مصاحبه
  • صفحه اصلی
  • مصاحبه
  • مصاحبه آیت الله هاشمی رفسنجانی با خبرنگار واحد مرکزی خبر پیرامون سیاست جدید جنگ و طرح‌های جدید اعزام نیرو

مصاحبه آیت الله هاشمی رفسنجانی با خبرنگار واحد مرکزی خبر پیرامون سیاست جدید جنگ و طرح‌های جدید اعزام نیرو

  • شنبه ۱۱ تیر ۱۳۶۷

 

س ـ شرایط جدید تأمین نیروها چیست؟

ج ـ قوانین و مقررات مربوط به تأمین نیروها از سوی قوه مقننه وضع خواهد شد.

شرایط جدید براساس به وجود آوردن امکاناتی، برای به دست آوردن برتری در جبهه‌های زمینی که در سال‌های اخیر عاملی تعیین کننده به شمار می‌آمده است، می‌باشد.

در زمان جنگ باید امکاناتی که در اختیار کشور هست به میدان جنگ روانه گردد تا تعادل به نفع ما عوض شود. ما این قدرت را داریم که چندین برابر نیروی بسیجی، سرباز وظیفه و کادر برای جبهه‌ها تدارک کنیم.

س ـ آیا سیاست جنگ تغییر کرده است؟

ج ـ تا به حال در زمینه جنگ سیاست این بوده است که گذران زندگی در حالت عادی ادامه یابد و در عین حال جنگ هم با حملات نفوذی کم دامنه و قدم به قدم برای عقب راندن دشمن در حرکت باشد.

اما شرایط جدید ایجاب می‌کند که آن سیاست را واگذار بگذاریم. برای این کار تنها جمع‌آوری نیرو کافی نیست، تدارک نیرو نیز مهم است که برای آن منظور باید از امکانات کشور بیشتر استفاده شود و بر این اساس باید امکانات و سیاست‌گذاری‌های کشور بر محور جنگ تعیین شود.

س ـ در ستاد کل نیروهای مسلح چه اقداماتی انجام داده‌اید؟

ج ـ در ستاد کل نیروهای مسلح یا ستاد فرماندهی کل قوا که اخیرآ کار خود را شروع کرد، ترکیبی را بوجود آورده‌ایم که دولت، ارتش و سپاه به طور جدی حضور دارند تا هم امکانات نظامی را هماهنگ به کار بگیریم و هم از امکانات کشوری در جنگ استفاده کنیم.

لزوم تدوین قوانین متناسب با طرح‌های جدید را باید مورد توجه قرار داد. قوانین جدید باید به نحوی گذرانده شود که دست مدیران برای جذب نیرو و امکانات باز باشد.

مدیران لایق را باید بتوان از بخش‌های غیرجنگ به بخش جنگ منتقل ساخت.

س ـ نظرتان در مورد چگونگی تبلیغات جنگ چیست؟

ج ـ ما نباید اجازه دهیم که دشمن در دنیا بتواند ما را به عنوان جنگ طلب و صدام را به عنوان صلح جلو معرفی کند.

خطبا و مسئولان تبلیغات و رسانه‌ها ضمن تأکید بر ادامه نبرد تا پیروزی مواظب باشند از این ترفند استکبار جهانی جلوگیری کنند.

بنابراین هرگاه سخن از پیروزی در میدان نبرد به میان می‌آید بر موضوع لزوم ختم جنگ از راه غیرنظامی هم تأکید شود.

س ـ آیا شرط آغاز مذاکرات برای پایان جنگ تغییر کرده است؟

ج ـ نخیر، شرط آغاز مذاکرات برای پایان جنگ معرفی متجاوز است. دشمنان اسلام و انقلاب تصمیم دارند نگذارند ایران به حق خود برسد و می‌خواهند صدام را بدون کیفر از این مهلکه خود ساخته، بیرون بکشند.

س ـ آیا در مدیریت جنگ در آینده تغییراتی صورت خواهد گرفت؟

ج ـ اکنون ستاد کل نیروهای مسلح و ستاد کل فرماندهی قوا را تشکیل داده‌ایم و ترکیب ستاد غیر از ترکیب ستادهای قبلی است. در این ستاد هم دولت حضور دارد و هم سپاه و ارتش.

کار ادغام سپاه در ارتش یا به عکس فعلا مطرح نیست و مأموریت اصلی ما هماهنگی این نیروهاست تا زمینه‌های وحدت کامل فراهم شود.

در نهایت بایستی تمام ارزش‌های موجود در سپاه و ارتش را حفظ کنیم و به گونه‌ای این دو نیرو را با هم ترکیب کنیم که بتوان یک نیروی مسلح مقتدر به وجود آورد.

با امکانات فراوانی که از نظر نیروی انسانی و امکانات در درون کشور وجود دارد، ایجاد یک نیروی مسلح غیرقابل شکست در منطقه کاملا مقتدر است و این کار را در همین مرحله که رئیس جمهوری اعلام کرده است شروع کرده‌ایم.

