باید اندیشه‌ها به هم برسد و انتقاد ]و[ بررسی شده، راه بهتر انتخاب بشود. اکثریت مردم ما هم همراه رهبری هستند، هر چه آنها بخواهند انجام می‌شود. کسانی هم که افکار غیر از این دارند باید آزاد باشند، افکارشان را بگویند، ممکن است در حرفهای آنها هم حرفهای حسابی باشد، ]باید[ انتخاب بشود. بنابراین در این کشور بحمدالله نیروهای علاقه‌مند به انقلاب اکثریت قاطع مردم ما هستند من نمی‌گویم همه، اکثریت قاطع هستند، اینها، در اصول و راههای اصلی با هم متحد و همکار هستند. صدای ما هم به دنیا می‌رسد، صدا و سیما الآن با چند زبان خارجی، افکار شما را دارد منتقل می‌کند البته معمولاً روزنامه‌های کثیرالانتشار دنیا حرفهای ما را نمی‌نویسند، رادیوهای دنیا هم حرفهای ما را نمی‌گویند، ولی ما صدای خودمان را به همه دنیا رسانده‌ایم. الآن علاقه‌مندان به جمهوری اسلامی در سراسر دنیا می‌دانند ما چه چیزی می‌گوئیم، حالا یک کمی دیر یا زود به این خبر می‌رسند. در این چند ماه اخیر، صدا و سیما در اطراف کشور، در جنوب، شرق، غرب، ]و[ شمال مراکز پرقدرتی را راه انداخته است که صدای ما را بیشتر می‌تواند برساند. ان‌شاءالله تصویر ما هم به اطراف برسد. شما دارید می‌بینید مسلمانهای کشورهایی مثل شوروی، که خب یک محیط دربسته‌ای بوده، با افکار شما آشنا هستند. هر جای دنیا بروید، آشنا هستند. ما سیاست حمایت از مسلمانها را در دنیا ادامه خواهیم داد، البته دخالت در امور دیگران نمی‌کنیم. هر کشوری قوانین خودش را دارد. مسلمانی که در گوشه‌ای دیگر از دنیا حقش را مطالبه می‌کند، ما از آنها بدون دخالت در امور دیگران حمایت می‌کنیم و این سیاست را ادامه می‌دهیم. با ستمها، ظلمها و تجاوزهایی که در دنیا هست، درگیر خواهیم بود. هیچ وقت ما نمی‌توانیم با یک جریان جنایت‌کارانه متجاوزی کنار بیاییم. خب یک جا زورمان می‌رسد، دستشان را می‌بندیم، یک جا زورمان نمی‌رسد، اعتراض ]و[ نظرمان را می‌گوییم و معمولاً مستضعفان دنیا، آن جایی که آرمان حقی مطرح کنند، از طرف جمهوری اسلامی حمایت می‌بینند. این سیاستهای جهانی ماست، بیخود هم ما را متهم نکنند، صدور انقلاب را این جوری معنا نکنند که ما می‌خواهیم دخالت در امور دیگران بکنیم، نه ]در امور[ همسایه نه غیرهمسایه، ما دخالت نخواهیم کرد. ولی دنیا هم باید اینقدر آزاده باشد که به ما حق بدهد که حرفمان را بزنیم ]و[ در دنیا اگر کسی خواست دنبال ما راه بیاید، این حق را از او نگیرند.
والسلام علیکم و رحمة‌الله.
حالا آقایان اگر چیزی احساس می‌کنند، در حرفهای ما کمبود است، می‌توانند بپرسند. بفرمایید.
«س» جناب آقای رئیس جمهور پیش از طرح سؤالاتم، می‌خواستم از طرف همکارانم در وسایل ارتباط جمعی اجازه بگیرم که در این کنفرانس حضور دارند و از شما به خاطر این فرصتی که به ما دادید تا بتوانیم سؤالاتمان ]را[ مطرح بکنیم، تشکر می‌کنم. ما کاملاً به وظایف سنگینی که دولت شما این روزها برعهده دارد، واقف هستیم ولی می‌خواستیم خواهش بکنیم به ما بیشتر فرصت بدهید تا به عنوان رابطین بین مردم و دولت و بالعکس وظیفه خودمان را در ارتباط با شما بیشتر از گذشته به انجام برسانیم :
«ج» بسیار خوب من این حرف شما را می‌پذیرم.
