س - با شهید مفتح از چه زمانی آشنا شدید؟

    ج - در حدود 27 یا 28 سال پیش با مرحوم شهید دکتر مفتح آشنا شدم. ایشان را در قم، ابتدا به‌عنوان یکی از طلبه‌های جدی و درس‌خوان و بعد هم به‌عنوان یک مدرس و مربی فعال می‌دیدم. تربیت یک گروه علاقمند به‌اسلام، توسط ایشان در قم، از جمله فعالیتهای سازنده‌ای بود که در همان سالها صورت گرفت. ایشان با نظارت بر گروه فوق کتابهایی را تحریر می‌کردند، تحت عنوان اسلام شناسی که نشریات مفیدی را تحویل دادند. خود ایشان هم اهل قلم و بیان بود و هم در جریان مبارزات سیاسی از همان دوره‌های اول جزو افراد جدی و مبارز بودند. یکی از ویژگیهای ایشان این بود که دانشکده هم رفته بود و به‌همین دلیل در آموزش و پرورش دبیر بودند. در واقع پلی بودند بین دانشگاه و مراکز علوم دینی. طلبه‌ها و دانشجویان از این ویژگی خاص ایشان، می‌توانستند استفاده کنند؛ به‌خصوص برای تبلیغ نسل جوانی که کمتر در اختیار حوزه علمیه قرار می‌گرفتند. در گرفتاریهای انقلاب هم ایشان بی‌نصیب نبودند، علیرغم تبعید و زندان، مورد سوءظن شدید دستگاه بود. در مجموع یکی از چهره‌هایی بود که تقریباً در تمام ابعاد مبارزه، تعلیم، تربیت، تدریس و ... خدمتگزار بودند و عنصر به‌تمام معنا و با ارزشی محسوب بود. متأسفانه در موقعیتی که بیش از هر وقت، جامعه ما نیاز به‌ایشان داشت، ضدانقلاب ایشان را از انقلاب گرفت. ما چهره‌هایی مانند ایشان را لازم داشتیم که کارهای بزرگی باید می‌کردند. ایشان مسئولیت تأسیس دانشگاه بزرگ اسلامی را به‌عهده گرفته بود. کار از همان دانشکده الهیات که در همانجا بودند، شروع شده بود. مخصوصاً بعد از شهید مطهری، ضرورت وجود شهید مفتح بسیار محسوس بود. در ابتدا شهید مطهری قرار بود آن دانشگاه بزرگ اسلامی را تأسیس و اداره کنند که بعد از شهادت ایشان، مسئولیت را مرحوم مفتح پذیرفتند. بهرحال، با رفتن ایشان، این فکر هم همانطور راکد مانده است و کسی آن را تعقیب نمی‌کند. البته ایشان از جمله شهدایی بودند که خون و شهادتشان هم به‌انقلاب خدمت می‌کند. امیدواریم بتوانیم قدر شخصیت و آثار و زحمات ایشان را بدانیم.

    س - نقش ایشان در پیروزی انقلاب چه بود؟

    ج - این را تقریباً همه مردم می‌دانند که در طول انقلاب، مسجد ایشان، مسجد قبا، یکی از مراکز عمده حرکت بود. بزرگ‌ترین راهپیمایی که اولین راهپیمایی بزرگ نیز بود، پس از نماز عید فطری بود که شهید مفتح برگزار کردند و به راه انداختند. ایشان نقش بزرگی را در همان راهپیمایی داشتند.

    س - نقش ایشان در حزب چه بود؟

    ج - ایشان، یک مدتی مسئول بخش روحانیت حزب جمهوری اسلامی بودند. در واقع نقش رابط بودند. به علت گرفتاریهای زیادی که داشتند، هیچ وقت فرصت این را نمی‌جستند که به‌طور تمام وقت در حزب باشند؛ ولی بهرحال ایشان جزو نزدیکترین دوستان ما بودند که به اندازه امکان و وقتی که داشتند، در این جهت با ما همکاری می‌کردند.

    س - در خاتمه، هر پیامی دارید، بفرمائید.