اکنون گروه مشخصی در حال تحقیق در چگونگی ساخت یک نیروی مسلح جدید از نیروهای مختلف موجود و مشغول به جنگ است.

تحقیقآ در وضع جدید حق کسی ضایع نمی‌شود و قرار نیست از قدرت و هیمنه ارتش یا سپاه کاسته شود. بلکه نظر، ایجاد یک نیروی هماهنگ و یکپارچه از مجموعه این نیروهاست.

س ـ نظرتان در مورد تهدید اخیر آمریکا چیست؟

ج ـ در مورد تهدید اخیر آمریکا در زمینه حمله به پایگاه‌های موشکی ایران باید گفت که آمریکا مدتی است حالت خصومت رسمی و علنی علیه ما به خود گرفته است و هر زمان نیازی احساس کند که روحیه‌ای به صدام باید داده شود، شرارتی انجام می‌دهد.

بعد از اعلام موضع شورای عالی پشتیبانی جنگ و رئیس شورا، آمریکایی‌ها عرض اندام می‌کنند.

آمریکا همیشه منتظر بهانه‌ای است تا زهر خود را به انقلاب ما بریزد.

س ـ سیاست گسترش روابط با دیگر کشورها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

ج ـ من از سیاست گسترش روابط جمهوری اسلامی ایران با دیگر کشورها دفاع می‌کنم. سابقآ این روش ناصحیحی بوده که برای جذب نیروهای انقلابی، ما برای کشورمان دشمن درست می‌کردیم.

یعنی کشورهایی که می‌توانستند بی‌تفاوت باشند، آنها را روبروی خود و در حال عداوت با خود قرار می‌دادیم، یا حداقل کاری برای جذب آنان نمی‌کردیم. در مرحله پنجم، سیاست خارجی ما به گونه‌ای خواهد بود که بی‌جهت میدان‌ها در اختیار دشمن قرار نگیرد. خیلی از دولت‌ها هستند که می‌توانند بی‌تفاوت باشند که ارتجاع یا عراق آن کشورها را جذب کرده‌اند.

اکنون وزارت امورخارجه مأمور است در این مرحله این راه صحیح را دنبال بکند.

س ـ نظرتان در مورد طرح‌های جدید اعزام نیرو چیست؟

ج ـ در این مقطع ما فوق‌العاده نیازمند به حضور وسیع نیروهای داوطلب و به ویژه دوره دیده هستیم.

انتظار داریم نیروهایی که آمادگی رزمی دارند سریعآ خود را به مراکز اعزام معرفی کنند. وضع نباید به گونه‌ای باشد که یک موج نیرو بفرستیم و موج بعدی منتظر زمان اعزام باشند.

باید وضع به گونه‌ای باشد که قبل از مرخص کردن نیروهای فعلی، نیروهای بعدی وارد میدان شده باشند.

در برنامه درازمدت در مرحله جدید، بهره‌گیری از مشمولان بیشتر و فراخوانی نیروهای نظامی از همه مراکز و آوردن سربازهای وظیفه بیشتر است. ما باید نیروی رزمی ثابت را در جبهه زیاد کنیم و نیروی بسیج داوطلب را برای مقاطع مخصوص نگاه داریم. اما تا آن مرحله زمان لازم است. اگر در این مقطع حضور آن گونه که توقع می‌رود تأمین شود، می‌توانیم شاهد تحول جدی در میدان‌های نبرد باشیم.

این برنامه‌ها می‌تواند به صورت فراخوانی نیروهای مقتضی و نیز تمدید دوره خدمت سربازی باشد. در این مورد داریم کار می‌کنیم. نمی‌توان به این متکی بود که مانند زمان صلح سرباز بگیریم.

عراقی‌ها در تمام دوران جنگ، هیچ سربازی را مرخص نکرده‌اند. کسانی که در شروع جنگ، دو سال خدمت را پایان برده بودند، هنوز هم در حال خدمت وظیفه سربازی هستند. در صورتی که ما تنها اخیرآ چهار ماه به خدمت نظام وظیفه اضافه کردیم.

این روش با روح جنگی به این وسعت سازش ندارد. در همه دنیا هنگام جنگ ذخیره‌ها را به تدریج فرا می‌خوانند. اما ما تا به‌حال این کار را نکرده‌ایم. چون نیروهای مردمی به صورت داوطلب به خدمت در می‌آمدند و در حد لزوم نیرو داشته‌ایم.

در مرحله پنجم باید روی این روش‌ها با تکیه به قوانین جدید کار شود.

س ـ نظرتان در مورد شایعه سوءقصد به شما چیست؟

ج ـ این شیوه تبلیغاتی سابقه دارد. وقتی یک روز کسی غایب می‌شود، برای این غیبت دشمنان حرف درست می‌کنند و این کار در مورد غیبت‌های امام هنگامی که ایشان در ماه‌های مبارک رمضان یا ماه محرم دیدار ندارند هر بار تکرار می‌شود.

مصــاحبه‌های سال  1367    هاشمی رفسنجانی