«س» سؤالات متعددی را من به عنوان نماینده خبرگزاری دارم، اما برای اینکه نوبت به بقیه همکاران برسد، سؤالی دارم در ارتباط با وضعیت حمل و نقل؛ مشکل حمل و نقل مردم در داخل تهران از مسائل مهمی است که الان مردم با آن درگیر هستند. اول صبح که از خانه‌شان بیرون می‌آیند ..... ]تا[ به کارشان برسند، مشاهده می‌کنیم که مجبور هستند مسافت زیادی را فشرده طی بکنند، به خاطر نبود وسایل نقلیه و این مشکل مهمی است. من می‌خواستم این سؤال را اگر ممکن است در مرحله اول پاسخ بفرمایید؟
«ج» بله همان طور که می‌دانید تهران شهری است که نه خیابانهای آن، نه کوچه‌هایش، نه، میدانهایش، برای این مقدار جمعیت ساخته نشده است، جمعیت اضافی در تهران وجود دارد، بافت شهر ناسالم است ولی ما برای همین شهر، راه‌حلهایی در نظر گرفتیم. البته وسیع و عمقی است. یکی متروست که من روی مترو همیشه تأکید داشتم، حالا هم دارم حمایت می‌کنم ]که[ مترو راه بیفتد. بناداریم یک مقدار اتوبوس به شرکت واحد بدهیم که در همین امسال ]یا[ سال آینده، فکر می‌کنم حدود 6000 اتوبوس خودمان تولید خواهیم کرد، که سهمی به تهران می‌رسد ]و[ می‌دهیم. یک مقدار اتوبوس خود اینها دارند ]که[ به خاطر اینکه حقوق راننده‌هاشان کم است، نیرو ندارند، بنا شده است که حقوق آنها را ترمیم کنیم، که از امکاناتشان بهتر استفاده بکنند. یک مقداری هم وضع رانندگی و مقررات رفت‌وآمد باید جدی‌تر گرفته بشود. مجموعه اینهاست. من فکر می‌کنم اگر ما به اندازه‌ای که خیابانها ظرفیت آن را دارد اتوبوس و مینی بوس بدهیم، مترو هم راه بیفتد و خیابانها را هم آنجاهایی که مسیرها مناسب نیست، اصلاح بکنیم، یک حد مناسبی می‌شود فکر کرد که ما در این برنامه داریم کار می‌کنیم.
«س» سؤال دوم من در مورد مذاکرات صلح است. اگر ممکن است بفرمایید که سرانجام میانجیگری شوروی برای به انجام رساندن مذاکرات صلح ایران و عراق، بر اساس قطعنامه 598 به کجا رسیده و جمهوری اسلامی ایران برای پایان دادن به وضعیت نه جنگ نه صلح چه تدابیری را اتخاذ کرده یا در نظر دارد؟
«ج» ما یک طرف کار هستیم. یعنی ما هستیم که واقعاً صلح می‌خواهیم، ولی اصرار هم داریم که حقمان ضایع نشود ]و[ بر این اساس، آمادگیمان را داریم اعلام می‌کنیم. شورویها دعوت کردند، ما پذیرفتیم. منتها به آنها گفتیم برنامه مذاکره را به ما بدهید، شما به هر حال دنبال چه هستید، ما به آنجا بیاییم در مورد چه می‌خواهیم صحبت بکنیم، آنها گفتند به شما خواهیم داد، با عراق هم صحبت می‌کنیم، هنوز برنامه‌شان را نداده‌اند. البته دبیرکل سازمان ملل الآن جلو افتاده است یعنی فکر می‌کنم برنامه او آماده‌تر شده و مذاکرات در نیویورک یا جایی که احتمالاً رئیس سازمان دبیرکل بخواهد، جلو می‌افتد.