    ج - در خاتمه به خانواده ایشان و به همه مردم، یکبار دیگر، فقدان ایشان را تسلیت می‌گویم. در مورد مرحوم شهید دکتر مفتح، سال‌ها پیش در حوزه علمیه قم ما خدمت ایشان آشنایی داشته و از نزدیک با ایشان همکاری می‌کردیم. از جمله خصوصیات ایشان، این بود که فردی فعال، مثبت و اهل کار بودند. در قم که بودند ضمن اینکه حوزه درس خوبی داشتند، گروهی هم با ایشان در زمینه کارهای فرهنگی همکاری می‌کردند. پلی بودند بین فرهنگیان قم و حوزه علمیه. در انتشارات مکتب تشییع که نسبتاً انتشارات عمیق و تحقیقی بود، ایشان یکی از همکاران ما بودند. در مسائل سیاسی و اجتماعی، فعالیت‌های خوبی داشتند. در منطقه خوزستان ایشان منشاء اثر بودند. روی هم رفته در قم به‌عنوان یک عنصر فعال، باسواد و با حسن نیت محسوب می‌شدند. به تهران که تشریف آوردند، باز از عناصر پرکار و قوی محسوب می‌شدند. باید گفت، نبود ایشان خسرانی برای انقلاب اسلامی ایران است. یادمان هست که تظاهرات وسیع انقلاب از مرکزی که ایشان هدایت می‌کردند، شروع شد. مسجدی که ایشان در روزهای حساس انقلاب، در آن نقش اساسی داشتند، هنوز در فراقشان سوگوار است.

    من فکر می‌کنم برای گروه فرقان نسبت به شخصیت‌هایی مثل آیت‌الله مفتح برنامه‌ریزی عمیقی شده بود، وگرنه این قدر عقل نداشتند و نمی‌توانستند تشخیص بدهند که نیروهای فعال اسلامی را از انقلاب بگیرند. یکی از چهره‌هایی که گرفتند و خیلی خسارت زدند، مرحوم دکتر مفتح بود. البته شخصیت آقای دکتر مفتح برای آنها مبهم نبود. آن‌ها ایشان را شناخته بودند و می‌خواستند متهمشان کنند؛ اما نتوانستند. این جنایت اخیر آنها دیگر آخرین تیری بود که در ترکش داشتند.

    من فکر می‌کنم گروه ضد انقلابی مثل فرقان، با توجه به گرفتن شخصیتهای کلیدی انقلاب، حتی پیش از پیروزی انقلاب، طرح ریزی شده است. این گروه در ارتباط با نقاط و شخصیت‌های داخل و خارج عمیق عمل می‌کرد. شاید جوانانی که به گروه می‌پیوستند، نمی‌دانستند؛ اما آنهایی که طرح کرده بودند، خیلی شیطنت بخرج دادند. در ضمن چند ماه کاری که کرده بودند، شخصیت‌های عظیمی که می‌دانید چه تأثیری داشتند، از انقلاب گرفتند. مرحوم دکتر مفتح، شخصیت‌هایی مثل استاد مطهری یا شخصیتهای دیگری که از بین بردند، همه از ذخایر اسلامی محسوب می‌شدند؛ بنابراین، باید همین شهادت و ترور ایشان را دلیلی بر عظمت و حساسیت چنین شخصیتهایی نزد دشمنان خارجی و ضدانقلاب بدانیم. شخصیت عظیمی بوده. رویهم رفته ما در شهادت یک استاد، متفکر و مجاهدی اهل کار و شخصیتی قابل استفاده در همه ابعاد نیازهای انقلاب، سخت سوگواریم و می‌دانیم که ایشان با شهادتشان هم تأثیر بسزایی بر تداوم انقلاب خواهند گذاشت. امیدواریم خداوند روحشان را شاد کند و به بازماندگان‌شان و فرزندان عزیزشان توفیق بدهد تا آن راهی را که پدرشان می‌رفتند، آن‌ها در پیش بگیرند و ادامه بدهند.