س - سیاست ایران در قبال کشورهای منطقه چیست؟

    ج - کشورهای کوچک جنوب خلیج‌فارس، اگر رویه صحیحی را انتخاب کنند و عامل دست آمریکا نباشند و به نفع ملتها حرکت نمایند، ایران اسلامی می‌تواند برای آنها حامی خوبی باشد. تا زمانی که تجاوز عراق ادامه داشته باشد و ما ضرورت بدانیم، به‌خودمان این حق را می‌دهیم که دفاع خود را در خاک عراق انجام دهیم.

    س - شدت گرفتن تبلیغات سازمان یافته کشورهای مرتجع منطقه، علیه انقلاب اسلامی ایران و همچنین ادعاهای اخیر بحرین را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

    ج - این ادعاها پرده جدیدی از تبلیغات علیه جمهوری اسلامی ایران است که توسط آمریکا هدایت می‌شود. عراق و همدستانش فهمیده‌اند، تجاوز به‌ایران برای آنها سرانجام خوبی ندارد و بخاطر همین است که با هدایت کارشناسان آمریکا، تبلیغاتی راه انداخته‌اند و هرکسی به‌تناسب خود، کاری انجام می‌دهد و برگی از این تبلیغات را رو می‌کند. از یک طرف، عراق مدعی کشته شدن اسرا می‌شود، و از طرف دیگر بحرین را دست می‌اندازند، تا این هیاهو را به‌راه اندازد. چند هفته پیش، عده‌ای را در بحرین بازداشت کرده‌اند که در بین آنها حتی یک ایرانی هم نبوده. ما از گزارش‌های رسیده، مطلع شده‌ایم که عده‌ای از افراد دستگیر شده، اهل پادشاهی سعودی و کشورهای عربی دیگر بوده‌اند. باوجود این بحرین با بهانه قراردادن اینکه بعضی از آنها به‌ایران مسافرت کرده‌اند، اتهاماتی را به‌ایران زده است.

    این هیاهوی واهی به‌علت روشن بودن موضع‌گیریهای ایران است و اغلب در دوستان انقلاب اسلامی، اثر کمی خواهد داشت. هدف از این حرکتها، ترساندن دشمنان ایران، و در نتیجه متحد کردن آنها علیه ماست. من موضع کشورمان را در این خصوص اعلام می‌کنم که شیخ نشین های جنوب خلیج‌فارس هیچ نیازی ندارند از ایران بترسند و در مقابل ما گارد بگیرند، بلکه مطمئن باشند که ایران نیرومند و مسلمان، در کنار آنها می‌تواند عامل ثباتشان باشد، و به نفع املتهایشان حرکت کنند و با حق باشند، ایران اسلامی می‌تواند برای آنها حامی خوبی باشد. ما چشمداشتی به‌خاک عراق نداریم.

    س - با افزایش روزافزون روحیه تهاجمی در نیروهای جمهوری اسلامی ایران، آیا ما در آینده نزدیک، شاهد انجام عملیات تدافعی در خاک عراق خواهیم بود؟

    ج - ما از ابتدا گفته‌ایم، هیچ چشمداشتی به‌خاک عراق نداریم. ما به‌حق خودمان قانعیم و تاکنون هم دفاع کرده‌ایم؛ ولی جنگ، جنگ است و تا وقتی دشمن در خاک ما باشد، نمی‌توانیم خودمان را محدود کنیم که به خاک آنها نفوذ نکنیم. تا تجاوز عراق ادامه داشته باشد، ما این حق را برای خود محفوظ می‌دانیم، که بنا به مصالح جنگ و انقلاب اسلامی، و با تصویب شورای عالی دفاع، به هرجا برویم. اکنون که در حال جنگ هستیم، اگر ضرورت بدانیم به‌خودمان این حق را می‌دهیم که دفاع خود را در خاک عراق انجام دهیم.

    س - سفرهای اخیر حافظ اسد رئیس جمهوری سوریه به‌کشورهای عربی، تا چه حد می‌تواند در مقابله با سلطه‌گری‌ها و تجاوزهای رژیم اشغالگر قدس مؤثر باشد؟

    ج - این مسافرتها می‌توانند وسیله‌ای باشند برای تفاهم بیشتر، همچنانکه بی‌تأثیر نیستند. زیرا کشورهای مسلمان‌نشین، هرچه بیشتر به هم نزدیک باشند، طبعاً قوی‌تر خواهند بود؛ اما به‌نظر ما بعید است کشورهایی مثل پادشاهی سعودی، که همه هستی آنها با آمریکا مخلوط است، با این وضعیت فعلی خود در مقابل آمریکا بایستند. ما این را می‌دانیم که اسرائیل از آمریکا جدا نیست، و امروز درگیری جدی با اسرائیل، یعنی درگیری با آمریکا. اسرائیل یکی از اقمار آمریکاست که مستقیماً سیاست‌های او را در منطقه پیاده می‌کند. آمریکایی‌ها اسرائیل را در خاورمیانه برای خودشان بعنوان نقطه حیاتی تلقی می‌کنند. مگر اینکه این مسافرتها بتواند مقداری از تفرقه مسلمانان را کمتر کند و بدینوسیله از جرأت و جسارت اسرائیل کم شود. وگرنه اینطوری دهن کجی می‌کنند و برخلاف نظر همه، این‌ها جولان را به سرزمین اشغالی خود ملحق می‌نمایند. برای اقدامی بسیار جدی در این مورد، باید کشورهایی که ماهیت امپریالیستی ندارند و نمی‌خواهند در آن اردوگاه باشند، با هم متحد شوند و مبارزه جدی علیه اسرائیل را آغاز نمایند. این کار، زحمت دارد.