«س» آقای رئیس جمهور، جناب‌عالی یکی از راههای افزایش پولی و جذب نقدینگی‌های موجود در جامعه را واگذاری صنایع غیر استراتژیک به مردم اعلام کردید. این صنایع چه بخشهایی را شامل می‌شود و نحوه واگذاری آن چگونه است؟
«ج» این بر اساس قانون اساسی است. در قانون اساسی گفته شده است: بخشی از صنایع باید در اختیار دولت باشد. آن قسمتی که در قانون اساسی گفته‌اند دولتی باشد، ما آنها را نمی‌توانیم بدهیم. که عمدتاً همین صنایع استراتژیک هستند. عملاً الآن صنایع غیر استراتژیک، با واسطه یا بی واسطه دست دولت هستند. یعنی بخشی از صنایع دست وزارت صنایع سنگین و سازمان گسترش، بخشی دست صنایع سازمان صنایع ملی و بخشی دست بانکها است که آنها هم دولتی هستند، خیلی زیاد، بخشی دست بنیاد مستضعفان، بنیاد شهید، بنیاد پانزده خرداد، و بعضی از نهادهای دیگر دولتی که به دولت به نحوی مربوط هستند عمده صنایع در اختیار اینها است. ما سیاست‌مان این است، این صنایع حتی‌الامکان برود دست بخش خصوصی که آنها با مدیریت خودشان اداره بکنند. راهش را هم در همین بورس دیده‌ایم. منتها بورس، هر کارخانه‌ای ]و[ هر شرکتی را نمی‌پذیرد، باید وضع مالی شرکت مناسب باشد تا آن تضمین لازم را برای سهامدارها داشته باشد. شرکتها هم شروع کرده‌اند الآن، هم دولتی‌ها و هم غیر دولتی‌ها دارند سازمان مالی خودشان را اصلاح می‌کنند که سودده باشند تا در بورس پذیرفته بشوند.
آنها که سودده ]و[ محکم باشد، کارشان وارد بورس می‌شوند و از این طریق می‌روند. اما اینکه این چقدر خواهد شد، بستگی به مالکین اینها، دارد بنیادها چقدر بخواهند، چه چیزهایی را بخواهند نگه دارند، ما آزاد گذاشتیم و تشویق می‌کنیم.
«س» با توجه به تصویب مجلس شورای اسلامی، دولت می‌تواند در برنامه پنجساله از اعتبارات خارجی استفاده کند. آیا جذب این اعتبارات شروع شده است و چه کشورهایی مورد نظر جمهوری اسلامی هستند و در چه بخشهایی این اعتبارات تضمین می‌شود؟
«ج» آن بخشها توسط مجلس مشخص شده، در برنامه هم هست. ما برای سد سازی ]و[ در پتروشیمی می‌توانیم، در چند رشته مشخص صنعتی که اسم طرحها هم آنجا مشخص هست، مثلاً در سیمان، لاستیک، و آلومینیوم، و چیزهایی از این قبیل، بله آن طرحها را مشخص کرده‌ایم و طرفهای خارجی هم آمده‌اند، خیلی جاها، دارند مذاکره می‌کنند. همین کارخانه آلومینیوم که قرارداد آن را بستیم، اولین نمونه بود، که در بندر عباس کار آن دارد شروع می‌شود در مورد سیمان، کاغذ، لاستیک، ]و[ پتروشیمی همین برنامه‌ها شروع شده است. در مورد چند سد دارند مذاکره می‌کنند. البته اینها به صورت اعتبار است ]و[به‌شکل وام نیست، یعنی یک شرکت خارجی می‌آید اینجا، درصدی از مخارج یک کارخانه‌ای را مثلاً کارخانه کاغذ سازی را می‌دهد، کارخانه وقتی که به محصول نشست از محصول کارخانه تا استهلاک سرمایه‌اش در طول چند سال می‌برد. یعنی شیوه کار این‌جوری انجام می‌شود.و الآن استقبال خوبی هم در دنیا، شده موارد زیادی آمده‌اند، منتها ما شرایط سنگینی داریم که بعضی‌هاشان شرایط ما را نپذیرفتند، داریم با هم صحبت می‌کنیم.
