س - در ملاقات امروز شما با حضرت امام چه مطالبی مطرح شد؟

    ج - اصل قضیه این بود که امام یک هفته‏ای استراحت داشتند، همین مسأله بهانه‏ای شد که ما به‏اتفاق چند تن دیگر از برادران، به حضور ایشان برسیم. هم احوالپرسی بود و هم طرح چند مسأله پیرامون موضوع هایی که برای ما و آقایان دیگر در اجرای مسئولیتها پیش آمده بود. نیاز بود که با حضرت امام درباره نکات فوق، بحث و مشورت بکنیم و از رهنمودهای ایشان در حل مشکلات بهره ببریم.

    آقای موسوی اردبیلی به طرح دستور حضرت امام، در خصوص عفو زندانیان کم‏گناه پرداختند. می‏خواستند جزئیات بیشتری را از زبان خود ایشان بشنوند. آقای خامنه‏ای هم درباره ارتش و جنگ و حرکت اخیر در تنگه چزابه مطالبی داشتند. ما هم در مورد لایحه اراضی شهری که در شورای نگهبان مانده بود، خواستم تا ایشان بلکه کمکی به حل مسأله بکنند. البته بحث به درازا کشید، و من نکات مبهمی را درباره اعمال ولایت از سوی مجلس، مطرح کردم.

    مشکل ما این بود که اصولاً چرا تشخیص موضوع، منهای اعمال ولایت، به‏عهده عرف متخصص است. امام در جواب نامه‏ای که قبلاً به بنده نوشتند، راهنمایی‏هایی در این باره کرده بودند.

    مشکل ما این طور مطرح شد که براساس حق تشخیص، ضرورتی را که ما در دخالت حتمی دولت برای معامله اراضی شهری احساس کرده بودیم، طی یک لایحه به شورای نگهبان فرستادیم. تشخیص ما این بود که دولت در معاملات اراضی که وسیله‏ای برای سودجویی‏های کلان شده است، یک طرف معامله باشد. اعتراض شورای نگهبان مبتنی بر ضرورت منطقه‏ای بودن این امر بود. یعنی آنها می‏گفتند مسأله در سراسر کشور عمومیت ندارد. بنابراین لازم است هیأتی به‏این منظور در مناطق و شهرها تشکیل شود تا برحسب ضرورت، اعمال نظر کنند. مجلس به‏این مسأله معتقد بود که این قبیل سودجویی‏ها فقط در مورد مسکن و زمین محدود نمی‏شود، بلکه به اقتصاد کشور خلل وارد می‏کند. ما باید از اینکه زمین به‏صورت کالای تجاری در بورس بازیها بیفتد، بنابراصل تحول اقتصادی جلوگیری کنیم. اگر قرار باشد زمینها در گوشه‏ای بیفتد و عده‏ای دلال و واسطه با ردوبدل کردن چکها روی آن به ثورت نادرستی از این راه برسند، هم سبب بالا رفتن قیمت زمین می‏شوند و به‏جای آنکه پولها در کار تولید جریان بیابند، درون بانکها از این حساب به‏آن حساب می‏شوند. به‏نظر ما این وضعیت برای اقتصاد مملکت مضر است و بنابراین لازم می‏دانیم دولت حداقل به مدت پنج سال در کل کشور ناظر بر این معاملات شود. چرا که اگر این مسأله در شهرستانها اعمال نشود، دلالها با روشهایی که خودشان می‏دانند، معاملات را به شهرستانها برده و همین طور صعود قیمت زمین و تصرف پول در آنجا نیز اتفاق خواهد افتاد.

    ما امروز از حضرت امام پرسیدیم که آیا تشخیص این ضرورت با مجلس است یا با شورای نگهبان. غیر از این هم چیزی نبود. امام فرمودند که تشخیص ضرورت با مجلس است؛ البته با نظر خبرگان. شورای نگهبان هم در این جهت دخالتی نباید بکند. فکر می‏کنم با این صراحتی که امام فرمودند، ما دیگر مشکلی نخواهیم داشت.

    مجلس تشخیص داده که این وضع معامله زمینهای شهری، برای اقتصاد ما خطرناک است. برای همین به‏عنوان ضرورت پنج ساله ضمن اینکه مالکیت را از کسی سلب نمی‏کند، واسطه بین فروشنده و خریدار خواهد شد. از این طریق هم جای درست معامله روشن می‏شود و هم اینکه قیمت زمین متعادل می‏ماند.

    س - نظر شما در مورد بمب گذاری میدان عشرت آباد چیست؟

    ج - نظر من، با نظر کسی که این جریان را بفهمد و منصفانه قضاوت بکند فرقی ندارد. من نمی‏دانم اگر بیایند در محل عبور مردم بمبی منفجر کنند، چه معنای سیاسی می‏تواند داشته باشد! آن هم در میدانی که اتوبوس مسافربری شهری - این ضروری‏ترین وسیله زندگی مردم - برای سوار کردن یک عده مردم بی‏گناه می‏ایستد. آخر شما قضاوت کنید اگر این بمب - زیر ماشین شهرداری یا هر جای دیگر گذاشته‏اند - منفجر شود، چه کسانی کشته خواهند شد؟ به جز یک عده کارگر زحمت‏کش شهرداری، شرکت واحد، یا مسافرین ایستاده در صف خواهند بود؟ این جنایت وحشیانه بعد از جریان پیروزی ایران در تنگه چزابه، جز جنون و عقده منافقین، نشان دهنده چیز دیگری نیست. اینها فقط می‏خواهند اظهار وجود کنند که ما هم هستیم. این جنایتها، جز اینکه نفرت عموم را از تروریسم منافق و سرسپرده بیشتر کند، حاصل دیگری برای آنها ندارد.