    اگر کشورهایی مثل سعودی، کویت و مصر این عمل وقیح اسرائیل را محکوم می‌کنند، باید بدنبال محکوم کردن لفظی، کاری عملی هم انجام دهند. چون اگر ایران این عمل را محکوم می‌کند، در همه جا به اسرائیل و دوستانش ضربه می‌زند. اگر سعودی این عمل را در حقیقت و جدیّت محکوم می‌کند، باید بگوید من به‌کسانی که با اسرائیل همکاری می‌کنند و از او حمایت می‌نمایند، نفت نمی‌فروشم. وقتی که سعودی، نفت خود را می‌دهد، و بازار خود را در اختیار آنها می‌گذارد، محکوم کردن آنها تنها لفظی است، و معنا ندارد. اگر پرونده اسرائیل را نگاه کنیم، از سال چهل و هشت تا به‌حال، هر ماه یکی دو تا از این محکومیتها را به‌دنبال خود داشته است. اسرائیل به اینگونه حرف‌ها و تصمیم‌های سازمان ملل عادت کرده است. گلایه ما بیشتر از کشورهای مسلمان نشین و عرب است. چه خوب بود که آنها عملاً این حرکت را محکوم می‌کردند، و تنها به محکومیت لفظی اکتفا نمی‌نمودند.

    س - لطفاً نظر خود را در مورد اعلام هفته وحدت و اهمیت برگزاری هر چه با شکوهتر آن بفرمایید، و بگویید نظرتان درباره اظهارات مفتی دربار سعودی چیست؟

    ج - آیت‌ا... منتظری{برای} دعوت مسلمین به‌وحدت، هفته‌ای را به‌همین عنوان نامگذاری کردند. ایشان در واقع با این عمل، انگشت روی نقطه حساسی گذارده‌اند که دنیای اسلام از آن رنج می‌برد. دشمنان ما اکنون، از همین نقاط اختلاف و تفرقه استفاده می‌کنند. اسرائیل هم با استفاده از همانهاست که پررو شده و آمریکا هم به بهانه‌هایی دارد نفوذ خود را توسعه می‌دهد. یکی از طرق ایجاد وحدت بین مسلمین جهان و مبارزه علیه سلطه‌گریها، برگزاری همین مراسم دینی و اجرای جمعی سنتهای مذهبی است. آن آقایی که در عربستان با جشن روز ولادت رسول اکرم (س) مخالفت می‌کند و این عمل را شرک می‌داند، از مردم می‌ترسد. چون در مراسم جشن و عزا معمولاً مردم مسلمان هستند که جمع می‌شوند و احساسات مذهبی آنها اوج می‌گیرد. آن‌ها چون از اوجگیری این احساسات می‌ترسند، لذا این را شرک می‌دانند، تا مردم نتوانند تجمع کنند و اقدامی مؤثر انجام دهند. آن وقت از طرف دیگر، همین حضرات برای تشریفات خودشان آن همه زرق و برق تدارک می‌بینند و آن را شرک نمی‌دانند! یکی از سرمایه‌های دنیای اسلام، همین مراسم و سنتهایی است که مردم را دور هم جمع می‌کند. مردم مسلمان ایران با همین سرمایه، انقلاب اسلامی خود را نگه می‌دارند. کسانی که با این مراسم مخالفت می‌کنند، می‌خواهند سرمایه اصلی و اساسی مردم را از دستشان بگیرند. جشن گرفتن برای تولد رسول اکرم (ص) نه تنها شرک نیست، بلکه عبادت هم هست. ملت‌های اسلامی باید برای این مراسم مذهبی، که راهی برای تجمع و وحدت مسلمین جهان است، ارزش فوق‌العاده‌ای قائل شوند، و تحت تأثیر القائات شیاطین واقع نشوند.

    س -  عراق با کشورهائی مثل کویت، پادشاهی اردن و سعودی نیز از قبل اختلافات مرزی داشته است، اما بعد از تجاوز عراق به‌ایران، می‌بینیم که این کشور اختلافات خود را با سعودی و اردن پایان داده است. شما فکر می‌کنید چه چیزی باعث این اقدام  عراق شده است؟

    ج - عراق وقتی که با ایران درگیر شد، ناچار بود به‌دیگران باج بدهد و در رابطه با ادعاهای خود، کوتاه بیاید. ما می‌دانیم که عراق به تنهایی با ما نمی‌جنگد. بندر عقبه و بسیاری از امکانات دیگر در این جنگ، در اختیار او است. همچنین آواکسها، راه‌ها، پول‌ها و دیگر امکانات سعودی، در تجاوز صدام به‌کشور اسلامی ایران به کار گرفته شده است. ما از مهماتی که مبارک و سعودی به جبهه‌های عراق می‌فرستند، گرفته‌ایم. این کشورها وقت را مناسب دیده، با تحت فشار گذاشتن عراق، دعواهای کهنه خود را حل و فصل کنند. البته ما مخالف این توافقها نیستیم و دلمان می‌خواهد که بین کشورهای مسلمان نشین، اختلاف نباشد. مایل نبودیم که با عراق هم اختلافی داشته باشیم. اگر عراق پایش را از گلیم خودش درازتر نمی‌کرد، همان قرارداد سال 1975 اجرا می‌شد.

    اکنون نیز، مایل نیستیم حتی به‌کشور کوچکی مثل کویت تجاوز کند و یا مدعی جزیره بوبیان باشد؛ ولی اگر خاصیت جنگ عراق با ایران همین باشد که در آینده، عراق حق کویت را بپردازد، مهم نیست که این جنگ قدری هم طولانی شود. بهرحال ما می‌توانیم حق خود را از عراق بازستانیم؛ اما کشورهایی چون پادشاهی سعودی، کویت و اردن نمی‌توانند این کار را بکنند.