«س» آقای هاشمی با گزارش جامعی که از حوزه جاری کشور دادید، خیلی از سؤالات ما پاسخ گفته شد، اما سؤالی که من مطرح می‌کنم درمورد توزیع درآمد و عدالت اجتماعی است. قسمتی از گزارش شما مربوط بود به مسأله تورم بود و موفقیتی که دولت در کنترل آن داشته، که از حدود 29% به 20% آن را تقلیل داده‌اید، ولی خب تصدیق می‌فرمایید که همین مقدار هم برای قشر مستمری بگیر میزان کمی نیست. بفرمایید برای رفع مشکل این قشر، چه اقداماتی دولت انجام می‌دهد و با توجه به اینکه طی روزهای آینده بودجه سال 69 کل کشور در مجلس مطرح می‌شود و بخشی از درآمدهای ریالی دولت متوجه کسب مالیات از مردم هست، بفرمایید که مکانیسم دریافت مالیات آیا به همان روش قبلی است و اینکه دولت برای جلوگیری از اثرات منفی دریافت مالیات چه سیاستهایی را دنبال می‌کند؟
«ج» قانون مالیات را در برنامه هم تکلیف شده، ما باید اصلاح بکنیم. متناسب با برنامه الآن وزارت اقتصاد دارد آماده می‌کند که دولت بیاورد همانطور که در حرفهای اول شما بود، آن سیاست اصلی ما که عدالت اجتماعی در تقسیم امکانات کشور است، مایه اصلی حرکت ماست. هم شما عملاً در این چند سال گذشته دیدید، با اینکه مجلس، دولت، حضرت امام، همه ما فشار داشتیم که عدالت اجتماعی اجرا شود، شرایط کمبود در کشور ]و[ به هم خوردن تعادل عرضه و تقاضا باعث شد که افراد ناباب و ناسالم درآمدهای سرشار بادآورده پیدا بکنند. به خاطراینکه جنس کم بود، با یک حرکت شیطنت‌آمیز، شایعه‌سازی، یا احتکار جنس و بازار سیاه درست کردند آلاف و اُولوف، اینها درآمد پیدا می‌کردند و همین مقدار از جیب مردم مستضعف و مصرف کننده می‌رفت. ما خیال می‌کنیم راه اصلی این است که ما اول شرایط تعادل را در کشور درست بکنیم، تولید واقعاً اضافه بشود، کار در مملکت اضافه بشود، نیروی کار مجبور نشود کارش را به قیمت ارزان بفروشد، بتواند از رقابت کارفرماها استفاده بکند، حق خودش را تأمین بکند و وقتی که شرایط عادی در کشور باشد، آن موقع آن آرمانها ]و[، اهداف اسلامی ما به آسانی قابل اجراست. آن موقع بیرون کردن یک جریان احتکاری از کشور خیلی آسانتر است. الآن ما به محض آنکه روی جریانی فشار می‌آوریم، به خاطر کمبود جنس، همین چیزی که هست، می‌رود زیرزمین، مخفی‌تر می‌شود. یعنی فشار را بیشتر می‌کند ولی در شرایطی که عرضه و تقاضا برابر باشد، دولت خیلی آسان می‌تواند دست محتکرها، سیاه کارها و زالوها را ببندد، و شرایط طبیعی به وجود بیاورد. قشر کارمند، ]و[ مزدبگیر به طور کلی بدترین زندگی را در این دوران داشته‌اند که ما از همین حالا شروع کرده‌ایم. یعنی ما اولین اقداممان پرداخت عیدی بود، به این صورتی ]که[ شروع کردیم. در سال آینده، حقوق کارکنان دولت یک نسبت خوبی بالا خواهد رفت و طبعاً حقوق کارگرها را این چند سال اخیر اضافه نکرده بودند، که ما حداقل مزد را حدود 20% بالا بردیم، یعنی از 83 کردیم به 100. به مزدبگیرها را باید بیشتر برسیم که حقشان تأمین شود ]و[ تورم را بشکنیم. البته تورم که ما می‌گوییم بشکنیم، مردم ما نباید انتظار داشته باشند که، من اول هم در نماز جمعه گفتم، این یک کار دو سه ساله‌ایست، تا برنامه اجرا نشود، تا ما آن منابع اصلی اقتصادمان را ترمیم نکنیم، این نابسامانیها هست. در آن شراییط انشاءاللّه می‌شود عدالت اجتماعی را تأمین کرد. مالیاتها هم عادلانه برخورد می‌شود.
«س» در مورد یکی از وظائف اصلی وزارت امور خارجه، در حال حاضر پیگیری اجرای قطعنامه 598 را ذکر کردید. در خبرها داشتیم که بامداد امروز پیش‌نویس دستور کار اجلاس آتی وزرای خارجه دو کشور تسلیم نمایندگان دو کشور در سازمان ملل شده است. بفرمایید آیا تاکنون گزارشی بدست شما رسیده و اینکه آیا مفاد این دستور کار با متن قطعنامه تغییری داشته است یا نه؟
«ج» ما هیچ‌گونه تغییر را با متن قطعنامه نمی‌پذیریم. این مفاد را هم من هنوز نخوانده‌ام، یعنی امروز صبح یک چیزی آمده است، من فرصت خواندنش را پیدا نکرده‌ام،انشاءاللّه به زودی می‌خوانم ولی مسلماً چیزی غیر از آنچه که در قطعنامه هست، ما نخواهیم پذیرفت.
«س» جناب آقای هاشمی رفسنجانی بفرمایید با توجه به اینکه وزارت نفت اعلام آمادگی کرده که کوپن بنزین را بردارند، ولی در چند ماه گذشته، هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است. بفرمایید که به چه علت بوده است؟
«ج» وزارت نفت در شورای اقتصاد پیشنهاد آورد که کوپن بنزین را بردارند، محل بنزین را آزاد کنند. بحث سر این بود که به چه قیمت؟ آیا همین 3 تومان، یا 6 تومان، یا حد متوسط بین این دو. پیشنهاد وزارت نفت 4 تومان روی بنزین بود که همه بنزین 4 تومان بشود. یکجا هم دیگر همه آزاد باشند. شورای اقتصاد، سیاستش این است که مانع گران شدن چیزی به طور کلی بشود گفتند که الآن هر نوع اضافه شدن قیمت را ما در این مقطع تا تولیدمان سر و سامان پیدا نکند، مصلحت نمی‌دانیم. لذا آن پیشنهاد شرکت نفت، وزارت نفت، فعلاً تصویب نشد به همین وضع ماند. به علاوه این دو سه ماه اخیر، منبع فرآورده‌های ما که عمدتاً شوروی و رومانی بود هم یک مقدار مشکل داشتند. ما ورود فرآورده‌های نفتی راهم از این طرف و هم از آن طرف با اشکال انجام می‌دادیم، صبر کردیم تا وضعمان عادی‌تر بشود که بعد تصمیم بگیریم.
«س» بفرمایید که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر در چه شرایطی قرار دارند و در مورد خرید تجهیزات نظامی در چه مرحله‌ای هستند؟
«ج» ما عمدتاً روی ساخت تجهیزات نظامی کار می‌کنیم. نیروهای نظامی ما الآن اولاً مکلفند به بازسازی ابزارشان که در جنگ آسیب دیده، هواپیماها، تانگها، تفنگها، و توپها و چیزهایی که دارند، آموزشهای عمیق‌تر براساس تجربه‌ها که مشغولند و مانورهای عملیاتی دفاعی و تهاجمی که مشغولند و خرید تجهیزات نظامی. بله ما یک مقدار چیزهایی که خودمان نمی‌توانیم بسازیم، خریدیم و عمدتاً الآن داریم به ذخیره کردن امکاناتمان می‌پردازیم.
«س» آقای رئیس جمهور همین طور که مطلع هستید، سیستم اداری ما، در فرمایشات شما هم بود که کار را نمی‌کشد و مشکل دارد. از طرفی بعضی از نارسایی‌ها و نادرستی‌ها در سیستم اداری، مردم را هم دارد رنج می‌دهد و هم باعث زحمت مردم است. آیا دولت شما طرحی برای این برنامه، برای بهتر شدن کار دارد؟
«ج» خوب شد شما این را پرسیدید، چون من یادم رفت بگویم. بله، ما تقریباً از روزهای اول شروع کردیم، و می‌دانیم که با سیستم اداری موجود، اجرای برنامه بسیار دشوار است. من نمونه‌اش ]را[ در صادرات و واردات و گمرکات به شما گفتم. سازمان امور اداری و استخدامی طرح نسبتاً خوبی تهیه کرده است، به دولت آورد. در دولت بحث شد یک بخشنامه‌ای تهیه شد که من به همه ارگانها بخشنامه کردم که در در ظرف دو ماه و نیم، سه چهار روز پیش ابلاغ شده تا نیمه اردیبهشت، همه ارگانها برای اینکه کار در آنجا به سرعت انجام بشود و دوره کار را، کوتاه کنند ...، بررسی کنند ببینند دلیل این کندی کار چیست؟ موانع اگر قانونی یا نیرویی یا آگاهی مردم است یا مشکلات دیگری است آن را به ما بگویند ]که [و چه نیازهایی دارند برای اینکه مسئولیتهاشان را سریعتر با زمان مشخص انجام بدهند طرح به ما بدهند. البته سازمان امور استخدامی طرح دارد، منتها ما خواستیم که دستگاههای مجری هم درگیر بشوند. انشاءاللّه بعد از اینکه نظرات آنها رسید، گروهی می‌نشیند، بررسی می‌کنند و راههای اجرایی را انتخاب می‌کنند. البته این یک کار طولانی است. در ظرف چند سال باید ما یک تحولی در امور اداری و تشکیلاتی به وجود بیاوریم.
«س» آقای رئیس جمهور با توجه به اینکه دولت هند و دولت ایالتی کشمیر، اخیراً کشتار وسیعی را در کشمیراز مسلمانان انجام داده، شما به عنوان عالی‌ترین مقام اجرایی کشور بفرمایید موضع رسمی دولت جمهوری اسلامی در این باره چیست؟
«ج» ما موضع رسمی‌مان را اعلام کردیم. ما به شدت این ظلمی را که دارد به مردم کشمیر می‌شود. محکوم می‌کنیم و از دولت هند خواستیم که با مردم به گونه دموکراتیک برخورد بکند. مخصوصاً که در سازمان ملل هم حکومت وقت آن زمان هند پذیرفته است که در کشمیر به آراء مردم باید مراجعه بشود. آنچه که مردم می‌خواهند باید به آنها داده بشود. نمی‌شود با مردم این گونه برخورد کرد و ما فکر می‌کنیم دولت هند دارد اشتباه می‌کند، دلمان هم نمی‌خواهد با دولت هند درگیر بشویم و با آنها روابطمان را تیره بکنیم ولی حرفمان را ]که[ همین طور که گفتم سیاست ماست، حرفمان را به آنها زدیم و حق مردم کشمیر می‌دانیم که سرنوشتشان را خودشان تعیین بکنند.
«س» آقای رئیس جمهور اخیراً شما فرموده بودید که بعضی از سوبسیدها حذف می‌شود و قیمتهای اجناس دولتی هم افزایش پیدا می‌کند. با توجه به اینکه دولت کنترل آن چنانی و لازم را در بخش خصوصی ندارد، آیا فکر نمی‌کنید این افزایش قیمتها را در تمام سطوح به دنبال داشته باشد؟
«ج» من آن جوری نگفتم، کی گفتم که سوبسیدها قطع می‌شود، گفتم سوبسیدها رویه درستی پیدا می‌کند. ببینید ما الآن به همه چیز سوبسید می‌دهیم. یعنی همان ]مواردی[ که در بحثهای صنعتی کردم، ارز 7 تومانی دادن به صنایع؛ یعنی سوبسید دولتی. این که ما بیایم به صنایع ارز رقابتی یا صادراتی بدهیم، این یکنوع قطع سوبسید است، اما در آن مسیری است که تولید، این را جبران می‌کند. این طور جاها سوبسید قطع می‌شود. اما کالاهای اساسی مردم همچنان با سوبسید داده می‌شود، این چیزهایی که ما کوپن ]و[ سهمیه می‌دادیم، همه سهمیه‌ها را می‌دهیم با همان شکلی که دولتی بوده است و نمونه‌اش هم همین نفت است که الآن مثل زده شد. یعنی مثلاً ما گازوئیل را یا نفت سفید را تقریباً مجانی به مردم می‌دهیم، یعنی دولت قیمت حمل و نقل آن را فقط از مردم می‌گیرد. هزینه تصفیه، بقیه چیزها، سرمایه گذاری و این که از معدن بر می‌داریم ]و[ غیره را نمی‌گیریم. آن سوبسیدها حالت خودش را دارد ]و[ حفظ می‌شود. یا برق مثلاً، برق الآن به این قیمتی که ما به مردم می‌دهیم، به قیمتی نیست که برای دولت تمام می‌شود. ما با اینکه گازوئیل را به قیمت ارزان، گاز را به قیمت ارزان، کمتر از آن چیزی که به مردم می‌دهیم، در کارخانه‌ها، مصرف می‌کنند برق تولید می‌کنند باز هم با ضرر به مردم داریم می‌دهیم،
می‌خواهیم این حفظ بشود. به شورای اقتصاد آوردند که دو ریال قیمت برق اضافه شود، برق را گران بکنند، شورای اقتصاد رد کرد. گفت امسال نمی‌شود برق را گران بکنیم، برق به همان قیمت باید داده شود، یا آب مصرفی مردم را الآن ما داریم با سوبسید می‌دهیم. بنابر این سوبسیدهایی که در زندگی عامه مردم مخصوصاً طبقه حقوق بگیر اثر دارد اینها را ما حفظ می‌کنیم.
«س» آقای رئیس جمهور با توجه به تحولاتی که ما امروز در تمام دنیا، شاهدیم و همسویی و هماهنگی این قدرتهای بزرگ، خواهش می‌کنم موقعیت آینده کشور ]و[ نظاممان را تشریح بفرمایید که به چه شکلی در این چرخه تحولات خواهد بود؟
«ج» البته پیش بینی آینده دنیا یک قدری الآن دشوار است، ظاهراً دنیا دارد یک قطبی می‌شود یعنی یک قطب شرق به عنوان یک ابرقدرت در مقابل غرب، ظاهراً به آن شکل دیگر نمی‌ماند. اما نمی‌دانیم ]در [دنیا چه پیش می‌آید. شما همین الآن می‌بینید مسأله آلمان در اروپا، آمریکا و شوروی یک مسأله جدی شده، یعنی وحدت دو آلمان خیلی‌ها را الآن مسأله دار کرده است. فرانسه مسأله دارد، شوروی به این شکلی که دارد پیش میابد که می‌گویند آلمان باید عضو ناتو بماند و متحد بشود مسأله دارد، لهستان مسأله دارد، کشورهایی که در گذشته با او می‌جنگیدند مسأله دارند، خود آمریکا مسأله دارد، یک مسأله در غرب است و از این گونه مسائل جدید وقتی که اینها از آن دوگانگی که با شرق داشتند، بیرون بیایند پیش می‌آید ]و[ رقابتهای جدیدی در دنیا پیش می‌آید. به‌علاوه ما از اول قرار را بر این گذاشتیم که روی‌پای خودمان بایستیم. ما فرضمان بر این است که هیچ کس در دنیا به ما کمک نمی‌کند و ما باید از درون خودمان، خودمان را حفظ کنیم و اداره بکنیم. هر قدر البته بتوانیم همکار پیدا بکنیم، وضع را برای ما بهتر می‌کند. ما خیال می‌کنیم ایران به عنوان یک وزنه در دنیای امروز، به صورت یک کشور مستقل و نمونه استقلال و آزادی می‌ماند. و البته بهای نسبتاً سنگینی هم باید برای این سیاست‌مان بپردازیم که حاضریم بپردازیم ]و[، مردم ما هم همین را می‌خواهند. من مشکل عمده‌ای پیش‌بینی نمی‌کنم ]و[ برای ما در شرایط جدید پیش بیاید.
«س» آقای رئیس جمهور، نظر حضرت‌عالی در مورد جنجال خبری و مسائلی که در ورزشگاه شهید شیرودی پیش آمد، چیست؟
«ج» این نشانی از کینه و بغض و در عین حال یأس دشمنان ماست. خب یک حادثه این جوری که در یک محیط ورزشی پیش آمد، اولاً این اولین بار نبود و در گذشته هم ما چیزی شبیه این را که دو سه بار تا به حال تکرار شده بود، دیده بودیم. اینها با یک مسأله کوچکی است، برای اینکه نیروهای ضدانقلاب را یک قدری سرحال بیاورند و افسردگی آنها را جبران بکنند، سر و صداهای بی‌حسابی را راه انداختند، رادیوهای خارجی هر روز یک خبر جدیدی را پخش کردند و حرف زدند. اینجا هم مردم ما خب خودشان دارند می‌بینند. برای مردمی که اینجا هستند که چیزی نمی‌توانند بگویند. خب آنها که بیشتر از من در خیابانها هستند، می‌بینند مسأله چقدر کوچک و بی‌ارزش بود که روی آن بحث بکنیم. این فقط نشان می‌دهد که دنیا نیازمند است که درباره ما سوژه پیدا بکند و آن را بزرگ بکند و این هوشیاری و وظایف تبلیغی ما را می‌طلبد ...، مثلاً وزارت ارشاد، صدا و سیما، وزارت خارجه ]و[ اینهایی که دست‌اندرکار مسائل تبلیغی هستند، امکاناتی دارند، وزارت ارشاد در سراسر دنیا حضور دارد، در خیلی از جاها باید یک قدری بدهند بیشتر توضیح بدهند که دارند میدهند. البته وزارت ارشاد الآن کارهای خوبی دارد برای آگاه کردن دنیا از اوضاع واقعی ما انجام می‌دهد. باید روشن کنند که افراد دوباره در خارج فریب نخورند.
«س» آقای رئیس جمهور بعد از گذشت 6 و 7 ماه که از کابینه شما می‌گذرد، آیا شما احساس ]نیاز[ به ترمیم کابینه می‌کنید و این شایعه درست است که بناست چند تن از وزراء تعویض بشوند؟
«ج» نه این شایعه درست نیست. من تا این لحظه‌ای که دارم کار می‌کنم، از همه وزراء راضی هستم البته اینها در یک سطح نیست، بعضی‌ها بهتر و قوی‌تر عمل می‌کنند، بعضی‌ها هم در سطح معمول عمل می‌کنند. به نظر نمی‌رسد که ما به این زودی احتیاج به ترمیم کابینه داشته باشیم.
«س» جناب آقای هاشمی، یکی از مقولات قابل لمس بحث در حل مسأله تورم، مشکلات اقتصادی، ]و[تغییر سیستم پولی کشور است. نظر حضرت‌عالی در این رابطه چیست؟
«ج» ما نیازی به تغییر سیستم پولی‌مان نداریم. ما یک آبشار نیرومندی داریم که از توان این آبشار می‌توانیم برای اصلاح وضع پولی‌مان استفاده بکنیم که شروع کرده‌ایم. شما ببینید الآن ارز ما که مایه اصلی تحرک اقتصادی ماست، قیمت بالایی در داخل کشور دارد. البته یک عوارض سویی ]هم[ دارد که شاخص خیلی قیمتها شده که آن را باید بتدریج برطرف کنیم، ولی همین ارز برای دولت منبع تحصیل ریال بالایی است. ما سیستم خوبی درست کردیم که این ارز را به کالا تبدیل کنیم و دولت ریال زیادی از این ناحیه به دست بیاورد و نقدینگی را جمع کند. وقتی که ما از این طریق، نقدینگی را جمع بکنیم دیگر نیاز نداریم سیستم پولی‌مان را اصلاح بکنیم. در دولتهای دچار جنگ که معمولاً سیستم پولی‌شان را اصلاح می‌کردند، بعد از جنگ سالهای طولانی، درآمد ارز نداشتند و برای ارزی هم که می‌خواستند تحصیل بکنند، بایست پول داخلی خودشان را به مقدار زیادی خرج بکنند تا اینکه ارز تهیه بکنند.